Gezondheid
alle pijlers
M'n lief heeft kanker - palliatief
zondag 12 april 2009 om 11:40
Gisteren prachtig weer, was even buiten, maar ik kan de mensen niet uitstaan die heerlijk genieten van de zon op een terrasje. Waarom wij niet? Gisteren de spoedeisende hulp weer gebeld. Mijn lief heeft vijf uur lang op de rand van het bed gezeten met zijn hoofd tussen zijn handen vanwege de pijn. Radeloos en koppig, geen pijn medicatie willen accepteren. De dokter gaf hem morfine en daarna ging het weer voor een paar uurtjes. Ik zou wel willen schreeuwen. Ik wil dat hij geen pijn heeft, ik wil dat hij niet lijdt, ik wil dat hij rustig is...maar eigenlijk is het enige dat ik ECHT wil dat iemand met zijn toverstaf zwaait en mijn lief beter maakt. Want ik wil HEM. Een half jaar geleden waren we nog gelukkig en daarna kwamen de klachten, blaasontsteking, hoesten, afvallen. Verdict: zaadbalkanker. 98% geneest ervan, dus volhouden.
Helaas bleek hij bij de 2% te horen die niet reageert op de aangewezen chemotherapie. Inmiddels zit het overal, in zijn buik, lever, longen en ergst van alles in zijn hoofd. En door dat laatste raak ik hem stukje bij beetje kwijt, terwijl hij er nog is.
Dit is zo wreed, dit hele leven is zo wreed! Hij heeft nog nooit een vlieg kwaad gedaan, zo'n gouden goeie kerel, zo jong nog. We waren zo happy, zo op één lijn, zelfs nog zo verliefd na 3 jaar samenwonen. M'n maatje, m'n minnaar, m'n allesie.
Ik weet zelf niet eens meer wie ik ben zonder hem.
Moeilijk om niet te verzuipen als je in zulke diepe shit wordt gegooid...
Helaas bleek hij bij de 2% te horen die niet reageert op de aangewezen chemotherapie. Inmiddels zit het overal, in zijn buik, lever, longen en ergst van alles in zijn hoofd. En door dat laatste raak ik hem stukje bij beetje kwijt, terwijl hij er nog is.
Dit is zo wreed, dit hele leven is zo wreed! Hij heeft nog nooit een vlieg kwaad gedaan, zo'n gouden goeie kerel, zo jong nog. We waren zo happy, zo op één lijn, zelfs nog zo verliefd na 3 jaar samenwonen. M'n maatje, m'n minnaar, m'n allesie.
Ik weet zelf niet eens meer wie ik ben zonder hem.
Moeilijk om niet te verzuipen als je in zulke diepe shit wordt gegooid...
zondag 12 april 2009 om 11:58
Jeetje wat aangrijpend. Hij wordt nu alleen palliatief behandeld begrijp ik uit de titel van het topic? Hoe lang geven de artsen hem nog? Zijn er nog dingen die jullie absoluut nog willen doen voordat hij sterft? Of neemt de kanker in zijn hoofd dusdanig de overhand dat jullie hier niet over kunnen praten en zijn persoonlijkheid echt verandert?
Sorry als ik te veel vragen stel. Geen antwoord geven als het te moeilijk is hoor.
Sorry als ik te veel vragen stel. Geen antwoord geven als het te moeilijk is hoor.
