Mogen vrouwen meer dan mannen?

Meelezer, achtervolgen heb ik eens in een rustige straat meegemaakt, in een trein, overdag in een vollere straat. Groep vormen was 's avonds op straat, drukke weg met auto's erlangs, maar ik heb de illusie niet dat iemand me zou helpen. De meeste vrouwen klappen dicht en zijn niet zo agressief als ik. Daar ben ik niet zo trots op, maar in dit soort zaken is het een voordeel: ik ken dan geen angst meer en word zo woedend dat ze me met rust laten.



Dit heb ik al hier eens verteld, maar paar maandjes terug was ik in een metrotrein waar een groepje kerels begon te provoceren en agressief te doen. Een meisje zei er wat van en uiteindelijk werd ze keihard (zij was 1.60m ongeveer, man was 1.80m) in haar buik en borsten geschopt. Niemand deed iets. Ja, ik dus, dat poppetje van 52 kilo. Niet heldhaftig, gewoon stoppen sloegen door. Pas toen ik mepte, kwam 1 kerel van de 50 in de coupe (!!!) in actie en haalde die man weg bij het meisje. Ik was de enige (!!!) die aan het meisje vroeg of het wel ging. Dus illusies heb ik niet, messen wel.



Ooit ben ik eens in the middle of nowhere op m'n twintigste in het land waar ik toen woonde door een buschauffeur gedwongen m;n nummer te geven (was de enige in de bus, moest de laatste halte hebben, het was al donker, de bushalte was nog 500 meter lopen naar het huis in een heel rustig dorp). Dat is dus erg intimiderend kan ik je zeggen. Ok, NU zou ik zeggen: je hebt exact 3 seconden om die teringdeur open te maken (want ik weet dat hij lager zit dan ik, ik heb nu een mes bij, ik ben ouder en heb meer ervaring), maar toen was ik zo jong en voelde me erg bedreigd.



Maar durf ik dit vaak te bespreken? Nee. Mensen oordelen gigantisch. Je zal het wel hebben uitgelokt. Zelfs een vriend van me zei dat na die aanranding laatst, want ik moest uitstralen dat ik het niet wilde en dat doe ik niet door m;n kleding. Ook heel gemeen, want als ik een magere pannenlat zonder borsten en heupen was geweest met een rotkop, dan zou niemand dat zeggen.

Ik snap dat soort mannen niet maar goed; dit is een redelijk overbodige opmerking

Als ik t zo lees is t maar goed dat ik bijna 2 meter ben met dezelfde spanwijdte en kaal



Want nooit maakt iemand ook maar een opmerking naar

mij (vergeten op te schrijven)

Heb niet alle reacties gelzen, dus zal wel mosterd zijn, maar....



Ik vind het nog steeds 'a man's world', hoor. Gelijke lonen zijn er nog niet. En veel dingen die niet in het ' mannelijke blanke heteroseksuele' straatje passen worden als uitzondering behandeld in plaats van normaal.



Huishoudelijke taken verdelen un je toch gewoon met z'n tweeen afspreken?



Overigens vind ik vrouwen vs mannen discussies nooit zo heel intressant, vooral niet als het doel alleen maar polariseren is. (niet dat ik zeg dat dat het doel hier is). Door alleen maar in stereotypen over elkaar te denken, doe je niet alleen de ander, maar ook jezelf te kort.

Oh, ik had beter wel even kunnen lezen, want de discussie was al veel verder....

quote:hiltje schreef op 08 juni 2009 @ 18:00:



En ik bedenk me ook opeens dat ik het met vrouwen, zelfs in de werksfeer hardop kan hebben over 'lekkere' en 'smakelijke' acteurs. Terwijl als een mannelijke collega zou zeggen dat hij Angelina Jolie zo'n enorm lekker wijf vindt, ik dat een platte opmerking zou vinden.



Zelfde geldt voor het 'grote pik versus pinkeltje' verhaal. Terwijl een man die het gaat hebben over zijn date met te wijde doos of hangtieten een smerig varken is....



Niet alle vrouwen doen dit hoor en ook niet alle mannen. En mijn ervaring is dat de plattere verhalen vooral opgaan wanneer het oppervlakkige seks betreft, en vaak is het stoerdoenerij. Een man of een vrouw die van zijn/haar partner houdt en fijne seks daarmee heeft heb ik in mijn eigen omgeving nog nooit afkeurend over de ander zijn/haar geslachtsdelen horen praten.



Ik vind het overigens zowel van mannen als vrouwen een beetje een zwaktebod om iemand alleen af te keuren op borsten, vagina's of piemels.

Wel komisch dat het topic begint over het feit dat mannen etc



En het dan toch weer omkeert:-)

Digi, ik vind het niet normaal, ik blijf het zeggen, en ik zie het ook niet in mijn omgeving. Dat neemt niet weg dat ik je geloof. Ik denk dat mannen op dit forum ook even moeten reageren, ik denk dat zij hetzelfde zeggen.

PS met die buschauffeur had ik een afspraakje gemaakt, maar wel met de politie erbij, die er plotseling ook was. Zomaar uitstappen is niet verstandig.

Oja, ik voel me ook wel eens bedreigd hoor. Er staat hier een bus traangas op een voor mij bekende plek. Ik kocht er 4 in Duitsland, kwam keurig met de post. 2 aan vrouwen gegeven, een aan de buurman verkocht, een voor mezelf.

Ik ben wel benieuwd wat mannen en vrouwen hiervan vinden. Zijn Digi's ervaringen standaard voor vrouwen, of heeft ze veel pech gehad?

Badmeester, even voor de statistieken: wat vind jij ervan als mannen een vrouw insluiten en haar groepsgewijs betasten? (Ik weet haast wel zeker wat jij ervan vindt, maar misschien is het helpend als jij dat ook uitspreekt).

quote:Digitalis schreef op 10 juni 2009 @ 14:31:



Maar durf ik dit vaak te bespreken? Nee. Mensen oordelen gigantisch. Je zal het wel hebben uitgelokt. Zelfs een vriend van me zei dat na die aanranding laatst, want ik moest uitstralen dat ik het niet wilde en dat doe ik niet door m;n kleding. Ook heel gemeen, want als ik een magere pannenlat zonder borsten en heupen was geweest met een rotkop, dan zou niemand dat zeggen.Daarom vond ik de film "Accuses" met Jodie Foster ook een goede, confronterende film. Zou verplichte kost moeten zijn voor alle mannen.

Ik denk niet dat Digi veel pech heeft, sexueel geweld tegen vrouwen is helaas in onze samenleving anno 2009 nog zeer wijd verspreid. Dus dat betekent ook dat er veel meer daders en potentiële daders zijn dan die ene geflipte leipo.

quote:meelezer456 schreef op 10 juni 2009 @ 15:15:

Badmeester, even voor de statistieken: wat vind jij ervan als mannen een vrouw insluiten en haar groepsgewijs betasten? (Ik weet haast wel zeker wat jij ervan vindt, maar misschien is het helpend als jij dat ook uitspreekt).



Ik wil ook wel even antwoorden: als ik toevallig getuige zou zijn van zoiets lopen er een paar van die kerels minstens een bloedneus op.

Maakt me ook niet zoveel uit hoeveel het er zijn, wat dat betreft lijk ik wel op Digi denk ik. Als het echt een grote bedreigende groep is bel ik eerst 112. Maar ik ga niet zitten wachten tot de politie arriveert, ik grijp zelf in.

quote:meelezer456 schreef op 10 juni 2009 @ 14:00:

Margaretha, we paten over 2 verschillende zaken. Over hoe mannen willen overkomen en hoe mannen op jou overkomen. Ik hou zo van vrouwen dat ik wil dat ze zich op hun gemak bij me voelen, en zou ik merken dat een vrouw zich ongemakkelijk voelt bij mij, dan ga ik vrijwillig weg, ik kan haar onrust niet verdragen.

Jij beschrijft iets van een latente oplettendheid, zou een man zijn vorige exjes gekoeieneerd hebben? Is hij niet te sterk?

Je zou een man die je vertrouwd eens moeten vragen (vader, broer, goede vriend), hoe ze op vrouwen willen overkomen en dat jij soms latent bang voor ze bent, en wat zij ervan vinden. Ik denk dat mannen dat absoluut niet willen, die willen ook dat jij je vrij en blij voelt.



.



Klopt, maar ik denk niet dat die latente oplettendheid bij mij alleen voorkomt omdat ik een soort nerveus ding ben ofzo. Ik denk dat elke vrouw dit soort latente oplettendheid in eerste instantie bij een man heeft, simpelweg omdat er zoveel mannen zin die vrouwen op een of andere manier gewelddadig behandelen. Het is niet iets wat mijn leven beheerst, wel iets wat bij mij, en ik denk bij elke vrouw, in haar achterhoofd wel altijd aanwezig is.



Mijn broers en mijn vader en mijn vriend (en mijn ooms en mijn neven en mijn vrienden) daar ben ik absoluut niet bang van, ook niet als ze een keer héél boos zijn. Dat komt omdat ik ze ken. Als ik bv. een man net zou kennen en hij zou agressieve dingen doen, zoals héél hard schreeuwen, héél dicht bij mij gaan staan, weet ik veel, dan zou ik er uiteraard rekening mee houden dat hij misschien ook andere grenzen overgaat. (bij een vrouw die hetzelfde doet ook natuurlijk, maar door het fysieke overwicht is dat anders).



Ik word regelmatig aangesproken op straat, bijna altijd leuke dingen, en ik vind dat erg leuk, lach vriendelijk terug of zeg hallo, enzovoort. Maar als dan bv. zoals laatst een jongen op de fiets maar om blijft kíjken, ben ik wel op mijn hoede ja. Dan kijk ik niet terug, ik wil hem niet aanmoedigen, want je weet niet waar dingen kunnen eindigen.

En als ik het gevoel krijg, zoals een tijdje terug, dat een man achter me aan loopt, al helemaal. Niet dat ik meteen doodsbang ben, maar in mijn achterhoofd wéét ik, dat het bv. wel een verkrachter zou kunnen zijn. Niet eens een bewuste gedachte, gewoon je leeft gewoon met die wetenschap, er zijn nou eenmaal (een hele hoop) verkrachters en er worden nou eenmaal (een hele hoop) vrouwen verkracht. Ik kan net zo goed slachtoffer daar van worden als elke andere vrouw.



Ik kom uit Brabant en ging in de Randstad wonen, en in mijn dorpje in Brabant werd ik áltijd thuisgebracht door vrienden, dus toen in de Randstad een vriendelijke jongen dat aanbood zei ik oh heel graag. Kwam ik thuis, bleek dat hij mee naar binnen wou, hij verwachtte iets anders. Héél vervelend, maar meer was het gelukkig niet, een vervelende situatie, hij ging gewoon naar huis. Niks gebeurd dus. Tegelijkertijd besef ik mij dat er een volgende keer wél wat zou kunnen gebeuren, en daarom laat ik mij sindsdien niet meer naar huis brengen door mensen die ik niet goed ken.

Dat bedoel ik een beetje, het is het besef dat je kwetsbaar bent, ook al zijn 8 van de 10 mannen okee. Je zal maar net die 2 treffen. (en als 999999999 van de 1000000000 mannen okee was, dan zou ik - en alle andere vrouwen - waarschijnlijk die latente angst níet hebben, omdat er dan zó'n kleine kans is dat er wat gebeurt!!! Maar laten we wel wezen, in de situatie zoals die is, is er een héél reële kans dat je ooit in een gewelddadige situatie terecht komt, en dus MOET je er rekening mee houden).



En nee, ik ga niet meer alleen naar buiten een luchtje scheppen bij een discotheek, ik neem 's avonds een taxi, heb zelfverdedigingscursussen gedaan (krav maga, niet dat slappe), en als ik het niet vertrouw neem ik maatregelen (zoals toen die mannen me volgden, ben ik een restaurant binnen gegaan).

Mijn leven wordt er absoluut niet door beheerst, maar het is gewoon een fact of life wat voor mij, en ik denk bijna alle vrouwen, een gegeven is. En ik denk dat mannen zich dat totáál niet realiseren.

Ik weet niet of digi veel pech heeft gehad. Ik denk dat Digi zich in andere kringen beweegt dan ik, waarmee ik bedoel dat ik vaak uitga met mijn vriend (dan gebeurt er dus al niks, so far respect voor vrouwen, dat heb je pas als er een kerel naaststaat blijkbaar), in een kleine stad woon waar ik 's avonds nooit met het openbaar vervoer hoef te reizen, en hiervoor in een grotere stad woonde waar ik weliswaar 's avonds met het ov ging, maar waar het altijd erg druk was op straat, ook politie, kinderen, gezinnen, enzovoort (daar heb ik ook nooit een vechtpartij gezien bijvoorbeeld).

Mijn vriend heeft twee keer kerels geslagen die zomaar aan mij zaten (hoezee!). -dit heb ik trouwens eens op het forum verteld en toen reageerde volgens mij Antonio zelf verontwaardigd, en hoopte dat mijn vriend opgepakt zou worden doordat ik hier nou een soort van bekentenis had geplaatst. Toen dacht ik wel even, het moet toch niet gekker worden zeg!-



Ikzelf ben een keertje aangerand (tenminste, dat noem ik dan aangerand, in principe kan je al die keren dat een kerel tegen je aan ging staan te rijden of je in je billen kneep en vervolgens als je je omdraaide wist je niet wie het was wel aanranding noemen natuurlijk) door een groepje onbekenden en ik ben een keertje betast door een bekende, op een feestje, ik was flabbergasted. De eerste keer niet, maar de tweede keer had ik ook die gevoelens net als Digi, ik droeg een slobberbroek oh dus daar had het niet aan kunnen liggen ( ook al weet je dat het niet rationeel is dat komt toch in je op). Ik heb het pas aan mijn vriend verteld toen ik het 'opgelost' had, ik was heel bang dat hij zou zeggen 'maar wat deed jij dan? waarom dacht hij dan dat jij wel wilde?'. Dat zei hij overigens niet en ik voelde me toen heel opgelucht (belachelijk natuurlijk).



Ik heb een vriendin die gedwongen is seksuele handelingen uit te voeren, eentje die verkracht is, en tijdens mijn vorige werk kletste ik altijd met mijn collega's en soms werd dat heel persoonlijk en zo kwam ik verhalen te horen van vrouwen die binnen hun relatie verkracht waren, vrouwen die geslagen waren in hun relatie (veel vaker), vrouwen die zwanger en wel in elkaar geslagen waren door onbekenden, enzovoort. Heel normale vrouwen allemaal, niet het type 'probleem-magneet' ofzo. En dit vertellen vrouwen aan elkaar als de relatie al over is, natuurlijk, je zegt niet, joh, een tijd terug heeft mijn vriend me verkracht, dus God weet hoeveel meer vrouwen er nog zijn die niets zeggen omdat ze nog steeds in die situatie zitten.

dus toen in de Randstad een vriendelijke jongen dat aanbood zei ik oh heel graag. Kwam ik thuis, bleek dat hij mee naar binnen wou, hij verwachtte iets anders



O, zoete onschuld. Vooral dat "ja graag" is voor een jongen een droom om te horen, in de randstad althans. Ja inderdaad, dat is een soort code onder jongens en meisjes hier, "mag ik je naar huis brengen?" of "wil je me naar huis brengen?".

In mijn studentenhuis kwamen regelmatig waarschuwingsbriefjes van aanrander actief, natuurlijk is een weggetje naar een studentenhuis of liever nog naar een aantal studentenhuizen of naar een studentenvereniging of whatever heel geliefd bij 'sexual predators', ook via de universiteit werd soms dat nieuws verspreid.

Ik hoorde van een vriendin in een andere stad een tijd terug hetzelfde.

En wat ik probeer duidelijk te maken, is dat wij dan niet héél geschokt reageren: hè?! Een áánrander?!?!?!?!

Nee, we denken dan he gatverdamme, een aanrander, die weg neem ik maar niet meer, en ik neem maar een extra ketting mee op mijn fiets, of we fietsen maar samen naar huis.



Je pakt het op als een fact of life. Want dat is het nou eenmaal ook

Ik voelde me toen ook wel echt Mien uit de Polder. Het schaamrood staat me nog op de kaken als ik er aan denk!



Maarja hoe moest ik het weten, bij mij in het dorp ging echt niemand alleen naar huis, en dan was het gewoon 'houdoe en bedankt' bij de achterdeur hoor

Ik reed een keer in Amsterdam 's avonds over de Utrechtsestraat, met de fiets. Komt er een meisje aanrennen die tegen me riep: "meneer, meneer, mag ik met u mee ?" en voor ik het wist sprong ze bij me achter op de fiets.

Het bleek een kersverse studente te zijn, ze kwam uit Twente en was ook nog niet erg gewend aan de grote stad. Ze liep daar over het trottoir en er was een auto naast haar komen rijden met een paar kerels er in die haar oneerbare voorstellen deden, ze vroegen wat een nummertje kostte zeg maar.

Daar raakte ze zo van in paniek dat ze wegrende en bij een toevallige passant (ik dus) achterop de fiets sprong.

Ik heb haar gerustgesteld en netjes thuis gebracht (ben niet mee naar binnen gegaan overigens). Achteraf moest ik er ook wel om lachen ("wat heb ik nou aan mijn fiets hangen") maar ergens is het natuurlijk ook triest.

quote:k denk dat elke vrouw dit soort latente oplettendheid in eerste instantie bij een man heeft, simpelweg omdat er zoveel mannen zin die vrouwen op een of andere manier gewelddadig behandelen. Het is niet iets wat mijn leven beheerst, wel iets wat bij mij, en ik denk bij elke vrouw, in haar achterhoofd wel altijd aanwezig is.

Yep. Dat wordt er eerst ingeramd door je ouders (sexuele voorlichting aan meisjes gaat -bewust en/of onbewust) gepaard met vele waarschuwingen over mannen en sex tegen je wil.

En dat wordt bevestigd door de negatieve sexuele ervaringen die bijna elke vrouw wel heeft.

quote:Donkeyshot schreef op 10 juni 2009 @ 16:17:

Ik reed een keer in Amsterdam 's avonds over de Utrechtsestraat, met de fiets...Het bleek een kersverse studente te zijn, ze kwam uit Twente en was ook nog niet erg gewend aan de grote stad. Ze liep daar over het trottoir en er was een auto naast haar komen rijden met een paar kerels er in die haar oneerbare voorstellen deden, ze vroegen wat een nummertje kostte zeg maar.

De Utrechtsestraat was vroeger een tippelzone, zelfs voor travestieten.

Nee dat kan echt niet



Waarom vraag je in hemelsnaam mijn mening daarover meelezen?

quote:HoiPippiLangkous schreef op 10 juni 2009 @ 16:17:

[...]



Yep. Dat wordt er eerst ingeramd door je ouders (sexuele voorlichting aan meisjes gaat -bewust en/of onbewust) gepaard met vele waarschuwingen over mannen en sex tegen je wil.

En dat wordt bevestigd door de negatieve sexuele ervaringen die bijna elke vrouw wel heeft.





Ook ik herken die latente allertheid.



Ik kan me nog een Postbus51 spotje herinneren van toen ik een hele kleine heejhallo was, met de slogan "Seks is natuurlijk, maar nooit vanzelfsprekend" met "you can't always get what you want" van de Stones op de achtergrond. Ik weet nog dat ik me er als 8 jarige (of 7 of 9, of was het later?....weet niet meer) over verbaasde dat zo'n booschap nodig was. Dat er echt mannen waren die seks met een meisje zouden willen, ook al heeft zij geen zin! Nog steeds begrijp ik dat niet, niet uit naiviteit, maar uit oprecht niet begrijpen.



Ik prijs mezelf in ieder geval gelukkig dat ik nooit rechtstreks met seksueel geweld te maken heb gehad, ook al heb ik me wel eens ongemakkelijk gevoeld of benaderd op een manier die ik niet wilde.

Nou hoor je nooit van mannen die zich de &^%#$ schrikken of balen als zij benaderd of betast worden . Die voelen zich - even kort door de bocht - toch meestal vereerd , of doen het af als dronkemansgeintje . Is dat nou alleen omdat zij het fysiek van vrouwen winnen ? Of anders opgevoed zijn ? Of anders denken ?

Marg, dat van die slobberbroek herken ik zo goed!!!! Erg he? En dat je bang bent om zoiets te vertellen ook. In mijn ogen ben jij een rationele zelfstandige vrouw, en ik ben dat toch ook, maar toch zijn we niet ongevoelig voor zulke zaken. Ik werd op die vriend (ook al is het een erg leuke vent, hij zou zoiets werkelijk nooit flikken, hij bedoelde ook niet dat het mijn schuld was...) nog veel kwader dan op die vent die mij seksueel betastte. Ik heb van woede, onmacht en frustratie iets gesloopt in huis, gewoon omdat ik het zo pokke-oneerlijk vind.



Overigens, vandaag. Ik ga naar de stad, heb een bloesje aan zonder decolletee, een broek en hakken. Broek is niet strak, wel netjes, bloesje is strak en ook netjes. Het maakt dus niets uit, want ik werd een hoop aangesproken, aangestaard en nagefloten (en ik vind dat echt niet bedreigend hoor mannen). Wat ik er maar mee wil zeggen is dat de kledij er toch niet veel toedoet (want dit was netjes, geen decolletee, geen kort rokje...). En wellicht om mezelf nog meer te overtuigen, wat heeeel dubbel is want ik heb gewoon gelijk, punt.



Meelezer, ik was een vreemde in dat land en sprak de taal nog niet zo goed en was echt geschrokken dat iemand dat gewoon deed (het busincident). Ik was weeeer naief, want het betrof Spanje en dacht (haha, de domheid) dat donkere types wel met rust werden gelaten en men voor blondines zou gaan (God what was I thinking ). Zoals ik al zei, ik aarzel nu niet meer. Bedreigende situatie is handelen, alles om te overleven en afstraffen vind ik ook iets fijns.



Donkey, dat over die fiets...heb eens een grappig verhaal gelezen. Fictief gelukkig, dat wel. Een man vond het opwindend om net een enge man te lijken 's avonds in parken en bossen. Hij deed niets, maar de angst die hij aanjoeg bij vrouwen alleen wond hem op. Een keer dreef hij dat zover door dat de vrouw dieper het bos invluchtte uit angst, hij erachteraan, een witte auto stopte en zij stapte bij diegene in om te ontkomen aan die enge man. De volgende dag las hij dat een vrouw was verkracht en vermoord en gevonden was in een witte auto....Ja, en zulke zaken kan ik dus beamen, want ben ook weleens vol op m'n bek gepakt tegen m'n zin toen ik sip buiten de discotheek zat omdat ik ruzie had met m'n toenmalige vriendje. Niet iedereen is eng en maakt misbruik van je, maar ik vertrouw sommige zaken toch niet snel.



Overigens lift ik weleens. Gewoon in de stad, overdag. Bang om bij n freak in te stapen ben ik niet, want k denk dan maar: wie is hier nu de freak van ons twee?



Maar Meelezer, sommige vrouwen hebben meer pech dan anderen, sommigen bevinden zich vaker in bepaalde situaties dan anderen, maar elke vrouw heeft weleens iets. Natuurlijk zal een bloedmooi lief uitziend klein meisje van 1.60m meer aan de hand hebben dan een boomlange zeer gespierde Oost-Duitse kogelstootster, maar dat doet er niet toe. Je kunt niet elk leuk uitziend meisje verplichten tot een burka of 50 kilo erbij vreten. De fout ligt bij de dader, niet bij het slachtoffer.