Kinderen
alle pijlers
De zorg voor kind(eren) verdeling man/vrouw
dinsdag 12 december 2017 om 16:43
Zojuist Jinek zitten kijken en daar ging het om de emancipatie van vrouwen. De overheid vindt nog steeds dat vrouwen te weinig werken en met kinderen ook fulltime zouden moeten werken. Dit zodat ze financieel onafhankelijk zijn. En dat mannen dan minder gaan werken.
Wat vinden jullie daarvan? En hoe is het bij jullie thuis geregeld?
Ik werk 20 uur en man 32, waarvan 2 ochtenden thuis. Mijn man heeft de mogelijkheid om thuis te werken, ik helaas niet.
Ik geniet er echt van dat ik genoeg tijd thuis kan zijn om bij mijn dochter te zijn
Ik moet er dus niet aan denken om fulltime te werken. Vreselijk
Wat vinden jullie daarvan? En hoe is het bij jullie thuis geregeld?
Ik werk 20 uur en man 32, waarvan 2 ochtenden thuis. Mijn man heeft de mogelijkheid om thuis te werken, ik helaas niet.
Ik geniet er echt van dat ik genoeg tijd thuis kan zijn om bij mijn dochter te zijn
Ik moet er dus niet aan denken om fulltime te werken. Vreselijk
dinsdag 12 december 2017 om 21:43
We wonen in Zweden.
Eerst hebben we 19 maanden ouderschapsverlof gelijk verdeeld. Ik bleef het eerste jaar thuis, man in jaar twee. Maar in jaar 1 ging ik na een tijdje weer 1 dag/week aan het werk en man werkte deeltijds, waardoor we ook nog 1 extra dag in de week samen thuis waren. Uiteindelijk hebben we beide ongeveer evenveel dagen ouderschapsverlof genomen.
Sinds zoon anderhalf is gaat hij naar het kinderdagverblijf (pre-school). Op papier 40 uur per week, in de praktijk meestal tussen 8.30 en 15.30; met hier en daar een dagje dat hij gewoon thuis is. Man en ik kunnen beide 40u per week werken door te puzzelen met onze uren (vroeg beginnen en/of ‘s avonds nog een uurtje thuiswerken). Of we nemen eens een ouderschapsverlofdag, gewoon omdat het kan, omdat zoon dat nodig heeft of omdat de pre-school gesloten is. Ophalen en naar pre-school brengen verdelen we zo eerlijk mogelijk (ene ouder brengt, andere haalt op).
Eerst hebben we 19 maanden ouderschapsverlof gelijk verdeeld. Ik bleef het eerste jaar thuis, man in jaar twee. Maar in jaar 1 ging ik na een tijdje weer 1 dag/week aan het werk en man werkte deeltijds, waardoor we ook nog 1 extra dag in de week samen thuis waren. Uiteindelijk hebben we beide ongeveer evenveel dagen ouderschapsverlof genomen.
Sinds zoon anderhalf is gaat hij naar het kinderdagverblijf (pre-school). Op papier 40 uur per week, in de praktijk meestal tussen 8.30 en 15.30; met hier en daar een dagje dat hij gewoon thuis is. Man en ik kunnen beide 40u per week werken door te puzzelen met onze uren (vroeg beginnen en/of ‘s avonds nog een uurtje thuiswerken). Of we nemen eens een ouderschapsverlofdag, gewoon omdat het kan, omdat zoon dat nodig heeft of omdat de pre-school gesloten is. Ophalen en naar pre-school brengen verdelen we zo eerlijk mogelijk (ene ouder brengt, andere haalt op).
dinsdag 12 december 2017 om 21:47
De verdeling in mijn relatie is een uitermate oneerlijke verdeling, zoals die volgens ieder onderzoek in nagenoeg ieder Nederlands huishouden speelt. Ik vind het absoluut niet normaal en leuk al helemaal niet. Sterker nog, ik vind het absurd en idioot dat mijn man niet bij machte is om er iets aan te doen. Om heel lief te doen wat ik vraag, maar niet te doen wat ik niet vraag. Wat ik nog veel absurder vind, is, wanneer als ik lees wat er zoal over wordt bevonden door instanties die er voor hun brood naar kijken, dat dit de norm is. Dat het gemiddelde huishouden loopt zoals dat van mij en dat ik blijkbaar een van de weinigen ben die het ontzettend niet okee vind. Dat vind ìk niet normaal.KeaAlpine schreef: ↑12-12-2017 21:40De manier waarop jij de verdeling in jullie relatie omschrijft en hoe jij je daarbij voelt en dat je dat omschrijft als 'normaal' vind ik echt schokkend. En ik snap niet dat je het meteen generaliseert naar alle andere relaties. Voel je je dan minder rot over je eigen situatie? Je man doet amper wat ook al smeek je hem, ga je op je kop staan, whatever. Nee, dat vind ik niet normaal.
dinsdag 12 december 2017 om 21:51
Onderdezon schreef: ↑12-12-2017 21:23Dus je hebt niet de dag met de zwaarste managementtaken overgenomen? Gelukkig.
Nee, meer de taken die bij mij pasten. En man de dingen die hem beter pasten. Sowieso hebben wij onze verdeling elk jaar wel geëvalueerd en aangepast. Aan het ruilen van die dagen waren meer dingen debet dan deze kwestie trouwens.
dinsdag 12 december 2017 om 21:54
En wanneer zien jullie dreumes dan eigenlijk? Of verdelen jullie je werk over 7 ipv 5 dagen?BahcoBarbie schreef: ↑12-12-2017 21:12Wat werken jullie bijna allemaal weinig urenIk ben echt grondig in de war nu.. In mijn omgeving werk je 40 uur of meer. Punt. Man of vrouw.
Ik werk totaal 50 uur waarvan 10 uur in loondienst. Man werkt 40 uur in loondienst en 5 uur voor mij. We werken flexibel en op verschillende locaties.
Man doet de boodschappen, regelt thuis de logistiek en maakt schoon/ruimt op op verzoek.
Ik regel het huis qua onderhoud, inrichting en hygiene. En ik manage onze dreumes qua voeding, kleding en meubelen/speelgoed etc. Het zorgen, vertroetelen en voeden doen man en ik samen.
dinsdag 12 december 2017 om 21:55
dinsdag 12 december 2017 om 21:58
Ik snap deze zin nooit zo goed. Ik ken geen enkel man die denkt: goh, zou ik nou werken of niet?Lady49 schreef: ↑12-12-2017 21:06Voor mij is emancipatie: Zelf de keuze maken die bij jou en je gezin past.
Of dat nou thuismoederen is of fulltime werken.
Ik werk vanaf mijn 16e fulltime,, in de periode dat er kinderen kwamen heb ik wat minder uren gemaakt, gewoon omdat er in die tijd geen kdv waren,en omdat mijn man ploegendienst draaide, waardoor dit voor ons de beste oplossing was.
Het gaat er om samen de juiste balans te vinden.
dinsdag 12 december 2017 om 22:00
Om dezelfde reden als waarom al die andere mannen het niet veranderen, waarschijnlijk. Opvoeding, overtuiging, gemakzucht, angst, onzekerheid, onkunde, onwetendheid. All of the above.vrouwjagersma schreef: ↑12-12-2017 21:57Nou, onderdezon, ik vind dit wel ernstig. Waarom kan je man dit niet veranderen?
dinsdag 12 december 2017 om 22:01
Toch is het best interessant om je af te vragen hoe dat dan komt. Want het geldt zowel voor de mannen in leuke, uitdagende hogere functies als voor de mannen met eenzijdige, zware rotbaantjes.
dinsdag 12 december 2017 om 22:04
Ik kan niet voor Bahcobarbie spreken, maar mijn man en ik werken ook 40 uur. Flexibele uren, met mogeijkheid om thuis te werken.
Als ik zoon afzet op de kdv om 8.30 dan pikt man hem op rond 15.30 en werk ik door tot ongeveer 17.30. Eten is klaar als ik thuis kom, we eten samen en ik doe de bedtijdroutine (tanden poetsen, verhaaltje lezen,...)
Op dagen dagen dat mijn man ons zoontje brengt, probeer ik om 07.00 te beginnen op mijn werk en dan stop ik rond 15.20 om ons zoontje op te pikken. Dan heb ik dus van 15.30-19.00 tijd voor mijn dreumes. Soms nemen we eens een dag vrij, zoon gaat niet elke week 5 dagen.
Vaak werken we ‘s avonds nog wat of ik ga in het weekend even langs mijn werk. Sowieso kom ik aan meer dan 40 uur.
anoniem_207266 wijzigde dit bericht op 12-12-2017 22:07
2.66% gewijzigd
dinsdag 12 december 2017 om 22:09
Het is aan jullie dames..zolang jullie toestaan dat mannen het aan jullie overlaten dan blijft dat zo.
Het is natuurlijk ook niet gekoppeld aan kinderen hebben, ook zonder kinderen zie je al snel dat de vrouw kookt, de was doet, het huis schoonhoud..Als man zou je toch wel gek zijn om daar bezwaar tegen te hebben?
Het is natuurlijk ook niet gekoppeld aan kinderen hebben, ook zonder kinderen zie je al snel dat de vrouw kookt, de was doet, het huis schoonhoud..Als man zou je toch wel gek zijn om daar bezwaar tegen te hebben?
dinsdag 12 december 2017 om 22:11
Misschien zit het hem daar in dat wij ook wel in het weekend werken. In de avond of als werktrip.
Dreumes gaat met mij mee naar mijn werk voor een paar dagen, we werken thuis en een paar dagen KDV. Opa & Oma doen ook nog 2/3 dagen per maand.
dinsdag 12 december 2017 om 22:14
Je hebt gelijk dat vrouwen meer zorgen dan mannen maar dat betekent niet dat het overal net zo gaat als bij jullie thuis. Het is bij jullie erg scheef en jij bent erg ontevreden.Onderdezon schreef: ↑12-12-2017 21:47De verdeling in mijn relatie is een uitermate oneerlijke verdeling, zoals die volgens ieder onderzoek in nagenoeg ieder Nederlands huishouden speelt.
Er zijn ook genoeg situaties waarbij de vrouw niet ontevreden is of dat zij meer in het huishouden doet vanwege een logische reden zoals minder reistijd. Zo gaat het bijvoorbeeld bij ons. Ik kook doordeweeks omdat ik 50% minder reistijd heb. Hij kookt in het weekend.
Je klinkt gefrustreerd en dat vind ik naar voor is. Is er echt geen optie om meer lucht te creëren? Als je het bij je man niet vindt, zouden je kinderen iets kunnen doen wat jij voor ze doet (zoals bijvoorbeeld kleding klaarleggen, brood smeren etc.)
dinsdag 12 december 2017 om 22:15
Hier is de verdeling ongeveer 65-35
Ik werk sinds dochter naar school gaat 32 uur. Man werkt 50 tot 60 uur per week.
Mijn man probeert zoveel mogelijk te doen. Soms is dat lastig omdat hij best veel werkt en nog een opleiding volgt in de avonduren.
Op mijn drukste dag van de week haalt hij haar uit school. Kookt hij. Etc.
Hij doet bijvoorbeeld ook altijd de boodschappen voor heel de week zodat ik niet hoef te tillen.
Ik denk dat wij op dit moment een goede balans hebben. Wanneer hij volgend jaar klaar met zijn opleiding is dan zal dit weer veranderen.
Wat ik soms wel lastig vind is dat ik overal aan moet denken. Bijvoorbeeld dingen voor school van dochter, kliko aan de weg, welk vlees moet er uit vriezer dat soort kleine dingetjes. Ik moet er wel bij vertellen als ik man vraag van die kleine dingetjes te doen dan doet hij het wel altijd. Maar ik moet er dus wel altijd eerst aan denken
Ik werk sinds dochter naar school gaat 32 uur. Man werkt 50 tot 60 uur per week.
Mijn man probeert zoveel mogelijk te doen. Soms is dat lastig omdat hij best veel werkt en nog een opleiding volgt in de avonduren.
Op mijn drukste dag van de week haalt hij haar uit school. Kookt hij. Etc.
Hij doet bijvoorbeeld ook altijd de boodschappen voor heel de week zodat ik niet hoef te tillen.
Ik denk dat wij op dit moment een goede balans hebben. Wanneer hij volgend jaar klaar met zijn opleiding is dan zal dit weer veranderen.
Wat ik soms wel lastig vind is dat ik overal aan moet denken. Bijvoorbeeld dingen voor school van dochter, kliko aan de weg, welk vlees moet er uit vriezer dat soort kleine dingetjes. Ik moet er wel bij vertellen als ik man vraag van die kleine dingetjes te doen dan doet hij het wel altijd. Maar ik moet er dus wel altijd eerst aan denken
dinsdag 12 december 2017 om 22:17
Ja een gedeelte van de derde shift waar Pantax wel eens over schrijft. Dit lijkt me ook het lastigste om goed te verdelen.SueHeck schreef: ↑12-12-2017 22:15Wat ik soms wel lastig vind is dat ik overal aan moet denken. Bijvoorbeeld dingen voor school van dochter, kliko aan de weg, welk vlees moet er uit vriezer dat soort kleine dingetjes. Ik moet er wel bij vertellen als ik man vraag van die kleine dingetjes te doen dan doet hij het wel altijd. Maar ik moet er dus wel altijd eerst aan denken
dinsdag 12 december 2017 om 22:20
Zo lang jij maakt dat het over 'iedereen' gaat zal er in jouw relatie nooit iets veranderen. Al helemaal niet als je schrijft dat je man niet 'bij machte' is. Als er al iets kon veranderen saboteer je het met die zin alleen al.Onderdezon schreef: ↑12-12-2017 22:00Om dezelfde reden als waarom al die andere mannen het niet veranderen, waarschijnlijk. Opvoeding, overtuiging, gemakzucht, angst, onzekerheid, onkunde, onwetendheid. All of the above.
Jullie zijn verantwoordelijk voor jullie relatie en als jullie het anders willen is dat natuurlijk gewoon te regelen. Nu maak je zowel jezelf als je man machteloos, want 'het is nu eenmaal zo en dat geldt overal'. In een goede relatie hoef je elkaar niet te smeken, bidden, huilen, liefdevol vragen, coachen of staken om gehoord te worden en iets te veranderen. Alleen jullie gaan over jullie relatie.
Dat de taakverdeling in relaties vaker op deze manier geregeld wordt betekent niet dat vrouwen zich zo voelen als jij. Ik zie vaak vrouwen schrijven dat zij het zo prima vinden of er zelf voor kiezen omdat ze bijvoorbeeld bij de kinderen willen zijn. Als ik iemand zie schrijven over hun gevoel in de relatie zoals jij dan klinkt dat gewoon niet goed. Het is nogal een verschil als je voor een bepaalde verdeling kiest of als het zo is en je zou het heel graag anders willen hebben, maar je krijgt het niet voor elkaar. Op het moment dat je je partner moet smeken, bidden, huilen enz. gaat het niet goed, lijkt mij en dat gaat niet over 'iedereen' maar over jullie. En het lijkt me heel erg vervelend als je het anders wil, maar niet samen kan werken met je partner. Dat is toch geen fijne relatie?
dinsdag 12 december 2017 om 22:21
Het is niet het doen dat me frustreert, het doen is zo gebeurd. Het is het denken. Het plannen. Het regelen. Het bellen. Het inlezen. Het anticiperen. Als ik vorige week de bso niet had gebeld, hadden we vandaag bijvoorbeeld geen opvang gehad. Er is geen mogelijkheid voor meer rust, behalve accepteren dat dit het is. Niet ontevreden zijn, inderdaadLavendel_Madelief schreef: ↑12-12-2017 22:14Je hebt gelijk dat vrouwen meer zorgen dan mannen maar dat betekent niet dat het overal net zo gaat als bij jullie thuis. Het is bij jullie erg scheef en jij bent erg ontevreden.
Er zijn ook genoeg situaties waarbij de vrouw niet ontevreden is of dat zij meer in het huishouden doet vanwege een logische reden zoals minder reistijd. Zo gaat het bijvoorbeeld bij ons. Ik kook doordeweeks omdat ik 50% minder reistijd heb. Hij kookt in het weekend.
Je klinkt gefrustreerd en dat vind ik naar voor is. Is er echt geen optie om meer lucht te creëren? Als je het bij je man niet vindt, zouden je kinderen iets kunnen doen wat jij voor ze doet (zoals bijvoorbeeld kleding klaarleggen, brood smeren etc.)
Dat zou enorm helpen.
dinsdag 12 december 2017 om 22:22
Wat grappig. Wat voor werk doen jullie?
Nederland loopt voorop wat betreft parttime werkende vrouwen (voor mannen weet ik het niet).
In nogal wat sectoren in NL is 36 uur zelfs fulltime.
dinsdag 12 december 2017 om 22:22
Oh, dat is bij ons dan weer niet zo. Ondanks dat ik dus helemaal niet werk heb ik niet het idee dat die dingen alleen op mij neerkomen of dat ik altijd aan alles moet denken. Misschien omdat wij twee vrouwen zijn? Wat huishouden betreft heb ik zelf het idee dat mijn vrouw vaker/sneller aan al die dingen denkt dan ik. 
Het praktische zorggdeelte komt vanzelfsprekend wel op mij neer, logisch ook op de dagen dat zij werkt. Op de dagen dat ze thuis is gaat het wel gelijk op. Ze mag dan wel uitslapen, dat dan weer wel.
Het praktische zorggdeelte komt vanzelfsprekend wel op mij neer, logisch ook op de dagen dat zij werkt. Op de dagen dat ze thuis is gaat het wel gelijk op. Ze mag dan wel uitslapen, dat dan weer wel.
dinsdag 12 december 2017 om 22:29
Mijn man en ik weten donders goed van elkaar waar we wel en niet goed in zijn, daar waar de één denkt: ' En nu?' Pikt de ander dat moeiteloos op.
We respecteren elkaar daar in. Geven ook grif onze tekortkomingen toe, maar zijn tegelijkertijd heel dankbaar dat de ander helpt als de één steken laat vallen: we vormen een team.
We respecteren elkaar daar in. Geven ook grif onze tekortkomingen toe, maar zijn tegelijkertijd heel dankbaar dat de ander helpt als de één steken laat vallen: we vormen een team.
anoniem_193625 wijzigde dit bericht op 12-12-2017 22:49
2.91% gewijzigd
dinsdag 12 december 2017 om 22:36
Exact, dat is omdat het de norm is dat vrouwen alles regelen en coordineren. Altijd alles vooruit plannen. Als je denkt dat het normaal is, zíe je niet eens dat het oneerlijk is.KeaAlpine schreef: ↑12-12-2017 22:20Zo lang jij maakt dat het over 'iedereen' gaat zal er in jouw relatie nooit iets veranderen. Al helemaal niet als je schrijft dat je man niet 'bij machte' is. Als er al iets kon veranderen saboteer je het met die zin alleen al.
Jullie zijn verantwoordelijk voor jullie relatie en als jullie het anders willen is dat natuurlijk gewoon te regelen. Nu maak je zowel jezelf als je man machteloos, want 'het is nu eenmaal zo en dat geldt overal'. In een goede relatie hoef je elkaar niet te smeken, bidden, huilen, liefdevol vragen, coachen of staken om gehoord te worden en iets te veranderen. Alleen jullie gaan over jullie relatie.
Dat de taakverdeling in relaties vaker op deze manier geregeld wordt betekent niet dat vrouwen zich zo voelen als jij. Ik zie vaak vrouwen schrijven dat zij het zo prima vinden of er zelf voor kiezen omdat ze bijvoorbeeld bij de kinderen willen zijn. Als ik iemand zie schrijven over hun gevoel in de relatie zoals jij dan klinkt dat gewoon niet goed. Het is nogal een verschil als je voor een bepaalde verdeling kiest of als het zo is en je zou het heel graag anders willen hebben, maar je krijgt het niet voor elkaar. Op het moment dat je je partner moet smeken, bidden, huilen enz. gaat het niet goed, lijkt mij en dat gaat niet over 'iedereen' maar over jullie. En het lijkt me heel erg vervelend als je het anders wil, maar niet samen kan werken met je partner. Dat is toch geen fijne relatie?
Maar vertel, wat stel je voor? Het is blijkbaar gewoon anders te regelen, dus welke paden kan ik nog bewandelen om mijn man te bewegen het management met mij te delen? We hebben inmiddels goede gesprekken gehad, ik heb uitgelegd hoe ik me voel, wat ik onprettig vind, wat ik anders zou zien, we hebben taken verdeeld, man bso, ik school, we hebben de dagen verdeeld, dat werkte allemaal niet. De eerste twee weken ging het prima, daarna vergat man dat het zijn taak was en bracht ik kind regelmatig naar de bso zonder zwemspullen of andere noodzakelijkheden waar ze hem blijkbaar over hadden gemaild, tot het contract bijna werd ontbonden omdat man de extra kosten niet had betaald, de mails daarover had hij ook gemist.
Maar goed, het is gewoon te regelen in een goede relatie, dat is het niet, dus het alternatief is dat we een slechte relatie hebben. Persoonlijk vind ik het los hiervan vrij gezellig, maar laten we ervan uitgaan dat we een slechte relatie hebben. En dan? Scheiden omdat mijn man zijn bijdrage niet levert? Mijn kinderen een gebroken gezin aandoen, niet omdat we niet van elkaar houden, maar omdat hij doet wat ik vraag in plaats van doet wat nodig is? Hoewel ik inderdaad danig gefrustreerd ben, lijkt me dat nogal met een kanon op een, nee geen mug, laten we zeggen: een flinke stadsduif schieten.
Maar goed, ik sta open voor suggesties, wat stel je voor?
