Zwanger
alle pijlers
Stille geboorte
zondag 2 februari 2020 20:07
Dag lieve meiden,
Gisteren heb ik gehoord dat het kindje in mijn buik onverwacht overleden is. De verloskundige kon geen hartje vinden en op de echo in het ziekenhuis zagen ze helaas ook geen hartje meer. Morgen moet ik naar het ziekenhuis om de bevalling op te wekken. We hebben al contact gehad met een fotograaf en iemand die ons helpt met de begrafenis. Ik ben nu 35 weken zwanger, het is amper te beseffen. We hebben al twee dochters, die zijn nu bij opa en oma maar snappen heel goed dat er iets aan de hand is. Ze zijn 2 en 4. Misschien een stomme vraag, maar hebben jullie misschien tips hoe we de komende week afscheid kunnen nemen. We willen het graag een beetje klein houden.
Liefs.
Gisteren heb ik gehoord dat het kindje in mijn buik onverwacht overleden is. De verloskundige kon geen hartje vinden en op de echo in het ziekenhuis zagen ze helaas ook geen hartje meer. Morgen moet ik naar het ziekenhuis om de bevalling op te wekken. We hebben al contact gehad met een fotograaf en iemand die ons helpt met de begrafenis. Ik ben nu 35 weken zwanger, het is amper te beseffen. We hebben al twee dochters, die zijn nu bij opa en oma maar snappen heel goed dat er iets aan de hand is. Ze zijn 2 en 4. Misschien een stomme vraag, maar hebben jullie misschien tips hoe we de komende week afscheid kunnen nemen. We willen het graag een beetje klein houden.
Liefs.
ikeakrukje wijzigde dit bericht op 05-02-2021 06:13
0.00% gewijzigd
maandag 3 februari 2020 14:07
Het leek mij in eerste instantie ook vreselijk, maar in de loop van de tijd hebben we toch besloten dat hij thuis mocht komen. Hij is opgebaard in de babykamer en daarvan kan de deur gewoon dicht. De kinderen mochten daar ook niet zomaar komen. Wij hebben een paar knuffeltjes gekregen en 2 daarvan zijn met hem meegegaan. De derde heeft de jongste de hele dienst bij zich gehouden.Ikeakrukje schreef: ↑03-02-2020 07:04We gaan zo naar het ziekenhuis. Ik heb haar dekentje vannacht bij me gehad. We hebben een knuffel besteld die ze straks bij zich mag houden. Ik wil haar niet mee naar huis, dat lijkt me zo ontzettend vreselijk. We zoeken een mooie plek waar ze mag blijven tot de crematie en dan zal ik een middag bij haar waken.
maandag 3 februari 2020 15:12
Ikeakrukje schreef: ↑03-02-2020 05:51Dank voor alle lieve reacties. Het slapen lukt niet goed vannacht. Ik heb nog die dikke stille buik. Ik ben wel zwanger, maar toch ook niet. Ik ga een kindje krijgen maar toch ook niet. Ik voel me zo verschrikkelijk verscheurd en leeg en zie op tegen wat me te wachten staat. Hoe ga je in godsnaam weer de wereld tegemoet, zonder buik maar zonder kind. Wat zeg je in de supermarkt als mensen je feliciteren en vragen waar de baby is. Hoe ga ik afscheid nemen met mijn meiden zorgen dat zij hier op een goede manier uitkomen. Wat ga ik doen in dat lange lege verlof.
Mijn hart is verscheurd. Ik huil zoals ik nog nooit gehuild heb. Als een wolf, de tranen komen uit mijn tenen.
Geen woorden voor, ik vind het zo vreselijk voor je
. Hartverscheurend. Ik wens je heel veel sterkte 
.
maandag 3 februari 2020 16:45
Lieve TO, wat een verdriet. Heel veel sterkte!
Ook ik zag erg op tegen de geboorte van mijn stille baby. Uiteindelijke heb ik de geboorte, naast heel verdrietig, ook als mooi ervaren. En ik was (en ben) zo trots op en blij met mijn zoon.
Het is al eerder gezegd maar doe wat voor jullie goed voelt. Vraag als je iets wil, er kan heel veel is mijn ervaring.
Om je kinderen te betrekken is het misschien een idee om 3 dezelfde knuffels te kopen. Zo hebben je oudste 2 kinderen later een soort herinnering aan de baby die dezelfde knuffel had als zij. En het kan ook een manier zijn om ‘laagdrempelig ‘ over de baby te praten.
Heel veel sterkte
Ook ik zag erg op tegen de geboorte van mijn stille baby. Uiteindelijke heb ik de geboorte, naast heel verdrietig, ook als mooi ervaren. En ik was (en ben) zo trots op en blij met mijn zoon.
Het is al eerder gezegd maar doe wat voor jullie goed voelt. Vraag als je iets wil, er kan heel veel is mijn ervaring.
Om je kinderen te betrekken is het misschien een idee om 3 dezelfde knuffels te kopen. Zo hebben je oudste 2 kinderen later een soort herinnering aan de baby die dezelfde knuffel had als zij. En het kan ook een manier zijn om ‘laagdrempelig ‘ over de baby te praten.
Heel veel sterkte
maandag 3 februari 2020 17:58
Lieve TO, ik kan je alleen maar heel erg veel sterkte wensen. Niemand kan jou zeggen hoe je dit moet doen, en hoe je afscheid moet nemen.Ikeakrukje schreef: ↑03-02-2020 05:51Dank voor alle lieve reacties. Het slapen lukt niet goed vannacht. Ik heb nog die dikke stille buik. Ik ben wel zwanger, maar toch ook niet. Ik ga een kindje krijgen maar toch ook niet. Ik voel me zo verschrikkelijk verscheurd en leeg en zie op tegen wat me te wachten staat. Hoe ga je in godsnaam weer de wereld tegemoet, zonder buik maar zonder kind. Wat zeg je in de supermarkt als mensen je feliciteren en vragen waar de baby is. Hoe ga ik afscheid nemen met mijn meiden zorgen dat zij hier op een goede manier uitkomen. Wat ga ik doen in dat lange lege verlof.
Mijn hart is verscheurd. Ik huil zoals ik nog nooit gehuild heb. Als een wolf, de tranen komen uit mijn tenen.
Hoe ga je de wereld weer tegemoet? Met horten en stoten, de ene dag wat beter dan de andere. Probeer je daar nu nog niet teveel zorgen over te maken. Je zult hopelijk ook merken dat steun uit onverwachte hoek kan komen.
Ik zou je adviseren (eigen ervaring) een uitvaartondernemer speciaal voor overleden kindjes te kiezen (ja, die zijn er), zij kunnen je vaak goed begeleiden bij de beslissingen die jullie te wachten staan. Alle kracht en liefde om jullie heen gewenst.
C'est la vie
maandag 3 februari 2020 18:28
Lief van je. Herinneringen zijn er altijd maar dat is niet verkeerd.Suzy65 schreef: ↑03-02-2020 12:31Computer, jij ook sterkte, zal bij jou ook herinneringen oproepen.
Misschien helpt jouw ervaring delen bij het verwerkingsproces wat hierna nog zo moeilijk zal zijn. Lotgenoten weten als geen ander hoe dat is en daardoor erg waardevol zijn, ook al heeft iedereen zijn eigen manieren om met zulk verlies om te gaan!
Er is veel verdriet maar de liefde voor mijn kind is vele malen groter dan het verdriet en ik wens dat ikeakrukje ook toe.
Klinkt heel zweverig en voordat dit was gebeurd kon ik mij niet voorstellen dat ik dit zou zeggen.
Maar dat neemt niet weg dat het zo ontzettend klote is en er heel veel huilbuien zijn geweest. Als ik dit topic lees baal ik dat het zo ontzettend vaak voorkomt en ik hoop dat ze eens goed onderzoek gaan doen naar doodgeboortes.
En inderdaad wat iedereen zegt. Heel veel kan. Voor als je je nog bedenkt. Wij hebben ons kindje bijvoorbeeld via de werknemersingang naar huis meegenomen zodat we geen bekijks hadden. Vraag alles wat je wil want bijna alles is mogelijk.
maandag 3 februari 2020 18:40
Hallo lieve dames, heel erg dank voor al jullie berichtjes en ervaringen. Het is vreselijk te lezen dat zovelen dit ook meegemaakt hebben maar heel fijn de ervaringen van anderen te lezen. We hebben al het regelwerk gisteren gedaan en een uitvaartondernemer speciaal voor doodgeboren kindjes in de arm genomen. We hebben al een wiegje uitgekozen en ook al een moment voor de crematie. Vooralsnog wil ik het kindje nog steeds niet mee naar huis. We mogen een nachtje langer in het ziekenhuis blijven en het kindje hier bij ons houden. En ik mag een middag bij haar waken bij het afscheidshuis. Dit lijkt mij een fijne manier.
Er was een misverstand met het ziekenhuis, ze hadden niet op ons gerekend en hadden ons bijna weer naar huis gestuurd. Dat was zo'n vreselijke teleurstelling dat ik zo boos ben geworden. Die tocht vanochtend was de vreselijkste uit mijn leven en die nog een keer over moeten doen was echt geen optie. Gelukkig was het verplegend personeel wel heel begrijpelijk en mochten we toch blijven. Ze hebben net een tabletje ingebracht om de bevalling op te gaan starten. Het kan nog wel twee tot drie dagen duren totdat de bevalling echt begint maar nu zijn we in ieder geval bezig.
Ik ben overigens ook niet bang voor het verdriet, het is een uiting van liefde. En ik weet dat het soms helemaal over je heen kan vallen maar ook dat het er soms even niet is. Nu wachten tot ik wat ga voelen...
Er was een misverstand met het ziekenhuis, ze hadden niet op ons gerekend en hadden ons bijna weer naar huis gestuurd. Dat was zo'n vreselijke teleurstelling dat ik zo boos ben geworden. Die tocht vanochtend was de vreselijkste uit mijn leven en die nog een keer over moeten doen was echt geen optie. Gelukkig was het verplegend personeel wel heel begrijpelijk en mochten we toch blijven. Ze hebben net een tabletje ingebracht om de bevalling op te gaan starten. Het kan nog wel twee tot drie dagen duren totdat de bevalling echt begint maar nu zijn we in ieder geval bezig.
Ik ben overigens ook niet bang voor het verdriet, het is een uiting van liefde. En ik weet dat het soms helemaal over je heen kan vallen maar ook dat het er soms even niet is. Nu wachten tot ik wat ga voelen...
maandag 3 februari 2020 18:57
Heel goed dat je op je strepen bent gaan staan. Ik vond die tocht naar het ziekenhuis ook verschrikkelijk en dat kunnen ze je niet 2 keer laten doen.
Ook mijn bevalling is opgewekt met pilletjes. Mijn kind is toen in de nacht geboren dus ga uit van 2 tot 3 dagen maar schrik niet als het eerder is.
Ik kreeg voor het slapen een prik met slaapmiddel zodat ik wat kon slapen misschien kan je daar ook naar vragen als je daar behoefte aan hebt.
Ook mijn bevalling is opgewekt met pilletjes. Mijn kind is toen in de nacht geboren dus ga uit van 2 tot 3 dagen maar schrik niet als het eerder is.
Ik kreeg voor het slapen een prik met slaapmiddel zodat ik wat kon slapen misschien kan je daar ook naar vragen als je daar behoefte aan hebt.
maandag 3 februari 2020 19:42
Dat is ook een mooie manier lief ikeakrukje. Doe wat goed voelt.
Hoe gaat het inmiddels? Slaan de medicijnen al aan? Bij mij sloegen ze snel aan, ben rond 2 uur begonnen en rond 9 uur al bevallen. Hoop dat je wat rust gevonden hebt. Na de bevalling komt er nog tijd zat voor verdriet. Neem je tijd om je kindje rustig te leren kennen. Deze tijd krijg je nooit meer terug.
Mocht je op instagram zitten. Zoek dan eens op dichterbijdeliefste en vlinderkusje.nl, zij schrijven de mooiste gedichtjes over het verdriet rondom sterrenkindjes. En carientjex, zij is oprichtster van het Sterrenboekje.
Hoe gaat het inmiddels? Slaan de medicijnen al aan? Bij mij sloegen ze snel aan, ben rond 2 uur begonnen en rond 9 uur al bevallen. Hoop dat je wat rust gevonden hebt. Na de bevalling komt er nog tijd zat voor verdriet. Neem je tijd om je kindje rustig te leren kennen. Deze tijd krijg je nooit meer terug.
Mocht je op instagram zitten. Zoek dan eens op dichterbijdeliefste en vlinderkusje.nl, zij schrijven de mooiste gedichtjes over het verdriet rondom sterrenkindjes. En carientjex, zij is oprichtster van het Sterrenboekje.
bumbly wijzigde dit bericht op 03-02-2020 21:40
2.05% gewijzigd
Lach hard, duik diep, kom terug..
maandag 3 februari 2020 22:53
