Relaties
alle pijlers
houden van
zaterdag 27 december 2008 om 22:35
Hallo Allemaal,
Ik zit in een minder fijne situatie.
Ben 7 jaar getrouwd en heb twee kinderen van 4 en bijna 6.
Op zich, als ik kijk naar mijn relatie, is het niet de slechtste relatie. We kunnen leuke gesprekken hebben, hebben dezelfde smaak, zijn het min of meer eens over de opvoeding van onze kinderen. We kunnen ook enorm botsen, maar de laatste tijd gaat dat een stuk beter.
De afgelopen jaren zijn een stuk woeliger geweest, met veel ruzie van haar kant en contact verbreken van mijn kant, waarbij die twee gedragspatronen op elkaar hebben gewerkt.
Nu dus rustiger vaarwater, alleen: ik geloof dat ik gewoon niet meer van mijn vrouw houd.
Het hele punt is vooral aangezwengeld doordat ik verliefd ben geworden op een ander. Nu ben ikzelf van mening dat dat verliefd worden meer bijzaak is. De vraag is naar mijn idee: wat maakt dat ik daarvoor zo opensta?
Het lastige met houden van is dat het zo niet te sturen is. Ik bedoel, ik zou uiteindelijk liever zielsveel van mijn vrouw houden. Zeker omdat we kinderen hebben, en de rest ook wel redelijk samengaat. Alleen, die vonk mist. Dat echt voor iemand gaan. De liefde, hoewel dat ook niet helemaal waar is: ik heb ook wel weer vanalles over voor mijn vrouw. Hoewel dat soms meer voelt als een van mijn vrienden waar ik iets voor over heb....
Als er niet zoveel op het spel zou staan, zou het een stuk makkelijker zijn. Maar ik houd bijzonder veel van mn kinderen, en wil graag de juiste beslissing nemen. Alleen, wat te doen? Daar hebben jullie natuurlijk ook geen pasklaar antwoord op, ik hoop alleen wel wat meer helderheid te krijgen door er over van gedachten te wisselen...
Ik zit in een minder fijne situatie.
Ben 7 jaar getrouwd en heb twee kinderen van 4 en bijna 6.
Op zich, als ik kijk naar mijn relatie, is het niet de slechtste relatie. We kunnen leuke gesprekken hebben, hebben dezelfde smaak, zijn het min of meer eens over de opvoeding van onze kinderen. We kunnen ook enorm botsen, maar de laatste tijd gaat dat een stuk beter.
De afgelopen jaren zijn een stuk woeliger geweest, met veel ruzie van haar kant en contact verbreken van mijn kant, waarbij die twee gedragspatronen op elkaar hebben gewerkt.
Nu dus rustiger vaarwater, alleen: ik geloof dat ik gewoon niet meer van mijn vrouw houd.
Het hele punt is vooral aangezwengeld doordat ik verliefd ben geworden op een ander. Nu ben ikzelf van mening dat dat verliefd worden meer bijzaak is. De vraag is naar mijn idee: wat maakt dat ik daarvoor zo opensta?
Het lastige met houden van is dat het zo niet te sturen is. Ik bedoel, ik zou uiteindelijk liever zielsveel van mijn vrouw houden. Zeker omdat we kinderen hebben, en de rest ook wel redelijk samengaat. Alleen, die vonk mist. Dat echt voor iemand gaan. De liefde, hoewel dat ook niet helemaal waar is: ik heb ook wel weer vanalles over voor mijn vrouw. Hoewel dat soms meer voelt als een van mijn vrienden waar ik iets voor over heb....
Als er niet zoveel op het spel zou staan, zou het een stuk makkelijker zijn. Maar ik houd bijzonder veel van mn kinderen, en wil graag de juiste beslissing nemen. Alleen, wat te doen? Daar hebben jullie natuurlijk ook geen pasklaar antwoord op, ik hoop alleen wel wat meer helderheid te krijgen door er over van gedachten te wisselen...
zaterdag 27 december 2008 om 22:44
Ik ben heel ouderwets wat dit betreft. Waarom zijn jullie getrouwd? Je hebt trouw beloofd aan je vrouw in goede en in slechte tijden. Het is de bedoeling dat je dit gaat overwinnen, samen met je vrouw.
Houden van is misschien wel meer gedrag dan gevoel! Hoe denk je dat het met die ander is na zeven jaar? Bezint eer ge begint...
Houden van is misschien wel meer gedrag dan gevoel! Hoe denk je dat het met die ander is na zeven jaar? Bezint eer ge begint...
zaterdag 27 december 2008 om 22:46
Zomaar wat vragen voor een beter beeld:
Is dit je eerste langdurige relatie?
Was "de vonk" er in het begin wel?
Hoe lang is het geleden dat je het contact verbroken hebt en wat was de reactie van je vrouw hierop? Wil je nu om dezelfde reden weer het contact verbreken?
Wat heeft de vrouw waarop je verliefd bent wat je eigen vrouw niet heeft? (wat mis je in je huidige relatie)
Hoe oud ben je nu ongeveer (twintiger, dertiger, veertiger)?
Wat heb je al gedaan om de situatie te verbeteren?
Is dit je eerste langdurige relatie?
Was "de vonk" er in het begin wel?
Hoe lang is het geleden dat je het contact verbroken hebt en wat was de reactie van je vrouw hierop? Wil je nu om dezelfde reden weer het contact verbreken?
Wat heeft de vrouw waarop je verliefd bent wat je eigen vrouw niet heeft? (wat mis je in je huidige relatie)
Hoe oud ben je nu ongeveer (twintiger, dertiger, veertiger)?
Wat heb je al gedaan om de situatie te verbeteren?
zaterdag 27 december 2008 om 22:47
tja... lastige vraag....
allereerst ben ik van mening dat als je al daadwerkelijk verliefd bent geworden op iemand anders, er inderdaad iets niet goed zit in je relatie. Anders sta je niet open voor andere mensen, laat je zo`n gevoel niet toe, of herken je zo`n gevoel niet als verliefd zijn.
Ben je alleen verliefd, of heb je hierin ook al stappen ondernomen? als zijnde vreemdgaan bedoel ik dan?
Daarnaast denk ik dat het voor kinderen nooit goed is als zij de reden zijn van bij elkaar blijven. Er heerst dan een altijd aanwezige spanning en die wordt gevoeld door de kinderen.
Daarnaast vraag ik me af of jij je vrouw recht in de ogen kan blijven aankijken... je ligt wel iedere avond naast haar terwijl je niet meer zeker weet of je je leven nog met haar wil delen,...
allereerst ben ik van mening dat als je al daadwerkelijk verliefd bent geworden op iemand anders, er inderdaad iets niet goed zit in je relatie. Anders sta je niet open voor andere mensen, laat je zo`n gevoel niet toe, of herken je zo`n gevoel niet als verliefd zijn.
Ben je alleen verliefd, of heb je hierin ook al stappen ondernomen? als zijnde vreemdgaan bedoel ik dan?
Daarnaast denk ik dat het voor kinderen nooit goed is als zij de reden zijn van bij elkaar blijven. Er heerst dan een altijd aanwezige spanning en die wordt gevoeld door de kinderen.
Daarnaast vraag ik me af of jij je vrouw recht in de ogen kan blijven aankijken... je ligt wel iedere avond naast haar terwijl je niet meer zeker weet of je je leven nog met haar wil delen,...
Sometimes I question my sanity, but the unicorn and gummy bears tell me I’m fine!
zaterdag 27 december 2008 om 22:47
Moeilijk hoor. Maar ik weet uit ervaring dat het heel moeilijk is om in te schatten hoe het met een ander zou zijn als je nog getrouwd bent. Omdat je in die gehuwde situatie zit, waarin je een bepaalde regelmaat en comfort bent gewend. Om het echt te weten zou je een poos buiten de deur op jezelf moeten gaan leven.
Overigens kan je heel goed verliefd op een ander zijn hoor. Daar is niks bijzonders of alarmerends aan. Dan wil je kennelijk dromen. Maar echt eraan toegeven, dat is geheel andere koek.
Overigens kan je heel goed verliefd op een ander zijn hoor. Daar is niks bijzonders of alarmerends aan. Dan wil je kennelijk dromen. Maar echt eraan toegeven, dat is geheel andere koek.
zaterdag 27 december 2008 om 22:48
zaterdag 27 december 2008 om 22:50
quote:sunny31 schreef op 27 december 2008 @ 22:44:
Ik ben heel ouderwets wat dit betreft. Waarom zijn jullie getrouwd? Je hebt trouw beloofd aan je vrouw in goede en in slechte tijden. Het is de bedoeling dat je dit gaat overwinnen, samen met je vrouw.
Houden van is misschien wel meer gedrag dan gevoel! Hoe denk je dat het met die ander is na zeven jaar? Bezint eer ge begint...
Zou mooi zijn als dit te overwinnen is. Het is ook zeker niet iets waar ik me zomaar in wil storten. Aan de andere kant heb ik het idee mijn gevoel ook niet zomaar te kunnen negeren.
Ik geloof niet zo in tanden op elkaar en doorgaan
Ik ben heel ouderwets wat dit betreft. Waarom zijn jullie getrouwd? Je hebt trouw beloofd aan je vrouw in goede en in slechte tijden. Het is de bedoeling dat je dit gaat overwinnen, samen met je vrouw.
Houden van is misschien wel meer gedrag dan gevoel! Hoe denk je dat het met die ander is na zeven jaar? Bezint eer ge begint...
Zou mooi zijn als dit te overwinnen is. Het is ook zeker niet iets waar ik me zomaar in wil storten. Aan de andere kant heb ik het idee mijn gevoel ook niet zomaar te kunnen negeren.
Ik geloof niet zo in tanden op elkaar en doorgaan
zaterdag 27 december 2008 om 22:52
Het is soms een beetje moeilijk om te herkennen dat de liefde én die vonk er zitten ; het dagelijkse leven is te druk , je bent aan elkaar gewend , en je joggingpak met afstandsbediening is minder vermoeiend dan iets gezelligs doen met je vrouw waarvoor je de oppas in moet schakelen . En ja , je moppert op elkaar dat de vuilnisbak nog naar buiten moet , dat de sokken in de mand moeten en nkiet ernaast , je kent elkaars grapjes al en je weet dat je eerst drie keer aan haar tepels moet draaien alvoor je naar lager gelegen regionen af mag dalen .................. en dan is daar ineens een heel nieuw exemplaar die lacht om jouw grappen , niet moppert , waarvan je nog niet weet wat haar grenzen zijn in bed , die niet in haar ochtendjas en met haar haar in de verf rondhobbelt ...........
Maar ja , je weet ook niet of ze lief is voor jouw ouders , jouw kinderen , of ze niet vreselijk uit d'r sgtraatje meurt in de ochtend , of ze je niet voor schut zet met een borrel teveel op , of ze op haar teennagels knabbelt tijdens het kijken van soapseries ........ heb je het er voor over om dat te gaan proberen ? Of ........hele gekke optie , zou het geen goed plan zijn je dagelijkse leven met je eigen vertrouwde vrouw meer te waarderen , op te peppen ?
Stel jezelf eens voor dat je vrouw met al haar misere waar ze nu in zit ineens heel goed met de buurman blijkt te kunnen praten ? En niet alleen te kunnen praten ? Als je je dat voorstelt dan .................. ben je opgelucht ; zij een ander , nu is de weg vrij voor jou ? Of vind je het een rotidee ?
Maar ja , je weet ook niet of ze lief is voor jouw ouders , jouw kinderen , of ze niet vreselijk uit d'r sgtraatje meurt in de ochtend , of ze je niet voor schut zet met een borrel teveel op , of ze op haar teennagels knabbelt tijdens het kijken van soapseries ........ heb je het er voor over om dat te gaan proberen ? Of ........hele gekke optie , zou het geen goed plan zijn je dagelijkse leven met je eigen vertrouwde vrouw meer te waarderen , op te peppen ?
Stel jezelf eens voor dat je vrouw met al haar misere waar ze nu in zit ineens heel goed met de buurman blijkt te kunnen praten ? En niet alleen te kunnen praten ? Als je je dat voorstelt dan .................. ben je opgelucht ; zij een ander , nu is de weg vrij voor jou ? Of vind je het een rotidee ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zaterdag 27 december 2008 om 22:54
quote:straal schreef op 27 december 2008 @ 22:46:
Zomaar wat vragen voor een beter beeld:
Is dit je eerste langdurige relatie?
Was "de vonk" er in het begin wel?
Hoe lang is het geleden dat je het contact verbroken hebt en wat was de reactie van je vrouw hierop? Wil je nu om dezelfde reden weer het contact verbreken?
Wat heeft de vrouw waarop je verliefd bent wat je eigen vrouw niet heeft? (wat mis je in je huidige relatie)
Hoe oud ben je nu ongeveer (twintiger, dertiger, veertiger)?
Wat heb je al gedaan om de situatie te verbeteren?
Dit is mijn eerste langdurige relatie ja.
We hebben altijd een wat wiebelige relatie gehad. Ik zit me dat dus ook af te vragen, was dat er in het begin dan wel?
Ons eerste kindje is overleden bij de geboorte, toen waren we net getrouwd. Is natuurlijk een heftige situatie.
Daarna twee kinderen gekregen, wat ons ook flink heeft opgeslokt. Ik ben nu 31, overigens.
Zomaar wat vragen voor een beter beeld:
Is dit je eerste langdurige relatie?
Was "de vonk" er in het begin wel?
Hoe lang is het geleden dat je het contact verbroken hebt en wat was de reactie van je vrouw hierop? Wil je nu om dezelfde reden weer het contact verbreken?
Wat heeft de vrouw waarop je verliefd bent wat je eigen vrouw niet heeft? (wat mis je in je huidige relatie)
Hoe oud ben je nu ongeveer (twintiger, dertiger, veertiger)?
Wat heb je al gedaan om de situatie te verbeteren?
Dit is mijn eerste langdurige relatie ja.
We hebben altijd een wat wiebelige relatie gehad. Ik zit me dat dus ook af te vragen, was dat er in het begin dan wel?
Ons eerste kindje is overleden bij de geboorte, toen waren we net getrouwd. Is natuurlijk een heftige situatie.
Daarna twee kinderen gekregen, wat ons ook flink heeft opgeslokt. Ik ben nu 31, overigens.
zaterdag 27 december 2008 om 22:57
quote:Groll schreef op 27 december 2008 @ 22:47:
Overigens kan je heel goed verliefd op een ander zijn hoor. Daar is niks bijzonders of alarmerends aan. Dan wil je kennelijk dromen. Maar echt eraan toegeven, dat is geheel andere koek.Ik geef er ook niet aan toe. Maar het is voor mij wel een signaal: kijk eens wat er aan de hand is.
Overigens kan je heel goed verliefd op een ander zijn hoor. Daar is niks bijzonders of alarmerends aan. Dan wil je kennelijk dromen. Maar echt eraan toegeven, dat is geheel andere koek.Ik geef er ook niet aan toe. Maar het is voor mij wel een signaal: kijk eens wat er aan de hand is.
zaterdag 27 december 2008 om 23:00
Nou , wat is er aan de hand dan ? je bent 31 , je bent uit de ' running " en je bent je hele leven lang vader .
Wat niet wil zeggen dat je geen hele leuke dingen meer kan doen . Maar jouw onvrede over een gezapig ouwe lullenleventje moet je niet op een ander projecteren . Die ander is nou eenmaal niet de vervulling van je dromen , niet de verlosser voor alles waarvan jij vindt dat het in je leven aan ontbreekt .
Wat niet wil zeggen dat je geen hele leuke dingen meer kan doen . Maar jouw onvrede over een gezapig ouwe lullenleventje moet je niet op een ander projecteren . Die ander is nou eenmaal niet de vervulling van je dromen , niet de verlosser voor alles waarvan jij vindt dat het in je leven aan ontbreekt .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zaterdag 27 december 2008 om 23:02
quote:cheiron schreef op 27 december 2008 @ 22:50:
[...]
Zou mooi zijn als dit te overwinnen is. Het is ook zeker niet iets waar ik me zomaar in wil storten. Aan de andere kant heb ik het idee mijn gevoel ook niet zomaar te kunnen negeren.
Ik geloof niet zo in tanden op elkaar en doorgaan Ik heb het niet over 'tanden op elkaar en doorgaan', maar over (samen met je vrouw) de weg terug vinden naar dat gevoel, want je bent aardig afgedwaald denk ik...
[...]
Zou mooi zijn als dit te overwinnen is. Het is ook zeker niet iets waar ik me zomaar in wil storten. Aan de andere kant heb ik het idee mijn gevoel ook niet zomaar te kunnen negeren.
Ik geloof niet zo in tanden op elkaar en doorgaan Ik heb het niet over 'tanden op elkaar en doorgaan', maar over (samen met je vrouw) de weg terug vinden naar dat gevoel, want je bent aardig afgedwaald denk ik...
zaterdag 27 december 2008 om 23:02
quote:Banba schreef op 27 december 2008 @ 22:52:
[...]
Dan had je wellicht beter niet (met deze vrouw) kunnen trouwen.
Misschien niet nee. Maar dat heb ik wel gedaan, en nu is het wat mij betreft wel zaak om een goede beslissing te nemen in hoe dan verder.
Het opvallende is juist dat eigenlijk nu we in de meest rustige periode van onze relatie zijn beland, dat ik erachter kom: goh, eigenlijk, waarom ben ik eigenlijk bij je?
Enerzijds zou het mooi zijn als je dan van binnen iets om kon zetten en dat ook weer zo voelen. Maar dat gaat zo niet. Het gaat voor mij denk ik om de vraag: is het iets in mezelf, dat ik onder ogen te zien heb?
Dat ik wegloop, moelijk contact maak, en dat dat inderdaad zoveel makkelijker is met iemand die je nog nauwelijks kent?
Dan is het iets dat ik onder ogen moet zien, mezelf vragen stellen, en dat onze relatie uiteindelijk er beter van wordt.
Maar het zou ook kunnen dat ik gewoon "de verkeerde" ben getrouwd, dat onze karakters uiteindelijk te verschillend zijn en dat we allebei beter af zijn bij een ander die beter bij ons past...
[...]
Dan had je wellicht beter niet (met deze vrouw) kunnen trouwen.
Misschien niet nee. Maar dat heb ik wel gedaan, en nu is het wat mij betreft wel zaak om een goede beslissing te nemen in hoe dan verder.
Het opvallende is juist dat eigenlijk nu we in de meest rustige periode van onze relatie zijn beland, dat ik erachter kom: goh, eigenlijk, waarom ben ik eigenlijk bij je?
Enerzijds zou het mooi zijn als je dan van binnen iets om kon zetten en dat ook weer zo voelen. Maar dat gaat zo niet. Het gaat voor mij denk ik om de vraag: is het iets in mezelf, dat ik onder ogen te zien heb?
Dat ik wegloop, moelijk contact maak, en dat dat inderdaad zoveel makkelijker is met iemand die je nog nauwelijks kent?
Dan is het iets dat ik onder ogen moet zien, mezelf vragen stellen, en dat onze relatie uiteindelijk er beter van wordt.
Maar het zou ook kunnen dat ik gewoon "de verkeerde" ben getrouwd, dat onze karakters uiteindelijk te verschillend zijn en dat we allebei beter af zijn bij een ander die beter bij ons past...
zaterdag 27 december 2008 om 23:03
quote:sunny31 schreef op 27 december 2008 @ 23:02:
[...]
Ik heb het niet over 'tanden op elkaar en doorgaan', maar over (samen met je vrouw) de weg terug vinden naar dat gevoel, want je bent aardig afgedwaald denk ik...Dat denk ik ook ja, dat ik afgedwaald ben. Heb je er zelf ervaring mee, het terugvinden van zo'n gevoel?
[...]
Ik heb het niet over 'tanden op elkaar en doorgaan', maar over (samen met je vrouw) de weg terug vinden naar dat gevoel, want je bent aardig afgedwaald denk ik...Dat denk ik ook ja, dat ik afgedwaald ben. Heb je er zelf ervaring mee, het terugvinden van zo'n gevoel?
