Hier mag alles zijn en weer verdwijnen - 5

10-05-2025 21:03 2290 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Een gedeelde plek om verder te kunnen schrijven en ook weer te kunnen wissen. Voel je welkom in dit topic: Hier delen we zielenroerselen die je IRL niet op tafel gooit.
In de eerdere edities werd duidelijk dat de zwaarste thema's respectvol en empathisch besproken kunnen worden. Een oproep aan iedere schrijver om daar aan mee te werken.

Wissen mag altijd en daarom geldt hier de regel: 'NIET QUOOTEN' zodat elke schrijver zelf kan bepalen wat er wel of niet blijft staan.
Als het gras bij de buren altijd groener is dan is het kunstgras.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik weet het niet.
Wat kan hapto ermee?

Ik weet ook niet precies hoe en wat.
Ik denk dat ik gewoon bezig geweest ben te zijn wat er verwacht werd. Wat ik vond dat ik moest zijn. Moe maar oke. Sterk. Door.
Ik weet niet hoe ik me voelde.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lieve Avo, ik lees je wanhoop en het gevoel niet gehoord te worden. Ik heb me de afgelopen dagen ook afgevraagd of je kalmte er echt was, of 'moest' zijn.
Ik snap dat je door het bericht van je groepsgenootjes van slag bent, want waarom zij wel en jij niet. Misschien omdat je te sociaal wenselijk bent geweest. Maar: je mag daar op terug komen. Je mag zeggen dat het bij nader inzien echt niet gaat, maar dat je vond dat het wel goed móest gaan. Je mag zeggen dat je echt wat geleerd hebt, maar dat het een druppel op de gloeiende plaat is en dat je doodsbang bent voor wat komen gaat. Je hebt geleerd dat je om hulp mag vragen. Je mag dus ook vragen om nog een plek op de wachtlijst. Geen idee of die op tijd komt voor december, maar misschien is met nu minder beangstigend om daar te zijn in die tijd omdat je weet wat je kan verwachten?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik denk wel dat het erger is geworden die groepsgenootje die na follow up meteen opnieuw mag gaan.
Zij wel. Zij heeft echt iets. Zij verdient hulp.
Ik moet niet moeilijk doen, ik red het toch altijd wel, dus niet zo zeiken.
Het gevoel er niet toe te doen, me aan te stellen, er niet te mogen zijn is weer in volle hevigheid terug.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik weet niet of dat klopt Avo. Misschien ben jij in dat gesprek wel te zeer bezig geweest met het plaatje schaatsen van wat je gedacht had te moeten laten zien, in plaats van aangeven hoe het echt gaat? Of misschien had je zelf even nodig om door te hebben dat het sociaal wenselijk gedrag was, en dat het eigenlijk (helaas) helemaal niet goed gaat?
Alle reacties Link kopieren Quote
Maisnon, ik weet ook niet of de kalmte echt was.
Hij moest er zijn. Het moest gewoon oke gaan, ik moet weer aan het werk.

Er zijn geen follow up gesprekkenn meer nu, het is klaar. En ik heb dit aangeven daar, de laatste dagen. Het maakt niet uit.
Nu weer een verwijzing aanvragen is over 4 maanden aan de beurt. Ik geloof niet dat ik dan nog wil. Weer mijn werk en gezin stop zetten...
Ik weet het niet meer.

Ik heb echt zo zo zo mijn best gedaan.
Alle reacties Link kopieren Quote
Bij de follow up denk ik inderdaad dat ik uitgestraald heb wat ik vond dat was: dat het oke ging, dat ik veel meer klachten had, maar dat begreep. Dat ik zo dankbaar was.
Alle reacties Link kopieren Quote
Als alles kon en niemand er last van had en er geen oordeel was, wat zou je dan willen?

Terug, snel, net als groepsgenootje?
Meer/andere hulp van coach, hapto?
Werk dat zegt: jij moet nu wegblijven?
Iets anders?
This is an unacceptable timeline
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik had graag een week langer gebleven. Of nu terug om te fixen wat er te fixen valt voor ze er zijn.

Hapto en coach die samen inhoudelijk intensief doorbijten zou ook goed zijn, maar wordt redelijk onbetaalbaar, en ik denk dat ze toch de expertise missen, en ik de opvang daarna.

Maar nu, met alles open, 'gewoon' de winter in..

Misschien zou ik het liefste gewoon serieus genomen worden door iemand.
En dan niet de mooie woorden, maar echt iets eraan doen. Maakt me niet uit wat waar hoe.

Zo thuis maakt niet werken de schuld en schaamte en waardeloosheid alleen maar groter.
Mijn waarde hangt af van wat ik doe, presteer.
Dat is niet zoveel momenteel..
Alle reacties Link kopieren Quote
Erkenning dat dit zo niet gaat lukken, dat het weer Russisch roulette gaat worden.
Dat zou al wel schelenn denk ik.
Alle reacties Link kopieren Quote
Pillen helpen niet echt.
Hoewel. Ik heb niet de neiging om er nog een strip te slikken, dat scheelt..
Alle reacties Link kopieren Quote
Je zegt dat er geen follow-up gesprekken meer zijn, dat het nu klaar is. Dat er niks uit het laatste follow-up gesprek is gekomen. Maar als jij terugkomt op je laatste follow-up gesprek, aangeeft dat het niet gaat, wellicht je bericht van eerder vanavond aan ze laat lezen, misschien dat er dan met terugwerkende kracht alsnog wel een andere conclusie aan het follow-up gesprek wordt gehangen. Bijvoorbeeld eenzelfde route als groepsgenoot.

Als je zo sterk voelt dat je meer wil, dat je nu meer nodig hebt, dan denk ik dat toekomstige Avo "blij" is als je nu nog een keer flink aan de bel trekt en op de gong slaat (gewoon dubbelop zodat het maar duidelijk is).

:hug:
Here am I in my little bubble
Alle reacties Link kopieren Quote
:hug: Avo :hug:
Forever is a hell of a long time.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lieve Avo,

Ik lees hier al oneindig lang mee en laat heel af en toe weten dat ik hier lees, meeschrijven is te lastig.
Toch klim ik nu even in de pen.
Want ik gun je dat het je lukt om door je eigen angst heen te gaan en bij het TCN aan te geven dat het echt niet goed gaat.

Ik herken je zo in je gevoel van niet gezien en gehoord worden.
Maar zou het heel misschien zo kunnen zijn dat jij zo’n geweldig goed masker hebt dat zelfs het TCN met al hun expertise daar niet doorheen hebben kunnen kijken?
En dat je zo overtuigend hebt kunnen zeggen dat het oke was (misschien wel juist omdat je dat van jezelf ook echt moet geloven) dat ze dat voor waar hebben aangenomen?

Je mag echt, echt, opnieuw contact opnemen en aangeven dat het helemaal niet oké gaat en je ondanks nazorg traject echt totaal niet weet hoe je dit moet gaan doen.
Laat ze (als je dat durft) je bericht hier lezen. Want die erkenning dat het echt niet gaat ga je van anderen helaas alleen maar krijgen als jij ze keihard vertelt dat dat zo is.

Ik gun je zo erg meer (adequate) hulp.
En ik herken zo de valkuil van vinden dat je het zonder moet kunnen.

Ik hoop vooral dat ik niet aanvallend overkom, dat gebeurt me nogal eens en is zeker niet de bedoeling.
Alle reacties Link kopieren Quote
Maar jongens, zij zijn niet van de nazorg.
Zij zijn degene die erop aandrongen dat ik passende nazorg zou regelen.
Ik heb nazorg.
Zij kunnen er ook niets aan doen dat ik met torenhoge verwachtingen binnenkwam.
Ze hebben me enorm geholpen.
Alleen zit in nu in de shit met december en de aanloop ernaartoe.
Dat is niet hun fout.
En wat kunnen ze doen. Voor mij even de wachtlijst van 4 maanden weggummen?

Daarnaast heb ik dit echt echt echt aangegeven daar. Niet weggemaakt.
Alleen in het follow up gesprek niet.
Wat moeten ze daarmee.
Is alleen een contra indicatie lijkt me.
Alle reacties Link kopieren Quote
Sorrie.
Dank voor het lieve meedenken trouwens. Echt.
Ik wil niet ondankbaar zijn en alles afschieten enzo. Evt niet.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven