burn-out wie ook??

25-01-2007 10:40 2866 berichten
hoihoi,

Weet sinds aantal weken dat ik 'gezegend' ben

met een burnout/overspannen.

heb medicijnen, en ben inmiddels in mijn hoofd

iets rustiger, maar ook wel heel erg moe.

nou ja dat hoort bij een burnout, maar ik ben toch

opzoek naar mensen die het ook hebben of hebben gehad,

om ervaringen uit te wisselen e.d.

gr. Phoebe
Alle reacties Link kopieren
Haay iedereen,



Bollo, je bent niet eenzaam hier hoor. Ik ben er nog.

Alleen ik heb af en toe de fut er niet voor om mijn verhaal hier te doen. Ik lees hier wel. Ook ben ik af en toe herkenbaar te worden, en daar heb ik geen zin in.



Ik zal mij nog wel even voorstellen. Ik ben 26, woon alleen. Ben single sinds 1 jaar na een relatie met een hele dominante man. Heb er na talloze herkansingen een punt achter gezet. Ik werk sinds 6 jaar in de zorg met voornamelijk oudere mensen. Sinds een jaar is het een drama bij onze organisatie. Ik maak veel overuren, werk vaak 6 tot 10 dagen achter elkaar, kwam nauwelijks toe aan mijn eigen sociale contacten, en was vaak nog niet eens uitgerust voor ik weer aan het werk moest.

Hierdoor raakte ik uitgeput, eerst was het eigenlijk zodra ik vrij was alleen maar slapen. Ik werd steeds stiller. Sneller geïrriteerd, en zero geduld en ontzettend vergeetachtig. Toen ik stond te janken onder werktijd was het voor mij de druppel. Ik heb hier mijn verhaal gedaan. Er werd mij aangeraden naar de huisarts te gaan, wat ik 2 dagen erna heb gedaan. Huisarts heeft mij overspannen verklaart. Heb ook slaappillen voor een week mee gekregen omdat ik de laatste 3 maanden nauwelijks nog kon slapen. eerste 2 weken heb ik eigenlijk alleen maar stom op de bank gezeten, op een paar wandelingen met de hond na. Slapen ging nog steeds niet echt beter. Nu zit ik in de 3e week. Slapen lukt al beter, ik voel mij wat rustiger in mijn hoofd en relaxter. En ik onderneem weer dingen.



Ik ben vandaag inderdaad naar de bedrijfsarts geweest. wat leuk om te lezen dat jullie dat onthouden hebben! :-)

Het ging eigenlijk best goed. In het begin niet, ik had een black out en er kwam niets uit mij. Maar de bedrijfsarts was erg aardig en begripvol. Er wordt zo snel mogelijk een psycholoog voor mij geregeld. Ze wil wel dat ik binnenkort weer langzamerhand begin met werken. Maar ik mocht helemaal zelf aangeven hoeveel ik aankon, hoe en wat. Over 2 weken wil ik beginnen met 50% voorlopig.

Wel had ik natuurlijk afgelopen nacht totaal niet geslapen. Vraag me niet waarom. Lag weer te malen. Ik vandaag daarom zó gesloopt dat ik om 12:00 mn bed ben ingedoken, en toen ik weer op de wekker keek was het 17:00. Ben nog steeds moe, dus maak het vanavond ook niet laat.



Goh, Bollo... dat lijkt me ook maf. Zo onder hypnose. Lijkt me interessant om eens mee te maken. Ben benieuwd hoe het donderdag gaat! Wat deed de psych precies toen je onder hypnose was?

Haha, van die verzameling sultana's dat ken ik. Ik had in een Sonja Bakker periode een flinke verzameling ingeslagen. Dieet was niet bepaald wat voor mij en toen lagen die dingen dan in de kast. Te wachten tot zo over datum werden en weggegooid konden worden,
Alle reacties Link kopieren
Hee bollo,



ik lees altijd wel mee, maar moet toch wel wat "ruimte" vinden om te schrijven. En dat lukt niet altijd... Bovendien log ik eigenlijk alleen thuis in, en ik ben meestal alleen 's ochtends en 's avonds thuis. Ik kom net terug van een rondje hardlopen, ik heb al 2 maanden niet meer buiten gelopen (vanwege de kou alleen op de loopband). En het was héerlijk! Ik ben een stuk langzamer geworden, maar het rennen was echt lekker. Muts op, ipod in...



(en nu eindelijk een paar vervelende telefoontjes afgehandeld die nog "moesten"... lekker!)



Ik heb ook een sollicitatie gehad, maar heb nog niks gehoord. Dat is nu al een week geleden, dus behoorlijk slordig. Het zal wel niks geworden zijn, anders zouden ze wel wat laten horen .



Dat vieze huis, bah, heb ik ook... Van het weekend heb ik wel wat dingen schoongemaakt, maar ook echt veel niet... Maar bloemen zijn een goed idee, bollo!



Prul, ik was ook zenuwachtig als ik naar de psycholoog ging. Ik was bang dat ik niks goed onder woorden kon brengen. En inderdaad, vermoeiend is het ook. Maar ik sprak dat een keer uit, en ze reageerde heel laconiek met "ach, je kan er echt wel vanuit gaan dat ik het gesprek op gang kan houden hoor, er zullen echt geen stiltes vallen". Dat luchtte al wel op. Succes morgen bij de huisarts!
Alle reacties Link kopieren
@heyjij, we postten net tegelijkertijd... Je bedrijfsarts klinkt goed, fijn dat je binnenkort naar de psycholoog kan. En weer aan het werk gaan is misschien ook wel goed, zodat je er niet teveel tegenop gaat zien. Goed dat je het zelf mag bepalen ook.



Als je moet slapen, dan moet dat maar. Ik had dat ook een tijdje: boodschappen doen, slapen, wandeling, slapen. Gaat wel weer over, en het gaat het snelste wanneer je eraan toegeeft. Wel een beetje dagstructuur aanhouden, zodat je 's nachts nog slaapt... Maar verder kan het echt geen kwaad, is het een soort "inhalen" van je lichaam (of: zo was het bij mij..).



@hiltje, lees je nog mee? Hoe is het met je?
Alle reacties Link kopieren
He meiden,



Ben ik nog even. Ik merk dat ik uit mijn ritme raak, omdat ik deze week geen afspraken in de ochtend heb waardoor ik langer blijf liggen. Daardoor ben ik in de avond minder moe en slaap ik licht en niet heel goed. Dus inderdaad heyjij, muziekmeisje heeft gelijk, ritme aanbrengen in je dag. Dat moet ik ook beter doen en eerder m'n bedje uitkomen.



@ muziekmeisje: lekker dat je je telefoontjes hebt kunnen afronden. Ik heb dat vanmorgen ook gedaan en mag er morgen nog een paar... : - ( Bah, ik heb altijd een hekel aan bellen en zeker als het ook al niet leuk bellen is.

Hardlopen lijkt me heel fijn, maar ik kan het niet. Mijn pezen zijn te kort waardoor ik voortdurend in een kramp zit. Er zijn wel methoden om de pezen op te rekken, maar ik neem daar niet veel moeite voor. Korte afstanden gaan wel prima trouwens, dus andere sporten zouden wel goed kunnen. Knap van jou dat je het doet! Loop je ook weleens wedstrijden of (delen van) marathons?



@ Prul: succes bij de huisarts! Volgens mij ben je goed vooruit gegaan!'



@ Heyjij: fijn om te lezen dat het goed is verlopen bij de bedrijfsarts. Je zag er zo tegenop! Opgelucht nu?



Ik maak me net als jullie zorgen om Hiltje. Maar misschien heeft ze bewust 'afstand' genomen? Ik hoop het van harte en ook dat we snel iets van haar kunnen lezen.



Ja, de hypnose was dus bizar. Ik heb geen idee wat de psych deed tijdens mijn 'weg zijn', maar ik vermoed dat hij gewoon op zijn stoel zat. Zijn stem was heel rustig, prettig zelfs. Ik had nooit gedacht hier gevoelig voor te zijn, maar ik heb zitten huilen als een kind. En na afloop voelde het zo onwijs goed. Ik begin vertrouwen te krijgen dat ik mezelf ga terugvinden en één kan worden met mezelf.

Ik ben heel benieuwd waar we donderdag in naartoe gaan en welke momenten we gaan pakken. Vandaag was vooral plezierig, om dat moment vast te kunnen houden als we naar minder plezierige momenten gaan. Ik weet dat ik door die onplezierige momenten heen moet om mezelf te kunnen hervinden, maar ik zie er wel een beetje tegenop.



Vriendlief is bang dat ie me kwijt gaat raken door hypnosegebeuren. Hij is bang dat ik tot de conclusie kom dat we niet bij elkaar passen of dat ik andere dingen nodig heb dan dat hij nu biedt. Ik denk wel dat er een aantal aspecten in onze relatie verbeterd kunnen worden, maar ik weet ook dat ik echt wel van hem houd met al zijn nukken en grillen erbij. Ik heb alleen wel de ruimte nodig om ook mezelf te kunnen zijn en weer mijn eigen dingen te kunnen doen. Dat is me vandaag duidelijk geworden. Daar had hij ook al begrip voor, dus het komt vast goed.



Ik heb ook mijn ziektevrees met psych verder besproken en ik heb nieuwe opdrachten gekregen. Even afwachten of dat aanslaat. Daar ben ik een stuk kritischer in dat het hypnosegebeuren. Dat had ik vooraf zo niet durven voorspellen.



Ik baal dat ik mijn ritme heb ontregeld. Vriend ligt nu op bed en ik zit als een idioot te typen. De rode wijn mag niet baten... en Pauw en Witteman is niet slaapverwekkend genoeg. Ik heb nog wel een boek liggen waar ik hoge verwachtingen van had en nu in de praktijk zeer tegenvalt, dus mogelijk heeft dat nog een gewenst effect. Ik ga het zo uitproberen.



Morgen dus echt eerder opstaan!! Ik kan de tijd goed gebruiken om mijn opdrachten te maken, dus hopsakee mijn bed uit morgenochtend.

Hebben jullie nog lekkere menusuggesties voor een gewone woensdagavond? Hoeft niets bijzonders te zijn, maar ik heb geen enkele inspiratie meer om iets te verzinnen voor het eten. (en daar maak ik me nu om 23:22 druk om...)



Meiden, trusten en tot morgen!
Alle reacties Link kopieren
ik wilde even zeggen dat ik zeker gewoon ritme heb hoor.

Ik slaap al máánden snachts voor geen meter. En overdag ga ik zelden slapen. stap ook gewoon sochtends op tijd uit bed, vind het ook zonde van mijn dag om de halve dag in mn bed te liggen.

Alleen vandaag was ik dus écht heel moe omdat ik alweer niet had geslapen. Ik hield het niet meer vol, dus ging daarom mijn bed in. Betekend niet dat ik dat morgen en overmorgen etc. ook ga doen.
Alle reacties Link kopieren
@heyjij, vervelend dat je zo slecht slaapt... Ik heb vorig jaar wel eens iedere dag gemediteerd voordat ik ging slapen, dat hielp erg, maar dat moet je ook liggen. Heb je dingen waarmee je je hoofd kunt leegmaken?



Trouwens, ritme aanbrengen, ik heb het ook even laten versloffen. 's Ochtends langer blijven liggen, maar dan moet ik 's avonds ook nog studeren, en dat wil ik eigenlijk niet. Voor vandaag weer even streng geweest, dus dan ben ik vanavond ook eerder klaar.



@bollo, klinkt heel bijzonder, die hypnose. En ik kan me wel voorstellen dat je vriend bang is, je verandert waarschijnlijk nu heel snel. Maar je kan hem wel geruststellen, toch?
Alle reacties Link kopieren
jippie ik heb nu 5 dagen achter elkaar vrij! Heerlijk. Ik hoop dat ik er echt van kan genieten. Ik moet zo naar de huisarts. Grappig is dat anderen vaak beter zien of je vooruitgaat of niet. Bollo, heb je echt het idee dat het beter met mij gaat? Waar maak je dat uit op? Ik voel me namelijk nog steeds zooooooooo moe. En vandaag weer zenuwachtig voor de huisarts, terwijl dat nergens voor nodig is. Moet nu alleen weg. Post vanmidag denk ik nog wel even.

Laterzzzzzz
@Prulletje: ik ben jaloers! Ik heb ook het idee dat je vooruit gaat, je posts 'klinken' meer ontspannen. Wat ga je doen de komende dagen? Leuke dingen?



@Bollo: jee, hypnose. Dat lijkt me apart. Wel fijn dat je je er beter door voelt, maar dat is natuurlijk ook de bedoeling. En ik kan me ook voorstellen dat je vriend bang is, je gaat je natuurlijk ontwikkelen.



Ik heb net brief verzonden. Op zich leuke functie bij leuke organisatie, maar financieel absoluut niet handig. Heb zoiets van ik schrijf en zie dan wel verder. Who knows. Zo meteen volgende brief schrijven en natuurlijk werken:-).

Gisteren had ik een vergadering en dan merk ik hoe uitgehold ik ben. Ik begrijp sommige dingen gewoon niet meer en het tempo ligt ineens veel te hoog. Bah, niet leuk.
Menusuggestie: ik heb laatst voor het eerst pizza 'gemaakt'. Kant en klare boden bij AH gekocht inclusief saus en dan allemaal lekkere dingen erop doen. Was en lekker en leuk om te doen. Voelde me een heuse keukenprinses. Het is trouwens ook heel gemakkelijk om te maken.
Alle reacties Link kopieren
Hee allemaal,

@Bollo: klinkt goed zeg, die hypnose. Ik zou dat ook wel willen, maar volgens mij zijn ze daar bij mijn GGZ te nuchter voor (ze geven liever pillen :-)) of misschien zijn mijn psychische klachten minder erg of anders dan die van jou.



Nou, even een update. Mijn leven si nog steeds onrustig/naar: zit midden in ontslagprocedure, rouwproces en verwarring over wat ik wil gaan doen met mijn leven. Het goede is dat ik de afgelopen week, dwars tussen alle nare dingen door, twee hele goede dagen heb gehad, met goede gevoelens. Een soort rust van binnenuit, alhoewel ik verdrietig was en ben, toch een zacht stemmetje van binnen: het komt allemaal wel goed. Je bent een goed, lief, slim mens, je doet je best, en je komt er wel uit.

Verder dus nog geen veranderingen

Vandaag weer een mindere dag, werd verdrietig wakker, boos op mijn ouders dat ze me, kort door de bocht gezegd, een beetje hebben laten stikken in mijn jeugd. Me niet goed klaar hebben gestoomd voor de boze wereld, waardoor ik mezelf nog steeds moet "heropvoeden". Ik weet wel dat dit een soort standaard psychologisch iets is, je ouders de schuld geven, maar in mijn geval klopt het wel. Toch ben ik op de goede weg, vind ik. Ik heb nu de tijd om er over na te denken, verwerken en te verzinnen hoe het anders moet en wat ik wil gaan doen. Natuurlijk ben ik wel gestrest, vooral de ontslagprocedure zit me niet lekker, maar het is wel het beste om bij die wergever weg te gaan, het is mijn plek niet en mijn soort mensen niet.

Ik geef mezelf gewoon nog even de tijd die ik nodig heb. Hoop, dat mijn gemoed en plannen tegelijk met de komende lente opleven en vorm krijgen, dat alles opnieuw tot leven komt en steeds mooier wordt. Laatbloeiers zijn ook mooi!

En zodirect naar de psych.

Groetjes en sterkte allemaal, JJ
Alle reacties Link kopieren
Prul: ik heb echt het idee dat het beter met je gaat. Je bent veel opgewekter in je berichten en je schrijft nu breder dan alleen je gevoelens. Nog niet heel lang geleden was je heel verdrietig, had je geen eetlust en dacht je dat alles mis met je zou gaan. Dat lees ik nu helemaal niet meer.

Dus volgens mij moet het beter gaan met de huisarts. Ik ben benieuwd.



Geniet lekker van je vrije dagen!!!



Muziekmeisje: ik denk dat ik hem wel gerust kan stellen, maar ik denk inderdaad dat ik nu kan veranderen. En dat wil ik ook ontzettend graag. Ik heb er vertrouwen in.



Verder heb ik me dus NIET aan mijn nieuwe geplande ritme gehouden. Aaaaaaaaaaaaargh. Ik kan me er niet toezetten om in het donker vroeg m'n bed uit te komen terwijl het nergens voor nodig is. Ik hoef nergens heen en heb de dag aan mezelf. Volgende week mag ik weer, dus dan is de 'pret' om uit te slapen over.

Maar ik baal wel een beetje....
Alle reacties Link kopieren
Daar ben ik weer even tussen de bedrijven door. Met de huisarts heb ik afgesproken om nog even door te zetten en over 3/4 weken weer terug te komen. Dan kunnen we beslissen of we doorgaan met deze AD of overstappen op andere of misschien de dosis moeten verhogen.

Toen ik thuiskwam zag ik in ene op het recept staan dat ik 2 pillen per dag zou moeten slikken, terwijl dat tot nu toe 1 tablet was. Ik weer de assistente van de huisarts bellen. Ze heeft me net teruggebeld dat dat inderdaad een vergissing is.

Zo direkt moet ik weer naar de kapper. Even bijkleuren, want de grijze haren groeien welig bij mij....



Spannend Bollo dat je onder hypnose bent geweest. Ben wel erg benieuwd hoe je het ervaart en of het voor je gaat helpen. Herinner je je echt helemaal niets van wat hij heeft gezegd? Lijkt me zo raar. En wat voor opdrachten heb je gekregen voor je ziektevrees?

Ik vind het eigenlijk wel lief dat je vriend uit wat voor gevoelens hij heeft bij jouw onder hypnose gaan. Hij is dan toch wel open over zijn angst hiervoor. Vind ik echt een groot pluspunt!



@Jannie houd je gedachten aan de goede dagen vast en denk eraan terug als je een mindere dag hebt.

Ik heb ook de ervaring dat therapeuten graag terugkijken naar je opvoeding. Ik begrijp dat best, want je wordt toch in je jeugd gevormd en je neemt allerlei dingen over van je ouders (zoals bij mij het perfectionisme), maar om er nou steeds maar weer op terug te vallen vond ik op een gegeven moment zelfs vervelend worden. Alsof inderdaad alle schuld bij mijn ouders ligt. Ik krijg dan heel sterk de neiging om mijn ouders te beschermen.



@Marah ik ga op zich rustig aan doen, want het is ook om een beetje bij te tanken van het werken. Morgen ga ik naar mijn vader. Ik ben met hem bezig om een stamboom te maken (heb ik dat niet al eerder gepost?). Morgen gaan we oude foto's doorlopen die geschikt zijn om erbij te zetten. Het wordt echt schitterend! Niet alleen maar namen, maar ook verhalen achter de personen. Weet nu dat ik een familielid had die het niet zo nauw nam met de zedelijkheid (zoals mijn vader dat zo netjes omschrijft)
Alle reacties Link kopieren
He Prul,



Lekker gekapt?



Hoe vond je huisarts de ad tot nog toe werken? Ik vind het wel vrij snel dat hij het over een mogelijk ander middel heeft... Ophogen snap ik wel, maar meteen iets anders gaan proberen. Het is bekend dat het tijd nodig heeft. Of zie ik het te zwart/wit?



Ik ben net terug van de zonnebank. Ik ben namelijk monsterlijk wit en ik teken heel snel, dus het is goed om een beetje bij te kleuren. Vrijdag ga ik nog een keertje. Even een goede basislaag opdoen ; - )



Verder is het een prutdag. Weinig productief. Ik wil van alles, maar ook weer niet. Schiet niet op zo dus. Morgen toch maar weer lijstje naleven...
@Prul: leuk, werken aan een stamboom, zeker met allerlei plaatjes erbij. Lijkt me ook gezellig om samen met je vader te doen. Hoe was het bij de kapper? Vind ik altijd zo'n verwenmoment, heerlijk even achterover liggen, kopje koffie erbij, kletsen over muziek (heb leuke gaykapper die allerlei concerten bezoekt).



Werkt de ad trouwens niet dan? Daar staat toch een week of 6 voor wil het goed aanslaan? Of ben je zelf niet tevreden?



Had even een klein Eureka-moment, kwam erachter dat iemand die ik ken eigenaar is van een heel leuk bedrijf. Ik zou graag innovatief-medewerker zijn, maar die banen zijn dun gezaaid. Maar da's wel zo'n beetje droombaan. Nu heeft hij een bedrijf dat aan projectontwikkeling doet in mijn branche! Even kijken hoe ik dat aan ga pakken. Maar het geeft me voor nu hoop (een Obama-moment dus). Wel merk ik dat ik te uitgeput ben om er direct werk van te maken en enthousiast mezelf te verkopen. Maar ik houd het in gedachten, zou mss via hem ook free lance projecten kunnen doen of zo. Maar eerst maar afmaken waar ik mee bezig ben...



@Bollo: ga je nog met vakantie voor je in nieuwe baan start of is ondergrondkleurtje voor de leuk?



@juffrouwjannie: ik denk zeker dat het tijd nodig heeft en een soort van rouwproces is. Wat verwacht je als ontslagprocedure afgerond is? Kun je dan wel goed en rustig aan herstel werken en ook financieel rondkomen?



@Heij: nog gezwommen vandaag?
Alle reacties Link kopieren
Dag lieverds,



Lief dat jullie je zorgen hebben gemaakt over mijn afwezigheid en sorry daarvoor (schuldgevoel....). Ik had inderdaad even wat afstand genomen omdat ik uitgeput was en alleen maar aan het malen over wat ik had en wat het kon zijn.

Na mijn mislukte werkhervatting ben ik nog dieper in de put geraakt. Totaal uitgeput, huilbuien, rotgevoel en angst. Zit nog altijd bij pa.



Gelukkig heeft mijn topbedrijfsarts zich samen met mijn tophuisarts ingespannen en ik kon vandaag al terecht bij een zelfstandig gevestigd psychiater (binnen 10 dagen).



Vandaag 3/4 gesproken met die mevrouw en zij was duidelijk, zonder twijfel en kordaat. Een behoorlijke depressie (niet eens zozeer burn out, maar wel getriggered door veel stress) en mijn onderhoudsdosering anti depressiva gaan verhogen. Ook die wisselende stemmingen horen erbij. Ik ben behoorlijk goed in rationaliseren, heb eerder ook therapie gehad en kan mezelf dus echt nog wel nu en dan uit de put trekken....Bovendien ben ik van nature intelligent en heb van nature veel humor en relativering vermogen. Maar niettemin depressief met angst en die goede eigenschappen, zoals die humor en dingen helder kunnen zien zijn niet zomaar weg door die depressie (want ben duidelijk niet gek... maar daar heb ik ook zelden aan getwijfeld).



Een hele goede vond ik dat ik tegen haar zei: maar volgens mij ben ik niet depressief, want ik weet dat het leven de moeite waard is en ik weet dat ik de moeite waard ben en ik kan echt nog wel een grapje maken. Maar ze zei: het gaat er niet om wat je weet maar hoe je je voelt. En ik voel me K. U. T. Met ups en downs. En de downs zijn echt zwaar en angstig en ook in de ups kan ik me tot niet veel zetten en zie ik overal tegenop.



Jongens, ik heb niet alles van jullie bijgehouden..... Bollo: je hebt een nieuwe baan geloof ik.... of bent in ieder geval succesvol met solliciteren. Top meid!



En Elmie: ik ben 35, goede baan als advocaat en meestal een heel leuke enthousiaste en vrolijke meid (wel vaak moe van dat enthousiaste....). Maar wel met aanleg voor depressies. Dit is de derde keer, maar ik ben de vorige 2 keer ook succesvol opgeknapt en ga ervan uit dat dat nu ook gaat lukken. Ik ben best sterk!



En weet je... Iedereen krijgt in zijn leven vervelende zaken op zijn pad of heeft een kruis te dragen. En dit is het mijne.... En ik baal ervan omdat het zo vaag is en er een stigma op rust en er 100 meningen over zijn... Maar ik weet ook dat het goed te behandelen is en dat het weer overgaat en dat je je leven erop kunt aanpassen.



Jongens, mag ik hier nog wel op het forum blijven nu ik niet meer officieel burn out heb?
Alle reacties Link kopieren
Hiltje: welcome back!! En wat fijn dat er meer duidelijkheid is. Natuurlijk wil ik jou op het Forum! Meid, ik ben echt opgelucht dat het goed (nou ja, je weet wat ik bedoel) met je gaat.

Is je AD al opgehoogd? En hoe vaak ga je nu naar de psychiater?



Wat super van jouw bedrijfsarts en huisarts dat ze zich zo hard voor je hebben gemaakt. Dat moet een goed gevoel geven.



Volgens mij schrijf ik nu redelijk warrig, maar ik ben blij dat je er weer bent!!!
@Hiltje: fijn dat je er weer bent! Goed om te lezen dat je zo snel bij psychiater terecht kunt plus nog bij je vader bent. En dat huis- en bedrijfsarts zich zo voor je inspannen.

Ben in ieder geval blij dat je iets van je hebt laten horen en doe het heel rustig aan. Ik hoop van harte dat je je snel minder *** voelt.



Van dat enthousiasme herken ik wel overigens. Heb ik normaal gesproken ook, ook als het minder met me gaat. Alleen nu kan ik het niet meer opbrengen. Ik ben overigens ook niet officieel burn-out, haha, ook een smokkel-poster. Ik heb vorig jaar heel even ad geslikt, maar kwam ervan aan, wat ik absoluut niet wilde. Mijn psyc, waar ik toen ook weer gestopt ben omdat ik het te heftig vond, heeft toen anti-psychotica voorgeschreven. Dat vond ik nog veel erger. Een vriendin van mij heeft dat tijdelijk - 2 weken - geslikt, maar ik ben er na een paar dagen mee gestopt. Ook met therapie toen. Laatst belde mijn psych of ik er nog over dacht om weer te starten met therapie (heb bindingsangst en daarvoor in therapie, dat was ook de reden dat hij belde zei hij, mensen met ba kunnen nogal gemakkelijk contacten afbreken). Enfin, ik heb het toen met hem over werk gehad en dat het me zo uitputte. Zijn mening was dat ik gewoon 'even' af moest zien en moest overleven, wat ik al zo goede kende. Tja...ben dus niet verder gekomen met therapie.



Maar goed, ik ben in ieder geval blij voor je dat je nu zicht hebt op behandeling en beterschap!
Btw, wat me opvalt hier is dat de meesten eerder ook klachten hebben gehad, geldt dus ook voor mij. Kiezen we de verkeerde banen of zit het in onze persoonlijkheid? Of is het eerder een combinatie van factoren?
Alle reacties Link kopieren
@Marahbloem: nee ik ben bang dat het een rottige regeling wordt, geen dikke vergoeding. Zelfs WW wordt misschien probleem omdat het mijn bedoeling is om in sept te gaan studeren. Dan ben je voor de WW niet "beschikbaar voor arbeid" maar dat ben ik nu ook niet (ziekgemeld). De vraag is dus: hoe kan ik ontslagen worden tijdens ziekte en financieel de tijd overbruggen tot september? En ben ik dan "beter" genoeg om meteen te werken en studeren tegelijk... of stel ik mijn doelen weer eens veel te hoog???



@Hiltje: ha, gelukkig daar ben je weer! Volgens mij komt het wel goed met jou hoor, je bent absoluut niet gek (ouwe 80-ties opmerking: "ik ben prettig gestoord".)

Wat cool dat je advocaat bent! Misschien wil ik nog rechten gaan studeren, ik ben alleen een beetje oud (34). Maar je bent dus wel blij met je werk?



Ben nu doodmoe, ga lekker op de bank. Ik blijf meelezen!

Sterkte allemaal, JJ
@juffrouwjannie: jee. Durf je die sprong te wagen? Je hebt geloof ik wel steun van een advocaat he. Dat heb je namelijk echt nodig in dit soort zaken. En overigens, ziek zijn is m.i. geen reden tot ontslag. Denk goed na voor je iets in die richting onderneemt en laat je niet gek maken door je bedrijf, want het is natuurlijk niet de bedoeling dat je er (financiele) problemen bij krijgt.
Alle reacties Link kopieren
Heee girls,



Over dat de meeste van ons niet voor het eerst problemen hebben.... Nee, dat is denk ik een zwakke plek bij ons.

Ik heb al heeel veeel gelezen over depressies en psychische klachten en ook mijn psychiater vandaag bevestigde dat psychische klachten vaak terugkerend of chronisch zijn....



Nou daar ben je dan mooi mee in de aap gelogeerd....



Ik denk dan ook niet dat wij zozeer verkeerde banen kiezen. heel veel mensen kiezen wel eens een verkeerde baan. En dat zorgt voor veel stress... En als je aanleg hebt triggered stress dus psychische klachten.



Bij een echte klassieke burn out is er vaak ook helemaal geen sprake van een echt verkeerde baan. Mensen kunnen burn out raken in de baan van hun leven... Omdat ze zich erin verliezen en niet door hebben dat ze steeds meer over hun grenzen gaan.



En in mijn geval denk ik (nu op dit moment want he.... ik heb een stemmingsstoornis...) dat de baan op zich wel leuk is maar dat mijn depressie ervoor zorgt dat ik ook dat helemaal niet meer zie zitten.



Vandaag mijn lieve baas gesproken.... Die me nog steeds niet kwijt wil en nu al met mij meedenkt dat we een manier moeten vinden, bijvoorbeeld minder dagen werken, waardoor ik wel met mijn beperkingen in de advocatuur kan blijven. Want zij vind me daar een vis in het water... En ik ook.... Maarja..... die stress he...



Ben wel onwijs blij dat iedereeeeeen zo lief voor me is. Bedrijfsarts, huisarts, ouders, vrienden, werkgever.....(en jullie ook!!!)



De vorige keer had ik een baas die hardop verkondigde dat bij overspannen mensen het gas water en licht afgesloten moest worden.... dan gingen ze zo weer aan het werk...Dat hielp niet echt bij mijn depressie en angstklachten en reintegratie en uiteindelijk werd ik ook nog ontslagen.....

Dus ik vind het nu mijn karma dat iedereen lief is...



En die eikel van mijn vorige werkgever....... Hahaha..... ik ben veel leuker werk gaan doen en veel meer gaan verdienen en na mij is nieuw personeel ook weggegaan...



Soms is het leven wel eerlijk......
Alle reacties Link kopieren
Hallo!



Het is een beetje verwendag, want ik heb uitgebreid voor mezelf gekookt. Het was wel de bedoeling dat vriend ook zou aanschuiven, maar hij is fors vertraagd. Toen had ik de keuze of doorgaan of iets makkelijkers maken. Toch doorgegaan en met een glas wijn genoten van mijn diner. Geluksmomentje!

Vriend komt zo naar huis en dan krijgt hij de rest.



Ik heb onwijs pijn in m'n bovengevel... Heb de afgelopen dagen weer gedrukt, getrokken, geknepen en het alle kanten uit bewogen. Wat een vervelend gedoe. Het doet nu hartstikke zeer. Het is echt obsessief. Van psych mag ik wél voelen, maar moet ik éérst mezelf op internet van harde cijfers voorzien hoe groot de kans is dat áls ik iets voel het ook daadwerkelijk worst case is. En dat elke keer als ik de drang voel om alles weer te inspecteren. Daar word je toch gek van. Volgens psych ga ik door mezelf te dwingen om eerst op internet naar reële cijfers te kijken, m'n gevoel van beloning (min of meer geruststelling na het constateren dat ik even niets voel) reduceren. Mooi verhaal, maar ik ben er vrij kritisch over. Het zal wel. Ik heb wel netjes alle cijfers erbij gehaald en eerlijk = eerlijk ik voelde me wel ietsje rustiger. Maar dan merk ik ook dat ik de volgende ziekte in m'n hoofd haal. Ik verplaats mijn aandacht dan weer naar mijn darmen. Ongelooflijk vervelend, irritant en vermoeiend.

Ik hoop dat we met de hypnose ook dit tegen kunnen gaan.

Zover is het dus nog niet.



M'n moeder moet morgen naar de huisarts voor een uitslag en ze gaat ook verder vragen over de erfelijkheid van darmkanker in onze familie. Even afwachten wat er uitkomt.

Ik begin er opnieuw weer meer op gefocust te raken.
Alle reacties Link kopieren
Hey Hiltje!!! Fijn dat je wat hebt laten horen .

We waren inderdaad toch wel bezorgd. Als je zo dagelijks even iets laat weten op het forum, dan valt het zo op als je dat wegvalt.

Wat fijn dat je zulke prettige artsen om je heen hebt en je zo snel terecht kunt bij een psych.

Ik herken wel wat je schrijft, dat je jezelf helemaal niet depressief vind, want je vind het leven nog leuk en je vind jezelf nog de moeite waard. Ik verbaas mijzelf er nog steeds over dat ik nu AD slik. Ik vond mijzelf helemaal niet depressief. Misschien wat sombere buien, maar ik kon nog steeds over veel dingen lachen. En dan ben je toch niet depressief?

Mijn haptotherapeut zegt ook dat dat juist het verschil is tussen vinden (ratio) en voelen. Je weet het tussen de oren wel allemaal te rationaliseren, maar je voelt het wsl niet echt zo.



@Jannie, als ik net zoals jij in zo'n ontslagprocedure zat, dan zou ik daar ook veel stress van ondervinden. Moeilijk hoor allemaal. Ik wens je veel sterkte. Gelukkig heb ik dan nog een baan. Nog wel, want het is wel erg rustig nu de huizenmarkt zo terugloopt. Dat heb ik in de laatste 18 jaar nog niet meegemaakt!

Ik heb trouwens misschien even gemist wat voor studie je wilt gaan doen. Is het iets heel anders?



@Marah, ik denk echt dat het een combinatie is van werk en karakter. Als ik niet zo perfectionistisch was geweest en meer zelfvertrouwen had, dan was ik mss niet overspannen geraakt. Maar als ik niet zo'n stressvolle baan had gehad, dan was het mss ook niet zover gekomen. Ach het blijft natuurlijk wel koffiedik kijken.



Overigens, misschien was mijn vorige post niet helemaal duidelijk, maar mijn huisarts zegt ook dat ik nog moet doorgaan met deze AD. We kijken het nog een maand aan. Dan kunnen we beslissen of het voldoende effect voor me heeft of dat we eventueel de dosis moeten verhogen of helemaal overstappen naar een andere AD.



Fijne avond iedereen!
anoniem_29980 wijzigde dit bericht op 21-01-2009 21:30
Reden: typfoutje
% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
@Bollo, ik zou het toch maar een tijdje volhouden dat wat je psych voorstelt om te doen aan je ziektevrees. Natuurlijk is het na 1 dag niet voorbij; maar wie weet, als je het echt iedere keer volhoudt (als je de aandrang voelt) eerst op internet naar de harde bewijzen te zoeken. Je ratio zal in het begin natuurlijk weer afleiding zoeken door weer ergens anders wat te voelen, maar mss als je het een tijd volhoudt, dat het anders wordt.
Alle reacties Link kopieren
probeer mijn avatar te veranderen...

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven