Relaties
alle pijlers
De mokerslag.....
vrijdag 22 augustus 2008 om 07:14
En nu gaat het licht echt uit bij mij.
Middenin een moeilijke tijd voor mij,waarbij ik langzaam de strijd weer op wilde pakken tegen mijn problemen.
Vertelt mijn vriend mij vanacht nadat ik een paniekaanval had,
Dat het over is tussen ons.
Hij houdt niet meer van mij.
Na 8 jaar alle lief en leed te hebben overwonnen.
Ik ben kapot.
Ik heb geen enkele kracht meer.
Dit zag ik niet aankomen.
Ik ben verdrietig,maar ook ontzettend kwaad omdat hij dit lang voor zich heeft gehouden en daarmee geen enkele kans gaf om het tij te keren.
En ik...ik houd verschikkelijk veel van hem.
Houdt het een keer op voor mij....
Middenin een moeilijke tijd voor mij,waarbij ik langzaam de strijd weer op wilde pakken tegen mijn problemen.
Vertelt mijn vriend mij vanacht nadat ik een paniekaanval had,
Dat het over is tussen ons.
Hij houdt niet meer van mij.
Na 8 jaar alle lief en leed te hebben overwonnen.
Ik ben kapot.
Ik heb geen enkele kracht meer.
Dit zag ik niet aankomen.
Ik ben verdrietig,maar ook ontzettend kwaad omdat hij dit lang voor zich heeft gehouden en daarmee geen enkele kans gaf om het tij te keren.
En ik...ik houd verschikkelijk veel van hem.
Houdt het een keer op voor mij....
woensdag 1 oktober 2008 om 22:58
Jezus impala,
Kap nu allemaal eens met die ongegronde beweringen.
Mijn kinderen zjn okè.
En ja ze hebben een zieke moeder,daar heb ik niet voor gekozen,dat is mij overkomen.
En als ik nu nog uit mijn mouw de oplossing kon toveren deed ik dat.
Als ik nu even met mijn hoofd kon schudden en alles kwijt zou zijn waardoor ik morgen op kon staan zonder ziekte,deed ik dat.
Ik ben misschien niet helemaal normaal maar ik ben niet achterlijk hoor.
Ik ben zelf ook doodsbang dat ik mijn kinderen te vroeg achterlaat.
Daarom vecht ik elke dag tegen mijn demonen.
Ik traumatiseer niemand,ik ben ziek en als ik dood ga is dat verschikkelijk voor mijn nabestaanden,
Net als ik dood zou gaan aan een andere willekeurige ziekte (ik heb een situatie dichtbij waarbij de vader nog maar kort te leven heeft,geen haar op mijn hoofd dat ik zou zeggen dat hij zijn kinderen traumatiseerd),verkeersongeluk of iemand even niet oplet als ik het zebrapad oversteek.
Ik probeer mijn halve leven al beter te worden.
Dus stop allemaal met mij een schuldgevoel aanpraten.
En al helemaal niet het woord zelfmoord laten vallen.
Dan zeg je dat ik zelf dood wil?
Leuk om te horen.
Zolang ik leef zijn mijn kids okè,wel met zorgen.
En ik blijf vechten voor mijn gezondheid.
Kap nu allemaal eens met die ongegronde beweringen.
Mijn kinderen zjn okè.
En ja ze hebben een zieke moeder,daar heb ik niet voor gekozen,dat is mij overkomen.
En als ik nu nog uit mijn mouw de oplossing kon toveren deed ik dat.
Als ik nu even met mijn hoofd kon schudden en alles kwijt zou zijn waardoor ik morgen op kon staan zonder ziekte,deed ik dat.
Ik ben misschien niet helemaal normaal maar ik ben niet achterlijk hoor.
Ik ben zelf ook doodsbang dat ik mijn kinderen te vroeg achterlaat.
Daarom vecht ik elke dag tegen mijn demonen.
Ik traumatiseer niemand,ik ben ziek en als ik dood ga is dat verschikkelijk voor mijn nabestaanden,
Net als ik dood zou gaan aan een andere willekeurige ziekte (ik heb een situatie dichtbij waarbij de vader nog maar kort te leven heeft,geen haar op mijn hoofd dat ik zou zeggen dat hij zijn kinderen traumatiseerd),verkeersongeluk of iemand even niet oplet als ik het zebrapad oversteek.
Ik probeer mijn halve leven al beter te worden.
Dus stop allemaal met mij een schuldgevoel aanpraten.
En al helemaal niet het woord zelfmoord laten vallen.
Dan zeg je dat ik zelf dood wil?
Leuk om te horen.
Zolang ik leef zijn mijn kids okè,wel met zorgen.
En ik blijf vechten voor mijn gezondheid.
woensdag 1 oktober 2008 om 23:06
Lieve Iry,
ik denk dat wat Impala probeert te zeggen, is dat het wel op een manier je kinderen beinvloedt. Voor je kinderen moet het niet altijd even makkelijk zijn om jou te zijn omgaan met de stoornis. Daar heeft ze wel een punt. En dat ze meer probeert een soort wake up call (ja ja lekker engelse terminologie gebruiken) gevoel probeert op te wekken bij je.
Dat je wellicht daar je kracht uit kunt halen, je kracht halen uit het feit dat het een eetstoornis wel tot de dood kan leiden, en dat je dat natuurlijk niet je kinderen aan wilt doen. En dat je daarom wil vechten.
Ik denk niet dat het zo hard bedoeld is als jij het nu leest. Maar meer als een andere manier van ernaar kijken, omdat ze hoopt dat dit misschien een manier voor jou is om ernaar te kijken , waardoor je het gevecht misschien nu wel kunt winnen.
Heel veel sterkte,
ik denk dat wat Impala probeert te zeggen, is dat het wel op een manier je kinderen beinvloedt. Voor je kinderen moet het niet altijd even makkelijk zijn om jou te zijn omgaan met de stoornis. Daar heeft ze wel een punt. En dat ze meer probeert een soort wake up call (ja ja lekker engelse terminologie gebruiken) gevoel probeert op te wekken bij je.
Dat je wellicht daar je kracht uit kunt halen, je kracht halen uit het feit dat het een eetstoornis wel tot de dood kan leiden, en dat je dat natuurlijk niet je kinderen aan wilt doen. En dat je daarom wil vechten.
Ik denk niet dat het zo hard bedoeld is als jij het nu leest. Maar meer als een andere manier van ernaar kijken, omdat ze hoopt dat dit misschien een manier voor jou is om ernaar te kijken , waardoor je het gevecht misschien nu wel kunt winnen.
Heel veel sterkte,
woensdag 1 oktober 2008 om 23:11
Bgb,
Ik denk ook al lange tijd dat deze problematiek boven het ggz uitstijgt.
Ik heb mij daar te lang aan het lijntje laten houden.
Doel was daar accepteren en leren leven met.
Dat ben ik tot op de dag van vandaag niet in mee gegaan.
Dat vind ik bij lange na nog geen doel,niet op dit niveau.
Ik weet nog steeds weinig van vriend en daarom stoei ik nog met begrip.
Hij weet niet of het nog terug kan komen.
ik weet wel dat ik geen genoegen kan nemen te leven met iemand die niet van mij houdt.
Ik kan lang geduld hebben en het de tijd geven,maar ik weet dat ik daar uiteindelijk aan kapot zou gaan.
Ik heb hem wel verteld dat mijn liefde ook grenzen kent en als hij zijn neus dezelfde kant op heeft staan,hij daar wel voorzichtig mee moet zijn.
Ik lees het boek van de imet uit,en ga zeker bellen voor verdere info.
Hoe ik dat ga betalen zie ik dan wel.
Idd zal het mij een hoop geld besparen,want eetbuien zijn duur en uit elkaar gaan ook.
Vriend praat nog steeds niet en ik laat het even zo,zolang mij dat lukt.
Ja hij praat wel,over mijn problemen denkt hij mee en dat waardeer ik erg.
Maar hij heeft zelf een enorme muur,altijd al gehad,slechts af en toe mocht ik even om het hoekje kijken.
Ik denk ook al lange tijd dat deze problematiek boven het ggz uitstijgt.
Ik heb mij daar te lang aan het lijntje laten houden.
Doel was daar accepteren en leren leven met.
Dat ben ik tot op de dag van vandaag niet in mee gegaan.
Dat vind ik bij lange na nog geen doel,niet op dit niveau.
Ik weet nog steeds weinig van vriend en daarom stoei ik nog met begrip.
Hij weet niet of het nog terug kan komen.
ik weet wel dat ik geen genoegen kan nemen te leven met iemand die niet van mij houdt.
Ik kan lang geduld hebben en het de tijd geven,maar ik weet dat ik daar uiteindelijk aan kapot zou gaan.
Ik heb hem wel verteld dat mijn liefde ook grenzen kent en als hij zijn neus dezelfde kant op heeft staan,hij daar wel voorzichtig mee moet zijn.
Ik lees het boek van de imet uit,en ga zeker bellen voor verdere info.
Hoe ik dat ga betalen zie ik dan wel.
Idd zal het mij een hoop geld besparen,want eetbuien zijn duur en uit elkaar gaan ook.
Vriend praat nog steeds niet en ik laat het even zo,zolang mij dat lukt.
Ja hij praat wel,over mijn problemen denkt hij mee en dat waardeer ik erg.
Maar hij heeft zelf een enorme muur,altijd al gehad,slechts af en toe mocht ik even om het hoekje kijken.
woensdag 1 oktober 2008 om 23:18
Lieve yellowlove,
Ik heb geen wake-up call.
Ik ben intelligent genoeg om alle gevolgen te overzien en te weten wat de effecten zijn.
Ik heb wel een andere wake-up call gehad door vriend.
Dat ik zelf de deuren naar hulp moet in trappen.
Te lang bij het ggz heb gebungelt en haast ging geloven dat er geen verbetering zou bestaan.
Ik schreeuw al zolang dat ik wil dat het beter met mij gaat,voor mijn gezin.
Nu ga ik dat ergens anders schreeuwen,hopelijk luistert er nu wel iemand naar wat ik zelf allang weet.
Ik heb geen wake-up call.
Ik ben intelligent genoeg om alle gevolgen te overzien en te weten wat de effecten zijn.
Ik heb wel een andere wake-up call gehad door vriend.
Dat ik zelf de deuren naar hulp moet in trappen.
Te lang bij het ggz heb gebungelt en haast ging geloven dat er geen verbetering zou bestaan.
Ik schreeuw al zolang dat ik wil dat het beter met mij gaat,voor mijn gezin.
Nu ga ik dat ergens anders schreeuwen,hopelijk luistert er nu wel iemand naar wat ik zelf allang weet.
woensdag 1 oktober 2008 om 23:23
Iry, ik heb volgens mij ook niets over je intelligentie gezegd.
Wat ik zei was dat dit wellicht een andere manier was om ernaar te kijken, zodat je misschien meer kracht kon vinden om te vechten.
Kennelijk is dat in jouw geval niet zo, dat kan, maar je kan het niet iemand kwalijk nemen dat ze probeert om je te helpen.
bij mij werkt het ook niet zo goed, want ook ik weet dat ik aan mijn eetstoornis onderdoor kan gaan, en mijn familie heel veel verdriet aandoe. Maar toch lukt het mij niet om vanuit die invalshoek aan het probleem te werken. Mijn zus, die anorexia heeft gehad, heeft juist kracht gevonden toen ze in dr gezicht gemept werd met opmerkingen zoals impala en anderen gaven. En daardoor is zij de ziekte nu redelijk te baas. Dus het kan wel
Wat ik zei was dat dit wellicht een andere manier was om ernaar te kijken, zodat je misschien meer kracht kon vinden om te vechten.
Kennelijk is dat in jouw geval niet zo, dat kan, maar je kan het niet iemand kwalijk nemen dat ze probeert om je te helpen.
bij mij werkt het ook niet zo goed, want ook ik weet dat ik aan mijn eetstoornis onderdoor kan gaan, en mijn familie heel veel verdriet aandoe. Maar toch lukt het mij niet om vanuit die invalshoek aan het probleem te werken. Mijn zus, die anorexia heeft gehad, heeft juist kracht gevonden toen ze in dr gezicht gemept werd met opmerkingen zoals impala en anderen gaven. En daardoor is zij de ziekte nu redelijk te baas. Dus het kan wel
woensdag 1 oktober 2008 om 23:39
quote:Helaholalalala schreef op 01 oktober 2008 @ 23:28:
Iry, dit probleem is je niet overkomen.... Je doet het jezelf aan.
En hoezo niet traumatisch voor je kinderen? Met een BMI van 16 zie je er uit als een wandelend lijk!
Laat je opnemen!
Ik snap wel dat je dit denkt, maar je gaat aan een paar dingen voorbij. Het hele idee achter een eetstoornis is dat je jezelf niet zo ziet, zoals het werkelijk is.
En je hebt ook niet bewust gekozen voor een eetstoornis, dus het is niet iets als dat je op een ochtend dacht: hmm wat zal ik nu mezelf aandoen? Ah ja, een eetstoornis, dat lijkt me wel wat.
Iry, dit probleem is je niet overkomen.... Je doet het jezelf aan.
En hoezo niet traumatisch voor je kinderen? Met een BMI van 16 zie je er uit als een wandelend lijk!
Laat je opnemen!
Ik snap wel dat je dit denkt, maar je gaat aan een paar dingen voorbij. Het hele idee achter een eetstoornis is dat je jezelf niet zo ziet, zoals het werkelijk is.
En je hebt ook niet bewust gekozen voor een eetstoornis, dus het is niet iets als dat je op een ochtend dacht: hmm wat zal ik nu mezelf aandoen? Ah ja, een eetstoornis, dat lijkt me wel wat.
woensdag 1 oktober 2008 om 23:40
soms wil ik idd kort en krachtig zijn om beter door te dringen. En ik denk dat er al te veel en te vaak wollig en begrijpend en vergoeielijkend wordt geschreven, waardoor de aandacht van de kern wordt afgeleid en het allemaal niet zo erg lijkt. Maar dat is het wel.
En ik denk dat je de schuld van je relatieproblemen idd wat meer bij jezelf moet zoeken, in die zin wil ik je waarschijnlijk wel een schuldgevoel aanpraten, ja.
Ik denk niet dat mensen die zelfmoord plegen dood willen. Ik denk ook zeker niet dat jij dood wil. Maar ik denk wel dat je kinderen daar terecht bang voor zijn en dat jij dat niet onder ogen wil zien.
Wat jij doet, is in mijn ogen sluipenderwijs zelfmoord plegen. En je man en kinderen staan erbij en kijken ernaar. Je maakt mij niet wijs dat dat niet traumatiseert. En ook hier lijkt een schuldgevoel me niet misplaatst.
Kom op Iry, vechten!! Opgeven of berusten in je ziekte is geen optie. Trap die deuren in bij de hulpverlening, en vooral de deuren in je eigen hoofd en scheur je oogkleppen af. Ik zou die knop zó graag voor je om willen zetten maar dat kan helaas niemand voor jou doen.
Ik denk ook dat je je moet laten opnemen als je jezelf, je relatie en je kinderen écht wilt redden.
En ik denk dat je de schuld van je relatieproblemen idd wat meer bij jezelf moet zoeken, in die zin wil ik je waarschijnlijk wel een schuldgevoel aanpraten, ja.
Ik denk niet dat mensen die zelfmoord plegen dood willen. Ik denk ook zeker niet dat jij dood wil. Maar ik denk wel dat je kinderen daar terecht bang voor zijn en dat jij dat niet onder ogen wil zien.
Wat jij doet, is in mijn ogen sluipenderwijs zelfmoord plegen. En je man en kinderen staan erbij en kijken ernaar. Je maakt mij niet wijs dat dat niet traumatiseert. En ook hier lijkt een schuldgevoel me niet misplaatst.
Kom op Iry, vechten!! Opgeven of berusten in je ziekte is geen optie. Trap die deuren in bij de hulpverlening, en vooral de deuren in je eigen hoofd en scheur je oogkleppen af. Ik zou die knop zó graag voor je om willen zetten maar dat kan helaas niemand voor jou doen.
Ik denk ook dat je je moet laten opnemen als je jezelf, je relatie en je kinderen écht wilt redden.
.
woensdag 1 oktober 2008 om 23:54
Yellowlove, Het is idd voor de patient niet duidelijk wat de impact is van een BMI van 16 op een ander. Anders was het misschien makkelijker geweest de stoornis op te geven. En je kies niet bewust voor een verslaving, maar je kiest wel degelijk ervoor om door te gaan met dergelijk gedrag.
Iry, je zegt steeds dat je alles van je stoornis afweet, en dat je heel erg je best doet om te genezen. En om dat te bewijzen zeg je dat je een afspraak hebt bij de huisarts vanwege de laxeermiddelen. Dat is prima, maar heb je deze afspraak niet gemaakt omdat je vriend je de wacht had aangezegd? De motivatie komt dan dus niet van uit jezelf maar omdat je je relatie wilt behouden. Wil je wel echt beter worden? of doe je wat je nu allemaal doet om anderen te bewijzen dat je zo graag beter wilt worden? Lijkt me een interessante vraag om eens aan jezelf te stellen.
Ik heb inderdaad gezegd dat je je niet als schietschijf moest laten gebruiken door je vriend. Ik bedoelde daarmee dat het niet eerlijk was dat jouw vriend alles op jouw bordje schoof. Maar dat was voordat ik wist hoe ernstig het eetprobleem is. Jouw relatieprobleem hangt naar mijn idee samen met het eetprobleem. Zolang je dat niet oplost is je relatie niet te redden. Als mijn lief zichzelf zou uithongeren zou ik hem verlaten simpelweg omdat ik mezelf en mijn kinderen niet wil blootstellen aan zulk destructief gedrag. Je zegt dat ze het niet zien, maar natuurlijk weten ze dat je beperkt bent, dat je mager bent, dat je moe bent en dat je niet of nauwelijks eet.
Iry, je zegt steeds dat je alles van je stoornis afweet, en dat je heel erg je best doet om te genezen. En om dat te bewijzen zeg je dat je een afspraak hebt bij de huisarts vanwege de laxeermiddelen. Dat is prima, maar heb je deze afspraak niet gemaakt omdat je vriend je de wacht had aangezegd? De motivatie komt dan dus niet van uit jezelf maar omdat je je relatie wilt behouden. Wil je wel echt beter worden? of doe je wat je nu allemaal doet om anderen te bewijzen dat je zo graag beter wilt worden? Lijkt me een interessante vraag om eens aan jezelf te stellen.
Ik heb inderdaad gezegd dat je je niet als schietschijf moest laten gebruiken door je vriend. Ik bedoelde daarmee dat het niet eerlijk was dat jouw vriend alles op jouw bordje schoof. Maar dat was voordat ik wist hoe ernstig het eetprobleem is. Jouw relatieprobleem hangt naar mijn idee samen met het eetprobleem. Zolang je dat niet oplost is je relatie niet te redden. Als mijn lief zichzelf zou uithongeren zou ik hem verlaten simpelweg omdat ik mezelf en mijn kinderen niet wil blootstellen aan zulk destructief gedrag. Je zegt dat ze het niet zien, maar natuurlijk weten ze dat je beperkt bent, dat je mager bent, dat je moe bent en dat je niet of nauwelijks eet.
woensdag 1 oktober 2008 om 23:54
Ik ben het met je eens dat Iry moet gaan vechten(voor zover ik iemand anders kan verplichten om te vechten trouwens)
Ik denk alleen dat als je zelf geen eetstoornis hebt, je je vaak afvraag waarom iemand zichzelf dat in godsnaam aandoet(dat deed ik ook bij mijn zus)
Maar het is toch anders als je er zelf in zit en je ervan overtuigd bent dat er een gigantisch dik monsterlijk gedrocht in de spiegel staat. Dat probeerde ik uit te leggen, begrijp je een beetje wat ik bedoel helaholalalala?
Verder denk ik inderdaad dat het in het algemeen bij mensen met een probleem(lees dit forum) goed is om mee te buigen, om te laten zien dat je je probeert een voorstelling van de situatie te maken, maar daarna ook je goed recht is om te zeggen hoe jij denkt dat het het beste opgelost kan worden.
En als die mening niet strookt met je eigen mening, is het alsnog wel de moeite waard om die te bekijken Iry, in plaats van meteen weg te doen als: nee zo zit het niet. Mensen proberen met je mee te denken, en voor zover ik het hier kan lezen, heeft iedereen het beste met je voor. Niemand zegt hier iets om gewoon maar even lomp te doen.
Ik denk alleen dat als je zelf geen eetstoornis hebt, je je vaak afvraag waarom iemand zichzelf dat in godsnaam aandoet(dat deed ik ook bij mijn zus)
Maar het is toch anders als je er zelf in zit en je ervan overtuigd bent dat er een gigantisch dik monsterlijk gedrocht in de spiegel staat. Dat probeerde ik uit te leggen, begrijp je een beetje wat ik bedoel helaholalalala?
Verder denk ik inderdaad dat het in het algemeen bij mensen met een probleem(lees dit forum) goed is om mee te buigen, om te laten zien dat je je probeert een voorstelling van de situatie te maken, maar daarna ook je goed recht is om te zeggen hoe jij denkt dat het het beste opgelost kan worden.
En als die mening niet strookt met je eigen mening, is het alsnog wel de moeite waard om die te bekijken Iry, in plaats van meteen weg te doen als: nee zo zit het niet. Mensen proberen met je mee te denken, en voor zover ik het hier kan lezen, heeft iedereen het beste met je voor. Niemand zegt hier iets om gewoon maar even lomp te doen.
woensdag 1 oktober 2008 om 23:59
Het gaat om haar gedrag, yellowlove.
Dat moet zij en kan alleen zij veranderen.
De wereld is niet tegen haar en zolang zij dat niet inziet en erkent, zal zij haar probleem op welk vlak dan ook niet kunnen oplossen.
Dan zullen haar "maren" en " mitsen" voor eeuwig en altijd de boventoon blijven voeren. En dan zal zij altijd aanvoeren dat iedereen schuldig is aan haar problemen.
Dat moet zij en kan alleen zij veranderen.
De wereld is niet tegen haar en zolang zij dat niet inziet en erkent, zal zij haar probleem op welk vlak dan ook niet kunnen oplossen.
Dan zullen haar "maren" en " mitsen" voor eeuwig en altijd de boventoon blijven voeren. En dan zal zij altijd aanvoeren dat iedereen schuldig is aan haar problemen.
donderdag 2 oktober 2008 om 00:01
donderdag 2 oktober 2008 om 00:05
Ik kan het moeilijk uitleggen wat ik bedoel merk ik..
Ehm, ik denk dat Iry zich er wel van bewust is dat er een probleem is, maar dat ook bij anderen neerlegt . Dus voor zover zijn we het eens.
De enige die dit gedrag, incl de stoornis kan veranderen is Iry zelf.
Zijn we het ook over eens.
Maar hoe de stoornis werkt op wat je ziet, en hoe de wereld om je heen eruitziet, dat is toch een ander verhaal. Daarmee zeg ik niet dat een eetstoornis ok is, of dat Iry er niets aan moet doen...Toch?
Iig, Iry, ik hoop echt dat de nieuwe behandelmethode meer ligt bij wat jij ziet als een oplossing, want ik weet gewoon zeker dat iedereen hier hoopt dat jij er uit komt, voor jezelf en de mensen om je heen.
Ehm, ik denk dat Iry zich er wel van bewust is dat er een probleem is, maar dat ook bij anderen neerlegt . Dus voor zover zijn we het eens.
De enige die dit gedrag, incl de stoornis kan veranderen is Iry zelf.
Zijn we het ook over eens.
Maar hoe de stoornis werkt op wat je ziet, en hoe de wereld om je heen eruitziet, dat is toch een ander verhaal. Daarmee zeg ik niet dat een eetstoornis ok is, of dat Iry er niets aan moet doen...Toch?
Iig, Iry, ik hoop echt dat de nieuwe behandelmethode meer ligt bij wat jij ziet als een oplossing, want ik weet gewoon zeker dat iedereen hier hoopt dat jij er uit komt, voor jezelf en de mensen om je heen.
donderdag 2 oktober 2008 om 00:12
Wij snappen hier allemaal hoe een eetstoornis werkt. En daar hebben we begrip voor. Daar hoeven we het dus eigenlijk helemaal niet over te hebben, het leidt alleen maar af.
We hebben er géén begrip voor dat Iry de schuld van haar relatieproblemen (voornamelijk) bij haar vriend legt. En weigert onder ogen te zien dat ze haar kinderen traumatiseert en zichzelf wijsmaakt dat ze prima functioneert als moeder. Dat is de kern van het probleem.
We hebben er géén begrip voor dat Iry de schuld van haar relatieproblemen (voornamelijk) bij haar vriend legt. En weigert onder ogen te zien dat ze haar kinderen traumatiseert en zichzelf wijsmaakt dat ze prima functioneert als moeder. Dat is de kern van het probleem.
.
donderdag 2 oktober 2008 om 00:16
Ok, volgens mij denken we hetzelfde maar komt het er niet helemaal uit via het net....
Maar hoe lullig het ook mag klinken, op een gegeven moment houdt het wel op. Als Iry haar aandeel in de situatie niet wat groter wil zien dan nu( ik denk dat dat wel een goed idee zou zijn) dan houdt het gewoon op. en ik heb het gevoel dat dat punt bereikt is..En dus probeer ik haar dan te steunen in haar nieuwe behandelmethode, waarbij wellicht dat gevoel wel aangepakt wordt.
Maar goed, het lijkt me voor jou Iry ook niet fijn als ik nu hier door blijf gaan over iets wat ik probeer uit te leggen wat me kenelijk niet helemaal lukt.
Ik hoop gewoon echt dat je op een dag echt verder kan, en dat je echt kunt denken, ja ik heb hieraan gewerkt, en ik kan het nu aan. En hier heb ik profijt van, en daardoor ook de mensen om me heen. Dat je bij de kleine stapjes ziet dat de mensen om je heen ook anders reageren. Ik hoop het zo voor je
Maar hoe lullig het ook mag klinken, op een gegeven moment houdt het wel op. Als Iry haar aandeel in de situatie niet wat groter wil zien dan nu( ik denk dat dat wel een goed idee zou zijn) dan houdt het gewoon op. en ik heb het gevoel dat dat punt bereikt is..En dus probeer ik haar dan te steunen in haar nieuwe behandelmethode, waarbij wellicht dat gevoel wel aangepakt wordt.
Maar goed, het lijkt me voor jou Iry ook niet fijn als ik nu hier door blijf gaan over iets wat ik probeer uit te leggen wat me kenelijk niet helemaal lukt.
Ik hoop gewoon echt dat je op een dag echt verder kan, en dat je echt kunt denken, ja ik heb hieraan gewerkt, en ik kan het nu aan. En hier heb ik profijt van, en daardoor ook de mensen om me heen. Dat je bij de kleine stapjes ziet dat de mensen om je heen ook anders reageren. Ik hoop het zo voor je
donderdag 2 oktober 2008 om 00:24
Je hebt gelijk het houdt op een zeker moment zeker op. Ik vind het heel moeilijk om bevestiging en steun te geven aan iemand die zichzelf kapot maakt. Voor mijn gevoel stop je je liefde dan in een bodemloze put. De ander ontvangt namelijk niet, iemand die zelfhaat bezit kan geen liefde ontvangen. Hoe graag hij/zij ook zou willen.
Het is dan 1 richtingsverkeer en ik voel me dan al gauw helemaal leeggezogen. Bovendien schiet de ander er helemaal niks mee op. Je ziet aan Iry dat ze pas echt iets gaan ondernemen t.a.v haar eetstoornis als haar vriend haar wakker schudt en haar geen steun/liefde meer kan geven.
Het is dan 1 richtingsverkeer en ik voel me dan al gauw helemaal leeggezogen. Bovendien schiet de ander er helemaal niks mee op. Je ziet aan Iry dat ze pas echt iets gaan ondernemen t.a.v haar eetstoornis als haar vriend haar wakker schudt en haar geen steun/liefde meer kan geven.
