
houden van
zaterdag 27 december 2008 om 22:35
Hallo Allemaal,
Ik zit in een minder fijne situatie.
Ben 7 jaar getrouwd en heb twee kinderen van 4 en bijna 6.
Op zich, als ik kijk naar mijn relatie, is het niet de slechtste relatie. We kunnen leuke gesprekken hebben, hebben dezelfde smaak, zijn het min of meer eens over de opvoeding van onze kinderen. We kunnen ook enorm botsen, maar de laatste tijd gaat dat een stuk beter.
De afgelopen jaren zijn een stuk woeliger geweest, met veel ruzie van haar kant en contact verbreken van mijn kant, waarbij die twee gedragspatronen op elkaar hebben gewerkt.
Nu dus rustiger vaarwater, alleen: ik geloof dat ik gewoon niet meer van mijn vrouw houd.
Het hele punt is vooral aangezwengeld doordat ik verliefd ben geworden op een ander. Nu ben ikzelf van mening dat dat verliefd worden meer bijzaak is. De vraag is naar mijn idee: wat maakt dat ik daarvoor zo opensta?
Het lastige met houden van is dat het zo niet te sturen is. Ik bedoel, ik zou uiteindelijk liever zielsveel van mijn vrouw houden. Zeker omdat we kinderen hebben, en de rest ook wel redelijk samengaat. Alleen, die vonk mist. Dat echt voor iemand gaan. De liefde, hoewel dat ook niet helemaal waar is: ik heb ook wel weer vanalles over voor mijn vrouw. Hoewel dat soms meer voelt als een van mijn vrienden waar ik iets voor over heb....
Als er niet zoveel op het spel zou staan, zou het een stuk makkelijker zijn. Maar ik houd bijzonder veel van mn kinderen, en wil graag de juiste beslissing nemen. Alleen, wat te doen? Daar hebben jullie natuurlijk ook geen pasklaar antwoord op, ik hoop alleen wel wat meer helderheid te krijgen door er over van gedachten te wisselen...
Ik zit in een minder fijne situatie.
Ben 7 jaar getrouwd en heb twee kinderen van 4 en bijna 6.
Op zich, als ik kijk naar mijn relatie, is het niet de slechtste relatie. We kunnen leuke gesprekken hebben, hebben dezelfde smaak, zijn het min of meer eens over de opvoeding van onze kinderen. We kunnen ook enorm botsen, maar de laatste tijd gaat dat een stuk beter.
De afgelopen jaren zijn een stuk woeliger geweest, met veel ruzie van haar kant en contact verbreken van mijn kant, waarbij die twee gedragspatronen op elkaar hebben gewerkt.
Nu dus rustiger vaarwater, alleen: ik geloof dat ik gewoon niet meer van mijn vrouw houd.
Het hele punt is vooral aangezwengeld doordat ik verliefd ben geworden op een ander. Nu ben ikzelf van mening dat dat verliefd worden meer bijzaak is. De vraag is naar mijn idee: wat maakt dat ik daarvoor zo opensta?
Het lastige met houden van is dat het zo niet te sturen is. Ik bedoel, ik zou uiteindelijk liever zielsveel van mijn vrouw houden. Zeker omdat we kinderen hebben, en de rest ook wel redelijk samengaat. Alleen, die vonk mist. Dat echt voor iemand gaan. De liefde, hoewel dat ook niet helemaal waar is: ik heb ook wel weer vanalles over voor mijn vrouw. Hoewel dat soms meer voelt als een van mijn vrienden waar ik iets voor over heb....
Als er niet zoveel op het spel zou staan, zou het een stuk makkelijker zijn. Maar ik houd bijzonder veel van mn kinderen, en wil graag de juiste beslissing nemen. Alleen, wat te doen? Daar hebben jullie natuurlijk ook geen pasklaar antwoord op, ik hoop alleen wel wat meer helderheid te krijgen door er over van gedachten te wisselen...
maandag 29 december 2008 om 00:34
maandag 29 december 2008 om 16:36
quote:Roland1971 schreef op 28 december 2008 @ 10:21:
Je kunt een prima relatie hebben met iemand waar je 2 van de 3 dingen bij hebt gevonden, zoals bij je vrouw. Je vindt haar aantrekkelijk en jullie kunnen prima met elkaar door 1 deur, hebben dezelfde smaak etcetera. Maar blijkbaar 'zoek' jij dat 3e ding en is je leven niet compleet zonder dat. Da's voor jou zo te zien die klik, het gevoel dat je volledig op elkaar bent afgestemd, je echt volledig op je gemak voelt bij de ander en jezelf kunt zijn.
Het lijkt erop dat je nu getrouwd bent met iemand die een hele goeie vriendin van je had kunnen zijn, maar dat de echte diepe liefde, het verbond, de passie (als in absoluut niet zonder haar kunnen) ontbreekt.
Mijn twee centjes voor vandaag...Dat laatste (een goede vriendin zijn maar niet die diepgang) vraag ik mij soms ook af. Hoewel ik wel hoop dat we door een nieuwe weg in te slaan weer uitkomen bij oprecht van elkaar houden, en uiteindelijk weer wel kunnen zeggen dat we die diepe liefde voor elkaar hebben.
Je kunt een prima relatie hebben met iemand waar je 2 van de 3 dingen bij hebt gevonden, zoals bij je vrouw. Je vindt haar aantrekkelijk en jullie kunnen prima met elkaar door 1 deur, hebben dezelfde smaak etcetera. Maar blijkbaar 'zoek' jij dat 3e ding en is je leven niet compleet zonder dat. Da's voor jou zo te zien die klik, het gevoel dat je volledig op elkaar bent afgestemd, je echt volledig op je gemak voelt bij de ander en jezelf kunt zijn.
Het lijkt erop dat je nu getrouwd bent met iemand die een hele goeie vriendin van je had kunnen zijn, maar dat de echte diepe liefde, het verbond, de passie (als in absoluut niet zonder haar kunnen) ontbreekt.
Mijn twee centjes voor vandaag...Dat laatste (een goede vriendin zijn maar niet die diepgang) vraag ik mij soms ook af. Hoewel ik wel hoop dat we door een nieuwe weg in te slaan weer uitkomen bij oprecht van elkaar houden, en uiteindelijk weer wel kunnen zeggen dat we die diepe liefde voor elkaar hebben.
maandag 29 december 2008 om 16:39
quote:muziekmeisje schreef op 28 december 2008 @ 10:40:
[...]
Prachtige post bgb... Cheiron, je bent vergeten op deze te reageren?!Prachtige post over haar eigen leven. Maar de post's van bgb staan zover van mijn situatie af, en gaan in mijn ogen vooral over haar eigen vooroordelen en ervaringen. Zou ze een leuk en smakelijk boek over kunnen schrijven. Maar ik zit gewoon met een totaal ander probleem, waar bgb niet zoveel van snapt omdat het niet in haar stereotype plaatje past, imo.
[...]
Prachtige post bgb... Cheiron, je bent vergeten op deze te reageren?!Prachtige post over haar eigen leven. Maar de post's van bgb staan zover van mijn situatie af, en gaan in mijn ogen vooral over haar eigen vooroordelen en ervaringen. Zou ze een leuk en smakelijk boek over kunnen schrijven. Maar ik zit gewoon met een totaal ander probleem, waar bgb niet zoveel van snapt omdat het niet in haar stereotype plaatje past, imo.
maandag 29 december 2008 om 16:47
quote:straal schreef op 28 december 2008 @ 11:18:
[...]
Goed dat je niet naar die andere vrouw vlucht en voor jezelf uit wil zoeken waarom dit voor je speelt. Fijn ook dat je blijft reageren
[...]
In het algemeen volgen gevoelens actie. Het is als een vaat die al een dag op het aanrecht staat. Als je er niks aan doet, blijft het gewoon staan en hou je een rotgevoel dat het een rommel is. Terwijl als je jezelf een schop onder de kont geeft en de vaat binnen een kwartier opruimt, je je voldaan gevoel hebt omdat je hebt opgeruimd.
In relaties is het hetzelfde, als je er niks aan doet en er hetzelfde instopt als de afgelopen 7 jaar, komt er hetzelfde uit. Als je wilt dat er iets verandert, zul je dus niet moeten toekijken, maar actie moeten ondernemen. Als je dan een half jaar alles hebt gedaan wat in je vermogen lag en je gevoel nog steeds hetzelfde is, dan kun je gerechtvaardigd zeggen dat je je gevoel niet af kunt dwingen. Nu lijkt het meer of dat je niet aandurft om te veranderen.
[...]
Ik heb de indruk dat je confrontaties vermijdt. Als je vrouw verdrietig is, vindt je het lastig om dingen te bespreken. Ook hier reageer je niet op in jouw woorden ongenuanceerde posts. Dat iemand niet in je straatje lult, betekent niet dat diegene het minder goed bedoelt. Mensen hebben moeite gestoken in het schrijven van posts, en je zou ook kunnen reageren door hun te bedanken voor hun moeite en reageren op de punten die ze aandragen.
[...]
[...]
Dat iemand het niet met je eens of boos wordt, betekent niet dat diegene noodzakelijkerwijs niet van je houdt. Misschien juist integendeel: the one you love the most, you hurt the most...
OVer het actie ondernemen: ik heb een relatietherapeut gezoch met mijn vrouw, en zoek naar de wegen om te investeren in mijn relatie. Ben het met je eens dat de situatie het verdient om niet weg te lopen maar te investeren.
Over confrontaties vermijden: ja, scherp gezien. Kan ik wel doen ja. Tegelijkertijd durf ik het ook wel aan. Maar soms is het in mijn ogen vrij zinloos om de confrontatie aan te gaan. Het is voor mij soms ook een hele zoektocht om in een confrontatie mijn eigen standpunt over te brengen, in de zin dat de golflengtes in een heftige confrontatie soms zo sterk verschillen dat je elkaar eenvoudig weg niet meer bereikt.
Ik denk dat het voor nu met mijn vrouw wel zaak is om die confrontatie aan te gaan, ook al is het pijnlijk en heftig. Maar dat neemt nog niet weg dat ik het lastig vind om mijn vrouw zo verdrietig te zien. Ik geef wel om haar, en zie mensen om wie ik geef niet graag verdrietig. Maar dat geven om is iets anders dan me een partner voelen en houden van als partner....
[...]
Goed dat je niet naar die andere vrouw vlucht en voor jezelf uit wil zoeken waarom dit voor je speelt. Fijn ook dat je blijft reageren
[...]
In het algemeen volgen gevoelens actie. Het is als een vaat die al een dag op het aanrecht staat. Als je er niks aan doet, blijft het gewoon staan en hou je een rotgevoel dat het een rommel is. Terwijl als je jezelf een schop onder de kont geeft en de vaat binnen een kwartier opruimt, je je voldaan gevoel hebt omdat je hebt opgeruimd.
In relaties is het hetzelfde, als je er niks aan doet en er hetzelfde instopt als de afgelopen 7 jaar, komt er hetzelfde uit. Als je wilt dat er iets verandert, zul je dus niet moeten toekijken, maar actie moeten ondernemen. Als je dan een half jaar alles hebt gedaan wat in je vermogen lag en je gevoel nog steeds hetzelfde is, dan kun je gerechtvaardigd zeggen dat je je gevoel niet af kunt dwingen. Nu lijkt het meer of dat je niet aandurft om te veranderen.
[...]
Ik heb de indruk dat je confrontaties vermijdt. Als je vrouw verdrietig is, vindt je het lastig om dingen te bespreken. Ook hier reageer je niet op in jouw woorden ongenuanceerde posts. Dat iemand niet in je straatje lult, betekent niet dat diegene het minder goed bedoelt. Mensen hebben moeite gestoken in het schrijven van posts, en je zou ook kunnen reageren door hun te bedanken voor hun moeite en reageren op de punten die ze aandragen.
[...]
[...]
Dat iemand het niet met je eens of boos wordt, betekent niet dat diegene noodzakelijkerwijs niet van je houdt. Misschien juist integendeel: the one you love the most, you hurt the most...
OVer het actie ondernemen: ik heb een relatietherapeut gezoch met mijn vrouw, en zoek naar de wegen om te investeren in mijn relatie. Ben het met je eens dat de situatie het verdient om niet weg te lopen maar te investeren.
Over confrontaties vermijden: ja, scherp gezien. Kan ik wel doen ja. Tegelijkertijd durf ik het ook wel aan. Maar soms is het in mijn ogen vrij zinloos om de confrontatie aan te gaan. Het is voor mij soms ook een hele zoektocht om in een confrontatie mijn eigen standpunt over te brengen, in de zin dat de golflengtes in een heftige confrontatie soms zo sterk verschillen dat je elkaar eenvoudig weg niet meer bereikt.
Ik denk dat het voor nu met mijn vrouw wel zaak is om die confrontatie aan te gaan, ook al is het pijnlijk en heftig. Maar dat neemt nog niet weg dat ik het lastig vind om mijn vrouw zo verdrietig te zien. Ik geef wel om haar, en zie mensen om wie ik geef niet graag verdrietig. Maar dat geven om is iets anders dan me een partner voelen en houden van als partner....
maandag 29 december 2008 om 16:49
quote:cheiron schreef op 29 december 2008 @ 16:39:
[...]
Prachtige post over haar eigen leven.
Droom lekker verder
Maar de post's van bgb staan zover van mijn situatie af, en gaan in mijn ogen vooral over haar eigen vooroordelen en ervaringen.
Bladiebladiebla
Zou ze een leuk en smakelijk boek over kunnen schrijven. Maar ik zit gewoon met een totaal ander probleem, waar bgb niet zoveel van snapt omdat het niet in haar stereotype plaatje past, imo.Waarom is jouw probleem totáál anders dan ? liep je al met deze twijfels rond voor je de hots voor die ander kreeg , bijvoorbeeld ?
[...]
Prachtige post over haar eigen leven.
Droom lekker verder
Maar de post's van bgb staan zover van mijn situatie af, en gaan in mijn ogen vooral over haar eigen vooroordelen en ervaringen.
Bladiebladiebla
Zou ze een leuk en smakelijk boek over kunnen schrijven. Maar ik zit gewoon met een totaal ander probleem, waar bgb niet zoveel van snapt omdat het niet in haar stereotype plaatje past, imo.Waarom is jouw probleem totáál anders dan ? liep je al met deze twijfels rond voor je de hots voor die ander kreeg , bijvoorbeeld ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 29 december 2008 om 16:50
quote:blijfgewoonbianca schreef op 28 december 2008 @ 12:13:
Het is toch logisch dat je vrouw dit ' probleempje 'totaal anders benadert dan jij ? A. wordt ze erdoor overvallen B . houdt zij misschien met hart en ziel van jou C . is het scenario van de toekomst wellicht minder rooskleurig voor haar dan voor jou . D. kan ze er weinig mee . E . is ze jou niet .
Kan doorgaan tot de Z , hoor .
Ik vind het op zijn zachtst gezegd , niet heel fair van je , om de gesprekken ( o nee , de klik ) met je vrouw te vergelijken met die van iemand waar je de hots voor hebt .
Ik maak gewoon weer een lijstje , je vindt me toch al een vervelend wijf .........
- je kijkt met een rose bril ( al praat ze poep vindt jij het nog een warm betoog waarschijnlijk )
-een ' vreemde " zal niet zeggen dat je zeurt / door het programma heenpraat / dat je je stokpaardje weer berijdt
-je kinderen praten niet door die gesprekken heen
-wat die ander zegt is ook nieuw voor jou
-Je praat bewúst met die ander , met je vrouw waarschijnlijk tussen de bedrijven en het gekakel van je kinderen door .
Je kan dingen als op één lijn zitten niet afdwingen , dat ben ik met je eens . Maar vergelijken is niet eerlijk . Zeker niet als je verliefd bent .
Overschat je ook het voeren van diepzinnige gesprekken niet ? Die alleen zijn niet zaligmakend voor een goede relatie , hoor .
Geef nou eens het idee op dat ik helemaal voor die ander ga. Dat is niet zo. De verliefdheid is onbelangrijk. Het gaat erom dat het een signaal is dat er iets tussen mij en mijn vrouw niet goed zit.
Schrijf een leuk boek over je stereotypen, maar als je reageert op mijn vraag, neem even de moeite om je te verdiepen in de persoon die in real life hier zit.
Leuke stukken hoor, daar niet van, maar heb niet de illusie dat ik er iets mee kan of dat het op mij slaat.
Het is toch logisch dat je vrouw dit ' probleempje 'totaal anders benadert dan jij ? A. wordt ze erdoor overvallen B . houdt zij misschien met hart en ziel van jou C . is het scenario van de toekomst wellicht minder rooskleurig voor haar dan voor jou . D. kan ze er weinig mee . E . is ze jou niet .
Kan doorgaan tot de Z , hoor .
Ik vind het op zijn zachtst gezegd , niet heel fair van je , om de gesprekken ( o nee , de klik ) met je vrouw te vergelijken met die van iemand waar je de hots voor hebt .
Ik maak gewoon weer een lijstje , je vindt me toch al een vervelend wijf .........
- je kijkt met een rose bril ( al praat ze poep vindt jij het nog een warm betoog waarschijnlijk )
-een ' vreemde " zal niet zeggen dat je zeurt / door het programma heenpraat / dat je je stokpaardje weer berijdt
-je kinderen praten niet door die gesprekken heen
-wat die ander zegt is ook nieuw voor jou
-Je praat bewúst met die ander , met je vrouw waarschijnlijk tussen de bedrijven en het gekakel van je kinderen door .
Je kan dingen als op één lijn zitten niet afdwingen , dat ben ik met je eens . Maar vergelijken is niet eerlijk . Zeker niet als je verliefd bent .
Overschat je ook het voeren van diepzinnige gesprekken niet ? Die alleen zijn niet zaligmakend voor een goede relatie , hoor .
Geef nou eens het idee op dat ik helemaal voor die ander ga. Dat is niet zo. De verliefdheid is onbelangrijk. Het gaat erom dat het een signaal is dat er iets tussen mij en mijn vrouw niet goed zit.
Schrijf een leuk boek over je stereotypen, maar als je reageert op mijn vraag, neem even de moeite om je te verdiepen in de persoon die in real life hier zit.
Leuke stukken hoor, daar niet van, maar heb niet de illusie dat ik er iets mee kan of dat het op mij slaat.
maandag 29 december 2008 om 16:53
Die verliefdheid is onbelangrijk ? O ja ? Zo onbelangrijk dat het je ineens aan het denken zet over waar het allemaal aan mankeert bij je vrouw in jullie relatie ?
En verzin eens goed ; kan je zo goed met haar praten omdat je verliefd op haar bent , maw zie / hoor je het wel goed ? Of ben je verliefd geworden omdat je zo goed met haar praten kan ?
En verzin eens goed ; kan je zo goed met haar praten omdat je verliefd op haar bent , maw zie / hoor je het wel goed ? Of ben je verliefd geworden omdat je zo goed met haar praten kan ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 29 december 2008 om 16:55
quote:iry schreef op 28 december 2008 @ 12:48:
...
Na lange gesprekken wilde hij het een nog kans geven,en nu 4 maanden verder en hard werken gaat het heel goed,we zijn weer gelukkig samen en zijn gevoel begint weer terug te komen.
We genieten van elkaars gezelschap,meer tijd voor elkaar,leuke dingen doen,meer intimiteit en beseffen hoe gezegend we zijn met alles wat we hebben.
Wij hebben 3 kinderen (2 uit mijn vorige huwelijk,1 van ons samen) en het is lastig om met een druk gezin oog voor elkaar te blijven houden.
Dat gaat gewoon niet vanzelf , daar moet je gewoon je best voor doen.
...
Eigenlijk is het antwoord makkelijk te vinden op je vraag.
Heb je al alles uit de kast gehaald samen om je relatie te verbeteren?.
Heb je alle energie en inzet er al ingestoken?
Heb je alle middelen al ingezet?
Is het antwoord nee?
Dan mag je in mijn ogen niet je relatie verbreken maar moet je samen aan de slag en het de tijd gunnen.
En de persoon waar je gevoelens voor hebt uit het zicht laten,want dat is wel een stoorzender anders.
doen.
Fijn om te lezen dat het weer beter gaat na 4 maanden. Hoop dat ook met mijn vrouw te bereiken. Hoewel er natuurlijk ook een kans is dat ik het tegendeel onder ogen moet zien. Maar mijn streven is toch dat het goed komt
Mee eens dat we ermee aan de slag moeten gaan.
En die persoon uit het zicht laten is wel wat lastiger, aangezien we regelmatig samenwerken in het bedrijf waar ik werk.
...
Na lange gesprekken wilde hij het een nog kans geven,en nu 4 maanden verder en hard werken gaat het heel goed,we zijn weer gelukkig samen en zijn gevoel begint weer terug te komen.
We genieten van elkaars gezelschap,meer tijd voor elkaar,leuke dingen doen,meer intimiteit en beseffen hoe gezegend we zijn met alles wat we hebben.
Wij hebben 3 kinderen (2 uit mijn vorige huwelijk,1 van ons samen) en het is lastig om met een druk gezin oog voor elkaar te blijven houden.
Dat gaat gewoon niet vanzelf , daar moet je gewoon je best voor doen.
...
Eigenlijk is het antwoord makkelijk te vinden op je vraag.
Heb je al alles uit de kast gehaald samen om je relatie te verbeteren?.
Heb je alle energie en inzet er al ingestoken?
Heb je alle middelen al ingezet?
Is het antwoord nee?
Dan mag je in mijn ogen niet je relatie verbreken maar moet je samen aan de slag en het de tijd gunnen.
En de persoon waar je gevoelens voor hebt uit het zicht laten,want dat is wel een stoorzender anders.
doen.
Fijn om te lezen dat het weer beter gaat na 4 maanden. Hoop dat ook met mijn vrouw te bereiken. Hoewel er natuurlijk ook een kans is dat ik het tegendeel onder ogen moet zien. Maar mijn streven is toch dat het goed komt
Mee eens dat we ermee aan de slag moeten gaan.
En die persoon uit het zicht laten is wel wat lastiger, aangezien we regelmatig samenwerken in het bedrijf waar ik werk.
maandag 29 december 2008 om 16:58
quote:iry schreef op 28 december 2008 @ 12:59:
En ambieer inderdaad de ideale relatie niet,waarbij je elke dag elkaar wulps in de ogen kijkt,je met een blik elkaar laat zweven,je elkaar altijd begrijpt,zelfs na een half woord (in mij geval moet ik het zelfs rustig zeggen in simpele woorden en drie keer herhalen voordat het kwartje valt).
Het elke dag een feestje is en je elke dag bezweet en voldaan in elkaars armen in slaap valt.
Je alle raakvlakken samen hebt en je vrouw elke morgen fris en fruitig in de make -up met het ideale kapsel en lingerie uit bed stapt mèt goed humeur.
Dat is een sprookje,zie je alleen in slechte films.
Ambieer ik niet. Weet ik ook wel
Je omschrijft wel een heel erg uiterste. Maar het houden van zou wat mij betreft wel terug mogen. Het gevoel: ik ga voor jou.
En ambieer inderdaad de ideale relatie niet,waarbij je elke dag elkaar wulps in de ogen kijkt,je met een blik elkaar laat zweven,je elkaar altijd begrijpt,zelfs na een half woord (in mij geval moet ik het zelfs rustig zeggen in simpele woorden en drie keer herhalen voordat het kwartje valt).
Het elke dag een feestje is en je elke dag bezweet en voldaan in elkaars armen in slaap valt.
Je alle raakvlakken samen hebt en je vrouw elke morgen fris en fruitig in de make -up met het ideale kapsel en lingerie uit bed stapt mèt goed humeur.
Dat is een sprookje,zie je alleen in slechte films.
Ambieer ik niet. Weet ik ook wel
Je omschrijft wel een heel erg uiterste. Maar het houden van zou wat mij betreft wel terug mogen. Het gevoel: ik ga voor jou.
maandag 29 december 2008 om 17:01
quote:meds schreef op 28 december 2008 @ 13:29:
Je verwart verliefdheid met liefde. Verliefdheid is een staat van hormonale beinvloeding. Het heeft niks met liefde te maken, je bent gewoon geil. Je kan je vrouw en kinderen wel inruilen voor een verliefdheid, maar na een paar maanden nemen die hormoonspiegels weer af en dan heb jij weer last van "een gebrek aan echte afstemming" En moet je weer op zoek naar verliefdheid. Je kan dit uiteraard zelf gaan uitvinden, maar er zijn heel veel mannen en vrouwen voor jou geweest die dat hebben gedaan en hebben ontdekt dat ze hun gezin pijn hebben gedaan voor iets wat niet was wat het leek.
Een relatieprobleem heeft altijd meer met jezelf te maken dan met je partner. Je kan dus ook zelf je relatie verbeteren
Ik ben niet geil. Je verwart je stereotypen en je eigen leven met de persoon die hier zijn vraag neerlegt.
En dat ik zelf mijn relatie kan verbeteren weet ik ook. Als je beter had gelezen had je ook dat kunnen weten.
Je verwart verliefdheid met liefde. Verliefdheid is een staat van hormonale beinvloeding. Het heeft niks met liefde te maken, je bent gewoon geil. Je kan je vrouw en kinderen wel inruilen voor een verliefdheid, maar na een paar maanden nemen die hormoonspiegels weer af en dan heb jij weer last van "een gebrek aan echte afstemming" En moet je weer op zoek naar verliefdheid. Je kan dit uiteraard zelf gaan uitvinden, maar er zijn heel veel mannen en vrouwen voor jou geweest die dat hebben gedaan en hebben ontdekt dat ze hun gezin pijn hebben gedaan voor iets wat niet was wat het leek.
Een relatieprobleem heeft altijd meer met jezelf te maken dan met je partner. Je kan dus ook zelf je relatie verbeteren
Ik ben niet geil. Je verwart je stereotypen en je eigen leven met de persoon die hier zijn vraag neerlegt.
En dat ik zelf mijn relatie kan verbeteren weet ik ook. Als je beter had gelezen had je ook dat kunnen weten.
maandag 29 december 2008 om 17:03
quote:mamzelle schreef op 28 december 2008 @ 13:02:
[...]
Afstemmen, contact maken, doe je door actief op zoek te gaan naar wat haar beweegt. Dus niet afketsen op haar heftigheid, maar proberen erachter te komen wat er achter die heftigheid zit.
Willen weten wie die vrouw werkelijk is waarmee je getrouwd bent.
-en een open gesprek over de diepste zaken des levens is niet te vergelijken met een gesloten gesprek over verdriet en niet meer verder kunnen-
Stel je voor welke vragen je aan je nieuwe liefde zou willen stellen en stél ze aan je vrouw.
Blokkeer ook niet op verschillen. Verschillen maken communicatie misschien lastiger maar niet onmogelijk. Even er van uit gaande dat je niet te maken hebt met geestelijke mishandeling, manipulatie o.i.d.
Je hebt heel veel bereikt met je vrouw. Vriendschap is nogal wat. Ik denk dat er heel veel stellen zijn die dat misschien nooit bereiken, niet verder komen dan vertrouwdheid.
Maar goed, ik zou ervoor tekenen als ik een partner vond die mijn beste vriend was en bleef.Vriendschap is inderdaad ook heel wat. Ik realiseer me dat er mensen zijn die om minder bij elkaar blijven. Maar ik denk dat het er voor nu vooral over gaat hoe mijn vrouw en ik het " niet meer houden van" van mij een plek gaan geven en een weg vinden naar een situatie die dat wel in zich heeft.
[...]
Afstemmen, contact maken, doe je door actief op zoek te gaan naar wat haar beweegt. Dus niet afketsen op haar heftigheid, maar proberen erachter te komen wat er achter die heftigheid zit.
Willen weten wie die vrouw werkelijk is waarmee je getrouwd bent.
-en een open gesprek over de diepste zaken des levens is niet te vergelijken met een gesloten gesprek over verdriet en niet meer verder kunnen-
Stel je voor welke vragen je aan je nieuwe liefde zou willen stellen en stél ze aan je vrouw.
Blokkeer ook niet op verschillen. Verschillen maken communicatie misschien lastiger maar niet onmogelijk. Even er van uit gaande dat je niet te maken hebt met geestelijke mishandeling, manipulatie o.i.d.
Je hebt heel veel bereikt met je vrouw. Vriendschap is nogal wat. Ik denk dat er heel veel stellen zijn die dat misschien nooit bereiken, niet verder komen dan vertrouwdheid.
Maar goed, ik zou ervoor tekenen als ik een partner vond die mijn beste vriend was en bleef.Vriendschap is inderdaad ook heel wat. Ik realiseer me dat er mensen zijn die om minder bij elkaar blijven. Maar ik denk dat het er voor nu vooral over gaat hoe mijn vrouw en ik het " niet meer houden van" van mij een plek gaan geven en een weg vinden naar een situatie die dat wel in zich heeft.
maandag 29 december 2008 om 17:06
quote:iry schreef op 28 december 2008 @ 14:11:
Het pasklare antwoord is alle aandacht op je relatie richten,je vrouw alle aandacht geven en je ontvangt het vanzelf terug.
Tevreden zijn met wat je wel hebt,daar moet je zelf aan werken.
Lees je beginpost nog eens door en kijk naar wat je wel hebt!
Vriendschap een leuke mooie vrouw,leuke kinderen,plezier in het vaderschap...
Er zijn vast meer dingen te benoemen.
Wil je dit allemaal opgeven voor een paar opstandige vlinders?
Is het dat waard om zoveel mensen verdriet te doen.
Besef je wat je aan zal richten?
Denk met je hoofd,niet met je lul,die bevat namelijk zeer weinig hersencellen.
Wil ik dit allemaal opgeven: nee
En ik denk niet met mijn lul. Dat stereotype gaat meer over jouw verleden/fantasie/gedachtewereld dan over mij.
Ik begrijp heel goed dat dit een pijnlijke situatie is. Maar ik zeg toch nergens dat ik mijn koffers al gepakt heb? Ik zit gewoon in een heel lastige situatie. En ik hoop daar weer uit te komen. Ik hoop op een herstel van mijn relatie. En de kans is natuurlijk ook aanwezig dat we daar niet uitkomen. Wat dat betreft is het ook iets waar mijn vrouw en ik samen in zullen moeten investeren.
Het pasklare antwoord is alle aandacht op je relatie richten,je vrouw alle aandacht geven en je ontvangt het vanzelf terug.
Tevreden zijn met wat je wel hebt,daar moet je zelf aan werken.
Lees je beginpost nog eens door en kijk naar wat je wel hebt!
Vriendschap een leuke mooie vrouw,leuke kinderen,plezier in het vaderschap...
Er zijn vast meer dingen te benoemen.
Wil je dit allemaal opgeven voor een paar opstandige vlinders?
Is het dat waard om zoveel mensen verdriet te doen.
Besef je wat je aan zal richten?
Denk met je hoofd,niet met je lul,die bevat namelijk zeer weinig hersencellen.
Wil ik dit allemaal opgeven: nee
En ik denk niet met mijn lul. Dat stereotype gaat meer over jouw verleden/fantasie/gedachtewereld dan over mij.
Ik begrijp heel goed dat dit een pijnlijke situatie is. Maar ik zeg toch nergens dat ik mijn koffers al gepakt heb? Ik zit gewoon in een heel lastige situatie. En ik hoop daar weer uit te komen. Ik hoop op een herstel van mijn relatie. En de kans is natuurlijk ook aanwezig dat we daar niet uitkomen. Wat dat betreft is het ook iets waar mijn vrouw en ik samen in zullen moeten investeren.
maandag 29 december 2008 om 17:07
Ik zat in dezelfde situatie als jij nu..
Ik woon nu tijdelijk ergens anders en ik merk dat ik nu wel de leuke dingen van mijn man zie, die ik voorheen (laatste 3 jaar) niet zag. Wil niet zeggen dat het nu dan weer gelijk koek en ei is maar we zijn wel nu op de bodem waar het probleem ligt. Hij ziet nu waar het bij mij om gaat, voorheen wel ja zeggen maar eigenlijk nee bedoelen. En ik ben bezig om mezelf weer bij elkaar te rapen en de verliefdheid als spiegel te zien wat ik belangrijk vind zodat ik dat kan aangeven. En samen kijken of je er wat mee kan..
Hoop dat je er wat aan hebt maar zitten en afwachten helpt echt niet weet ik uit eigen ervaring. Enneh mijn dochter heeft het super opgevat en vind het erg leuk in beide huizen.
Kijk om je heen waar jij tijdelijk naar toe kan om tot rust te komen en je vrouw kan dat ook op de dagen dat ze de kids bij jouw zijn. Jullie zullen zien dat dat al erg kan helpen!
Ik woon nu tijdelijk ergens anders en ik merk dat ik nu wel de leuke dingen van mijn man zie, die ik voorheen (laatste 3 jaar) niet zag. Wil niet zeggen dat het nu dan weer gelijk koek en ei is maar we zijn wel nu op de bodem waar het probleem ligt. Hij ziet nu waar het bij mij om gaat, voorheen wel ja zeggen maar eigenlijk nee bedoelen. En ik ben bezig om mezelf weer bij elkaar te rapen en de verliefdheid als spiegel te zien wat ik belangrijk vind zodat ik dat kan aangeven. En samen kijken of je er wat mee kan..
Hoop dat je er wat aan hebt maar zitten en afwachten helpt echt niet weet ik uit eigen ervaring. Enneh mijn dochter heeft het super opgevat en vind het erg leuk in beide huizen.
Kijk om je heen waar jij tijdelijk naar toe kan om tot rust te komen en je vrouw kan dat ook op de dagen dat ze de kids bij jouw zijn. Jullie zullen zien dat dat al erg kan helpen!
maandag 29 december 2008 om 17:12
quote:straal schreef op 28 december 2008 @ 15:02:
[...]
Ik denk dat het op zich wel meevalt met de lust voor die andere vrouw, maar dat je vooral bij haar iets vindt wat je bij je vrouw niet vindt en dat je daar iets mee moet.
Je zei dat je vrouw emotioneel en verdrietig reageerde en dat daardoor het daardoor lastig te bespreken was. Ik zou als ik jouw vrouw was ook emotioneel reageren als je mij zou vertellen dat je verliefd bent op een ander, zeker als ik al het gevoel hebt dat je soms te weinig van me houdt (je post van 27 dec, 22:42). Ik zou bang zijn je te verliezen en niet weten wat te doen, dus boos worden, ontkennen of verdrietig en apatisch worden (het is wel goed zoals het is, blijf bij mij).
Met zo'n reactie verandert er niks aan het probleem. Misschien is het handiger om je boodschap te vergezellen van een actieplan dat het "verliesgevaar" reduceert, dan ziet je vrouw dat jij iets doet om je huwelijk te redden (hij gaat nog voor mij) en kan zij zelf ook iets doen om de situatie te verbeteren (ik kan laten zien dat ik ook nog voor hem gaat)
Bijvoorbeeld:
Ik merk dat ik verliefd ben geworden op een andere vrouw. Ik vindt het met name fijn dat ik met haar kan praten zonder onderbroken te worden en dat zij luistert naar wat ik zeg. Dit mis ik in onze relatie. Ik wil ons huwelijk niet opgeven voor deze vrouw, maar ik wil wel werken aan de elementen die ik mis in onze relatie.
Ik neem de volgende stappen hiervoor 1) ik neem geen contact meer op met andere vrouw, 2)ik ga maandag naar de huisarts om een verwijzing naar een psycholoog te vragen 3) ik ga een assertiviteitscursus volgen om mij beter te kunnen uiten in onze gesprekken
Het zou mij helpen als jij 1) mij meer ruimte wil geven in onze gesprekken, bijvoorbeeld door me te laten uitpraten, samenvatten wat ik heb gezegd en vragen daarover te stellen 2) drie punten aan kan geven die ik kan verbeteren om jou gelukkiger te maken
Wil je dat voor mij doen?
Op zo'n manier laat je zien dat je wil werken voor je huwelijk, kan je vrouw ook daaraan bijdragen en geef je aan dat er van beide kanten verbeteringen mogelijk zijn (dwz dat het geen aanval is op je vrouw, maar dat je je bewust bent dat je zelf ook je verbeterpunten hebt). Ik denk dat de kans dan minder groot is dat je vrouw emotioneel wordt en dat jullie op een constructieve manier kunnen bespreken hoe jullie je huwelijk kunnen verbeteren.
De post van Iry (12:48) laat duidelijk zien dat constructief werken aan een relatie binnen een paar maanden vruchten af kan werpen. Geef dus niet te snel op, het zou zonde zijn als je vrouw en kinderen definitief verliest vanwege een oplosbaar communicatieprobleem.
Alweer bedankt voor het door de stereotypen heen lezen
Die zijn bij sommige anderen hier zo sterk aanwezig dat ik er geirriteerd over begin te raken. Dus alweer: bedankt, is fijn dat iemand je kan horen zoals je het schrijft zonder zijn eigen verleden over je heen te storten
Ik heb een relatietherapeut gezocht ondertussen. Hoewel mijn vrouw aangeeft dat ze weinig vertrouwen in therapie heeft en vind dat ik maar zelf moet gaan, hoop ik toch dat het helderheid gaat brengen in hoe nu verder. Op termijn wil mijn vrouw wellicht wel aanschuiven zegt ze, dus dat zou wel fijn zijn.
Ik hoop inderdaad dat het terug te brengen is tot een oplosbaar communicatieprobleem en dat we net als Iry weer betere tijden bereiken. Aan de andere kant is het leven in mijn ogen ook niet volledig maakbaar.
Maar met je eens dat het op zijn minst een uiterst serieuse poging verdient...
[...]
Ik denk dat het op zich wel meevalt met de lust voor die andere vrouw, maar dat je vooral bij haar iets vindt wat je bij je vrouw niet vindt en dat je daar iets mee moet.
Je zei dat je vrouw emotioneel en verdrietig reageerde en dat daardoor het daardoor lastig te bespreken was. Ik zou als ik jouw vrouw was ook emotioneel reageren als je mij zou vertellen dat je verliefd bent op een ander, zeker als ik al het gevoel hebt dat je soms te weinig van me houdt (je post van 27 dec, 22:42). Ik zou bang zijn je te verliezen en niet weten wat te doen, dus boos worden, ontkennen of verdrietig en apatisch worden (het is wel goed zoals het is, blijf bij mij).
Met zo'n reactie verandert er niks aan het probleem. Misschien is het handiger om je boodschap te vergezellen van een actieplan dat het "verliesgevaar" reduceert, dan ziet je vrouw dat jij iets doet om je huwelijk te redden (hij gaat nog voor mij) en kan zij zelf ook iets doen om de situatie te verbeteren (ik kan laten zien dat ik ook nog voor hem gaat)
Bijvoorbeeld:
Ik merk dat ik verliefd ben geworden op een andere vrouw. Ik vindt het met name fijn dat ik met haar kan praten zonder onderbroken te worden en dat zij luistert naar wat ik zeg. Dit mis ik in onze relatie. Ik wil ons huwelijk niet opgeven voor deze vrouw, maar ik wil wel werken aan de elementen die ik mis in onze relatie.
Ik neem de volgende stappen hiervoor 1) ik neem geen contact meer op met andere vrouw, 2)ik ga maandag naar de huisarts om een verwijzing naar een psycholoog te vragen 3) ik ga een assertiviteitscursus volgen om mij beter te kunnen uiten in onze gesprekken
Het zou mij helpen als jij 1) mij meer ruimte wil geven in onze gesprekken, bijvoorbeeld door me te laten uitpraten, samenvatten wat ik heb gezegd en vragen daarover te stellen 2) drie punten aan kan geven die ik kan verbeteren om jou gelukkiger te maken
Wil je dat voor mij doen?
Op zo'n manier laat je zien dat je wil werken voor je huwelijk, kan je vrouw ook daaraan bijdragen en geef je aan dat er van beide kanten verbeteringen mogelijk zijn (dwz dat het geen aanval is op je vrouw, maar dat je je bewust bent dat je zelf ook je verbeterpunten hebt). Ik denk dat de kans dan minder groot is dat je vrouw emotioneel wordt en dat jullie op een constructieve manier kunnen bespreken hoe jullie je huwelijk kunnen verbeteren.
De post van Iry (12:48) laat duidelijk zien dat constructief werken aan een relatie binnen een paar maanden vruchten af kan werpen. Geef dus niet te snel op, het zou zonde zijn als je vrouw en kinderen definitief verliest vanwege een oplosbaar communicatieprobleem.
Alweer bedankt voor het door de stereotypen heen lezen
Die zijn bij sommige anderen hier zo sterk aanwezig dat ik er geirriteerd over begin te raken. Dus alweer: bedankt, is fijn dat iemand je kan horen zoals je het schrijft zonder zijn eigen verleden over je heen te storten

Ik heb een relatietherapeut gezocht ondertussen. Hoewel mijn vrouw aangeeft dat ze weinig vertrouwen in therapie heeft en vind dat ik maar zelf moet gaan, hoop ik toch dat het helderheid gaat brengen in hoe nu verder. Op termijn wil mijn vrouw wellicht wel aanschuiven zegt ze, dus dat zou wel fijn zijn.
Ik hoop inderdaad dat het terug te brengen is tot een oplosbaar communicatieprobleem en dat we net als Iry weer betere tijden bereiken. Aan de andere kant is het leven in mijn ogen ook niet volledig maakbaar.
Maar met je eens dat het op zijn minst een uiterst serieuse poging verdient...
maandag 29 december 2008 om 17:17
quote:[cheiron schreef op 29 december 2008 @ 17:12[/message]:
[...]
Ik heb een relatietherapeut gezocht ondertussen. Hoewel mijn vrouw aangeeft dat ze weinig vertrouwen in therapie heeft en vind dat ik maar zelf moet gaan, hoop ik toch dat het helderheid gaat brengen in hoe nu verder. Op termijn wil mijn vrouw wellicht wel aanschuiven zegt ze, dus dat zou wel fijn zijn.
Ik heb aan mijn man meerdere malen gevraagd om samen naar therapeut te gaan, dat wilde hij nooit en toen ik zei dat ik weg wilde, wilde hij ineens wel. Ik ga dus ook niet mee de eerste keer, ga eerst zelf maar eens praten en een spiegel voor houden en als de partner een volgende keer aanschuift is dat prima maar zelf kijken wat er aangepast kan worden (bijvoorbeeld aan jezelf) is helemaal niet slecht. Zie het dus ook niet als niet willen maar als ik wil eerst even dit aankijken hoe het gaat. Iemand pushen werkt namelijk toch niet..
[...]
Ik heb een relatietherapeut gezocht ondertussen. Hoewel mijn vrouw aangeeft dat ze weinig vertrouwen in therapie heeft en vind dat ik maar zelf moet gaan, hoop ik toch dat het helderheid gaat brengen in hoe nu verder. Op termijn wil mijn vrouw wellicht wel aanschuiven zegt ze, dus dat zou wel fijn zijn.
Ik heb aan mijn man meerdere malen gevraagd om samen naar therapeut te gaan, dat wilde hij nooit en toen ik zei dat ik weg wilde, wilde hij ineens wel. Ik ga dus ook niet mee de eerste keer, ga eerst zelf maar eens praten en een spiegel voor houden en als de partner een volgende keer aanschuift is dat prima maar zelf kijken wat er aangepast kan worden (bijvoorbeeld aan jezelf) is helemaal niet slecht. Zie het dus ook niet als niet willen maar als ik wil eerst even dit aankijken hoe het gaat. Iemand pushen werkt namelijk toch niet..
maandag 29 december 2008 om 17:17
Dat gevoel komt niet vanzelf,maar dat begrijp je al zo te lezen.
Fijn dat je wel een reeele blik hebt op een relatie en niet mijn beschreven sprookje nastreeft,haha!
Dat houden van zal de tijd uitwijzen of dat terug komt.
Maar ik geloof er heilig in dat het vuurtje wat in relaties kan doven met inzet weer terug kan komen.
Misschien niet meer zo heftig als de begin tijd,maar ook dat is een kwestie met tevreden zijn en reeel.
Geef niet snel op!
En je vrouw alsmaar verdriet doen met eerlijk zijn lijkt mij niet nodig.
Besteed 1 keer een hele avond aan een goed gesprek met je vrouw,uit samen je gevoel en maak afspraken hoe jullie het samen gaan aanpakken.
hmm..ik post straks verder,plicht roept!
Fijn dat je wel een reeele blik hebt op een relatie en niet mijn beschreven sprookje nastreeft,haha!
Dat houden van zal de tijd uitwijzen of dat terug komt.
Maar ik geloof er heilig in dat het vuurtje wat in relaties kan doven met inzet weer terug kan komen.
Misschien niet meer zo heftig als de begin tijd,maar ook dat is een kwestie met tevreden zijn en reeel.
Geef niet snel op!
En je vrouw alsmaar verdriet doen met eerlijk zijn lijkt mij niet nodig.
Besteed 1 keer een hele avond aan een goed gesprek met je vrouw,uit samen je gevoel en maak afspraken hoe jullie het samen gaan aanpakken.
hmm..ik post straks verder,plicht roept!
maandag 29 december 2008 om 17:20
quote:iry schreef op 28 december 2008 @ 15:21:
...
Haar vertrouwen moet ook weer gewonnen worden.
Ook dat heeft tijd nodig.
Dat heeft inderdaad tijd nodig... Mijn vrouw geeft aan vooral daar weer moeite mee te hebben, omdat het voor haar zo goed leek tussen ons. Ze zegt: wie zegt me dat het de volgende keer niet weer uit de lucht valt?
Vertel eens.
wat vond je ook alweer zo leuk aan je vrouw toen je met haar wilde trouwen?
haar warmte, haar aandacht, haar praktische aard, haar stabiliteit, haar trouw
waarom wilde je dat zei de moeder van je kinderen zou worden?
Waar is ze goed in?
Wat doet ze allemaal voor jullie gezin?
ze doet zeker een heleboel, dat waardeer ik ook. Het is alleen.... Het is veel meer een soort afstandelijk waarderen. Zo van, inderdaad, echt een leuke vrouw ja. Maar is dit nou mijn vrouw? degeen waar ik helemaal voor ga? Als ik eerlijk ben, zoals het nu is, nee, eigenlijk niet.
Kijk eens goed naar haar.
Wat maakt de vriendschappelijke gevoelens bij je los?.
Hoe gaan jullie weer passie voelen?
Verras elkaar (spreek bijv af,dat je dat om de week doet,,om de beurt)doe moeite en waardeer elkaar als mens,maar laat dat ook voelen.
leuk idee. Als er al een weg terug is, of een weg naar een nieuw begin, dan gaat die naar mijn idee wel langs het opnieuw investeren in elkaar. Ik zal het eens voorstellen
Zeg het eens,praat hardop, Die neiging kan ik wel hebben ja, om vooral 'in stilte' te praten in mezelf...
vooral over de positieve dingen.
...
Haar vertrouwen moet ook weer gewonnen worden.
Ook dat heeft tijd nodig.
Dat heeft inderdaad tijd nodig... Mijn vrouw geeft aan vooral daar weer moeite mee te hebben, omdat het voor haar zo goed leek tussen ons. Ze zegt: wie zegt me dat het de volgende keer niet weer uit de lucht valt?
Vertel eens.
wat vond je ook alweer zo leuk aan je vrouw toen je met haar wilde trouwen?
haar warmte, haar aandacht, haar praktische aard, haar stabiliteit, haar trouw
waarom wilde je dat zei de moeder van je kinderen zou worden?
Waar is ze goed in?
Wat doet ze allemaal voor jullie gezin?
ze doet zeker een heleboel, dat waardeer ik ook. Het is alleen.... Het is veel meer een soort afstandelijk waarderen. Zo van, inderdaad, echt een leuke vrouw ja. Maar is dit nou mijn vrouw? degeen waar ik helemaal voor ga? Als ik eerlijk ben, zoals het nu is, nee, eigenlijk niet.
Kijk eens goed naar haar.
Wat maakt de vriendschappelijke gevoelens bij je los?.
Hoe gaan jullie weer passie voelen?
Verras elkaar (spreek bijv af,dat je dat om de week doet,,om de beurt)doe moeite en waardeer elkaar als mens,maar laat dat ook voelen.
leuk idee. Als er al een weg terug is, of een weg naar een nieuw begin, dan gaat die naar mijn idee wel langs het opnieuw investeren in elkaar. Ik zal het eens voorstellen
Zeg het eens,praat hardop, Die neiging kan ik wel hebben ja, om vooral 'in stilte' te praten in mezelf...
vooral over de positieve dingen.
maandag 29 december 2008 om 17:22
quote:sterrenbeeldvis schreef op 28 december 2008 @ 17:26:
ga toch scheiden, de koek is op
begin opnieuw met deze vlam waar het overduidelijk zoveel beter mee klikt op alle vlakken, we komen je over een jaar of 5 hier wel weer tegen met hetzelfde verhaal
Je hebt in ieder geval de moeite genomen om iets te typen ja...
Verder heb ik er helemaal niks aan, maar dat terzijde. Ik hoop dat het je heeft opgelucht.
ga toch scheiden, de koek is op
begin opnieuw met deze vlam waar het overduidelijk zoveel beter mee klikt op alle vlakken, we komen je over een jaar of 5 hier wel weer tegen met hetzelfde verhaal
Je hebt in ieder geval de moeite genomen om iets te typen ja...
Verder heb ik er helemaal niks aan, maar dat terzijde. Ik hoop dat het je heeft opgelucht.

maandag 29 december 2008 om 17:27
quote:blijfgewoonbianca schreef op 29 december 2008 @ 16:49:
[...]
Waarom is jouw probleem totáál anders dan ? liep je al met deze twijfels rond voor je de hots voor die ander kreeg , bijvoorbeeld ?
Droom lekker verder? Lastig he, als iemand je iets terug geeft anders dan " oh bgb, wat een fantastisch leuke post" /
"de beest ging los" merkte iemand anders op. vermakelijk om te lezen hoor, maar ik moet je teleurstellen. Ik ben niet de man die hoteldebotel in zn midlifecrisis alles achterlaat voor een jong bloemetje. Echt niet. ROt voor je dat je blijkbaar zo teleurgesteld bent in het andere geslacht, maar val mij er niet mee lastig...
Maar goed, je stelt een vraag, dat is al heel wat.
Ja, ik liep al met die twijfels rond voor mij " hot's voor de ander"
[...]
Waarom is jouw probleem totáál anders dan ? liep je al met deze twijfels rond voor je de hots voor die ander kreeg , bijvoorbeeld ?
Droom lekker verder? Lastig he, als iemand je iets terug geeft anders dan " oh bgb, wat een fantastisch leuke post" /
"de beest ging los" merkte iemand anders op. vermakelijk om te lezen hoor, maar ik moet je teleurstellen. Ik ben niet de man die hoteldebotel in zn midlifecrisis alles achterlaat voor een jong bloemetje. Echt niet. ROt voor je dat je blijkbaar zo teleurgesteld bent in het andere geslacht, maar val mij er niet mee lastig...
Maar goed, je stelt een vraag, dat is al heel wat.
Ja, ik liep al met die twijfels rond voor mij " hot's voor de ander"
maandag 29 december 2008 om 17:34
quote:blijfgewoonbianca schreef op 29 december 2008 @ 16:53:
Die verliefdheid is onbelangrijk ? O ja ? Zo onbelangrijk dat het je ineens aan het denken zet over waar het allemaal aan mankeert bij je vrouw in jullie relatie ?
En verzin eens goed ; kan je zo goed met haar praten omdat je verliefd op haar bent , maw zie / hoor je het wel goed ? Of ben je verliefd geworden omdat je zo goed met haar praten kan ?
Ik geloof dat je het begint te begrijpen. Precies zo belangrijk als dat het aangeeft dat ik naar onze relatie te kijken heb.
Waarom je verzin zegt, begrijp ik niet. Of dat het beest in je weer?
Maar goed, een eerlijk antwoord: eerst waren er de gesprekken , toen de verliefdheid.
Maar ik geloof dat je je vooroordeel al klaar hebt? Ik zie natuurlijk weer niet goed?
Die verliefdheid is onbelangrijk ? O ja ? Zo onbelangrijk dat het je ineens aan het denken zet over waar het allemaal aan mankeert bij je vrouw in jullie relatie ?
En verzin eens goed ; kan je zo goed met haar praten omdat je verliefd op haar bent , maw zie / hoor je het wel goed ? Of ben je verliefd geworden omdat je zo goed met haar praten kan ?
Ik geloof dat je het begint te begrijpen. Precies zo belangrijk als dat het aangeeft dat ik naar onze relatie te kijken heb.
Waarom je verzin zegt, begrijp ik niet. Of dat het beest in je weer?
Maar goed, een eerlijk antwoord: eerst waren er de gesprekken , toen de verliefdheid.
Maar ik geloof dat je je vooroordeel al klaar hebt? Ik zie natuurlijk weer niet goed?
maandag 29 december 2008 om 17:39
quote:newbegin schreef op 29 december 2008 @ 17:07:
Ik zat in dezelfde situatie als jij nu..
Ik woon nu tijdelijk ergens anders en ik merk dat ik nu wel de leuke dingen van mijn man zie, die ik voorheen (laatste 3 jaar) niet zag. Wil niet zeggen dat het nu dan weer gelijk koek en ei is maar we zijn wel nu op de bodem waar het probleem ligt. Hij ziet nu waar het bij mij om gaat, voorheen wel ja zeggen maar eigenlijk nee bedoelen. En ik ben bezig om mezelf weer bij elkaar te rapen en de verliefdheid als spiegel te zien wat ik belangrijk vind zodat ik dat kan aangeven. En samen kijken of je er wat mee kan..
Hoop dat je er wat aan hebt maar zitten en afwachten helpt echt niet weet ik uit eigen ervaring. Enneh mijn dochter heeft het super opgevat en vind het erg leuk in beide huizen.
Kijk om je heen waar jij tijdelijk naar toe kan om tot rust te komen en je vrouw kan dat ook op de dagen dat ze de kids bij jouw zijn. Jullie zullen zien dat dat al erg kan helpen!
Fijn je reactie te lezen.
Mijn vrouw wilde vanochtend ook dat ik het huis uitging. Vanmiddag was dat weer anders, wilde ze dat ik bleef. Ik weet niet zeker wat goed is, maar die ruimte om elkaar weer helder te zien zou wel fijn zijn. Ik heb in iedere geval het idee dat het bij ons ook nodig is om tot die bodem te komen.
Ik ben er nog niet over uit of het wel goed is om het huis uit te gaan, ook aangezien mijn vrouw aangeeft dat het haar eigenlijk teveel is allemaal nu. Maar goed, misschien is uit huis gaan wel de lucht die ze nodig heeft (en ik misschien ook wel...)
Ook fijn te lezen van je dochter. Ik merk ook dat mijn kinderen nu ook last hebben van de sfeer die er soms hangt... Is ook niet leuk. Hoe oud is je dochter?
Ik zat in dezelfde situatie als jij nu..
Ik woon nu tijdelijk ergens anders en ik merk dat ik nu wel de leuke dingen van mijn man zie, die ik voorheen (laatste 3 jaar) niet zag. Wil niet zeggen dat het nu dan weer gelijk koek en ei is maar we zijn wel nu op de bodem waar het probleem ligt. Hij ziet nu waar het bij mij om gaat, voorheen wel ja zeggen maar eigenlijk nee bedoelen. En ik ben bezig om mezelf weer bij elkaar te rapen en de verliefdheid als spiegel te zien wat ik belangrijk vind zodat ik dat kan aangeven. En samen kijken of je er wat mee kan..
Hoop dat je er wat aan hebt maar zitten en afwachten helpt echt niet weet ik uit eigen ervaring. Enneh mijn dochter heeft het super opgevat en vind het erg leuk in beide huizen.
Kijk om je heen waar jij tijdelijk naar toe kan om tot rust te komen en je vrouw kan dat ook op de dagen dat ze de kids bij jouw zijn. Jullie zullen zien dat dat al erg kan helpen!
Fijn je reactie te lezen.
Mijn vrouw wilde vanochtend ook dat ik het huis uitging. Vanmiddag was dat weer anders, wilde ze dat ik bleef. Ik weet niet zeker wat goed is, maar die ruimte om elkaar weer helder te zien zou wel fijn zijn. Ik heb in iedere geval het idee dat het bij ons ook nodig is om tot die bodem te komen.
Ik ben er nog niet over uit of het wel goed is om het huis uit te gaan, ook aangezien mijn vrouw aangeeft dat het haar eigenlijk teveel is allemaal nu. Maar goed, misschien is uit huis gaan wel de lucht die ze nodig heeft (en ik misschien ook wel...)
Ook fijn te lezen van je dochter. Ik merk ook dat mijn kinderen nu ook last hebben van de sfeer die er soms hangt... Is ook niet leuk. Hoe oud is je dochter?
maandag 29 december 2008 om 17:43
quote:iry schreef op 29 december 2008 @ 17:17:
Dat gevoel komt niet vanzelf,maar dat begrijp je al zo te lezen.
Fijn dat je wel een reeele blik hebt op een relatie en niet mijn beschreven sprookje nastreeft,haha!
Dat houden van zal de tijd uitwijzen of dat terug komt.
Maar ik geloof er heilig in dat het vuurtje wat in relaties kan doven met inzet weer terug kan komen.
Misschien niet meer zo heftig als de begin tijd,maar ook dat is een kwestie met tevreden zijn en reeel.
Geef niet snel op!
En je vrouw alsmaar verdriet doen met eerlijk zijn lijkt mij niet nodig.
Besteed 1 keer een hele avond aan een goed gesprek met je vrouw,uit samen je gevoel en maak afspraken hoe jullie het samen gaan aanpakken.
hmm..ik post straks verder,plicht roept!
Fijn te lezen over je "heilige geloof" .
Ik hoop dat voor ons hetzelfde gaat gelden, natuurlijk binnen reele grenzen.
Actie ondernemen is wel je motto, niet
Maar ik geloof dat mijn vrouw nogal heen en weer schiet qua emotie (natuurlijk heel begrijpelijk) tussen boosheid, verdriet, schaamte, woede, apathie etc. en dat is toch ook niet iets wat ik wil negeren, dus die gesprekken zijn er toch wel ja... En vaker dan een avond...
Maar actie lijkt mij ook wel een goede. Hoewel mijn vrouw al begonnen was de spullen te verdelen... Gelukkig is ze daar ook weer mee gestopt....
Even afwachten of die relatietherapeut reageert, hopelijk snel...
Ik ga nu ook maar koken.... In ieder geval bedankt voor alle reacties, wel fijn om ergens zon plek te hebben waar ik in zo'n roerige tijden de boel even op een rijtje kan zetten..
Dat gevoel komt niet vanzelf,maar dat begrijp je al zo te lezen.
Fijn dat je wel een reeele blik hebt op een relatie en niet mijn beschreven sprookje nastreeft,haha!
Dat houden van zal de tijd uitwijzen of dat terug komt.
Maar ik geloof er heilig in dat het vuurtje wat in relaties kan doven met inzet weer terug kan komen.
Misschien niet meer zo heftig als de begin tijd,maar ook dat is een kwestie met tevreden zijn en reeel.
Geef niet snel op!
En je vrouw alsmaar verdriet doen met eerlijk zijn lijkt mij niet nodig.
Besteed 1 keer een hele avond aan een goed gesprek met je vrouw,uit samen je gevoel en maak afspraken hoe jullie het samen gaan aanpakken.
hmm..ik post straks verder,plicht roept!
Fijn te lezen over je "heilige geloof" .
Ik hoop dat voor ons hetzelfde gaat gelden, natuurlijk binnen reele grenzen.
Actie ondernemen is wel je motto, niet

Maar ik geloof dat mijn vrouw nogal heen en weer schiet qua emotie (natuurlijk heel begrijpelijk) tussen boosheid, verdriet, schaamte, woede, apathie etc. en dat is toch ook niet iets wat ik wil negeren, dus die gesprekken zijn er toch wel ja... En vaker dan een avond...
Maar actie lijkt mij ook wel een goede. Hoewel mijn vrouw al begonnen was de spullen te verdelen... Gelukkig is ze daar ook weer mee gestopt....
Even afwachten of die relatietherapeut reageert, hopelijk snel...
Ik ga nu ook maar koken.... In ieder geval bedankt voor alle reacties, wel fijn om ergens zon plek te hebben waar ik in zo'n roerige tijden de boel even op een rijtje kan zetten..