1 is genoeg - kletstopic

MvM, nee opgescheept zitten met je sibling waar je constant ruzie mee hebt, dat is lekker
Net zoals met gezinnen mer 1 kind, er zullen gezinnen zijn waar het goed gaat en gezinnen waar het minder goed gaat.

Wij zullen met onze 1,5 jarige wel moeten qua vermaak, die snapt zichzelf bezighouden helaas nog niet. Bovendien zit ze in een enorm opstandige fase, dus elke "nee" is drama. Gelukkig hebben we wel genoeg ruimte in huis om voor man en voor mij een volwaardig werkbureau in een andere kamer in te richten. Dus dat wordt shifts draaien waarbij ééntje kind vermaakt en de ander even een paar uur ongestoord kan werken.

ik dacht vandaag ook toen mijn dochter naar buiten keek waar 2 broertjes voetbalden, oef, had ze toch maar een sibling. Tot ik uit de buurtuin de kinderen elkaar de tent uit hoorde vechten. Het heeft allemaal zo zn voor- en nadelen, het is zoals het is. Wel laat ik haar nu regelmatig videobellen met nichtje en nog eea bedenken komende tijd.

BescheidenBilspleet schreef: ↑

16-03-2020 12:59

MvM, nee opgescheept zitten met je sibling waar je constant ruzie mee hebt, dat is lekker
Net zoals met gezinnen mer 1 kind, er zullen gezinnen zijn waar het goed gaat en gezinnen waar het minder goed gaat.

Wij zullen met onze 1,5 jarige wel moeten qua vermaak, die snapt zichzelf bezighouden helaas nog niet. Bovendien zit ze in een enorm opstandige fase, dus elke "nee" is drama. Gelukkig hebben we wel genoeg ruimte in huis om voor man en voor mij een volwaardig werkbureau in een andere kamer in te richten. Dus dat wordt shifts draaien waarbij ééntje kind vermaakt en de ander even een paar uur ongestoord kan werken.

Ik ga morgen met de mijne skaten. Lekkere kerel is het ook.

Ik ben thuis een soort juf geworden die ook haar 32 urige werkweek moet maken...
lading huiswerk wat we mee hebben gekregen
en een zooi aan digitaal werk waar je naar van wordt. Oh ja en een schema. Of we ons daar even aan willen houden....
tuuuuuurlijk... de "slimmerikjes"die graag leren die gaan wel thuis zelf aan het werk. Die van mij zit meer zo te kijken van ben je wel goed bij je hoofd....

Ik verlies het complete overzicht dankzij alle mails die we van de juf krijgen. Ze geven zo onwijs veel mogelijkheden

mindervanmij schreef: ↑

17-03-2020 20:01

Ik verlies het complete overzicht dankzij alle mails die we van de juf krijgen. Ze geven zo onwijs veel mogelijkheden

Dit hebben wij dus ook !!!
maar nu hebben we vandaag een gestructureerd overzicht gekregen. En ook wat ze qua spelling moeten oefenen.
groep 6 is vrij pittig...

Fanatic: Wat ontzettend goed geregeld van die school zeg. Maar wat lastig dat je naast je reguliere baan ook een soort juf moet zijn. Dan ben je volgens mij 's avonds wel afgedraaid.

MVM: Hoe is het bij jullie? Maak je je extra zorgen om je vader die gelet op zijn toestand toch in de risico groep zit? Geldt trouwens ook voor mijn vader. En wat een rare opmerkingen over gezinnen met slechts een kind zeg. Natuurlijk is het leuk als kinderen elkaar kunnen vermaken, maar ook bloed irritant wanneer je als ouder daar tussen zit en politie agent moet spelen omdat ze elkaar de tent uitvechten! Precies zoals Molligpaard ook schrijft.

BB: Oh die fase heb ik hier ook (nog steeds). Het gaat met golven. Maar ook dat ze een van ons (meestal mama) keihard afwijst, om het volgende moment te komen voor een knuffel. Mijn man is ook een betere vader, heel rustig en heel consequent en ik ben vaak net iets harder. Die fase gaat ook wel voorbij als ik mijn beste vriendin moet geloven. En ook zij heeft een pittige dochter net als ik.

WP: Welkom terug na de vakantie. Klinkt enorm heftig voor je vrouw. Enne dat gedrag van O herken ik ook van mijn SA. Lastig he?! En het vreet energie terwijl ze ook zo lief kunnen zijn. Staan jullie volgende IUI behandelingen ook on hold vanwege het virus? Al kan ik me voorstellen dat jullie ook een pauze willen inlassen gelet op de MK?

Rosings: Wat vervelend dat je zo hoest. Je mankeert waarschijnlijk niet zo veel, maar als je in het openbaar zou hoesten zou je waarschijnlijk vies worden aangekeken. Die momenten met Rozetje klinken goed trouwens!

Hobbelster: PMS is heel vervelend. Ik dacht dat ik er nooit last van had, maar volgens mijn man ben ik prikkelbaarder en minder aardig. Tja. Al was ik afgelopen maand heel blij ongesteld te worden. Ik voelde mij wat licht in mijn hoofd/duizelig en dacht heel even: het zou toch niet?! Ik geloof dat die emotie voor mij ook wel de bevestiging is dat ik, hoewel ik het ook oprecht k** gevonden heb dat de beslissing namens mij genomen was, blij ben met de huidige situatie met een kind.

Enigme: Hoe is het met jou?

Beschuitje: Lees je nog mee? Benieuwd hoe het met je is.

Hier zijn de maatregelen nog beperkt. De nursery is gewoon open, maar ik vermoed dat daar verandering in komt als het dodental exponentieel stijgt. Ik ben natuurlijk ZZP-er en heb mij de laatste tijd toch wel een beetje zorgen gemaakt. Natuurlijk heb ik het geluk dat ik niet de enige verdiener of hoofdverdiener ben, maar ik werk gewoon graag en word onrustig als ik niets doe. Op de een of andere manier maak ik mij altijd zorgen zonder werk te komen te zitten, hoewel ik het hele jaar door werk. Suf is dat... Denk dat het ook een rol speelt dat ik weet dat ik op een gegeven moment de kar moet trekken (hoewel mijn man een goed pensioen heeft) vind ik dat best eng eigenlijk.
Mijn project was na vrijdag on hold gezet. Vandaag heb ik voor een andere interim klus kunnen werken en nu vanavond kreeg ik een mail van mijn oude opdrachtgever dat het project weer hervat wordt en ik morgen een laptop kan komen ophalen op kantoor. Daar ben ik -uiteraard- heel erg blij mee, omdat daarmee mijn inkomen door blijft lopen en ik vanuit huis kan werken. En de klus vandaag was ook gewoon fijn. Andere projecten voor mensen in mijn omgeving zijn suspended en dat is gewoon naar en onzeker. De schoonzoon van mijn man is enorm hard getroffen. Hij zit in de muziek industrie en vanaf April begint het vaak weer goed te lopen met festivals. Alles is gecanceld en dat betekent dat de bron van inkomsten gewoon in een klap weg is. Ik hoop dat hij wat studio werk kan doen, maar ik betwijfel het en als sole trader compenseert een band je doorgaans niet ingeval de show wordt afgelast. Zijn partner, mijn man's dochter, werkt momenteel niet omdat die in Augustus een tweede heeft gekregen en dat kindje ook nog wat gezondheidsproblemen heeft. Ze hebben geen buffer (sterker nog, ze hebben nogal wat schulden door uit de hand gelopen verbouwingen aan het huis) dus ja... voor hen is het een hele angstige en lastige periode en het is niet te voorspellen of en hoe ze hier uit kunnen komen. De horeca is nog open, maar ik vraag mij oprecht af voor hoelang nog. Zondag is het moederdag in de UK en zijn veel restaurants geboekt. Ik heb vreselijk te doen met mensen die zo'n onzekere tijd tegemoet gaan. Het woord shitty dekt de lading niet geloof ik.

Verder -en compleet off topic- ben ik fanatiek aan het sporten trouwens en heb ik een maand terug een cross trainer aangeschaft.

Wat een lieve aandacht een attente post weer, Baggal

En wat een heftige ontwikkeling voor je man’s (schoon)kind. Dat houdt je dan ook wel bezig idd.

Ja hormonen doen toch rare dingen met je ook al heb je het niet altijd direct door. Ik ben er gelukkig weer doorheen maar vorige week was heel erg heftig. Zo te hopen dat het de komende keer weer wat minder ingrijpend is..
nu de angst van de pms en menstruatie zijn verdwenen is de angst voor het virus en vooral de maatschappij, economie er natuurlijk volop voor in de plaats gekomen. Het houdt me erg bezig.
Vandaag een thuiswerk plekje ingericht voor man, en ook voor mezelf heb ik toch maar een losse monitor en toetsenbord aangeschaft want langdurig op een inferieure laptop werken, nah mijn ogen en nek worden daar niet blij van.
Wel blij dat ik sinds een tijdje (weer) in loondienst ben en dus in die zin zelf geen last heb van evt inkomstenderving.
Maar omdat ik het ondernemerschap dus wel uit eerste hand ken houd ik ook echt m’n hart vast voor velen.

Kind hier heeft het goed naar de zin, veel aandacht van papa en mama. Ik ben van plan vooral extra aandacht te geven aan de uitspraak van woorden, die kan echt beter. Nu alle tijd voor. Verder ook de voorleeshoek ontdekt en een gratis abo genomen. Wie weet is dat ook nog een hit.
Vandaag nog even snel wat winkels in geweest, oa klei en bellenblaas gekocht. Met het mooie weer is iets meer buitenspeelgoed ook wel leuk.

@Baggal: wat een zorgen he?

Hier gaat het vrij goed. Ik had eerst veel zorgen over mijn ouders omdat ze erg eigenwijs waren en gewoon wilden blijven oppassen op mijn neefje én weigerden om ons de boodschappen te laten doen. Ik heb echt moeten lullen als brugman om ze over te halen dat wij het overnemen. Uiteindelijk zijn ze op zondag gezwicht, na het nieuws dat de scholen dichtgaan. Blijkbaar maakte dat wel veel indruk.

Ja, voor mijn vader is het absoluut niet wenselijk om het virus te krijgen. Zijn afweer is nu niet al te best natuurlijk. Het is niet gezegd dat hij eraan zou overlijden, maar de kans op complicaties is wel heel groot en met complicaties de kans op overlijden natuurlijk ook. Zou wel heel lullig zijn, want de behandeling slaat goed aan. Zijn PSA is 100x kleiner geworden en nu binnen de waardes die het hoort te hebbben

Hobbelster: in loondienst zijn is op dit moment zeker aangenaam. Ik ga straks even naar de stad en mag een laptop ophalen. Daar ben ik zo blij mee. Mensen met contracten worden er in tijden van crisis nl. vaak als eerste uit gegooid en voor externe lawyers is het ook geen vanzelfsprekendheid dat die vanuit huis kunnen werken. Zonder inkomen had ik het ook wel gered (ook ivb met mijn man’s inkomen) maar het is zo sneu voor de mensen voor wie dat niet geldt. Niemand heeft gekozen voor deze k** situatie die de wereld in z’n greep houdt. En ik moet bekennen dat ik het ook onderschat heb. Ik lachte de mensen met de maskers en handschoenen nog net niet uit in de metro... Dus ik begrijp je ouders wel een beetje hoor MVM.
Om de lokale horeca te steunen zullen we wat vaker eten laten bezorgen trouwens als het zover is. Ik vermoed dat men hier ook de grenzen gaat sluiten en de scholen dichtgaan. Aan de ene kant is het natuurlijk wel fijn om niet te hoeven reizen en SA thuis te hebben. Aan de andere kant vind ik dit gewoon verdrietig en zie je maar hoe hard we elkaar nodig hebben om de economie draaiende te houden. En de dochter van mijn man en haar man hebben echt een giga probleem. Ze hadden verwacht en gehoopt dat ze deze zomer veel werk had kunnen aannemen en daarmee een beetje uit de schulden hadden kunnen komen. Het festival / tour seizoen loopt normaliter nl. deze tijd. En dat is in een klap weg. Ze hebben in de afgelopen 2 jaar heel geld in hun huis geïnvesteerd en dat is een beetje uit de hand gelopen (oud huis waar vreselijk veel aan moest gebeuren) en vorig jaar werkte hij al minder ivb gecompliceerde zwangerschap van zijn partner en CCAM diagnose bij hun zoontje en nu hebben ze gewoon niets om op terug te vallen. Mijn man zou eventueel wel een beetje kunnen bijspringen maar een lening zou geen zin hebben. Het zou dan een gift zijn. Volgens mij denkt hij daar wel over na nu. Maar hij heeft natuurlijk ook 3 andere kinderen en ook dat maakt het lastig.

Rozetje is sinds maandag uit logeren omdat ik ziek ben en ik mis haar vreselijk vanochtend kwam ze even langs en nu denk ik dat ik vrijdag pas beter genoeg ben om haar weer thuis te hebben. (Ik heb last van duizeligheid, geen corona)

Ik vind het een angstige tijd nu, en t helpt niet dat rozetje er niet is.

Ik overweeg m'n moeder in huis te nemen voordat we in een lockdown zitten straks, maar a) dat is een halve volksverhuizing, b) of het gezellig gaat worden is een tweede.

Verpleeghuis van pa ontvangt geen bezoek meer, ben benieuwd of ik hem nog zie voor hij overlijdt.

Knuffels voor iedereen!

Wat een vreselijk moeilijke situatie, Rosings.

Weet je waar die duizeligheid vandaan komt? Ik word zelf vaak duizelig van stress.



We hebben eindelijk werk vanuit school gekregen, maar T vliegt er zó doorheen Ik laat hem nu elke keer een kwartiertje werken en daarna weer even een kwartiertje spelen. Vanmiddag even een wandelingetje maken met mijn vader, in de buitenlucht afspreken mag nog, als we maar voldoende afstand houden

Baggal schreef: ↑

17-03-2020 21:26

Fanatic: Wat ontzettend goed geregeld van die school zeg. Maar wat lastig dat je naast je reguliere baan ook een soort juf moet zijn. Dan ben je volgens mij 's avonds wel afgedraaid.

MVM: Hoe is het bij jullie? Maak je je extra zorgen om je vader die gelet op zijn toestand toch in de risico groep zit? Geldt trouwens ook voor mijn vader. En wat een rare opmerkingen over gezinnen met slechts een kind zeg. Natuurlijk is het leuk als kinderen elkaar kunnen vermaken, maar ook bloed irritant wanneer je als ouder daar tussen zit en politie agent moet spelen omdat ze elkaar de tent uitvechten! Precies zoals Molligpaard ook schrijft.

BB: Oh die fase heb ik hier ook (nog steeds). Het gaat met golven. Maar ook dat ze een van ons (meestal mama) keihard afwijst, om het volgende moment te komen voor een knuffel. Mijn man is ook een betere vader, heel rustig en heel consequent en ik ben vaak net iets harder. Die fase gaat ook wel voorbij als ik mijn beste vriendin moet geloven. En ook zij heeft een pittige dochter net als ik.

WP: Welkom terug na de vakantie. Klinkt enorm heftig voor je vrouw. Enne dat gedrag van O herken ik ook van mijn SA. Lastig he?! En het vreet energie terwijl ze ook zo lief kunnen zijn. Staan jullie volgende IUI behandelingen ook on hold vanwege het virus? Al kan ik me voorstellen dat jullie ook een pauze willen inlassen gelet op de MK?

Rosings: Wat vervelend dat je zo hoest. Je mankeert waarschijnlijk niet zo veel, maar als je in het openbaar zou hoesten zou je waarschijnlijk vies worden aangekeken. Die momenten met Rozetje klinken goed trouwens!

Hobbelster: PMS is heel vervelend. Ik dacht dat ik er nooit last van had, maar volgens mijn man ben ik prikkelbaarder en minder aardig. Tja. Al was ik afgelopen maand heel blij ongesteld te worden. Ik voelde mij wat licht in mijn hoofd/duizelig en dacht heel even: het zou toch niet?! Ik geloof dat die emotie voor mij ook wel de bevestiging is dat ik, hoewel ik het ook oprecht k** gevonden heb dat de beslissing namens mij genomen was, blij ben met de huidige situatie met een kind.

Enigme: Hoe is het met jou?

Beschuitje: Lees je nog mee? Benieuwd hoe het met je is.

Hier zijn de maatregelen nog beperkt. De nursery is gewoon open, maar ik vermoed dat daar verandering in komt als het dodental exponentieel stijgt. Ik ben natuurlijk ZZP-er en heb mij de laatste tijd toch wel een beetje zorgen gemaakt. Natuurlijk heb ik het geluk dat ik niet de enige verdiener of hoofdverdiener ben, maar ik werk gewoon graag en word onrustig als ik niets doe. Op de een of andere manier maak ik mij altijd zorgen zonder werk te komen te zitten, hoewel ik het hele jaar door werk. Suf is dat... Denk dat het ook een rol speelt dat ik weet dat ik op een gegeven moment de kar moet trekken (hoewel mijn man een goed pensioen heeft) vind ik dat best eng eigenlijk.
Mijn project was na vrijdag on hold gezet. Vandaag heb ik voor een andere interim klus kunnen werken en nu vanavond kreeg ik een mail van mijn oude opdrachtgever dat het project weer hervat wordt en ik morgen een laptop kan komen ophalen op kantoor. Daar ben ik -uiteraard- heel erg blij mee, omdat daarmee mijn inkomen door blijft lopen en ik vanuit huis kan werken. En de klus vandaag was ook gewoon fijn. Andere projecten voor mensen in mijn omgeving zijn suspended en dat is gewoon naar en onzeker. De schoonzoon van mijn man is enorm hard getroffen. Hij zit in de muziek industrie en vanaf April begint het vaak weer goed te lopen met festivals. Alles is gecanceld en dat betekent dat de bron van inkomsten gewoon in een klap weg is. Ik hoop dat hij wat studio werk kan doen, maar ik betwijfel het en als sole trader compenseert een band je doorgaans niet ingeval de show wordt afgelast. Zijn partner, mijn man's dochter, werkt momenteel niet omdat die in Augustus een tweede heeft gekregen en dat kindje ook nog wat gezondheidsproblemen heeft. Ze hebben geen buffer (sterker nog, ze hebben nogal wat schulden door uit de hand gelopen verbouwingen aan het huis) dus ja... voor hen is het een hele angstige en lastige periode en het is niet te voorspellen of en hoe ze hier uit kunnen komen. De horeca is nog open, maar ik vraag mij oprecht af voor hoelang nog. Zondag is het moederdag in de UK en zijn veel restaurants geboekt. Ik heb vreselijk te doen met mensen die zo'n onzekere tijd tegemoet gaan. Het woord shitty dekt de lading niet geloof ik.

Verder -en compleet off topic- ben ik fanatiek aan het sporten trouwens en heb ik een maand terug een cross trainer aangeschaft.

Nou natuurlijk staat dat on hold maar het gaat wel goed hoor.

Otis speelt heerlijk op het kleed en wij werken. Maar mijn werk droogt op dus ik ga me aanmelden voor vitale ondersteuning (bv ggd die vragen daarom) en dan leg ik mijn huidige functie gewoon tijdelijk neer.

Bizarre tijden dit..

Onze poli heeft sinds maandag maatregelen getroffen.. starten geen nieuwe behandelingen meer.. cyclusmonitoringen afzeggen.. de VU gaf afgelopen vrijdag al aan te stoppen met IVF etc tot 10 april. Dus heb heel veel mensen moeten bellen en teleurstellen. Het is wat het is.. vanaf volgende week ben ik multi inzetbaar.. heb veel ervaring op verpleegafdelingen dus ik kan me nuttig maken in deze crisis. Het is afwachten en uitzitten.. We kunnen niet meer doen dan dat...

Rosings wat een nare situatie, weet je wat het wel is dan dat je nu hebt? Want klinkt niet echt als normale klachten toch?
Veel sterkte iig ook zo raar en naar dat je nu je vader niet kunt bezoeken en niet eens weet of je m nog gaat zien


Enigme wat goed dat je je nuttig kunt maken!
Zelf voel ik mij ergens bezwaard dat ik ‘slechts’ coördinerend werk kan leveren momenteeL maar ook dat is nodig en het is verder wel goed dat medewerker aan de slag blijven.

Rosings wat een rot situatie....
Hoop wel echt dat je je vader nog kunt zien.

Ik ben al klaar met schooltje spelen... vind het echt hopeloos vermoeiend

Hallo allemaal,

@ Baggal, wat lief dat je naar me vraagt! Daarvoor log ik speciaal in Ik lees nog steeds mee. Het gaat goed hier. Zoon gaat dus niet naar school, speelt wel veel met een buurkindje, vandaag de hele dag. We hebben een grote tuin en wonen in landelijk gebied dus we kunnen lekker naar buiten. Verder zie ik eigenlijk geen mens, behalve de buren. En ik app me suf met allerlei mensen. Ik kan 3 weken niet werken i.v.m. Corona. En na 6 april moeten we verder kijken.

Maar wat een enorm nare situatie waar de dochter van je man + schoonzoon inzitten. Dat is wel een beetje beangstigend. Daar hebben jullie vast veel zorgen om. Sterkte er mee.

@Enigme, wat goed dat je breed inzetbaar bent. Zulke mensen zijn hard nodig nu.

@Rosings, wat ontzettend raar en misschien verdrietig dat je nu niet meer bij je vader kan zijn. En dat je nu misschien via de telefoon hoort dat het is gebeurt.

Ik vergeet vast wat mensen om naar te vragen, excuus. Maar ik herken dat onoverzichtelijke helemaal wat betreft thuis leren. Allemaal losse berichten met opdrachten, linkjes naar websites i.p.v. één overzichtelijke geheel.

Verder ben ik op zich wel rustig onder deze crisis, maar af en toe vliegt het me wel naar de keel. De wereld is ineens zo onzeker geworden. Zo beheerst het klimaat het nieuws, en even later deze Coronacrisis. En tegelijk fascineert het me, dit hele gebeuren.

Wat betreft het hebben van meerdere kinderen ten tijde van thuis blijven. Zoals eerder gezegd, dat heeft voors en tegens lijkt me. Als je kinderen 80% van de tijd leuk met elkaar spelen is dat fijn, maar als ze 80% van de tijd elkaar het bloed onder de nagels vandaan halen dan lijkt het me echt geen pretje om zo lang thuis te moeten zijn. Ik vind het wel goed zo. Het is wel bijzonder om nu dagenlang achterelkaar met alleen zoon thuis te zijn. Ik kan ook nergens heen behalve een stuk wandelen of fietsen.

Voor iedereen een zwaai en sterkte in deze tijd, ik kom wel weer eens buurten

Ik vind het wel soort van fijn om te lezen dat ik niet de enige ben die het best lastig vind met dat thuisblijf-juffen en alles. Ik vind er allemaal weinig aan momenteel. Ergens leeft bij mij ook de angst dat dit het einde van een leuke tijd is en dat het niet meer zo gaat worden als dat het is geweest

mindervanmij schreef: ↑

18-03-2020 21:43

Ik vind het wel soort van fijn om te lezen dat ik niet de enige ben die het best lastig vind met dat thuisblijf-juffen en alles. Ik vind er allemaal weinig aan momenteel. Ergens leeft bij mij ook de angst dat dit het einde van een leuke tijd is en dat het niet meer zo gaat worden als dat het is geweest

Ja dat heb ik dus ook.
Dag welvaartswereld. Dag massaconsumptie. Dag leuke uitjes en reisjes (en, voor sommigen, reizen!)

Er gaan echt wel dingen veranderen.
Ik richt mijn aandacht daarom liever op vernieuwingsdenkers. Mensen die deze crisis behalve als vreselijk ook zien als een kans op grote en broodnodige veranderingen in de wereld(economie/instituties)
Dat maakt het dan een wat hoopvoller perspectief.
Wie weet helpt het volgende generaties en hebben zij straks minder last van al die dingen en ziektes waar wij zo mee worstelen. Depressie, angst, burn-out, etc. Het zou mooi zijn als dat een uitkomst is van deze draai in de geschiedenis.

Hobbelster schreef: ↑

18-03-2020 21:52

Ja dat heb ik dus ook.
Dag welvaartswereld. Dag massaconsumptie. Dag leuke uitjes en reisjes (en, voor sommigen, reizen!)

Er gaan echt wel dingen veranderen.
Ik richt mijn aandacht daarom liever op vernieuwingsdenkers. Mensen die deze crisis behalve als vreselijk ook zien als een kans op grote en broodnodige veranderingen in de wereld(economie/instituties)
Dat maakt het dan een wat hoopvoller perspectief.
Wie weet helpt het volgende generaties en hebben zij straks minder last van al die dingen en ziektes waar wij zo mee worstelen. Depressie, angst, burn-out, etc. Het zou mooi zijn als dat een uitkomst is van deze draai in de geschiedenis.

Ik zei net nog tegen mijn vriend.
Het is ontzettend moeilijk deze situatie, ik maak 8 uur per dag en ik moet mijn dochter helpen met schoolwerk.
Maar aan de andere kant vind ik het ook heerlijk dat ik haar nu heel de dag om me heen heb....
want ik werk 32 uur per week, en dat is een eigen keuze geweest, maar nu lijkt het net alsof je een soort "verplichte" back to reality check moet ondergaan.

vanmiddag hebben we na haar schoolwerk gewoon kleine dingetjes gedaan die ze vroeger ook met me deed toen ze nog niet op school zat of kleuter was. Mij bijvoorbeeld helpen met de was. Daar geniet ik nu extra van.

Ja, stom eigenlijk dat ik blijkbaar toch zoveel waarde hecht aan consumptie, want ik dacht dat wij daar niet zoveel mee hadden als gemiddeld.

Maar qua uitstapjes enzo, daar ligt wel een zwakke plek voor ons. We willen gewoon graag leuke dingen doen met T. Herinneringen maken voor later. En het stomme is: de dingen waar HIJ veel waarde aan blijkt te hechten, zijn niet die grote dingen. Hij heeft het over het 'apenbordje'. dat ik voor hem heb gemaakt. Of over de picknick op bed, die ik deed toen ik zelf dusdanig moe was dat ik het niet op kon brengen om de deur uit te gaan

Dus ik moet gaan proberen om me te bedenken dat de kleine dingen voor hem juist grote dingen zijn

MvM, dat herken ik ook wel.
Hier lijken veel mensen zich geen zorgen te maken over het virus... Winkels open, speeltuinen vol kinderen, lekker zonnetje en allerlei mensen op straat....
Hierdoor maak ik me eigenlijk ook weinig zorgen, of althans, niet voor ons drieën. Ik maak me eerder zorgen dat we stiekem corona hebben en dit kunnen verspreiden. Ik zeg dit ook tegen mensen, maar dan nog willen sommigen afspreken! Wat ik dan vervolgens niet doe ivm mijn eigen verantwoordelijkheid.
Er is nog 1 gezin dat we zagen, maar ook daarmee gestopt. ( De kinderen hebben elkaars ziektes al lang en de volwassenen ook, maar het levert toch stress op)

Wat een lastige overweging Rosings. Wat heb je uiteindelijk besloten mbt je moeder? En dat je er ergens tegenop ziet om je moeder in huis te nemen snap ik ook wel hoor. En als er een totale lock down komt weet je natuurlijk ook niet hoe lang het duurt... Hoe is de band tussen haar en Rozetje?

Ceester: mensen die zich geen zorgen maken missen er naar mijn idee een paar. Ik was ook zo iemand die dacht dat het wel mee zou vallen en ik ben daar in de afgelopen 2 weken enorm van teruggekomen. Het valt wel, maar niet mee!! En we zijn aan elkaar ook een zorgplicht verschuldigd.

Enigme: Ja - veel mensen zijn teleurgesteld dat de behandelingen on hold zijn gezet. Hoewel ik daar alle begrip voor heb, kreeg ik ook wel een dubbel gevoel van het zien van sommige insta posts. In Engeland voelde sommige vrouwen zich ''stripped of their basic human rights'' en vonden de maatregelen ''unfair''. Even heel eerlijk: ik word daar een beetje moe van. Natuurlijk breekt je hart wanneer je terugplaatsing niet door kan gaan of je behandeling niet kan starten. En dat is extra lastig wanneer je tegen een biologische leeftijd aanloopt. Maar er is op dit moment nogal wat gaande in de wereld. Het is vandaag moederdag in de UK en ik heb daar een wat langere post aan gewijd om wat tegengeluid te geven. Ik snap de pijn heus wel, maar om het zover door te trekken en te doen alsof deze maatregelen gericht zijn om mensen te 'stigmatiseren' of 'onnodig pijn te doen' is naar mijn mening kul.
Op dit moment zwanger worden, ook als dat op de reguliere manier zou kunnen, vind ik ook niet helemaal doordacht. Ook omdat je, als je zwanger wordt, je een extra druk legt op de gezondheidszorg en het thans onduidelijk is of dit virus schadelijk is voor moeder/ongeboren kind.

Fantatic: Schooltje spelen is ook vermoeiend. Ik herken wel wat je schrijft: enerzijds heel gezellig dat ze thuis zijn, maar de combi met werk is lastig. Vrijdag was ik alleen met SA (mijn man was knetter druk in zijn studeerkamer met allerlei conference calls) en mijn externe laptop werkte niet. Ik was achteraf blij dat ik niet kon werken, want mijn dochter is een handenbinder en ik wil ook niet dat die de hele dag voor de buis hangt om Peppa Pig of Ben & Holly te kijken. Benieuwd hoe het maandag gaat.

Zo'n hele grote tuin is dan wel weer heel lekker, Beschuitje. Dan kunnen ze daar de energie in kwijt. Onze achtertuin is niet enorm groot, maar we wonen in een gated community met veel gemeenschappelijke tuinen. Extreem veilig met 24/7 bewaking en de conciërge. SA is nog te jong om haar alleen te laten, maar gisteren hebben we toch gewoon lekker kunnen wandelen met haar en iedereen houdt zich ook echt aan de 1,5-2 meter afstand regel. Ik vind het een bizar idee dat ik tot en met afgelopen woensdag gewoon in de volle Central Line zat. Achteraf gezien was dat laconiek en ik ben best angstig. Niet dat angst een goede raadgever is, maar ik weet ook dat veel mensen geïnfecteerd zullen worden en dat een groot percentage het niet zal halen. Ik moest ook wel huilen toen ik de beelden van Zuid-Afrika zag gister. Mijn dochter heeft trouwens wel in de gaten dat mensen in het ziekenhuis liggen met een ''poor-poor'' en zegt ook "they are not feeling very well, mummy'' - we hebben besloten er zo open over te doen en ik heb ook een gezichtsmasker voor haar gekocht. Ze mocht 'em zelf kiezen en wilde er eentje met vogeltjes. Onze maskers/kapjes worden deze week geleverd.

Hobbelster: Hopelijk is het ook een nieuwe kans en zullen we verantwoordelijker met elkaar omgaan. Feit is echter wel dat er enorme offers gebracht worden. Hoe is het verder met jou?

MvM: Ik geloof wel dat bepaalde dingen wel weer terug komen, maar dan wel anders. We gaan het zien... Hoe is het met T?

Westet: Kan O zich een beetje vermaken? Hoe is het met je vrouw? Is die inmiddels hersteld van alles? Zowel geestelijk als lichamelijk? En hoe is het met jou en met je moeder?

Ik heb een maand terug een cross trainer aangeschaft en dat is nu echt een God-send moet ik bekennen. Ik heb deze week ook wat extra dumballs (met extra gewichten) aangeschaft nu ik toch verwacht veel meer thuis te zitten. Ik train een uur per dag, best lekker en zie ook dat mijn benen al gespierder zijn. Irritant genoeg verlies ik altijd veel gewicht aan de bovenkant en wat minder snel bij het onderstel ha-ha, maar goed daar doe je weinig aan. Ook toen ik nog geen 60 kilo woog bij 172 had ik in verhouding grotere benen zeg maar. Ik zit daar nu bijna 10 KG boven trouwens, maar goed. Ik hoef qua gewicht nu niet meer zo veel kwijt dat ik onder de 60 kom, maar wil wel fitter worden. Had de cross trainer aangeschaft met het oog op de cruise. Of die doorgang kan vinden in Januari 2020 valt nog te bezien... Maar goed, er zijn andere prioriteiten. De aanbetaling is hopelijk gegarandeerd, maar we gaan het allemaal zien. Zorgen zijn voor later op dat gebied.

Hey allemaal, voor mijn gevoel alweer een tijdje geleden dat ik hier was, maar ben ook helemaal in de war met de dagen nu we zoveel thuis blijven. Kunnen jullie de kinderen nog eem beetje vermaken? Lijkt me best een ding, dat thuis les geven enzo.

@ rosings, voek je je al wat beter? Wat een vervelende situatie nu met je vader zeg, veel sterkte! En beterschap voor jezelf

@hobbelster, mooie kijk op de situatie zo. Er toch maar het beste uit proberen te halen en hopelijk ook voor de lange termijn naast veel enge dingen misschien ook positieve veranderingen. Ik probeer er ook zo in te staan en geloof echt dat het kan! Ik merk zelf al dat ik me best onthaast voel, toch wel fijn.

@ceester, ik denk dat het inderdaad verstandig is zo, niet te veel mensen opzoeken. Niet alleen voor jezelf, maar juist ook voor anderen

@baggal, wat lekker een crosstrainer! Vooral als ie thuis staat haha, dan kan je er zo vaak oo als je wil. Wel knap dat je zoveel discipline hebt om elke dag een uur te gaan. Ben benieuwd wat S gaat vinden van haar mondkapje!

@de rest, sorry, niet op iedereen gereageerd, ik loop genadeloos achter volgens mij. Zal mijn best doen om de komende tijd weer wat vaker te komen buurten

@hier, ik weet niet of ik mag blijven komen buurten want hier is toch een klein wondertje gebeurt!
Nadat we in december hadden besloten geen ivf meer te doen en te accepteren dat we gewoon met zijn 3tjes blijven. En nadat ik ook maanden niet eens meer wilde proberen omdat het toch altijd stress en valse hoop gaf in de wachtweken. Toch ineens een positieve test vrijdag!! Het is allemaal nog erg spannend en pril. En we kunnen het ook echt nog niet geloven. Maar toch is het gebeurt, bizar toch?! En dat in deze corona tijd! Slechte timing, maar voor ons gevoel moest het wel echt zo zijn!

Afgelopen zaterdag is rozetje thuisgekomen, keihard geknuffeld! De rest van het weekend is ze aardig van slag af geweest, snel huilen, dingen WEL NIET WEL willen en zich eigenlijk geen raad weten met de emoties. T was ook raar, eerst onverwacht lang uit logeren en dan kom je thuis en dan staat oma's grote hoog/laag bed in de woonkamer.

Oma is er dus. En dat is even wennen, maar ook fijn. Rozetje vind oma lief, maar oma is ook een stuk stricter dan mama, dus moeten even zien hoe dat gaat lopen.

Op zolder is de huurder 2 weken geleden verhuisd en er komt geen nieuwe huurder (yay!) dus daar heb ik een tweede woonkamer/tv/speelgoed/knutselmeuk/tafel neergezet om nog wel wat afstand te kunnen houden en een eigen chill plekje.

Duizeligheden lijken helemaal weg, ben nog wat suf. vind het alleen eng om te stoppen met de medicatie. Want het was echt niet tof!