Relaties
alle pijlers
omgangsregeling en extra opvang
maandag 17 februari 2020 om 23:39
Maar welke strijd bedoel je dan? Als ex vraagt of jij het weekend van hem kan overnemen, en je zegt nee, dan heb je toch geen strijd? Je zegt alleen nee op een vraag. En verder ga je nergens op in. Hij lost het zelf maar op. Wellicht zal dat ten koste gaan van de band die hij met zijn kinderen heeft. Zijn keus.Francien2019 schreef: ↑17-02-2020 20:36Je verliest hierbij het belang van de kinderen uit het oog. Het enige wat hier omschreven staat is het belang van de ouders en de strijd die zij nog steeds met elkaar (willen) voeren ondanks de scheiding. De vader weet hoe TO reageert en maakt daar gebruik van. Niet netjes. Toch zou ik uit de strijd blijven in het belang van de kinderen.
maandag 17 februari 2020 om 23:47
Hm dan zou in dus gewoon nee zeggen. Zonder opgaaf van reden. Nee ik kan dan niet, het is jouw weekend, ik heb er niet op gerekend en ik heb andere plannen. Als je dat vervelend vind moeten we misschien de hele omgangsregeling maar herzien want dit werkt niet. Klaar en punt. Als hij de kinderen alleen laat en ze niet goed verzorgt, dan zullen ze vanzelf wel komen klagen dat ze liever bij jou gaan wonen en niet meer hij hem. Zo zie ik dat ook gaan bij een gescheiden vriendin. En ja, die gescheiden vriendin houdt hem ook gewoon aan de afspraken. Ook al betekent dat, dat hij anders met hun kind omgaat dan zij doet (weinig thuis zijn na werk, niks met ze doen, tot 13 uur in bed liggen in het weekend etc). De oudste wil dus niet meer naar hem toe. Dat is dan zijn consequentie.citronella schreef: ↑17-02-2020 21:47precies wat ik al dacht, ik heb voorgesteld de kinderen op te vangen tijdens zijn etentje, dat ze kunnen komen eten bij mij en dat hij ze op een redelijke tijd in de avond weer oppikt, dat was niet helemaal de bedoeling, de borrel werd wel een beetje laat waarschijnlijk, dus of ze ook kunnen slapen, ik geef aan dat ik dat heen en weer gepingpong niet fijn vind voor de kinderen, dus dat ik wil dat hij er rekening mee houd dat hij de kinderen heeft en ze op een redelijke tijd weer oppikt, nou hij betwijfelt of ze dat dan wel fijn zullen vinden
maandag 17 februari 2020 om 23:54
Tijd om aan je kinderen te vragen wat ze nou eigenlijk willen!! Wat is er mis met een evaluatie over hoe het nu gaat? Natuurlijk draai je niks terug zonder hun toestemming. Maar bespreek er dan wel bij dat jij je voortaan aan de omgangsregeling wilt houden, ook als vader ineens andere plannen maakt. En wat ze daarvan zouden vinden. Willen ze dan nog steeds zo vaak naar vader toe? Echt, als ze het niet fijn hebben bij vader dan hoor je dat wel hoor. Dus als ze meer bij hun vader willen zijn doet hij toch iets goed. Vertrouw er dan ook op dat zijn manier ook gewoon goed is, ook als hij ze een avond alleen thuis laat.citronella schreef: ↑17-02-2020 22:15de kinderen vonden dat ze te weinig tijd met hun vader hadden toen ze om het weekend 4 dagen naar hem gingen, dus we hebben daar ook op hun verzoek 6 dagen van gemaakt. Dat hij de omgangsregeling nooit na zou komen is te stellig, maar hij vraagt minimaal 1x per maand een gunst, waardoor ze extra bij mij komen eten, extra komen slapen, of ze zelfs een hele omgang overslaan en wat ze daar van vinden weet ik eerlijk gezegd niet, ik wil dat niet zo expliciet benoemen naar de kinderen toe, geen slapende honden wakker maken, als ze uberhaupt nog slapen wat dat betreft, dat weet ik dus niet, misschien praten ze daar gewoon liever niet met mij over uit loyaliteit naar hun vader. Ik krijg dingen waar ik mijn twijfels bij heb soms ook pas veel later te horen, weet niet of ze dat doen om mij te sparen of het gewoon niet zo belangrijk vonden.
Dus om deze omgangsregeling nu terug te draaien terwijl de kinderen het misschien wel fijn vinden dat ze hem nu meer zien..
dinsdag 18 februari 2020 om 00:00
Je zoon kan ook de pizzeria of andere bezorgtoko bellen. En van een paar keer zelf moeten koken worden ze ook niet slechter.citronella schreef: ↑17-02-2020 22:31ja, toen ex griep had, en zoon ook, ik was bij mijn vriend en had de volgende dag nog een bezoekje aan een familielid op het programma staan die wel wat extra steun en aandacht kon gebruiken na een ongeluk(je) dus het kwam mij echt niet zo goed uit om terug te gaan want familielid woont bij vriend in de buurt maar achteraf voelde dat toch ook kut, toen zoon aangaf dat hij 3 dagen had gekookt en toen zelf ziek werd en zijn vader niet zo goed voor hem kon zorgen omdat hij ook ziek was, toen voelde het kut dat ik nee had gezegd toen ik dat achteraf hoorde
dinsdag 18 februari 2020 om 00:05
Tja, volgens mij is het met kinderen net zoals met een hypotheekschuld als je gaat scheiden. Je kunt onderling wel afspraken maken of ruzie maken over de verdeling, maar daar heeft de bank of in dit geval de kinderen geen boodschap aan. T.o.v. hen blijft iedere ouder hoofdelijk aansprakelijk voor het geheel. Dus als pa zijn verplichtingen niet nakomt dan moet ma er zijn. Ik ben het dan ook met Francien eens.
merano wijzigde dit bericht op 18-02-2020 08:17
0.24% gewijzigd
If none of us is prepared to die for freedom, then all of us will die under tyranny.
dinsdag 18 februari 2020 om 00:34
fashionvictim schreef: ↑17-02-2020 20:24Leuk advies als het om een 3 en 5 jarige gaat maar dit zijn pubers met wie je gewoon kunt praten en tegen wie je kunt zeggen "nee, het is papa's weekend, ik zie jullie woensdag weer". Een 15 jarige begrijpt echt wel dat het onredelijk is om van hun moeder te verwachten dat ze 200 km heen en terug rijdt voor een nachtje slapen. Pa kan ook gewoon een oppasmeisje inhuren.
Sorry dat begrijpen een 14-jarige (geen 15) en een 12-jarige niet.
Wel dat op en neer rijden veel is natuurlijk maar niet waarom ze dan niet gewoon het hele weekend bij mama kunnen blijven en papa volgende week wel weer zien.
Het lijkt wel alsof wanneer je gescheiden bent je went aan een soort me-time, een soort ‘vrij-af’. Maar dat is aan een kind niet uit te leggen hoor, die denkt (terecht!!) dat het altijd bij papa en mama terecht kan in zijn eigen huis . Als je ronduit gaat zeggen dat dat niet zo is dan is zal een kind dat zonder twijfel opvatten als dat het tot last is en heel zwart-wit ‘ongewenst’.
En kinderen en zéker pubers denken nou eenmaal heel zwart-wit. Ik zou de gok niet nemen als moeder.
2 jaar nog maar, waar hebben we het over?
dinsdag 18 februari 2020 om 00:38
merano schreef: ↑18-02-2020 00:05Tja, volgens mij is het met kindren net zoals met en hypotheekschuld als je gaat scheiden. Je kunt onderling wel afspraken maken of ruzie maken over de verdeling, maar daar heeft de bank of in dit geval de kinderen geen boodschap aan. T.o.v. hen blijft iedere ouder hoofdelijk aansprakelijk voor het geheel. Dus als pa zijn verplichtingen niet nakomt dan moet ma er zijn. Ik ben het dan ook met Francien eens.
Fantastische vergelijking
Zo zie ik het ook.
dinsdag 18 februari 2020 om 00:42
fashionvictim schreef: ↑17-02-2020 21:00Ik denk eerder dat je laffer bent en dat nu aan jezelf verkoopt als "betere moeder die zichzelf wegcijfert".
Je aan gezamenlijke afspraken houden is geen risico nemen en geen strijd voeren. Het is gewoon doen wat je beide met elkaar hebt afgesproken.
En waar blijven de kinderen in jouw verhaal? ‘s Nachts alleen thuis bij vader terwijl die de hort op is? Ik zou dan toch niet lekker slapen als moeder...
Dit heeft weinig met lafheid te maken en veel met de kinderen niet het slachtoffer willen laten worden. Je verantwoordelijkheid nemen is niet laf.
dinsdag 18 februari 2020 om 00:49
TO is ook geen slachtoffer hè! Men doet hier maar alsof haar vreselijk onrecht aangedaan wordt omdat ze voor haar kinderen moet zorgen...
Haar recht is ondergeschikt aan haar verplichting naar de kinderen. En die verplichting houdt niet op tijdens ‘zijn’ week.
Ze heeft gekozen voor kinderen waar ze hoofdelijk voor aansprakelijk is, ze heeft gekozen voor deze vader.
Dat het dan niet loopt zoals ze vast gehoopt had is jammer maar pech. Als je gaat scheiden met een restschuld moet je ook dokken. Kan je over klagen, van balen, maar ja...betalen zul je.
Die kinderen hebben nergens voor gekozen en die hebben alle recht op een redelijk onbezorgde jeugd en het gevoel altijd welkom te zijn. Dat is je plicht als ouder en dat weet je vantevoren.
Haar recht is ondergeschikt aan haar verplichting naar de kinderen. En die verplichting houdt niet op tijdens ‘zijn’ week.
Ze heeft gekozen voor kinderen waar ze hoofdelijk voor aansprakelijk is, ze heeft gekozen voor deze vader.
Dat het dan niet loopt zoals ze vast gehoopt had is jammer maar pech. Als je gaat scheiden met een restschuld moet je ook dokken. Kan je over klagen, van balen, maar ja...betalen zul je.
Die kinderen hebben nergens voor gekozen en die hebben alle recht op een redelijk onbezorgde jeugd en het gevoel altijd welkom te zijn. Dat is je plicht als ouder en dat weet je vantevoren.
dinsdag 18 februari 2020 om 00:56
appelientjex schreef: ↑17-02-2020 23:47... Als hij de kinderen alleen laat en ze niet goed verzorgt, dan zullen ze vanzelf wel komen klagen dat ze liever bij jou gaan wonen en niet meer hij hem. Zo zie ik dat ook gaan bij een gescheiden vriendin. En ja, die gescheiden vriendin houdt hem ook gewoon aan de afspraken. Ook al betekent dat, dat hij anders met hun kind omgaat dan zij doet (weinig thuis zijn na werk, niks met ze doen, tot 13 uur in bed liggen in het weekend etc). De oudste wil dus niet meer naar hem toe. Dat is dan zijn consequentie.
Top man. Je kind laten verwaarlozen tot het zelf de voor een kind extreem moeilijke beslissing moet maken zijn vader af te wijzen. Nee dan heb je het goed gedaan als moeder, je kind door zo’n proces laten gaan. Maar hé, jij hebt tenminste je weekendjes ‘vrij’ gehad!
dinsdag 18 februari 2020 om 06:49
Toch is het tegenstrijdig. Je wilt niet dat gepingpong maar zegt wel ja. Daarmee faciliteer je dat.
Gewoon nee zeggen als jij dat niet wil. Ik zou ook gewoon tegen ex zeggen dat je hier niet meer voor wilt lenen. Dus al voor zijn volgende verzoek. Als jij dat niet wil, moet je dat niet steeds doen.
Wij doen het trouwens wel zo. Wij vinden dat beide geen probleem. De kinderen mogen van mij altijd hier zijn. Dus als ex wat heeft op zijn dagen is dat geen probleem. Ik werk onregelmatig dus ex heeft ze ook wel eens extra. Maar ik heb wel makkelijk praten, mijn ex en ik kunnen nog wel door 1 deur.
Kun je anders niet eens naar de regeling kijken. 8-6 misschien niet handig?
Gewoon nee zeggen als jij dat niet wil. Ik zou ook gewoon tegen ex zeggen dat je hier niet meer voor wilt lenen. Dus al voor zijn volgende verzoek. Als jij dat niet wil, moet je dat niet steeds doen.
Wij doen het trouwens wel zo. Wij vinden dat beide geen probleem. De kinderen mogen van mij altijd hier zijn. Dus als ex wat heeft op zijn dagen is dat geen probleem. Ik werk onregelmatig dus ex heeft ze ook wel eens extra. Maar ik heb wel makkelijk praten, mijn ex en ik kunnen nog wel door 1 deur.
Kun je anders niet eens naar de regeling kijken. 8-6 misschien niet handig?
dinsdag 18 februari 2020 om 08:41
Even voor de duidelijkheid, heb niet het idee dat hij ze verwaarloost. Wel kiest hij eerder en vaker voor zichzelf en verantwoord dat dan onder de noemer zo erg is het heus niet en daar kunnen ze wel tegen en moet kunnen, en ik laat me niet in een gevangenis zetten omdat ik kinderen heb en als ik daar wat van vind dan moet ik niet zo overdrijven. Hele nachten alleen laten heeft hij nog niet gedaan. Maar Ik heb wel dingen voor hem opgevangen waarvan ik dacht, was dat nou belangrijker dan je kinderen opvangen en moeten die nou weer een keer op en neer naar mij omdat jij zo nodig... en dingen opgevangen die mij ookniet zo goed uitkwamen. Maar hij praat altijd zo dat zijn manier van ermee omgaan de norm is en dat ik zeg maar gek ben. Nu weet ikwel dat ik het nooit zo zou doen als hij maar hij redeneert inderdaad zo dat de kinderen hier (bij mij wonen) en dus ook altijd bij mij terecht zouden moeten kunnen, en probeert me dan een rot gevoel aan te praten als ik een keer nee zeg.
En daar was hij 18 jaar lang heel succesvol in. In dat gedrag. Dus dat heb ik niet zomaar omgebogen. En dat maakt dat ik continu zo twijfel aan mezelf.
Ik word zeg maar weggezet als moederkloek en ik moet niet zo moeilijk doen en ze kunnen wel wat hebben als het hem zo uit komt maar als ik een keer nee verkoop omdat het mij niet uitkomt moeten de kinderen opeens altijd bij me terecht kunnen. Ik doorzie verstandelijk wel wat er gebeurt maar het doorbreken is lastig en geeft me soms ook een rotgevoel omdat het dan ook voelt alsof ik de kinderen laat zitten. Terwijl feitelijk hij ze laat zitten
En daar was hij 18 jaar lang heel succesvol in. In dat gedrag. Dus dat heb ik niet zomaar omgebogen. En dat maakt dat ik continu zo twijfel aan mezelf.
Ik word zeg maar weggezet als moederkloek en ik moet niet zo moeilijk doen en ze kunnen wel wat hebben als het hem zo uit komt maar als ik een keer nee verkoop omdat het mij niet uitkomt moeten de kinderen opeens altijd bij me terecht kunnen. Ik doorzie verstandelijk wel wat er gebeurt maar het doorbreken is lastig en geeft me soms ook een rotgevoel omdat het dan ook voelt alsof ik de kinderen laat zitten. Terwijl feitelijk hij ze laat zitten
dinsdag 18 februari 2020 om 08:44
dinsdag 18 februari 2020 om 08:47
Ik snap dat nooit.
Mensen gaan scheiden en opeens hebben ze "recht" op vrije weekendjes.
Als je nog bij elkaar was, heb je dat toch ook niet?
Ja, de een kan eens thuis blijven, dan kan de ander naar de bedrijfsborrel. Maar dat is toch ook niet elke 14 dagen?
Je kiest (meestal) samen voor kinderen.
Je gaat ervan uit dat je samen blijft met je partner. Je past je toekomstplannen hierop aan.
Het kan toch niet zo zijn dat je, als je uit elkaar bent, opeens meent dat je "vrij" moet hebben van je kinderen?
Ik snap dat niet, zie het veel om mij heen.
Maar goed. Misschien moet je wat vaker nee zeggen. Hij heeft geen familie, dan zoekt hij maar een betaalde oppas.
Kan hij tenminste lekker gaan feesten!
Mensen gaan scheiden en opeens hebben ze "recht" op vrije weekendjes.
Als je nog bij elkaar was, heb je dat toch ook niet?
Ja, de een kan eens thuis blijven, dan kan de ander naar de bedrijfsborrel. Maar dat is toch ook niet elke 14 dagen?
Je kiest (meestal) samen voor kinderen.
Je gaat ervan uit dat je samen blijft met je partner. Je past je toekomstplannen hierop aan.
Het kan toch niet zo zijn dat je, als je uit elkaar bent, opeens meent dat je "vrij" moet hebben van je kinderen?
Ik snap dat niet, zie het veel om mij heen.
Maar goed. Misschien moet je wat vaker nee zeggen. Hij heeft geen familie, dan zoekt hij maar een betaalde oppas.
Kan hij tenminste lekker gaan feesten!
de wereld wacht om ontdekt te worden
dinsdag 18 februari 2020 om 08:55
Als je samen bent dan kan de ander thuis blijven als de een keer iets heeft toch?thanx schreef: ↑18-02-2020 08:47Ik snap dat nooit.
Mensen gaan scheiden en opeens hebben ze "recht" op vrije weekendjes.
Als je nog bij elkaar was, heb je dat toch ook niet?
Ja, de een kan eens thuis blijven, dan kan de ander naar de bedrijfsborrel. Maar dat is toch ook niet elke 14 dagen?
Je kiest (meestal) samen voor kinderen.
Je gaat ervan uit dat je samen blijft met je partner. Je past je toekomstplannen hierop aan.
Het kan toch niet zo zijn dat je, als je uit elkaar bent, opeens meent dat je "vrij" moet hebben van je kinderen?
Ik snap dat niet, zie het veel om mij heen.
Maar goed. Misschien moet je wat vaker nee zeggen. Hij heeft geen familie, dan zoekt hij maar een betaalde oppas.
Kan hij tenminste lekker gaan feesten!
dinsdag 18 februari 2020 om 08:59
Je moet van jezelf uitgaan. Wat vind jij belangrijk voor de kinderen. En daarvoor gaan.
In mijn geval heb ik gekozen om op te pakken wat hij laat liggen omdat ik dat voor de kinderen belangrijk vind. Dan is het je eigen keuze en hangt het niet van zijn gedrag af.
Mijn ex neemt zijn verantwoordelijkheid niet , gaat dat ook nooit doen, dat verander je nooit en toch willen de kinderen hem zien en dat begrijp ik ook. Het meerendeel zijn ze bij mij. Geen vrije weekenden voor mij maar wel duidelijkheid. Ook dat geeft rust en ruimte.
In mijn geval heb ik gekozen om op te pakken wat hij laat liggen omdat ik dat voor de kinderen belangrijk vind. Dan is het je eigen keuze en hangt het niet van zijn gedrag af.
Mijn ex neemt zijn verantwoordelijkheid niet , gaat dat ook nooit doen, dat verander je nooit en toch willen de kinderen hem zien en dat begrijp ik ook. Het meerendeel zijn ze bij mij. Geen vrije weekenden voor mij maar wel duidelijkheid. Ook dat geeft rust en ruimte.
reficul wijzigde dit bericht op 18-02-2020 09:02
4.82% gewijzigd
dinsdag 18 februari 2020 om 08:59
Ik heb niet opeens "recht op vrije weekendjes" maar als ex ieen omgangsregeling afspreekt met mij en de kinderen we een financiële regeling afspreken die daar ook op gebaseerd is en hij blijft dingen afspreken in de weekenden dat hij kinderen heeft dan kan hij zijn goddelijke gang gaan met zijn eigen leven en de norm is dan dat de moeder niet moet zeuren en het wel opvangt. Het gaat er niet om dat ik vrij moet. Hetgaater om dat die norm vooral eenzijdig geldt. Vaak alleen voir vrouwenthanx schreef: ↑18-02-2020 08:47Ik snap dat nooit.
Mensen gaan scheiden en opeens hebben ze "recht" op vrije weekendjes.
Als je nog bij elkaar was, heb je dat toch ook niet?
Ja, de een kan eens thuis blijven, dan kan de ander naar de bedrijfsborrel. Maar dat is toch ook niet elke 14 dagen?
Je kiest (meestal) samen voor kinderen.
Je gaat ervan uit dat je samen blijft met je partner. Je past je toekomstplannen hierop aan.
Het kan toch niet zo zijn dat je, als je uit elkaar bent, opeens meent dat je "vrij" moet hebben van je kinderen?
Ik snap dat niet, zie het veel om mij heen.
Maar goed. Misschien moet je wat vaker nee zeggen. Hij heeft geen familie, dan zoekt hij maar een betaalde oppas.
Kan hij tenminste lekker gaan feesten!
dinsdag 18 februari 2020 om 09:03
Omdat vrouwen zich sneller als deurmat gedragen wellicht? Je ex gaat idd zijn goddelijke gang en als jij je strak aan de omgangsregeling had gehouden dan had hij geen misbruik van jou kunnen maken. Zijn weekend, dus hij regelt maar oppas.citronella schreef: ↑18-02-2020 08:59Ik heb niet opeens "recht op vrije weekendjes" maar als ex ieen omgangsregeling afspreekt met mij en de kinderen we een financiële regeling afspreken die daar ook op gebaseerd is en hij blijft dingen afspreken in de weekenden dat hij kinderen heeft dan kan hij zijn goddelijke gang gaan met zijn eigen leven en de norm is dan dat de moeder niet moet zeuren en het wel opvangt. Het gaat er niet om dat ik vrij moet. Hetgaater om dat die norm vooral eenzijdig geldt. Vaak alleen voir vrouwen
Je kunt beter de omgangsregeling aanpassen naar dat ze in principe fulltime bij jou zijn zodat hij in elk geval de kosten moet dragen en dan kunnen ze als het bij hem uitkomt alsnog bij hem gaan logeren.
dinsdag 18 februari 2020 om 09:03
Het is niet eerlijk en daar heb je volkomen gelijk in. Dat gelijk ga je alleen in de praktijk nooit krijgen.citronella schreef: ↑18-02-2020 08:59Ik heb niet opeens "recht op vrije weekendjes" maar als ex ieen omgangsregeling afspreekt met mij en de kinderen we een financiële regeling afspreken die daar ook op gebaseerd is en hij blijft dingen afspreken in de weekenden dat hij kinderen heeft dan kan hij zijn goddelijke gang gaan met zijn eigen leven en de norm is dan dat de moeder niet moet zeuren en het wel opvangt. Het gaat er niet om dat ik vrij moet. Hetgaater om dat die norm vooral eenzijdig geldt. Vaak alleen voir vrouwen
dinsdag 18 februari 2020 om 09:13
redbulletje schreef: ↑18-02-2020 08:44Maar voor hem geldt dat dus blijkbaar niet, dat ze altijd bij hem terecht moeten kunnen... Wat maakt dat hij met 2 maten meet en dat jij dat al jaren laat gebeuren?
Wat daarvoor zorgt? De reacties uit dit topic, die weerspiegelen hoe de maatschappij aankijkt tegen dit soort issues. Als de ene ouder de zorg voor zijn kinderen als optioneel ziet, moet de andere ouder dat opvangen, omwille van de kinderen. En daardoor ontstaat een ongelijkwaardige situatie, waarin de ene ouder de lusten heeft van kinderen en tegelijk de vrijheid om te doen en laten wat hij wil, en de andere ouder zich altijd moet voegen en maar zelden keus heeft, omdat de vrijheid van de één altijd ten koste gaat van de vrijheid van de ander. Net als wanneer ze samen waren gebleven overigens, ook in die situaties is de balans soms, dan wel geregeld, zoek. Maar dan is de zorg overnemen minder invasief omdat het geen reizen vergt en de primaire ouder er zijn leven op inricht (parttime werken, dichtbij huis, geen tijd- of afstandintensieve hobby’s, sociaal leven in de kring van de kinderen). Als mensen uit elkaar gaan is het verschil tussen primaire en optionele ouder veel duidelijker voelbaar omdat het nóg meer ingrijpt in het dagelijks leven van de primaire ouder.
dinsdag 18 februari 2020 om 09:16
Omdat ma blijkbaar wel verantwoordingsgevoel heeft en niet een klootzak is.redbulletje schreef: ↑18-02-2020 08:44Maar voor hem geldt dat dus blijkbaar niet, dat ze altijd bij hem terecht moeten kunnen... Wat maakt dat hij met 2 maten meet en dat jij dat al jaren laat gebeuren?
Dat jij niets met kinderen hebt en geen idee heeft hoe dat voelt...weten we nu allemaal wel.
dinsdag 18 februari 2020 om 09:23
Ik ken slechts 1 voorbeeld van dichtbij waarbij een koppel co-ouderschap had en moeder liet zich gewoon niet als deurmat gebruiken. Ze woonden overigens in zelfde dorp en konden ook nog samen door één deur (gingen samen met kind uit eten voor verjaardag en samen op wedstrijd) Maar in zijn week regelde hij het met oppas en in haar week zij, calamiteiten uitgezonderd. Als het zo was dat pa in zijn weekend naar de kroeg wilde en ma had niets beters te doen, dan mocht dochter gewoon bij haar komen, maar had zij zelf al afspraken, dan was het toch echt het probleem van ex die iets moest regelen.Pandax schreef: ↑18-02-2020 09:13Wat daarvoor zorgt? De reacties uit dit topic, die weerspiegelen hoe de maatschappij aankijkt tegen dit soort issues. Als de ene ouder de zorg voor zijn kinderen als optioneel ziet, moet de andere ouder dat opvangen, omwille van de kinderen. En daardoor ontstaat een ongelijkwaardige situatie, waarin de ene ouder de lusten heeft van kinderen en tegelijk de vrijheid om te doen en laten wat hij wil, en de andere ouder zich altijd moet voegen en maar zelden keus heeft, omdat de vrijheid van de één altijd ten koste gaat van de vrijheid van de ander. Net als wanneer ze samen waren gebleven overigens, ook in die situaties is de balans soms, dan wel geregeld, zoek. Maar dan is de zorg overnemen minder invasief omdat het geen reizen vergt en de primaire ouder er zijn leven op inricht (parttime werken, dichtbij huis, geen tijd- of afstandintensieve hobby’s, sociaal leven in de kring van de kinderen). Als mensen uit elkaar gaan is het verschil tussen primaire en optionele ouder veel duidelijker voelbaar omdat het nóg meer ingrijpt in het dagelijks leven van de primaire ouder.
dinsdag 18 februari 2020 om 09:24
Ik heb wel waar met kinderen, en ik vind ook dat TO best wat vaker “ Nee” tegen ex mag zeggen en dat ze ook wat meer moet leren loslaten wat ex doet en hoe hij het regelt met de kinderen.
Bij ziekte of calamiteiten zou ik het oplossen, maar als TO weg is en het betreft een feestje of borrel, dan kan ze niet inspringen. Hooguit kan ze de kinderen dan laten kiezen in welk huis ze een paar uur/ nacht alleen zijn. Toen ik die leeftijd had bleven we ook wel eens een avond alleen omdat mijn ouders een feestje hadden.
En dat zie ik niet als strijd voeren over de rug van de kinderen, maar als “ niet over je laten lopen door je ex”. Kleuters kun je niet alleen laten, maar een puber begrijpt best dat je nog steeds van m houdt en dat ie niet onwelkom is in zijn eigen huis, als daar een keer een paar uur geen ouder is.
Bij ziekte of calamiteiten zou ik het oplossen, maar als TO weg is en het betreft een feestje of borrel, dan kan ze niet inspringen. Hooguit kan ze de kinderen dan laten kiezen in welk huis ze een paar uur/ nacht alleen zijn. Toen ik die leeftijd had bleven we ook wel eens een avond alleen omdat mijn ouders een feestje hadden.
En dat zie ik niet als strijd voeren over de rug van de kinderen, maar als “ niet over je laten lopen door je ex”. Kleuters kun je niet alleen laten, maar een puber begrijpt best dat je nog steeds van m houdt en dat ie niet onwelkom is in zijn eigen huis, als daar een keer een paar uur geen ouder is.
dinsdag 18 februari 2020 om 09:48
Het gaat niet om het vrij zijn maar omthanx schreef: ↑18-02-2020 08:47Ik snap dat nooit.
Mensen gaan scheiden en opeens hebben ze "recht" op vrije weekendjes.
Als je nog bij elkaar was, heb je dat toch ook niet?
Ja, de een kan eens thuis blijven, dan kan de ander naar de bedrijfsborrel. Maar dat is toch ook niet elke 14 dagen?
Je kiest (meestal) samen voor kinderen.
Je gaat ervan uit dat je samen blijft met je partner. Je past je toekomstplannen hierop aan.
Het kan toch niet zo zijn dat je, als je uit elkaar bent, opeens meent dat je "vrij" moet hebben van je kinderen?
Ik snap dat niet, zie het veel om mij heen.
Maar goed. Misschien moet je wat vaker nee zeggen. Hij heeft geen familie, dan zoekt hij maar een betaalde oppas.
Kan hij tenminste lekker gaan feesten!
het delen van de zorg. Als je samen voor kinderen kiest, deel je samen de zorg. Voor de grote en de kleine dingen. Als je alleen met je kinderen bent is er nooit iemand waaraan je kunt vragen wil jij dit even doen, los jij dit even op met puber want dat lukt me nu echt niet. Je hebt geen idee hoe het is om 24/7 alles in je eentje te doen en niets te kunnen delen.
Tijd om op te laden en ook zelf een stukje toekomst opbouwen is ook hard nodig!
Geen mens scheidt omdat het zo leuk is of voor de lol. Daar zit een hoop pijn en teleurstelling en schuldgevoel bij. De zorg voor de kinderen staan bij veel moeders op 1, maar een moeder blijft ook gewoon mens en vrouw die af en toe moet kunnen ontspannen!
