Relaties
alle pijlers
geen moederdagcadeau gekregen
maandag 12 mei 2014 om 12:25
voordat jullie denken dat ik mn man afbrand met deze topic dat is niet zo, maar ben zooo boos en telleur gesteld.
ik heb dus gister geen moederdag cadeau gekregen en ben dr best heel erg boos over en zwaar telleur gesteld in hem.
ik sta altijd voor iedereen hier in huis klaar, doe alles hier,
zorg dat alles op rolletjes loopt, zorg voor ons kind, doe het hele huishouden en hij hoeft helemaal maar dan ook helemaal nix tedoen hier, enigste wat hij doet is werken 6dagen in de week.
ik vraag nooit ergens om, ben absoluut niet veeleisend, ik zeur en klaag nooit op hem omdat hij zoveel werkt en dit voor ons doet(ben helaas werkloos en doe onwijs mn best maar is vreselijke moeilijke tijd), heb zelfs aan gegeven dat ik geen cadeautje hoefde voor mn verjaardag paar maand terug(stiekem wel op gehoopt), maar nu is het godverdorie 1x in jaar moederdag!
en dan krijg ik helemaal nix! zelfs geen kaartje..
ik kan zaterdags zelfs nog op pad om cadeautjes tekopen voor onze moeders.
wij hebben een slechte band(relatie) met zijn ouders daar wilde hij eerst liever niet naartoe, ik heb daar zelfs op aangedrongen om er wel heen tegaan omdat het tenslotte z'n moeder is en het maar 1x per jaar moederdag is.
ik ga dan ook met tegenzin naar zn ouders maar doe dit omdat het wel zo hoord vind ik.
en ik krijg godverdorie helemaal nix!
was gister ook zo boos dat ik optijd naar bed ben gegaan en er ff helemaal klaar mee was.
het gaat mij niet perse om een kado of dat iets geld moet kosten maar een beetje waardering voor alles wat ik doe, dat ik een goeie en lieve vrouw ben, een goeie moeder en gevoel krijg dat ik gewaardeerd word.
en dat hoeft niet perse alleen op deze dag, dat hoort altijd zo tezijn maar dit voelt echt als een mes in mn rug.
sorry vd lange post maar moest het echt ff kwijt.
ik heb dus gister geen moederdag cadeau gekregen en ben dr best heel erg boos over en zwaar telleur gesteld in hem.
ik sta altijd voor iedereen hier in huis klaar, doe alles hier,
zorg dat alles op rolletjes loopt, zorg voor ons kind, doe het hele huishouden en hij hoeft helemaal maar dan ook helemaal nix tedoen hier, enigste wat hij doet is werken 6dagen in de week.
ik vraag nooit ergens om, ben absoluut niet veeleisend, ik zeur en klaag nooit op hem omdat hij zoveel werkt en dit voor ons doet(ben helaas werkloos en doe onwijs mn best maar is vreselijke moeilijke tijd), heb zelfs aan gegeven dat ik geen cadeautje hoefde voor mn verjaardag paar maand terug(stiekem wel op gehoopt), maar nu is het godverdorie 1x in jaar moederdag!
en dan krijg ik helemaal nix! zelfs geen kaartje..
ik kan zaterdags zelfs nog op pad om cadeautjes tekopen voor onze moeders.
wij hebben een slechte band(relatie) met zijn ouders daar wilde hij eerst liever niet naartoe, ik heb daar zelfs op aangedrongen om er wel heen tegaan omdat het tenslotte z'n moeder is en het maar 1x per jaar moederdag is.
ik ga dan ook met tegenzin naar zn ouders maar doe dit omdat het wel zo hoord vind ik.
en ik krijg godverdorie helemaal nix!
was gister ook zo boos dat ik optijd naar bed ben gegaan en er ff helemaal klaar mee was.
het gaat mij niet perse om een kado of dat iets geld moet kosten maar een beetje waardering voor alles wat ik doe, dat ik een goeie en lieve vrouw ben, een goeie moeder en gevoel krijg dat ik gewaardeerd word.
en dat hoeft niet perse alleen op deze dag, dat hoort altijd zo tezijn maar dit voelt echt als een mes in mn rug.
sorry vd lange post maar moest het echt ff kwijt.
maandag 12 mei 2014 om 13:32
Het is eigenlijk heel simpel:
Als jij iets verwacht voor Moederdag moet je dat aangeven.
Wij vrouwen vinden dat niet romantisch, vind ik ook niet. Maar het is het enige dat werkt. Aangeven dat je niks wil voor je verjaardag en er dan wel op hopen is onzinnig.
Hier is het zo: ik geef niks om Valentijn, Sint en trouwdag (zo voel ik dat gewoon) daarentegen vind ik verjaardag, kerst en Moederdag wel belangrijk. Dat heb ik gezegd. Mijn man doet bij de eerste drie dus niks, en bij de laatste drie wel. Geldt andersom natuurlijk ook.
Niet romantisch, wel duidelijk. Het maakt miet uit of je iets "hoort" te krijgen, het gaat erom dat jij je verwachtingen uitspreekt.
Als jij iets verwacht voor Moederdag moet je dat aangeven.
Wij vrouwen vinden dat niet romantisch, vind ik ook niet. Maar het is het enige dat werkt. Aangeven dat je niks wil voor je verjaardag en er dan wel op hopen is onzinnig.
Hier is het zo: ik geef niks om Valentijn, Sint en trouwdag (zo voel ik dat gewoon) daarentegen vind ik verjaardag, kerst en Moederdag wel belangrijk. Dat heb ik gezegd. Mijn man doet bij de eerste drie dus niks, en bij de laatste drie wel. Geldt andersom natuurlijk ook.
Niet romantisch, wel duidelijk. Het maakt miet uit of je iets "hoort" te krijgen, het gaat erom dat jij je verwachtingen uitspreekt.
maandag 12 mei 2014 om 13:33
Dus dit topic is niet bedoelt om je man af te branden (dat zeg je zelf in je OP) maar;
- je bent wel boos dat geen moederdagcadeau aan jou gegeven heeft (terwijl je niet zijn moeder bent)
- zeurt dat hij niets in het huishouden doet
- dat het enige wat hij doet 6 dagen in de week werken is
- je boos bent omdat geen verjaardagscadeau hebt gekregen (ook al had je gezegd niets te hoeven, maar eigenlijk toch wel iets gewild had)
- jij op zaterdag cadeautjes voor jullie moeders gaat kopen (omdat hij daar geen tijd voor heeft i.v.m. werk, maar jij gaat er dan wel van uit dat hij wel tijd heeft om iets voor jou te halen.)
Ik vind dit er toch aardig op lijken alsof je hem aan het afbranden bent, want wat is dit anders.
Volgens mij kun je hem beter waarderen voor wat hij wel doet dan je zo ongelofelijk boos te maken over zoiets belachelijks, dat lijkt me veel gezonder voor jullie relatie.
- je bent wel boos dat geen moederdagcadeau aan jou gegeven heeft (terwijl je niet zijn moeder bent)
- zeurt dat hij niets in het huishouden doet
- dat het enige wat hij doet 6 dagen in de week werken is
- je boos bent omdat geen verjaardagscadeau hebt gekregen (ook al had je gezegd niets te hoeven, maar eigenlijk toch wel iets gewild had)
- jij op zaterdag cadeautjes voor jullie moeders gaat kopen (omdat hij daar geen tijd voor heeft i.v.m. werk, maar jij gaat er dan wel van uit dat hij wel tijd heeft om iets voor jou te halen.)
Ik vind dit er toch aardig op lijken alsof je hem aan het afbranden bent, want wat is dit anders.
Volgens mij kun je hem beter waarderen voor wat hij wel doet dan je zo ongelofelijk boos te maken over zoiets belachelijks, dat lijkt me veel gezonder voor jullie relatie.
maandag 12 mei 2014 om 13:35
quote:saartje- schreef op 12 mei 2014 @ 13:20:
[...]
En ik vind wel dat je de verjaardag van een ander kan negeren als je duidelijk bent dat je er niets mee hebt.
No offence, maar je klinkt zo niet direct als de meest aangename vriendin .
Hoe kun je nu andere mensen hun verjaardagen straal negeren? Het is niet omdat jij zo'n dagen niet leuk vindt dat jouw familie / vrienden dat ook zo vinden. Een kaartje / berichtje is toch echt maar een kleine moeite om iemand te plezieren op z'n verjaardag, ook al heb je er zelfs niets mee.
[...]
En ik vind wel dat je de verjaardag van een ander kan negeren als je duidelijk bent dat je er niets mee hebt.
No offence, maar je klinkt zo niet direct als de meest aangename vriendin .
Hoe kun je nu andere mensen hun verjaardagen straal negeren? Het is niet omdat jij zo'n dagen niet leuk vindt dat jouw familie / vrienden dat ook zo vinden. Een kaartje / berichtje is toch echt maar een kleine moeite om iemand te plezieren op z'n verjaardag, ook al heb je er zelfs niets mee.
maandag 12 mei 2014 om 13:42
quote:Thordis schreef op 12 mei 2014 @ 13:22:
Daar sta ik toch anders in. Ik heb niet zoveel met verjaardagen, maar ik probeer toch aan de verjaardag van een ander te denken. Het gaat er namelijk niet om wat ik ervan vind, maar om de ander, lijkt me
Natuurlijk gaat het dan wel om de ander , maar als de ander aangeeft er geen waarde aan te hechten, vind ik niet dat de ander het recht heeft om boos en teleurgesteld te zijn als er dan ook niets mee gedaan wordt.
.
Daar sta ik toch anders in. Ik heb niet zoveel met verjaardagen, maar ik probeer toch aan de verjaardag van een ander te denken. Het gaat er namelijk niet om wat ik ervan vind, maar om de ander, lijkt me
Natuurlijk gaat het dan wel om de ander , maar als de ander aangeeft er geen waarde aan te hechten, vind ik niet dat de ander het recht heeft om boos en teleurgesteld te zijn als er dan ook niets mee gedaan wordt.
.
maandag 12 mei 2014 om 13:42
Ik snap best wel dat je het jammer vindt dat je niets krijgt. Zelfs geen kopje thee op bed oid. Dat zou ik ook jammer vinden. Dus dat is te snappen. Maar om nou zo ontzettend boos te worden? Heb je gevraagd waarom hij geen aandacht besteed aan Moederdag?
Heb je verteld dat je baalt dat je niks hebt gekregen? Misschien is er wel een hele goede reden.....
En dat jij een cadeautje koopt voor zijn moeder is lief van je. Maar dat verplicht toch niemand je? Je doet het omdat je haar graag iets wilt geven, niet omdat je er iets voor terug wilt. Tenminste, zo werkt dat meestal met cadeaus. Koop dan niks, als het je alleen maar frustratie oplevert.
Ik zou gewoon eens zeggen dat je het leuk vind als er aandacht aan je besteed wordt op Moederdag. En ook waarom. Waarschijnlijk zegt je man dat hij dacht dat het je niets interesseerde of iets in die richting.
Heb je verteld dat je baalt dat je niks hebt gekregen? Misschien is er wel een hele goede reden.....
En dat jij een cadeautje koopt voor zijn moeder is lief van je. Maar dat verplicht toch niemand je? Je doet het omdat je haar graag iets wilt geven, niet omdat je er iets voor terug wilt. Tenminste, zo werkt dat meestal met cadeaus. Koop dan niks, als het je alleen maar frustratie oplevert.
Ik zou gewoon eens zeggen dat je het leuk vind als er aandacht aan je besteed wordt op Moederdag. En ook waarom. Waarschijnlijk zegt je man dat hij dacht dat het je niets interesseerde of iets in die richting.
maandag 12 mei 2014 om 13:45
Overigens vind ik dat hele 'je moet niets verwachten en anders moet je exact aangeven wat je verwacht' niet zo heel waar.
Een man is geen alien, die heeft ook inlevingsvermogen. Dus hij kan zelf ook bedenken dat het misschien wel tof is om een leuk kadootje te kopen voor een verjaardag of moederdag, of dat het misschien wel lief is om een keer je partner te verrassen. En natuurlijk, je hebt attente en minder attente mensen, zowel mannen als vrouwen. Maar om die hele discussie nou altijd af te doen met 'zo zijn mannen'... Dat vind ik een tikje sneu. Vooral niets verwachten....
Natuurlijk is het dom om te zeggen dat je niets wilt en dan toch wat te verwachten. Maar als je dat niet hebt gezegd en je man kent je langer dan vandaag dan zou hij toch moeten weten dat iets dergelijks op prijs gesteld word, al heeft hij niets met moederdag of verjaardagen of weetikhetwatvoor dag?
Een man is geen alien, die heeft ook inlevingsvermogen. Dus hij kan zelf ook bedenken dat het misschien wel tof is om een leuk kadootje te kopen voor een verjaardag of moederdag, of dat het misschien wel lief is om een keer je partner te verrassen. En natuurlijk, je hebt attente en minder attente mensen, zowel mannen als vrouwen. Maar om die hele discussie nou altijd af te doen met 'zo zijn mannen'... Dat vind ik een tikje sneu. Vooral niets verwachten....
Natuurlijk is het dom om te zeggen dat je niets wilt en dan toch wat te verwachten. Maar als je dat niet hebt gezegd en je man kent je langer dan vandaag dan zou hij toch moeten weten dat iets dergelijks op prijs gesteld word, al heeft hij niets met moederdag of verjaardagen of weetikhetwatvoor dag?
maandag 12 mei 2014 om 13:51
Ik ben laatst overigens ook een tikje teleurgesteld geweest. Ik was jarig en ik heb heus nog wel wat wensen. Nu kreeg ik van mijn man een boek, helemaal goed, maar het was van een schrijver die ik al jaren niet meer lees, en dan ook nog deel 4 van een serie die je moet volgen. Stond groot op de voorkant: deel 4 uit de serie....
Tja, dat vond ik gewoon best wel onattent. Ja, hij had onthouden dat ik graag lees. En hij had zelfs nog onthouden dat ik een boek van die schrijver in mijn kast had staan. Alleen vond ik het ergens best wel lullig dat hij niet wist dat ik dat boek al 15 jaar had en dat ik de laatste 23 boeken van die schrijver niet had gelezen. Overal in huis slingeren boeken rond van schrijvers die ik wél lees, ik had hem enthousiast verteld over een nieuw boek wat me zo leuk leek (niet met als doel dat kado te krijgen).
Dus dit was een kwestie van in de laatste 15 minuten voor sluitingstijd een boek uit de top 10 lijst van de boekenwinkel pakken. Dat zei hij zelf. En tja, dat vind ik dan niet heel erg leuk ofzo. Maakt me vast een vreselijk mens, dat ik het niet gewoon waardeer dat hij weet dat ik graag lees en weet dat ik een boek van die schrijver heb, maar ik was toch een tikje teleurgesteld.
Geen ruzie over gehad hoor, ik heb het boek gewoon geruild voor het boek wat ik heel graag wilde hebben, en ik waardeer de moeite heus, maar toch. Ik ben heel on-viva achtig kennelijk als ik me daar een tikje sneu door voel.
Tja, dat vond ik gewoon best wel onattent. Ja, hij had onthouden dat ik graag lees. En hij had zelfs nog onthouden dat ik een boek van die schrijver in mijn kast had staan. Alleen vond ik het ergens best wel lullig dat hij niet wist dat ik dat boek al 15 jaar had en dat ik de laatste 23 boeken van die schrijver niet had gelezen. Overal in huis slingeren boeken rond van schrijvers die ik wél lees, ik had hem enthousiast verteld over een nieuw boek wat me zo leuk leek (niet met als doel dat kado te krijgen).
Dus dit was een kwestie van in de laatste 15 minuten voor sluitingstijd een boek uit de top 10 lijst van de boekenwinkel pakken. Dat zei hij zelf. En tja, dat vind ik dan niet heel erg leuk ofzo. Maakt me vast een vreselijk mens, dat ik het niet gewoon waardeer dat hij weet dat ik graag lees en weet dat ik een boek van die schrijver heb, maar ik was toch een tikje teleurgesteld.
Geen ruzie over gehad hoor, ik heb het boek gewoon geruild voor het boek wat ik heel graag wilde hebben, en ik waardeer de moeite heus, maar toch. Ik ben heel on-viva achtig kennelijk als ik me daar een tikje sneu door voel.
maandag 12 mei 2014 om 13:51
quote:fleetfox schreef op 12 mei 2014 @ 13:06:
Dit stukje viel mij meteen op:
Quote:
heb zelfs aan gegeven dat ik geen cadeautje hoefde voor mn verjaardag paar maand terug (stiekem wel op gehoopt).
Ik word altijd zó moe als ik een vrouw dit hoor zeggen... Als je een man zegt dat je geen cadeau hoeft, moet je er ook niet op hopen. Heb dan de ballen om te zeggen dat je wél een cadeau wilt hebben, maar ga niet zo (aaargh!) verschrikkelijk verwend doen en toch de hoop houden dat je toch wat krijgt.
Mannen denken niet zo! Die horen je zeggen dat je géén cadeau wilt. Moet hij dan in jouw hoofd kruipen en er achter komen dat je toch wél een cadeau wilt? Dat kan hij niet, hij kan jouw gedachten niet lezen. En daarom heeft hij niets gekocht. Jij was immers helder: ik hoef geen cadeau.
Dus, zeur niet. Ik ga hem hier x 1000 plaatsen:
Mijn man kwam gisteren aan dat hij niets voor mij had voor Moederdag. Tja, hoeft ook niet. Ik word pas over een maand moeder. Hij een geweldige vent die mij iedere dag laat weten dat hij heel blij met mij is, heb ik geen cadeau voor nodig. Niet met moederdag, niet op ons jubileum en niet met mijn verjaardag of Kerst. Leuk meegenomen als het zo is, maar ik weet wat ik aan hem heb en dat is voldoende voor mij. De blik in zijn ogen als hij mij ziet na een dag hard werken, is mij veel meer waard dan een cadeau.
Vooral die laatste zin, daar gaat het om.
Kreeg van mijn kleuter een prachtige papieren theepot inclusief zakje en glas, geknutseld op school. Hij glom als een keutel toen ik hem enthousiast de hemel in prees.
Dit stukje viel mij meteen op:
Quote:
heb zelfs aan gegeven dat ik geen cadeautje hoefde voor mn verjaardag paar maand terug (stiekem wel op gehoopt).
Ik word altijd zó moe als ik een vrouw dit hoor zeggen... Als je een man zegt dat je geen cadeau hoeft, moet je er ook niet op hopen. Heb dan de ballen om te zeggen dat je wél een cadeau wilt hebben, maar ga niet zo (aaargh!) verschrikkelijk verwend doen en toch de hoop houden dat je toch wat krijgt.
Mannen denken niet zo! Die horen je zeggen dat je géén cadeau wilt. Moet hij dan in jouw hoofd kruipen en er achter komen dat je toch wél een cadeau wilt? Dat kan hij niet, hij kan jouw gedachten niet lezen. En daarom heeft hij niets gekocht. Jij was immers helder: ik hoef geen cadeau.
Dus, zeur niet. Ik ga hem hier x 1000 plaatsen:
Mijn man kwam gisteren aan dat hij niets voor mij had voor Moederdag. Tja, hoeft ook niet. Ik word pas over een maand moeder. Hij een geweldige vent die mij iedere dag laat weten dat hij heel blij met mij is, heb ik geen cadeau voor nodig. Niet met moederdag, niet op ons jubileum en niet met mijn verjaardag of Kerst. Leuk meegenomen als het zo is, maar ik weet wat ik aan hem heb en dat is voldoende voor mij. De blik in zijn ogen als hij mij ziet na een dag hard werken, is mij veel meer waard dan een cadeau.
Vooral die laatste zin, daar gaat het om.
Kreeg van mijn kleuter een prachtige papieren theepot inclusief zakje en glas, geknutseld op school. Hij glom als een keutel toen ik hem enthousiast de hemel in prees.
maandag 12 mei 2014 om 13:51
quote:poes123 schreef op 12 mei 2014 @ 13:35:
[...]
No offence, maar je klinkt zo niet direct als de meest aangename vriendin .
Hoe kun je nu andere mensen hun verjaardagen straal negeren? Het is niet omdat jij zo'n dagen niet leuk vindt dat jouw familie / vrienden dat ook zo vinden. Een kaartje / berichtje is toch echt maar een kleine moeite om iemand te plezieren op z'n verjaardag, ook al heb je er zelfs niets mee.
Ik heb geen grote vriendenkring, maar heb naast mijn grote familie nog een handjevol vrienden waarvoor ik door het vuur ga.
Als iemand zijn/haar verjaardag belangrijk vindt en ik weet dat ze graag willen dat ik kom, dan ben ik er natuurlijk. Ook al heb ik niets met verjaardagskringen met gebak en koffie. Ik maak er gewoon wat van. Al ben ik er maar een uur. Toch zou ik het niet asociaal vinden als iemand zou zeggen liever op een ander moment langs te komen. Anderen misschien wel.
[...]
No offence, maar je klinkt zo niet direct als de meest aangename vriendin .
Hoe kun je nu andere mensen hun verjaardagen straal negeren? Het is niet omdat jij zo'n dagen niet leuk vindt dat jouw familie / vrienden dat ook zo vinden. Een kaartje / berichtje is toch echt maar een kleine moeite om iemand te plezieren op z'n verjaardag, ook al heb je er zelfs niets mee.
Ik heb geen grote vriendenkring, maar heb naast mijn grote familie nog een handjevol vrienden waarvoor ik door het vuur ga.
Als iemand zijn/haar verjaardag belangrijk vindt en ik weet dat ze graag willen dat ik kom, dan ben ik er natuurlijk. Ook al heb ik niets met verjaardagskringen met gebak en koffie. Ik maak er gewoon wat van. Al ben ik er maar een uur. Toch zou ik het niet asociaal vinden als iemand zou zeggen liever op een ander moment langs te komen. Anderen misschien wel.
maandag 12 mei 2014 om 13:52
Nog een die het met je eens is, Thordis.
Ik ben heel blij dat mijn man mij wel (met de kinderen) een ontbijtje op bed brengt en daarbij nog een doos bonbons geeft (die we 's avonds samen opeten)!
Daar heb ik echt niet om gevraagd, maar hij weet heus wel dat ik dat leuk vindt. Ik zie het als een blijk van waardering voor de manier waarop ik de moeder van zijn kinderen ben.
Ik ben heel blij dat mijn man mij wel (met de kinderen) een ontbijtje op bed brengt en daarbij nog een doos bonbons geeft (die we 's avonds samen opeten)!
Daar heb ik echt niet om gevraagd, maar hij weet heus wel dat ik dat leuk vindt. Ik zie het als een blijk van waardering voor de manier waarop ik de moeder van zijn kinderen ben.
maandag 12 mei 2014 om 13:54
quote:olivia1 schreef op 12 mei 2014 @ 13:32:
Het is eigenlijk heel simpel:
Als jij iets verwacht voor Moederdag moet je dat aangeven.
Wij vrouwen vinden dat niet romantisch, vind ik ook niet. Maar het is het enige dat werkt. Aangeven dat je niks wil voor je verjaardag en er dan wel op hopen is onzinnig.
Hier is het zo: ik geef niks om Valentijn, Sint en trouwdag (zo voel ik dat gewoon) daarentegen vind ik verjaardag, kerst en Moederdag wel belangrijk. Dat heb ik gezegd. Mijn man doet bij de eerste drie dus niks, en bij de laatste drie wel. Geldt andersom natuurlijk ook.
Niet romantisch, wel duidelijk. Het maakt miet uit of je iets "hoort" te krijgen, het gaat erom dat jij je verwachtingen uitspreekt.
Eens. Sterker nog, met ELKAAR communiceren. Jij = verwachtingen/ hij = verwachtingen. Dat schept duidelijkheid.
******
Hier hebben we besloten dat we elkaar tussendoor spontaan verwennen en met verjaardagen. Vaak hebben we het druk zakelijk/privé/hobby, dat het juist heel leuk is om dan een cadeau te krijgen. Dat bedoel ik dus met "even uit de sleur."
De feestdagen zijn al speciaal vanwege de betekenissen, herdenkingen enz. Dat heeft weinig met cadeaus te maken maar wordt door de commercie min of meer opgedrongen.
Met sinterklaas gaven we elkaar snoep en chocoletters ipv cadeaus. We staken tijd en aandacht aan de suprises vanwege de lol en hilarische elementen. Zoonlief vindt dat kinderachtig en daarom vieren we het niet meer.
Het is eigenlijk heel simpel:
Als jij iets verwacht voor Moederdag moet je dat aangeven.
Wij vrouwen vinden dat niet romantisch, vind ik ook niet. Maar het is het enige dat werkt. Aangeven dat je niks wil voor je verjaardag en er dan wel op hopen is onzinnig.
Hier is het zo: ik geef niks om Valentijn, Sint en trouwdag (zo voel ik dat gewoon) daarentegen vind ik verjaardag, kerst en Moederdag wel belangrijk. Dat heb ik gezegd. Mijn man doet bij de eerste drie dus niks, en bij de laatste drie wel. Geldt andersom natuurlijk ook.
Niet romantisch, wel duidelijk. Het maakt miet uit of je iets "hoort" te krijgen, het gaat erom dat jij je verwachtingen uitspreekt.
Eens. Sterker nog, met ELKAAR communiceren. Jij = verwachtingen/ hij = verwachtingen. Dat schept duidelijkheid.
******
Hier hebben we besloten dat we elkaar tussendoor spontaan verwennen en met verjaardagen. Vaak hebben we het druk zakelijk/privé/hobby, dat het juist heel leuk is om dan een cadeau te krijgen. Dat bedoel ik dus met "even uit de sleur."
De feestdagen zijn al speciaal vanwege de betekenissen, herdenkingen enz. Dat heeft weinig met cadeaus te maken maar wordt door de commercie min of meer opgedrongen.
Met sinterklaas gaven we elkaar snoep en chocoletters ipv cadeaus. We staken tijd en aandacht aan de suprises vanwege de lol en hilarische elementen. Zoonlief vindt dat kinderachtig en daarom vieren we het niet meer.
Autopsies tonen onomstotelijk de injectieschade aan.
maandag 12 mei 2014 om 13:54
Thordis, je hebt gelijk hoor. Mannen wegzetten als oninvoelende wezens is niet aan de orde. Ik geef toe dat ik het in mijn eigen omgeving iets te vaak zie, maar kan daar met vriendinnen vooral om grinniken. Mannen die of niet attent zijn of de "verkeerde" verjaardagscadeaus kopen..en dan kun je beter teleurstellingen voorkomen door nergens op te rekenen. Of verwachtingen duidelijk(er) uit te spreken. Of de regie in handen te nemen.
En last but not least: moederdag vooral niet te serieus nemen.
En last but not least: moederdag vooral niet te serieus nemen.
maandag 12 mei 2014 om 14:01
Ik begrijp niet dat als jij meer waardering van hem verwacht waarom dat dan op Moederdag moet? Waarom niet op een willekeurige dag? Ik begrijp ook niet waarom je niet eerlijk zegt wat je dwars zit.
Verder is Moederdag een dag voor kinderen om bijv iets moois te knutselen voor mama omdat ze mama zo lief vinden (heeft niks met jou man te maken) jou kind is 1. Die begrijpt dat nog niet en dat komt vanzelf dat ze met eigen gemaakte cadeautjes komen. Heb geduld en verwacht niet het onmogelijke van je man als je zelf niet duidelijk kunt zijn.
Verder is Moederdag een dag voor kinderen om bijv iets moois te knutselen voor mama omdat ze mama zo lief vinden (heeft niks met jou man te maken) jou kind is 1. Die begrijpt dat nog niet en dat komt vanzelf dat ze met eigen gemaakte cadeautjes komen. Heb geduld en verwacht niet het onmogelijke van je man als je zelf niet duidelijk kunt zijn.
Als ik mezelf voorbij loop, lach ik wel even vriendelijk
maandag 12 mei 2014 om 14:04
quote:Thordis schreef op 12 mei 2014 @ 13:51:
Ik ben laatst overigens ook een tikje teleurgesteld geweest. Ik was jarig en ik heb heus nog wel wat wensen. Nu kreeg ik van mijn man een boek, helemaal goed, maar het was van een schrijver die ik al jaren niet meer lees, en dan ook nog deel 4 van een serie die je moet volgen. Stond groot op de voorkant: deel 4 uit de serie....
Tja, dat vond ik gewoon best wel onattent. Ja, hij had onthouden dat ik graag lees. En hij had zelfs nog onthouden dat ik een boek van die schrijver in mijn kast had staan. Alleen vond ik het ergens best wel lullig dat hij niet wist dat ik dat boek al 15 jaar had en dat ik de laatste 23 boeken van die schrijver niet had gelezen. Overal in huis slingeren boeken rond van schrijvers die ik wél lees, ik had hem enthousiast verteld over een nieuw boek wat me zo leuk leek (niet met als doel dat kado te krijgen).
Dus dit was een kwestie van in de laatste 15 minuten voor sluitingstijd een boek uit de top 10 lijst van de boekenwinkel pakken. Dat zei hij zelf. En tja, dat vind ik dan niet heel erg leuk ofzo. Maakt me vast een vreselijk mens, dat ik het niet gewoon waardeer dat hij weet dat ik graag lees en weet dat ik een boek van die schrijver heb, maar ik was toch een tikje teleurgesteld.
Geen ruzie over gehad hoor, ik heb het boek gewoon geruild voor het boek wat ik heel graag wilde hebben, en ik waardeer de moeite heus, maar toch. Ik ben heel on-viva achtig kennelijk als ik me daar een tikje sneu door voel.
Logisch, vind ik. Ik vergeet nooit dat toen de buit nog niet helemaal binnen was, mijn toen nog kersverse vriend omstreeks 14 februari naar de winkel toog en mij een afschuwelijk hartjeskussen cadeau gaf, plus dito kaart.
Toen we het jaar daarop vet aan de verkering waren, gebeurde er van zijn kant helemaal niets, woest was ik.
Kwaad naar mijn werk vertrokken en toen ik thuis kwam had hij het ruimschoots goed gemaakt.
Hij heeft het ook nooit meer in zijn hoofd gehaald, die dag niets te geven.
Ik ben laatst overigens ook een tikje teleurgesteld geweest. Ik was jarig en ik heb heus nog wel wat wensen. Nu kreeg ik van mijn man een boek, helemaal goed, maar het was van een schrijver die ik al jaren niet meer lees, en dan ook nog deel 4 van een serie die je moet volgen. Stond groot op de voorkant: deel 4 uit de serie....
Tja, dat vond ik gewoon best wel onattent. Ja, hij had onthouden dat ik graag lees. En hij had zelfs nog onthouden dat ik een boek van die schrijver in mijn kast had staan. Alleen vond ik het ergens best wel lullig dat hij niet wist dat ik dat boek al 15 jaar had en dat ik de laatste 23 boeken van die schrijver niet had gelezen. Overal in huis slingeren boeken rond van schrijvers die ik wél lees, ik had hem enthousiast verteld over een nieuw boek wat me zo leuk leek (niet met als doel dat kado te krijgen).
Dus dit was een kwestie van in de laatste 15 minuten voor sluitingstijd een boek uit de top 10 lijst van de boekenwinkel pakken. Dat zei hij zelf. En tja, dat vind ik dan niet heel erg leuk ofzo. Maakt me vast een vreselijk mens, dat ik het niet gewoon waardeer dat hij weet dat ik graag lees en weet dat ik een boek van die schrijver heb, maar ik was toch een tikje teleurgesteld.
Geen ruzie over gehad hoor, ik heb het boek gewoon geruild voor het boek wat ik heel graag wilde hebben, en ik waardeer de moeite heus, maar toch. Ik ben heel on-viva achtig kennelijk als ik me daar een tikje sneu door voel.
Logisch, vind ik. Ik vergeet nooit dat toen de buit nog niet helemaal binnen was, mijn toen nog kersverse vriend omstreeks 14 februari naar de winkel toog en mij een afschuwelijk hartjeskussen cadeau gaf, plus dito kaart.
Toen we het jaar daarop vet aan de verkering waren, gebeurde er van zijn kant helemaal niets, woest was ik.
Kwaad naar mijn werk vertrokken en toen ik thuis kwam had hij het ruimschoots goed gemaakt.
Hij heeft het ook nooit meer in zijn hoofd gehaald, die dag niets te geven.
maandag 12 mei 2014 om 14:05
Je man had idd best iets kunnen doen voor moederdag gezien jullie kindje nog klein is.
Een ontbijtje op bed met een kleinigheidje erbij, klein gebaar groot plezier.
Ik zou er alleen geen groot drama van maken, maar melden dat voor de volgende keren je het leuk zou vinden als hij er wat aandacht aan besteed.
Hij had dit overigens ook heus zelf kunnen verzinnen dat dat leuk is, mannen zijn geen randdebielen maar volwassen mensen met een denkvermogen. Ik vind dat je best mag verwachten dat ze dit dan ook gewoon bedenken.
Een ontbijtje op bed met een kleinigheidje erbij, klein gebaar groot plezier.
Ik zou er alleen geen groot drama van maken, maar melden dat voor de volgende keren je het leuk zou vinden als hij er wat aandacht aan besteed.
Hij had dit overigens ook heus zelf kunnen verzinnen dat dat leuk is, mannen zijn geen randdebielen maar volwassen mensen met een denkvermogen. Ik vind dat je best mag verwachten dat ze dit dan ook gewoon bedenken.
maandag 12 mei 2014 om 14:08
Ik heb er niet zulke hoge verwachtingen van. Ik krijg van kind1 een tekening en van kind2 een grote kartonnen tulp. Ze geven me een kopje koffie en een broodje en dan is Moederdag voor mij weer voorbij.
Ik ben uit mijn vorige relatie ook gewend dat het soms helemaal geen zin heeft om aan te geven hoe je het wil. Als het er niet in zit, komt het er soms ook niet uit. Soms heeft een partner even een duidelijke uitspraak nodig van hoe jij het wil, maar sommigen staan er niet voor open. Je voorkomt heel veel teleurstelling door het gewoon te accepteren en met Vaderdag het wel leuk te doen zodat hij misschien in ziet hoe het ook kan.
Ik ben uit mijn vorige relatie ook gewend dat het soms helemaal geen zin heeft om aan te geven hoe je het wil. Als het er niet in zit, komt het er soms ook niet uit. Soms heeft een partner even een duidelijke uitspraak nodig van hoe jij het wil, maar sommigen staan er niet voor open. Je voorkomt heel veel teleurstelling door het gewoon te accepteren en met Vaderdag het wel leuk te doen zodat hij misschien in ziet hoe het ook kan.
maandag 12 mei 2014 om 14:35
quote:Thordis schreef op 12 mei 2014 @ 13:22:
Daar sta ik toch anders in. Ik heb niet zoveel met verjaardagen, maar ik probeer toch aan de verjaardag van een ander te denken. Het gaat er namelijk niet om wat ik ervan vind, maar om de ander, lijkt me
Ja echt zo eens.
Ik vind het echt vreemd onsociaal en egocentrisch om bij wijze van spreken over de bruiloft van je zus te zeggen 'oh sorry maar ik heb niet zo veel met bruiloften, dus ik kom niet, maar graag vier ik jullie liefde op een minder verplichte dag die ik zelf kies.' Waarom zou je geen rekening houden met de wensen en gevoelens van de mensen die je liefhebt?
Mijn vader laat op moederdag overigens ook altijd zijn waardering voor mijn moeder zien, en toen wij nog te jong/puberaal waren om daar zelf goed aan te denken joeg hij ons een beetje op. Tegenwoordig komen wij (allemaal student) thuis op moederdag, met cadeautjes en mijn vader (die zelf ook een klein cadeautje heeft) komt dan ook 's ochtends naar beneden om ons te helpen met het ontbijt. Daarna ontbijten we allemaal samen in het bed van mijn ouders, zingen we voor mijn moeder en zorgen we dat ze die dag niets in het huishouden hoeft te doen. Op vaderdag gaat het ook zo trouwens.
Dat kan je allemaal overdreven en commercieel vinden, maar zo heeft iedereen wel een fijne dag. En ik merk dat het mijn ouders best wel goed doet om allebei zo'n dag te hebben waarop ze door het hele gezin even gewaardeerd worden voor wat ze allemaal doen. Ookal mag je eigenlijk niets verwachten in het leven en zijn cadeautjes op feestdagen mainstream.
Daar sta ik toch anders in. Ik heb niet zoveel met verjaardagen, maar ik probeer toch aan de verjaardag van een ander te denken. Het gaat er namelijk niet om wat ik ervan vind, maar om de ander, lijkt me
Ja echt zo eens.
Ik vind het echt vreemd onsociaal en egocentrisch om bij wijze van spreken over de bruiloft van je zus te zeggen 'oh sorry maar ik heb niet zo veel met bruiloften, dus ik kom niet, maar graag vier ik jullie liefde op een minder verplichte dag die ik zelf kies.' Waarom zou je geen rekening houden met de wensen en gevoelens van de mensen die je liefhebt?
Mijn vader laat op moederdag overigens ook altijd zijn waardering voor mijn moeder zien, en toen wij nog te jong/puberaal waren om daar zelf goed aan te denken joeg hij ons een beetje op. Tegenwoordig komen wij (allemaal student) thuis op moederdag, met cadeautjes en mijn vader (die zelf ook een klein cadeautje heeft) komt dan ook 's ochtends naar beneden om ons te helpen met het ontbijt. Daarna ontbijten we allemaal samen in het bed van mijn ouders, zingen we voor mijn moeder en zorgen we dat ze die dag niets in het huishouden hoeft te doen. Op vaderdag gaat het ook zo trouwens.
Dat kan je allemaal overdreven en commercieel vinden, maar zo heeft iedereen wel een fijne dag. En ik merk dat het mijn ouders best wel goed doet om allebei zo'n dag te hebben waarop ze door het hele gezin even gewaardeerd worden voor wat ze allemaal doen. Ookal mag je eigenlijk niets verwachten in het leven en zijn cadeautjes op feestdagen mainstream.
maandag 12 mei 2014 om 14:41
Ik vind het als moeder zijnde wel heel erg fijn om een beetje verwend te worden, in naam van de kindjes weliswaar. Maar vaderdag vieren we ook hetzelfde met een ontbijtje en cadeautje. Ik heb het wel zelf aangegeven dat ik op "speciale" dagen het best leuk vind om iets kleins te krijgen en dat doe ik ook met liefde en plezier voor hem terug, ik krijg nu zelfs spontaan af en toe kleinigheidje en dat voelt wel als een blijk van waardering. Hoeft natuurlijk geen groot cadeau te zijn, een kaartje, kaarsjes aan, of een romantisch avondje samen vallen hier ook onder. Geef het gewoon aan dat je het leuk zou vinden, want mannen snappen dat meestal niet zo.
