Relaties
alle pijlers
Man gaat over mijn grens
zondag 2 mei 2021 om 14:54
Beste vivavrouwen,
Nooit gedacht dat ik ooit zo'n topic zou openen. Ik ben erg in de war en weet niet wat ik moet denken.
Een paar maanden geleden ben ik moeder geworden van een fantastisch kindje. We zijn erg trots en mijn man is een geweldige vader. Hij is wel prikkelbaar de laatste tijd, maar dat vond ik begrijpelijk. Hij kan minder goed tegen het slaapgebrek dan ik en hij heeft een paar weken geleden ook aangegeven de intimiteit tussen ons te missen. Mijn hoofd staat hier juist helemaal niet naar op het moment. Toch dacht ik hier niets van. Ik dacht dat het vanzelf wel weer goed zou komen. Alleen dan nu de reden dat ik dit topic open...
Gisteravond was mijn man voor het eerst sinds de bevalling een paar biertjes gaan drinken met een vriend. Toen hij thuis kwam lag ik al in bed. Ik voelde mij een beetje geïrriteerd toen hij boven kwam want ik had hem eerder thuis verwacht en hij rook heel erg naar drank. Maar mijn man gaf aan dat hij zin in mij had. Ik zei dat ik buikpijn had en wilde slapen, maar hij trok zich hier niets van aan en ging door. Ik zei nog een keer dat ik niet wilde, maar omdat hij toch door ging bevroor ik als het ware en toen heb ik het maar laten gebeuren. Daarna viel hij in slaap. Vanochtend heeft hij sorry gezegd en dat hij zich schaamt en toen heb ik gezegd dat het wel goed is. Maar het voelt helemaal niet goed als ik eerlijk ben.
Ik weet niet wat ik nu moet doen. Mijn man is nog nooit eerder over een grens van mij heengegaan. Ik was altijd heel erg blij met onze relatie en nu met ons gezinnetje. Ik wil het het liefst uit mijn hoofd zetten allemaal maar ik kan hem nauwelijks om mij heen verdragen nu.
Heeft iemand wel eens zoiets meegemaakt? Overdrijf ik?
Nooit gedacht dat ik ooit zo'n topic zou openen. Ik ben erg in de war en weet niet wat ik moet denken.
Een paar maanden geleden ben ik moeder geworden van een fantastisch kindje. We zijn erg trots en mijn man is een geweldige vader. Hij is wel prikkelbaar de laatste tijd, maar dat vond ik begrijpelijk. Hij kan minder goed tegen het slaapgebrek dan ik en hij heeft een paar weken geleden ook aangegeven de intimiteit tussen ons te missen. Mijn hoofd staat hier juist helemaal niet naar op het moment. Toch dacht ik hier niets van. Ik dacht dat het vanzelf wel weer goed zou komen. Alleen dan nu de reden dat ik dit topic open...
Gisteravond was mijn man voor het eerst sinds de bevalling een paar biertjes gaan drinken met een vriend. Toen hij thuis kwam lag ik al in bed. Ik voelde mij een beetje geïrriteerd toen hij boven kwam want ik had hem eerder thuis verwacht en hij rook heel erg naar drank. Maar mijn man gaf aan dat hij zin in mij had. Ik zei dat ik buikpijn had en wilde slapen, maar hij trok zich hier niets van aan en ging door. Ik zei nog een keer dat ik niet wilde, maar omdat hij toch door ging bevroor ik als het ware en toen heb ik het maar laten gebeuren. Daarna viel hij in slaap. Vanochtend heeft hij sorry gezegd en dat hij zich schaamt en toen heb ik gezegd dat het wel goed is. Maar het voelt helemaal niet goed als ik eerlijk ben.
Ik weet niet wat ik nu moet doen. Mijn man is nog nooit eerder over een grens van mij heengegaan. Ik was altijd heel erg blij met onze relatie en nu met ons gezinnetje. Ik wil het het liefst uit mijn hoofd zetten allemaal maar ik kan hem nauwelijks om mij heen verdragen nu.
Heeft iemand wel eens zoiets meegemaakt? Overdrijf ik?
zondag 2 mei 2021 om 15:43
Nee zij is het slachtoffer hier, de baby is extra schade. En ja dat is zijn schuld maar toch zou het beter zijn als ze er samen uit komen, ook als dat betekent dat ze uit elkaar gaan.
moderatorviva wijzigde dit bericht op 02-05-2021 19:08
Reden: quote verwijderd
Reden: quote verwijderd
7.80% gewijzigd
zondag 2 mei 2021 om 15:44
zondag 2 mei 2021 om 15:44
Vooral het stukje in bold. Die man denkt nu misschien dat een simpel sorry wel genoeg is.Ladida1981 schreef: ↑02-05-2021 15:35Jeetje, wat heftig.. Ik geloof dat ik in ieder geval voorlopig niet bij hem in bed zou willen slapen. En dat ik super verdrietig zou zijn, maar vooral heel boos. Hij heeft een enorme bom onder jullie relatie gelegd en de toekomst van jullie kindje. Wat een ongelooflijke klootzak..
Ik zou eerst maar eens een gesprek beginnen, laten weten hoe je je voelt en dat alleen 'sorry' niet voldoende is.
Verkrachting is nooit goed te praten!
Sterkte TO
Dus TO: begin er een goed & stevig gesprek over. Zeg luid en duidelijk dat het helemaal niet goed is. En laat hem vooral niet met 'maren' komen. Als in:
- maar we hebben al zo lang geen seks gehad.
Nou en! Dan ga je met elkaar in gesprek over hoe dat komt en wat er aan te doen is.
- maar je verzette je niet
Nou en! 2x nee is meer dan duidelijk!
- maar je zei eerder (bij het sorry zeggen) dat het wel goed was
Nou en! Bij nader inzien voelt het allesbehalve goed!
Morrigan Crow, net zo leuk als Harry Potter.
zondag 2 mei 2021 om 15:45
omdat het even kan duren, voor je je beseft, wat er gebeurd is
zondag 2 mei 2021 om 15:45
Misschien is ze nog flabbergasted van het gebeuren OF ze is bang voor de consequenties als ze er wel wat van zegt......
zondag 2 mei 2021 om 15:46
Ik word echt misselijk van jouw posts.
Hoe wordt een kind er beter van als zijn moeder samenblijft met een verkrachter?
En degene die dit gezin, of in ieder geval deze relatie, kapot heeft gemaakt is hij, niet zij. Hij gaat over de schreef, zij kan zich nu alleen nog maar beschermen om te voorkomen dat dit weer gebeurt.
anoniem_189987 wijzigde dit bericht op 02-05-2021 15:47
0.11% gewijzigd
zondag 2 mei 2021 om 15:46
Helena_z schreef: ↑02-05-2021 15:28Oké
1) Jullie hebben totaal niet stilgestaan bij de behoefte van je man. Hij gaf aan de intimiteit te missen tussen jullie beiden, maar hier is niets mee gedaan. Overgelaten aan het toeval eigenlijk.
2) Als reactie op dat zijn behoefte genegeerd werd, heeft hij jouw grenzen compleet overschreden. Uiteraard NIET goed te praten.
Zoals ik het lees, was jullie relatie al kapot voor dit gebeurde. Man heeft de hamerslag gegeven, maar er was duidelijk al eerder gebrek aan respect voor mekaar(s behoeften) en communicatie. En zo kan een relatie niet gezond functioneren.
Eens
I'm not lazy
I'm on energy saving mode
I'm on energy saving mode
zondag 2 mei 2021 om 15:47
To be fair, dat had ie wel al geprobeerd. Maar dan nog liever een scheiding dan een verkrachting.tonkje schreef: ↑02-05-2021 15:44Vooral het stukje in bold. Die man denkt nu misschien dat een simpel sorry wel genoeg is.
Dus TO: begin er een goed & stevig gesprek over. Zeg luid en duidelijk dat het helemaal niet goed is. En laat hem vooral niet met 'maren' komen. Als in:
- maar we hebben al zo lang geen seks gehad.
Nou en! Dan ga je met elkaar in gesprek over hoe dat komt en wat er aan te doen is.
- maar je verzette je niet
Nou en! 2x nee is meer dan duidelijk!
- maar je zei eerder (bij het sorry zeggen) dat het wel goed was
Nou en! Bij nader inzien voelt het allesbehalve goed!
leeg
zondag 2 mei 2021 om 15:49
Is dit een nieuwe trend, mannen die dronken zich opdringen aan hun partners of komen vrouwen hier nu openlijker voor uit? Ik vermoed dat dit vaker gebeurt en omdat het een relatie betreft de verwarring en shock groter zijn of zo.
TO dat je gezegd heb dat het goed zo is, neemt niet weg dat je terug mag komen op het hele nare voorval. En drank maakt echt meer kapot dan je lief is; misschien afspreken dat wanneer hij dronken is hij ergens anders gaat pitten.
Weet nu weer waarom ik een schijthekel heb aan dronken mensen.
TO dat je gezegd heb dat het goed zo is, neemt niet weg dat je terug mag komen op het hele nare voorval. En drank maakt echt meer kapot dan je lief is; misschien afspreken dat wanneer hij dronken is hij ergens anders gaat pitten.
Weet nu weer waarom ik een schijthekel heb aan dronken mensen.
zondag 2 mei 2021 om 15:51
Hij is echt te ver gegaan en ik vind dit absoluut onacceptabel. Maar om nou te zeggen dat hij een verkrachter is bij wie je hard weg moet rennen, dat vind ik het niet.
Het uit je hoofd zetten lijkt me niet iets wat je zo even kunt doen. Als ik jou was zou ik zeker het gesprek met hem openen, eventueel met een therapeut erbij of iemand die het gesprek goed kan laten verlopen. Ik zou zelf bang zijn dat als je het in de doofpot stopt, het later misschien angstaanvallen o.i.d kan veroorzaken.
Het uit je hoofd zetten lijkt me niet iets wat je zo even kunt doen. Als ik jou was zou ik zeker het gesprek met hem openen, eventueel met een therapeut erbij of iemand die het gesprek goed kan laten verlopen. Ik zou zelf bang zijn dat als je het in de doofpot stopt, het later misschien angstaanvallen o.i.d kan veroorzaken.
zondag 2 mei 2021 om 15:51
Dat is waar. En TO's hoofd stond er nog helemaal niet naar zegt ze in de OP. Hopelijk heeft ze dat ook tegen hem gezegd. En dan kan hij er nog eens op terugkomen, op een niet pusherige manier.
Morrigan Crow, net zo leuk als Harry Potter.
zondag 2 mei 2021 om 15:53
Hmm tja, maar om hierom te gaan scheiden slechts een paar maanden nadat je partner is bevallen...ik weet niet, natuurlijk kan een gebrek aan intimiteit echt killing zijn voor een relatie, maar ik zou ergens wel verwachten dat een man daar een paar maanden na de bevalling enig begrip voor kan opbrengen (ook al kan je er ontzettend van balen).
zondag 2 mei 2021 om 15:55
Meen je dit? Als iemand in shock sociaal wenselijk antwoordt en tijd nodig heeft om het te laten bezinken, dan alsnog gewoon doorgaan en het voorval vergeten? Of mag iemand erop terugkomen?
zondag 2 mei 2021 om 15:55
Omdat ze in de relationele sfeer zitten is het geen verkrachting? Ben je bewust dat verkrachters volgens mijn 9 van de 10 keer een bekende is van het slachtoffer en dat verkrachtingen bijna altijd plaatsvinden in een vetrouwde omgeving?Loekie12345 schreef: ↑02-05-2021 15:51Hij is echt te ver gegaan en ik vind dit absoluut onacceptabel. Maar om nou te zeggen dat hij een verkrachter is bij wie je hard weg moet rennen, dat vind ik het niet.
Het uit je hoofd zetten lijkt me niet iets wat je zo even kunt doen. Als ik jou was zou ik zeker het gesprek met hem openen, eventueel met een therapeut erbij of iemand die het gesprek goed kan laten verlopen. Ik zou zelf bang zijn dat als je het in de doofpot stopt, het later misschien angstaanvallen o.i.d kan veroorzaken.
zondag 2 mei 2021 om 15:57
Midnight-Blue schreef: ↑02-05-2021 15:43Nee zij is het slachtoffer hier, de baby is extra schade. En ja dat is zijn schuld maar toch zou het beter zijn als ze er samen uit komen, ook als dat betekent dat ze uit elkaar gaan.
Hoe kun je 'er samen uitkomen' bij zoiets misdadigs, gewelddadigs als een verkrachting? Ik kan dat niet anders interpreteren dan dat zij daarvoor over haar hart moet strijken en hem moet vergeven. Ik vind dat nogal wat. Hoe je dat zou kunnen doen zonder jezelf volledig in de steek te laten, is mij niet duidelijk.
Er zijn veel dingen die je kunt uitpraten, waarover je een compromis kunt sluiten, waarvoor je beterschap kan beloven, maar verkrachting valt wat mij betreft toch echt niet in die categorie. Net zoals ander fysiek geweld. 'Oh sorry schatje dat ik je neer heb gestoken, ik zal het nooit meer doen'.
Ik zou maar 1 conclusie kunnen trekken en dat is gaan. En goed zorgen voor jezelf en nazorg regelen voor wat je hebt meegemaakt.
En aan TO:
Wat onwijs naar voor je.
anoniem_189987 wijzigde dit bericht op 02-05-2021 15:58
0.05% gewijzigd
zondag 2 mei 2021 om 15:58
Dat denk ik ook. Ik denk dat ze er zelf op zal moeten terug komen - zal niet makkelijk zijn - maar wel noodzakelijk.viva-amber schreef: ↑02-05-2021 15:54To, heeft gezegd dat het wel goed is, dus ik denk niet dat hij er op terug zal komen.
En ik kan me ook best voorstellen dat TO in 1e instantie zei 'het is wel goed'. Het lijkt mij gewoon moeilijk om tegen je eigen man te zeggen 'Nee, het is niet goed!'
Morrigan Crow, net zo leuk als Harry Potter.
zondag 2 mei 2021 om 15:58
Wel, ik weet niet goed wat er bedoeld wordt met een paar maanden. Na bijna een jaar, begrijp ik de frustratie wel. Vooral omdat er niet doorgesproken is over het waarom, wat er aan te doen valt, erkenning of vooruitzicht. Het gaat hem dus niet enkel om intimiteit, maar ook om verbondenheid & communicatie in dit geval. Ze lijken mekaar kwijt en dan heb ik liever een man die iets te snel zegt "schat, op deze manier wil ik niet verder" (wat vaak nog een volledig traject is waarbij therapie kan komen kijken etc), dan dit.Timetraveler schreef: ↑02-05-2021 15:53Hmm tja, maar om hierom te gaan scheiden slechts een paar maanden nadat je partner is bevallen...ik weet niet, natuurlijk kan een gebrek aan intimiteit echt killing zijn voor een relatie, maar ik zou ergens wel verwachten dat een man daar een paar maanden na de bevalling enig begrip voor kan opbrengen (ook al kan je er ontzettend van balen).
leeg
zondag 2 mei 2021 om 15:59
Ik vind dit echt verschrikkelijk naar voor je.
Denk je een fijn gezinnetje te vormen, gebeurd dit. Dit is iets wat onvergeeflijk is in mijn optiek.
Ik begrijp jouw twijfel, toch wil ik je op je hart drukken dat niet jij fout bent.
Niemand zou tegen zijn wil iets moeten doen op seksueel vlak, niet voor een vreemde maar ook niet voor je partner.
Ik heb enorm met je te doen en zou er graag nu in real voor je zijn om je een knuffel te geven en samen met jou dat gesprek aan te gaan.
Denk je een fijn gezinnetje te vormen, gebeurd dit. Dit is iets wat onvergeeflijk is in mijn optiek.
Ik begrijp jouw twijfel, toch wil ik je op je hart drukken dat niet jij fout bent.
Niemand zou tegen zijn wil iets moeten doen op seksueel vlak, niet voor een vreemde maar ook niet voor je partner.
Ik heb enorm met je te doen en zou er graag nu in real voor je zijn om je een knuffel te geven en samen met jou dat gesprek aan te gaan.
zondag 2 mei 2021 om 15:59
Grappig hoe sommigen hier reageren. Alsof ze helemaal up to date geboren zijn met alle grenzen helder en intact. Weten precies hoe ze in een onverwachte situatie reageren en geen flauw benul van hoe shock werkt. Dat iemand echt kan bevriezen en op het moment weerloos iets toelaat.
zondag 2 mei 2021 om 15:59
Nee niet per se omdat het in de relationele sfeer is, want ik denk zeker dat je partner je kan verkrachten. Maar verkrachting is echt een heel zware beschuldiging en ik/wij waren er niet bij. Niet dat ik ervan uitga dat TO liegt natuurlijk, maar in dit geval vind ik het best lastig om te beoordelen. Om het echt verkrachting te noemen zou ik beter willen weten hoe het precies is gegaan. Maar goed, TO kan voor zichzelf bepalen hoe of het voelt. Als zij het niet voelde als verkrachting, denk ik dat we haar er ook niet mee helpen door die term er zo op te leggen.PizzaVreter schreef: ↑02-05-2021 15:55Omdat ze in de relationele sfeer zitten is het geen verkrachting? Ben je bewust dat verkrachters volgens mijn 9 van de 10 keer een bekende is van het slachtoffer en dat verkrachtingen bijna altijd plaatsvinden in een vetrouwde omgeving?
Verder zou het voor mij persoonlijk geen reden zijn om direct te scheiden. Ik denk dat je dit best nog samen op kunt lossen. Zeker als voor de rest je relatie goed is.
zondag 2 mei 2021 om 16:01
Voor het kind zal het wel moeten, hij blijft de vader. Of hoe zie je een omgangsregeling met een baby voor je?hannaaah schreef: ↑02-05-2021 15:57Hoe kun je 'er samen uitkomen' bij zoiets misdadigs, gewelddadigs als een verkrachting? Ik kan dat niet anders interpreteren dan dat zij daarvoor over haar hart moet strijken en hem moet vergeven. Ik vind dat nogal wat. Hoe je dat zou kunnen doen zonder jezelf volledig in de steek te laten, is mij niet duidelijk.
Er zijn veel dingen die je kunt uitpraten, waarover je een compromis kunt sluiten, waarvoor je beterschap kan beloven, maar verkrachting valt wat mij betreft toch echt niet in die categorie. Net zoals ander fysiek geweld. 'Oh sorry schatje dat ik je neer heb gestoken, ik zal het nooit meer doen'.
Ik zou maar 1 conclusie kunnen trekken en dat is gaan. En goed zorgen voor jezelf en nazorg regelen voor wat je hebt meegemaakt.
En aan TO:
zondag 2 mei 2021 om 16:03
Maar waar ligt de grens voor jou dan precies?
Als hij tegen haar wil seks heeft met haar, dan wil je het kennelijk geen verkrachting noemen, want dat is te geëmancipeerd.
Als hij haar slaat? Wil je het dan wel mishandeling noemen, of is dat ook te geëmancipeerd?
Als hij je vinger eraf snijdt? Is dat een reden? Of mag hij haar van alles aandoen, behalve dan kennelijk vreemdgaan? Of is het bij vreemdgaan ook wel even nodig om een paar jaar te onderzoeken of zijn redenen om vreemd te gaan wellicht legitiem waren omdat je hem minder aandacht gaf vanwege de baby?
zondag 2 mei 2021 om 16:03
Sex tegen iemands zin is verkrachting, ik vind het echt walgelijk hoe je het probeert te "verwateren".Loekie12345 schreef: ↑02-05-2021 15:59Nee niet per se omdat het in de relationele sfeer is, want ik denk zeker dat je partner je kan verkrachten. Maar verkrachting is echt een heel zware beschuldiging en ik/wij waren er niet bij. Niet dat ik ervan uitga dat TO liegt natuurlijk, maar in dit geval vind ik het best lastig om te beoordelen. Om het echt verkrachting te noemen zou ik beter willen weten hoe het precies is gegaan. Maar goed, TO kan voor zichzelf bepalen hoe of het voelt. Als zij het niet voelde als verkrachting, denk ik dat we haar er ook niet mee helpen door die term er zo op te leggen.
Verder zou het voor mij persoonlijk geen reden zijn om direct te scheiden. Ik denk dat je dit best nog samen op kunt lossen. Zeker als voor de rest je relatie goed is.
