Relaties
alle pijlers
Exen, wat is hun probleem?
woensdag 12 november 2008 om 23:49
Hoi, mijn partner is voordat wij een relatie kregen getrouwd geweest met een ander. Om mij heen gebeurt dit vaker, relaties na een eerder huwelijk. Maar wat me opvalt is dat het áltijd gezeik is met de ex vrouw in kwestie. Bij een sportmaatje van me is het elke keer hommeles met de exvrouw van haar vriend (en ja er zijn kinderen bij betrokken) en ook hier loopt het zwaar niet op rolletjes. Waarom gaan deze exvrouwen niet gewoon lekker verder met hun leven? Wat is dat nou voor kul om verbitterd je exman een hak proberen te zetten. Move on. In mijn geval zijn ze al 5 jaar uit elkaar maar nog is het de kinderen opstoken en het geknakte vrouwtje uithangen, onze plannen dwarsbomen etc.
donderdag 13 november 2008 om 12:34
donderdag 13 november 2008 om 12:36
Lady, ik denk dat je vriendin gewoon de waarheid moet zeggen, namelijk: ik weet het niet. Ik krijg meestal geen reden op voor een afzegging en zeg dat dan ook. Ik vraag de kinderen dan of ze papa willen bellen om het te vragen (meestal willen ze dat dan niet... ). Dat is erg verdrietig, maar ik ben daar niet verantwoordelijk voor en kan het ook niet oplossen. Wel probeer ik ze dan af te leiden met iets leuks.
Mijn ex heeft geldgebrek ook wel eens als reden opgegeven. Ik heb dat niet tegen de kinderen gezegd. Als hij het zelf tegen ze zegt, kun je er uiteraard niets tegen doen.
Om de kinderen overzicht te geven van wanneer ze naar hun vader gaan, zou je vriendin een kalender kunnen gebruiken. Ze kunnen dan bijv. stickers plakken op de dagen waarop ze bij hun vader zijn en elke avond een kruisje op de kalender zetten en aftellen hoeveel nachtjes slapen nog. Vooral de jongste zal nog niet veel tijdsbesef hebben en dan maakt een visueel steuntje het duidelijker.
Mijn ex heeft geldgebrek ook wel eens als reden opgegeven. Ik heb dat niet tegen de kinderen gezegd. Als hij het zelf tegen ze zegt, kun je er uiteraard niets tegen doen.
Om de kinderen overzicht te geven van wanneer ze naar hun vader gaan, zou je vriendin een kalender kunnen gebruiken. Ze kunnen dan bijv. stickers plakken op de dagen waarop ze bij hun vader zijn en elke avond een kruisje op de kalender zetten en aftellen hoeveel nachtjes slapen nog. Vooral de jongste zal nog niet veel tijdsbesef hebben en dan maakt een visueel steuntje het duidelijker.
Ga in therapie!
donderdag 13 november 2008 om 12:58
quote:dubiootje schreef op 13 november 2008 @ 12:09:
Ha Poez, ik heb het er ook niet over dat ouders eerlijk behandeld moeten worden, maar dat het belang van de kinderen voorop moet staan. Omgang met een van de ouders stopzetten is een onvoorstelbaar ingrijpende maatregel. Ik heb wel gelezen over gevallen waarin dat gebeurd is puur omdat de verstandhouding tussen beide ouders onhoudbaar was.
Hoe iemand als ex is hoeft niets te zeggen over hoe iemand als ouder is. Maar als er zoals in het geval van Siobhan (afgaand op wat zij schrijft) één ouder is die de kinderen - uit wrok, jaloezie e.d. tegenover de ex - schaadt, dan is dat toch wel relevant. Ik begrijp van jou dat je kijkt naar welke ouder het belang van de kinderen het best in het oog houdt. Is dat een doorslaggevende factor om te adviseren de kinderen aan die ouder toe te wijzen?Nee, zo is het ook niet. Het hangt er vanaf wat de vraag van de kinderrechter aan de Raad is. In scheiding en omgangszaken is de Raad geen initatiefnemer tot bepaalde matregelen, maar adviseert alleen over wat de rechter vraagt. Gaat dit over omgang, of gezag, of verblijfplaats, of een combinatie daarvan. Als de kinderrechter ons vraagt de te onderzoeken welke omgangsregeling in het beste belang van de kinderen is, dan geven we geen adviezen over de hoofdverblijfplaats. Je gaat dan uit van de bestaande hoofdverblijfplaats. Heeft echter een van de ouders ook wijziging van hoofdverblijfplaats gevraagd aan de rechter, dan zal de rechter ons vragen dat ook te onderzoeken en dan komt daar wel een advies over. De Raad adviseert dus op geleide van de vraag van de ouders aan de rechter.
Mocht de Raad zich ondanks het advies aan de rechter grote zorgen maken over een kind, dan kan de Raad een beschermingsonderzoek starten. Maar dat is weer een ander verhaal.
Ha Poez, ik heb het er ook niet over dat ouders eerlijk behandeld moeten worden, maar dat het belang van de kinderen voorop moet staan. Omgang met een van de ouders stopzetten is een onvoorstelbaar ingrijpende maatregel. Ik heb wel gelezen over gevallen waarin dat gebeurd is puur omdat de verstandhouding tussen beide ouders onhoudbaar was.
Hoe iemand als ex is hoeft niets te zeggen over hoe iemand als ouder is. Maar als er zoals in het geval van Siobhan (afgaand op wat zij schrijft) één ouder is die de kinderen - uit wrok, jaloezie e.d. tegenover de ex - schaadt, dan is dat toch wel relevant. Ik begrijp van jou dat je kijkt naar welke ouder het belang van de kinderen het best in het oog houdt. Is dat een doorslaggevende factor om te adviseren de kinderen aan die ouder toe te wijzen?Nee, zo is het ook niet. Het hangt er vanaf wat de vraag van de kinderrechter aan de Raad is. In scheiding en omgangszaken is de Raad geen initatiefnemer tot bepaalde matregelen, maar adviseert alleen over wat de rechter vraagt. Gaat dit over omgang, of gezag, of verblijfplaats, of een combinatie daarvan. Als de kinderrechter ons vraagt de te onderzoeken welke omgangsregeling in het beste belang van de kinderen is, dan geven we geen adviezen over de hoofdverblijfplaats. Je gaat dan uit van de bestaande hoofdverblijfplaats. Heeft echter een van de ouders ook wijziging van hoofdverblijfplaats gevraagd aan de rechter, dan zal de rechter ons vragen dat ook te onderzoeken en dan komt daar wel een advies over. De Raad adviseert dus op geleide van de vraag van de ouders aan de rechter.
Mocht de Raad zich ondanks het advies aan de rechter grote zorgen maken over een kind, dan kan de Raad een beschermingsonderzoek starten. Maar dat is weer een ander verhaal.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
donderdag 13 november 2008 om 13:00
donderdag 13 november 2008 om 13:10
quote:Lady37 schreef op 13 november 2008 @ 12:16:
Poezewoes..ik lees in je reaktie's dat je veel met dit soort moeilijke situatie's rondom kinderen en scheiding te maken hebt. Wat zou jij adviseren nu wel/niet tegen ze (de kids, 5 en 10 jaar) te zeggen als ..zoals in mn vriendins geval papa afbelt met de mededeling dat 'hun' weekend met papa (weer) niet door kan gaan? (er valt ook niet over te praten met hem...alternatieven wat betreft kostenbesparing 'hoort' hij niet)
Mn vriendin vroeg mij gisteren nog: "wat moet ik zeggen als ze huilend vragen 'waarom niet? jij hebt toch ook wel eens niet veel geld? " ..en "wanneer zien we hem dan weer..hoelang duurt dat dan?"...Ik ben geen proff, dus weet het antwoord dan ook niet altijd natuurlijk... Je mag kinderen uiteraard erkennen in hun teleurstelling. Maar ik denk dat ik aan zou geven dat het heel jammer is en logisch dat ze er verdrietig over zijn. Dat jullie gescheiden zijn, en jij ook niet altijd precies weet hoe het bij pappa zit. Dat ze hem volgende keer mogen vragen hoe het zat. Dat ze hem mogen bellen om te vragen wanneer ze hem dan wel zien. Als hij belt om af te zeggen kun je ook aangeven dat je de kinderen even aan de lijn geeft, kan hij het ze zelf vertellen.
Je hoeft hem niet te dekken, laat hem het maar uitleggen. Dan laat je je ook niet verleiden om negatieve dingen over hem te zeggen en leg je verantwoordelijkheid daar waar hij hoort; bij vader. En vervolgens maak je er een leuk weekend van, net als Dubiootje doet.
Poezewoes..ik lees in je reaktie's dat je veel met dit soort moeilijke situatie's rondom kinderen en scheiding te maken hebt. Wat zou jij adviseren nu wel/niet tegen ze (de kids, 5 en 10 jaar) te zeggen als ..zoals in mn vriendins geval papa afbelt met de mededeling dat 'hun' weekend met papa (weer) niet door kan gaan? (er valt ook niet over te praten met hem...alternatieven wat betreft kostenbesparing 'hoort' hij niet)
Mn vriendin vroeg mij gisteren nog: "wat moet ik zeggen als ze huilend vragen 'waarom niet? jij hebt toch ook wel eens niet veel geld? " ..en "wanneer zien we hem dan weer..hoelang duurt dat dan?"...Ik ben geen proff, dus weet het antwoord dan ook niet altijd natuurlijk... Je mag kinderen uiteraard erkennen in hun teleurstelling. Maar ik denk dat ik aan zou geven dat het heel jammer is en logisch dat ze er verdrietig over zijn. Dat jullie gescheiden zijn, en jij ook niet altijd precies weet hoe het bij pappa zit. Dat ze hem volgende keer mogen vragen hoe het zat. Dat ze hem mogen bellen om te vragen wanneer ze hem dan wel zien. Als hij belt om af te zeggen kun je ook aangeven dat je de kinderen even aan de lijn geeft, kan hij het ze zelf vertellen.
Je hoeft hem niet te dekken, laat hem het maar uitleggen. Dan laat je je ook niet verleiden om negatieve dingen over hem te zeggen en leg je verantwoordelijkheid daar waar hij hoort; bij vader. En vervolgens maak je er een leuk weekend van, net als Dubiootje doet.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
donderdag 13 november 2008 om 13:17
quote:dubiootje schreef op 13 november 2008 @ 13:07:
Poez, komt het voor dat je adviseert de omgangsregeling stop te zetten zonder dat er een beschermingsonderzoek heeft plaatsgevonden?Ja, dat komt voor, als de eerste vraag aan de Raad is om te adviseren over de omgangsregeling en er dus geen melding is geweest om een beschermingsonderzoek te starten.
Maar de omgangsregeling stop zetten gebeurt niet vaak hoor. Dan moet er echt heel veel aan de hand zijn. En als dat in het gezin van de verzorger is, zal er in het gros van de gevallen een beschermingsonderzoek worden opgestart.
Poez, komt het voor dat je adviseert de omgangsregeling stop te zetten zonder dat er een beschermingsonderzoek heeft plaatsgevonden?Ja, dat komt voor, als de eerste vraag aan de Raad is om te adviseren over de omgangsregeling en er dus geen melding is geweest om een beschermingsonderzoek te starten.
Maar de omgangsregeling stop zetten gebeurt niet vaak hoor. Dan moet er echt heel veel aan de hand zijn. En als dat in het gezin van de verzorger is, zal er in het gros van de gevallen een beschermingsonderzoek worden opgestart.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
donderdag 13 november 2008 om 13:20
Poez en Dub, bedankt voor de tips!
(Poez..tis gelukkig niet mijn ex, maar die van mn vriendin en de pa van haar kids).
Zal dit nog eens met haar bespreken. De kalender is een goeie voor haar jongste, geen idee of ze dat al toepast. Verder weet ik wel dat de oudste hemzelf aan de lijn heeft gehad, maar dan nog het verdriet en de vragen achteraf. Bij hem laten dus begrijp ik...(en het verdriet erkennen en afleiding zoeken).
Soms denk ik wel eens..heb zelf een kinderwens, biologische klok enzo.. (maar geen vent) ...laat nog maar even zo...
(Poez..tis gelukkig niet mijn ex, maar die van mn vriendin en de pa van haar kids).
Zal dit nog eens met haar bespreken. De kalender is een goeie voor haar jongste, geen idee of ze dat al toepast. Verder weet ik wel dat de oudste hemzelf aan de lijn heeft gehad, maar dan nog het verdriet en de vragen achteraf. Bij hem laten dus begrijp ik...(en het verdriet erkennen en afleiding zoeken).
Soms denk ik wel eens..heb zelf een kinderwens, biologische klok enzo.. (maar geen vent) ...laat nog maar even zo...
donderdag 13 november 2008 om 15:21
Een beschermingsonderzoek wordt opgestart aan de hand van een melding van het AMK of BJZ. De Raad zelf kan ook initiatiefnemer zijn. Als er dan maatregelen nodig zijn (ondertoezichtstelling, uithuisplaatsing, etc), is de Raad degene die deze maatregelen vraagt aan de rechter.
In scheiding & omgangszaken, gaat het om het verzoek van één van de ouders aan de rechter, over gezag, omgang of hoofdverblijfplaats. De rechter beslist dan of hij zich wil laten adviseren door de Raad. Ook een advocaat van één van de partijen kan daarom verzoeken. De Raad onderzoekt dan op verzoek van de rechter de situatie en geeft een advies terug.
In scheiding & omgangszaken, gaat het om het verzoek van één van de ouders aan de rechter, over gezag, omgang of hoofdverblijfplaats. De rechter beslist dan of hij zich wil laten adviseren door de Raad. Ook een advocaat van één van de partijen kan daarom verzoeken. De Raad onderzoekt dan op verzoek van de rechter de situatie en geeft een advies terug.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
donderdag 13 november 2008 om 15:47
quote:Siobhan1983 schreef op 13 november 2008 @ 00:19:
[...]
Valt wel mee. Ik heb mijn ex ook in zijn oor gefluisterd dat ik noooit bij hem weg zou gaan en dat hij altijd de enige voor me zou zijn. En nu ben ik getrouwd met een ander dus zo loopt het leven nou eenmaal. Mijn ex is bij me weggegaan omdat ik geen kids wilde en nu is zijn nieuwe vriendin zwanger. Reden genoeg om zelf de verbitterde ex uit te hangen maar ik gun het hem en haar van harte want hij is helemaal het type ervoor.
Maar zijn exvrouw is nu nog steeds niet verder mt haar leven en lijkt er een sport van te maken om alles af te kraken wat hier gebeurt in huis. En dat stoort me mateloos.
Dit stukje sterkt mij in het idee, dat jij je eigen frustratie projecteert op de ex van je huidige man.
Lees mijn motto eens, zou ik zeggen.
[...]
Valt wel mee. Ik heb mijn ex ook in zijn oor gefluisterd dat ik noooit bij hem weg zou gaan en dat hij altijd de enige voor me zou zijn. En nu ben ik getrouwd met een ander dus zo loopt het leven nou eenmaal. Mijn ex is bij me weggegaan omdat ik geen kids wilde en nu is zijn nieuwe vriendin zwanger. Reden genoeg om zelf de verbitterde ex uit te hangen maar ik gun het hem en haar van harte want hij is helemaal het type ervoor.
Maar zijn exvrouw is nu nog steeds niet verder mt haar leven en lijkt er een sport van te maken om alles af te kraken wat hier gebeurt in huis. En dat stoort me mateloos.
Dit stukje sterkt mij in het idee, dat jij je eigen frustratie projecteert op de ex van je huidige man.
Lees mijn motto eens, zou ik zeggen.
donderdag 13 november 2008 om 16:17
Het blijft altijd lastig zulke dingen.
Er zullen genoeg exen zijn, die als lastig worden ervaren. Maar er zullen ook genoeg nieuwe partners zijn, die vinden dat de ex wat minder aanwezig moet zijn.
Het wordt gewoon tijd, dat sommige mensen een schop onder hun kont krijgen. Alles draait om de kinderen en daar hoort iedereen bepaalde gevoelens naar ex/nieuwe partner voor aan de kant te zetten.
Kinderen verlangen toch naar een liefdevol, warm en veilig nest. En het liefste met beiden ouders. Helaas is dat niet altijd zo. Daarom horen de ouders en de nieuwe ouders hier ook verstandig en verantwoordelijk mee om te gaan.
Helaas ken ik zelf ook een lastige ex. Ik heb een tijdje een relatie gehad met iemand, die zelf kinderen had. Zijn ex was labiel en daardoor kwam de zorg een tijdje bij mij.
Op een gegeven moment was het gewoon zo erg, dat de jeugdbescherming bijna ingeschakeld was als de kinderen bij moeder bleven wonen. Gelukkig voor de kids is ze na een tijdje weer wat beter in haar vel komen te zitten na de nodige therapie. Vader heeft altijd de hand boven haar hoofd gehouden. Na een aantal maanden begon de ellende, zij was jaloers op mij. De kinderen vonden mij leuk en trokken heel erg naar mij toe. Zij wist precies hoe zij de vader een schuldgevoel kon aanpraten. Totdat zij niet meer wilde dat wij nog een relatie hadden...........
Uiteraard schrijf ik hier niet alles. Er is heel veel gebeurd. Ik heb altijd het belang voor de kinderen voorop gesteld. Ik zorgde ervoor dat ze (vooral de oudste) naar hun moeder gingen, kadootjes voor moederdag gingen kopen etc. Vermoeiend was dat soms.
Achteraf heb ik echt spijt dat het AMK niet ingeschakeld is geweest. Want dat was echt beter geweest......
Er zullen genoeg exen zijn, die als lastig worden ervaren. Maar er zullen ook genoeg nieuwe partners zijn, die vinden dat de ex wat minder aanwezig moet zijn.
Het wordt gewoon tijd, dat sommige mensen een schop onder hun kont krijgen. Alles draait om de kinderen en daar hoort iedereen bepaalde gevoelens naar ex/nieuwe partner voor aan de kant te zetten.
Kinderen verlangen toch naar een liefdevol, warm en veilig nest. En het liefste met beiden ouders. Helaas is dat niet altijd zo. Daarom horen de ouders en de nieuwe ouders hier ook verstandig en verantwoordelijk mee om te gaan.
Helaas ken ik zelf ook een lastige ex. Ik heb een tijdje een relatie gehad met iemand, die zelf kinderen had. Zijn ex was labiel en daardoor kwam de zorg een tijdje bij mij.
Op een gegeven moment was het gewoon zo erg, dat de jeugdbescherming bijna ingeschakeld was als de kinderen bij moeder bleven wonen. Gelukkig voor de kids is ze na een tijdje weer wat beter in haar vel komen te zitten na de nodige therapie. Vader heeft altijd de hand boven haar hoofd gehouden. Na een aantal maanden begon de ellende, zij was jaloers op mij. De kinderen vonden mij leuk en trokken heel erg naar mij toe. Zij wist precies hoe zij de vader een schuldgevoel kon aanpraten. Totdat zij niet meer wilde dat wij nog een relatie hadden...........
Uiteraard schrijf ik hier niet alles. Er is heel veel gebeurd. Ik heb altijd het belang voor de kinderen voorop gesteld. Ik zorgde ervoor dat ze (vooral de oudste) naar hun moeder gingen, kadootjes voor moederdag gingen kopen etc. Vermoeiend was dat soms.
Achteraf heb ik echt spijt dat het AMK niet ingeschakeld is geweest. Want dat was echt beter geweest......
donderdag 13 november 2008 om 16:45
donderdag 13 november 2008 om 17:10
Mijn vriend heeft een dochter (en zoon) en zijn dochter woont nu sinds een half jaar bij hem. Er is geen contact met haar moeder en het ergste is dat haar moeder tot nu toe geen toestemming heeft gegeven om haar broer te zien. Mag wel bij haar thuis, maar dochter wil daar niet naar toe, en heeft nu geen bezoekplicht. Haar broer wil wel naar zijn vader toe, maar moeder weigert dat, bang om haar zoon ook kwijt te raken.
Ondanks pogingen van de raad is t nog niet gelukt om te zorgen dat ze contact heeft met haar broer, ook afspraken op de raad heeft ze tot nu toe afgezegd om daar een ontmoeting te regelen.
Het gaat me door merg en been, dat ze haar broer niet kan zien, waar ze zo naar uitziet. Het is niet eens mijn kind, maar heb er soms slapeloze nachten van. Vind t zo erg voor beide kinderen (12) , maar weet ook niet hoe ik dit kan oplossen.
Het doet me zoveel, de onmacht en het zien van haar huilbuien omdat ze haar broer mist. Weet zelf ook niet goed hoe ik hiermee moet omgaan, kan haar alleen maar zeggen dat er dat gewerkt wordt aan een oplossing, maar alles duurt zo lang...
Ondanks pogingen van de raad is t nog niet gelukt om te zorgen dat ze contact heeft met haar broer, ook afspraken op de raad heeft ze tot nu toe afgezegd om daar een ontmoeting te regelen.
Het gaat me door merg en been, dat ze haar broer niet kan zien, waar ze zo naar uitziet. Het is niet eens mijn kind, maar heb er soms slapeloze nachten van. Vind t zo erg voor beide kinderen (12) , maar weet ook niet hoe ik dit kan oplossen.
Het doet me zoveel, de onmacht en het zien van haar huilbuien omdat ze haar broer mist. Weet zelf ook niet goed hoe ik hiermee moet omgaan, kan haar alleen maar zeggen dat er dat gewerkt wordt aan een oplossing, maar alles duurt zo lang...
donderdag 13 november 2008 om 17:18
Pfff..
Het zou fijn zijn als iedereen nou eens normaal zou doen na een scheiding.
Je hoeft echt niet elke week de koffie op tafel te zetten,je hoeft geen dikke vrienden te zijn,maar gewoon normaal.
En normaal,
dan bedoel ik respect opbrengen voor alle partijen, beleefd zijn,eens een praatje maken,afspraken kunnen maken en overleggen, beetje begrip opbrengen en wat tolerantie.
O ja , en er hoort ook weleens een woordenwisseling of het niet eens zijn bij, dat is namelijk ook normaal.
In deze situatie's valt en staat een groot deel ook door hoe een exman zich opstelt.
Laten we die vooral niet buiten schot laten.
Het zou fijn zijn als iedereen nou eens normaal zou doen na een scheiding.
Je hoeft echt niet elke week de koffie op tafel te zetten,je hoeft geen dikke vrienden te zijn,maar gewoon normaal.
En normaal,
dan bedoel ik respect opbrengen voor alle partijen, beleefd zijn,eens een praatje maken,afspraken kunnen maken en overleggen, beetje begrip opbrengen en wat tolerantie.
O ja , en er hoort ook weleens een woordenwisseling of het niet eens zijn bij, dat is namelijk ook normaal.
In deze situatie's valt en staat een groot deel ook door hoe een exman zich opstelt.
Laten we die vooral niet buiten schot laten.
donderdag 13 november 2008 om 17:39
Daar heb je abosluut gelijk in dat de vader een grote rol in het geheel heeft. Hij zal zijn rug moeten rechten en soms de strijd met de moeder aan moeten gaan. Om zo tot een goede regeling te komen........
Maar het lijkt me best wel moeilijk als 1 van de partijen de kinderen er tussen in zet. En de boel aan 't opstoken is. Hoe ga je daarmee om? Op een bepaalde leeftijd gaan kinderen ook grenzen opzoeken en dingen gebruiken waar ze iets mee kunnen. Uitspelen is iets wat we allemaal wel eens gedaan hebben in de puberteit. Alleen dat kan in een gescheiden gezin e.d. wel eens verkeerd opgepakt worden door vader/moeder/nieuwe partner.
In mijn geval was het ook dat de vader heel wat meer ruggegraat had moeten tonen. Maar hij had ook een enorm schuldgevoel naar zijn kinderen toe. Want zij werden de dupe van de situatie. Het belang van de kinderen staat nou eenmaal altijd voorop. Alleen zijn er wel bepaalde situaties waarin je jezelf wel behoorlijk in moet houden om niet te ontploffen.
Maar het lijkt me best wel moeilijk als 1 van de partijen de kinderen er tussen in zet. En de boel aan 't opstoken is. Hoe ga je daarmee om? Op een bepaalde leeftijd gaan kinderen ook grenzen opzoeken en dingen gebruiken waar ze iets mee kunnen. Uitspelen is iets wat we allemaal wel eens gedaan hebben in de puberteit. Alleen dat kan in een gescheiden gezin e.d. wel eens verkeerd opgepakt worden door vader/moeder/nieuwe partner.
In mijn geval was het ook dat de vader heel wat meer ruggegraat had moeten tonen. Maar hij had ook een enorm schuldgevoel naar zijn kinderen toe. Want zij werden de dupe van de situatie. Het belang van de kinderen staat nou eenmaal altijd voorop. Alleen zijn er wel bepaalde situaties waarin je jezelf wel behoorlijk in moet houden om niet te ontploffen.
donderdag 13 november 2008 om 17:48
Tussen hem en zijn ex vrouw, is er op dit moment alleen nog contact via de raad, maar dat is minder dan 1 x per maand gemiddeld.Ze zegt iedere keer de dingen weer anders.Was iets eerst recht dan is t de keer erop krom enz. Zelf de raad, geeft toe dat t zo langzaam aan wel heel erg moeilijk wordt en dat ze overwegen een toezicht voogd aan te wijzen voor zijn zoon.
Het contact met zijn ex was redelijk tot zijn dochter bij hem kwam wonen, en sinds die tijd is er geen normaal gesprek meer mogelijk.
Probeer me zoveel mogelijk nutraal op te stellen, haar vader heeft een drukke baan, en ik ben wel vaak haar eerste aanspreekpunt na schooltijd, en als ze t moeilijk heeft.
Heb mijn leven voor haar om moeten omgooien, was een vrij leventje gewend, maar kan haar toch niet aan haar lot overlaten.
Het drukt ook wel op onze relatie, de gesprekken, het afwachten, de druk. Wil dat deze boze droom over is,
.
Het contact met zijn ex was redelijk tot zijn dochter bij hem kwam wonen, en sinds die tijd is er geen normaal gesprek meer mogelijk.
Probeer me zoveel mogelijk nutraal op te stellen, haar vader heeft een drukke baan, en ik ben wel vaak haar eerste aanspreekpunt na schooltijd, en als ze t moeilijk heeft.
Heb mijn leven voor haar om moeten omgooien, was een vrij leventje gewend, maar kan haar toch niet aan haar lot overlaten.
Het drukt ook wel op onze relatie, de gesprekken, het afwachten, de druk. Wil dat deze boze droom over is,
.
donderdag 13 november 2008 om 17:58
Vera, kan je man geen wijziging van hoofdverblijfplaats vragen voor zijn zoon? Omdat de Raad al zo bekend is met dit gezin, en zij ook inzien dat het zo niet gaat, zou hij hun eens advies kunnen vragen of dat een goede optie is voor zoon. Aangezien hij de kinderen wel voor bezoek naar moeder wil laten gaan, maakt hij wellicht een kans. Is dochter vrijwillig bij haar vader gaan wonen? Hoe oud zijn deze kinderen?
oh that purrrrrrrrrfect feeling
donderdag 13 november 2008 om 18:48
Poezewoes, ben wel bang voor herkenning maar zal er iets over zeggen. Zijn dochter is weggelopen bij haar moeder.
De moeder had de voogdij over beide en mijn vriend heeft toen bij de rechter voogdij over zijn dochter gevraagd (en gekregen)
in de tussenliggende tijd heeft zijn dochter bij hem gewoond.
Ook heeft hij gevraagd voor onderzoek of zijn zoon wel op zijn plaats zit bij zijn moeder. Wil niet perse ook de voogdij voor zijn zoon, maar er waren ernstige zorgen over zijn dochter en wil niet later het verwijt krijgen van zijn zoon, dat hij zijn dochter voortrok. Zijn zoon zegt bij de raad dat hij zijn vader wil zien, en zijn moeder verbied nu t contact terwijl er nog wel een omgangsregeling is terwijl zijn dochter geen omgangsregeling heeft.
Zijn zoon vraagt waarom haal je me niet op, zijn vader zegt dan dat t niet mag van zijn moeder en hij dan weer o ja wel hoor ze zegt dat t wel mag.
Maar bij de raad zegt ze ook dat t niet mag.
Het gaat om een tweeling van 12
Als mijn vriend t met de raad bespreekt, zegt ze ook dat t wel heel moeilijk is en dat ze zo vlug geen oplossing weet, als ze weer een afmelding krijgt voor ontmoeting tussen de kinderen.
Zijn dochter wil nu niet naar haar moeder en wil nu ook geen contact met haar omdat ze blijft weigeren haar broer te ontmoeten. Ook geeft ze maar deels toe wat er is gebeurd en waarom ze is weggelopen. Er zijn dingen gebeurd die echt niet kunnen, maar durf er hier niets over te zeggen.
Het onderzoek is nu verder uitgebreid, omdat er twijfels zijn over verblijf, opvoeding van zijn zoon bij zijn moeder. Als dat onderzoek klaar is dan komt er een definitieve uitspraak waar zijn zoon komt te wonen door de rechter.
De raad heeft al wel gezegd dat we niet hoeven te vrezen dat zijn dochter terugmoet.
Maar hoe kan ik haar t beste helpen, als ze weer stilletjes is,
moet huilen de feestdagen komen eraan en ze mist haar broer en ik kan haar geen goed nieuws brengen dan alleen maar zeggen dat ik hoop dat ze haar broer weer gaat zien in de toekomst.
Ga een kaarsje voor ze branden, maar denk dat ze elkaar niet zullen zien met kerst.
De moeder had de voogdij over beide en mijn vriend heeft toen bij de rechter voogdij over zijn dochter gevraagd (en gekregen)
in de tussenliggende tijd heeft zijn dochter bij hem gewoond.
Ook heeft hij gevraagd voor onderzoek of zijn zoon wel op zijn plaats zit bij zijn moeder. Wil niet perse ook de voogdij voor zijn zoon, maar er waren ernstige zorgen over zijn dochter en wil niet later het verwijt krijgen van zijn zoon, dat hij zijn dochter voortrok. Zijn zoon zegt bij de raad dat hij zijn vader wil zien, en zijn moeder verbied nu t contact terwijl er nog wel een omgangsregeling is terwijl zijn dochter geen omgangsregeling heeft.
Zijn zoon vraagt waarom haal je me niet op, zijn vader zegt dan dat t niet mag van zijn moeder en hij dan weer o ja wel hoor ze zegt dat t wel mag.
Maar bij de raad zegt ze ook dat t niet mag.
Het gaat om een tweeling van 12
Als mijn vriend t met de raad bespreekt, zegt ze ook dat t wel heel moeilijk is en dat ze zo vlug geen oplossing weet, als ze weer een afmelding krijgt voor ontmoeting tussen de kinderen.
Zijn dochter wil nu niet naar haar moeder en wil nu ook geen contact met haar omdat ze blijft weigeren haar broer te ontmoeten. Ook geeft ze maar deels toe wat er is gebeurd en waarom ze is weggelopen. Er zijn dingen gebeurd die echt niet kunnen, maar durf er hier niets over te zeggen.
Het onderzoek is nu verder uitgebreid, omdat er twijfels zijn over verblijf, opvoeding van zijn zoon bij zijn moeder. Als dat onderzoek klaar is dan komt er een definitieve uitspraak waar zijn zoon komt te wonen door de rechter.
De raad heeft al wel gezegd dat we niet hoeven te vrezen dat zijn dochter terugmoet.
Maar hoe kan ik haar t beste helpen, als ze weer stilletjes is,
moet huilen de feestdagen komen eraan en ze mist haar broer en ik kan haar geen goed nieuws brengen dan alleen maar zeggen dat ik hoop dat ze haar broer weer gaat zien in de toekomst.
Ga een kaarsje voor ze branden, maar denk dat ze elkaar niet zullen zien met kerst.
donderdag 13 november 2008 om 20:50
quote:whitley schreef op 13 november 2008 @ 17:39:
Daar heb je abosluut gelijk in dat de vader een grote rol in het geheel heeft. Hij zal zijn rug moeten rechten en soms de strijd met de moeder aan moeten gaan. Om zo tot een goede regeling te komen........
Maar het lijkt me best wel moeilijk als 1 van de partijen de kinderen er tussen in zet. En de boel aan 't opstoken is. Hoe ga je daarmee om? Op een bepaalde leeftijd gaan kinderen ook grenzen opzoeken en dingen gebruiken waar ze iets mee kunnen. Uitspelen is iets wat we allemaal wel eens gedaan hebben in de puberteit. Alleen dat kan in een gescheiden gezin e.d. wel eens verkeerd opgepakt worden door vader/moeder/nieuwe partner.
In mijn geval was het ook dat de vader heel wat meer ruggegraat had moeten tonen. Maar hij had ook een enorm schuldgevoel naar zijn kinderen toe. Want zij werden de dupe van de situatie. Het belang van de kinderen staat nou eenmaal altijd voorop. Alleen zijn er wel bepaalde situaties waarin je jezelf wel behoorlijk in moet houden om niet te ontploffen.
Maar ook ruggegraat naar de nieuwe vriendin whitley.
Het zijn niet alleen de exen hoor,de nieuwe vriendinnen kunnen er ook wat van.
En gelukkig zijn er ook genoeg voorbeelden waarbij het wel goed gaat.
Daar heb je abosluut gelijk in dat de vader een grote rol in het geheel heeft. Hij zal zijn rug moeten rechten en soms de strijd met de moeder aan moeten gaan. Om zo tot een goede regeling te komen........
Maar het lijkt me best wel moeilijk als 1 van de partijen de kinderen er tussen in zet. En de boel aan 't opstoken is. Hoe ga je daarmee om? Op een bepaalde leeftijd gaan kinderen ook grenzen opzoeken en dingen gebruiken waar ze iets mee kunnen. Uitspelen is iets wat we allemaal wel eens gedaan hebben in de puberteit. Alleen dat kan in een gescheiden gezin e.d. wel eens verkeerd opgepakt worden door vader/moeder/nieuwe partner.
In mijn geval was het ook dat de vader heel wat meer ruggegraat had moeten tonen. Maar hij had ook een enorm schuldgevoel naar zijn kinderen toe. Want zij werden de dupe van de situatie. Het belang van de kinderen staat nou eenmaal altijd voorop. Alleen zijn er wel bepaalde situaties waarin je jezelf wel behoorlijk in moet houden om niet te ontploffen.
Maar ook ruggegraat naar de nieuwe vriendin whitley.
Het zijn niet alleen de exen hoor,de nieuwe vriendinnen kunnen er ook wat van.
En gelukkig zijn er ook genoeg voorbeelden waarbij het wel goed gaat.
donderdag 13 november 2008 om 21:27
Ik heb je op gelezen en wat mij opvalt is dat ik mis dat jouw man eens een keer met zijn ex vrouw om de tafel is gaan zitten. Kinderen mogen nooit ge(mis)bruikt worden als de ouders uit elkaar zijn.
Zelf ben ik al 2 keer gescheiden maar wij hebben nooit de kinderen ook maar één slecht woord over de ander gezegtd verteld.
Mijn kinderen woonden na het 2e jaar scheiding bij hun vader vanwege mijn ziekte maar er werden goede afspraken gemaakt. Een goed voorbeeld voor de kinderen dat afspraken afspraken zijn mits er natuurlijk iets ernstigs gebeurd waardoor bijvoorbeeld een weekend niet door kon gaan ( waken, overlijden van één van de ouders) Wij gingen als ouders en soms met partner erbij naar voorlichtingsavonden en ouderavonden naar school. Toen de vader van mijn kids in het ziekenhuis lag ben ik daar in huis geweest en niet zijn vriendin omdat zij zelf kids en werk had en zij nog zelfstandig woonde. Wel goed met elkaar gecommuniceerd.
Laat je man eens met de vuist op tafel slaan en schriftelijke afspraken maken die ze beiden ondertekenen. Jij moet je er niet mee bemoeien want alles wat jij tegen haar zal zeggen slaat aan als een rode lap bij een stier.
Desnoods een gesprek met je man, ex en iemand onafhankelijk want de kinderen zijn hier de dupe van en niet jij! Jij bent volwassen genoeg om het te kunnen relativeren en je man eens aan te spreken.
Succes!
Zelf ben ik al 2 keer gescheiden maar wij hebben nooit de kinderen ook maar één slecht woord over de ander gezegtd verteld.
Mijn kinderen woonden na het 2e jaar scheiding bij hun vader vanwege mijn ziekte maar er werden goede afspraken gemaakt. Een goed voorbeeld voor de kinderen dat afspraken afspraken zijn mits er natuurlijk iets ernstigs gebeurd waardoor bijvoorbeeld een weekend niet door kon gaan ( waken, overlijden van één van de ouders) Wij gingen als ouders en soms met partner erbij naar voorlichtingsavonden en ouderavonden naar school. Toen de vader van mijn kids in het ziekenhuis lag ben ik daar in huis geweest en niet zijn vriendin omdat zij zelf kids en werk had en zij nog zelfstandig woonde. Wel goed met elkaar gecommuniceerd.
Laat je man eens met de vuist op tafel slaan en schriftelijke afspraken maken die ze beiden ondertekenen. Jij moet je er niet mee bemoeien want alles wat jij tegen haar zal zeggen slaat aan als een rode lap bij een stier.
Desnoods een gesprek met je man, ex en iemand onafhankelijk want de kinderen zijn hier de dupe van en niet jij! Jij bent volwassen genoeg om het te kunnen relativeren en je man eens aan te spreken.
Succes!
donderdag 13 november 2008 om 22:39
donderdag 13 november 2008 om 22:42
Hoe bedoel je, met de vuist op tafel slaan en schriftelijke afspraken maken? De moeder onder druk zetten om te overleggen over een goede regeling? Is dat een basis voor een goede oplossing? Ik denk dat overleg/onderhandelen alleen kans van slagen heeft als beide partijen van goede wil zijn. Dat begint niet met de vuist op tafel slaan.
Ga in therapie!
