Zwanger
alle pijlers
Bijna 43 en zwanger
vrijdag 1 november 2019 om 10:16
Speciaal hiervoor een account aangemaakt.
Ik ben per ongeluk zwanger geraakt van mijn partner. Wilde van mijn 34e tot mijn 40e heel graag een kind, maar mijn vriend heeft er al twee en wilde absoluut niet meer. Sinds ik 40 ben is mijn kinderwens ook weggeëbd. Nooit gedacht dat dat mogelijk was, maar het gebeurde gewoon. Ik heb een fijn leven, ben er gelukkig mee en heb het zo ingedeeld dat ik me er prettig bij voel. We hebben allebei een eigen bedrijf en ik heb een jong paard waar ik dagelijks heen ga, ik sport daarnaast 4x per week. Nu dus uitgevonden dat ik per ongeluk zwanger ben (6-7 weken).
Mijn vriend laat de beslissing het te houden of niet bij mij. Ik vind mezelf eigenlijk wat oud voor een kind, had ook vrede met mijn leven hoe het was en momenteel kan ik -ondanks de hormonen- mijn kinderwens niet terughalen zoals hij er jaren geleden wel was. Ik zou niet voor een zwangerschap hebben gekozen als dit niet gebeurd was en ben bang voor de veranderingen die een kind met zich meebrengt, bang om mijn relatie onder druk te zetten en het leven waarmee ik gelukkig ben. Aan de andere kant heb ik er grote moeite mee om een bestaande zwangerschap af te breken. Zeker omdat ik 6 jaar lang een kinderwens had. Destijds zag ik nergens tegenop, zag ik nul beren op de weg. Nu des te meer.
Ik hoop dat jullie reacties helpen meer duidelijkheid te krijgen in de situatie. Ik heb ook al contact met het FIOM en mijn huisarts gezocht. Mocht ik de zwangerschap afbreken, dan wil ik niet te lang wachten, maar ik wil ook niets overhaasten.
Ik ben per ongeluk zwanger geraakt van mijn partner. Wilde van mijn 34e tot mijn 40e heel graag een kind, maar mijn vriend heeft er al twee en wilde absoluut niet meer. Sinds ik 40 ben is mijn kinderwens ook weggeëbd. Nooit gedacht dat dat mogelijk was, maar het gebeurde gewoon. Ik heb een fijn leven, ben er gelukkig mee en heb het zo ingedeeld dat ik me er prettig bij voel. We hebben allebei een eigen bedrijf en ik heb een jong paard waar ik dagelijks heen ga, ik sport daarnaast 4x per week. Nu dus uitgevonden dat ik per ongeluk zwanger ben (6-7 weken).
Mijn vriend laat de beslissing het te houden of niet bij mij. Ik vind mezelf eigenlijk wat oud voor een kind, had ook vrede met mijn leven hoe het was en momenteel kan ik -ondanks de hormonen- mijn kinderwens niet terughalen zoals hij er jaren geleden wel was. Ik zou niet voor een zwangerschap hebben gekozen als dit niet gebeurd was en ben bang voor de veranderingen die een kind met zich meebrengt, bang om mijn relatie onder druk te zetten en het leven waarmee ik gelukkig ben. Aan de andere kant heb ik er grote moeite mee om een bestaande zwangerschap af te breken. Zeker omdat ik 6 jaar lang een kinderwens had. Destijds zag ik nergens tegenop, zag ik nul beren op de weg. Nu des te meer.
Ik hoop dat jullie reacties helpen meer duidelijkheid te krijgen in de situatie. Ik heb ook al contact met het FIOM en mijn huisarts gezocht. Mocht ik de zwangerschap afbreken, dan wil ik niet te lang wachten, maar ik wil ook niets overhaasten.
zaterdag 2 november 2019 om 15:31
Lullig gezegd, maar dat risico is terecht. Het feit dat het jullie leven en dus ook relatie voor een heleboel jaren enorm veranderd is een feit.Belisa77 schreef: ↑02-11-2019 15:19Hij is niet teleurgesteld in zijn kinderen, maar hij had ze een ander thuis willen bieden, had niet willen scheiden, etc. Zoals niemand dat natuurlijk wil. Plus hij heeft dus de ervaring dat je relatie onder druk wordt gezet, dat je minder aan elkaar toekomt. Hij is absoluut bereid om dit samen met mij aan te gaan, we weten wat we aan elkaar hebben. Maar alleen als ik het echt graag wil. En ik ben nu vooral bang omdat hij me heeft verteld wat het de eerste keer voor invloed heeft gehad op zijn leven en relatie.
zaterdag 2 november 2019 om 15:36
Ik vind dat je heel veel negatieve reacties krijgt. Je kunt het natuurlijk ook van de andere kant bekijken.
Natuurlijk zal jullie leven erg veranderen, en zal het niet altijd gemakkelijk zijn. Maar ook zonder een eigen kind is het niet altijd eenvoudig en gebeuren er dingen die niet altijd leuk zijn. Je kunt ook beginnen met de positieve punten op te schrijven.
zaterdag 2 november 2019 om 15:41
Als het wisselt zou ik er echt echt echt niet over twijfelen. Geen seconde. Je moet de komende jaren er echt helemaal voor het kind zijn. Alles. En ook als het niet goed gaat en het kind steeds voor weet ik veel wat logopedie ergens heen moet of een bepaalde aandoening heeft of bij wijze van de hele basisschool gepest wordt of niet goed kan leren.
zaterdag 2 november 2019 om 15:47
Volgens mij ben jij thuis de vrolijkste of niet?Rivermoana schreef: ↑02-11-2019 15:41Als het wisselt zou ik er echt echt echt niet over twijfelen. Geen seconde. Je moet de komende jaren er echt helemaal voor het kind zijn. Alles. En ook als het niet goed gaat en het kind steeds voor weet ik veel wat logopedie ergens heen moet of een bepaalde aandoening heeft of bij wijze van de hele basisschool gepest wordt of niet goed kan leren.
zaterdag 2 november 2019 om 15:55
Hij kent de druk die een kind op 'n relatie zet en heeft daardoor al 'n scheiding meegemaakt. Wil jij het risico lopen dat jullie relatie hier ook niet tegen bestand is? Hij heeft het (nu) voor je over, maar blijft dat ook zo? Hij kent je nu als een actieve vrouw met verschillende interesses, als je moeder wordt is de kans aanwezig dat je toch verandert waardoor de relatie niet meer zo dynamisch en leuk is en wellicht daardoor eindig.Belisa77 schreef: ↑02-11-2019 15:06Mijn vriend is vrij jong vader geworden, eerder dan hij het zelf wilde, maar heeft zich altijd ingezet voor de opvoeding van zijn kinderen. Ik merk wel aan hem dat hij -terwijl hij van jongs af aan wist dat hij vader wilde worden- teleurgesteld is in het ouderschap. Onder andere omdat hij inderdaad door de druk die het op zijn relatie gaf en de scheiding zijn kinderen niet heeft kunnen bieden wat hij eigenlijk had gewild. Omdat hij altijd hoopte dat zijn kinderen meer met hem wilden doen, bijvoorbeeld samen erop uit gaan, dingen ondernemen. Hij heeft ook ervaren dat het ouderschap voor hem geen levensvervulling is geweest, dat je de eerste tien tot twaalf jaar vooral een zorgtaak hebt en dat je dan de belangrijkste normen en waarden en dergelijke kunt meegeven aan je kinderen. Daarna maken ze zich van je los, en dat hoort ook, dat beseft hij. Maar het is niet gelopen zoals hij hoopte inderdaad. Hij begrijpt wel dat ik nooit moeder ben geworden en gunt mij de keuze om dit wel of niet te ervaren. Door zijn ervaring en ontnuchterende kijk op het ouderschap, is het voor mij ook lastiger om hier blanco in te gaan.
zaterdag 2 november 2019 om 15:58
En hoe is dat een goed uitgangspunt voor een kind? Een man die het alleen maar doet om zijn huidige relatie te pleasen?Belisa77 schreef: ↑02-11-2019 15:19Hij is niet teleurgesteld in zijn kinderen, maar hij had ze een ander thuis willen bieden, had niet willen scheiden, etc. Zoals niemand dat natuurlijk wil. Plus hij heeft dus de ervaring dat je relatie onder druk wordt gezet, dat je minder aan elkaar toekomt. Hij is absoluut bereid om dit samen met mij aan te gaan, we weten wat we aan elkaar hebben. Maar alleen als ik het echt graag wil. En ik ben nu vooral bang omdat hij me heeft verteld wat het de eerste keer voor invloed heeft gehad op zijn leven en relatie.
zaterdag 2 november 2019 om 16:01
Zowel jij als je man moet er echt 1000 procent voor gaan en heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel veel zin hebben in die luiers, de zwemlessen, de zindelijkheidstraining, de proefwerken, de speelafspraken, het om 8.30 aanwezig zijn van je kind op school, het dingen regelen voor school (het paasmandje, het sintmaartenstokje), ook door de regen en de wind met het kind naar een dokter als dat nodig is, Pubertijd goed begeleiden, kleding goed verzorgen, altijd maar wassen, niet meer tussendoor op vakantie.
Dat is wat anders dan hij wil het alleen als ik het perse wil.
Dat is wat anders dan hij wil het alleen als ik het perse wil.
zaterdag 2 november 2019 om 16:26
Ik ben het hier ook wel wat mee eens hoor.
Tuurlijk mag je schrijven wat je wilt maar je mening is wel overduidelijk inmiddels.
zaterdag 2 november 2019 om 16:27
Pfff ja dat weet TO heus wel, ze gooit het kind vast niet na 3 jaar in de kliko.Rivermoana schreef: ↑02-11-2019 15:41Als het wisselt zou ik er echt echt echt niet over twijfelen. Geen seconde. Je moet de komende jaren er echt helemaal voor het kind zijn. Alles. En ook als het niet goed gaat en het kind steeds voor weet ik veel wat logopedie ergens heen moet of een bepaalde aandoening heeft of bij wijze van de hele basisschool gepest wordt of niet goed kan leren.
TO is niet dom ofzo.
En sorry maar het WISSELT dus waarom zou de abortus dan de voorkeur automatisch krijgen? Zie ik absoluut niet in.
Heb je zelf kinderen Rivermoana? Heb je het zelf als negatief ervaren of zo?
Als TO besluit het te houden, dan gaan zulke dingen best wel vanzelf. Want je houdt van je kind en daar doe je voor wat nodig is. Snap niet zo goed waarom je alle praktische dingen noteert.
En wat zijn de eventuele minpunten van een abortus Rivermoana? Kun je die ook noemen?
justagirly wijzigde dit bericht op 02-11-2019 16:31
30.80% gewijzigd
zaterdag 2 november 2019 om 16:31
Ik heb één of twee posts geschreven en ik heb daarin geen wel of niet houden geschreven.
Jij gaat maar door en door en door met argumenten waarom to het niet zou moeten houden. Ik vind het sowieso nogal bizar om een wildvreemde ervan fe overtuigen abortus te plegen, zij moet zelf kiezen, maar de mate waarin je erover doorgaat lijkt op pushen.
Je doel lijkt niet te zijn to te helpen een bewuste keus te maken, maar om haar van een abortus te overtuigen omdat jij dat een beter idee vindt.
Je hebt advies geven en je hebt opdringen
Jij gaat maar door en door en door met argumenten waarom to het niet zou moeten houden. Ik vind het sowieso nogal bizar om een wildvreemde ervan fe overtuigen abortus te plegen, zij moet zelf kiezen, maar de mate waarin je erover doorgaat lijkt op pushen.
Je doel lijkt niet te zijn to te helpen een bewuste keus te maken, maar om haar van een abortus te overtuigen omdat jij dat een beter idee vindt.
Je hebt advies geven en je hebt opdringen
zaterdag 2 november 2019 om 16:39
Er worden best veel negatieve reacties gegeven maar ik moet zeggen dat de liefde die je voor je kind voelt zo overweldigend is en zo mooi . Ik ben heel dankbaar dat ik dat mag mee maken en geloof me ik vind het ook echt niet altijd fijn om met kind van hot naar her te gaan.
Maar ik heb echt geen spijt van mijn kinderen er zijn wel mensen die dat mischien hebben maar dat is echt een uitzondering.
En als je relatie hier niet tegen bestand is dan kan er ook iets anders zijn wat jullie opbreekt. Als mijn huwelijk strand ben ik nog steeds blij dat de kinderen er zijn.
Maar ik heb echt geen spijt van mijn kinderen er zijn wel mensen die dat mischien hebben maar dat is echt een uitzondering.
En als je relatie hier niet tegen bestand is dan kan er ook iets anders zijn wat jullie opbreekt. Als mijn huwelijk strand ben ik nog steeds blij dat de kinderen er zijn.
staafmixer wijzigde dit bericht op 02-11-2019 17:04
17.94% gewijzigd
zaterdag 2 november 2019 om 16:44
zaterdag 2 november 2019 om 17:03
Als ik voor mezelf spreek, maakt leeftijd niet uit.
Als je kind op je buik gelegd wordt, daar kan niks tegenop hoor.
Dat ik ze nu soms weleens achter het behang kan plakken maakt niet dat ik minder van ze hou of ze niet had willen hebben.
De leeftijd is echt niet belangrijk in deze.
Ik zou het in jouw situatie ook ontzettend moeilijk vinden TO. Bij mij zou denk ik toch de doorslag geven dat ik altijd al een kindje van mezelf heb willen hebben.
Als je kind op je buik gelegd wordt, daar kan niks tegenop hoor.
Dat ik ze nu soms weleens achter het behang kan plakken maakt niet dat ik minder van ze hou of ze niet had willen hebben.
De leeftijd is echt niet belangrijk in deze.
Ik zou het in jouw situatie ook ontzettend moeilijk vinden TO. Bij mij zou denk ik toch de doorslag geven dat ik altijd al een kindje van mezelf heb willen hebben.
zaterdag 2 november 2019 om 17:06
Dat kan ook anders uitpakken natuurlijk. TO weet wat ze nu heeft en als het vanwege de veranderingen die een jong kind met zich meebrengt misgaat, kan ze het zichzelf ook verwijten.staafmixer schreef: ↑02-11-2019 16:39Er worden best veel negatieve reacties gegeven maar ik moet zeggen dat de liefde die je voor je kind voelt zo overweldigend is en zo mooi . Ik ben heel dankbaar dat ik dat mag mee maken en geloof me ik vind het ook echt niet altijd fijn om met kind van hot naar her te gaan.
Maar ik heb echt geen spijt van mijn kinderen er zijn wel mensen die dat mischien hebben maar dat is echt een uitzondering.
En als je relatie hier niet tegen bestand is dan kan er ook iets anders zijn wat jullie opbreekt. Als mijn huwelijk strand ben ik nog steeds blij dat de kinderen er zijn.
zaterdag 2 november 2019 om 17:08
Dat weet ik niet want ik ben 10 jaar jonger. Maar als ik nog geen kinderen had gehad op dezelfde leeftjjd mischien wel.Rivermoana schreef: ↑02-11-2019 16:44En zou je dat op elke leeftijd nog voelen staafmixer of komt er voor jou ook een leeftijd denk je dat je dat gewoon niet meer zo voelt?
Ik schrijf daarnaast juist steeds dat ze het zelf moet weten. ik dring echt niks op hoor zou dat echt niet willen. Laat dat ajb niet zo overkomen.
Oh maar ik bedoelden meer dat men het heeft over hoe zwaar kinderen zijn dat is zo maar dat is voor iedereen op elke leeftijd en dat doen we toch gewoon allemaal.
zaterdag 2 november 2019 om 17:12
Klopt maar er komt voor elke vrouw wel een moment dat ze geen kinderen meer ziet zitten. Echt niet? Nee echt niet.
Een kennis van me heeft zes kinderen en vond zwanger zijn, en alles wat daarna gebeurde echt fantastisch. Borstvoeding geven, met de kinderen knutselen alles vond ze het einde. Als het ene kind nog niet geboren was had ze het alweer over een volgende zwangerschap. Toen ze bij mij op kraamvisite was, ze was toen ongeveer 50, zei ik voor de grap: niks voor jou nog zo'n klein hummeltje? Haar reactie was een heeeeel stellig NEE. Als ik het van iemand niet had verwacht was zij het wel maar ook zo iemand wil op een dag niet meer. En als jij rond de 33 bent dan snap ik wel dat je zegt het is zo mooi en ja het is zwaar maar ook zo gaaf. Maar de kans is groot dat je over 10 of 15 jaar daar heel anders over denkt.
Een kennis van me heeft zes kinderen en vond zwanger zijn, en alles wat daarna gebeurde echt fantastisch. Borstvoeding geven, met de kinderen knutselen alles vond ze het einde. Als het ene kind nog niet geboren was had ze het alweer over een volgende zwangerschap. Toen ze bij mij op kraamvisite was, ze was toen ongeveer 50, zei ik voor de grap: niks voor jou nog zo'n klein hummeltje? Haar reactie was een heeeeel stellig NEE. Als ik het van iemand niet had verwacht was zij het wel maar ook zo iemand wil op een dag niet meer. En als jij rond de 33 bent dan snap ik wel dat je zegt het is zo mooi en ja het is zwaar maar ook zo gaaf. Maar de kans is groot dat je over 10 of 15 jaar daar heel anders over denkt.
zaterdag 2 november 2019 om 17:16
Inderdaad - en dit is niet het enige topic waarin ze de hele discussie kaapt.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
zaterdag 2 november 2019 om 17:19
Wat een onins. Ze had er 6. Dat ligt niet aan leeftijd. Ook vrouwen van 45 houden van hun baby.Rivermoana schreef: ↑02-11-2019 17:12Klopt maar er komt voor elke vrouw wel een moment dat ze geen kinderen meer ziet zitten. Echt niet? Nee echt niet.
Een kennis van me heeft zes kinderen en vond zwanger zijn, en alles wat daarna gebeurde echt fantastisch. Borstvoeding geven, met de kinderen knutselen alles vond ze het einde. Als het ene kind nog niet geboren was had ze het alweer over een volgende zwangerschap. Toen ze bij mij op kraamvisite was, ze was toen ongeveer 50, zei ik voor de grap: niks voor jou nog zo'n klein hummeltje? Haar reactie was een heeeeel stellig NEE. Als ik het van iemand niet had verwacht was zij het wel maar ook zo iemand wil op een dag niet meer. En als jij rond de 33 bent dan snap ik wel dat je zegt het is zo mooi en ja het is zwaar maar ook zo gaaf. Maar de kans is groot dat je over 10 of 15 jaar daar heel anders over denkt.
zaterdag 2 november 2019 om 17:20
[...]
Alles mag. Mensen mogen dat ook irritant vinden. Schrijf wat je wilt schrijven in één of twee posts en geef andere mensen ook wat ruimte.
Het is een monoloog op deze manier. Je neemt niet deel aan een topic, je neemt het topic over.
Op elke post van een ander volgt er één van jou. Dat mag, zeker, maar het is bloedje irritant.
Alles mag. Mensen mogen dat ook irritant vinden. Schrijf wat je wilt schrijven in één of twee posts en geef andere mensen ook wat ruimte.
Het is een monoloog op deze manier. Je neemt niet deel aan een topic, je neemt het topic over.
Op elke post van een ander volgt er één van jou. Dat mag, zeker, maar het is bloedje irritant.
moderatorviva wijzigde dit bericht op 02-11-2019 18:14
Reden: quote verwijderd
Reden: quote verwijderd
13.85% gewijzigd
