Introvert? Schrijf mee!

11-12-2015 10:09 3007 berichten
Jarenlang heb ik sommige dingen stom gevonden van mezelf:



- Dat ik bij feestjes het liefst verdwijn zonder iemand gedag te zeggen

- Dat ik baal als ik naar huis wil en iemand zegt: 'O, ik moet precies dezelfde kant op!'

- Dat ik dol ben op avonden alleen thuis met de laptop op schoot

- Dat ik elk jaar weer op zie tegen mijn eigen verjaardag en verjaardagen van anderen het liefst vermijd

- Dat het me veel moeite kost om interesse te tonen in de small talk van mijn moeder (laat staan om te onthouden wat ze vertelt)

- Dat ik liever heb dat iemand me appt dan dat iemand me belt

- Dat ik...



Pas sinds kort realiseer ik me dat ik een introvert ben en dat ik al die tijd tegen mijn eigen weerstand in heb geprobeerd om me in sociale situaties 'normaal' te gedragen. Dat het niet erg is dat ik etentjes met groepen het liefst vermijd en liever een lange avond doorbreng met een goede vriendin. Dat ik er niet zoveel aan kan doen dat gesprekken over ditjes of datjes met mensen die ik nauwelijks ken me veel moeite en energie kosten. Dat het nou eenmaal zo is dat ik bij borrels en feestjes het liefst weer snel naar huis ga, of me op de kat van de gastvrouw stort...



Ik heb me voorgenomen om aardiger voor mezelf te worden en wat meer rekening te houden met mijn eigen behoeftes. Maar ik ga nog regelmatig de fout in of zit me te ergeren aan mijn eigen gedrag. Meer mensen behoefte om hierover van zich af te schrijven?
Alle reacties Link kopieren
Mandarijntje... het is puur onderbuikgevoel van mij maar ik heb inderdaad altijd het idee dat de pil voor veel meer klachten kan zorgen dan dat vrouwen zich misschien beseffen. Om die reden neem ik het zelf ook niet. Begrijpelijk als mensen het wel nemen hoor, daar niet van. Hopelijk doet het stoppen je goed en gaat het beter met je gezondheid!
Alle reacties Link kopieren
dagdromer1986 schreef:
04-09-2018 23:24
Mandarijntje... het is puur onderbuikgevoel van mij maar ik heb inderdaad altijd het idee dat de pil voor veel meer klachten kan zorgen dan dat vrouwen zich misschien beseffen. Om die reden neem ik het zelf ook niet. Begrijpelijk als mensen het wel nemen hoor, daar niet van. Hopelijk doet het stoppen je goed en gaat het beter met je gezondheid!
Ja echt wel! Ik ben die beginnen innemen toen ik 14 of 15 was op aanraden van een arts omdat ik heel hevige acne had. Ja, wat doe je op die leeftijd? Als zowel je arts als moeder zegt ja doe dat maar dan, je neemt dat spul gewoon in. Sinds ik 20 ben ging ik ook jaarlijks naar een gyneacoloog, gewoon jaarlijkse controle en een uitstrijkje preventief. Nooit, maar echt NOOIT heeft iemand me hier wat van gezegd, die gyneacoloog raadde me zelfs aan om de pil gewoon een aantal maanden door te nemen zonder stopweek (dat was in de periode dat ik heel veel sportte en het best wel vervelend was om elke maand met bloedingen te zitten).

Ik ben er vandaag dus mee gestopt en ik hoop dat dit het probleem oplost. Die arts zei gisteren dat mijn heel lichaam ontregeld gaat zijn hierdoor. En dat door de pil zelf het zenuwstelsel aangetast kan worden, vandaar mijn gevoeligheid voor geluid en drukte????? Misschien ben ik helemaal niet introvert van nature. Ik zit nu met allerlei vragen, maar het heeft ook geen zin om daarover te piekeren. Het is nu éénmaal wat het is en het kan nu enkel maar beter worden.
Ik heb zelf PMDD, dus ik weet wel zeker dat hormonen (zowel de pil als lichaamseigen hormonen) je gevoelens flink op hol kunnen laten slaan. Het gekke is: ik ben juist de pil weer gaan slikken, omdat ik met precies dezelfde klahten liep als jij (en nog wat andere klachten) en bij mij is er juist weer meer balans gekomen sinds ik de pil slik.

Onze lichamen zitten maar complex in elkaar ;-)
Alle reacties Link kopieren
Ik herken jouw verhaal Snorriemorrie. Ik krijg dus meer last van vervelende gevoelens als ik de pil niet slik omdat mn hormoonspiegel dan meer ups en downs heeft.
Hoop wel dat het voor jou helpt mandarijntje! Ik vind alleen zelf nogal lastig welk ander anticonceptiemiddel dan een betere optie is :( de alternatieven word ik niet zo vrolijk van, zoals spiraaltje (wat alsnog hormonen afgeeft)
Alle reacties Link kopieren
Ik heb de pil maar 3 jaar geslikt, omdat ik toen een FWB had. Maar het laatste jaar kreeg ik steeds vaker pijnlijke steken in mijn borsten. Het bleek Mastopathie te zijn en in 1 borst zit een cyste. Ik ben preventief met de pil gestopt, omdat het de kans op borstkanker kan vergroten. Iets waar ik panisch voor ben. Overigens ook met die FWB gestopt. Zo'n succes was het toch niet. Omdat ik nu niet seksueel actief ben gebruik ik nu ook geen anticonceptie. Maar als ik dat ooit wel weer word ga ik kijken voor een ander middel dan de pil. Bovendien had ik niet minder buikpijn door de pil. Alleen wat minder en donkerder bloedverlies. Toen ik met de pil stopte waren de eerste 3 natuurlijke menstruaties veel heviger. Ik denk omdat het zo lang onderdrukt is.
Ik slik ook de pil, maar heb (even afkloppen) nauwelijks last van bijwerkingen. Het enige wat er echt is bijgekomen zijn een paar kilootjes hier en daar. Maar omdat ik (nog steeds) ondergewicht heb vind ik dat niet zo erg.
Mandarijntje, ga je echt een pup nemen? Een pup kun je niet alleen laten en absoluut geen 8 uur. Als je full time werkt kun je geen hond nemen. Tenzij je iets regelt ( tussendoor uitlaten). Een pup is als een baby die je moet opvoeden. Zindelijk maken, s nachts er uit voor te plassen, puppy cursus. Ik denk dat je het vreselijk onderschat. Als je niet goed in je vel zit kun je beter wachten. Een hond neem je niet om je beter te voelen. Denk ook eens aan de hond.....
Alle reacties Link kopieren
Mocht een pup niet haalbaar zijn... ik laat zelf honden uit van iemand anders. Misschien is dat nog een idee. Heb je regelmatig even een hond :)
Alle reacties Link kopieren
-
heleris wijzigde dit bericht op 21-01-2020 16:33
99.85% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Dat mensen het flauw vinden als iemand andere prioriteiten stelt qua tijd en geld zegt dat vooral iets over die mensen.

En zo te lezen zou je met vrienden ook nooit op deze manier invulling geven aan een vakantie en valt de keuze dan ook niet op skiën. Ik zou het juist raar vinden als je dan met collega's wel meegaat uit een soort misplaatst plichtsbesef.
Alle reacties Link kopieren
Ik zou sowieso niet meegaan als je dat niet wil.
Die periode is als introvert vaak al erg genoeg (feestdagen, familiefeesten,...)

Ik zou gewoon zeggen dat je dit vorig jaar niet zo jouw ding vond en liever past hievoor, of dat je je geld liever uitgeeft aan andere dingen. Wat de rest ervan denkt is hun probleem. Jij komt dan voor jezelf op en daar ga je veel meer aan hebben dan 4 dagen bij jouw dronken en luidruchtige collega's door te brengen.
Kies voor jezelf en ga niet mee! Vijf dagen zou ik veel te lang vinden om anderen te pleasen, want dat komt het p neer. Als je nu niet mee gaat zijn ze er volgend jaar aan gewend.

Vraag jezelf af; waarom ga je koste ten koste je eigen behoeftes zo negeren? Vind je jezelf zo weinig waard?
Alle reacties Link kopieren
.
anoniem_325633 wijzigde dit bericht op 25-09-2019 20:42
Reden: .
98.37% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
@heleris: Niet meegaan. Je hebt het geprobeerd en dat vond je niks. Ik zou het ook niet willen. Tijdens mijn Mbo-opleiding kwam een klasgenote ook met hetzelfde idee voor in de Krokusvakantie. Ik heb afgezegd. Sowieso wil ik in de vakantie echt vrij zijn. Bovendien werd ik veel gepest in die klas. Het hele reisje is niet eens doorgegaan. Eerst waren de meesten enthousiast, maar er gingen er steeds meer afzeggen. Beter maar even ongemakkelijk voelen (zeggen dat je niet gaat) dan een hele reis. Als ze het toch flauw vinden is dat hun probleem.
O god, iemand heeft een topic geopend over kerst... kan er nu al tegenop gaan kijken. Ik vind de sfeer eromheen geweldig, maar de dagen zelf echt verschrikkelijk. De hele dag op visite zitten, óf uitgemaakt worden voor een chagrijnig persoon die zich overal aan onttrekt. Ik heb er nu al geen zin in. Blegh. :-(
Alle reacties Link kopieren
Oh ik ken het Snorriemorrie... Alles eromheen vind ik wel heel leuk. Kerstmarkten, de sfeer, Kerstfilms, de Kerstboom optuigen. Zolang ik mijn eigen ding maar kan doen. Maar de kerstdagen zelf zit ik eigenlijk nooit lekker in mijn vel.
yesss wijzigde dit bericht op 16-09-2018 22:30
46.48% gewijzigd
Oei, da's ook niet fijn nee.... Voor beide partijen lijkt het me niet fijn. Is er geen mogelijkheid om elkaar al een keer eerder te leren kennen?

Ik ken iedereen wel, gelukkig. Maar ik ben gewoon een beetje klaar met het elk jaar hetzelfde gedoe. Stress over het eten,verplicht opgedoft enz. Altijd gedoe met wie wel en niet bezocht worden.... (Gescheiden schoonouders). Iedereen zegt voel je niet verplicht, maar tegelijk... :roll:
Alle reacties Link kopieren
snorriemorrie schreef:
16-09-2018 21:06
O god, iemand heeft een topic geopend over kerst... kan er nu al tegenop gaan kijken. Ik vind de sfeer eromheen geweldig, maar de dagen zelf echt verschrikkelijk. De hele dag op visite zitten, óf uitgemaakt worden voor een chagrijnig persoon die zich overal aan onttrekt. Ik heb er nu al geen zin in. Blegh. :-(

O, ik snap je helemaal! Ik heb nog geluk dat mijn schoonouders in het buitenland wonen. Dus óf we gaan daarheen, of we blijven hier... dat betekent dan dat ten minste één van de feestdagen zonder visite en gedoe is. Dat vind ik dus echt heerlijk... en juist daarom is die andere dag met drukte wel te doen. Ik vind het dan als we hier blijven ook niet erg om zelf te koken, zolang ik maar tijd genoeg heb om voor te bereiden vind ik het eigenlijk wel relaxed.
Dat je wordt gezien als chagrijnig persoon die zich overal aan onttrekt, heb ik tegenwoordig steeds meer schijt aan. Als je erover nadenkt dan bepaalt een ander dus voor jou hoe die dagen worden ingevuld. Die ander is altijd iemand van 'hoe meer zielen, hoe meer vreugd' en daar heb jij je in te schikken, alleen om geen gedoe te krijgen... maar het zijn ook jóuw vrije dagen! Als ik dit zo uitleg, dan lijkt het alsof het gesnapt wordt.
Alle reacties Link kopieren
Ja dat kan misschien wel Snorriemorrie maar dan nog... Het is niet eigen. Voel me dan toch niet helemaal op mijn gemak.
Ben toch niet helemaal mezelf als er iemand is die ik amper ken, je moet dan toch weer vragen gaan stellen enzo. Maar ook dat er vorig jaar dus iemand anders bij was en dan dit jaar weer iemand anders...
Heb het trouwens even weggehaald, soms bang voor herkenning.

Maar het wordt dit jaar gelukkig maar één avond hoor(geen relatie), dus moet me ook niet al te druk maken ;-D
Verder ga ik gewoon in joggingbroek Kerstfilms kijken.
Ik hoop trouwens wel op sneeuw dit jaar!!
yesss wijzigde dit bericht op 16-09-2018 23:32
24.45% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Heleris schreef:
14-09-2018 09:27
Nu gaan ze binnenkort vragen wie er allemaal mee gaat en ik weet niet goed wat ik moet zeggen. Of gewoon weer mee gaan tegen mijn zin in, of een smoes bedenken, of eerlijk zeggen dat ik niet mee wil (want het jaar erop loop ik waarschijnlijk weer tegen hetzelfde probleem aan). Wat zouden jullie doen in deze situatie?

Nee, zeker niet gaan... Maar wel eerlijk zijn dat je het niet zo ziet zitten. Zeker omdat je vorig jaar bent mee geweest, kun je daar aan refereren: je hebt toen gemerkt dat dit niet zo bij je past. Echt, eerlijk zijn... daar kunnen ze alleen maar respect voor hebben.

Ik zit zelf ook met zoiets, maar dan voor mijn introverte zoon (met diagnose ass). Hij moet dit jaar op zeilkamp met school... wil hij niet. Twee jaar geleden gingen ze ook al op kamp en heb ik hem toch een beetje gedwongen, ook vanwege zijn mentor die me zei dat leerlingen het er járen later nog over hadden... zo leuk, zoveel mooie herinneringen, blabla... Zoon zou zichzelf dan ook een outsider maken, niet mee kunnen doen met de voorpret en daarna alle leuke verhalen horen terwijl hij niet mee was.... nou, dat wilde ik natuurlijk niet. :(
Maar zoon vertrouwde me later toe dat hij heeft geveinsd dat-ie hoofdpijn had, zodat hij zich even kon terugtrekken... en heeft overwogen om tegen de mentor te zeggen dat het niet meer ging, zodat we hem zouden komen ophalen...
Ik heb er spijt van dat ik niet voor hem opgekomen ben... en me de 'norm' heb laten opleggen: gezellig meedoen met z'n allen...
Nou ja, ik ben benieuwd of ik deze keer voet bij stuk kan houden...
Alle reacties Link kopieren
vivinnetje schreef:
16-09-2018 22:46

Ik zit zelf ook met zoiets, maar dan voor mijn introverte zoon (met diagnose ass). Hij moet dit jaar op zeilkamp met school... wil hij niet. Twee jaar geleden gingen ze ook al op kamp en heb ik hem toch een beetje gedwongen, ook vanwege zijn mentor die me zei dat leerlingen het er járen later nog over hadden... zo leuk, zoveel mooie herinneringen, blabla... Zoon zou zichzelf dan ook een outsider maken, niet mee kunnen doen met de voorpret en daarna alle leuke verhalen horen terwijl hij niet mee was.... nou, dat wilde ik natuurlijk niet. :(
Maar zoon vertrouwde me later toe dat hij heeft geveinsd dat-ie hoofdpijn had, zodat hij zich even kon terugtrekken... en heeft overwogen om tegen de mentor te zeggen dat het niet meer ging, zodat we hem zouden komen ophalen...
Ik heb er spijt van dat ik niet voor hem opgekomen ben... en me de 'norm' heb laten opleggen: gezellig meedoen met z'n allen...
Nou ja, ik ben benieuwd of ik deze keer voet bij stuk kan houden...
Ik zag vreselijk tegen schoolkamp in groep 8 op. Wat andere redenen, namelijk eten. Ik was nogal een moeilijke eter. Angst dat ik dingen tegen mijn zin zou moeten eten. En angst voor wat komen gaat. Of dat wel leuk was. Mijn ouders hebben toen een moeder die meeging als begeleidster ingelicht hierover. Er werd verzekerd dat je niet gedwongen zou worden. Als er iets was mocht ik altijd naar haar komen. Mijn ouders zeiden dat ze me altijd konden komen halen als het niet zou gaan. Al was het midden in de nacht. Maar ze vonden dat ik het toch moest proberen. Ook omdat ik anders niet mee zou kunnen praten. Het viel reuze mee, leuke dingen gedaan. Op een paar stomme spelletjes en 1 avond dat ik alleen een hamburger en toetje op had. Ik lustte de rest van de maaltijd niet.
yesss schreef:
16-09-2018 21:58
Oh ik ken het Snorriemorrie... Alles eromheen vind ik wel heel leuk. Kerstmarkten, de sfeer, Kerstfilms, de Kerstboom optuigen. Zolang ik mijn eigen ding maar kan doen. Maar de kerstdagen zelf zit ik eigenlijk nooit lekker in mijn vel.

Zoo... Echt precies dit!
Vorig jaar alle plannen rond de kerst afgezegd. Was de familie niet blij mee, maar pech. Vond de tijd voor mezelf heerlijk. Er waren nog wat huisgenoten die thuis waren dus voor degene die zin had om aan te sluiten, werd er wat lekkers gemaakt. Totaal geen verplichting.
Nu heb ik het geluk dat ik in de zorg werk (en dus veel onregelmatige diensten draai) en ik denk dat ik mezelf met de kerst in laat plannen. Ideaal.
Alle reacties Link kopieren
Bah Kerst.... Vorig jaar had ik nog een relatie en moest ik met mijn toenmalige vriend op kerstavond gaan eten bij zijn ouders. Waren wel leuke mensen, die broer daarentegen.... Die was psychotisch en werd daarvoor niet correct behandeld, waardoor die mij na een jaar nog steeds als bedreiging zag en met kerstavond met een mes achter me aan kwam, pure horror!
Met Kerstdag zelf zijn we toen naar de Ardennen geweest, mooi gewandeld. En dit jaar ga ik hetzelfde doen. Gewoon lekker thuis en verder niks. Of misschien boek ik nog wel ergens een vakantiehuisje, ver weg van alle drukte en verplichtingen.

Kerst met mijn familie vier ik al lang niet meer, heb hier toen ook de nodige commentaar op gekregen. Vaak ga ik wel eens langs bij mijn ouders maar dat doe ik door de week ook dus is niet speciaal voor Kerst.

Mijn broer heeft ook het geluk dat hij een job heeft waarbij hij vaak de wachtdienst heeft, hij plant die dan ook fijn in op zo'n dag als Kerst.
Alle reacties Link kopieren
vivinnetje schreef:
16-09-2018 22:46
Nee, zeker niet gaan... Maar wel eerlijk zijn dat je het niet zo ziet zitten. Zeker omdat je vorig jaar bent mee geweest, kun je daar aan refereren: je hebt toen gemerkt dat dit niet zo bij je past. Echt, eerlijk zijn... daar kunnen ze alleen maar respect voor hebben.

Ik zit zelf ook met zoiets, maar dan voor mijn introverte zoon (met diagnose ass). Hij moet dit jaar op zeilkamp met school... wil hij niet. Twee jaar geleden gingen ze ook al op kamp en heb ik hem toch een beetje gedwongen, ook vanwege zijn mentor die me zei dat leerlingen het er járen later nog over hadden... zo leuk, zoveel mooie herinneringen, blabla... Zoon zou zichzelf dan ook een outsider maken, niet mee kunnen doen met de voorpret en daarna alle leuke verhalen horen terwijl hij niet mee was.... nou, dat wilde ik natuurlijk niet. :(
Maar zoon vertrouwde me later toe dat hij heeft geveinsd dat-ie hoofdpijn had, zodat hij zich even kon terugtrekken... en heeft overwogen om tegen de mentor te zeggen dat het niet meer ging, zodat we hem zouden komen ophalen...
Ik heb er spijt van dat ik niet voor hem opgekomen ben... en me de 'norm' heb laten opleggen: gezellig meedoen met z'n allen...
Nou ja, ik ben benieuwd of ik deze keer voet bij stuk kan houden...

Bedankt voor jullie reacties! Ik ga het inderdaad gewoon eerlijk zeggen. Niet iedereen heeft nou eenmaal dezelfde interesses en behoeftes. Het maakt inderdaad niet echt uit wat anderen er van vinden.

@vivinnetje: dat lijkt me ook een hele lastige situatie inderdaad. Veel mensen / leraren snappen helaas niet dat zulke uitjes niet voor iedereen altijd zo leuk zijn. En dat ze je dan proberen te overtuigen om hem toch mee te laten gaan dat lijkt me ook heel moeilijk. Maar als hij echt niet wil, dan is dat zo ja. Hij heeft het ook in ieder geval een keer geprobeerd.
Alle reacties Link kopieren
Heleris schreef:
17-09-2018 10:56
@vivinnetje: dat lijkt me ook een hele lastige situatie inderdaad. Veel mensen / leraren snappen helaas niet dat zulke uitjes niet voor iedereen altijd zo leuk zijn. En dat ze je dan proberen te overtuigen om hem toch mee te laten gaan dat lijkt me ook heel moeilijk. Maar als hij echt niet wil, dan is dat zo ja. Hij heeft het ook in ieder geval een keer geprobeerd.

Ja, je weet niet waar je goed aan doet... Het kan natuurlijk, zoals bij Hondenmens, ook goed uitpakken. Dan is het voor hem een leuke ervaring waar hij met plezier op terugkijkt. Maar dit keer is het een zeilkamp, dus geen enkele mogelijkheid om je terug te trekken... De mentor snapt het inderdaad niet. Mijn zoon's mentor is zo'n extravert type. Ze heeft ook duidelijk een klik met kinderen die brutaal, druk en lekker gek zichzelf zijn. Dat merk ik aan het jaarlijkse praatje bij de ouderavond. Ik let daar natuurlijk ook extra op... en hoe gaat dat, iedereen vindt het natuurlijk ook een geweldige lerares, zo eentje die gek doet met haar leerlingen. Terwijl ik denk: wat een ongelofelijk vermoeiend mens... Dus ja, daar moet je dan in mee, zo zit de maatschappij in elkaar. Er wordt zelden iets georganiseerd waar ook een introvert zich prettig bij voelt.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven