Depressietopic - praat mee!

24-02-2019 22:33 3009 berichten
Nogal wat mensen op het forum (en daarbuiten natuurlijk) kampen met depressie.
Het leek me daarom een goed idee om een algemeen depressietopic te openen.
Zodat we elkaar kunnen steunen, tips kunnen geven, vragen kunnen stellen. Of gewoon even laten weten hoe je je voelt, delen dat je je klote voelt of dat het juist wat beter gaat.
Ook als je inmiddels hersteld bent van je depressie, of partner/betrokkene bent.
Voel je welkom!
Alle reacties Link kopieren
Ik ben erg somber. Veel onrustig en paniekerig ook. Dan heb ik minder grip op mezelf. Is het lastiger mezelf ervan te weerhouden mezelf iets aan te doen.
@Maktub, probeer afleiding te zoeken. En bel alsjeblieft 113, zij zijn er voor je. Of de crisisdienst indien mogelijk.
Welke afspraken heb je met de hulpverlening gemaakt over wat je moet doen als je paniekerig bent?
Laat je morgen even weten hoe je geslapen hebt? :redrose:
Och maktub, wat vervelend dat je je zo voelt :hug: :hug: :hug: . Ben je de nacht een beetje doorgekomen?
Heb je nog contact met de POH, en al zicht op nieuwe begeleiding?
@ fade, golven is ook niet fijn maar ik hoop dat de goede momenten de overhand krijgen. Ben je blij met tweede spoor?

@ choco, heftig om er zo in de buurt te zijn. Kan me voorstellen dat de sfeer dreigend is en wat met je doet. En dan ook geen kant op kunnen. Denk dat dat ook wel invloed heeft naast de haldol en slecht slapen. Vannacht wel een beetje kunnen slapen?
Vannacht goed geslapen! Wel met temazepam.
Kom net van mijn vrijwilligerswerk vandaan.
Ben lekker druk in mijn hoofd en moet nu proberen rust te krijgen (hoe dan?!). Het was heel druk op mijn werk. Ontspoord drukke sfeer. Wel enorm gelachen.
Maar nu is in mijn kamer zitten erg rustig en saai. En eigenlijk raak ik er opgefokt van vanbinnen.

Ben verder ook even iets te wanordelijk om op iedereen te reageren. Later vanavond wellicht. Ook gestemd trouwens!
Wat een k.tdag vandaag. Ik vertel het morgen wel, ben nu te moe in m'n hoofd. En mijn man is aan het ontregelen, dus weer een zorg erbij....
Wanneer wordt het ooit beter?
Ik heb medicijnen gekregen van een ander merk. Benieuwd hoe ik het daarop doe. De laatste keer reageerde ik daar niet echt lekker op.
Alle reacties Link kopieren
FadeToBlack schreef:
20-03-2019 22:25
Wat een k.tdag vandaag. Ik vertel het morgen wel, ben nu te moe in m'n hoofd. En mijn man is aan het ontregelen, dus weer een zorg erbij....
Wanneer wordt het ooit beter?
:hug:
Alle reacties Link kopieren
Pff ben nu ingeschreven bij een praktijk. Wachttijd is hier "maar" 8 weken. Het bellen was alweer een aanleiding voor veel tranen. Zodra ik bepaalde onderwerpen moet bespreken ga ik huilen.
En net zag ik ook nog dat de verwijsbrief gericht moet zijn aan deze praktijk, maar dat is hij niet. Het is een algemene verwijsbrief, dus ben ik nu bang dat ik daar weer van alles voor moet regelen. Net als je denkt dat je iets gedaan hebt. En de praktijk is net weer telefonisch docht. Ik kan dit soort futiliteiten er gewoon iet bij hebben.

Oh en gisteren was ik zo stom om in en ander topic aan te geven waarom ik niet gelukkig ben in deze maatschappij. ik ben nogal onvriendelijk behandeld. En dan ben ik weer helemaal stuk. Ik durf niet eens meer in dat topic te kijken.

Wat ik dan gedaan heb aan positive dingen? Nou 30 jaar als vrijwilliger opgedraafd voor van alles. Sportclub, minder bedeelde kinderen, dierenopvang, school en nog meer.
En als alles en iedereen je dan laat stikken mag je daar niet ongelukkig van worden anders kruip je in je slachtofferrol. Tja

Echt als ik morgen te horen krijg dat ik terminaal ziek ben gaat de vlag uit. Zo voel ik me nu.
Dit klinkt echt vreselijk, maar dit is wel wat ik denk.
Gelukspopje schreef:
21-03-2019 14:31
Pff ben nu ingeschreven bij een praktijk. Wachttijd is hier "maar" 8 weken. Het bellen was alweer een aanleiding voor veel tranen. Zodra ik bepaalde onderwerpen moet bespreken ga ik huilen.
En net zag ik ook nog dat de verwijsbrief gericht moet zijn aan deze praktijk, maar dat is hij niet. Het is een algemene verwijsbrief, dus ben ik nu bang dat ik daar weer van alles voor moet regelen. Net als je denkt dat je iets gedaan hebt. En de praktijk is net weer telefonisch docht. Ik kan dit soort futiliteiten er gewoon iet bij hebben.

Oh en gisteren was ik zo stom om in en ander topic aan te geven waarom ik niet gelukkig ben in deze maatschappij. ik ben nogal onvriendelijk behandeld. En dan ben ik weer helemaal stuk. Ik durf niet eens meer in dat topic te kijken.

Wat ik dan gedaan heb aan positive dingen? Nou 30 jaar als vrijwilliger opgedraafd voor van alles. Sportclub, minder bedeelde kinderen, dierenopvang, school en nog meer.
En als alles en iedereen je dan laat stikken mag je daar niet ongelukkig van worden anders kruip je in je slachtofferrol. Tja

Echt als ik morgen te horen krijg dat ik terminaal ziek ben gaat de vlag uit. Zo voel ik me nu.
Dit klinkt echt vreselijk, maar dit is wel wat ik denk.
Popje, even een knuffel voor jou. Ik reageer later uitgebreider.
:hug:
@Maktub, hoe gaat het nu? Heb je mensen om je heen die je tot steun kunnen zijn als je je heel erg somber voelt?

@Choco, jammer dat je zo rusteloos en geprikkeld bent. Mindfulness of rustige muziek kan wellicht helpen, of een wandeling maken. Wel fijn dat je goed slaapt, want dat is toch het belangrijkste.

@Dewereld, bedoel je dezelfde medicijnen maar dan van een andere leverancier? Kan je psych niet aangeven dat je precies dat merk nodig hebt, omdat je verkeerd reageert op (de hulpstoffen in) een ander merk?

@Yesss, dank voor je knuffel.....

@Gelukspopje, heel begrijpelijk dat je zo denkt. Althans, dat vind ik.
Het is frustrerend en vermoeiend dat je zelf overal bovenop moet zitten en moet regelen. Herkenbaar hoor. Je wilt zo snel mogelijk geholpen worden en dan moet je wachten en ook nog eens overal achter aan. Het is triest gesteld met de GGZ in Nederland. Heb je een buurtteam in jouw wijk/woonplaats? Zij kunnen wel wat voor je doen; meedenken etc. Tenslotte is jouw thuissituatie ook niet echt stressvrij zullen we maar zeggen.
O ja, ik heb ook even gereageerd in dat topic. Geen idee of ik daar reacties op heb gekregen, ik ga er niet meer kijken.

@Freya, hoe is het met jou?
Hier is het waardeloos, alles voelt als een onmogelijke opgave. Ik dreun de hele dag maar " het moet, je hebt geen keus" op. Maar het liefst kruip ik in bed.

Weet gewoon ff niet hoe ik het moet doen. Net geeft de jongste over in de auto en ik kan wel janken. Ziek kind paste al niet in mijn schema vandaag, laat staan goor kind en gore auto. En dan voel ik me weer schuldig dat ik me daar drukker over maak dan over ziek kind.

Bijwerkingen zijn afgezwakt tot een gespannen gevoel en nog meer vermoeid zijn. Na het feestje morgen is de planning ook weer wat rustiger, kinderen zijn nu alledrie ziek geweest dus het zal wel weer bijdraaien ooit, hoop ik.
@fade dat is al eens gedaan maar nu gaan de medicijnen via de huisarts en niet meer via de psych. Zal het dinsdag aankaarten wanneer ik er langskom. Uiteindelijk betaal ik ze toch uit eigen zak zag ik. Dus ja geef me dan meer het merk medicijn ipv de goedkopere.

@freya sterkte! Ook deze dag gaat weer voorbij.
@Dewereld, moet jij je medicijnen helemaal zelf betalen? Wow dat zal een dure grap zijn!

@Freya, soms komt alles tegelijk. Het lijkt me zo moeilijk om voor je kinderen te zorgen als je een depressie hebt. Probeer toch nog ergens een moment voor jezelf te pakken. :redrose:
Vandaag was best een goede dag. Hoe was het bij jullie?
Alle reacties Link kopieren
Freya, dat nare stemmetje in je hoofd dat zegt dat je geen keuze hebt.. heeft dat ook een naam? bij mij lijkt het namelijk sterk op mijn moeder. samen met de psych. hebben er een andere naam aangegeven. Ik ben liedjes gaan zoeken die ik kan gebruiken om te zingen(in mijn hoofd, ik kan geen wijs houden :$ ) dan overstem ik die stem en hoef ik niet sterk te zijn. een soort afleidingsmanoeuvre. Kan je op tijd naar bed? dat wil ook nog wel eens helpen. samen met de kinderen, dan maar om half 8, maar dan hoef je even niet te leven. Als je begrijpt wat ik bedoel.

@fade. Fijn dat het nu goed gaat. Eergister ging het wat minder, geloof ik. dat heen en weer gaan is zo slopend. elke keer die berg op en dan weer op je kont de helling afglijden en op je hoofd in het dal terecht komen. en OOOOOHH iedereen is ZOOOO blij-ij-ij! >:-(

mijn dagen zijn door de stress eh.. ik lééf dan niet. het is een soort ... afsluiten Elke minuut die voorbij is is er een, niet denken aan de volgende en weten dat over een week of 4 de boel voorbij is. Nu heeft mijn baas gevraagd of ik extra kan werken voor een project, waarvan ik al maaaaaaanden riep dat het er niet bij kon. IK ga het wel doen; ik heb binnenkort vakantie gepland en dan neem ik die extra gewerkte uren gelijk op ,scheelt weer snipperdagen later in het jaar. Ik loop erover te denken om in die week gewoon ergens een hotelovernachting te doen met man en honden. even kijken of de bodem van de portemonee in zicht komt.

Lezertjes :biggrin: ik ga chocolademelk maken en dan zoek ik mijn bed op. even weg van de wereld.
Alle reacties Link kopieren
FadeToBlack schreef:
19-03-2019 19:00
Nog even over "sterker uit je depressie komen".
Vanmorgen weer een sterk staaltje meegemaakt. Ik was bij de arboarts en zij begon op een gegeven moment over dat depressie een "leerproces" is. Toen ik zei dat ik dat leerproces liever niet had meegemaakt, ging ze verder met dat ze diverse mensen kende die na 2 à 3 jaar vonden dat de depressie een leerproces was. Ik heb maar niet gereageerd. Mijn gevoel hierbij: :blabla: :whip: :pukey:
Wat een bullshit inderdaad....
Ik hoef er niet sterker uit te komen, ik heb liever gewoon geen depressies.

Ik kan het namelijk ook echt niet meer zo zien.
Ik voel me het liefst gewoon goed/gelukkig, want juist dan groei ik en leer ik want dan pak ik ook veel meer aan en voel ik me beter, creatiever enz. Zonder mijn depressies zou mijn leven heel anders zijn en dat is met periodes enorm confronterend.

Ik ben trouwens gestopt met mijn psych, heb het wel netjes afgerond. Maar voor mijn gevoel was ik alleen maar in cirkeltjes aan het praten.
Als ik weer in therapie ga vond zij het misschien wel een idee om meer richting coaching te gaan. Maar ik weet het even niet...
Hey Yesss, neem gewoon rustig de tijd om na te denken over welke hulpverlening/therapie het beste bij je past.
Hoeveel depressies heb je gehad in je leven?
Truste Meiroosje. :biggrin: .
@ de wereld, klopt, maar morgen is er ook weer een nieuwe.....
Balen van de medicatie, hopen dat het meevalt en anders dat de HA mee wil werken.

@ fade, dat moment voor mezelf is niet gelukt. Jongste is nog maar vijf en zeker met ziek zijn hangt ze enorm aan me. Werken is dan gewoon een opluchting.

Wilde je nog over je kutdag vertellen of wil je het liever vergeten? Hoe is het met je man?

@yess, denk je wel dat het lukt zonder? Wat heb je tot nu toe gehad aan therapieën?

@ meiroosje, het is geen stemmetje, het is mijn mantra om me de dag door te slepen. Ik heb geen keus, moet mijn bed wel uit want de kinderen moeten eten en naar school. En dat dan de hele dag door zeg maar. Op tijd naar bed gaat niet, dan slaap ik niet. Er overdag in willen kruipen is ook meer depressie ( er niet willen zijn) dan de moeheid.

Als je je nu zo afsluit en doorgaat, knap je dan straks niet ontzettend af?

Vandaag weer doorstaan. Het lukte gewoon allemaal niet echt, heb ook een paar dingen maar gelaten. Zelfs met werken kon ik mijn bui niet echt loslaten. Moet echt wel gaan bijtrekken, dit is slopend en demotiverend ( niet dat ik nog veel motivatie had, maar toch.
Freya, je weet dat dat bijtrekken niet zomaar gaat, het heeft tijd nodig. Wel fijn dat je normaal gesproken wat "tijd voor jezelf" hebt als je werkt. Volgens mij werkt het echt zo als je kinderen hebt...
Morgen weer een dag. En ook die gaat weer voorbij. We leven omdat we hopen dat we ons weer beter gaan voelen.

Over die kutdag woensdag. Mijn baas deelde me plompverloren (telefonisch!) mede dat mijn salaris per direct 30% minder is. Want ik zit een jaar in de ziektewet. En dit betekent dat we niet eens genoeg geld meer hebben voor de vaste lasten, want mijn man heeft helemaal geen inkomen.
Ik heb gebruld na dit telefoontje... wist niet eens dat ik nog zo kon huilen. En boos was ik ook, ik had dit graag eerder geweten.
Mijn man is aan het ontregelen. Dit nieuws, en hij is net gestopt met de antipsychotica. Hij slaapt nauwelijks en is rusteloos. Ik moet hem goed in de gaten houden.
Alle reacties Link kopieren
@Freya; nee, ik knap daar niet van af, gelukkig. Voor mij is het een soort berg zand die ik stukje bij beetje wegschep. Als ik dan omkijk is het 'joh.. heb ik dat allemaal gedaan? ' dan voel ik me wat beter. Maar tijdens het scheppen moet ik niet nadenken over hoeveel ik nog moet scheppen, dan slaat de paniek toe.

@Fade, jemig! Wat een ellende! O_O Dat had hij echt beter kunnen doen, met een brief ofzo vorige maand. Dan had je jezelf daarop kunnen voorbereiden, zeker als je met nog een man zit die dringend hulp nodig heeft. Het lijkt wel of alles tegelijk over je heen wordt uitgestort! Heb je een hulp van de gemeente toevallig(budgetcoach ofzo) wellicht kan die nog kijken of er ergens een toeslagenpotje is waar je gebruik van kan maken. Als je wilt schelden hoef je niet naar het "harop zeggentopic" mag hier ook!
Gods fade, dat is schrikken als dat even medegedeeld wordt. Dat is met recht een kutdag dan. En nu? Heeft je man ook geen uitkering of iets?

Je zei het al, alles komt tegelijk. Je hebt eigenlijk denk ik wel genoeg aan de zorg voor/ over je man. En dan jezelf niet te vergeten. Rotsituatie! Knuffel voor jou!

Ik weet dat bijtrekken niet 1-2-3 gaat maar het is zo verschrikkelijk uitzichtloos. Weet ook dat dat de depressie is, ik weet het allemaal wel. En toch lukt het amper om rechtop te blijven. Zal in de loop van de week wel beter worden als de medicatie geland is, hoop ik.

@ meiroosje, ik herken het niet teveel vooruit kijken. Maar ik krijg dan meestal als de rust is wedergekeerd wel een klap.

Feestje ging moeizaam, soms lukt Social talk gewoon niet. Zijn twee uurtjes gebleven en nu moe en moedeloos in de zooi thuis. Ook weer gehad.
Ach ja, c'est la vie. Het leven is gewoon klote, vaak wel.
Meiroosje, bedankt voor de tip. We hebben deze week idd een afspraak met iemand van het buurtteam om te kijken of we nog ergens recht op hebben. En we gaan met de bank praten. Gelukkig hebben we een spaarrekening, geeft wat lucht.
Mijn man heeft nergens recht op, helaas.
Hij ligt op bed, hij is zo moe en verdrietig. Het is zo zwaar allemaal. Ik zou er best tussenuit willen knijpen, maar alleen samen met hem.
@fade. Wat een vervelend nieuws! Lijkt me ook zwaar als je partner ook zo'n last heeft van bipolair.

Loop nu wel een beetje teveel achter om op iedereen te reageren.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven