Gezondheid
alle pijlers
leven met pijn: wie praat er mee?
donderdag 24 april 2008 om 12:05
He hallo,
IK heb endometriose en daardoor zo goed als dagelijks pijn. Deze pijn beïnvloed mijn dagelijks gebeuren. Niet dat de pijn mijn leven beheerst (of zou moeten beheersen), maar het is er wel. Door de pijn heb ik minder energie, waardoor ik minder kan, of dingen zelfs moet laten. Tevens zit ik momenteel in de ziektewet.
Nu ben ik bezig mijn leven weer vorm te geven. Wat kan ik wel, wat kan ik niet? Waar liggen de grenzen? Hoe deel ik mijn tijd in? Hoe zorg ik dat ik niet zoveel beweeg dat mijn pijn toe neemt, maar ook niet zo weinig dat ik in een spiraal naar beneden kom?
Ik merk dat ik het best moeilijk vind soms om de balans te vinden. Ik vroeg mij af of er meer mensen zijn die hier mee kampen, en die samen met mij op een constructieve wijze hier willen schrijven over het wel en wee van het aanpassen aan een leven met pijn (of vermoeidheid: ook dan moet je je leven aanpassen natuurlijk). Elkaar tips geven, harten onder riemen, soms een schop onder de kont, dat soort dingen!
IK heb endometriose en daardoor zo goed als dagelijks pijn. Deze pijn beïnvloed mijn dagelijks gebeuren. Niet dat de pijn mijn leven beheerst (of zou moeten beheersen), maar het is er wel. Door de pijn heb ik minder energie, waardoor ik minder kan, of dingen zelfs moet laten. Tevens zit ik momenteel in de ziektewet.
Nu ben ik bezig mijn leven weer vorm te geven. Wat kan ik wel, wat kan ik niet? Waar liggen de grenzen? Hoe deel ik mijn tijd in? Hoe zorg ik dat ik niet zoveel beweeg dat mijn pijn toe neemt, maar ook niet zo weinig dat ik in een spiraal naar beneden kom?
Ik merk dat ik het best moeilijk vind soms om de balans te vinden. Ik vroeg mij af of er meer mensen zijn die hier mee kampen, en die samen met mij op een constructieve wijze hier willen schrijven over het wel en wee van het aanpassen aan een leven met pijn (of vermoeidheid: ook dan moet je je leven aanpassen natuurlijk). Elkaar tips geven, harten onder riemen, soms een schop onder de kont, dat soort dingen!
donderdag 31 juli 2008 om 13:53
donderdag 31 juli 2008 om 14:29
quote:roque schreef op 30 juli 2008 @ 12:43:
Mensen, wat ben ik pissig zeg. Krijg even van ene Elninjo te horen op het topic over endo dat endo geen ene reet voorstelt, want met een baarmoederverwijdering ben je er vanaf.
Ach, tuurlijk. Zo beschouwd stelt bijv. mijn schouderinstabiliteit ook geen reet voor, immers een arm amputeren is technisch niet eens zó moeilijk .
Laat mensen toch lullen. Zo iemand toont alleen door de opmerking die eruit komt al aan dat ie beter zijn/haar mond dicht had kunnen houden. Als je niet weet waar je het over hebt, moet je immers niet mee willen praten.
Aruba: . Hoop dat je snel iemand vind waarbij jij je serieus genomen voelt en die je verder kan helpen.
Roos: Gaaf dat je straks kennismaking met potentiële hond hebt. Spannend ook. We lezen het hier wel weer..
Lies: jammer dat de migraine niet helemaal vertrokken is. Maar wat je vertelt klinkt toch wel alsof je zéker effect hebt van de thee, dat is toch weer winst, lijkt me.
Dan de opmerking van Roos, over dat 't minder het 'leven met pijn'-topic was dan het ooit was. Dat is waar, ja. Maar ik moet eerlijk zeggen dat ik op dit moment niet de energie heb om na te denken over wat het beste in welk topic zou passen, etc. Ligt puur bij mij hoor, en zal ook wel weer een keer over gaan. Maar nu bij het doorlezen van dit topic met gezellig geklets zou ik normaal gesproken de grootste lol hebben, maar op dit moment denk ik "oh nee, moet ik zoveel niet-relevant geklets doorlezen". Heb er domweg de energie niet voor. Moet toegeven dat ik deze dagen veel bezig ben met vragen rondom m'n revalidatie, rondom de vraag of zelfstandig wonen nog kan en zo ja hoe, rondom blaas- en kathetergedoe waarin nog geen definitieve beslissing is genomen, en rondom schoudergedoe waarbij ik straks voor een naar mijn idee onmogelijke keus zal komen te staan. Dus op dit moment heb ik vooral behoefte aan het kwijtkunnen van dat verhaal en het vinden van een klankbord (of een kreng ) dat mij inzicht kan geven. Puur praktisch dus. En voor de rest heb ik de tijd noch de energie. Nogmaals: is tijdelijk en ligt helemaal bij mij, maar voor mij is dat de reden dat ik het op dit moment niet erg vind, én dat ik inderdaad lange verhalen post over moeilijke beslissingen en schoudergedoe etc.
Hm, misschien had ik dat helemaal niet moeten zeggen, maar ik laat het toch maar staan. Denk ook dat juist jullie wel snappen wat ik bedoel: soms bén je nu eenmaal even vooral bezig met je eigen lijf en eigen problemen, en in sommige periodes kan dat ook even niet anders. Het is niet dat ik hier dan de hele dag mee bezig ben (integendeel!) maar juist dat ik het internet opga om even dat klankbord te zoeken. En ja, vaak vind ik dat hier, dus daarbij zijn jullie dan meteen de klos
Om dan op mijn eigen gedoe verder te gaan: ik heb nog niets gehoord van dr. S. Wacht dus gewoon braaf af. En intussen word ik heen-en-weer geslingerd van de gedachte dat het zo écht niet meer gaat en er hoe dan ook iets moet gebeuren en de angst dat een arthrodese mij zal dwingen om nóg meer zelfstandigheid in te moeten leveren. Want datgene wat ik nog wél kan met mijn armen, wil ik ook absoluut niet opgeven. Dingen als elro besturen, eten en drinken, typen. Ok, tanden poetsen doe ik ook nog, maar dat zou niet zo'n grote ramp zijn als ik dat niet meer kon. Maar een boek een beetje vasthouden, m'n katten aaien, iets oppakken en ergens anders neerleggen.. dat wil ik niet opgeven!!
Mensen, wat ben ik pissig zeg. Krijg even van ene Elninjo te horen op het topic over endo dat endo geen ene reet voorstelt, want met een baarmoederverwijdering ben je er vanaf.
Ach, tuurlijk. Zo beschouwd stelt bijv. mijn schouderinstabiliteit ook geen reet voor, immers een arm amputeren is technisch niet eens zó moeilijk .
Laat mensen toch lullen. Zo iemand toont alleen door de opmerking die eruit komt al aan dat ie beter zijn/haar mond dicht had kunnen houden. Als je niet weet waar je het over hebt, moet je immers niet mee willen praten.
Aruba: . Hoop dat je snel iemand vind waarbij jij je serieus genomen voelt en die je verder kan helpen.
Roos: Gaaf dat je straks kennismaking met potentiële hond hebt. Spannend ook. We lezen het hier wel weer..
Lies: jammer dat de migraine niet helemaal vertrokken is. Maar wat je vertelt klinkt toch wel alsof je zéker effect hebt van de thee, dat is toch weer winst, lijkt me.
Dan de opmerking van Roos, over dat 't minder het 'leven met pijn'-topic was dan het ooit was. Dat is waar, ja. Maar ik moet eerlijk zeggen dat ik op dit moment niet de energie heb om na te denken over wat het beste in welk topic zou passen, etc. Ligt puur bij mij hoor, en zal ook wel weer een keer over gaan. Maar nu bij het doorlezen van dit topic met gezellig geklets zou ik normaal gesproken de grootste lol hebben, maar op dit moment denk ik "oh nee, moet ik zoveel niet-relevant geklets doorlezen". Heb er domweg de energie niet voor. Moet toegeven dat ik deze dagen veel bezig ben met vragen rondom m'n revalidatie, rondom de vraag of zelfstandig wonen nog kan en zo ja hoe, rondom blaas- en kathetergedoe waarin nog geen definitieve beslissing is genomen, en rondom schoudergedoe waarbij ik straks voor een naar mijn idee onmogelijke keus zal komen te staan. Dus op dit moment heb ik vooral behoefte aan het kwijtkunnen van dat verhaal en het vinden van een klankbord (of een kreng ) dat mij inzicht kan geven. Puur praktisch dus. En voor de rest heb ik de tijd noch de energie. Nogmaals: is tijdelijk en ligt helemaal bij mij, maar voor mij is dat de reden dat ik het op dit moment niet erg vind, én dat ik inderdaad lange verhalen post over moeilijke beslissingen en schoudergedoe etc.
Hm, misschien had ik dat helemaal niet moeten zeggen, maar ik laat het toch maar staan. Denk ook dat juist jullie wel snappen wat ik bedoel: soms bén je nu eenmaal even vooral bezig met je eigen lijf en eigen problemen, en in sommige periodes kan dat ook even niet anders. Het is niet dat ik hier dan de hele dag mee bezig ben (integendeel!) maar juist dat ik het internet opga om even dat klankbord te zoeken. En ja, vaak vind ik dat hier, dus daarbij zijn jullie dan meteen de klos
Om dan op mijn eigen gedoe verder te gaan: ik heb nog niets gehoord van dr. S. Wacht dus gewoon braaf af. En intussen word ik heen-en-weer geslingerd van de gedachte dat het zo écht niet meer gaat en er hoe dan ook iets moet gebeuren en de angst dat een arthrodese mij zal dwingen om nóg meer zelfstandigheid in te moeten leveren. Want datgene wat ik nog wél kan met mijn armen, wil ik ook absoluut niet opgeven. Dingen als elro besturen, eten en drinken, typen. Ok, tanden poetsen doe ik ook nog, maar dat zou niet zo'n grote ramp zijn als ik dat niet meer kon. Maar een boek een beetje vasthouden, m'n katten aaien, iets oppakken en ergens anders neerleggen.. dat wil ik niet opgeven!!
donderdag 31 juli 2008 om 22:43
Sent ik kan me goed voorstellen dat je even geen aandacht hebt voor anderen als je nog met zoveel dingen bezig bent. Merk alleen wel dat je opmerking "maar op dit moment denk ik "oh nee, moet ik zoveel niet-relevant geklets doorlezen" wat wrevel bij mij oproept, maar dat ligt puur bij mij. Ik heb dan meteen het gevoel dat ik dat dan maar minder moet doen, dat ik even een stapje terug moet, terwijl voor mij juist het geiten en de dagelijkse niet relevante dingen dit topic voor mij juist een aanvulling is op het reumatopic. Het is geen vervanging, nou ja nu eigenlijk wel aangezien vrijwwl iedereen hier zit en niet meer reageert op reumatopic.
Blergh wat heet zeg..... En dan te bedenken dat ik vandaag op kantoor een vestje in mijn nek heb gelegd om te voorkomen dat ik een stijve nek kreeg...
Blergh wat heet zeg..... En dan te bedenken dat ik vandaag op kantoor een vestje in mijn nek heb gelegd om te voorkomen dat ik een stijve nek kreeg...
donderdag 31 juli 2008 om 23:20
Aruba, fijn dat je over een paar weken een kijkoperatie krijgt. Hopelijk word je er wat wijzer van!
Roque, heerlijk, een weekendje Ardennen! Als het (te) heet is, duik je toch gewoon bij Beer in het badje?
Haha, Mik, zo heb ik bij zomerse temperaturen wel 's een kruik in m'n nek.
Blijf alsjeblieft gewoon geiten hier, want dat maakt 't juist gezellig! Volgens mij moet er zowel ruimte zijn voor serieuze aangelegenheden, frustraties, onzekerheid en verdriet, als voor alledaagse belevenissen, small talk en gegeit. Zo blijft de balans hier bewaard.
Overigens snap ik je wel, Sent; niet het 'O nee, moet ik zoveel niet-relevante berichten doorlezen', maar zéker wel het gebrek aan energie om gezellig mee te geiten. Ik heb zelf net maanden op de survivalstand doorgebracht, overleefd in plaats van geleefd, en buiten mijn bed weinig anders gezien; had dan ook niet veel gezelligs toe te voegen.
BIj jou speelt natuurlijk heel erg dat je hoofd overvol is met alle keuzes en moeilijkheden waar je voor komt te staan. Niet zo verwonderlijk dat dat al je energie en aandacht opslokt. Als je knopen hebt doorgehakt en meer zekerheid hebt, heb je in elk geval rust in je hoofd en ontstaat er vanzelf ruimte voor andere dingen.
Hopelijk hoor je snel meer van dr. S.!
Roque, heerlijk, een weekendje Ardennen! Als het (te) heet is, duik je toch gewoon bij Beer in het badje?
Haha, Mik, zo heb ik bij zomerse temperaturen wel 's een kruik in m'n nek.
Blijf alsjeblieft gewoon geiten hier, want dat maakt 't juist gezellig! Volgens mij moet er zowel ruimte zijn voor serieuze aangelegenheden, frustraties, onzekerheid en verdriet, als voor alledaagse belevenissen, small talk en gegeit. Zo blijft de balans hier bewaard.
Overigens snap ik je wel, Sent; niet het 'O nee, moet ik zoveel niet-relevante berichten doorlezen', maar zéker wel het gebrek aan energie om gezellig mee te geiten. Ik heb zelf net maanden op de survivalstand doorgebracht, overleefd in plaats van geleefd, en buiten mijn bed weinig anders gezien; had dan ook niet veel gezelligs toe te voegen.
BIj jou speelt natuurlijk heel erg dat je hoofd overvol is met alle keuzes en moeilijkheden waar je voor komt te staan. Niet zo verwonderlijk dat dat al je energie en aandacht opslokt. Als je knopen hebt doorgehakt en meer zekerheid hebt, heb je in elk geval rust in je hoofd en ontstaat er vanzelf ruimte voor andere dingen.
Hopelijk hoor je snel meer van dr. S.!
donderdag 31 juli 2008 om 23:37
Pfff Lies, hond op slaapkamer is hier een echte no go Hond klimt namelijk op bed om óp je voeten te gaan liggen. Ehhmmm met 5 kilo gaat dat nog wel, maar met 36 of meer is dat ietsje minder
Roque geniet van je weekje weg, mooi weer hebben enzo!
En ik snap Sent wel dat zeker. Ik heb ook niet altijd zin om alle berichten even goed te lezen omdat ik het niet trek. Merk alleen dat het bij iets te weeg brengt van: ok ik doe een stapje terug, maar ook brengt het een gevoel van genegeerd worden met zich mee. Vooral als er wel op anderen gereageerd wordt, maar niet op mij. Merk dat dat juist nu, nu ik ook een mindere periode heb, steekt. Ik krijg dan een gevoel van; laat ik maar weg blijven want blijkbaar zijn mijn problemen minder waard.
En nee ik bedoel niemand specifiek, maar dat is wat het met mij doet. En inderdaad daarom was ik blij dat RV het na afwezigheid van langere tijd aankaarte, want dit leefde al een poosje bij mij...
Roque geniet van je weekje weg, mooi weer hebben enzo!
En ik snap Sent wel dat zeker. Ik heb ook niet altijd zin om alle berichten even goed te lezen omdat ik het niet trek. Merk alleen dat het bij iets te weeg brengt van: ok ik doe een stapje terug, maar ook brengt het een gevoel van genegeerd worden met zich mee. Vooral als er wel op anderen gereageerd wordt, maar niet op mij. Merk dat dat juist nu, nu ik ook een mindere periode heb, steekt. Ik krijg dan een gevoel van; laat ik maar weg blijven want blijkbaar zijn mijn problemen minder waard.
En nee ik bedoel niemand specifiek, maar dat is wat het met mij doet. En inderdaad daarom was ik blij dat RV het na afwezigheid van langere tijd aankaarte, want dit leefde al een poosje bij mij...
donderdag 31 juli 2008 om 23:52
Mijn hond blijft gelukkig netjes in d'r mand liggen en doet geen pogingen bij me op bed te komen (als pup en puberhond had ze daar wel een handje van). Snurken en haren, verder geen overlast
Mik, ik heb me nooit gerealiseerd dat je de laatste tijd zo ervaren hebt en vind dat hartstikke rot om te lezen Sorry, als ik je -ongemerkt- ook dit gevoel bezorgd heb.
Mik, ik heb me nooit gerealiseerd dat je de laatste tijd zo ervaren hebt en vind dat hartstikke rot om te lezen Sorry, als ik je -ongemerkt- ook dit gevoel bezorgd heb.
donderdag 31 juli 2008 om 23:55
vrijdag 1 augustus 2008 om 00:00
He nachtbrakers
Want vervelend dat jij dit al langer zo ervaart Mik! En wat jammer dat je dat niet hebt laten weten...
IK merk dat ik vooral meega in de sfeer van het topic. En wel kan denken: wat jammer dat het zo zwaar wordt en wat jammer dat iedereen wegblijft, maar niet echt de link leg.
Je gaat nu door een kutperiode met veel onzekerheid en dan is er gewwoon niet zoveel ruimte. En het gegeit is over het algemeen de korte postings, dus sla die dan maar over
Want vervelend dat jij dit al langer zo ervaart Mik! En wat jammer dat je dat niet hebt laten weten...
IK merk dat ik vooral meega in de sfeer van het topic. En wel kan denken: wat jammer dat het zo zwaar wordt en wat jammer dat iedereen wegblijft, maar niet echt de link leg.
Je gaat nu door een kutperiode met veel onzekerheid en dan is er gewwoon niet zoveel ruimte. En het gegeit is over het algemeen de korte postings, dus sla die dan maar over
vrijdag 1 augustus 2008 om 00:05
Gelukkig, Mik 
Ik weet dat je de neiging hebt je eigen problemen kleiner te maken dan ze zijn of ze met die van anderen te vergelijken; da's wel eens eerder ter sprake gekomen. Kennelijk heb ik niet goed genoeg tussen de regels door gelezen, want ondanks dat ik wel doorhad dat je niet in een topperiode zit, was me ontgaan dat het echt zo slecht ging/gaat.
Meid, gewoon spuien hoor, want het is hier geen wedstrijdje 'wie-is-er-het-beroerdst-aan-toe' (al snap ik de aard van het beestje wel...)!!!
Ik weet dat je de neiging hebt je eigen problemen kleiner te maken dan ze zijn of ze met die van anderen te vergelijken; da's wel eens eerder ter sprake gekomen. Kennelijk heb ik niet goed genoeg tussen de regels door gelezen, want ondanks dat ik wel doorhad dat je niet in een topperiode zit, was me ontgaan dat het echt zo slecht ging/gaat.
Meid, gewoon spuien hoor, want het is hier geen wedstrijdje 'wie-is-er-het-beroerdst-aan-toe' (al snap ik de aard van het beestje wel...)!!!
vrijdag 1 augustus 2008 om 00:08
Lieske, dat snurken hoor ik wel vaker over labs. Zou het een rasding zijn?
In het kader van 'het is al een paar uur kermis' liggen/hangen/zitten de eersten al halfbezopen op een enkele meter van mijn huis vandaan. Gaat weer een gezellig weekend worden voorspel ik.
Mik, wees blij dat Beest niet hetzelfde doet als mijn ouders C. Die kruipt niet enkel op voeten, maar bij voorkeur ín bed ónder de dekens. En is er ook maar in de allerverste verte onweer in de lucht? (het beest is net een barometer!) Dan bij voorkeur bovenóp vaders hoofd. Gelukkig is dat een klein salontafelhoogte neurotisch viervoertje anders zou je er nog in blijven.
Om nog even terug te komen op de lopende discussie; ik snap dondersgoed dat er bij iedereen periodes zijn van domweg geen energie hebben voor alles. Waaronder wellicht ook wel eens het lezen van andermans gegeit. Hoeft van mij ook niet, de scrollknop is immers gewillig. Wel vind ik het prettig dat we elkaar de ruimte laten om te geiten. Ook al heb ik wel eens een f*ckbui of tijd dan zou ik niet willen dat anderen zich beknopt voelen in hun vrijheid waar gewenst lekker te geiten of zelfs ronduit flauw of melig te zijn.
Ik weet niet. Ik denk dat voor mij persoonlijk die balans ligt in het 'meer'. In het samen kunnen janken én lachen. In het samen delen van dingen rondom chronische pijn en totaal onrelevante dingen. Ik heb bij mezelf gemerkt dat het hier langzaam wat meer een 'plemp mijn sores neer' werd -zelf ook niet geheel onschuldig aan- en dat ik daarbij nou ook niet de meest positieve beleving had bij het hier lezen. Af en toe een beetje zoiets van 'hebben we nu een leuk groepje met elkaar of benk er eigenlijk meer om te luisteren/geven/aanmoedigen i.p.v. afwisseling daarin'.
Anywho mijn dag. Die is grotendeels gevuld met niets doen, even aan pink laten trekken oh nee revalideren, constant vergeten de vaatwasser aan te zetten en hondenriemen neuzen. Oh en namen uit gedachten proberen te bannen. Al sinds dinsdagavond blijft de naam Albert maar door mijn kop spoken op de meest maffe tijden. En ik weet het, ik zijt ijdel (anders had ik ook geen moeite gehad met een poedel, yeiks), maar ik mag toch hopen dat de hond geen Albert heet.
In het kader van 'het is al een paar uur kermis' liggen/hangen/zitten de eersten al halfbezopen op een enkele meter van mijn huis vandaan. Gaat weer een gezellig weekend worden voorspel ik.
Mik, wees blij dat Beest niet hetzelfde doet als mijn ouders C. Die kruipt niet enkel op voeten, maar bij voorkeur ín bed ónder de dekens. En is er ook maar in de allerverste verte onweer in de lucht? (het beest is net een barometer!) Dan bij voorkeur bovenóp vaders hoofd. Gelukkig is dat een klein salontafelhoogte neurotisch viervoertje anders zou je er nog in blijven.
Om nog even terug te komen op de lopende discussie; ik snap dondersgoed dat er bij iedereen periodes zijn van domweg geen energie hebben voor alles. Waaronder wellicht ook wel eens het lezen van andermans gegeit. Hoeft van mij ook niet, de scrollknop is immers gewillig. Wel vind ik het prettig dat we elkaar de ruimte laten om te geiten. Ook al heb ik wel eens een f*ckbui of tijd dan zou ik niet willen dat anderen zich beknopt voelen in hun vrijheid waar gewenst lekker te geiten of zelfs ronduit flauw of melig te zijn.
Ik weet niet. Ik denk dat voor mij persoonlijk die balans ligt in het 'meer'. In het samen kunnen janken én lachen. In het samen delen van dingen rondom chronische pijn en totaal onrelevante dingen. Ik heb bij mezelf gemerkt dat het hier langzaam wat meer een 'plemp mijn sores neer' werd -zelf ook niet geheel onschuldig aan- en dat ik daarbij nou ook niet de meest positieve beleving had bij het hier lezen. Af en toe een beetje zoiets van 'hebben we nu een leuk groepje met elkaar of benk er eigenlijk meer om te luisteren/geven/aanmoedigen i.p.v. afwisseling daarin'.
Anywho mijn dag. Die is grotendeels gevuld met niets doen, even aan pink laten trekken oh nee revalideren, constant vergeten de vaatwasser aan te zetten en hondenriemen neuzen. Oh en namen uit gedachten proberen te bannen. Al sinds dinsdagavond blijft de naam Albert maar door mijn kop spoken op de meest maffe tijden. En ik weet het, ik zijt ijdel (anders had ik ook geen moeite gehad met een poedel, yeiks), maar ik mag toch hopen dat de hond geen Albert heet.
vandaag ga ik van alles kunnen
vrijdag 1 augustus 2008 om 00:11
Mik, is dit daarom niet een goede lering voor je? Voor jezelf durven 'op komen' en uitspreken? Daarvoor moet je immers een basiswaarde aan jouw gevoel hechten. Die moet kennelijk belangrijk genoeg voor je zijn om dat te uiten. Of wauwel ik nu?
anoniem_19774 wijzigde dit bericht op 01-08-2008 00:11
Reden: op staan? op komen bedoel je! Tssss hoogste bedtijd zeker
Reden: op staan? op komen bedoel je! Tssss hoogste bedtijd zeker
% gewijzigd
vandaag ga ik van alles kunnen
vrijdag 1 augustus 2008 om 00:15
Albert ? Als het beestje zo heet, zou ik er meteen Verlinden achterplakken
Mik, dat ken ik wel. Maar dan nóg is het niet slecht om het aan de kaak te stellen. Gelukkig hebben we een andere assertieve tante in ons midden
Mijn excuus is een forummisverstand die door mijn hoofd bleef spoken. En net in anderhalve minuut is opgelost, omdat we tegelijk online waren
Mik, dat ken ik wel. Maar dan nóg is het niet slecht om het aan de kaak te stellen. Gelukkig hebben we een andere assertieve tante in ons midden
Mijn excuus is een forummisverstand die door mijn hoofd bleef spoken. En net in anderhalve minuut is opgelost, omdat we tegelijk online waren
vrijdag 1 augustus 2008 om 00:20
Neeeeeee, geen Albert! Wat je zegt over die poedel: ge-wel-dig! Heb precies hetzelfde gedacht
Of snurken een lab-ding is? Geen idee. Ik weet wel dat ze als puppetje van acht weken al lag te snurken als een ouwe kerel. En dromen! De eerste keer dat ik haar zo zag stuiptrekken, was ik bijna bang dat ze epilepsie had
Nu ligt ze nog steeds elke dag/nacht te kwispelen, grommen en renbewegingen te maken in haar slaap, en af en toe 'slaapwandelt' ze echt: dan springt ze ineens op, begint als een gek te graven in haar mand en als ik haar roep, kijkt ze me aan alsof ik van een andere planeet kom.
Mik, met dit te erkennen heb je inderdaad al een grote stap gezet!
Of snurken een lab-ding is? Geen idee. Ik weet wel dat ze als puppetje van acht weken al lag te snurken als een ouwe kerel. En dromen! De eerste keer dat ik haar zo zag stuiptrekken, was ik bijna bang dat ze epilepsie had
Nu ligt ze nog steeds elke dag/nacht te kwispelen, grommen en renbewegingen te maken in haar slaap, en af en toe 'slaapwandelt' ze echt: dan springt ze ineens op, begint als een gek te graven in haar mand en als ik haar roep, kijkt ze me aan alsof ik van een andere planeet kom.
Mik, met dit te erkennen heb je inderdaad al een grote stap gezet!
