Reizen
alle pijlers
'Ask the captain'
donderdag 14 september 2017 om 23:16
vrijdag 16 maart 2018 om 13:32
Dank je YouWish. Ik reageer gewoon niet meer op dit soort onzinnige vragen, in het begin van het topic één keer gedaan, vond dat wel voldoende.
Fate is just the weight of circumstances
vrijdag 16 maart 2018 om 13:47
Ik kon niet meer lang wegblijven van huis, een jaar na geboorte van mijn dochtertje gestopt met vliegen. Ik ben 15 jaar geleden begonnen.
Ik heb eigenlijk nooit 'iets' gezien op P30
Dit is mijn motto
vrijdag 16 maart 2018 om 13:53
Begrijpelijk. Dan zijn we elkaar misgelopen
Het is ook niet zozeer dat ik iets gezien heb maar meer dat collega’s er toentertijd schaamteloos over vertelden.
vrijdag 16 maart 2018 om 14:00
Ik denk dat ik bij heel brave crews ben ingedeeld. Gebeurde zelden iets eigenlijk.
Na zo'n lange vlucht en crew borrel waren de meeste al moe en wilden gaan slapen.
Dit is mijn motto
vrijdag 16 maart 2018 om 14:15
Oh het gebeurt echt wel, maar niet meer of minder dan bij andere beroepen. Ik heb mijn man ook op de route ontmoet. Bij de MAC (jaja, ik ook!) heb ik er nooit iets van gemerkt trouwens en ook niet op P30/40 (gelukkig!)
Heb weleens een klm vlucht gehad waarbij iedereen van de cabin crew een academische graad had, maar niemand deed nog iets met zijn/haar vooropleiding
Heb weleens een klm vlucht gehad waarbij iedereen van de cabin crew een academische graad had, maar niemand deed nog iets met zijn/haar vooropleiding
vrijdag 16 maart 2018 om 14:52
Oh maar natuurlijk geneurt het. Ik kan alleen voor mijzelf spreken en de ervaringen die ik op ica's had.mayou schreef: ↑16-03-2018 14:15Oh het gebeurt echt wel, maar niet meer of minder dan bij andere beroepen. Ik heb mijn man ook op de route ontmoet. Bij de MAC (jaja, ik ook!) heb ik er nooit iets van gemerkt trouwens en ook niet op P30/40 (gelukkig!)
Heb weleens een klm vlucht gehad waarbij iedereen van de cabin crew een academische graad had, maar niemand deed nog iets met zijn/haar vooropleiding
Twee drie drankjes en dan vond ik het prima, dat bed zag er toch erg aantrekkelijk uit na 10 uur vliegen
Dit is mijn motto
vrijdag 16 maart 2018 om 17:27
Zeker. Dat zit hem voornamelijk in de tewerkstelling. Op de Europavloot doe je soms wel 5 vluchten op een dag, met een groot toestel 2 in de week. De stops (de tijd op een bestemming) zijn op ICA (intercontinentale vluchten) langer, het verlof is ook langer. De crew op Europa is kleiner, de lijntjes met de afhandeling korter. Dus ja, het is heel verschillend...
Fate is just the weight of circumstances
vrijdag 16 maart 2018 om 20:11
Ja, dat vind ik. Het is namelijk exact zoals in mijn sector gewerkt moet worden. Letterlijk om te overleven.
Het grappige is dan weer wel dat iedereen wars is van hiërarchie en dat nog wel eens scheef gaat bij samenwerkingspartners.
vrijdag 16 maart 2018 om 23:18
Ja, dat klopt. Dat heeft te maken met het onderhoud, dat is goedkoper als je toestellen van dezelfde fabrikant hebt. Hetzelfde geldt voor de motoren, die onderhoud KLM ook zelf. Dat onderhoud wordt ook aan andere maatschappijen verkocht en levert dus ook geld op. KLM vliegt met motoren van GE Aviation (vroeger General Electric) en CFM International.robland320 schreef: ↑16-03-2018 20:42hey Cygnus,
nogmaals complimenten voor het topic.
Klopt het dat onze 'nationale blauwe trots' meer boeing- dan airbus-minded is? Heb jezelf ervaring met vliegen op een airbus? Heb je voorkeur?
Toch heeft KLM ook Airbus A330’s. De reden daarvoor kan zijn om een wat sterkere onderhandelingspositie bij Boeing te hebben, of gewoon omdat het een goed toestel is voor de routes die het vliegt. Ik heb begrepen dat KLM er best tevreden over is.
Zelf ik ik wel Airbus-ervaring met de A310, maar dat was is feite nog een vrij conventioneel toestel: geen sidestick, geen fly-by-wire. Dat laatste hebben de Boeing 777 en 787 inmiddels ook, maar de filosofie qua pilot-aircraft interface is wat anders. Ik ben zelf geen uitgesproken Boeing of Airbus fan, maar heb gewoon meer ervaring met Boeing.
Wat wel briljant van Airbus is, is ECAM, Electronic Conditioning And Monitoring. Dat is het systeem dat defecten weergeeft. Bij ECAM krijg je meteen de checklist op het scherm, en de acties worden afgevinkt. Ik weet niet hoe EICAS (de Boeing-versie) op de 777 en 787 werkt, maar op de 737 en 747 bestaat die functie niet.
En bedankt voor het compliment
Fate is just the weight of circumstances
vrijdag 16 maart 2018 om 23:54
Ja, duh, daarom staat 'veiliger' tussen aanhalingstekens. Het is natuurlijk geen absolute vergelijking. Leek me wel duidelijk. Ook gezien de context, dat was in deze was de vraag van iemand over het vertrouwen dat mensen hebben in hun collega's in de lucht als ze elkaar niet kennen.Stampertje12 schreef: ↑16-03-2018 00:08Ik vind dit zo'n shitvergelijking... Ja, je bent veiliger af als gezond persoon die naar een ander land moet vliegen met een piloot dan met een arts. Maar succes met die piloot die naast je bed staat terwijl je doodziek bent.
Ja, in ziekenhuizen kunnen meer protocollen worden ingevoerd. Nadeel is dat het werk in ziekenhuizen niet zo binair is als in een vliegtuig. Een vliegtuig is een machine, een mens niet.
Het gaat dus niet per se over protocollen invoeren, maar veel meer over de cultuur die heerst in ziekenhuizen vergeleken met teams uit de luchtvaart. In ziekenhuizen werkt deze hiërarchische cultuur het maken van onnodige fouten in de hand en dat is in de luchtvaart, door te leren van fouten, veel meer eruit gewerkt. Lees ook bijvoorbeeld het artikel uit het Nederlands Tijdschrift voor Geneeskunde. Of in het kort dat artikeltje van de NOS over het promotie-onderzoek hiernaar. Of gewoon het bericht op de vorige pagina hierover van Cygnus.
Oh wacht, dat ik hier überhaupt de moeite nam om op te reageren, lees nu dat je van alles zit uit te kramen waar je duidelijk geen verstand van hebt.
anoniem_365339 wijzigde dit bericht op 17-03-2018 00:11
14.44% gewijzigd
zaterdag 17 maart 2018 om 00:08
Ik heb het idee dat de wat oudere, ik zou bijna zeggen 'meer traditionele', maatschappijen nog ontzettend op hun imago varen (vroeger waren zij HET en was er gewoon niet anders, daarnaast was het vliegen veel meer een luxe en meer bijzonder) en achterlopen wat betreft service en kwaliteit. Ik hebt dit zelf ervaren bij KLM (zou ik zeker niet snel meer voor kiezen op een lange vlucht, tenzij het echt niet anders kan) en bij Qantas. British Airways vind ik in dezelfde categorie vallen.mayou schreef: ↑16-03-2018 08:12Heb net met British Airways gevlogen. Daar hebben ze zo ongeveer al het eten wegbezuinigd. Op een vlucht van 14 uur een kleine maaltijd met een klein bakje sla (want laat dus snel en dan slapen, wat logisch is), daarna 10 uur helemaal niets ( 1x een water ronde) en voor de landing een ieniemini ontbijtje. Ben halverwege naar de galley gelopen voor een snack oid, hadden ze alleen een klein zakje pretzels. De crew schaamde zich er ook voor trouwens. En op hun Europa vluchten moet je betalen voor alles à la low cost met geen low cost ticketprijs.
Ze hebben wel een geinige demonstratie video
(Heeft natuurlijk niets met vliegveiligheid te maken, meer ter info en verbazing)
zaterdag 17 maart 2018 om 01:15
Je hebt hier wel een punt Tu1nhek, maar het is wat genuanceerder. Die traditionele maatschappijen, in de sector heten die ‘legacy carriers’, varen inderdaad voor een groot deel op hun imago. Maar dat imago is niet iets wat je even verzint, dat imago wordt ook historisch bepaald. Dat imago is wel een unique selling point, en het zou raar zijn als die legacy carriers daar geen gebruik van zouden maken.tu1nhek schreef: ↑17-03-2018 00:08Ik heb het idee dat de wat oudere, ik zou bijna zeggen 'meer traditionele', maatschappijen nog ontzettend op hun imago varen (vroeger waren zij HET en was er gewoon niet anders, daarnaast was het vliegen veel meer een luxe en meer bijzonder) en achterlopen wat betreft service en kwaliteit. Ik hebt dit zelf ervaren bij KLM (zou ik zeker niet snel meer voor kiezen op een lange vlucht, tenzij het echt niet anders kan) en bij Qantas. British Airways vind ik in dezelfde categorie vallen.
Nu is er een scala aan nieuwe maatschappijen verschenen die tegen veel lagere prijzen dezelfde routes aanbieden. Je krijgt misschien geen gratis eten & drinken, maar ‘what the heck’, voor dat prijsverschil koop je het wel of anders neem je iets mee. De verwachtingen van de klanten zijn veranderd: vroeger was vliegen een ‘happening’, je werd in de watten gelegd, het omelletje voor het ontbijt werd vers gebakken. Maar daar betaalde je als passagier ook voor. Tegenwoordig wil iedereen zo goedkoop mogelijk van A naar B. De service is ondergeschikt geworden, kijk maar naar Ryanair, Norwegian etc. Die legacy carriers moesten daar wel op inspelen, want anders verlies je serieus marktaandeel. Maar ook niet helemaal, want zo’n maatschappij wil ook dat imago in stand houden: niet de Aldi zijn, maar de AH wordt te duur. Het resultaat is een hybride vorm: de service wordt minder (want dat vindt de klant nu minder belangrijk) en daardoor kunnen de ticketprijzen omlaag. Maar die legacy carriers willen ook niet tot de bodem, want daarmee verspelen ze hun USP.
KLM is bijvoorbeeld tot de conclusie gekomen dat ze het op ticketprijzen niet gaan winnen, daarvoor is de overhead van een legacy carrier ook te groot. Dus moet de USP uit een andere hoek komen, namelijk dat jouw vlucht een ‘experience’ is, ‘creating your world’. Dat gaat wel wat verder dan alleen de commercials. Iedereen binnen KLM heeft vorig & dit jaar een dag cursus gekregen over juist dit. Ja, ook ik als gezagvoerder. Het enige onderwerp: hoe zorgen we ervoor dat de passagier een ‘memorable experience’ heeft.
Een voorbeeld: laatst kwamen we onze koffers inleveren voor een vlucht van Curacao naar Amsterdam. Bij de incheckbalie staat een vrouw die haar mobiele telefoon thuis heeft laten liggen (ze woont daar), al haar leven staat er in, wat moet ze zonder. Ze moest naar de gate toe, security door, en het incheckpersoneel moest ook daar naar toe. Niemand die haar man kon opwachten met haar telefoon die onderweg was, behalve... ik. We waren met 3 man cockpit, er zijn er 2 nodig om het toestel klaar te maken. Ik heb op haar man met telefoon voor de terminal gewacht, puur omdat het kon. Ik heb niet vaak een knuffel van een passagier gehad, maar toen wel.
Niet dat ik dat van mezelf zo goed vind, maar ik kan wel iemand helemaal blij maken en dat is ook wat waard toch? De vluchtuitvoering lijdt er niet onder, waarom niet? Een Ryanairvlieger, die zijn koffie zelf ook moet betalen aan boord denkt er misschien anders over. Het is misschien klein bier als je naar het grote plaatje kijkt, maar ik denk niet dat het klein bier voor deze passagier was.
Uiteindelijk zit het in de kleine dingen, het huisje voor de businessclass-passagier, noem het maar op. Maar die ‘kleine dingen’ zijn wel ontzettend duur. En uiteindelijk betaal je daar als passagier ook voor. Want geloof me, in de luchtvaart is geld verdienen ontzettend moeilijk. Geld verliezen trouwens, dat is heel makkelijk (Swissair, Sabena, TWA, allemaal legacy carriers!).
Fate is just the weight of circumstances
zaterdag 17 maart 2018 om 07:17
Oh dat vind ik van die leuke verhalen Cygnus.
Zo zat ik eens na het werk in de trein bij Amsterdam. Zag opeens twee net aangekomen toeristen opeens helemaal in paniek raken. Ik vragen wat er aan de hand was. Bleek dat ze hun mobiele telefoon in de toiletten van de aankomsthal op Schiphol hadden laten liggen. Nu had ik daar eerder ook gewerkt. Dus heb ik de passagiers gevraagd met welke vlucht ze aangekomen waren, hoe ze heetten en om wat voor toestel het ging. Daarna heb ik ex-collega gebeld met de vraag of ze toevallig zo'n telefoon gevonden hadden, aangezien ik in de trein de eigenaren tegenover me had zitten. En die telefoon was daar inderdaad gevonden, lag bij de balie en ze hadden de passagiers ook al omgeroepen.
Ik heb die mensen toen verteld hoe ze terug konden komen bij de aankomsthal en bij welke balie hun telefoon lag. Vervolgens heb ik met de conducteur van de trein geregeld dat de passagiers zo met dezelfde trein terug konden naar Schiphol.
En die mensen zaten me echt aan te kijken van Huh? In Amsterdam binnen 5 minuten je verloren gewaande telefoon weer teruggevonden.
En daar krijg ik een fijn gevoel van. Service eindigt niet nadat je werk gedaan is. Ook na je werk, blijf je een visitekaartje.
Ik kan zo nog wel tig verhalen vertellen, maar deze is me altijd erg bijgebleven.
Zo zat ik eens na het werk in de trein bij Amsterdam. Zag opeens twee net aangekomen toeristen opeens helemaal in paniek raken. Ik vragen wat er aan de hand was. Bleek dat ze hun mobiele telefoon in de toiletten van de aankomsthal op Schiphol hadden laten liggen. Nu had ik daar eerder ook gewerkt. Dus heb ik de passagiers gevraagd met welke vlucht ze aangekomen waren, hoe ze heetten en om wat voor toestel het ging. Daarna heb ik ex-collega gebeld met de vraag of ze toevallig zo'n telefoon gevonden hadden, aangezien ik in de trein de eigenaren tegenover me had zitten. En die telefoon was daar inderdaad gevonden, lag bij de balie en ze hadden de passagiers ook al omgeroepen.
Ik heb die mensen toen verteld hoe ze terug konden komen bij de aankomsthal en bij welke balie hun telefoon lag. Vervolgens heb ik met de conducteur van de trein geregeld dat de passagiers zo met dezelfde trein terug konden naar Schiphol.
En die mensen zaten me echt aan te kijken van Huh? In Amsterdam binnen 5 minuten je verloren gewaande telefoon weer teruggevonden.
En daar krijg ik een fijn gevoel van. Service eindigt niet nadat je werk gedaan is. Ook na je werk, blijf je een visitekaartje.
Ik kan zo nog wel tig verhalen vertellen, maar deze is me altijd erg bijgebleven.
zaterdag 17 maart 2018 om 07:27
Mooi omgeschreven ( hier ook een collega )cygnus schreef: ↑17-03-2018 01:15Je hebt hier wel een punt Tu1nhek, maar het is wat genuanceerder. Die traditionele maatschappijen, in de sector heten die ‘legacy carriers’, varen inderdaad voor een groot deel op hun imago. Maar dat imago is niet iets wat je even verzint, dat imago wordt ook historisch bepaald. Dat imago is wel een unique selling point, en het zou raar zijn als die legacy carriers daar geen gebruik van zouden maken.
Nu is er een scala aan nieuwe maatschappijen verschenen die tegen veel lagere prijzen dezelfde routes aanbieden. Je krijgt misschien geen gratis eten & drinken, maar ‘what the heck’, voor dat prijsverschil koop je het wel of anders neem je iets mee. De verwachtingen van de klanten zijn veranderd: vroeger was vliegen een ‘happening’, je werd in de watten gelegd, het omelletje voor het ontbijt werd vers gebakken. Maar daar betaalde je als passagier ook voor. Tegenwoordig wil iedereen zo goedkoop mogelijk van A naar B. De service is ondergeschikt geworden, kijk maar naar Ryanair, Norwegian etc. Die legacy carriers moesten daar wel op inspelen, want anders verlies je serieus marktaandeel. Maar ook niet helemaal, want zo’n maatschappij wil ook dat imago in stand houden: niet de Aldi zijn, maar de AH wordt te duur. Het resultaat is een hybride vorm: de service wordt minder (want dat vindt de klant nu minder belangrijk) en daardoor kunnen de ticketprijzen omlaag. Maar die legacy carriers willen ook niet tot de bodem, want daarmee verspelen ze hun USP.
KLM is bijvoorbeeld tot de conclusie gekomen dat ze het op ticketprijzen niet gaan winnen, daarvoor is de overhead van een legacy carrier ook te groot. Dus moet de USP uit een andere hoek komen, namelijk dat jouw vlucht een ‘experience’ is, ‘creating your world’. Dat gaat wel wat verder dan alleen de commercials. Iedereen binnen KLM heeft vorig & dit jaar een dag cursus gekregen over juist dit. Ja, ook ik als gezagvoerder. Het enige onderwerp: hoe zorgen we ervoor dat de passagier een ‘memorable experience’ heeft.
Een voorbeeld: laatst kwamen we onze koffers inleveren voor een vlucht van Curacao naar Amsterdam. Bij de incheckbalie staat een vrouw die haar mobiele telefoon thuis heeft laten liggen (ze woont daar), al haar leven staat er in, wat moet ze zonder. Ze moest naar de gate toe, security door, en het incheckpersoneel moest ook daar naar toe. Niemand die haar man kon opwachten met haar telefoon die onderweg was, behalve... ik. We waren met 3 man cockpit, er zijn er 2 nodig om het toestel klaar te maken. Ik heb op haar man met telefoon voor de terminal gewacht, puur omdat het kon. Ik heb niet vaak een knuffel van een passagier gehad, maar toen wel.
Niet dat ik dat van mezelf zo goed vind, maar ik kan wel iemand helemaal blij maken en dat is ook wat waard toch? De vluchtuitvoering lijdt er niet onder, waarom niet? Een Ryanairvlieger, die zijn koffie zelf ook moet betalen aan boord denkt er misschien anders over. Het is misschien klein bier als je naar het grote plaatje kijkt, maar ik denk niet dat het klein bier voor deze passagier was.
Uiteindelijk zit het in de kleine dingen, het huisje voor de businessclass-passagier, noem het maar op. Maar die ‘kleine dingen’ zijn wel ontzettend duur. En uiteindelijk betaal je daar als passagier ook voor. Want geloof me, in de luchtvaart is geld verdienen ontzettend moeilijk. Geld verliezen trouwens, dat is heel makkelijk (Swissair, Sabena, TWA, allemaal legacy carriers!).
zaterdag 17 maart 2018 om 07:33
Ik vloog onlangs een paar vluchten met Emirates ( ipb ) en jeeeetje wat viel dat tegen zeg !! De crew zag er uit alsof ze net van school kwam , straalde totaal geen professionaliteit uit . De service was een chaos , en niet toevallig op één vlucht maar op meerdere. Dan vind ik toch echt onze ( KLM) service veel beter idd.
zaterdag 17 maart 2018 om 07:45
zaterdag 17 maart 2018 om 08:29
Bedankt voor je antwoord, ik heb niet alles gequote i.vm. de leesbaarheid. Ik denk dat die legacy carriers juist kunnen winnen door én hun imago mee te hebben én beter in te spelen op de behoeftes van klanten in deze tijd. Dus andere keuzes maken en andere prioriteiten stellen op gebied van service. Ik denk ook dat juist door dat imago dat al die jaren is opgebouwd zo'n maatschappij juist meer ruimte heeft om wat meer geld te vragen dan een budgetmaatschappij. Al snap ik dat dit ook echt wel een moeilijk blanceertruc is wanneer je ook moet concurreren met de budgetmaatschappijen. Ik denk dat het veel meer gaat om keuzes en (wellicht wat vastgeroeste) prioriteiten op hoger managementniveau dan de houding van de crew op de werkvloer.
Zoals je schrijft, dat wat jij hebt gedaan was prima haalbaar en beïnvloedde de vluchtuitvoering niet, dus dat soort dingen zou je (als je goede service wil bieden) sowieso moeten doen; kost niks, levert veel op. Die persoonlijke inzet is heel erg fijn (en onwijs belangrijk) en zou ik enorm waarderen als klant, alleen hebben de meeste klanten daar niet mee te maken, maar gewoon met de dagelijkse service aan boord. En dat heeft met structurelere zaken te maken (die dus ook wel investering, verandering en innovatie vragen) niet alleen de houding van de crew. Dat is wat ik zelf gemist heb bij bijvoorbeeld KLM en Qantas en wat ik ook las in het bericht van Mayou, zo erg zelfs dat ik deze maatschappijen nu wel vermijd voor lange vluchten als het even kan. Dat heeft niet met de aardigheid van het personeel te maken (geen echte klachten die ik me kan herinneren), maar met wat er structureel geboden wordt (of juist ontbreekt) op zo'n vlucht.
Een goed voorbeeld hierin vind ik Air New Zealand.
zaterdag 17 maart 2018 om 08:51
Een Boeing 737 is een oude tractor. Een A320 een luxe Mercedes. Dat is denk ik de beste ongenuanceerde vergelijking . (vanuit de cockpit bezien dan, in de cabine merk je er, op de smallere gangpaden van de 737 na weinig van).robland320 schreef: ↑16-03-2018 20:42hey Cygnus,
nogmaals complimenten voor het topic.
Klopt het dat onze 'nationale blauwe trots' meer boeing- dan airbus-minded is? Heb jezelf ervaring met vliegen op een airbus? Heb je voorkeur?
