Relaties
alle pijlers
De mokerslag.....
vrijdag 22 augustus 2008 om 07:14
En nu gaat het licht echt uit bij mij.
Middenin een moeilijke tijd voor mij,waarbij ik langzaam de strijd weer op wilde pakken tegen mijn problemen.
Vertelt mijn vriend mij vanacht nadat ik een paniekaanval had,
Dat het over is tussen ons.
Hij houdt niet meer van mij.
Na 8 jaar alle lief en leed te hebben overwonnen.
Ik ben kapot.
Ik heb geen enkele kracht meer.
Dit zag ik niet aankomen.
Ik ben verdrietig,maar ook ontzettend kwaad omdat hij dit lang voor zich heeft gehouden en daarmee geen enkele kans gaf om het tij te keren.
En ik...ik houd verschikkelijk veel van hem.
Houdt het een keer op voor mij....
Middenin een moeilijke tijd voor mij,waarbij ik langzaam de strijd weer op wilde pakken tegen mijn problemen.
Vertelt mijn vriend mij vanacht nadat ik een paniekaanval had,
Dat het over is tussen ons.
Hij houdt niet meer van mij.
Na 8 jaar alle lief en leed te hebben overwonnen.
Ik ben kapot.
Ik heb geen enkele kracht meer.
Dit zag ik niet aankomen.
Ik ben verdrietig,maar ook ontzettend kwaad omdat hij dit lang voor zich heeft gehouden en daarmee geen enkele kans gaf om het tij te keren.
En ik...ik houd verschikkelijk veel van hem.
Houdt het een keer op voor mij....
dinsdag 2 september 2008 om 01:35
Dat ik geen plek bezet mag houden vind ik overigens terecht.
Ik weet gewoon niet waar ik het beste hulp kan krijgen.
Ze wijzen mij op veel plekken af doordat het te ingewikkeld is.
Bovendien heeft het ggz mij ook jaren voorgehouden(en nog steeds) dat ze geen gepaste hulp weten bieden.
Maar goed,we zullen zien. Ik begin maar weer aan een zoektocht.
Ik weet gewoon niet waar ik het beste hulp kan krijgen.
Ze wijzen mij op veel plekken af doordat het te ingewikkeld is.
Bovendien heeft het ggz mij ook jaren voorgehouden(en nog steeds) dat ze geen gepaste hulp weten bieden.
Maar goed,we zullen zien. Ik begin maar weer aan een zoektocht.
dinsdag 2 september 2008 om 01:42
Wat een onzin iry! Waarom zou jij niet verder geholpen kunnen worden? Die mensen die dát tegen je gezegd hebben vind ik dan gewoon niet bekwaam. Wat een idioten om jou zo de hoop te laten verliezen!!!
Ik geloof niet dat iemand die een ander zulke diepgaande, gezonde, raad kan geven.....zélf niet geholpen kan worden. Sorry maar dat krijg je er bij mij nooit en te nimmer in.
Ik geloof niet dat iemand die een ander zulke diepgaande, gezonde, raad kan geven.....zélf niet geholpen kan worden. Sorry maar dat krijg je er bij mij nooit en te nimmer in.
dinsdag 2 september 2008 om 01:45
Oh dat wil ik best beantwoorden.
Maar ik snap ook niet waarom,het lijkt mij dat ik geen wetenschappelijke ontdekking ben waar ze nog geen raad mee weten.
Dus hun woorden:
Bordeline houdt de eetstoornis in stand en andersom.
Er kan niet los van elkaar behandeld worden omdat het een het ander doet oplaaien.
Met ondergewicht willen ze je niet in behandeling nemen voor borderline.
Eetstoornisplaatsen willen eerst de borderline behandelt zien omdat dit de behandeling in de weg staat.
Het trauma is ook een spelbreker want daar willen ze allemaal hun handen niet aan branden.
Eerst trauma verwerken dan??
Nope, want dat is te heftig in mijn toestand.
Daarnaast is de langdurigheid van de eetstoornis een groot probleem.
Chronisch verklaard, te diep geworteld weinig therapiegrip op.
En nog een paar andere vage redenen.
Dwangmatig,controle etc
Maarja,ik denk.....dit plaatje komt toch vaker voor?
Maar daar weten ze kennelijk geen raad mee.
Voor langdurige eetstoornissen zit therapieland sowieso met de handen in het haar.
Maar ik snap ook niet waarom,het lijkt mij dat ik geen wetenschappelijke ontdekking ben waar ze nog geen raad mee weten.
Dus hun woorden:
Bordeline houdt de eetstoornis in stand en andersom.
Er kan niet los van elkaar behandeld worden omdat het een het ander doet oplaaien.
Met ondergewicht willen ze je niet in behandeling nemen voor borderline.
Eetstoornisplaatsen willen eerst de borderline behandelt zien omdat dit de behandeling in de weg staat.
Het trauma is ook een spelbreker want daar willen ze allemaal hun handen niet aan branden.
Eerst trauma verwerken dan??
Nope, want dat is te heftig in mijn toestand.
Daarnaast is de langdurigheid van de eetstoornis een groot probleem.
Chronisch verklaard, te diep geworteld weinig therapiegrip op.
En nog een paar andere vage redenen.
Dwangmatig,controle etc
Maarja,ik denk.....dit plaatje komt toch vaker voor?
Maar daar weten ze kennelijk geen raad mee.
Voor langdurige eetstoornissen zit therapieland sowieso met de handen in het haar.
dinsdag 2 september 2008 om 01:49
dinsdag 2 september 2008 om 01:51
quote:iry schreef op 02 september 2008 @ 01:45:
Eerst trauma verwerken dan??
Nope, want dat is te heftig in mijn toestand.
Alsof je nu geen last hebt van trauma? Alsof je het nu ook niet moet dragen allemaal. Spitwerk en Graafwerk ingaan op specifieke details is volgens mij nooit gezond....
Dus als ze op die manier met je aan de slag zijn gegaan dan snap ik dat je dat niet trekt. En dan snap ik dat er uiteindelijk uitkomt dat het niet goed voor je is en dat ze je dan liever niet behandelen. En alsof het nu niet heftig is.
Eerst trauma verwerken dan??
Nope, want dat is te heftig in mijn toestand.
Alsof je nu geen last hebt van trauma? Alsof je het nu ook niet moet dragen allemaal. Spitwerk en Graafwerk ingaan op specifieke details is volgens mij nooit gezond....
Dus als ze op die manier met je aan de slag zijn gegaan dan snap ik dat je dat niet trekt. En dan snap ik dat er uiteindelijk uitkomt dat het niet goed voor je is en dat ze je dan liever niet behandelen. En alsof het nu niet heftig is.
dinsdag 2 september 2008 om 01:54
ik wou dat ik je daarbij kon helpen, maar weet te weinig van jouw eetstoornis af, weet alleen de standaarddingen, heb zelf een andere eetstoornis. De kliniek waar ik onder behandeling ben geweest, aluit waarschijnlijk niet aan bij wat jij nodig hebt, te algemeen. Lieverd ik hoop dat iemand die hier meeleest, je wel kan helpen hiermee, ik kom je gewoon af en toe een brengen
(ga je zo wel lekker je mandje in lieverd, je moet wel genoeg slapen hoor)
(ga je zo wel lekker je mandje in lieverd, je moet wel genoeg slapen hoor)
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
dinsdag 2 september 2008 om 01:56
dinsdag 2 september 2008 om 01:56
het lijkt me dat je de dupe bent van ons bureaucratische zorgstelsel. Zaak 1 lijkt met het eetprobleem, omdat dat de vitale lichaamsfuncties in de weg staat.
Kan je jezelf nog zien als mens ipv '' complex geval?" In de eerste plaats ben je natuurlijk altijd nog Iry. Kan nogal makkelijk aan voorbij gegaan worden door instanties, maar ook door de patiënten zelf
Kan je jezelf nog zien als mens ipv '' complex geval?" In de eerste plaats ben je natuurlijk altijd nog Iry. Kan nogal makkelijk aan voorbij gegaan worden door instanties, maar ook door de patiënten zelf
dinsdag 2 september 2008 om 02:06
Ik geloof daar nu ook niet meer in. Ik heb mezelf na die opname belooft dat ik never nooit meer in therapie zou gaan. ik was er echt helemaal klaar mee. Ik beleefde alles opnieuw en ik dacht werkelijk dat ik gek zou worden. Maar toch heb ik ook helpende dingen meegemaakt zowel in bij het GGZ zowel bij AAST en "gewoon"bij lotgenoten. Dus nogmaals er moet iets zijn. Je hoeft ook nu niet te gaan zoeken. Ik weet als geen ander dat dat ook heel veel energie kost en nogmaals dat doe je niet 123. maar ik zou zo graag willen dat je weer een beetje hoop gaat krijgen dat je niet meer over jezelf praat alsof er niets meer aan te doen is. Nogmaals die mensen die dat tegen je hebben gezegd vind ik enorme idioten!! Ik vind dat heel erg. Dat verdien je niet....dat verdient niemand. Ik ben ook niet fel naar jou maar ik ben fel naar die mensen.
Ik ben nu ongeveer een jaar van heel veel medicatie af. Ik slikte litium...seroquel....efexor en lamotigine...
Ik slik niets meer. Tegen mij is ook gezegd dat ik mijn leven lang moest slikken....dat ik anders helemaal de bocht uit zou vliegen. Door meerder psychiaters en therapeuten. Nou niet dus he.....tuurlijk heb ik mijn depressies nog maar ik voel me beter dan met al die zooi....het was veel te veel.Ook zou ik niet met mijn verleden aan de slag kunnen omdat ik dat niet zou trekken. Maar hoe kun je er nu niet mee aan de slag zijn? Het leeft in je......Je zult er iets mee moeten den ik dan....want vergeten kán helaas niet. handelbaar maken wel.....daar blijf ik in geloven omdat ik het zie bij andere mensen.
Ik ben trouwens niet tegen medicatie maar ik wil er mee zeggen dat je niet alles hoeft te geloven....zeker niet dat er geen hoop meer is voor jou!
Kijk ik ben ik....en jij bent jij. Ik heb geen eetstoornis dus dat weet ik niet....maar een leefbaarder leven moet kunnen.
Ik ben nu ongeveer een jaar van heel veel medicatie af. Ik slikte litium...seroquel....efexor en lamotigine...
Ik slik niets meer. Tegen mij is ook gezegd dat ik mijn leven lang moest slikken....dat ik anders helemaal de bocht uit zou vliegen. Door meerder psychiaters en therapeuten. Nou niet dus he.....tuurlijk heb ik mijn depressies nog maar ik voel me beter dan met al die zooi....het was veel te veel.Ook zou ik niet met mijn verleden aan de slag kunnen omdat ik dat niet zou trekken. Maar hoe kun je er nu niet mee aan de slag zijn? Het leeft in je......Je zult er iets mee moeten den ik dan....want vergeten kán helaas niet. handelbaar maken wel.....daar blijf ik in geloven omdat ik het zie bij andere mensen.
Ik ben trouwens niet tegen medicatie maar ik wil er mee zeggen dat je niet alles hoeft te geloven....zeker niet dat er geen hoop meer is voor jou!
Kijk ik ben ik....en jij bent jij. Ik heb geen eetstoornis dus dat weet ik niet....maar een leefbaarder leven moet kunnen.
dinsdag 2 september 2008 om 11:41
quote:claire123 schreef op 02 september 2008 @ 02:06:
Ook zou ik niet met mijn verleden aan de slag kunnen omdat ik dat niet zou trekken. Maar hoe kun je er nu niet mee aan de slag zijn? Het leeft in je......Je zult er iets mee moeten den ik dan....want vergeten kán helaas niet. handelbaar maken wel.....daar blijf ik in geloven omdat ik het zie bij andere mensen.
Dit wil ik er even uitlichten.
Je verleden leeft ook vandaag nog in je en je komt het tegen in je dagelijkse leven. Dat is bij mij ook zo. Maar wat mij helpt, is er op dat moment mee aan de slag gaan. En dat komt meestal neer op uitspreken wat er gebeurt, hoe eng ik het ook vind om die ruimte in te nemen. Graven en spitten wil ik ook niet, het is duidelijk genoeg wat er in het verleden gebeurd is. Liever leef ik nu, en zoek ik naar het positieve, dat wat nu wél goed gaat, en waar ik zelfoverwinningen boek. Waar ik ook weleens onderuit ga, maar toch steeds weer opsta.
Het gaat niet om niet meer uitglijden, maar om het besluit te nemen weer op te staan. Omdat je jezelf dat waard vindt.
Niemand anders kan je dat aanpraten, dat jij jezelf dat waard moet vinden; dat is iets wat je zelf moet zoeken. Zelf die knop omzetten, een besluit nemen.
Dat verleden is voorbij. Dat wil ik niet koesteren, en dat wil ik ook niet als excuus gebruiken. Ik wil léven. Voluit. Desnoods soms met bibberende knietjes, maar nooit, nooit meer die zombie-staat.
In mijn ogen is het nooit hopeloos. De meningen van die artsen en behandelaars zijn maar meningen. JIJ zelf maakt het verschil. Zij bepalen niet of jij uitbehandeld bent, Iry. Laat je niets aanpraten. Jij zelf weet diep van binnen wat voor jou het beste is.
(f) (f)
Ook zou ik niet met mijn verleden aan de slag kunnen omdat ik dat niet zou trekken. Maar hoe kun je er nu niet mee aan de slag zijn? Het leeft in je......Je zult er iets mee moeten den ik dan....want vergeten kán helaas niet. handelbaar maken wel.....daar blijf ik in geloven omdat ik het zie bij andere mensen.
Dit wil ik er even uitlichten.
Je verleden leeft ook vandaag nog in je en je komt het tegen in je dagelijkse leven. Dat is bij mij ook zo. Maar wat mij helpt, is er op dat moment mee aan de slag gaan. En dat komt meestal neer op uitspreken wat er gebeurt, hoe eng ik het ook vind om die ruimte in te nemen. Graven en spitten wil ik ook niet, het is duidelijk genoeg wat er in het verleden gebeurd is. Liever leef ik nu, en zoek ik naar het positieve, dat wat nu wél goed gaat, en waar ik zelfoverwinningen boek. Waar ik ook weleens onderuit ga, maar toch steeds weer opsta.
Het gaat niet om niet meer uitglijden, maar om het besluit te nemen weer op te staan. Omdat je jezelf dat waard vindt.
Niemand anders kan je dat aanpraten, dat jij jezelf dat waard moet vinden; dat is iets wat je zelf moet zoeken. Zelf die knop omzetten, een besluit nemen.
Dat verleden is voorbij. Dat wil ik niet koesteren, en dat wil ik ook niet als excuus gebruiken. Ik wil léven. Voluit. Desnoods soms met bibberende knietjes, maar nooit, nooit meer die zombie-staat.
In mijn ogen is het nooit hopeloos. De meningen van die artsen en behandelaars zijn maar meningen. JIJ zelf maakt het verschil. Zij bepalen niet of jij uitbehandeld bent, Iry. Laat je niets aanpraten. Jij zelf weet diep van binnen wat voor jou het beste is.
(f) (f)
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
dinsdag 2 september 2008 om 12:20
Iry, ken je het forum van www.hulpgids.nl? Een psychiater geeft daar antwoord op allerhande vragen. Misschien dat hij je een goede tip aan de hand zou kunnen doen waar je een voor jou geschikte therapie zou kunnen volgen?
(f)
(f)
dinsdag 2 september 2008 om 13:32
http://www.imet.nl/content/view/78/5/
http://www.gigaboek.nl/content/geleefd/venrooij.htm
http://www.gigaboek.nl/content/geleefd/venrooij.htm
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 2 september 2008 om 16:21
Iry,
Je kent me niet (lees wel hier, maar schrijf niet vaak), maar ben met je begaan, mede omdat ik een situatie als die van jou van nabij heb meegemaakt.
Ook ik geef je een link, een andere invalshoek?
www.tiponi.nl
Liefs, het beste,
Zoe
Je kent me niet (lees wel hier, maar schrijf niet vaak), maar ben met je begaan, mede omdat ik een situatie als die van jou van nabij heb meegemaakt.
Ook ik geef je een link, een andere invalshoek?
www.tiponi.nl
Liefs, het beste,
Zoe
