Zwanger
alle pijlers
Stille geboorte
zondag 2 februari 2020 20:07
Dag lieve meiden,
Gisteren heb ik gehoord dat het kindje in mijn buik onverwacht overleden is. De verloskundige kon geen hartje vinden en op de echo in het ziekenhuis zagen ze helaas ook geen hartje meer. Morgen moet ik naar het ziekenhuis om de bevalling op te wekken. We hebben al contact gehad met een fotograaf en iemand die ons helpt met de begrafenis. Ik ben nu 35 weken zwanger, het is amper te beseffen. We hebben al twee dochters, die zijn nu bij opa en oma maar snappen heel goed dat er iets aan de hand is. Ze zijn 2 en 4. Misschien een stomme vraag, maar hebben jullie misschien tips hoe we de komende week afscheid kunnen nemen. We willen het graag een beetje klein houden.
Liefs.
Gisteren heb ik gehoord dat het kindje in mijn buik onverwacht overleden is. De verloskundige kon geen hartje vinden en op de echo in het ziekenhuis zagen ze helaas ook geen hartje meer. Morgen moet ik naar het ziekenhuis om de bevalling op te wekken. We hebben al contact gehad met een fotograaf en iemand die ons helpt met de begrafenis. Ik ben nu 35 weken zwanger, het is amper te beseffen. We hebben al twee dochters, die zijn nu bij opa en oma maar snappen heel goed dat er iets aan de hand is. Ze zijn 2 en 4. Misschien een stomme vraag, maar hebben jullie misschien tips hoe we de komende week afscheid kunnen nemen. We willen het graag een beetje klein houden.
Liefs.
ikeakrukje wijzigde dit bericht op 05-02-2021 06:13
0.00% gewijzigd
maandag 3 februari 2020 01:34
Lieve TO, wat een vreselijk iets moet dit verlies zijn voor jou en je man, bijna niet voor te stellen!
De bevalling zelf zal nog een hele opgave zijn dan en ik hoop dat je een beetje steun voelt van het medeleven hier, en dat er morgen aan je gedacht wordt en in gedachten meegeleefd.
Geen tips, maar ik wens jou en jullie heel veel sterkte, niet alleen morgen maar ook daarna. Komende dagen dit kindje koesteren zoveel als je wilt en kunt, om op die manier vast te leggen in je
De bevalling zelf zal nog een hele opgave zijn dan en ik hoop dat je een beetje steun voelt van het medeleven hier, en dat er morgen aan je gedacht wordt en in gedachten meegeleefd.
Geen tips, maar ik wens jou en jullie heel veel sterkte, niet alleen morgen maar ook daarna. Komende dagen dit kindje koesteren zoveel als je wilt en kunt, om op die manier vast te leggen in je
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
maandag 3 februari 2020 05:51
Dank voor alle lieve reacties. Het slapen lukt niet goed vannacht. Ik heb nog die dikke stille buik. Ik ben wel zwanger, maar toch ook niet. Ik ga een kindje krijgen maar toch ook niet. Ik voel me zo verschrikkelijk verscheurd en leeg en zie op tegen wat me te wachten staat. Hoe ga je in godsnaam weer de wereld tegemoet, zonder buik maar zonder kind. Wat zeg je in de supermarkt als mensen je feliciteren en vragen waar de baby is. Hoe ga ik afscheid nemen met mijn meiden zorgen dat zij hier op een goede manier uitkomen. Wat ga ik doen in dat lange lege verlof.
Mijn hart is verscheurd. Ik huil zoals ik nog nooit gehuild heb. Als een wolf, de tranen komen uit mijn tenen.
Mijn hart is verscheurd. Ik huil zoals ik nog nooit gehuild heb. Als een wolf, de tranen komen uit mijn tenen.
maandag 3 februari 2020 07:04
We gaan zo naar het ziekenhuis. Ik heb haar dekentje vannacht bij me gehad. We hebben een knuffel besteld die ze straks bij zich mag houden. Ik wil haar niet mee naar huis, dat lijkt me zo ontzettend vreselijk. We zoeken een mooie plek waar ze mag blijven tot de crematie en dan zal ik een middag bij haar waken.
maandag 3 februari 2020 07:37
Lieve TO, houd deze optie nog even open tot ze geboren is. Ik weet uit ervaring dat dat ineens heel anders kan voelen zodra je je meisje in je armen hebt.Ikeakrukje schreef: ↑03-02-2020 07:04We gaan zo naar het ziekenhuis. Ik heb haar dekentje vannacht bij me gehad. We hebben een knuffel besteld die ze straks bij zich mag houden. Ik wil haar niet mee naar huis, dat lijkt me zo ontzettend vreselijk. We zoeken een mooie plek waar ze mag blijven tot de crematie en dan zal ik een middag bij haar waken.
Onthoud dat je altijd op een beslissing terug kunt komen en dat je haar last minute alsnog mee naar huis kunt nemen (of juist niet), als dat op dat moment beter voelt.
Heel veel sterkte vandaag, en verstandig dat je meteen om pijnstilling wilt vragen. Het is allemaal al erg genoeg...
Je hoort de vogels weer, je ruikt de regen nog
maandag 3 februari 2020 08:04
Dit wilde ik ook zeggen, heb alleen geen eigen ervaring met een situatie als deze. Wel met het overlijden van dierbaren en het idee dat ze niet bij mij zouden zijn zou me verscheuren van verdriet.flipje2 schreef: ↑03-02-2020 07:37Lieve TO, houd deze optie nog even open tot ze geboren is. Ik weet uit ervaring dat dat ineens heel anders kan voelen zodra je je meisje in je armen hebt.
Onthoud dat je altijd op een beslissing terug kunt komen en dat je haar last minute alsnog mee naar huis kunt nemen (of juist niet), als dat op dat moment beter voelt.
Heel veel sterkte vandaag, en verstandig dat je meteen om pijnstilling wilt vragen. Het is allemaal al erg genoeg...
Nu was er alle ruimte om afscheid te nemen wanneer ik maar wilde. M'n dierbaren lagen in een aparte kamer in huis, zodat ik ze kon opzoeken wanneer die behoefte er was.
Heel erg prettig en veilig en vertrouwd voelde het. Dus inderdaad, beslis het als je haar ziet en geef jezelf de ruimte voor je besluit.
maandag 3 februari 2020 09:41
Dit is een eerste berichtje van mij op het forum. Ik lees soms mee maar wilde nu graag reageren. Ook mijn kindje is met 38 weken onverwacht overleden in mijn buik. Mijn tip is maak herinneringen en betrek je oudere kinderen er goed bij. Ook is mijn advies om je omgeving goed bij je jongste kind te betrekken. Wij hebben bijv. een grote begrafenis gehad. Je kan anderen natuurlijk ook op een andere manier betrekken, wat bij jullie past. Wij hebben het idee dat onze kennissen en familie het hierdoor veel over onze jongste hebben. Nog een andere tip. Mijn man vond het heel waardevol om ons kindje ook op zijn blote borst te hebben na de bevalling.
Je gaat een zware tijd tegemoet maar vandaag of morgen is ook de dag dat je je kindje mag ontmoeten en uit ervaring weet ik dat, dat ook heel fijn is.
Je gaat een zware tijd tegemoet maar vandaag of morgen is ook de dag dat je je kindje mag ontmoeten en uit ervaring weet ik dat, dat ook heel fijn is.
maandag 3 februari 2020 12:31
Computer, jij ook sterkte, zal bij jou ook herinneringen oproepen.
Misschien helpt jouw ervaring delen bij het verwerkingsproces wat hierna nog zo moeilijk zal zijn. Lotgenoten weten als geen ander hoe dat is en daardoor erg waardevol zijn, ook al heeft iedereen zijn eigen manieren om met zulk verlies om te gaan!
Misschien helpt jouw ervaring delen bij het verwerkingsproces wat hierna nog zo moeilijk zal zijn. Lotgenoten weten als geen ander hoe dat is en daardoor erg waardevol zijn, ook al heeft iedereen zijn eigen manieren om met zulk verlies om te gaan!
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
maandag 3 februari 2020 12:49
Een kennis van me heeft veel gehad aan Stichting Phéron (www.stichtingpheron.nl).
Ze verzorgen o.a. de Memory Box.
Ik wens jou en je gezin heel veel sterkte. Ik heb er geen woorden voor, wat vreselijk...
Ze verzorgen o.a. de Memory Box.
Ik wens jou en je gezin heel veel sterkte. Ik heb er geen woorden voor, wat vreselijk...
maandag 3 februari 2020 13:59
Inmiddels is het al maandag en wij hebben hier 2 jaar geleden ook door moeten gaan. Onze oudsten waren toen 6 en 8. Bij ons was het 30 weken. Ik moest eerst ingeleid worden met een ballon ivm eerdere KS. En dat duurde heel lang omdat je lichaam met 30 weken niet klaar is om te bevallen. Ons kindje is uiteindelijk op vrijdag pas geboren,nadat ik uiteindelijk toch op donderdag maar een infuus kreeg zette het 's avonds eindelijk door. rond 2 uur een ruggeprik gekregen en rond 5 uur geboren, na de ruggeprik ging het ineens snel. Hier ook goede ervaringen met de watermethode. Wij moesten zelf een bak kopen en hebben daarvoor een bak laten halen bij de HEMA. Toen het kindje net geboren was vonden wij het zelf niet toonbaar, maar dat isin de waterbak behoorlijk bijgetrokken en onze kinderen hebben hem uiteindelijk ook gezien, zowel in de waterbak als gewoon opgebaard (er is obductie uitgevoerd en daarna kan het niet terug in het water).Ikeakrukje schreef: ↑02-02-2020 22:03Dank lieve meiden voor alle tips en sterktewensen. Ik heb vorig jaar mijn moeder verloren in dezelfde periode en weet dat afscheid nemen alleen kan zoals jij het zelf goed vindt. Dus dat ga ik ook doen. We hebben een fotograaf en iemand die ons tot de crematie belegeidt. Ik heb ook gevraagd om maatschappelijk werk voor ik de bevalling inga. Meer kan ik nu niet doen denk ik. Ik wil hier ook een beetje schrijven om mijn gedachten te ordenen. Vreselijk om te lezen hoeveel van jullie dit doorgemaakt hebben. Hebben jullie nog tips voor tijdens de bevalling? Ik zil zsm aan de pijn stilling. Maar misschien zijn er nog andere dingen waar ik aan kan denken. Ik zie als een berg tegen morgen op. Hoe zijn anderen deze dag doorgekomen?
Zelf heb ik ervoor gekozen om wel kraamhulp te nemen. Aangegeven bij de kraamzorg wat er was gebeurt en een hele fijne ervaren kraamhulp gekregen. Voor haar ook de eerste keer met een overleden kindje, maar zij ging heel goed om met wat voor ons fijn was. Ze heeft liters koffie gezet en er ook voor gezorgd dat het huishouden bij bleef, dat laatste hoefde ze niet te doen, maar zij wilde haar tijd ook wel nuttig besteden. En ik zeg zelf dat ik anders in een ontploft huis had gezeten. Mocht het ons gegeven zijn nog een kindje te krijgen dan zou ik haar naam opgeven als wens kraamhulp
