Reizen
alle pijlers
Gone Flying, Dubai
woensdag 12 december 2018 om 17:57
Welkom in mijn vervolgtopic! 
Begin Januari verhuis ik naar Dubai om aan een spannend, nieuw hoofdstuk te beginnen. Ik deel hier graag met jullie hoe het mij vergaat in die hete, zanderige smeltkroes van culturen.
Maar eerst... inpakken en afscheid nemen.
Dit topic slechts heeft 1 regel: mijn werkgever mag niet worden genoemd.
Begin Januari verhuis ik naar Dubai om aan een spannend, nieuw hoofdstuk te beginnen. Ik deel hier graag met jullie hoe het mij vergaat in die hete, zanderige smeltkroes van culturen.
Maar eerst... inpakken en afscheid nemen.
Dit topic slechts heeft 1 regel: mijn werkgever mag niet worden genoemd.
anoniem_380051 wijzigde dit bericht op 06-01-2020 15:47
79.16% gewijzigd
maandag 23 december 2019 om 03:36
maandag 23 december 2019 om 09:12
Voornamelijk omdat ik niet zeker genoeg ben wat mijn frans betreft. Ik heb ooit gevlogen voor Tui en zij vonden het toen goed genoeg. Maar ik geloof dat BA strenger is wat dat betreft. Die nemen momenteel ook geen crew meer aan. Het gaat daar niet zo goed.
Als ik in België ga vliegen zal het dus Tui zijn. Die hebben ook meer bestemmingen dan BA en die permanente vakantiesfeer was wel heel erg leuk! Nadeel daar is wel dat ik de eerste 3 jaar geen long haul mag vliegen. Er zijn echter wel wat layovers voor short haul vliegers. Zo heb ik ooit een week op een resort in Sal gezeten en een week vanuit Marrakech gevlogen met een nachtje in Italië.
Maar uiteindelijk past KLM beter bij mijn wensen.
maandag 23 december 2019 om 15:10
Zo, mijn rendieroortjes zitten in mijn cabin bag en mijn nagels zijn versgelakt in kerstrood. Er zit zelfs een subtiele shimmer in de lak. (Niet up to standard maar ach... dat zie je alleen als je ze van dichtbij bekijkt) En 4 extra passagiers hebben een ticket geboekt voor een kerst in Denemarken.
Terwijl jullie morgen de laatste voorbereidingen treffen voor een uitgebreide kerstmaaltijd hang ik hoog in de lucht kerstliedjes te zingen met mijn crew. Ik wens jullie alvast een hele fijne, gezellige kerst toe met jullie geliefden dicht in de buurt!
Terwijl jullie morgen de laatste voorbereidingen treffen voor een uitgebreide kerstmaaltijd hang ik hoog in de lucht kerstliedjes te zingen met mijn crew. Ik wens jullie alvast een hele fijne, gezellige kerst toe met jullie geliefden dicht in de buurt!
dinsdag 24 december 2019 om 02:24
Ik heb er zo'n zin in!! 
Ik ben al sinds 03h vannacht, toen de wekker ging, nonstop naar kerstmuziek aan het luisteren. Dus ik zal genoeg inspiratie hebben om zelf nonstop kerstliedjes te zingen aan boord.
En mijn moeder liet gisterenavond weten dat ze volgend weekend de trip met de trein naar Brussel gaat ondernemen. Mijn dappere moeder!
Speciaal voor mij... Dat is ook het moment dat ik haar zal vertellen dat ik over 2 jaar echt weer naar huis kom.
Vanavond ga ik nog even skypen met mijn ouders. Dat had ik beloofd. Omdat mijn broer en zus bij hun schoonfamilie zijn op kerstavond, zijn ze alleen. Maar morgen begint bij hen de kerstmarathon. Beginnende met een kerstlunch gevolgd door een kerstdiner en als afsluiter het openen van de cadeautjes. Ik kom morgen om 23h30 weer aan in Dubai. Dan is het 20h30 in Dubai. Dus ik ben ruim op tijd om even te skypen wanneer mijn ouders mijn cadeautje openen terwijl ik geniet van een glaasje chocoladejenever. Mijn kerstdrankje bij uitstek. Die heb ik vorige maand al meegenomen vanuit België. En zo zijn we toch een beetje "samen" met kerst.
Ik ben al sinds 03h vannacht, toen de wekker ging, nonstop naar kerstmuziek aan het luisteren. Dus ik zal genoeg inspiratie hebben om zelf nonstop kerstliedjes te zingen aan boord.En mijn moeder liet gisterenavond weten dat ze volgend weekend de trip met de trein naar Brussel gaat ondernemen. Mijn dappere moeder!
Speciaal voor mij... Dat is ook het moment dat ik haar zal vertellen dat ik over 2 jaar echt weer naar huis kom. Vanavond ga ik nog even skypen met mijn ouders. Dat had ik beloofd. Omdat mijn broer en zus bij hun schoonfamilie zijn op kerstavond, zijn ze alleen. Maar morgen begint bij hen de kerstmarathon. Beginnende met een kerstlunch gevolgd door een kerstdiner en als afsluiter het openen van de cadeautjes. Ik kom morgen om 23h30 weer aan in Dubai. Dan is het 20h30 in Dubai. Dus ik ben ruim op tijd om even te skypen wanneer mijn ouders mijn cadeautje openen terwijl ik geniet van een glaasje chocoladejenever. Mijn kerstdrankje bij uitstek. Die heb ik vorige maand al meegenomen vanuit België. En zo zijn we toch een beetje "samen" met kerst.
?
woensdag 25 december 2019 om 05:48
Een hele fijne en gezellige Kerst! Hopelijk hebben jullie een leuke vlucht en is het niet té rustig met zo weinig passagiers.
Jammer dat er op het gebied van liefde niet iets noemenswaardig speelt. Maar wie weet... het kan zo om de hoek komen kijken.
Leuk dat je gaat Skypen tijdens het uitpakken van de cadeautjes. Is het nog gelukt om er foto’s op te zetten? En chocoladejenever.... dat klinkt apart! Maar het zal vast goed smaken als je het speciaal voor kerst hebt gekocht.
Jammer dat er op het gebied van liefde niet iets noemenswaardig speelt. Maar wie weet... het kan zo om de hoek komen kijken.
Leuk dat je gaat Skypen tijdens het uitpakken van de cadeautjes. Is het nog gelukt om er foto’s op te zetten? En chocoladejenever.... dat klinkt apart! Maar het zal vast goed smaken als je het speciaal voor kerst hebt gekocht.
woensdag 25 december 2019 om 09:27
We hebben aan boord wat leuke foto's gemaakt. Ik zal er straks eentje online zetten. Doet me eraan denken dat ik die ook naar het kerstcadeau van mijn ouders kan sturen.lonit schreef: ↑25-12-2019 05:48Een hele fijne en gezellige Kerst! Hopelijk hebben jullie een leuke vlucht en is het niet té rustig met zo weinig passagiers.
Jammer dat er op het gebied van liefde niet iets noemenswaardig speelt. Maar wie weet... het kan zo om de hoek komen kijken.
Leuk dat je gaat Skypen tijdens het uitpakken van de cadeautjes. Is het nog gelukt om er foto’s op te zetten? En chocoladejenever.... dat klinkt apart! Maar het zal vast goed smaken als je het speciaal voor kerst hebt gekocht.
Kerstavond was een domper... maar dat leg ik morgen wel even uit.
Echt, op een bepaald moment overwoog ik om vandaag mijn ontslag in te dienen. Ik vertel zo het hele verhaal maar ik moet nu even naar laundry.
donderdag 26 december 2019 om 09:13
De vlucht naar Kopenhagen begon slecht. Toen alle passagiers aan boord waren moesten die er allemaal weer af omwille van problemen met 1 van de engines. Het was niet iets dat even snel te reparen viel dus moesten we een ander toestel nemen. De passagiers vonden het ongetwijfeld vervelend maar geven verder geen kick. Het hielp wellicht ook dat de crew niet lekker naar huis ging maar hen anderhalf uur later weer op stond te wachten in het nieuwe toestel. Na die valse start gingen we uiteindelijk toch de lucht in.
De meeste passagiers sliepen en degenen die wakker waren genoten van wat drankjes. Aangezien het een nagenoeg lege vlucht was werd iedereen op zijn wenken bediend en passagiers waren in de wolken over de aangename kerstsfeer aan boord.
Intussen probeerde ik mijn purser te ontlopen. Ze bleek een wolf in schaapskleren te zijn. In de briefingroom leek ze heel aardig en deed ze heel relaxed. Eenmaal aan boord nam ze een bocht van 180 graden. Ze leek vooral gefixeerd op mij. Overal had ze commentaar op. De rest van mijn crew had niets in de gaten tot we in het 2de toestel stapten. Daar lagen nog geen lakens en koptelefoons klaar. Die zou groundstaff later aan boord brengen. Om tijd te besparen hadden mijn collega's het idee om die zaken met de hand uit te delen als we eenmaal in de lucht hingen. We hadden immers slechts 15 passagiers per crew aan boord. Op die manier konden we sneller boarden. De purser besloot nog snel even een 2de briefing te doen voor de passagiers weer aan boord kwamen. Toen zag ik mijn kans schoon om het idee voor te dragen. Ze keek me aan alsof ik net had voorgesteld om de service naakt te doen en zei: "Eh, no!" En dat was dat. Mijn collega's, allemaal heel junior (ik was de meest senior crew op de main deck) waren een beetje van hun melk door die reactie. Mijn csv zei dat hij het geen gek voorstel vond dus daar lag het niet aan.
Zo waren er nog wat incidenten die ik moest slikken.
Eenmaal in Kopenhagen besloten we om om 19h te gaan eten in het hotel restaurant. Maar toen iedereen op zijn kamer was en de captain onze tafel ging regelen, bleek er pas plaats te zijn om 21h. Ok, change of plans dus. Een groepje besloot om dan maar even iets te gaan drinken in de stad. Alright, maar ik stond echter op het punt om in de douche te stappen toen ik het nieuws kreeg dus ik besloot om mij later bij hen te voegen.
Toen ik ter plaatse kwam zag ik dat mijn favoriete purser er ook bij was. Super! Verder waren er enkel Business class crew en cockpit crew. Die hadden allemaal niks anders gedaan dan vliegen en hadden kennelijk geen leven naast hun job. De purser stak een lang verhaal af over hoe geweldig ze een moeilijke situatie had aangepakt aan boord en hoe slecht collega pursers het er soms vanaf brengen. (Geeuw) Ik was dan ook uitzonderlijk enthousiast toen een paar economy collega's en mijn csv binnen wandelden.
Anderhalf uur later trokken we terug naar het hotel voor ons late kerstdiner. Maar het buffet bleek volgens onze purser al nagenoeg leeg te zijn en amper voldoende om 12 crewleden te voeden. We eindigden dus aan de bar waar we wat gerechten bestelden. Ik zat langs onze jonge FO (32 jaar) die om 1 of andere reden maar moeilijk een gesprek met mij kon aangaan. Uiteindelijk staakte ik mijn pogingen en draaide mij naar mijn andere kant waar mijn csv zat. Dat ging al beter.
Uiteindelijk deed een kerstliedje dat op de achtergrond speelde, mij huilen en verdween ik discreet van tafel om naar huis te skypen. Dat hielp.
---
De volgende dag had ik mezelf een beetje opgepept hoewel ik voortdurend met mijn gedachten bij mijn familie thuis zat. De sfeer onder de crew was neerslachtig. Ik was dus niet de enige die het moeilijk had.
Op de luchthaven hadden we 30 minuten de tijd om de lange weg naar onze gate af te leggen. Ik slenterde op mijn gemak langs de winkeltjes, met mijn winterjas open. (Belangrijk detail) Opeens viel mijn oog op kerstornamenten die in de aanbieding waren. Ik kocht 2 dezelfde. 1 ga ik aan mijn ouders cadeau doen en het ander hou ik voor mezelf. Volgend jaar hebben we dus hetzelfde kerstornament in onze kerstbomen. Leek me wel een leuk idee.
In het vliegtuig kregen we een preek van onze purser over "image and uniform shortfalls" die ze had gespot. Winterjassen die niet dichtgeknoopt waren, aankopen die niet onmiddellijk weggestopt werden na aankoop en airportstickers die niet verwijderd waren van koffers. 3 keer raden over wie dat ging. De rest van de crew had geen 3 pogingen nodig. Leuk.
De sfeer onder de crew was na afloop van de briefing onder het vriespunt.
Tijdens de boarding kreeg ik het weer moeilijk toen ik al die blije gezinnen samen zag terwijl ik op het punt stond opgesloten te worden in een vliegtuig met een purser from hell, ver weg van mijn eigen familie die op dat moment samen aan tafel zaten. Ik liet een collega weten dat ik naar de WC ging en heb daar even zitten huilen. Na 5 minuten had ik mezelf weer bij elkaar geraapt en ging ik weer breed glimlachend in het gangpad staan.
In de lucht liet de purser ons niet met rust. Ze paradeerde door de cabin om ons te wijzen op fouten en tekortkomingen. Op 1 of andere manier was ik altijd de schuldige. Mijn csv vloekte hardop in de galley toen ze na een razend drukke service weer een waslijst aan opmerkingen aan hem doorgaf. Hij had er echter genoeg van en zei dat de crew ontzettend hard had gewerkt en dat ze de oorzaak bij de feestvierende passagiers moest gaan zoeken en bij de onervaren crew die zij zelf in de galley had gezet. Niet zo slim op zo'n drukke vlucht.
Ik rende intussen letterlijk door de gangpaden om orders af te werken, hielp mijn junior collega's met het terug in orde brengen van de ontplofte galley en stak af en toe een vork eten in mijn mond. Het zweet stond op mijn lijf. Passagiers die vragen hadden kregen een warrig antwoord terug omdat ik zoveel aan mijn hoofd had en niet meer helder kon nadenken.
De 2de service werkte ik aan een razend tempo af omdat de tijd begon te dringen. Ik had mijn trolley al opgeruimd terwijl mijn collega's nog maar halverwege hun area waren. Ik begon de galley al klaar te maken voor de landing (want de daling was al ingezet) en nam de trolley van mijn collega's over om die voor hen op te ruimen zodat zij hun area's konden klaarmaken voor landing. Ik zou wel zien wanneer ik dat voor mijn eigen area zou doen.
Uiteindelijk slaagde ik erin om al mijn taken af te werken voor ik moest gaan zitten.
Oef!!
Op de grond kwam er een passagier naar me toe: "I'm sorry, but I just wanted to thank you for the great service today. You worked really hard!" En ik smolt... "Oh thank you for saying thank you! It really means a lot today. It was a pleasure to have you on board."
Opgelucht dat de vlucht afgelopen was, begon ik de achtergebleven dekens en headsets te verzamelen. Ik hielp mijn collega's in hun area's en uiteindelijk waren we tevreden en zei de csv dat we mochten uitstappen.
Dat was buiten de purser gerekend die nog een laatste stunt zou uithalen. Over de PA riep ze mij (natuurlijk!) en een collega terug naar achter. Ze had nog wat dekens gevonden die verstopt zaten onder stoelen en gebood ons die op te ruimen. Mijn csv liep samen met ons naar achter om te helpen, de schat. Werkelijk, als hij er niet was geweest.... en dat heb ik hem ook gezegd. De rest van de crew moest dus op ons wachten.
Toen we uiteindelijk naar de bus liepen, mompelde de crew boze opmerkingen naar elkaar. Over de purser wel te verstaan. In de bus bleek dat ze op een andere uitkomst had gerekend.
Daar stak ze weer een preek af over slordige crew die deze vertraging hadden veroorzaakt waardoor we niet meteen naar huis konden. Ik wist gelukkig dat mijn crew een andere mening had.
Niemand reageerde. Iedereen was ijzig stil en toen ze ons bedankte voor de vlucht kwam daar geen verandering in. Ik zwoor tegen mezelf en een crew als getuige: "Als ze een rapport over mij schrijft, neem ik ontslag. Ik weiger naar kantoor te gaan om mij te verantwoorden voor zulke onbenulligheden."
Mijn csv stuurde mij achteraf nog een bericht. "Het spijt me dat ik na de vlucht geen tijd had om nog even met je te praten maar de purser hield mij bezig met onzin. Maak je geen zorgen over een rapport. Als ze dat van plan was had ze mij dat gezegd."
Het ziet er dus naar uit dat ik voorlopig nog geen ontslag neem...
Mijn excuses voor de schrijfstijl en eventuele fouten. Tijdens het schrijven kwam de frustratie in alle hevigheid weer terug.
De meeste passagiers sliepen en degenen die wakker waren genoten van wat drankjes. Aangezien het een nagenoeg lege vlucht was werd iedereen op zijn wenken bediend en passagiers waren in de wolken over de aangename kerstsfeer aan boord.
Intussen probeerde ik mijn purser te ontlopen. Ze bleek een wolf in schaapskleren te zijn. In de briefingroom leek ze heel aardig en deed ze heel relaxed. Eenmaal aan boord nam ze een bocht van 180 graden. Ze leek vooral gefixeerd op mij. Overal had ze commentaar op. De rest van mijn crew had niets in de gaten tot we in het 2de toestel stapten. Daar lagen nog geen lakens en koptelefoons klaar. Die zou groundstaff later aan boord brengen. Om tijd te besparen hadden mijn collega's het idee om die zaken met de hand uit te delen als we eenmaal in de lucht hingen. We hadden immers slechts 15 passagiers per crew aan boord. Op die manier konden we sneller boarden. De purser besloot nog snel even een 2de briefing te doen voor de passagiers weer aan boord kwamen. Toen zag ik mijn kans schoon om het idee voor te dragen. Ze keek me aan alsof ik net had voorgesteld om de service naakt te doen en zei: "Eh, no!" En dat was dat. Mijn collega's, allemaal heel junior (ik was de meest senior crew op de main deck) waren een beetje van hun melk door die reactie. Mijn csv zei dat hij het geen gek voorstel vond dus daar lag het niet aan.
Zo waren er nog wat incidenten die ik moest slikken.
Eenmaal in Kopenhagen besloten we om om 19h te gaan eten in het hotel restaurant. Maar toen iedereen op zijn kamer was en de captain onze tafel ging regelen, bleek er pas plaats te zijn om 21h. Ok, change of plans dus. Een groepje besloot om dan maar even iets te gaan drinken in de stad. Alright, maar ik stond echter op het punt om in de douche te stappen toen ik het nieuws kreeg dus ik besloot om mij later bij hen te voegen.
Toen ik ter plaatse kwam zag ik dat mijn favoriete purser er ook bij was. Super! Verder waren er enkel Business class crew en cockpit crew. Die hadden allemaal niks anders gedaan dan vliegen en hadden kennelijk geen leven naast hun job. De purser stak een lang verhaal af over hoe geweldig ze een moeilijke situatie had aangepakt aan boord en hoe slecht collega pursers het er soms vanaf brengen. (Geeuw) Ik was dan ook uitzonderlijk enthousiast toen een paar economy collega's en mijn csv binnen wandelden.
Anderhalf uur later trokken we terug naar het hotel voor ons late kerstdiner. Maar het buffet bleek volgens onze purser al nagenoeg leeg te zijn en amper voldoende om 12 crewleden te voeden. We eindigden dus aan de bar waar we wat gerechten bestelden. Ik zat langs onze jonge FO (32 jaar) die om 1 of andere reden maar moeilijk een gesprek met mij kon aangaan. Uiteindelijk staakte ik mijn pogingen en draaide mij naar mijn andere kant waar mijn csv zat. Dat ging al beter.
Uiteindelijk deed een kerstliedje dat op de achtergrond speelde, mij huilen en verdween ik discreet van tafel om naar huis te skypen. Dat hielp.
---
De volgende dag had ik mezelf een beetje opgepept hoewel ik voortdurend met mijn gedachten bij mijn familie thuis zat. De sfeer onder de crew was neerslachtig. Ik was dus niet de enige die het moeilijk had.
Op de luchthaven hadden we 30 minuten de tijd om de lange weg naar onze gate af te leggen. Ik slenterde op mijn gemak langs de winkeltjes, met mijn winterjas open. (Belangrijk detail) Opeens viel mijn oog op kerstornamenten die in de aanbieding waren. Ik kocht 2 dezelfde. 1 ga ik aan mijn ouders cadeau doen en het ander hou ik voor mezelf. Volgend jaar hebben we dus hetzelfde kerstornament in onze kerstbomen. Leek me wel een leuk idee.
In het vliegtuig kregen we een preek van onze purser over "image and uniform shortfalls" die ze had gespot. Winterjassen die niet dichtgeknoopt waren, aankopen die niet onmiddellijk weggestopt werden na aankoop en airportstickers die niet verwijderd waren van koffers. 3 keer raden over wie dat ging. De rest van de crew had geen 3 pogingen nodig. Leuk.
De sfeer onder de crew was na afloop van de briefing onder het vriespunt.
Tijdens de boarding kreeg ik het weer moeilijk toen ik al die blije gezinnen samen zag terwijl ik op het punt stond opgesloten te worden in een vliegtuig met een purser from hell, ver weg van mijn eigen familie die op dat moment samen aan tafel zaten. Ik liet een collega weten dat ik naar de WC ging en heb daar even zitten huilen. Na 5 minuten had ik mezelf weer bij elkaar geraapt en ging ik weer breed glimlachend in het gangpad staan.
In de lucht liet de purser ons niet met rust. Ze paradeerde door de cabin om ons te wijzen op fouten en tekortkomingen. Op 1 of andere manier was ik altijd de schuldige. Mijn csv vloekte hardop in de galley toen ze na een razend drukke service weer een waslijst aan opmerkingen aan hem doorgaf. Hij had er echter genoeg van en zei dat de crew ontzettend hard had gewerkt en dat ze de oorzaak bij de feestvierende passagiers moest gaan zoeken en bij de onervaren crew die zij zelf in de galley had gezet. Niet zo slim op zo'n drukke vlucht.
Ik rende intussen letterlijk door de gangpaden om orders af te werken, hielp mijn junior collega's met het terug in orde brengen van de ontplofte galley en stak af en toe een vork eten in mijn mond. Het zweet stond op mijn lijf. Passagiers die vragen hadden kregen een warrig antwoord terug omdat ik zoveel aan mijn hoofd had en niet meer helder kon nadenken.
De 2de service werkte ik aan een razend tempo af omdat de tijd begon te dringen. Ik had mijn trolley al opgeruimd terwijl mijn collega's nog maar halverwege hun area waren. Ik begon de galley al klaar te maken voor de landing (want de daling was al ingezet) en nam de trolley van mijn collega's over om die voor hen op te ruimen zodat zij hun area's konden klaarmaken voor landing. Ik zou wel zien wanneer ik dat voor mijn eigen area zou doen.
Uiteindelijk slaagde ik erin om al mijn taken af te werken voor ik moest gaan zitten.
Oef!!
Op de grond kwam er een passagier naar me toe: "I'm sorry, but I just wanted to thank you for the great service today. You worked really hard!" En ik smolt... "Oh thank you for saying thank you! It really means a lot today. It was a pleasure to have you on board."
Opgelucht dat de vlucht afgelopen was, begon ik de achtergebleven dekens en headsets te verzamelen. Ik hielp mijn collega's in hun area's en uiteindelijk waren we tevreden en zei de csv dat we mochten uitstappen.
Dat was buiten de purser gerekend die nog een laatste stunt zou uithalen. Over de PA riep ze mij (natuurlijk!) en een collega terug naar achter. Ze had nog wat dekens gevonden die verstopt zaten onder stoelen en gebood ons die op te ruimen. Mijn csv liep samen met ons naar achter om te helpen, de schat. Werkelijk, als hij er niet was geweest.... en dat heb ik hem ook gezegd. De rest van de crew moest dus op ons wachten.
Toen we uiteindelijk naar de bus liepen, mompelde de crew boze opmerkingen naar elkaar. Over de purser wel te verstaan. In de bus bleek dat ze op een andere uitkomst had gerekend.
Daar stak ze weer een preek af over slordige crew die deze vertraging hadden veroorzaakt waardoor we niet meteen naar huis konden. Ik wist gelukkig dat mijn crew een andere mening had.
Niemand reageerde. Iedereen was ijzig stil en toen ze ons bedankte voor de vlucht kwam daar geen verandering in. Ik zwoor tegen mezelf en een crew als getuige: "Als ze een rapport over mij schrijft, neem ik ontslag. Ik weiger naar kantoor te gaan om mij te verantwoorden voor zulke onbenulligheden."
Mijn csv stuurde mij achteraf nog een bericht. "Het spijt me dat ik na de vlucht geen tijd had om nog even met je te praten maar de purser hield mij bezig met onzin. Maak je geen zorgen over een rapport. Als ze dat van plan was had ze mij dat gezegd."
Het ziet er dus naar uit dat ik voorlopig nog geen ontslag neem...
Mijn excuses voor de schrijfstijl en eventuele fouten. Tijdens het schrijven kwam de frustratie in alle hevigheid weer terug.
anoniem_380051 wijzigde dit bericht op 26-12-2019 09:18
0.06% gewijzigd
donderdag 26 december 2019 om 09:15
Ooo wat rot en dat nu net met de feestdagen. Ben nu wel heel benieuwd wat er is gebeurd. Je foto op IG zag er heel gezellig uit.
Ik keek naar de kerstspecial van All tou need is love (een begrip in Nederland) en daar doen ze elk jaar een dansje met een hele hoop stewardessen op Schiphol. Ik had er, nu ik hier lees, anders naar gekeken. Ik was aan het kijken of jouw maatschappij ook mee danste (dat was niet zo) en lette nu op de dingen waarvan je wel eens hebt verteld dat de eisen heel strak zijn bij jouw maatschappij; kleur van de lippenstift, nagellak en haardracht. Nu zag ik inderdaad dat het bij KLM veel diverser was. Ook allemaal goed verzorgd, maar minder uniformiteit daardoor. Grappig dat ik daar nu opeens oog voor had, door dit topic.
Hopelijk heb je vandaag alsnog een fijne dag!
Ik keek naar de kerstspecial van All tou need is love (een begrip in Nederland) en daar doen ze elk jaar een dansje met een hele hoop stewardessen op Schiphol. Ik had er, nu ik hier lees, anders naar gekeken. Ik was aan het kijken of jouw maatschappij ook mee danste (dat was niet zo) en lette nu op de dingen waarvan je wel eens hebt verteld dat de eisen heel strak zijn bij jouw maatschappij; kleur van de lippenstift, nagellak en haardracht. Nu zag ik inderdaad dat het bij KLM veel diverser was. Ook allemaal goed verzorgd, maar minder uniformiteit daardoor. Grappig dat ik daar nu opeens oog voor had, door dit topic.
Hopelijk heb je vandaag alsnog een fijne dag!
donderdag 26 december 2019 om 09:52
Oh Dolly wat een heks die purser, misschien had ze wel flink de pee in dat ze met Kerst moest werken maar dan hoeft ze nog niet zo ontzettend vervelend te doen.
Super jammer dat jouw Kerst zo verpest is door haar maar je foto op IG was wel heel leuk.
Ik ben trouwens nog niet helemaal thuis in de afkortingen binnen de luchtvaart.
CSV=crew supervisor? FO=flight officer = een piloot? PA=euh, iets met een intern oproepsysteem?
Super jammer dat jouw Kerst zo verpest is door haar maar je foto op IG was wel heel leuk.
Ik ben trouwens nog niet helemaal thuis in de afkortingen binnen de luchtvaart.
CSV=crew supervisor? FO=flight officer = een piloot? PA=euh, iets met een intern oproepsysteem?
Ik ben verantwoordelijk voor wat ik schrijf, niet voor wat u leest.
