Psyche
alle pijlers
burn-out wie ook??
donderdag 25 januari 2007 om 10:40
hoihoi,
Weet sinds aantal weken dat ik 'gezegend' ben
met een burnout/overspannen.
heb medicijnen, en ben inmiddels in mijn hoofd
iets rustiger, maar ook wel heel erg moe.
nou ja dat hoort bij een burnout, maar ik ben toch
opzoek naar mensen die het ook hebben of hebben gehad,
om ervaringen uit te wisselen e.d.
gr. Phoebe
Weet sinds aantal weken dat ik 'gezegend' ben
met een burnout/overspannen.
heb medicijnen, en ben inmiddels in mijn hoofd
iets rustiger, maar ook wel heel erg moe.
nou ja dat hoort bij een burnout, maar ik ben toch
opzoek naar mensen die het ook hebben of hebben gehad,
om ervaringen uit te wisselen e.d.
gr. Phoebe
woensdag 28 januari 2009 om 18:24
ik zit dus in hetzelfde schuitje als Lammy. Ook 6 dagen per week. (al 3 jaar gaat dat zo) alle feestdagen, mijn werk lijkt ook steeds meer op lopende band..
Alleen dan 30 uur, maar door continu overuren rond de 38 uur.
Ben vandaag naar mn huisarts geweest. Enorme opluchting vind ik het altijd bij mijn eigen arts. Hij staat volledig achter mij en begrijpt me. Heeft ook gezegd dat ik aan de bedrijfsarts wil vragen contact met hem op te nemen. Teamleidster nog steeds niet gesproken, morgen wéér proberen. En dat is dan de laatste keer. Heb kalmeringstabletjes gekregen, oxazepam, voor een week. Want zit momenteel weer flink te stressen. En zó moe. Vanacht weer slecht geslapen. Uiteindelijk in slaap gevallen en heftig geschrokken wakker geworden uit een nachtmerrie. Wel weer wezen zwemmen. En ik ben nu nog steeds zó moe. Dinsdag bedrijfsarts en woensdag mijn eigen huisarts. En in de tussentijd moet ik nog steeds proberen een afspraak te krijgen met mijn teamleidster.
Het liefst blijf ik morgen gewoon de hele dag in bed...
Alleen dan 30 uur, maar door continu overuren rond de 38 uur.
Ben vandaag naar mn huisarts geweest. Enorme opluchting vind ik het altijd bij mijn eigen arts. Hij staat volledig achter mij en begrijpt me. Heeft ook gezegd dat ik aan de bedrijfsarts wil vragen contact met hem op te nemen. Teamleidster nog steeds niet gesproken, morgen wéér proberen. En dat is dan de laatste keer. Heb kalmeringstabletjes gekregen, oxazepam, voor een week. Want zit momenteel weer flink te stressen. En zó moe. Vanacht weer slecht geslapen. Uiteindelijk in slaap gevallen en heftig geschrokken wakker geworden uit een nachtmerrie. Wel weer wezen zwemmen. En ik ben nu nog steeds zó moe. Dinsdag bedrijfsarts en woensdag mijn eigen huisarts. En in de tussentijd moet ik nog steeds proberen een afspraak te krijgen met mijn teamleidster.
Het liefst blijf ik morgen gewoon de hele dag in bed...
woensdag 28 januari 2009 om 18:33
Heyjij werk jij dan ook in de zorg. Ik werk dan wel de ene week 6 en de andere week 4 dagen. Maar om de week werk ik toch van donderdag t/m dinsdag. Ik vraag me nu echt welk weldenkend mens die nog een hele toekomst voor zich heeft in de zorg gaat werken. Je ziet ook bijna geen jongeren meer instromen, misschien als opstapje maar verder niet.
Mijn huisarts heeft ook alle begrip.
Kreeg net weer een inzinking van mjin loonstrook. Ik had in de loop der jaren een hoop vakanturen gespaar. blijken ze nu ruim 300 uur te hebben ingehouden. Dat zijn voor mij 3 maandsalarissen. Volgens de bond mag dit onder geen voorwaarde maar goed ik word er gek van wat een zooitje daar.
Dat slapen en met een grote schrok wakker worden herken ik wel, dan zie ik ineens mijn werk voor me dat ik nog 20 jaar die slavenarbeid moet verrichten gedver.
Mijn huisarts heeft ook alle begrip.
Kreeg net weer een inzinking van mjin loonstrook. Ik had in de loop der jaren een hoop vakanturen gespaar. blijken ze nu ruim 300 uur te hebben ingehouden. Dat zijn voor mij 3 maandsalarissen. Volgens de bond mag dit onder geen voorwaarde maar goed ik word er gek van wat een zooitje daar.
Dat slapen en met een grote schrok wakker worden herken ik wel, dan zie ik ineens mijn werk voor me dat ik nog 20 jaar die slavenarbeid moet verrichten gedver.
woensdag 28 januari 2009 om 18:37
Hoi Heyjij, jammer dat je je nog steeds zo rot voelt. Neem nu een aantal nachten achter elkaar die oxazepam, ook al denk je dat je wel redelijk zult slapen. Je hebt rust nodig. Je kunt alleen herstellen als ook je lichaam en geest tot rust kunnen komen.
Misschien toch enigszins prettig voor jou om bij Lammy zoveel herkenbaarheid terug te vinden. Het ligt echt niet aan jullie, maar aan jullie roosters!
En vooral blijven zwemmen. Dat is echt goed voor je!
@Hiltje ik ben nu zo'n week of 6 bezig. Mag ik jou nog vragen wanneer jij de pillen inneemt? Ik neem ze altijd 's avonds na het eten (hoewel ik dat ook wel eens vergeten ben en dan vlak voor het naar bed gaan inneem), maar bedacht me laatst dat ik het misschien 's middags na de lunch moet proberen; misschien ben ik dan 's morgens niet meer zo moe.
Tja het blijft en beetje gissen.
Misschien toch enigszins prettig voor jou om bij Lammy zoveel herkenbaarheid terug te vinden. Het ligt echt niet aan jullie, maar aan jullie roosters!
En vooral blijven zwemmen. Dat is echt goed voor je!
@Hiltje ik ben nu zo'n week of 6 bezig. Mag ik jou nog vragen wanneer jij de pillen inneemt? Ik neem ze altijd 's avonds na het eten (hoewel ik dat ook wel eens vergeten ben en dan vlak voor het naar bed gaan inneem), maar bedacht me laatst dat ik het misschien 's middags na de lunch moet proberen; misschien ben ik dan 's morgens niet meer zo moe.
Tja het blijft en beetje gissen.
woensdag 28 januari 2009 om 18:42
@ Heyjij: het is belachelijk dat alle initiatief tot een afspraak met jouw teamleidster bij jou ligt. Heb je mijn tip nog opgevolgd om een 'contactboek' bij te houden? Ik zou dat echt doen. Heel raar dat ze jou niet belt. Ik zou niet eens meer bellen, maar gewoon wachten tot na de bedrijfsarts. Als ze je eerder wil spreken, belt ze jou maar.
Bovendien heb je misschien ook wel meer te vertellen na het bezoek aan de ba. Als je daarin ook vertelt (en met een lijst kunt aantonen) wat voor activiteiten jij hebt ondernomen om tot een afspraak te komen, dan kan hij ook achter die tante aan want zowel werknemer als werkgever moeten werken aan herstel.
Fijn dat je zo'n goede huisarts hebt!! Dat scheelt veel, denk ik.
@ Hiltje: de therapie van de psych gaat zich nu juist alleen maar richten op hypochondrie. In zijn eerdere voorstel wilde hij het breder aanpakken, maar de focus ligt overduidelijk op de ziektevrees. Daar word ik gestoord van en het beïnvloedt mijn dagelijks functioneren. Ik hoop echt dat er een goed plan komt. Ook als ik daarvoor naar een andere psych moet. Ik wil er vanaf. Ik hoop ook onwijs dat er niets raars uit het nieuwe borstonderzoek komt. Ik ben nl. zelden zo in paniek geweest als de laatste dagen, dus als ik hier doorkom (= als er echt niets bijzonders wordt gevonden), dan kan er veel lering uit trekken.
Vandaag met nieuwe werk contact gehad. Ik merk dat er van opfleur. Ik heb er zo'n zin in!!!
Morgen naar bedrijfsarts en lg van huidige werk. Hoihoi...
@ Hiltje: je gebruikt ineens heel veel ...-tjes in je posts. Hoe komt dat? Je schrijfstijl is wat veranderd, althans zo lijkt het.
Nou meiden, ik ga me klaar maken voor een feestje vanavond van een van mijn beste vrienden. Beetje zenuwachtig eigenlijk, maar ik ga ervoor een leuke avond te hebben!
Bovendien heb je misschien ook wel meer te vertellen na het bezoek aan de ba. Als je daarin ook vertelt (en met een lijst kunt aantonen) wat voor activiteiten jij hebt ondernomen om tot een afspraak te komen, dan kan hij ook achter die tante aan want zowel werknemer als werkgever moeten werken aan herstel.
Fijn dat je zo'n goede huisarts hebt!! Dat scheelt veel, denk ik.
@ Hiltje: de therapie van de psych gaat zich nu juist alleen maar richten op hypochondrie. In zijn eerdere voorstel wilde hij het breder aanpakken, maar de focus ligt overduidelijk op de ziektevrees. Daar word ik gestoord van en het beïnvloedt mijn dagelijks functioneren. Ik hoop echt dat er een goed plan komt. Ook als ik daarvoor naar een andere psych moet. Ik wil er vanaf. Ik hoop ook onwijs dat er niets raars uit het nieuwe borstonderzoek komt. Ik ben nl. zelden zo in paniek geweest als de laatste dagen, dus als ik hier doorkom (= als er echt niets bijzonders wordt gevonden), dan kan er veel lering uit trekken.
Vandaag met nieuwe werk contact gehad. Ik merk dat er van opfleur. Ik heb er zo'n zin in!!!
Morgen naar bedrijfsarts en lg van huidige werk. Hoihoi...
@ Hiltje: je gebruikt ineens heel veel ...-tjes in je posts. Hoe komt dat? Je schrijfstijl is wat veranderd, althans zo lijkt het.
Nou meiden, ik ga me klaar maken voor een feestje vanavond van een van mijn beste vrienden. Beetje zenuwachtig eigenlijk, maar ik ga ervoor een leuke avond te hebben!
woensdag 28 januari 2009 om 19:24
Schrijfstijl veranderd? Ja de hele tijd.....puntjes....., heb ik ook in mijn eigen topic. Zijn een soort pauzes denk ik. Die zullen ook wel meer in mijn denken zitten. Want ik ben zo moe....
Vandaag niet zo'n goede dag, slechte dag zelfs.
Laten we het maar op de bijwerkingen houden. Dat het nu zelfs allemaal wat erger wordt.
Had jij dat destijds ook Bollo? Dat je je eerste twee weken van medicatie slechter voelde?
Vandaag niet zo'n goede dag, slechte dag zelfs.
Laten we het maar op de bijwerkingen houden. Dat het nu zelfs allemaal wat erger wordt.
Had jij dat destijds ook Bollo? Dat je je eerste twee weken van medicatie slechter voelde?
woensdag 28 januari 2009 om 22:26
haay allemaal,
Lammy, ik werk inderdaad in de zorg. En ik had het al eens eerder gezegd. Ik zit ook te denken aan een kantoor-baan. Gewoon omdat ik dit niet vol hou. Mijn hele sociale leven gaat naar de knoppen. Het is fijn om te lezen dat ik niet de enige ben die dit niet meer normaal vindt.
Bollo, ja mijn huisarts raadde ook aan om elke e-mail te bewaren en uitprinten en de keren dat ik gebeld heb noteren. Dus dat doe ik ook. Heb hier thuis alleen geen printer dus dat moet ik even ergens anders doen. Ik heb de oxazepam voor 2 x per dag gekregen. Dus ik denk 1 voor sochtends en 1 voor savonds. Zo ga ik dat dan maar doen. En ik neem ze nu inderdaad alle dagen want anders ga ik knettergek worden.
Een vriendin heeft mij ook aangeraden om morgen niet wéér mijn teamleidster te bellen maar om contact proberen te krijgen met de bedrijfsarts en haar zeggen dat ik volledig weer zit te stressen omdat ik haar niet te pakken krijg en dat ik er helemaal klaar mee ben en of ze contact wil opnemen met mijn huisarts. Dus dat ga ik denk ik doen.
over die 300 uur. Bij ons is de regel dat je 1 week mee mag nemen naar het nieuwe jaar en de rest krijg je uitbetaald. (wordt wel weer 50% afgetrokken)
Lammy, ik werk inderdaad in de zorg. En ik had het al eens eerder gezegd. Ik zit ook te denken aan een kantoor-baan. Gewoon omdat ik dit niet vol hou. Mijn hele sociale leven gaat naar de knoppen. Het is fijn om te lezen dat ik niet de enige ben die dit niet meer normaal vindt.
Bollo, ja mijn huisarts raadde ook aan om elke e-mail te bewaren en uitprinten en de keren dat ik gebeld heb noteren. Dus dat doe ik ook. Heb hier thuis alleen geen printer dus dat moet ik even ergens anders doen. Ik heb de oxazepam voor 2 x per dag gekregen. Dus ik denk 1 voor sochtends en 1 voor savonds. Zo ga ik dat dan maar doen. En ik neem ze nu inderdaad alle dagen want anders ga ik knettergek worden.
Een vriendin heeft mij ook aangeraden om morgen niet wéér mijn teamleidster te bellen maar om contact proberen te krijgen met de bedrijfsarts en haar zeggen dat ik volledig weer zit te stressen omdat ik haar niet te pakken krijg en dat ik er helemaal klaar mee ben en of ze contact wil opnemen met mijn huisarts. Dus dat ga ik denk ik doen.
over die 300 uur. Bij ons is de regel dat je 1 week mee mag nemen naar het nieuwe jaar en de rest krijg je uitbetaald. (wordt wel weer 50% afgetrokken)
woensdag 28 januari 2009 om 22:34
quote:Heyjij schreef op 28 januari 2009 @ 22:26:
haay allemaal,
Lammy, ik werk inderdaad in de zorg. En ik had het al eens eerder gezegd. Ik zit ook te denken aan een kantoor-baan. Gewoon omdat ik dit niet vol hou. Mijn hele sociale leven gaat naar de knoppen. Het is fijn om te lezen dat ik niet de enige ben die dit niet meer normaal vindt.
Bollo, ja mijn huisarts raadde ook aan om elke e-mail te bewaren en uitprinten en de keren dat ik gebeld heb noteren. Dus dat doe ik ook. Heb hier thuis alleen geen printer dus dat moet ik even ergens anders doen. Ik heb de oxazepam voor 2 x per dag gekregen. Dus ik denk 1 voor sochtends en 1 voor savonds. Zo ga ik dat dan maar doen. En ik neem ze nu inderdaad alle dagen want anders ga ik knettergek worden.
Een vriendin heeft mij ook aangeraden om morgen niet wéér mijn teamleidster te bellen maar om contact proberen te krijgen met de bedrijfsarts en haar zeggen dat ik volledig weer zit te stressen omdat ik haar niet te pakken krijg en dat ik er helemaal klaar mee ben en of ze contact wil opnemen met mijn huisarts. Dus dat ga ik denk ik doen.
over die 300 uur. Bij ons is de regel dat je 1 week mee mag nemen naar het nieuwe jaar en de rest krijg je uitbetaald. (wordt wel weer 50% afgetrokken)
@Heij: moet je niet gewoon van werkgever veranderen in plaats van helemaal een andere baan zoeken? Want dit klinkt gewoon heel erg slecht. Waar ik werk hebben we ook tz en ik vind heel vaak dat werknemers daar uitgeperst worden. En goed dat je nu contact opneemt met de bedrijfsarts in plaats van je leidinggevende, want dat moet zij doen, niet jij. Daar zijn regels voor. Zorg in ieder geval goed voor jezelf. Zwem je nog? En met de hond wandelen?
@iedereen: ik heb vandaag gesprek met hoogste baas gehad en laten vallen dat ik niet zoveel aan LG heb gehad. Misschien niet handig maar ja, kan het nu toch niet meer terugdraaien. Hij vond me niet echt enthousiast...ik kan heel slecht liegen en da's niet altijd handig. Ik slaap nog veel en heb dat ook erg hard nodig. Trusten allemaal!
haay allemaal,
Lammy, ik werk inderdaad in de zorg. En ik had het al eens eerder gezegd. Ik zit ook te denken aan een kantoor-baan. Gewoon omdat ik dit niet vol hou. Mijn hele sociale leven gaat naar de knoppen. Het is fijn om te lezen dat ik niet de enige ben die dit niet meer normaal vindt.
Bollo, ja mijn huisarts raadde ook aan om elke e-mail te bewaren en uitprinten en de keren dat ik gebeld heb noteren. Dus dat doe ik ook. Heb hier thuis alleen geen printer dus dat moet ik even ergens anders doen. Ik heb de oxazepam voor 2 x per dag gekregen. Dus ik denk 1 voor sochtends en 1 voor savonds. Zo ga ik dat dan maar doen. En ik neem ze nu inderdaad alle dagen want anders ga ik knettergek worden.
Een vriendin heeft mij ook aangeraden om morgen niet wéér mijn teamleidster te bellen maar om contact proberen te krijgen met de bedrijfsarts en haar zeggen dat ik volledig weer zit te stressen omdat ik haar niet te pakken krijg en dat ik er helemaal klaar mee ben en of ze contact wil opnemen met mijn huisarts. Dus dat ga ik denk ik doen.
over die 300 uur. Bij ons is de regel dat je 1 week mee mag nemen naar het nieuwe jaar en de rest krijg je uitbetaald. (wordt wel weer 50% afgetrokken)
@Heij: moet je niet gewoon van werkgever veranderen in plaats van helemaal een andere baan zoeken? Want dit klinkt gewoon heel erg slecht. Waar ik werk hebben we ook tz en ik vind heel vaak dat werknemers daar uitgeperst worden. En goed dat je nu contact opneemt met de bedrijfsarts in plaats van je leidinggevende, want dat moet zij doen, niet jij. Daar zijn regels voor. Zorg in ieder geval goed voor jezelf. Zwem je nog? En met de hond wandelen?
@iedereen: ik heb vandaag gesprek met hoogste baas gehad en laten vallen dat ik niet zoveel aan LG heb gehad. Misschien niet handig maar ja, kan het nu toch niet meer terugdraaien. Hij vond me niet echt enthousiast...ik kan heel slecht liegen en da's niet altijd handig. Ik slaap nog veel en heb dat ook erg hard nodig. Trusten allemaal!
woensdag 28 januari 2009 om 23:49
Hey allemaal,
Ik had een kantoorbaan : ) Maar dat beviel me supergoed dus. Ik zat wel op het zorgkantoor op het laatst, maar marketing is de kant die ik uiteindelijk opga. Doe er ook studie naast. Nou ja nu doe ik even niets. Volgende week moet ik weer naar de arbo-arts. Vandaag heb ik weer een goede dag gehad. Mijn haptotherapeut vergeleek me met een madeliefje: Maakt niet uit hoe vaak je maait, een paar dagen later staat er weer een bloempje..Dat vond ik een leuke uitspraak.
Ik wens iedereen een fijne nacht en sterkte!
Ik had een kantoorbaan : ) Maar dat beviel me supergoed dus. Ik zat wel op het zorgkantoor op het laatst, maar marketing is de kant die ik uiteindelijk opga. Doe er ook studie naast. Nou ja nu doe ik even niets. Volgende week moet ik weer naar de arbo-arts. Vandaag heb ik weer een goede dag gehad. Mijn haptotherapeut vergeleek me met een madeliefje: Maakt niet uit hoe vaak je maait, een paar dagen later staat er weer een bloempje..Dat vond ik een leuke uitspraak.
Ik wens iedereen een fijne nacht en sterkte!
Luister naar je hart, want dat klopt
donderdag 29 januari 2009 om 06:11
Die 300 uren die ik overhad zijn gewoon het resultaat van 23 jaar lang steeds een paar uur overhouden. Ze zijn ook ineens van mijn loonstrook af. Ik heb de hele nacht wakker gelegen want ik wilde ze nu wekelijks gaan opnemen om dan maar rond de 20 uur per week te werken. Ik werk nu 25 uur per week dus het gaat om 12 weken vakantie wat ze gestolen hebben!
Ik zou een moord doen voor een kantoorbaan. Weg uit de zorg.
Heyjij het is zo herkenbaar wat je schrijft over inleveren van priveleven.
Gelukkig hoef ik nog geen avonden te werken. Maar zodra ze me daartoe gaan dwingen ben ik weg. Ben niet van plan om dat te gaan doen.
Dan zullen sommigen zeggen dat je dan niet in de zorg moet werken.
Bij de organisatie waar ik werk had je 2 soorten werk. De reguliere die alleenoverdag van maandag t/m vrijdag werkte. En daarnaast een team avond-en weekendzorg. Dit liep prima.
Maar goed, alles veranderd dus moest iedereen flexibel. De meesten die bij ons werken hebben er ruim 20 jaar opzittenen gekozen voor de thuiszorg omdat je dan op vriendelijke tijden kon werken. Dan ineens gedwongen worden weekenden te werken valt niet mee.
Ik vraag me af hoe het werken is in een verzorgings huis. Zou dat minder zwaar zijn? Wie heeft daar ervaring mee.
Verder heb ik nu het gevoel in een diepe put te zitten, raak lichtelijk in paniek als ik aan mijn werk denk, maar besef wel dat ik er toch weer naartoe moet.
Ik ga straks eerst de administratie bellen.
Ik zou een moord doen voor een kantoorbaan. Weg uit de zorg.
Heyjij het is zo herkenbaar wat je schrijft over inleveren van priveleven.
Gelukkig hoef ik nog geen avonden te werken. Maar zodra ze me daartoe gaan dwingen ben ik weg. Ben niet van plan om dat te gaan doen.
Dan zullen sommigen zeggen dat je dan niet in de zorg moet werken.
Bij de organisatie waar ik werk had je 2 soorten werk. De reguliere die alleenoverdag van maandag t/m vrijdag werkte. En daarnaast een team avond-en weekendzorg. Dit liep prima.
Maar goed, alles veranderd dus moest iedereen flexibel. De meesten die bij ons werken hebben er ruim 20 jaar opzittenen gekozen voor de thuiszorg omdat je dan op vriendelijke tijden kon werken. Dan ineens gedwongen worden weekenden te werken valt niet mee.
Ik vraag me af hoe het werken is in een verzorgings huis. Zou dat minder zwaar zijn? Wie heeft daar ervaring mee.
Verder heb ik nu het gevoel in een diepe put te zitten, raak lichtelijk in paniek als ik aan mijn werk denk, maar besef wel dat ik er toch weer naartoe moet.
Ik ga straks eerst de administratie bellen.
donderdag 29 januari 2009 om 07:33
@Lammy: ik denk bij een zorgcentrum dat het er erg aan ligt of je in een grote of een kleine werkt. ik kom er vaak voor mijn werk, en dat valt mij op. Bij kleine is het gemoedelijker. Voordeel van een zorgcentrum is wel dat je er niet alleen voor staat zoals bij de tz. Er lopen ook collega's rond.
Maar ik ken ook verpleeghuizen waren een 19-jarige alleen op 2 afdelingen staat en dat rond etenstijd. Ligt dus erg aan waar je werkt. Het leukste en meest personeelsvriendelijke zorgcentrum dat ik ken is er een voor nonnen.
Maar ik ken ook verpleeghuizen waren een 19-jarige alleen op 2 afdelingen staat en dat rond etenstijd. Ligt dus erg aan waar je werkt. Het leukste en meest personeelsvriendelijke zorgcentrum dat ik ken is er een voor nonnen.
donderdag 29 januari 2009 om 10:09
Marahbloem ik heb juist wel de behoefte om te praten. Zit hier de hele dag alleen en ben al die vervelende tv programma's zat. Ik ga soms wel met de hond naar buiten en wat boodschappen doen, maar voel me daar dan wel schuldig over. Collega's hebben nu al mijn klanten erbij en ik loop 'lekker' buiten.
Herkenbaar?
Herkenbaar?
donderdag 29 januari 2009 om 10:29
Marahbloem, dat heb ik ook wel. En niet eens dat ik denk, ik ben er te moe voor. Maar ik kom niet uit mijn woorden. En nadenken om op het woord te komen gaat gewoon niet. Mijn hoofd blijft blanco.
Lammy, dat jij je schuldig voelt dat je collega's aan het werk zijn en jij lekker buiten loopt dat had ik eerst ook. En ook bang dat collega's mij zouden zien lopen en dan zouden denken en roddelen met elkaar 'nou die is niet ziek hoor, ik zag dur lopen'. Maar langzamerhand kan ik dat gevoel toch loslaten.
ik moet dus wel geregeld avonddiensten draaien en ook weekenden. Zelfs aantal keer voorgekomen dat ik 3 weekenden achter elkaar ben ingeplant. Dan 1 weekend vrij, en dan weer het weekend werken. Ik heb (gelukkig) ook kantoor-ervaring en papieren er voor. Dus wie weet als ik mij straks beter voel...
in een verzorgingstehuis is op zich minder zwaar, overdag. Omdat je gewoon pauzes KRIJGT op bepaalde tijdstippen. rond 10:00 rond 12:00 en rond 15:00. En de taken zijn beter verdeelt. Smiddags is er niet zo veel te doen. Zo weinig eigenlijk dat ik mij weer liep te vervelen en dat je dan maar schoon-maak klusjes krijgt. Savonds ben je dan weer meestal alleen of met 2 personen. En je bent verplicht nachtdiensten te draaien.
Ik raak ook in paniek zodra ik aan mijn werk denk. Compleet met hartkloppingen en pijn met ademhalen etc.
Vanmorgen bedrijfsarts gebelt. Ze was in een spreekuur dus ik heb haar voicemail ingesproken. Ook of ze contact opneemt met mijn huisarts. Ik hoop dat er dan nu echt eens iets gedaan wordt.
Ik ga proberen te ontspannen. Zo zonnebankje en wandelen. En verder weet ik het nog niet.
Fijne dag allemaal!
Lammy, dat jij je schuldig voelt dat je collega's aan het werk zijn en jij lekker buiten loopt dat had ik eerst ook. En ook bang dat collega's mij zouden zien lopen en dan zouden denken en roddelen met elkaar 'nou die is niet ziek hoor, ik zag dur lopen'. Maar langzamerhand kan ik dat gevoel toch loslaten.
ik moet dus wel geregeld avonddiensten draaien en ook weekenden. Zelfs aantal keer voorgekomen dat ik 3 weekenden achter elkaar ben ingeplant. Dan 1 weekend vrij, en dan weer het weekend werken. Ik heb (gelukkig) ook kantoor-ervaring en papieren er voor. Dus wie weet als ik mij straks beter voel...
in een verzorgingstehuis is op zich minder zwaar, overdag. Omdat je gewoon pauzes KRIJGT op bepaalde tijdstippen. rond 10:00 rond 12:00 en rond 15:00. En de taken zijn beter verdeelt. Smiddags is er niet zo veel te doen. Zo weinig eigenlijk dat ik mij weer liep te vervelen en dat je dan maar schoon-maak klusjes krijgt. Savonds ben je dan weer meestal alleen of met 2 personen. En je bent verplicht nachtdiensten te draaien.
Ik raak ook in paniek zodra ik aan mijn werk denk. Compleet met hartkloppingen en pijn met ademhalen etc.
Vanmorgen bedrijfsarts gebelt. Ze was in een spreekuur dus ik heb haar voicemail ingesproken. Ook of ze contact opneemt met mijn huisarts. Ik hoop dat er dan nu echt eens iets gedaan wordt.
Ik ga proberen te ontspannen. Zo zonnebankje en wandelen. En verder weet ik het nog niet.
Fijne dag allemaal!
donderdag 29 januari 2009 om 13:08
als ik hetallemaal zo lees is het niet niks wat jullie allemaal voelen
dan vraag ik me af houden jullie dan wel nog van jullie partner of is dat gevoel dan ook een heel stuk minder,en de zin om te knuffelen ook, bij mijn man lijkt het wel zo of hem niemand meer intereseert hoort dit er ook allemaal bij of is er toch meer aan de hand gr angel
dan vraag ik me af houden jullie dan wel nog van jullie partner of is dat gevoel dan ook een heel stuk minder,en de zin om te knuffelen ook, bij mijn man lijkt het wel zo of hem niemand meer intereseert hoort dit er ook allemaal bij of is er toch meer aan de hand gr angel
donderdag 29 januari 2009 om 13:13
donderdag 29 januari 2009 om 13:45
Pff, had net een enorm verhaal getikt, staat het er niet op :s
Nou nog een poging..
Ik vind het erg vervelend om te lezen dat jullie zoveel problemen hebben mbt werk. Ik snap niet dat er niet eenzelfde beleid wordt gevoerd en dan wel graag zoals het bij mij gaat.
Ik word juist gerustgesteld door mn werkgever. Ik moet vooral genoeg tijd nemen om beter te worden. Ook benadrukte hij dat ze wel begrijpen als ik andere dingen onderneem. Ik ben gister nog een kopje thee gaan drinken op de vestiging. Eind februari/ begin maart mag ik waarschijnlijk weer wat aan het werk. Eerst max 6 uur per week en niet belastend werk. Ook kan ik dan ten alle tijde aangeven of het wel of niet gaat. Dit geeft een heel stuk rust. Dit zou ik ook graag voor jullie willen! Het is al lastig genoeg zonder. Wat ik ook niet begrijp is dat ze het zo aanpakken..Ze hebben er ook zichzelf mee. Een vriendin van me is overspannen en werd deze week zo ineen keer op een plek gezet waar ze meer werkdruk had en ook nog niet kon aangeven dat het niet ging, gewoonweg omdat er niemand kon invallen voor haar. Dit door het vage advies van de bedrijfsarts dat ze wel 'iets' de druk konden opvoeren. Pf ik snap dat niet. Hierdoor gaat het herstel echt niet sneller, eerder langzamer. Plus dat zij nu het gevoel heeft te hebben gefaald. Terwijl ze hardstikke goed bezig is. Nou ja ik wilde jullie ook even laten zien dat het wel anders kan en ik vind dat jullie daar ook recht op hebben. Was het alleen maar zo makkelijk..
Nou nog een poging..
Ik vind het erg vervelend om te lezen dat jullie zoveel problemen hebben mbt werk. Ik snap niet dat er niet eenzelfde beleid wordt gevoerd en dan wel graag zoals het bij mij gaat.
Ik word juist gerustgesteld door mn werkgever. Ik moet vooral genoeg tijd nemen om beter te worden. Ook benadrukte hij dat ze wel begrijpen als ik andere dingen onderneem. Ik ben gister nog een kopje thee gaan drinken op de vestiging. Eind februari/ begin maart mag ik waarschijnlijk weer wat aan het werk. Eerst max 6 uur per week en niet belastend werk. Ook kan ik dan ten alle tijde aangeven of het wel of niet gaat. Dit geeft een heel stuk rust. Dit zou ik ook graag voor jullie willen! Het is al lastig genoeg zonder. Wat ik ook niet begrijp is dat ze het zo aanpakken..Ze hebben er ook zichzelf mee. Een vriendin van me is overspannen en werd deze week zo ineen keer op een plek gezet waar ze meer werkdruk had en ook nog niet kon aangeven dat het niet ging, gewoonweg omdat er niemand kon invallen voor haar. Dit door het vage advies van de bedrijfsarts dat ze wel 'iets' de druk konden opvoeren. Pf ik snap dat niet. Hierdoor gaat het herstel echt niet sneller, eerder langzamer. Plus dat zij nu het gevoel heeft te hebben gefaald. Terwijl ze hardstikke goed bezig is. Nou ja ik wilde jullie ook even laten zien dat het wel anders kan en ik vind dat jullie daar ook recht op hebben. Was het alleen maar zo makkelijk..
Luister naar je hart, want dat klopt
donderdag 29 januari 2009 om 13:58
@Joss, ik heb ook zo'n werkgever die jij hebt. Ze hebben mij alle tijd gegeven, hebben mijn psycholoog betaald en betalen mij nu zelfs na een jaar ziek te zijn mijn gehele salaris door. Heel prettig allemaal. Het enige is dat ik me daardoor weer enorm schuldig voel dat ik gewoon nog niet beter ben. Het is ook nooit goed denk ik dan nu weer.
@Angel, ik ben juist heel erg van het knuffelige. Ik zoek een veilige haven en vind deze bij mijn man. 's Avonds (als hij er is) lig ik altijd op de bank tegen hem aan of hij zit lekker op mijn rug te kriebelen. Ik heb hem verteld dat er dan een stofje vrijkomt bij me dat heel erg rustgevend is en zeer prettig.
Soms vraagt hij me nu "behoefte aan het stofje?" .
@Marah, ik heb dat ook wel dat ik te moe ben om te praten of er helemaal geen zin in heb. Is wel lastig bij zakelijke telefoontjes! Houd je wel de moed er in? Ooit wordt het allemaal weer beter en schrijven we niet meer op deze topic, maar zijn er weer anderen die wel de behoefte hebben om te schrijven. Hoewel ik zag dat topic-opener Phoebe ook een terugval heeft. Dat wens ik ons uiteraard geen van allen dan toe.
@Angel, ik ben juist heel erg van het knuffelige. Ik zoek een veilige haven en vind deze bij mijn man. 's Avonds (als hij er is) lig ik altijd op de bank tegen hem aan of hij zit lekker op mijn rug te kriebelen. Ik heb hem verteld dat er dan een stofje vrijkomt bij me dat heel erg rustgevend is en zeer prettig.
Soms vraagt hij me nu "behoefte aan het stofje?" .
@Marah, ik heb dat ook wel dat ik te moe ben om te praten of er helemaal geen zin in heb. Is wel lastig bij zakelijke telefoontjes! Houd je wel de moed er in? Ooit wordt het allemaal weer beter en schrijven we niet meer op deze topic, maar zijn er weer anderen die wel de behoefte hebben om te schrijven. Hoewel ik zag dat topic-opener Phoebe ook een terugval heeft. Dat wens ik ons uiteraard geen van allen dan toe.
donderdag 29 januari 2009 om 16:07
Angel, het is jammer dat er op dit forum geen man is met een burn-out. Ik lees vaak dat mannen een burn-out anders ervaren dan vrouwen. Dat zij er meer moeite mee hebben het toe te geven. Denken dat het zover nooit zal komen. Veel mannen hebben dus geen behoefte aan begeleiding en komen er vaak zelf uit. Tja of dat ook voor jou man geldt zal de tijd leren.
Ben je al weetje wijzer geworden van het boek dat je uit de bieb hebt gehaald? Weet hij dat je het aan het lezen bent?
Ben je al weetje wijzer geworden van het boek dat je uit de bieb hebt gehaald? Weet hij dat je het aan het lezen bent?
donderdag 29 januari 2009 om 17:38
@ Hiltje: ik voelde me waardeloos de eerste 2 weken van de medicijnen. Ik lag als een rietje te trillen op de bank en kon geen moment alleen zijn. Letterlijk. Dus ik had oppasvriendinnen. Ik dacht dat ik gek werd in die weken en heb de HA helemaal platgebeld met de vraag waarom ik die troep had gekregen. Hij zei dat ik juist door moest gaan, omdat hoe meer bijwerkingen hoe groter het effect... En dat bleek!
Vandaag op het werk geweest. Ging goed. Lekker met mensen gekletst en er werd gezegd dat ik eindelijk weer meer kleur in mijn gezicht heb. Gelukkig. Ondertussen zit ik nog wel steeds te stressen over dat borstonderzoek, dus ik was wel verrast dat ze vonden dat ik er ook 'zorgeloos' uit zag. Zo voel ik me in het geheel niet! Ja, wel opgelucht dat ik niet meer in mijn functie terughoef en dat ik de organisatie de rug toe kan keren.
Vandaag op het werk geweest. Ging goed. Lekker met mensen gekletst en er werd gezegd dat ik eindelijk weer meer kleur in mijn gezicht heb. Gelukkig. Ondertussen zit ik nog wel steeds te stressen over dat borstonderzoek, dus ik was wel verrast dat ze vonden dat ik er ook 'zorgeloos' uit zag. Zo voel ik me in het geheel niet! Ja, wel opgelucht dat ik niet meer in mijn functie terughoef en dat ik de organisatie de rug toe kan keren.
donderdag 29 januari 2009 om 20:38
Hallo allemaal,
Bollo: ja ik begreep dat psych zich wel op hypochondrie gaat richten maar even met de hypnose stopt omdat dat te heftig is...Sterkte met de zorgen over je borst.. lieverd.... het is vast niets... maar anders zou je vast iets anders vinden... niet waar?
Ik had een vreselijke nacht maat tot mijn verbazing een redelijke dag. Flink stuk gefietst.
Ik ga zondag weer naar mijn eigen huis. Niet dat ik me zoveel beter voel, want kan nog steeds knap depressief zijn. Maar ik heb het hier na 3 weken echt wel gehad. Ik wil weer mijn eigen huis en eigen spullen en eigen dingen... Wel spannend... want als ik me heel rot voelde had ik hier wel gelijk aanspraak... Maar aan de andere kant... rot voel ik me toch wel... of ik nu hier ben of thuis..... En ik kan altijd weer terug als het weer niet gaat.
Bollo: dat trillen heb ik niet (nooit gehad ook)... Heb fysiek niet zoveel verschijnselen. Wel slecht slapen en toch het idee dat de depressie wel iets erger wordt... al is dat heel moeilijk te beoordelen want elke bui die ik heb gehad leek altijd de ergste ooit.....
Bollo: ja ik begreep dat psych zich wel op hypochondrie gaat richten maar even met de hypnose stopt omdat dat te heftig is...Sterkte met de zorgen over je borst.. lieverd.... het is vast niets... maar anders zou je vast iets anders vinden... niet waar?
Ik had een vreselijke nacht maat tot mijn verbazing een redelijke dag. Flink stuk gefietst.
Ik ga zondag weer naar mijn eigen huis. Niet dat ik me zoveel beter voel, want kan nog steeds knap depressief zijn. Maar ik heb het hier na 3 weken echt wel gehad. Ik wil weer mijn eigen huis en eigen spullen en eigen dingen... Wel spannend... want als ik me heel rot voelde had ik hier wel gelijk aanspraak... Maar aan de andere kant... rot voel ik me toch wel... of ik nu hier ben of thuis..... En ik kan altijd weer terug als het weer niet gaat.
Bollo: dat trillen heb ik niet (nooit gehad ook)... Heb fysiek niet zoveel verschijnselen. Wel slecht slapen en toch het idee dat de depressie wel iets erger wordt... al is dat heel moeilijk te beoordelen want elke bui die ik heb gehad leek altijd de ergste ooit.....
