
De mokerslag.....
vrijdag 22 augustus 2008 om 07:14
En nu gaat het licht echt uit bij mij.
Middenin een moeilijke tijd voor mij,waarbij ik langzaam de strijd weer op wilde pakken tegen mijn problemen.
Vertelt mijn vriend mij vanacht nadat ik een paniekaanval had,
Dat het over is tussen ons.
Hij houdt niet meer van mij.
Na 8 jaar alle lief en leed te hebben overwonnen.
Ik ben kapot.
Ik heb geen enkele kracht meer.
Dit zag ik niet aankomen.
Ik ben verdrietig,maar ook ontzettend kwaad omdat hij dit lang voor zich heeft gehouden en daarmee geen enkele kans gaf om het tij te keren.
En ik...ik houd verschikkelijk veel van hem.
Houdt het een keer op voor mij....
Middenin een moeilijke tijd voor mij,waarbij ik langzaam de strijd weer op wilde pakken tegen mijn problemen.
Vertelt mijn vriend mij vanacht nadat ik een paniekaanval had,
Dat het over is tussen ons.
Hij houdt niet meer van mij.
Na 8 jaar alle lief en leed te hebben overwonnen.
Ik ben kapot.
Ik heb geen enkele kracht meer.
Dit zag ik niet aankomen.
Ik ben verdrietig,maar ook ontzettend kwaad omdat hij dit lang voor zich heeft gehouden en daarmee geen enkele kans gaf om het tij te keren.
En ik...ik houd verschikkelijk veel van hem.
Houdt het een keer op voor mij....
maandag 6 oktober 2008 om 13:00
Lieverds.
Dank je voor jullie lieve woorden.
Gisteren een hele drukke dag gehad,wel heel gezellig.
Naar de film met vriendin en onze frummels,vistie daarna en voor 8 mensen gekookt(weer 6 verschillende dingen natuurlijk).
Beetje teveel vooor mij.
Vandaag vieren we verjaardag van zoon hier,dus weer druk.
Mijn huis is een puinhoop.
Ik sta caken te bakken,eten te maken voor de het hele gezelschap straks,moet nog opruimen en poetsen.
En ik zie er als een berg tegenop om weer mijn happy face op te zetten straks in gezelschap en te doen alsof we een happy koppel zijn.
Nou ja,ik heb lieve vrienden en familie dus het komt vast wel goed.
Maar eigenlijk zou ik nu de deur achter mij dicht willen trekken en even niet thuis willen komen.
Zoon verdient een gezellige verjaardag en die krijgt hij,dus ik ploeter even door.
Ik zou willen dat alle nare en verdrietige gedachtes eens even uit mijn hoofd waren,al is het maar even.
Dank je voor jullie lieve woorden.
Gisteren een hele drukke dag gehad,wel heel gezellig.
Naar de film met vriendin en onze frummels,vistie daarna en voor 8 mensen gekookt(weer 6 verschillende dingen natuurlijk).
Beetje teveel vooor mij.
Vandaag vieren we verjaardag van zoon hier,dus weer druk.
Mijn huis is een puinhoop.
Ik sta caken te bakken,eten te maken voor de het hele gezelschap straks,moet nog opruimen en poetsen.
En ik zie er als een berg tegenop om weer mijn happy face op te zetten straks in gezelschap en te doen alsof we een happy koppel zijn.
Nou ja,ik heb lieve vrienden en familie dus het komt vast wel goed.
Maar eigenlijk zou ik nu de deur achter mij dicht willen trekken en even niet thuis willen komen.
Zoon verdient een gezellige verjaardag en die krijgt hij,dus ik ploeter even door.
Ik zou willen dat alle nare en verdrietige gedachtes eens even uit mijn hoofd waren,al is het maar even.
maandag 6 oktober 2008 om 18:06
Hoi Iry,
Ook gewoon even een dikke van mij! Ik vind dat je je heel goed staande houdt ondanks alles (en nog gefeliciteerd met je zoon).
En blijf inderdaad in kleine stapjes denken, niet te ver vooruit.. (Hooguit even een positieve toekomst flash over weer samen gelukkig zijn met vriend, om weer even blij van te worden )
Ook gewoon even een dikke van mij! Ik vind dat je je heel goed staande houdt ondanks alles (en nog gefeliciteerd met je zoon).
En blijf inderdaad in kleine stapjes denken, niet te ver vooruit.. (Hooguit even een positieve toekomst flash over weer samen gelukkig zijn met vriend, om weer even blij van te worden )
dinsdag 7 oktober 2008 om 02:55
Dank je lieve claire en lieve sonnstraaltje.
Druk vandaag,maar het ging eigenlijk best oke.
Ik heb echt zulke lieve vriendinnen,ze hebben mij er doorheen gesleept en ik voelde mij geliefd door deze kanjers!
Een warme deken om mij heen met deze schatten.
Mijn vader en moeder hebben het er heel moeilijk mee en dat vind ik echt erg.
Maar ze steunen mij,vooral praktisch (zijn emotioneel niet zo handig,wel lief).
En natuurlijk mijn grote engel,mijn schoonzus.
Ik heb vandaag niet zoveel gedacht over vriend en mij lekker vermaakt.
Kinderen lief gespeeld(okè die eigenwijze frummel van mij,was een lastpak op zijn tijd)
Ik kan terug kijken op een geslaagde dag.
Maar nu voel ik weer het verdriet,wat valt er eigenlijk te genieten zonder liefde voor vriend.
Ik moet zo weer naast hem liggen in ons bed en dat is ieder keer weer een pijnlijk moment waar bij de tranen gaan vloeien.
Gelukkig heeft niemand er verder last van op dit tijdstip en lik ik mijn wonden zelf.
Liefs!
Druk vandaag,maar het ging eigenlijk best oke.
Ik heb echt zulke lieve vriendinnen,ze hebben mij er doorheen gesleept en ik voelde mij geliefd door deze kanjers!
Een warme deken om mij heen met deze schatten.
Mijn vader en moeder hebben het er heel moeilijk mee en dat vind ik echt erg.
Maar ze steunen mij,vooral praktisch (zijn emotioneel niet zo handig,wel lief).
En natuurlijk mijn grote engel,mijn schoonzus.
Ik heb vandaag niet zoveel gedacht over vriend en mij lekker vermaakt.
Kinderen lief gespeeld(okè die eigenwijze frummel van mij,was een lastpak op zijn tijd)
Ik kan terug kijken op een geslaagde dag.
Maar nu voel ik weer het verdriet,wat valt er eigenlijk te genieten zonder liefde voor vriend.
Ik moet zo weer naast hem liggen in ons bed en dat is ieder keer weer een pijnlijk moment waar bij de tranen gaan vloeien.
Gelukkig heeft niemand er verder last van op dit tijdstip en lik ik mijn wonden zelf.
Liefs!
dinsdag 7 oktober 2008 om 03:43
Nou lieve Iry, daar heb je je toch weer goed doorheen geslagen!
Fijn dat je terug kunt kijken op een geslaagde dag.
Dit zijn toch dagen die nu voor mijn gevoel eigenlijk een te grote belasting voor je zijn, maar ik begrijp dat je het voor je zoon en familie zo gezellig mogelijk wilde maken en je er ook een goed gevoel door krijgt dat dat is gelukt.
Wat fijn dat je zulke lieve vriendinnen hebt en dat je je zo geliefd voelt door ze!
Dat is in een periode als deze extra waardevol.
En ook dat je ouders je steunen.
Al is dat vooral in praktische zin, ze doen, neem ik aan, wat in hun vermogen ligt.
Voor de emotionele kant heb je gelukkig je vriendinnen, schoonzus en dit forum
Dat verdriet als je naast je vriend gaat liggen, ik kan me dat levendig voorstellen.
Niet dat je daar wat aan hebt......maar ik zou niet weten wat ik daar voor zinnigs over kan zeggen.
Ik hoop dat dat minder wordt naarmate de tijd vordert en er dingen gaan veranderen.
Misschien als alles wat je in gang hebt gezet gaat lopen en er hopelijk na verloop van tijd zodanige gesprekken tussen jou en vriend zullen zijn die het vertrouwen weer wat terug laten komen.
Ik schrijf niet veel maar ik lees en leef mee, dagelijks.
Liefs en een warme
Fijn dat je terug kunt kijken op een geslaagde dag.
Dit zijn toch dagen die nu voor mijn gevoel eigenlijk een te grote belasting voor je zijn, maar ik begrijp dat je het voor je zoon en familie zo gezellig mogelijk wilde maken en je er ook een goed gevoel door krijgt dat dat is gelukt.
Wat fijn dat je zulke lieve vriendinnen hebt en dat je je zo geliefd voelt door ze!
Dat is in een periode als deze extra waardevol.
En ook dat je ouders je steunen.
Al is dat vooral in praktische zin, ze doen, neem ik aan, wat in hun vermogen ligt.
Voor de emotionele kant heb je gelukkig je vriendinnen, schoonzus en dit forum
Dat verdriet als je naast je vriend gaat liggen, ik kan me dat levendig voorstellen.
Niet dat je daar wat aan hebt......maar ik zou niet weten wat ik daar voor zinnigs over kan zeggen.
Ik hoop dat dat minder wordt naarmate de tijd vordert en er dingen gaan veranderen.
Misschien als alles wat je in gang hebt gezet gaat lopen en er hopelijk na verloop van tijd zodanige gesprekken tussen jou en vriend zullen zijn die het vertrouwen weer wat terug laten komen.
Ik schrijf niet veel maar ik lees en leef mee, dagelijks.
Liefs en een warme
woensdag 8 oktober 2008 om 16:16
Lieve Iry,
Ik lees nog steeds mee met het wel en wee van je leventje.
De verjaardag heb je toch mooi weer doorstaan .. merk alleen wel aan je tijdstippen van postings dat je echt voor geen meter slaapt he?
Hoe doe je dat in godsnaam... ben je dan overdag veel aan het slapen? slik je geen slaapmedicatie dan?
wat een vragen in ene he
Ik moet zo weer naast hem liggen in ons bed en dat is ieder keer weer een pijnlijk moment waar bij de tranen gaan vloeien Mis ik iets?? je wil zijn liefde toch zo graag... of heb ik nu enkele postings over het hoofd gelezen?
Liefs en
Ik lees nog steeds mee met het wel en wee van je leventje.
De verjaardag heb je toch mooi weer doorstaan .. merk alleen wel aan je tijdstippen van postings dat je echt voor geen meter slaapt he?
Hoe doe je dat in godsnaam... ben je dan overdag veel aan het slapen? slik je geen slaapmedicatie dan?
wat een vragen in ene he
Ik moet zo weer naast hem liggen in ons bed en dat is ieder keer weer een pijnlijk moment waar bij de tranen gaan vloeien Mis ik iets?? je wil zijn liefde toch zo graag... of heb ik nu enkele postings over het hoofd gelezen?
Liefs en
woensdag 8 oktober 2008 om 21:09
quote:iry schreef op 07 oktober 2008 @ 02:55:
Maar nu voel ik weer het verdriet,wat valt er eigenlijk te genieten zonder liefde voor vriend.
Ik moet zo weer naast hem liggen in ons bed en dat is ieder keer weer een pijnlijk moment waar bij de tranen gaan vloeien.
Gelukkig heeft niemand er verder last van op dit tijdstip en lik ik mijn wonden zelf.
Herkenbaar. Daarom ben ik na verloop van tijd apart gaan slapen naast gewoon een woeler te zijn. Mijn slaapproblemen werden nog erger en ik besefte dat het deels kwam doordat naast hem liggen me teveel pijn deed.
Nog heel erg gefeliciteerd en jij dappere, je blije gezicht opgezet en er toch een heel mooie dag van gemaakt!
Dikke .
Maar nu voel ik weer het verdriet,wat valt er eigenlijk te genieten zonder liefde voor vriend.
Ik moet zo weer naast hem liggen in ons bed en dat is ieder keer weer een pijnlijk moment waar bij de tranen gaan vloeien.
Gelukkig heeft niemand er verder last van op dit tijdstip en lik ik mijn wonden zelf.
Herkenbaar. Daarom ben ik na verloop van tijd apart gaan slapen naast gewoon een woeler te zijn. Mijn slaapproblemen werden nog erger en ik besefte dat het deels kwam doordat naast hem liggen me teveel pijn deed.
Nog heel erg gefeliciteerd en jij dappere, je blije gezicht opgezet en er toch een heel mooie dag van gemaakt!
Dikke .
donderdag 9 oktober 2008 om 14:51
Lieve allemaal,
Claire thanks voor de lieve vlindertjes,beetje vrolijkheid op dit topic!
Nachtpaars bedank voor je lieve post,je woorden doen mij goed.
ccfontana.
Het slapen gaat idd weer minder,wel nog steeds beter dan voorheen.
Ik gebruik slaapmedicatie,maar door gewenning werkt dat niet optimaal.
Overdag slaap ik niet,wel kan ik twee ochtenden in de week uitslapen,beetje bijtanken.
Feli,ik twijfel ook of het niet beter voor mij is om apart te slapen.
Ik weet het niet,soms wil ik gewoon niet naar bed omdat het verdiet dan zo voelbaar is,soms wil ik tegen hem aanliggen om toch wat intimiteit te krijgen.
Ik weet niet wat beter is voor mij.
Het gaat met ups en downs.
Vandaag naar de huisarts geweest,alle uitslagen goed,kalium was weer op goed niveau (minder braken!!).De huisarts zei dat ik een lichaam van staal had en de grenzen ver liggen kennelijk.
Laxeren met twee verminderd,durf nog geen stap verder.
Sporten vond hij een heel goed idee,mits onder begeleiding.
Vooral voor de geestelijke verbetering die het op kan leveren.
Sporten dus!
Verder...ik ben nog steeds heel verdrietig,voel mij echt afgesneden van alles.
Maar mijn verdriet komt er maar af en toe uit,dan wel gelijk hysterisch.
Claire thanks voor de lieve vlindertjes,beetje vrolijkheid op dit topic!
Nachtpaars bedank voor je lieve post,je woorden doen mij goed.
ccfontana.
Het slapen gaat idd weer minder,wel nog steeds beter dan voorheen.
Ik gebruik slaapmedicatie,maar door gewenning werkt dat niet optimaal.
Overdag slaap ik niet,wel kan ik twee ochtenden in de week uitslapen,beetje bijtanken.
Feli,ik twijfel ook of het niet beter voor mij is om apart te slapen.
Ik weet het niet,soms wil ik gewoon niet naar bed omdat het verdiet dan zo voelbaar is,soms wil ik tegen hem aanliggen om toch wat intimiteit te krijgen.
Ik weet niet wat beter is voor mij.
Het gaat met ups en downs.
Vandaag naar de huisarts geweest,alle uitslagen goed,kalium was weer op goed niveau (minder braken!!).De huisarts zei dat ik een lichaam van staal had en de grenzen ver liggen kennelijk.
Laxeren met twee verminderd,durf nog geen stap verder.
Sporten vond hij een heel goed idee,mits onder begeleiding.
Vooral voor de geestelijke verbetering die het op kan leveren.
Sporten dus!
Verder...ik ben nog steeds heel verdrietig,voel mij echt afgesneden van alles.
Maar mijn verdriet komt er maar af en toe uit,dan wel gelijk hysterisch.
donderdag 9 oktober 2008 om 18:43
Misschien een idee om ergens een prettige slaapplek voor jezelf te maken waar je kunt gaan pitten als het je teveel pijn doet? En erbij kruipen wanneer je dat graag wil? Het kan echt wat emotionele ruimte geven, niet geconfronteerd te worden met de afstand met iemand die ogenschijnlijk zo dichtbij is en een veilig, eigen holletje te maken.
Je bent dan op jezelf en dat kan je veel gemoedsrust geven. Dat deed het iig voor mij.
En fijn dat je lichaam zo goed reageert .
Hou vol en vergeet niet dat volhouden ook betekent om zotussendoor even goed in elkaar te zakken en uit te puffen ipv altijd maar door te vechten. Er zit een limiet aan wat je kan en vooral ook wat je moet. Lief zijn voor jezelf.

maandag 13 oktober 2008 om 13:43
Hoi lieverds.
Ik heb het moeilijk,maar er zijn ook wel wat positieve dingen.
Alleen kan ik die op dit moment heel moeilijk zien.
Ik probeer vandaag nog wat uitgebreider te posten,zit nu met die blagen van mij om mij heen.
Ik wil jullie nog wel even zeggen dat ik het zo waardeer,jullie steun,medeleleven,raad,kritiek.
Vooral de schatten die aandacht aan mij topic blijven geven.
Ik noem geen namen want ik ben bang dat ik dan net de beste paarden van stal vergeet.
Maar jullie weten zelf vast wel dat ik jou bedoel.
Dikke knuffel voor jullie kanjers!
Ik heb het moeilijk,maar er zijn ook wel wat positieve dingen.
Alleen kan ik die op dit moment heel moeilijk zien.
Ik probeer vandaag nog wat uitgebreider te posten,zit nu met die blagen van mij om mij heen.
Ik wil jullie nog wel even zeggen dat ik het zo waardeer,jullie steun,medeleleven,raad,kritiek.
Vooral de schatten die aandacht aan mij topic blijven geven.
Ik noem geen namen want ik ben bang dat ik dan net de beste paarden van stal vergeet.
Maar jullie weten zelf vast wel dat ik jou bedoel.
Dikke knuffel voor jullie kanjers!