Kinderen
alle pijlers
Januari 2009 (Deel 2)
maandag 18 mei 2009 om 15:00
kinderen in ontwikkeling van martine delfos:
deze bevindingen van zelfstandigheid bij kinderen die bij consistent responsieve ouders opgroeien (consistent responsief= altijd reageren op wat het kind nodig heeft, dus reactie op huilen, affectief enz.), is in overeenstemming met het onderzoek van gesell. hij stelde dat baby's en jonge kinderen tot 1 jaar niet verwend kunnen worden. het tegemoetkomen aan de behoeften van het kind maakt autonomie mogelijk en zorgt voor zelfstandige ipv verwende kinderen.
verderop in het boek wordt er gesproken over het verwerven van autonomie doordat het kind de gelegenheid krijgt zijn of haar eigen innerlijke tijdtafel te ontwikkelen. dus het boek stelt dat elk kind een eigen dagschema heeft en dat het belangrijk is dat je hier als ouder op anticipeert ipv het een schema op te leggen. hierdoor leren kinderen autonoom te funtioneren waardoor het zelfverzekerder in het leven staat. de ontwikkeling van het kind kan geschaad worden als ouders dit de kop in willen drukken. autonomie is naast hechting en voedsel een derde voorwaarde voor een goede ontwikkeling van een kind.
deze bevindingen van zelfstandigheid bij kinderen die bij consistent responsieve ouders opgroeien (consistent responsief= altijd reageren op wat het kind nodig heeft, dus reactie op huilen, affectief enz.), is in overeenstemming met het onderzoek van gesell. hij stelde dat baby's en jonge kinderen tot 1 jaar niet verwend kunnen worden. het tegemoetkomen aan de behoeften van het kind maakt autonomie mogelijk en zorgt voor zelfstandige ipv verwende kinderen.
verderop in het boek wordt er gesproken over het verwerven van autonomie doordat het kind de gelegenheid krijgt zijn of haar eigen innerlijke tijdtafel te ontwikkelen. dus het boek stelt dat elk kind een eigen dagschema heeft en dat het belangrijk is dat je hier als ouder op anticipeert ipv het een schema op te leggen. hierdoor leren kinderen autonoom te funtioneren waardoor het zelfverzekerder in het leven staat. de ontwikkeling van het kind kan geschaad worden als ouders dit de kop in willen drukken. autonomie is naast hechting en voedsel een derde voorwaarde voor een goede ontwikkeling van een kind.
maandag 18 mei 2009 om 15:10
voor de duidelijkheid, ik lees dit voor mijn werk.
als ik mezelf teruglees ben ik wel erg fanatiek, sorry . maar ik denk soms dat al die opgelegde en opgevolgde verkeerde adviezen voorkomt uit een onzekerheid die er eigenlijk niet zou moeten zijn. vrouwen zouden beter moeten vertrouwen op hun gevoel dan dat nu het geval is en dan zouden ze nog betere moeders zijn.
en dat vind ik nou zo zonde. ik werk veel in en met gezinnen die echt niet zien waar het is mis gegaan, sommigen denken dat alleen al heel veel houden van je kind voldoende is, maar dat is niet zo. je moet ook kijken naar wat het kind nodig heeft en elk kind is anders. je krijgt er geen gebruiksaanwijzing bij en dat moet je ook niet willen. nu gebruiken mensen de gebruiksaanwijzing van andermans kinderen (bijv. die van ria blom of van nutricia) terwijl dat helemaal niet van toepassing is op je eigen kind.
en ik denk dat je ipv de zweefteverij beter kan kijken naar wat wetenschappelijk is aangetoond.
goed ik draaf weer door. willen jullie dat gewoon zeggen
en voy, jij mag geen koffie drinken. dat staat de ontwikkeling van je kind duidelijk in de weg
als ik mezelf teruglees ben ik wel erg fanatiek, sorry . maar ik denk soms dat al die opgelegde en opgevolgde verkeerde adviezen voorkomt uit een onzekerheid die er eigenlijk niet zou moeten zijn. vrouwen zouden beter moeten vertrouwen op hun gevoel dan dat nu het geval is en dan zouden ze nog betere moeders zijn.
en dat vind ik nou zo zonde. ik werk veel in en met gezinnen die echt niet zien waar het is mis gegaan, sommigen denken dat alleen al heel veel houden van je kind voldoende is, maar dat is niet zo. je moet ook kijken naar wat het kind nodig heeft en elk kind is anders. je krijgt er geen gebruiksaanwijzing bij en dat moet je ook niet willen. nu gebruiken mensen de gebruiksaanwijzing van andermans kinderen (bijv. die van ria blom of van nutricia) terwijl dat helemaal niet van toepassing is op je eigen kind.
en ik denk dat je ipv de zweefteverij beter kan kijken naar wat wetenschappelijk is aangetoond.
goed ik draaf weer door. willen jullie dat gewoon zeggen
en voy, jij mag geen koffie drinken. dat staat de ontwikkeling van je kind duidelijk in de weg
maandag 18 mei 2009 om 15:25
Ik ben gék op wetenschappelijk aangetoond Sam, dank je, voel ik me meteen minder een geitenwollen sok. (ik wist al wel dat dit wetenschappelijk was aangetoond maar zolang ik het onderzoek er niet bij kan vermelden zeg ik dat niet, ik hou van bronvermeldingen )
Voyager, kun je de FWCC al knopen met kind voor je? Handig als ze tegen je aan slaapt en je toch even iets wilt doen. filmpje
Sjongejonge, Bloemetje heb ik om kwart voor 1 opgehaald van het KDV, toen lag ze sinds 12 uur te slapen in de kinderwagen. En ze slaapt nu nog! Zo af en toe kijk ik even of ze het nog wel doet, normaal slaapt ze in de kinderwagen toch echt een stuk korter.
Voyager, kun je de FWCC al knopen met kind voor je? Handig als ze tegen je aan slaapt en je toch even iets wilt doen. filmpje
Sjongejonge, Bloemetje heb ik om kwart voor 1 opgehaald van het KDV, toen lag ze sinds 12 uur te slapen in de kinderwagen. En ze slaapt nu nog! Zo af en toe kijk ik even of ze het nog wel doet, normaal slaapt ze in de kinderwagen toch echt een stuk korter.
maandag 18 mei 2009 om 16:00
*breekt even in*
om Voyager de volgende link te geven als hart onder de riem:
http://www.borstvoeding.com/columns/kan ... .html#meer
*breekt uit en gaat weer terug naar maart-2009*
om Voyager de volgende link te geven als hart onder de riem:
http://www.borstvoeding.com/columns/kan ... .html#meer
*breekt uit en gaat weer terug naar maart-2009*
maandag 18 mei 2009 om 16:07
Ria Blom methode is ook wetenschappelijk getest:
Wetenschappelijk onderzoek en de JGZ-richtlijn
Wetenschappelijk onderzoek naar de effectiviteit van regelmaat en inbakeren
Van 2001-2005 is een landelijk onderzoek uitgevoerd naar de effectiviteit van regelmaat en inbakeren bij baby's die overmatig huilen. Dit onderzoek is uitgevoerd door het Wilhelmina Kinderziekenhuis (UMC Utrecht). Projectleider is mw. dr. M.P. L'Hoir, gepromoveerd op het onderwerp 'wiegendood' in 1998. Dit onderzoek is onderdeel van het proefschrift van mw. dr. B.E. van Sleuwen 'Infants that cry excessively: The effect of regularity and swaddling.' (2008)
Bijna 400 baby's die door de ouder(s) of door een hulpverlener als huilbaby ervaren werden, zijn gevolgd. Allen kregen adviezen over regelmaat en prikkelreductie, ongeveer de helft van de kinderen werd tevens ingebakerd. Vijf door Ria Blom getrainde wijkverpleegkundigen en zij zelf hebben de betreffende ouders begeleid.
De baby’s waren bij de start van de interventie tussen 2 en 13 weken oud. In dit onderzoek is gebruik gemaakt van de twee boekjes Regelmaat brengt rust en Inbakeren brengt rust. De ouders die adviezen over regelmaat ontvingen, kregen het eerste boekje mee naar huis. De ouders die naast het toepassen van de regelmaatadviezen hun kind ook inbakerden, kregen het andere boekje mee. Daarnaast kregen zij praktische uitleg en begeleiding bij het inbakeren zelf. Vanzelfsprekend werden vooraf mogelijke contra-indicaties voor het inbakeren uitgesloten.
In dit onderzoek is gevonden dat zowel bij de baby’s die regelmaat kregen aangeboden als bij de baby’s die regelmaat kregen aangeboden en bovendien ingebakerd werden, het huilen na de eerste week met gemiddeld 42% was afgenomen, na twee weken met 50% en na 8 weken met 75%.
Bij de ingebakerde baby’s nam het huilen op de eerste dag direct af met gemiddeld 30-40 minuten, terwijl bij de baby’s die alleen regelmaat kregen aangeboden het huilen op de eerste dag juist toenam met gemiddeld 20-25 minuten en pas op de volgende dagen afnam. Na ongeveer 6 dagen was het huilen bij beide groepen vrijwel even sterk afgenomen. (Zie figuur 2 in het onderzoeksartikel uit 2006.)
Wanneer de twee interventies over de daaropvolgende 10 weken met elkaar vergeleken werden, bleek het huilen bij de ingebakerde jonge baby's (2-7 weken oud bij start van de interventie) sterker afgenomen dan bij de niet ingebakerde baby's. Voor de oudere baby's (8-13 weken bij de start) was dit net andersom: hier was bij de niet ingebakerde baby's het huilen juist sterker afgenomen. Het gemiddelde verschil tussen de twee interventies was voor beide leeftijdsgroepen echter niet groot: circa 10 minuten/etmaal.
Naast de afname in huilen is ook een toename in slapen gevonden. Op dag 2 wordt ruim een uur langer geslapen (bij toepassing van regelmaat + inbakeren: reeds op dag 1). Vanaf dag 3 is bij beide interventies de slaap met 2 uur per dag toegenomen (van Sleuwen et al. 2007).
Het landelijk beleid van de consultatiebureau’s dat uit deze resultaten is afgeleid, luidt als volgt:
- Eerst aan de slag met regelmaat.
- Wanneer na 5 tot 7 dagen het huilen niet is afgenomen en het slapen niet is toegenomen kan alsnog het inbakeren toegevoegd worden.
- Omdat bij het toepassen van inbakeren huilen afneemt en slaap toeneemt vanaf de eerste dag, kan in individuele gevallen ook besloten worden om direct met inbakeren te starten.
In oktober 2006 is een publicatie met de onderzoeksresultaten verschenen in het tijdschrift
The Journal of Pediatrics, Vol. 149, pp. 512-517.
Titel: Comparison of behavior modification with and without swaddling as interventions for excessive crying.
Auteurs: B.E. van Sleuwen, M.P. L'Hoir, A.C. Engelberts, W.B. Busschers, P. Westers,
M.A. Blom, T.W.J. Schulpen & W. Kuis PDF
Maar ik ken ook het onderzoek over kinderen die dichtbij gedragen worden, en ja, ik geloof het ook nog
Ik denk idd dat het het meest natuurlijke is dat kind bij moeder slaapt. Van oudsher natuurlijk altijd zo geweest. het leifst op buik of rug gedragen, maar zeker ook bij de slaapplaats. maar we leven wel nu. En moeders willen ook wel eens wat anders (zeker ik wel) En daarom wilde ik het eerste jaar de tijd nemen om mijn kind te leren zelfstandig in slaap te vallen in zijn eigen bed. Niet perse ieder slaapje, maar zeker wel snachts en 1 of 2 slaapjes overdag. Ik wilde mijn kind dus conditioneren dat het na het volgen van een ritueel wist dat het nu 'moest' gaan slapen omdat ik had gezien dat hij moe was. Hij wist ook wel dat ie moe was, maar kon bergen verzetten om alert te blijven en niet te gaan slapen. Omdat het mijn eerste kind was, hij veel huilde en ik in zekere mate onzeker was, veel gelezen, over allerlei opvoed/slaapmethodes. ga zo verder, kind huilt
Wetenschappelijk onderzoek en de JGZ-richtlijn
Wetenschappelijk onderzoek naar de effectiviteit van regelmaat en inbakeren
Van 2001-2005 is een landelijk onderzoek uitgevoerd naar de effectiviteit van regelmaat en inbakeren bij baby's die overmatig huilen. Dit onderzoek is uitgevoerd door het Wilhelmina Kinderziekenhuis (UMC Utrecht). Projectleider is mw. dr. M.P. L'Hoir, gepromoveerd op het onderwerp 'wiegendood' in 1998. Dit onderzoek is onderdeel van het proefschrift van mw. dr. B.E. van Sleuwen 'Infants that cry excessively: The effect of regularity and swaddling.' (2008)
Bijna 400 baby's die door de ouder(s) of door een hulpverlener als huilbaby ervaren werden, zijn gevolgd. Allen kregen adviezen over regelmaat en prikkelreductie, ongeveer de helft van de kinderen werd tevens ingebakerd. Vijf door Ria Blom getrainde wijkverpleegkundigen en zij zelf hebben de betreffende ouders begeleid.
De baby’s waren bij de start van de interventie tussen 2 en 13 weken oud. In dit onderzoek is gebruik gemaakt van de twee boekjes Regelmaat brengt rust en Inbakeren brengt rust. De ouders die adviezen over regelmaat ontvingen, kregen het eerste boekje mee naar huis. De ouders die naast het toepassen van de regelmaatadviezen hun kind ook inbakerden, kregen het andere boekje mee. Daarnaast kregen zij praktische uitleg en begeleiding bij het inbakeren zelf. Vanzelfsprekend werden vooraf mogelijke contra-indicaties voor het inbakeren uitgesloten.
In dit onderzoek is gevonden dat zowel bij de baby’s die regelmaat kregen aangeboden als bij de baby’s die regelmaat kregen aangeboden en bovendien ingebakerd werden, het huilen na de eerste week met gemiddeld 42% was afgenomen, na twee weken met 50% en na 8 weken met 75%.
Bij de ingebakerde baby’s nam het huilen op de eerste dag direct af met gemiddeld 30-40 minuten, terwijl bij de baby’s die alleen regelmaat kregen aangeboden het huilen op de eerste dag juist toenam met gemiddeld 20-25 minuten en pas op de volgende dagen afnam. Na ongeveer 6 dagen was het huilen bij beide groepen vrijwel even sterk afgenomen. (Zie figuur 2 in het onderzoeksartikel uit 2006.)
Wanneer de twee interventies over de daaropvolgende 10 weken met elkaar vergeleken werden, bleek het huilen bij de ingebakerde jonge baby's (2-7 weken oud bij start van de interventie) sterker afgenomen dan bij de niet ingebakerde baby's. Voor de oudere baby's (8-13 weken bij de start) was dit net andersom: hier was bij de niet ingebakerde baby's het huilen juist sterker afgenomen. Het gemiddelde verschil tussen de twee interventies was voor beide leeftijdsgroepen echter niet groot: circa 10 minuten/etmaal.
Naast de afname in huilen is ook een toename in slapen gevonden. Op dag 2 wordt ruim een uur langer geslapen (bij toepassing van regelmaat + inbakeren: reeds op dag 1). Vanaf dag 3 is bij beide interventies de slaap met 2 uur per dag toegenomen (van Sleuwen et al. 2007).
Het landelijk beleid van de consultatiebureau’s dat uit deze resultaten is afgeleid, luidt als volgt:
- Eerst aan de slag met regelmaat.
- Wanneer na 5 tot 7 dagen het huilen niet is afgenomen en het slapen niet is toegenomen kan alsnog het inbakeren toegevoegd worden.
- Omdat bij het toepassen van inbakeren huilen afneemt en slaap toeneemt vanaf de eerste dag, kan in individuele gevallen ook besloten worden om direct met inbakeren te starten.
In oktober 2006 is een publicatie met de onderzoeksresultaten verschenen in het tijdschrift
The Journal of Pediatrics, Vol. 149, pp. 512-517.
Titel: Comparison of behavior modification with and without swaddling as interventions for excessive crying.
Auteurs: B.E. van Sleuwen, M.P. L'Hoir, A.C. Engelberts, W.B. Busschers, P. Westers,
M.A. Blom, T.W.J. Schulpen & W. Kuis PDF
Maar ik ken ook het onderzoek over kinderen die dichtbij gedragen worden, en ja, ik geloof het ook nog
Ik denk idd dat het het meest natuurlijke is dat kind bij moeder slaapt. Van oudsher natuurlijk altijd zo geweest. het leifst op buik of rug gedragen, maar zeker ook bij de slaapplaats. maar we leven wel nu. En moeders willen ook wel eens wat anders (zeker ik wel) En daarom wilde ik het eerste jaar de tijd nemen om mijn kind te leren zelfstandig in slaap te vallen in zijn eigen bed. Niet perse ieder slaapje, maar zeker wel snachts en 1 of 2 slaapjes overdag. Ik wilde mijn kind dus conditioneren dat het na het volgen van een ritueel wist dat het nu 'moest' gaan slapen omdat ik had gezien dat hij moe was. Hij wist ook wel dat ie moe was, maar kon bergen verzetten om alert te blijven en niet te gaan slapen. Omdat het mijn eerste kind was, hij veel huilde en ik in zekere mate onzeker was, veel gelezen, over allerlei opvoed/slaapmethodes. ga zo verder, kind huilt
maandag 18 mei 2009 om 16:09
Sam, ik had echt thee op mijn beeldscherm na jouw JIJ BENT MOE. hahahahaha
Ik ben dus ook niet van de drie r-en. Chica doet t over t algemeen prima en soms ook helemaal niet. Maar ze kan inmiddels op veel plekken slapen (gister nog op schoot op een drukke verjaardag, o ontaarde moeder die ik ben..) en eet soms 6 keer en soms 9 keer per dag.
O ja, inbakeren is helemaal perfect, maar ze raden wel aan om dat af te bouwen zo rond de 4-5 maanden, omdat babies zich dan van rug naar buik kunnen gaan draaien en om weer terug te komen hun handjes nodig hebben. En dat hebben ze dan niet. Wij hebben inmiddels afgebouwd (inbakerzak steeds losser gedaan en nu in een slaapzakje).
Ik ben dus ook niet van de drie r-en. Chica doet t over t algemeen prima en soms ook helemaal niet. Maar ze kan inmiddels op veel plekken slapen (gister nog op schoot op een drukke verjaardag, o ontaarde moeder die ik ben..) en eet soms 6 keer en soms 9 keer per dag.
O ja, inbakeren is helemaal perfect, maar ze raden wel aan om dat af te bouwen zo rond de 4-5 maanden, omdat babies zich dan van rug naar buik kunnen gaan draaien en om weer terug te komen hun handjes nodig hebben. En dat hebben ze dan niet. Wij hebben inmiddels afgebouwd (inbakerzak steeds losser gedaan en nu in een slaapzakje).
maandag 18 mei 2009 om 16:23
@ Lou76
Ik wil je wel vertellen dat ik een brok in mijn keel kreeg van dat stukje. Dat gaat namelijk gewoon over Linde. Ik sla het op en laat het vanavond aan mijn vriend lezen, dank je wel!
NJB
Jij ook bedankt voor je stuk! Ik vind het (ondanks dat het niet helemaal voor mij is) wel erg interessant om te lezen! Zo hoor je van alles wat en haal je ook uit alles wat. Zo ben ik wel een heeeeeeel klein beetje aan het "oefenen" met overdag in bed leggen, zoals vanmiddag. En dat ging dan een half uurtje, dat is toch ook wel een beetje Ria Blom-ish?
Ik wil je wel vertellen dat ik een brok in mijn keel kreeg van dat stukje. Dat gaat namelijk gewoon over Linde. Ik sla het op en laat het vanavond aan mijn vriend lezen, dank je wel!
NJB
Jij ook bedankt voor je stuk! Ik vind het (ondanks dat het niet helemaal voor mij is) wel erg interessant om te lezen! Zo hoor je van alles wat en haal je ook uit alles wat. Zo ben ik wel een heeeeeeel klein beetje aan het "oefenen" met overdag in bed leggen, zoals vanmiddag. En dat ging dan een half uurtje, dat is toch ook wel een beetje Ria Blom-ish?
maandag 18 mei 2009 om 16:31
Ik hoorde van alle kanten, doe dit niet doe dat niet,want dan leert je kind het nooit meer, dan is het einde zoek. Maar ik wilde dat mijn kind ging slapen, en ook nog het liefst in eigen bed. Dus ik werd wel zo'n moeder die uren lang met pink in mond kind zat omdat hij geen speen wilde. En ik wilde dat hij in bed leerde slapen. Uiteindelijk een prima slapend kind gekregen, dus ook nog eens best zelf kon/kan inslapen. Het heeft wel lang geduurd.
Bij nr 2 leek het de eerste weken precies hetzelfde te gaan. Met het verschil dat wij haar heerlijk bij ons hielden, ze op onze arm sliep(wegleggen, ho maar) Maar na 5 weken ik het verhaal van mijn zoontje zag terugkomen en dat ZO NIET wilde! Niet weer al die maanden, want ja, hij was er nu ook nog en de dagen zaten al zo vol. Weer begonnen met inbakeren, werkte vooral goed bij het doorslapen. En me eerst op 1 cyclus gericht, het inslaap komen savonds. Daar een aantal dagen de tijd voor genomen. Hoe en wat wij doen bij dat avondritueel, hoeft niet te werken bij jou kind, maar het focussen op 1 punt dat niet goed liep, heeft ons veel geholpen. (ipv meteen de hele dag te 'ria blommen') Vervolgens overdag aan de slag gegaan. In het boekje dat je hebt gekrgen staat ook dat als je signalen niet goed herkent, of de regelmaat lastig vind, je op tijd kunt gaan werken met 1 slaapje. Iedere dag gewoon om 10.00u een slaapje. Liever niet op tijd, maar wel een vast moment in de ochtend. Dus na het wakker worden eten, iedere dag na een uurtje wakker zijn weer terug naar bed. Dan heb je na verloop van tijd wel dat slaapje sochtends erin en even tijd voor je andere kind en jezelf. Het hele ria blopm gedoe is gebaseerd op regelmaat(alles in dezelfde volgorde) zodat kind het gaat herkennen. Nu lig ik in box, als ik moe wordt mag ik gaan slape in bed. Als ik wakker wordt, krijg ik eten. Bij onze dochter werkte het na 2 weken heel goed. Idd was het lastig met andere kind te plannen dat we niet teveel deden(helemaal thuis blijven deden we trouwens niet) Ik ga door de week 1 'cyclus van na t eten de hort op, slapen doet ze dan maar in maxi cosi of reiswieg. Dan na ongeveer 3 uur weer terug, eten, en gaat eigen regelmaat weer in met spelen met mama, zelf spelen in box en in eigen bed slapen. Je kunt natuurlijk ook gewoon die regelmaat erin krijgen en de draagdoek blijven gebruken om de slaapjes in te doen, of de kinderdagen. Maar ze adviseert wel om voor overdag dezelfde slaapplek te gebruiken. Ohja, wij leg(d)(g)en dochter trouwens nog best eens te laat in bed. Dan is ze te moe, en wil het zelf in slaap komen erg moeilijk. Ook heeft ze even huilen nodig om te slapen. Inmiddels kun je haar huiltjes denk ik goed interpreteren, dus dan weet je wat er aan de hand is. Bij ons weten we, er is niks, het hoort erbij en ja hoor, na een paar minuten valt ze in diepe slaap.
Met een ouder kind heb je waarschijnlijk al heel veel regelmaat in je leven.Tweede kind kan daar best in mee.Linde is nu waarschijnlijk zo moe, daarom is ze zoveel wakker(klinkt tegenstrijdig , maar herken het heel erg van zoon) Ook het bij je willen zijn, want waarschijnlijk is ze te moe om zelf te kunnen 'spelen' zonder de lijfelijke aanwezigheid van mama. gewoon gaan proberen te starten met de regelmaat, dan leert ze dat mama boven de box hant en er ook is. en een tijdje later op de bank zit, maar er wel ook is,
ppff, een heel verhaal, niet echt gestructureerd, er is nog zoveel dat ik zou willen vertellen. Nogmaals, de methode ria blom is dus ook wetenschappelijk gebaseerd en geen zweverij, maar of het bij jou/jullie past is een tweede. En echt, ik ga nog best veel de hort op, het hoeft echt geen strak regime te worden, verre van zelfs. Kind bepaald nog steeds wanneer het wil eten, maar het is wel na het slaapje. Ze bepaalt zelf hoe lang het slaapje duurt en wanneer de nieuwe cyclus van eten, spelen slapen ingaat.
Just als je kind best veel huilt(na zoveel maanden nog) kan het best zinvol zijn om te proberen. Al pik je er maar jouw vorm van regelmaat uit, doe vooral wat werkt voor jou/jullie. Maar wat ik lees, is dat wat je nu doet, niet werkt voor jullie/Linde. Groot zal ze wel worden, en een goed gehecht kind ook wel, want volgens mij geef je genoeg liefde ed ook al zou je kind niet in de draagzak 24/7 zitten. In het boekje staat ook te doen, als een cyclus niet werkt. Moet je dan na een hazeslaapje van 30 minuten alweer voeden? Nee, natuurlijk niet, dan moet je juist de hort op, om het te rekken tot ze echte honger krijgt. Hier even een dametje in bed leggen. Later!
Bij nr 2 leek het de eerste weken precies hetzelfde te gaan. Met het verschil dat wij haar heerlijk bij ons hielden, ze op onze arm sliep(wegleggen, ho maar) Maar na 5 weken ik het verhaal van mijn zoontje zag terugkomen en dat ZO NIET wilde! Niet weer al die maanden, want ja, hij was er nu ook nog en de dagen zaten al zo vol. Weer begonnen met inbakeren, werkte vooral goed bij het doorslapen. En me eerst op 1 cyclus gericht, het inslaap komen savonds. Daar een aantal dagen de tijd voor genomen. Hoe en wat wij doen bij dat avondritueel, hoeft niet te werken bij jou kind, maar het focussen op 1 punt dat niet goed liep, heeft ons veel geholpen. (ipv meteen de hele dag te 'ria blommen') Vervolgens overdag aan de slag gegaan. In het boekje dat je hebt gekrgen staat ook dat als je signalen niet goed herkent, of de regelmaat lastig vind, je op tijd kunt gaan werken met 1 slaapje. Iedere dag gewoon om 10.00u een slaapje. Liever niet op tijd, maar wel een vast moment in de ochtend. Dus na het wakker worden eten, iedere dag na een uurtje wakker zijn weer terug naar bed. Dan heb je na verloop van tijd wel dat slaapje sochtends erin en even tijd voor je andere kind en jezelf. Het hele ria blopm gedoe is gebaseerd op regelmaat(alles in dezelfde volgorde) zodat kind het gaat herkennen. Nu lig ik in box, als ik moe wordt mag ik gaan slape in bed. Als ik wakker wordt, krijg ik eten. Bij onze dochter werkte het na 2 weken heel goed. Idd was het lastig met andere kind te plannen dat we niet teveel deden(helemaal thuis blijven deden we trouwens niet) Ik ga door de week 1 'cyclus van na t eten de hort op, slapen doet ze dan maar in maxi cosi of reiswieg. Dan na ongeveer 3 uur weer terug, eten, en gaat eigen regelmaat weer in met spelen met mama, zelf spelen in box en in eigen bed slapen. Je kunt natuurlijk ook gewoon die regelmaat erin krijgen en de draagdoek blijven gebruken om de slaapjes in te doen, of de kinderdagen. Maar ze adviseert wel om voor overdag dezelfde slaapplek te gebruiken. Ohja, wij leg(d)(g)en dochter trouwens nog best eens te laat in bed. Dan is ze te moe, en wil het zelf in slaap komen erg moeilijk. Ook heeft ze even huilen nodig om te slapen. Inmiddels kun je haar huiltjes denk ik goed interpreteren, dus dan weet je wat er aan de hand is. Bij ons weten we, er is niks, het hoort erbij en ja hoor, na een paar minuten valt ze in diepe slaap.
Met een ouder kind heb je waarschijnlijk al heel veel regelmaat in je leven.Tweede kind kan daar best in mee.Linde is nu waarschijnlijk zo moe, daarom is ze zoveel wakker(klinkt tegenstrijdig , maar herken het heel erg van zoon) Ook het bij je willen zijn, want waarschijnlijk is ze te moe om zelf te kunnen 'spelen' zonder de lijfelijke aanwezigheid van mama. gewoon gaan proberen te starten met de regelmaat, dan leert ze dat mama boven de box hant en er ook is. en een tijdje later op de bank zit, maar er wel ook is,
ppff, een heel verhaal, niet echt gestructureerd, er is nog zoveel dat ik zou willen vertellen. Nogmaals, de methode ria blom is dus ook wetenschappelijk gebaseerd en geen zweverij, maar of het bij jou/jullie past is een tweede. En echt, ik ga nog best veel de hort op, het hoeft echt geen strak regime te worden, verre van zelfs. Kind bepaald nog steeds wanneer het wil eten, maar het is wel na het slaapje. Ze bepaalt zelf hoe lang het slaapje duurt en wanneer de nieuwe cyclus van eten, spelen slapen ingaat.
Just als je kind best veel huilt(na zoveel maanden nog) kan het best zinvol zijn om te proberen. Al pik je er maar jouw vorm van regelmaat uit, doe vooral wat werkt voor jou/jullie. Maar wat ik lees, is dat wat je nu doet, niet werkt voor jullie/Linde. Groot zal ze wel worden, en een goed gehecht kind ook wel, want volgens mij geef je genoeg liefde ed ook al zou je kind niet in de draagzak 24/7 zitten. In het boekje staat ook te doen, als een cyclus niet werkt. Moet je dan na een hazeslaapje van 30 minuten alweer voeden? Nee, natuurlijk niet, dan moet je juist de hort op, om het te rekken tot ze echte honger krijgt. Hier even een dametje in bed leggen. Later!
maandag 18 mei 2009 om 16:42
ik vind het iets anders dat de effectiviteit bewezen is, maar nog niet de gevolgen.
goed, ik ben niet anti ria blom, het is ook een beetje hoe de meeste baby's werken. MAAR niet allemaal. en ik vind dat daar vaak blind op gestaard wordt. ja uiteindelijk krijgen baby's wel honger en niet lang daarna krijgen ze ook wel eens slaap ja, maar niet perse in die volgorde en niet perse op de genoemde tijdstippen van ria blom. net als het sprongetjesboek. miljoenen mensen die zich daarop blind staren en ja de hersenen van een baby ontwikkelen zich stap voor stap, maar niet elke baby zet op de dag dat ie acht weken wordt dezelfde stap als een andere baby die ook acht weken wordt. dat bestaat toch werkelijk waar niet?
en die zweefteverij, ik vind haal eruit wat je kan gebruiken en negeer wat niet van toepassing is op jouw kind. ik ben immers ook degene die de baarboeken van die ubermuts handig vond
goed, ik ben niet anti ria blom, het is ook een beetje hoe de meeste baby's werken. MAAR niet allemaal. en ik vind dat daar vaak blind op gestaard wordt. ja uiteindelijk krijgen baby's wel honger en niet lang daarna krijgen ze ook wel eens slaap ja, maar niet perse in die volgorde en niet perse op de genoemde tijdstippen van ria blom. net als het sprongetjesboek. miljoenen mensen die zich daarop blind staren en ja de hersenen van een baby ontwikkelen zich stap voor stap, maar niet elke baby zet op de dag dat ie acht weken wordt dezelfde stap als een andere baby die ook acht weken wordt. dat bestaat toch werkelijk waar niet?
en die zweefteverij, ik vind haal eruit wat je kan gebruiken en negeer wat niet van toepassing is op jouw kind. ik ben immers ook degene die de baarboeken van die ubermuts handig vond
maandag 18 mei 2009 om 16:50
quote:njb schreef op 18 mei 2009 @ 16:31:
Maar wat ik lees, is dat wat je nu doet, niet werkt voor jullie/Linde.
Ik vind het zo erg van mezelf maar dit blijft dan toch weer hangen he. Ik ben inderdaad gewoon erg bang om het niet goed te doen met haar en dan word ik zo onzeker van deze uitspraak.Al weet ik dat je het vast helemaal niet zo bedoelt. En de rest van je stuk vind ik ook echt wel hout snijden.
Pff laat eigenlijk maar, ik moet ook niet zo zeuren.. Sorry.
Maar wat ik lees, is dat wat je nu doet, niet werkt voor jullie/Linde.
Ik vind het zo erg van mezelf maar dit blijft dan toch weer hangen he. Ik ben inderdaad gewoon erg bang om het niet goed te doen met haar en dan word ik zo onzeker van deze uitspraak.Al weet ik dat je het vast helemaal niet zo bedoelt. En de rest van je stuk vind ik ook echt wel hout snijden.
Pff laat eigenlijk maar, ik moet ook niet zo zeuren.. Sorry.
maandag 18 mei 2009 om 16:51
Ik denk idd niet dat alle babies zo werken, maar 1 die weinig slaapt en veel huilt, zou bij deze aangeboden structuur best wel eens uitgeruster kunnen raken. Juist iemand die overal slaapt, je overal mee naar toe neemt, weinig huilt, zo'n kent is denk ik de uitzondering op de regel. En die kan blijkbaar zonder veel regelmaat. Maar zou het huilen niet een signaal kunnen zijn dat het niet lekker gaat zoals het nu gaat?
Nu ik 2 babies heb(nou, vooruit, dreumes en baby) merk ik vooral dat geen 1 kind hetzelfde is. Maar ik denk wel dat ieder kind goed gedijt bij regelmaat en structuur en herkenbaarheid. Dat doen oudere kinderen ook nog. Of een moeder er goed in gedijt, is vers twee! En dat is minstens zo belangrijk!
@Voyager: als jij je happy voelt bij kangaroo-en, is het toch prima? Dan laat je het cb voor wat het is, en ga je op je eigen weg verder? Het is jouw kind, jij bepaalt! Ik dacht alleen dat je best baalde van de weinige tijd voor jezelf, het gehuil van Linde ziet als soort van onvrede en daarom dingen wil veranderen. Ga aub niets veranderen omdat 'men' vindt dat babies alleen in hun bed moeten kunnen slapen oid.
Dingen worden pas een probleem als je het zelf als een probleem ervaart!
Daarnaast; vooral dat eerste jaar met je kind is om de gebruiksaanwijzing van je kind te schrijven (en die krijgt om de zoveel maanden weer een update ) Dus pik overal iets uit wat werkt voor jullie!
Nu ik 2 babies heb(nou, vooruit, dreumes en baby) merk ik vooral dat geen 1 kind hetzelfde is. Maar ik denk wel dat ieder kind goed gedijt bij regelmaat en structuur en herkenbaarheid. Dat doen oudere kinderen ook nog. Of een moeder er goed in gedijt, is vers twee! En dat is minstens zo belangrijk!
@Voyager: als jij je happy voelt bij kangaroo-en, is het toch prima? Dan laat je het cb voor wat het is, en ga je op je eigen weg verder? Het is jouw kind, jij bepaalt! Ik dacht alleen dat je best baalde van de weinige tijd voor jezelf, het gehuil van Linde ziet als soort van onvrede en daarom dingen wil veranderen. Ga aub niets veranderen omdat 'men' vindt dat babies alleen in hun bed moeten kunnen slapen oid.
Dingen worden pas een probleem als je het zelf als een probleem ervaart!
Daarnaast; vooral dat eerste jaar met je kind is om de gebruiksaanwijzing van je kind te schrijven (en die krijgt om de zoveel maanden weer een update ) Dus pik overal iets uit wat werkt voor jullie!
maandag 18 mei 2009 om 16:56
Het is niet zozeer dat ik er van baal, alswel dat ik me zorgen maak over Linde en ook wel over mijn andere kind. (zij wordt behoorlijk zenuwachtig van het gehuil) Ook merk ik aan mezelf dat ik het moederkangoeroe zijn best zwaar vind in combinatie met mijn andere kind en ook soms in combinatie met mezelf. Ik kan op zich best omgaan met het huilen zelf.
maandag 18 mei 2009 om 17:02
Oh, ik schrijf het zeker niet om je de zwarte piet toe te schuiven. In dat gevoel, hoe type je zo'n knuffel-hug?
Maar wat ik lees van je is dat je zelf ook niet happy wordt van hoe het gaat. Maar je doet het echt niet 'verkeerd' hoor! Jij bent haar moeder! Je hebt het beste met haar voor en kent haar het beste!
Maar het cb, of wie dan ook, kan wel ideeen aandragen die je kunt uitproberen. Om er zelf meer happy van te worden, van hoe de dag gaat. Maar dat wil niet zeggen dat je het verkeerd doet. Alleen kan het 'praktische gedeelte' ook anders, en bij ieder kind gaat het anders. (zelf bij de ria blom methode)
Die uitspraak was meer een onderbouwing om de blom methode eens uit te proberen.
Nogmaals, fout doe je het zeker niet! En zoals al eerder hier gezegd, hoe dichter je kind bij je is,hoe beter/prettiger voor Linde!
Nogmaasl, hug!
Maar wat ik lees van je is dat je zelf ook niet happy wordt van hoe het gaat. Maar je doet het echt niet 'verkeerd' hoor! Jij bent haar moeder! Je hebt het beste met haar voor en kent haar het beste!
Maar het cb, of wie dan ook, kan wel ideeen aandragen die je kunt uitproberen. Om er zelf meer happy van te worden, van hoe de dag gaat. Maar dat wil niet zeggen dat je het verkeerd doet. Alleen kan het 'praktische gedeelte' ook anders, en bij ieder kind gaat het anders. (zelf bij de ria blom methode)
Die uitspraak was meer een onderbouwing om de blom methode eens uit te proberen.
Nogmaals, fout doe je het zeker niet! En zoals al eerder hier gezegd, hoe dichter je kind bij je is,hoe beter/prettiger voor Linde!
Nogmaasl, hug!
maandag 18 mei 2009 om 17:12
Ik herken de gevoel van een kind in de draagdoek hebben en een ander kind moeten verzorgen. Ik vond het een hele opgave. Ik heb weleens met Kate in de draagdoek, Jake de trap opgetild om te verschonen terwijl ze beiden huilden. Ik voelde me echt zo'n ploetermoeder. En toen besloot ik dat het anders moest. Ooit zou ze moeten leren slapen in haar eigen bedje en ik besloot toen dat ze dat maar op jonge leeftijd moest leren. Net zoals ze(en Jake ook) moet leren op haar beurt te wachten terwijl Jake alle aandacht kreeg op die leeftijd.
Jake ging altijd meehuilen als kate huildeen men....wat vond ik het een drama. Want vervolgens moest ik 'kiezen' wie ik als eerste ging troosten.
En wat is het een verademing nu. Ik leg Kate gemiddeld zo'n 3 keer per dag weg voor een slaapje. Net ook. Ik verschoon haar, baker haar in en leg haar in bed. En ze gaat slapen. Zonder ook maar 1 huiltje. En nu slaapt ze zo'n anderhalf uur, tot ze weer genoeg honger krijgt en wakker wordt. en ik kan heerlijk spelen met Jake, het eten voorbereiden en forummen. Ik schrijf dit niet om te zeggen dat ik zo geweldig ben, maar wel om het verschil te laten zien hoe mijn dagen er nu uitzien nu ik veel meer structuur heb aangebracht.
In de weekenden gaan we trouwens meer op pad dan 1 'cyclus' en dan moet ze zich maar aan het gezin aanpassen en slaapt ze in de auto, maxi cosi ed.
Weet je wat ik een groot voordeel vind, dat als ze nu huilt, ik weet wat er aan de hand is. Want ik weet waar we in de regelmaat zitten, dus of het moeheid is, of honger of een vieze broek. Want al het andere gehuil is verdwenen door de regelmaat.
En kan dat ook beter communiceren, ook naar Jake toe. Zo van, ze huilt nu, ze is moe, ik breng haar even naar bed en ga dan zo met jou spelen.
Is je bezorgdheid van Linde nog ergens anders op gebaseerd? Denk je wellicht aan iets medisch?
Jake ging altijd meehuilen als kate huildeen men....wat vond ik het een drama. Want vervolgens moest ik 'kiezen' wie ik als eerste ging troosten.
En wat is het een verademing nu. Ik leg Kate gemiddeld zo'n 3 keer per dag weg voor een slaapje. Net ook. Ik verschoon haar, baker haar in en leg haar in bed. En ze gaat slapen. Zonder ook maar 1 huiltje. En nu slaapt ze zo'n anderhalf uur, tot ze weer genoeg honger krijgt en wakker wordt. en ik kan heerlijk spelen met Jake, het eten voorbereiden en forummen. Ik schrijf dit niet om te zeggen dat ik zo geweldig ben, maar wel om het verschil te laten zien hoe mijn dagen er nu uitzien nu ik veel meer structuur heb aangebracht.
In de weekenden gaan we trouwens meer op pad dan 1 'cyclus' en dan moet ze zich maar aan het gezin aanpassen en slaapt ze in de auto, maxi cosi ed.
Weet je wat ik een groot voordeel vind, dat als ze nu huilt, ik weet wat er aan de hand is. Want ik weet waar we in de regelmaat zitten, dus of het moeheid is, of honger of een vieze broek. Want al het andere gehuil is verdwenen door de regelmaat.
En kan dat ook beter communiceren, ook naar Jake toe. Zo van, ze huilt nu, ze is moe, ik breng haar even naar bed en ga dan zo met jou spelen.
Is je bezorgdheid van Linde nog ergens anders op gebaseerd? Denk je wellicht aan iets medisch?
maandag 18 mei 2009 om 17:49
vind het wel echt rot voor je voy . van een huilbaby wordt je ook gewoon kneiteronzeker, niets is goed en je doet verschrikkelijk je best. en een kangaroebaby (superleuk stukje!) klinkt op afstand best knus, maar als je er eentje hebt lijkt het me heel pittig. en iedereen komt met goedbedoelde adviezen, maar als je onzeker bent zie je dat alleen maar als kritiek. weet echt hoe je je voelt!
ik vind het lief van je njb dat je meedenkt, zeker omdat je jezelf herkent en er nu achter bent wat bij jullie zo goed geholpen heeft. ik zou echt niet weten wat ik zou doen in jullie situatie. chapeau!
ik vind het lief van je njb dat je meedenkt, zeker omdat je jezelf herkent en er nu achter bent wat bij jullie zo goed geholpen heeft. ik zou echt niet weten wat ik zou doen in jullie situatie. chapeau!
maandag 18 mei 2009 om 18:18
ja het is idd helemaal niet leuk als je kind zoveel huilt ;-( ben dan ook blij dat zoon inmiddels 19 maanden is. Het wordt zoveel makkelijker dan. En had zooooo GEEN zin in herhaling daarvan, dat ik ook heel erg kritisch naar mn eigen gedrag heb gekeken bij nr 2. Want ik weet achteraf dat ik signalen van zoon helemaal niet oppikte omdat ze onduidelijk waren en anders dan cb/'de boekjes' aangaven. Maar idd, die goedbedoelde adviezen...ppfff...eenduidig waren ze niet. Daarom vroeg ik ook netjes of ik mocht reageren aan Voyager
Nu eten, daaaag! (trouwens....hoevaak ik hier niet eet met zoon helpen met zn eten, zelf eten en kind aan de tiet....ppfff...das ook goochelen voor gevorderden) Dussuh...weet waar je aan begint als jullie volgende maand een positieve zs test hebben
Nu eten, daaaag! (trouwens....hoevaak ik hier niet eet met zoon helpen met zn eten, zelf eten en kind aan de tiet....ppfff...das ook goochelen voor gevorderden) Dussuh...weet waar je aan begint als jullie volgende maand een positieve zs test hebben
maandag 18 mei 2009 om 18:44
Voy, ik was even aan het googlen geslagen, en kwam dit tegen:
Uit onderzoek blijkt dat ook in onze cultuur dragen het huilen vermindert. Een groep baby’s die 4,4 uur per dag werden gedragen, huilden tot 43 % minder dan een groep die ‘gewoon’ werd gedragen (2,7 uur per dag).
Ik denk wel dat dit gaat over baby's tot drie maanden, maar misschien werkt het ook wel bij een 4 maanden oude baby?
Wel nog steeds intensief natuurlijk. Een rugknoop misschien?
Uit onderzoek blijkt dat ook in onze cultuur dragen het huilen vermindert. Een groep baby’s die 4,4 uur per dag werden gedragen, huilden tot 43 % minder dan een groep die ‘gewoon’ werd gedragen (2,7 uur per dag).
Ik denk wel dat dit gaat over baby's tot drie maanden, maar misschien werkt het ook wel bij een 4 maanden oude baby?
Wel nog steeds intensief natuurlijk. Een rugknoop misschien?
maandag 18 mei 2009 om 22:55
Pfff.. ben ik even blij dat ik hier bijna nooit naar het cb hoef.... volgende keer is geloof ik tussen de 7 en 9 maanden! Heb trouwens nog nooit die goedbedoelde adviezen gekregen daar. Ik heb altijd met dezelfde mevrouw te maken die hier ook een paar keer thuis is geweest na Elena's geboorte.
Maar ik moet zeggen dat ik ook erg onzeker ben geweest toen Elena alleen maar op onze buik en in onze armen wilde slapen de eerste 3,5 maand. Bijna iedereen zei dat ik haar teveel verwende ed maar ik kon het niet aanhoren om haar te horen krijsen in bed dus heb ik maar volgehouden en ondertussen gedacht aan wat enkelen hier op het forum schreven (Golfje oa, nog bedankt) dat het vanzelf wel over zou kunnen gaan. En inderdaad, het is over. Alhoewel ze geen geweldige slaper is slaapt ze nog steeds alleen maar in de reiswieg of in bed.
Ook wat betreft bijvoeden en extra flesvoeding wilde ik perse tot 6 maanden wachten want dat is het beste, wordt er gezegd. Totdat ik de afgelopen weken elke avond weer met een krijsende Elena zat en ik het vermoeden had dat ze honger had. Dus toch maar een extra fles gegeven 's avonds en sinds gisteren met een schep rijstebloem erin. Resultaat: geen gekrijs meer en vannacht 7 uur achter elkaar geslapen. Nu slaapt ze weer want ik heb het vanavond natuurlijk weer gedaan.
Eindconclusie van mij is dus ook, gevoel volgen en doen wat je denkt dat het beste is voor JOUW baby! Sterkte Voy. Ik ga nu nog even snel je foto's bekijken op Hyves.
Maar ik moet zeggen dat ik ook erg onzeker ben geweest toen Elena alleen maar op onze buik en in onze armen wilde slapen de eerste 3,5 maand. Bijna iedereen zei dat ik haar teveel verwende ed maar ik kon het niet aanhoren om haar te horen krijsen in bed dus heb ik maar volgehouden en ondertussen gedacht aan wat enkelen hier op het forum schreven (Golfje oa, nog bedankt) dat het vanzelf wel over zou kunnen gaan. En inderdaad, het is over. Alhoewel ze geen geweldige slaper is slaapt ze nog steeds alleen maar in de reiswieg of in bed.
Ook wat betreft bijvoeden en extra flesvoeding wilde ik perse tot 6 maanden wachten want dat is het beste, wordt er gezegd. Totdat ik de afgelopen weken elke avond weer met een krijsende Elena zat en ik het vermoeden had dat ze honger had. Dus toch maar een extra fles gegeven 's avonds en sinds gisteren met een schep rijstebloem erin. Resultaat: geen gekrijs meer en vannacht 7 uur achter elkaar geslapen. Nu slaapt ze weer want ik heb het vanavond natuurlijk weer gedaan.
Eindconclusie van mij is dus ook, gevoel volgen en doen wat je denkt dat het beste is voor JOUW baby! Sterkte Voy. Ik ga nu nog even snel je foto's bekijken op Hyves.
dinsdag 19 mei 2009 om 15:52
Lekker vrij vandaag met mijn meisje. Ze ligt nu even te slapen en denk ff bij lezen maar wat hebben jullie veel geschreven gister! Heb het vluchtig doorgelezen.
Allereerst een knuffel voor jou Voy, het zit je niet mee! Hoop echt dat jij en Linde samen een draai kunnen vinden waar jullie je allebei goed bij voelen. Lijkt me wel moeilijk hoor, dat gehuil kan je vreselijk onzeker maken. Is ze ziek? Dat vraag ik me dan telkens gelijk af als Yuna huilt. Dus goed van je dat je naar de dokter gaat. Kan het geen koemelk zijn? Nichtje van me gaf alleen bv en moest zelf op een dieet omdat haar baby via haar bv toch koemelk binnen kreeg waar hij uit eindelijk allergisch voor was. Al denk ik wel Voy wat NJB schrijft, je misschien toch wat dingen van haar er uit kunt pikken en dat wellicht kunt proberen. Misschien wordt ze er rustiger van. Of ben je er gewoon heel erg op tegen, tegen alles? Kan je er niets voor jou uit pikken?
Wen; dat vraag ik me dus ook af; ben je er echt helemaal op tegen of pik je er toch wel dingetjes uit die je zelf toepast? Ik haal er zelf dingen uit en probeer het uit. Laat Yuna bijvoorbeeld ook nooit huilen en ga niet met mijn pik naast haar bed staan. Als ze niet wil slapen in bed en gaat huilen, haal ik haar er weer uit en mag ze lekker op schoot of bij me in de wipper. Maar ik probeer haar wel altijd als ze moeheid signalen geeft (nu wrijft ze duidelijk met haar knuistjes in haar oogjes zo schattig) in bed te leggen.
Ik ben nog steeds voor de midden weg. Een beetje een ritme aanleren met als grote aanvulling uit gevoel handelen. Dit werkt bij Yuna tot nu toe heel goed. Maar goed ieder kind is anders, ik denk echt dat je zelf een goede combinatie moet vinden, samen met je kind. En daarbij denk ik ook dat je gevoel altijd goed is dus een moeder kan het volgens mij niet fout doen!
Kitty; leuk om weer van je te lezen. Kan me ook vinden in wat jij schrijft. Je probeert het, werkt het niet. Dan jammer, werkt het wel, dan is dat dus fijn. Je hebt nu weer een stukje rust en dat heb je soms zo vreselijk nodig!
NJB; ontzettend lief dat je hier de tijd neemt om je mening te geven. Ben wel iets minder van de regeltjes dan jij maar kan me er ook wel in vinden. Zeker als je al een tweede hebt!
Allereerst een knuffel voor jou Voy, het zit je niet mee! Hoop echt dat jij en Linde samen een draai kunnen vinden waar jullie je allebei goed bij voelen. Lijkt me wel moeilijk hoor, dat gehuil kan je vreselijk onzeker maken. Is ze ziek? Dat vraag ik me dan telkens gelijk af als Yuna huilt. Dus goed van je dat je naar de dokter gaat. Kan het geen koemelk zijn? Nichtje van me gaf alleen bv en moest zelf op een dieet omdat haar baby via haar bv toch koemelk binnen kreeg waar hij uit eindelijk allergisch voor was. Al denk ik wel Voy wat NJB schrijft, je misschien toch wat dingen van haar er uit kunt pikken en dat wellicht kunt proberen. Misschien wordt ze er rustiger van. Of ben je er gewoon heel erg op tegen, tegen alles? Kan je er niets voor jou uit pikken?
Wen; dat vraag ik me dus ook af; ben je er echt helemaal op tegen of pik je er toch wel dingetjes uit die je zelf toepast? Ik haal er zelf dingen uit en probeer het uit. Laat Yuna bijvoorbeeld ook nooit huilen en ga niet met mijn pik naast haar bed staan. Als ze niet wil slapen in bed en gaat huilen, haal ik haar er weer uit en mag ze lekker op schoot of bij me in de wipper. Maar ik probeer haar wel altijd als ze moeheid signalen geeft (nu wrijft ze duidelijk met haar knuistjes in haar oogjes zo schattig) in bed te leggen.
Ik ben nog steeds voor de midden weg. Een beetje een ritme aanleren met als grote aanvulling uit gevoel handelen. Dit werkt bij Yuna tot nu toe heel goed. Maar goed ieder kind is anders, ik denk echt dat je zelf een goede combinatie moet vinden, samen met je kind. En daarbij denk ik ook dat je gevoel altijd goed is dus een moeder kan het volgens mij niet fout doen!
Kitty; leuk om weer van je te lezen. Kan me ook vinden in wat jij schrijft. Je probeert het, werkt het niet. Dan jammer, werkt het wel, dan is dat dus fijn. Je hebt nu weer een stukje rust en dat heb je soms zo vreselijk nodig!
NJB; ontzettend lief dat je hier de tijd neemt om je mening te geven. Ben wel iets minder van de regeltjes dan jij maar kan me er ook wel in vinden. Zeker als je al een tweede hebt!
