Gezondheid
alle pijlers
M'n lief heeft kanker - palliatief
zondag 12 april 2009 om 11:40
Gisteren prachtig weer, was even buiten, maar ik kan de mensen niet uitstaan die heerlijk genieten van de zon op een terrasje. Waarom wij niet? Gisteren de spoedeisende hulp weer gebeld. Mijn lief heeft vijf uur lang op de rand van het bed gezeten met zijn hoofd tussen zijn handen vanwege de pijn. Radeloos en koppig, geen pijn medicatie willen accepteren. De dokter gaf hem morfine en daarna ging het weer voor een paar uurtjes. Ik zou wel willen schreeuwen. Ik wil dat hij geen pijn heeft, ik wil dat hij niet lijdt, ik wil dat hij rustig is...maar eigenlijk is het enige dat ik ECHT wil dat iemand met zijn toverstaf zwaait en mijn lief beter maakt. Want ik wil HEM. Een half jaar geleden waren we nog gelukkig en daarna kwamen de klachten, blaasontsteking, hoesten, afvallen. Verdict: zaadbalkanker. 98% geneest ervan, dus volhouden.
Helaas bleek hij bij de 2% te horen die niet reageert op de aangewezen chemotherapie. Inmiddels zit het overal, in zijn buik, lever, longen en ergst van alles in zijn hoofd. En door dat laatste raak ik hem stukje bij beetje kwijt, terwijl hij er nog is.
Dit is zo wreed, dit hele leven is zo wreed! Hij heeft nog nooit een vlieg kwaad gedaan, zo'n gouden goeie kerel, zo jong nog. We waren zo happy, zo op één lijn, zelfs nog zo verliefd na 3 jaar samenwonen. M'n maatje, m'n minnaar, m'n allesie.
Ik weet zelf niet eens meer wie ik ben zonder hem.
Moeilijk om niet te verzuipen als je in zulke diepe shit wordt gegooid...
Helaas bleek hij bij de 2% te horen die niet reageert op de aangewezen chemotherapie. Inmiddels zit het overal, in zijn buik, lever, longen en ergst van alles in zijn hoofd. En door dat laatste raak ik hem stukje bij beetje kwijt, terwijl hij er nog is.
Dit is zo wreed, dit hele leven is zo wreed! Hij heeft nog nooit een vlieg kwaad gedaan, zo'n gouden goeie kerel, zo jong nog. We waren zo happy, zo op één lijn, zelfs nog zo verliefd na 3 jaar samenwonen. M'n maatje, m'n minnaar, m'n allesie.
Ik weet zelf niet eens meer wie ik ben zonder hem.
Moeilijk om niet te verzuipen als je in zulke diepe shit wordt gegooid...
woensdag 22 april 2009 om 08:54
woensdag 22 april 2009 om 20:17
Lieve Deboraki,
Ook ik brand een kaarsje voor jou en je lief....
Ik heb hier geen woorden voor, dit is te erg. Wat verschrikkelijk dat jullie dit overkomt. Wat is het leven soms verdomde oneerlijk en keihard....
Ontzettend veel sterkte meis
Ook ik brand een kaarsje voor jou en je lief....
Ik heb hier geen woorden voor, dit is te erg. Wat verschrikkelijk dat jullie dit overkomt. Wat is het leven soms verdomde oneerlijk en keihard....
Ontzettend veel sterkte meis
Wegens grote belangstelling ben ik momenteel verminderd beschikbaar. Dit kan tijdelijk zijn.
donderdag 23 april 2009 om 13:51
Sterkte vindt nu ongepast wens je moed kracht toe je man vreselijk lees wat je moet doorstaan. Praten uitte is alles je kan zeggen. Huilen woedend zijn het mag hoor dat recht heb je gewoon. Gedicht maar weet niet met woorden te zeggen.
Grijp mijn handen je denk je zink.
Denk niet over wat je zal moeten zijn.
Wees daar je moet doorstaan.
Het leven is soms zo zwart.
Gedachte en zoveel verdriet.
Lieverd zeg je eerlijk zink toch niet.
Zal alles ooit plek krijgen nu niet.
Weet iemand snap dit immens onbegrijpelijk verdriet
Grijp mijn handen je denk je zink.
Denk niet over wat je zal moeten zijn.
Wees daar je moet doorstaan.
Het leven is soms zo zwart.
Gedachte en zoveel verdriet.
Lieverd zeg je eerlijk zink toch niet.
Zal alles ooit plek krijgen nu niet.
Weet iemand snap dit immens onbegrijpelijk verdriet
vrijdag 24 april 2009 om 13:55
vrijdag 24 april 2009 om 17:10
Debora,
Ik ben er stil van.... tranen stromen over m'n wangen....
Wat erg. Gecondoleerd.
De rouwkaart is prachtig. En wat een uitstraling die man.... je ziet meteen dat het een lieverd is.
Wat moet dit onbeschrijvelijk veel pijn doen.
Dit is niet te begrijpen, te bevatten, te beredeneren...
Waar jij nu doorheen gaat... dat zou een mens bespaard moeten blijven.
Ik hoop dat je omringt bent door veel geliefden en familie en dat jullie elkaar kunnen steunen.
Ik wens je alle kracht van de wereld toe, om dit grote verlies te kunnen verwerken.
Ik ben er stil van.... tranen stromen over m'n wangen....
Wat erg. Gecondoleerd.
De rouwkaart is prachtig. En wat een uitstraling die man.... je ziet meteen dat het een lieverd is.
Wat moet dit onbeschrijvelijk veel pijn doen.
Dit is niet te begrijpen, te bevatten, te beredeneren...
Waar jij nu doorheen gaat... dat zou een mens bespaard moeten blijven.
Ik hoop dat je omringt bent door veel geliefden en familie en dat jullie elkaar kunnen steunen.
Ik wens je alle kracht van de wereld toe, om dit grote verlies te kunnen verwerken.
Wegens grote belangstelling ben ik momenteel verminderd beschikbaar. Dit kan tijdelijk zijn.
