Relaties
alle pijlers
houden van
zaterdag 27 december 2008 om 22:35
Hallo Allemaal,
Ik zit in een minder fijne situatie.
Ben 7 jaar getrouwd en heb twee kinderen van 4 en bijna 6.
Op zich, als ik kijk naar mijn relatie, is het niet de slechtste relatie. We kunnen leuke gesprekken hebben, hebben dezelfde smaak, zijn het min of meer eens over de opvoeding van onze kinderen. We kunnen ook enorm botsen, maar de laatste tijd gaat dat een stuk beter.
De afgelopen jaren zijn een stuk woeliger geweest, met veel ruzie van haar kant en contact verbreken van mijn kant, waarbij die twee gedragspatronen op elkaar hebben gewerkt.
Nu dus rustiger vaarwater, alleen: ik geloof dat ik gewoon niet meer van mijn vrouw houd.
Het hele punt is vooral aangezwengeld doordat ik verliefd ben geworden op een ander. Nu ben ikzelf van mening dat dat verliefd worden meer bijzaak is. De vraag is naar mijn idee: wat maakt dat ik daarvoor zo opensta?
Het lastige met houden van is dat het zo niet te sturen is. Ik bedoel, ik zou uiteindelijk liever zielsveel van mijn vrouw houden. Zeker omdat we kinderen hebben, en de rest ook wel redelijk samengaat. Alleen, die vonk mist. Dat echt voor iemand gaan. De liefde, hoewel dat ook niet helemaal waar is: ik heb ook wel weer vanalles over voor mijn vrouw. Hoewel dat soms meer voelt als een van mijn vrienden waar ik iets voor over heb....
Als er niet zoveel op het spel zou staan, zou het een stuk makkelijker zijn. Maar ik houd bijzonder veel van mn kinderen, en wil graag de juiste beslissing nemen. Alleen, wat te doen? Daar hebben jullie natuurlijk ook geen pasklaar antwoord op, ik hoop alleen wel wat meer helderheid te krijgen door er over van gedachten te wisselen...
Ik zit in een minder fijne situatie.
Ben 7 jaar getrouwd en heb twee kinderen van 4 en bijna 6.
Op zich, als ik kijk naar mijn relatie, is het niet de slechtste relatie. We kunnen leuke gesprekken hebben, hebben dezelfde smaak, zijn het min of meer eens over de opvoeding van onze kinderen. We kunnen ook enorm botsen, maar de laatste tijd gaat dat een stuk beter.
De afgelopen jaren zijn een stuk woeliger geweest, met veel ruzie van haar kant en contact verbreken van mijn kant, waarbij die twee gedragspatronen op elkaar hebben gewerkt.
Nu dus rustiger vaarwater, alleen: ik geloof dat ik gewoon niet meer van mijn vrouw houd.
Het hele punt is vooral aangezwengeld doordat ik verliefd ben geworden op een ander. Nu ben ikzelf van mening dat dat verliefd worden meer bijzaak is. De vraag is naar mijn idee: wat maakt dat ik daarvoor zo opensta?
Het lastige met houden van is dat het zo niet te sturen is. Ik bedoel, ik zou uiteindelijk liever zielsveel van mijn vrouw houden. Zeker omdat we kinderen hebben, en de rest ook wel redelijk samengaat. Alleen, die vonk mist. Dat echt voor iemand gaan. De liefde, hoewel dat ook niet helemaal waar is: ik heb ook wel weer vanalles over voor mijn vrouw. Hoewel dat soms meer voelt als een van mijn vrienden waar ik iets voor over heb....
Als er niet zoveel op het spel zou staan, zou het een stuk makkelijker zijn. Maar ik houd bijzonder veel van mn kinderen, en wil graag de juiste beslissing nemen. Alleen, wat te doen? Daar hebben jullie natuurlijk ook geen pasklaar antwoord op, ik hoop alleen wel wat meer helderheid te krijgen door er over van gedachten te wisselen...
zaterdag 27 december 2008 om 23:05
quote:blijfgewoonbianca schreef op 27 december 2008 @ 23:00:
Nou , wat is er aan de hand dan ? je bent 31 , je bent uit de ' running " en je bent je hele leven lang vader .
Wat niet wil zeggen dat je geen hele leuke dingen meer kan doen . Maar jouw onvrede over een gezapig ouwe lullenleventje moet je niet op een ander projecteren . Die ander is nou eenmaal niet de vervulling van je dromen , niet de verlosser voor alles waarvan jij vindt dat het in je leven aan ontbreekt .
Ik ben niet uit de running
Ik heb er geen probleem mee mn hele leven lang vader te zijn, vind ik leuk.
Ik heb geen gezapig ouwe lullenleven.
En ik snap ook dat iemand anders geen verlosser voor me is.
Nou , wat is er aan de hand dan ? je bent 31 , je bent uit de ' running " en je bent je hele leven lang vader .
Wat niet wil zeggen dat je geen hele leuke dingen meer kan doen . Maar jouw onvrede over een gezapig ouwe lullenleventje moet je niet op een ander projecteren . Die ander is nou eenmaal niet de vervulling van je dromen , niet de verlosser voor alles waarvan jij vindt dat het in je leven aan ontbreekt .
Ik ben niet uit de running
Ik heb er geen probleem mee mn hele leven lang vader te zijn, vind ik leuk.
Ik heb geen gezapig ouwe lullenleven.
En ik snap ook dat iemand anders geen verlosser voor me is.
zaterdag 27 december 2008 om 23:08
quote:cheiron schreef op 27 december 2008 @ 23:05:
[...]
Ik ben niet uit de running
.Wel . Je doet niet meer mee aan de single estafetteloop , hoor . Je bent voor de meeste jonge strakke goddelijke single kinderloze meiden gewoon een dikke vette NO GO AREA .
[...]
Ik ben niet uit de running
.Wel . Je doet niet meer mee aan de single estafetteloop , hoor . Je bent voor de meeste jonge strakke goddelijke single kinderloze meiden gewoon een dikke vette NO GO AREA .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zaterdag 27 december 2008 om 23:14
quote:cheiron schreef op 27 december 2008 @ 23:02:
[...]
Misschien niet nee. Maar dat heb ik wel gedaan, en nu is het wat mij betreft wel zaak om een goede beslissing te nemen in hoe dan verder.
Is dat jouw beslissing of heeft je vrouw hier ook nog inspraak in?
Het opvallende is juist dat eigenlijk nu we in de meest rustige periode van onze relatie zijn beland, dat ik erachter kom: goh, eigenlijk, waarom ben ik eigenlijk bij je?
Omdat jij in deze vrouw ooit de vrouw zag waarmee je oud wou worden en kinderen wou krijgen.
Enerzijds zou het mooi zijn als je dan van binnen iets om kon zetten en dat ook weer zo voelen. Maar dat gaat zo niet. Het gaat voor mij denk ik om de vraag: is het iets in mezelf, dat ik onder ogen te zien heb?
Ja, het is iets in jezelf. Als jij gelukkig wilt worden moet je jezelf aan kijken en niet je vrouw.
Dat ik wegloop, moelijk contact maak, en dat dat inderdaad zoveel makkelijker is met iemand die je nog nauwelijks kent?
Das logisch, iemand die jou nauwelijks kent is veel minder spiegelend en daarom soms beter gezelschap als je niet bevalt wat je in die spiegel ziet.
Dan is het iets dat ik onder ogen moet zien, mezelf vragen stellen, en dat onze relatie uiteindelijk er beter van wordt.
Maar het zou ook kunnen dat ik gewoon "de verkeerde" ben getrouwd, dat onze karakters uiteindelijk te verschillend zijn en dat we allebei beter af zijn bij een ander die beter bij ons past...
[...]
Misschien niet nee. Maar dat heb ik wel gedaan, en nu is het wat mij betreft wel zaak om een goede beslissing te nemen in hoe dan verder.
Is dat jouw beslissing of heeft je vrouw hier ook nog inspraak in?
Het opvallende is juist dat eigenlijk nu we in de meest rustige periode van onze relatie zijn beland, dat ik erachter kom: goh, eigenlijk, waarom ben ik eigenlijk bij je?
Omdat jij in deze vrouw ooit de vrouw zag waarmee je oud wou worden en kinderen wou krijgen.
Enerzijds zou het mooi zijn als je dan van binnen iets om kon zetten en dat ook weer zo voelen. Maar dat gaat zo niet. Het gaat voor mij denk ik om de vraag: is het iets in mezelf, dat ik onder ogen te zien heb?
Ja, het is iets in jezelf. Als jij gelukkig wilt worden moet je jezelf aan kijken en niet je vrouw.
Dat ik wegloop, moelijk contact maak, en dat dat inderdaad zoveel makkelijker is met iemand die je nog nauwelijks kent?
Das logisch, iemand die jou nauwelijks kent is veel minder spiegelend en daarom soms beter gezelschap als je niet bevalt wat je in die spiegel ziet.
Dan is het iets dat ik onder ogen moet zien, mezelf vragen stellen, en dat onze relatie uiteindelijk er beter van wordt.
Maar het zou ook kunnen dat ik gewoon "de verkeerde" ben getrouwd, dat onze karakters uiteindelijk te verschillend zijn en dat we allebei beter af zijn bij een ander die beter bij ons past...
The time is now
zaterdag 27 december 2008 om 23:14
quote:cheiron schreef op 27 december 2008 @ 22:54:
[...]
Dit is mijn eerste langdurige relatie ja.
We hebben altijd een wat wiebelige relatie gehad. Ik zit me dat dus ook af te vragen, was dat er in het begin dan wel?
Ons eerste kindje is overleden bij de geboorte, toen waren we net getrouwd. Is natuurlijk een heftige situatie.
Daarna twee kinderen gekregen, wat ons ook flink heeft opgeslokt. Ik ben nu 31, overigens.
Dank je wel voor je uitleg. Zo te lezen hebben jullie samen al aardig wat voor de kiezen gehad en zijn afgelopen jaren heel druk geweest met kinderen etc. Nu er weer wat meer rust en ruimte is, komt de vraag wat nu en waar wil ik met mijn leven heen?
Mogelijk heb je nu het idee dat jij en je vrouw nooit goed bij elkaar hebben gepast en dat de nieuwe vrouw een betere match is of het kan zijn dat die nieuwe vrouw een behoefte aan spanning en avontuur symboliseert, wat bij de relatie met je vrouw een beetje op de achtergrond is geraakt. Dat kan ik vanaf hier niet oordelen.
Misschien is het te overwegen om eens een oppas in te huren en gezamenlijk een weekendje weg te gaan en bijvoorbeeld gedurende een maand of twee zonder het haar te vertellen veel aandacht aan je vrouw te besteden (bijv. doe elke dag drie dingen die het leven van je vrouw gemakkelijken). Dat kan met grote dingen als cadeaus en uitjes, maar juist ook met kleine dingen als complimentjes, bijdrage aan het huishouden, een avondje bij de kinderen zodat zij met vriendinnen kan afspreken, aandacht voor wat ze vertelt of gaat doen en daar later op terugkomen etc. Ik verwacht dat zulke aandacht het zelfvertrouwen van je vrouw goed doet, en zij ook positiever/avontuurlijker naar jou toe wordt.
[...]
Dit is mijn eerste langdurige relatie ja.
We hebben altijd een wat wiebelige relatie gehad. Ik zit me dat dus ook af te vragen, was dat er in het begin dan wel?
Ons eerste kindje is overleden bij de geboorte, toen waren we net getrouwd. Is natuurlijk een heftige situatie.
Daarna twee kinderen gekregen, wat ons ook flink heeft opgeslokt. Ik ben nu 31, overigens.
Dank je wel voor je uitleg. Zo te lezen hebben jullie samen al aardig wat voor de kiezen gehad en zijn afgelopen jaren heel druk geweest met kinderen etc. Nu er weer wat meer rust en ruimte is, komt de vraag wat nu en waar wil ik met mijn leven heen?
Mogelijk heb je nu het idee dat jij en je vrouw nooit goed bij elkaar hebben gepast en dat de nieuwe vrouw een betere match is of het kan zijn dat die nieuwe vrouw een behoefte aan spanning en avontuur symboliseert, wat bij de relatie met je vrouw een beetje op de achtergrond is geraakt. Dat kan ik vanaf hier niet oordelen.
Misschien is het te overwegen om eens een oppas in te huren en gezamenlijk een weekendje weg te gaan en bijvoorbeeld gedurende een maand of twee zonder het haar te vertellen veel aandacht aan je vrouw te besteden (bijv. doe elke dag drie dingen die het leven van je vrouw gemakkelijken). Dat kan met grote dingen als cadeaus en uitjes, maar juist ook met kleine dingen als complimentjes, bijdrage aan het huishouden, een avondje bij de kinderen zodat zij met vriendinnen kan afspreken, aandacht voor wat ze vertelt of gaat doen en daar later op terugkomen etc. Ik verwacht dat zulke aandacht het zelfvertrouwen van je vrouw goed doet, en zij ook positiever/avontuurlijker naar jou toe wordt.
zaterdag 27 december 2008 om 23:14
Aangezien er geen acute dramatische situaties zijn zou ik ervoor kiezen om nu met je vrouw openlijk te bespreken of jullie allebei de puf hebben om te investeren in deze relatie of dat jullie besluiten dat het kaarsje op is.
In elk geval vanuit het oogpunt van de kinderen: die willen papa en mama bij elkaar zien. Als dat echt onmogelijk is houdt het op maar laat je dan in elk geval zo hard mogelijk geprobeerd hebben om het wél leuk te maken samen.
Wat zou je leven nog meer spannend kunnen maken dan die nieuwe liefde?
Scheiden kan altijd nog, ná dat je aan je relatie hebt gewerkt..
In elk geval vanuit het oogpunt van de kinderen: die willen papa en mama bij elkaar zien. Als dat echt onmogelijk is houdt het op maar laat je dan in elk geval zo hard mogelijk geprobeerd hebben om het wél leuk te maken samen.
Wat zou je leven nog meer spannend kunnen maken dan die nieuwe liefde?
Scheiden kan altijd nog, ná dat je aan je relatie hebt gewerkt..
zaterdag 27 december 2008 om 23:17
BGB: jezus, je gaat wel heel ver hoor in je be/ver/oordelingen. Give the man a break!
Weet niet hoe oud jij bent, maar hoezo zou Cheiron een no go zijn? op je 31e sta je nog in de bloei van je leven, ik op mn 42e ook nog (met ook veel jongere veroveringen)
Hij sabelt zn vrouw niet neer, is niet vreemdgegaan, zit gewoon op een ' is dit het nu' punt, en vraagt zich af hoe verder.
Weet niet hoe oud jij bent, maar hoezo zou Cheiron een no go zijn? op je 31e sta je nog in de bloei van je leven, ik op mn 42e ook nog (met ook veel jongere veroveringen)
Hij sabelt zn vrouw niet neer, is niet vreemdgegaan, zit gewoon op een ' is dit het nu' punt, en vraagt zich af hoe verder.
zaterdag 27 december 2008 om 23:21
Je hebt een leuke en mooie vrouw vind je,
Dezelfde smaak,leuke gesprekken,samen twee kinderen,geen ouwelulleleven,redelijk eens over opvoeding,vriendschap...
Je bijt elkaars kop er niet af na 7 jaar...
Man je bent een gezegend mens!
De eeuwige vonk bestaat niet,en als je dat wel weer wil zou ik hem eerst bij je vrouw gaan zoeken en niet bij een ander.
Ik vind een huwelijk met twee kinderen best een goede reden om heel hard te vechten.
En dat betekent niet achter de pc gaan zitten kniezen en in de "wat wil ik nu" vraag blijven wentelen.
Maar ga wat doen! Actie dus.
Kinderen worden over het algemeen niet zo erg vrolijk van scheidingen,hoe goed je het ook doet.
Bgb,
Prachtige en wijzen post!
Ik heb hem twee keer gelezen hoor,dus hij staat er niet voor jan lul.
Dezelfde smaak,leuke gesprekken,samen twee kinderen,geen ouwelulleleven,redelijk eens over opvoeding,vriendschap...
Je bijt elkaars kop er niet af na 7 jaar...
Man je bent een gezegend mens!
De eeuwige vonk bestaat niet,en als je dat wel weer wil zou ik hem eerst bij je vrouw gaan zoeken en niet bij een ander.
Ik vind een huwelijk met twee kinderen best een goede reden om heel hard te vechten.
En dat betekent niet achter de pc gaan zitten kniezen en in de "wat wil ik nu" vraag blijven wentelen.
Maar ga wat doen! Actie dus.
Kinderen worden over het algemeen niet zo erg vrolijk van scheidingen,hoe goed je het ook doet.
Bgb,
Prachtige en wijzen post!
Ik heb hem twee keer gelezen hoor,dus hij staat er niet voor jan lul.
zaterdag 27 december 2008 om 23:22
A break ? het is zóóóó voorspelbaar - maar komt doordat ik oud ben - dat het irritant wordt . Wat het niet minder erg maakt voor TO en zijn vrouw , natuurlijk .
Maar kindertjes zijn gebaard , als er nog geen knoop in zaadleiders zijn gelegd wordt daar wel over gepraat - die fase dus - , leven is retedruk met keuteldingetjes , en ja hoor...........dáár is De Dip !
Maar kindertjes zijn gebaard , als er nog geen knoop in zaadleiders zijn gelegd wordt daar wel over gepraat - die fase dus - , leven is retedruk met keuteldingetjes , en ja hoor...........dáár is De Dip !
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zaterdag 27 december 2008 om 23:40
quote:cheiron schreef op 27 december 2008 @ 23:02:
[...]
Het gaat voor mij denk ik om de vraag: is het iets in mezelf, dat ik onder ogen te zien heb? Dat ik wegloop, moelijk contact maak, en dat dat inderdaad zoveel makkelijker is met iemand die je nog nauwelijks kent? Dan is het iets dat ik onder ogen moet zien, mezelf vragen stellen, en dat onze relatie uiteindelijk er beter van wordt.
Maar het zou ook kunnen dat ik gewoon "de verkeerde" ben getrouwd, dat onze karakters uiteindelijk te verschillend zijn en dat we allebei beter af zijn bij een ander die beter bij ons past...
Mooie analyse van je situatie, ik merk ook dat je in alle posting nogal analytisch en bedachtzaam overkomt. Ik heb de indruk dat je vrouw wat emotioneler en extraverter is (ruzie van haar kant in OP) en jij wat introverter (contact verbreken, vluchten in OP). Ik kan me voorstellen dat de vrouw waarop je verliefd bent iets rustiger is dan jouw vrouw en bijvoorbeeld de goede vragen stelt om je aan het praten te krijgen. Het kan dan lijken of jullie beter bij elkaar passen dan jij en je vrouw, terwijl julie misschien alleen maar beter communiceren.
Zou het een optie zijn om aan je communicatie en probleemhantering te werken met coaching (bijv assertiviteitscursus/gedragstherapie)? Zulke cursussen hoeven niet veel te kosten, bijv. betaald door het werk of door basisverzekering na verwijzing door de huisarts en zijn waarschijnlijk binnen en buiten je huwelijk nuttig.
[...]
Het gaat voor mij denk ik om de vraag: is het iets in mezelf, dat ik onder ogen te zien heb? Dat ik wegloop, moelijk contact maak, en dat dat inderdaad zoveel makkelijker is met iemand die je nog nauwelijks kent? Dan is het iets dat ik onder ogen moet zien, mezelf vragen stellen, en dat onze relatie uiteindelijk er beter van wordt.
Maar het zou ook kunnen dat ik gewoon "de verkeerde" ben getrouwd, dat onze karakters uiteindelijk te verschillend zijn en dat we allebei beter af zijn bij een ander die beter bij ons past...
Mooie analyse van je situatie, ik merk ook dat je in alle posting nogal analytisch en bedachtzaam overkomt. Ik heb de indruk dat je vrouw wat emotioneler en extraverter is (ruzie van haar kant in OP) en jij wat introverter (contact verbreken, vluchten in OP). Ik kan me voorstellen dat de vrouw waarop je verliefd bent iets rustiger is dan jouw vrouw en bijvoorbeeld de goede vragen stelt om je aan het praten te krijgen. Het kan dan lijken of jullie beter bij elkaar passen dan jij en je vrouw, terwijl julie misschien alleen maar beter communiceren.
Zou het een optie zijn om aan je communicatie en probleemhantering te werken met coaching (bijv assertiviteitscursus/gedragstherapie)? Zulke cursussen hoeven niet veel te kosten, bijv. betaald door het werk of door basisverzekering na verwijzing door de huisarts en zijn waarschijnlijk binnen en buiten je huwelijk nuttig.
zaterdag 27 december 2008 om 23:44
Hey cheiron,
het 'is dit het nou' gevoel hoort gewoon bij de rust die nu in de relatie is gekomen.
Welke vonk mis je? Dit is toch iets diepers en (in mijn ogen) iets wat veel waardevoller is wat jij hebt met je vrouw? En wauw, jullie zijn samen papa en mama geworden, jullie hebben samen veel mooie en veel verdrietige dingen meegemaakt, ze kent je door en door en jij haar...
Het gras is altijd groener bij de buren.
Verliefd zijn is iets geweldigs, maar feitelijk niets meer dan hormoontjes en een ideaalbeeld in je hoofd. Pas na de verliefdheidsfase begint het echte werk en de echte liefde.
Volgens mij heb je hem gevonden, wees er maar zuinig op.
het 'is dit het nou' gevoel hoort gewoon bij de rust die nu in de relatie is gekomen.
Welke vonk mis je? Dit is toch iets diepers en (in mijn ogen) iets wat veel waardevoller is wat jij hebt met je vrouw? En wauw, jullie zijn samen papa en mama geworden, jullie hebben samen veel mooie en veel verdrietige dingen meegemaakt, ze kent je door en door en jij haar...
Het gras is altijd groener bij de buren.
Verliefd zijn is iets geweldigs, maar feitelijk niets meer dan hormoontjes en een ideaalbeeld in je hoofd. Pas na de verliefdheidsfase begint het echte werk en de echte liefde.
Volgens mij heb je hem gevonden, wees er maar zuinig op.
zondag 28 december 2008 om 00:01
Dit wordt normaal gesproken sleur genoemd. Zul je hoogst waarschijnlijk met iedere vrouw tegenkomen als je een aantal jaren een relatie hebt plus kleine kinderen. Wat Kimmetje schrijft: het gras is altijd groener bij de buren. En zoveel verschillen relaties nu ook weer niet, je neemt toch jezelf mee.
Maar goed, dat zul je zelf misschien ook wel bedacht hebben.
Hebben jij en je vrouw wel eens overwogen om in relatietherapie te gaan?
Maar goed, dat zul je zelf misschien ook wel bedacht hebben.
Hebben jij en je vrouw wel eens overwogen om in relatietherapie te gaan?
zondag 28 december 2008 om 00:19
Het is gewoon hartstikke schrikken als je verliefd word, het kan iedereen gebeuren, het is maar wat je ermee doet.
De hele rattenplan die je opnoemt komt iedereen bekend voor als je jonge kinderen hebt, daar hebben we allemaal onze handen aan vol, de kunst van een relatie is dat te volbrengen zonder elkaar uit het oog te verliezen.
Dus vertaal de verliefdheid niet met "falen relatie".
Er staan nou eenmaal niet elke dag een bad vol rozenblaadjes voor je klaar, voor jouw vrouw ook niet, maar echte liefde en een fijne relatie is veel meer waard dan een verliefdheid, die "chemische" reactie gaat ook weer voorbij en dan begint het verhaal net als ieder ander verhaal weer opnieuw.
Ik hoor weleens meer mannen klagen over de missende vonk als er eenmaal kinderen zijn, je moet natuurlijk wel de lucifer langs dat strookje strijken wil het vuur ontstaan , alleen naar het dosie kijken brengt niks teweeg.
De hele rattenplan die je opnoemt komt iedereen bekend voor als je jonge kinderen hebt, daar hebben we allemaal onze handen aan vol, de kunst van een relatie is dat te volbrengen zonder elkaar uit het oog te verliezen.
Dus vertaal de verliefdheid niet met "falen relatie".
Er staan nou eenmaal niet elke dag een bad vol rozenblaadjes voor je klaar, voor jouw vrouw ook niet, maar echte liefde en een fijne relatie is veel meer waard dan een verliefdheid, die "chemische" reactie gaat ook weer voorbij en dan begint het verhaal net als ieder ander verhaal weer opnieuw.
Ik hoor weleens meer mannen klagen over de missende vonk als er eenmaal kinderen zijn, je moet natuurlijk wel de lucifer langs dat strookje strijken wil het vuur ontstaan , alleen naar het dosie kijken brengt niks teweeg.
zondag 28 december 2008 om 00:22
zondag 28 december 2008 om 01:01
quote:blijfgewoonbianca schreef op 27 december 2008 @ 23:22:
A break ? het is zóóóó voorspelbaar - maar komt doordat ik oud ben - dat het irritant wordt . Wat het niet minder erg maakt voor TO en zijn vrouw , natuurlijk .
Maar kindertjes zijn gebaard , als er nog geen knoop in zaadleiders zijn gelegd wordt daar wel over gepraat - die fase dus - , leven is retedruk met keuteldingetjes , en ja hoor...........dáár is De Dip !Niet alleen voorspelbaar maar ook zo ontzettend vragen naar de bekende weg.
A break ? het is zóóóó voorspelbaar - maar komt doordat ik oud ben - dat het irritant wordt . Wat het niet minder erg maakt voor TO en zijn vrouw , natuurlijk .
Maar kindertjes zijn gebaard , als er nog geen knoop in zaadleiders zijn gelegd wordt daar wel over gepraat - die fase dus - , leven is retedruk met keuteldingetjes , en ja hoor...........dáár is De Dip !Niet alleen voorspelbaar maar ook zo ontzettend vragen naar de bekende weg.
zondag 28 december 2008 om 01:04
quote:cheiron schreef op 27 december 2008 @ 22:50:
[...]
Zou mooi zijn als dit te overwinnen is. Het is ook zeker niet iets waar ik me zomaar in wil storten. Aan de andere kant heb ik het idee mijn gevoel ook niet zomaar te kunnen negeren.
Ik geloof niet zo in tanden op elkaar en doorgaan Tja dan houdt het op, dan ben je volstrekt ongeschikt voor het echtgenootschap en het vaderschap.
[...]
Zou mooi zijn als dit te overwinnen is. Het is ook zeker niet iets waar ik me zomaar in wil storten. Aan de andere kant heb ik het idee mijn gevoel ook niet zomaar te kunnen negeren.
Ik geloof niet zo in tanden op elkaar en doorgaan Tja dan houdt het op, dan ben je volstrekt ongeschikt voor het echtgenootschap en het vaderschap.
zondag 28 december 2008 om 02:38
quote:blijfgewoonbianca schreef op 27 december 2008 @ 22:52:
Het is soms een beetje moeilijk om te herkennen dat de liefde én die vonk er zitten ; het dagelijkse leven is te druk , je bent aan elkaar gewend , en je joggingpak met afstandsbediening is minder vermoeiend dan iets gezelligs doen met je vrouw waarvoor je de oppas in moet schakelen . En ja , je moppert op elkaar dat de vuilnisbak nog naar buiten moet , dat de sokken in de mand moeten en nkiet ernaast , je kent elkaars grapjes al en je weet dat je eerst drie keer aan haar tepels moet draaien alvoor je naar lager gelegen regionen af mag dalen .................. en dan is daar ineens een heel nieuw exemplaar die lacht om jouw grappen , niet moppert , waarvan je nog niet weet wat haar grenzen zijn in bed , die niet in haar ochtendjas en met haar haar in de verf rondhobbelt ...........
Maar ja , je weet ook niet of ze lief is voor jouw ouders , jouw kinderen , of ze niet vreselijk uit d'r sgtraatje meurt in de ochtend , of ze je niet voor schut zet met een borrel teveel op , of ze op haar teennagels knabbelt tijdens het kijken van soapseries ........ heb je het er voor over om dat te gaan proberen ? Of ........hele gekke optie , zou het geen goed plan zijn je dagelijkse leven met je eigen vertrouwde vrouw meer te waarderen , op te peppen ?
Stel jezelf eens voor dat je vrouw met al haar misere waar ze nu in zit ineens heel goed met de buurman blijkt te kunnen praten ? En niet alleen te kunnen praten ? Als je je dat voorstelt dan .................. ben je opgelucht ; zij een ander , nu is de weg vrij voor jou ? Of vind je het een rotidee ?Whoehahaha! BGB, ik moet zo hard om deze post lachen!! Terwijl het eigenlijk niet eens grappig bedoeld is, en het is zo waar wat je schrijft!
Het is soms een beetje moeilijk om te herkennen dat de liefde én die vonk er zitten ; het dagelijkse leven is te druk , je bent aan elkaar gewend , en je joggingpak met afstandsbediening is minder vermoeiend dan iets gezelligs doen met je vrouw waarvoor je de oppas in moet schakelen . En ja , je moppert op elkaar dat de vuilnisbak nog naar buiten moet , dat de sokken in de mand moeten en nkiet ernaast , je kent elkaars grapjes al en je weet dat je eerst drie keer aan haar tepels moet draaien alvoor je naar lager gelegen regionen af mag dalen .................. en dan is daar ineens een heel nieuw exemplaar die lacht om jouw grappen , niet moppert , waarvan je nog niet weet wat haar grenzen zijn in bed , die niet in haar ochtendjas en met haar haar in de verf rondhobbelt ...........
Maar ja , je weet ook niet of ze lief is voor jouw ouders , jouw kinderen , of ze niet vreselijk uit d'r sgtraatje meurt in de ochtend , of ze je niet voor schut zet met een borrel teveel op , of ze op haar teennagels knabbelt tijdens het kijken van soapseries ........ heb je het er voor over om dat te gaan proberen ? Of ........hele gekke optie , zou het geen goed plan zijn je dagelijkse leven met je eigen vertrouwde vrouw meer te waarderen , op te peppen ?
Stel jezelf eens voor dat je vrouw met al haar misere waar ze nu in zit ineens heel goed met de buurman blijkt te kunnen praten ? En niet alleen te kunnen praten ? Als je je dat voorstelt dan .................. ben je opgelucht ; zij een ander , nu is de weg vrij voor jou ? Of vind je het een rotidee ?Whoehahaha! BGB, ik moet zo hard om deze post lachen!! Terwijl het eigenlijk niet eens grappig bedoeld is, en het is zo waar wat je schrijft!
