Relaties
alle pijlers
Partner biecht op...
maandag 18 april 2016 om 15:01
Even een nieuwe nick aangemaakt.
Gisteren kreeg ik schokkend nieuws.
Mijn man was opvallend stil, ik vroeg wat er was, hij wilde boven met me praten.
(De kinderen waren beneden, 2 jongens, puberleeftijd)
Veel schuldbewust slikken, geprevel, maar het hoge woord kwam eruit.
Hij biechtte op dat hij wrs genitale wratten had. Hij ging ermee naar de dokter. De kans bestond dat ik het ook had. Hij was in december naar de hoeren geweest, handwerk met pijpen, weliswaar met condooms, maar hij had al gegoogled en genitale wratten konden ook doorgegeven worden buiten de randen van het condoom. Mss via haar handen of besmet met een vieze handdoek.
Hij blijkt in de afgelopen 10 jaar totaal 4x naar de hoeren geweest te zijn, waarvan altijd met condoom, 1x geneukt, rest pijpen/handwerk. *EDIT: Inmiddels heeft hij opgebiecht dat het om ongeveer 25x gaat.* Daarnaast is hij elke keer voorafgaand aan zo'n bezoekje een keer of 4 a 5 er gaan 'kijken', in die wijk waar de prostituees zitten. Voorpret. Ofzoiets.
Ik ben ongelooflijk in de war. We zijn al 20 jaar bij elkaar. We hadden -zo dacht ik- een prima relatie, een goed sex leven, (min. 1x p wk, en altijd bevredigend). En, dit vind ik het ergste, we hadden (dacht ik) altijd een open relatie waarin alles bespreekbaar was.
Nu ineens is alles veranderd.
Hij liegt dus al zeker 10 jaar.
Is niet trouw.
Hoe kun je dit jarenlang vóór je houden? Terwijl we intieme gesprekken hadden over geheime fantasieën, heb het hem wel eens speels gevraagd; zou je niet eens naar een parenavond willen? Of een prostituee? Lijkt je dat spannend? Maar dan zoende hij me innig, en zweerde dat ik de enige voor hem was, hij zou het niet eens KUNNEN met een ander...
Ik voel me zo'n SUKKEL dat ik het geloofde. Schaam me...
Voel me eenzaam, met dit geheim. Ik kan/wil er met niemand over praten. Weet ook niet hoe ik nu verder moet. Hij vroeg me huilend of ik het wel goed vond dat hij naast me sliep, gisteravond. En ik zei verbaasd van 'ja, natuurlijk, waar moet je anders slapen?'
Verdoofd.
Ik heb geen passende emoties, kan het niet overzien. Weet niet of ik boos ben, verdrietig, of wat dan ook. Ik heb hem ook gezegd dat ik niet weet wat ik ermee moet. Dat het tijd nodig heeft.
Hoe kan ik hem nog ooit vertrouwen?
Hoe kan ik ooit nog sex met hem hebben? Ik walg als ik nu aan zijn lichaam denk.
Het was geen eenmalig slippertje, in een dronken bui.
Hij heeft dus de afgelopen 10 jaar zeker 25x daar rondgelopen, zijn fantasie gevoed, tot hij aan zijn lust toegaf. Daarna voelde hij zich schuldig en vies, zegt hij, en was 'de behoefte' weer een tijd weg.
Pffff. Wat moet ik hiermee?
Door op dit forum te schrijven, hoop ik het wat beter te kunnen plaatsen. Van me af te kunnen schrijven. Mss dat ik dan ontdek wat ik voel, vind, denk. Ben benieuwd naar de mening van anderen. Want IK weet het ff niet.
Gisteren kreeg ik schokkend nieuws.
Mijn man was opvallend stil, ik vroeg wat er was, hij wilde boven met me praten.
(De kinderen waren beneden, 2 jongens, puberleeftijd)
Veel schuldbewust slikken, geprevel, maar het hoge woord kwam eruit.
Hij biechtte op dat hij wrs genitale wratten had. Hij ging ermee naar de dokter. De kans bestond dat ik het ook had. Hij was in december naar de hoeren geweest, handwerk met pijpen, weliswaar met condooms, maar hij had al gegoogled en genitale wratten konden ook doorgegeven worden buiten de randen van het condoom. Mss via haar handen of besmet met een vieze handdoek.
Hij blijkt in de afgelopen 10 jaar totaal 4x naar de hoeren geweest te zijn, waarvan altijd met condoom, 1x geneukt, rest pijpen/handwerk. *EDIT: Inmiddels heeft hij opgebiecht dat het om ongeveer 25x gaat.* Daarnaast is hij elke keer voorafgaand aan zo'n bezoekje een keer of 4 a 5 er gaan 'kijken', in die wijk waar de prostituees zitten. Voorpret. Ofzoiets.
Ik ben ongelooflijk in de war. We zijn al 20 jaar bij elkaar. We hadden -zo dacht ik- een prima relatie, een goed sex leven, (min. 1x p wk, en altijd bevredigend). En, dit vind ik het ergste, we hadden (dacht ik) altijd een open relatie waarin alles bespreekbaar was.
Nu ineens is alles veranderd.
Hij liegt dus al zeker 10 jaar.
Is niet trouw.
Hoe kun je dit jarenlang vóór je houden? Terwijl we intieme gesprekken hadden over geheime fantasieën, heb het hem wel eens speels gevraagd; zou je niet eens naar een parenavond willen? Of een prostituee? Lijkt je dat spannend? Maar dan zoende hij me innig, en zweerde dat ik de enige voor hem was, hij zou het niet eens KUNNEN met een ander...
Ik voel me zo'n SUKKEL dat ik het geloofde. Schaam me...
Voel me eenzaam, met dit geheim. Ik kan/wil er met niemand over praten. Weet ook niet hoe ik nu verder moet. Hij vroeg me huilend of ik het wel goed vond dat hij naast me sliep, gisteravond. En ik zei verbaasd van 'ja, natuurlijk, waar moet je anders slapen?'
Verdoofd.
Ik heb geen passende emoties, kan het niet overzien. Weet niet of ik boos ben, verdrietig, of wat dan ook. Ik heb hem ook gezegd dat ik niet weet wat ik ermee moet. Dat het tijd nodig heeft.
Hoe kan ik hem nog ooit vertrouwen?
Hoe kan ik ooit nog sex met hem hebben? Ik walg als ik nu aan zijn lichaam denk.
Het was geen eenmalig slippertje, in een dronken bui.
Hij heeft dus de afgelopen 10 jaar zeker 25x daar rondgelopen, zijn fantasie gevoed, tot hij aan zijn lust toegaf. Daarna voelde hij zich schuldig en vies, zegt hij, en was 'de behoefte' weer een tijd weg.
Pffff. Wat moet ik hiermee?
Door op dit forum te schrijven, hoop ik het wat beter te kunnen plaatsen. Van me af te kunnen schrijven. Mss dat ik dan ontdek wat ik voel, vind, denk. Ben benieuwd naar de mening van anderen. Want IK weet het ff niet.
zondag 8 mei 2016 om 18:48
quote:Sapsorrow schreef op 08 mei 2016 @ 14:48:
[...]
O ja, die quote van Lenette van Dongen. Die is gescheiden en heeft nu een hondje waar ze alles mee doet. Jaqcues was ook echt een ontzettende klootzak. Ik vind het best hoor maar je leeft bij de gratie van anderen. Dat is mijn motto. Zonder anderen, geen leven. Zonder partner, heb je misschien altijd lekker gelijk omdat niemand je bedriegt, maar het is erg eenzaam. Eenzaam zonder partner, bedoel je dat? Ik zou me meer eenzaam voelen mét een partner die liegt en bedriegd, bipolaire stoornis of niet! Zet de ander eens op nummer 1 en kijk wat er gebeurt. En kijk wat dat jou heeft gebracht!
Mensen zijn zo egocentrisch geworden dat ze niet eens door hebben dat een ander op nummer 1 zetten, heel normaal is en veel goeie dingen voortbrengt. In een goeie en gelijkwaardige relatie hoef je geen plekjes toe te bedelen. Het is zo'n beetje een halsmisdaad tegenwoordig, om voor een ander te leven. Er zijn zat mensen op de wereld die dat doen hoor. Who's keeping count, anyway. Als een relatie zo moet gaan: jij moet voor mij net zoveel doen als ik voor jou, was de mensheid allang uitgestorven hoor.
Ik denk wel eens dat mensen echt denken dat alleen als je alleen blijft, je een prettig leven kunt hebben. Vreemd, ik ervaar nl juist precies het tegenovergestelde. Dat veel vrouwen in een slechte relatie blijven hangen, omdat ze denken alleen geen prettig leven te kunnen hebben! Want eigenlijk zijn alle mannen niet te vertrouwen. Geldt niet voor alle mannen of vrouwen, maar goed........kijk om je heen. Het is een beetje te ver doorgevoerd, alles altijd maar alleen doen, omdat je dan jezelf op nummer 1 zet. Is dat echt zo namelijk? Ik geloof er niks van. Volgens mij zijn er heel wat alleenstaande dames, die zichzelf helemaal niet op nummer 1 zetten. Die slecht voor zichzelf zorgen, geen echte doelen stellen in het leven, zich doodvervelen en onenightstands doen. Hoera, we zijn geemancipeerd! Dat is geen echte vooruitgang he. Ik ben dus zo'n alleenstaande dame, al 13 jaar, en nee, ook ik bedeel mezelf geen plekje toe. Ik zorg goed voor mezelf, meer dan genoeg doelen in mijn leven, verdien ruim boven modaal, kom ruim tijd tekort en ja, heb af en toe een onenightstand. Ik ben gewoon mezelf, een individu van vlees en bloed met eigen normen en waarden. Een persoon die zowel in een relatie, als als single zijnde dezelfde persoon is. Eenzaam? Hahaha, moet er altijd om lachen als ik dit vooroordeel lees. Ik heb geen partner nodig om me compleet en gelukkig te voelen, daar zorg ik helemaal zelf voor. Juist triest als je ervan overtuigd bent dat je alleen maar gelukkig kunt zijn mét een partner.
Waar blijven al die alleenstaande dames dan, die hebben zeeen van tijd over zonder partner, stoot dat glazen plafond nou eens door. Zeeën van tijd over zonder partner, hoezo? Ik neem aan dat je een partner niet hoeft te voederen of helpen aankleden etc? Denk dat ik het als single juist drukker heb dan toen ik nog in een relatie zat. Toen konden we bepaalde taken nl verdelen, nu doe ik alles alleen. Koken en eten moet je ook als je alleen bent, huishoudelijke klussen idem dito. Ben dan wel benieuwd wat je bedoelde met de stelling dat je zeeën van tijd gaat overhouden zonder partner? Wanneer gaan vrouwen en mannen eens hetzelfde geld verdienen voor hetzelfde werk? Wat doen jullie dan, terwijl jullie jezelf op nummer 1 zetten, een geneesmiddel tegen kanker bedenken, filosofie lezen, rechten studeren? Wat denk je van gewoon werken zoals ieder ander? Nee. We gaan lekker winkelen en stappen. Ook, genieten heet dat! O en met make-up smeren en series kijken. Gaap! Stel eens een ECHT doel voor je leven, anders dan: ik wil alleen met een man die zijn piemel alleen in mij steekt. Wie ben jij om te bepalen wat ECHTE doelen in iemands leven zijn? Mijn doel is in ieder geval niet om in een relatie te zitten waarbij mijn partner tegen mij liegt en mij bedriegt. Ja, daar ben ik inderdaad veel te goed voor, de functie deurmat is niet aan mij besteedt. Ga de politiek in, alsjeblieft! Waar deze opmerking op slaat is mij totaal onduidelijk. Ga de wereld veroveren. Ik wacht nog steeds hoor. Want er komt niet zoveel van die emancipatie, imo. Het is allemaal veel blabla weinig kaas.Vooroordelen ten top dus in bovenstaande post
[...]
O ja, die quote van Lenette van Dongen. Die is gescheiden en heeft nu een hondje waar ze alles mee doet. Jaqcues was ook echt een ontzettende klootzak. Ik vind het best hoor maar je leeft bij de gratie van anderen. Dat is mijn motto. Zonder anderen, geen leven. Zonder partner, heb je misschien altijd lekker gelijk omdat niemand je bedriegt, maar het is erg eenzaam. Eenzaam zonder partner, bedoel je dat? Ik zou me meer eenzaam voelen mét een partner die liegt en bedriegd, bipolaire stoornis of niet! Zet de ander eens op nummer 1 en kijk wat er gebeurt. En kijk wat dat jou heeft gebracht!
Mensen zijn zo egocentrisch geworden dat ze niet eens door hebben dat een ander op nummer 1 zetten, heel normaal is en veel goeie dingen voortbrengt. In een goeie en gelijkwaardige relatie hoef je geen plekjes toe te bedelen. Het is zo'n beetje een halsmisdaad tegenwoordig, om voor een ander te leven. Er zijn zat mensen op de wereld die dat doen hoor. Who's keeping count, anyway. Als een relatie zo moet gaan: jij moet voor mij net zoveel doen als ik voor jou, was de mensheid allang uitgestorven hoor.
Ik denk wel eens dat mensen echt denken dat alleen als je alleen blijft, je een prettig leven kunt hebben. Vreemd, ik ervaar nl juist precies het tegenovergestelde. Dat veel vrouwen in een slechte relatie blijven hangen, omdat ze denken alleen geen prettig leven te kunnen hebben! Want eigenlijk zijn alle mannen niet te vertrouwen. Geldt niet voor alle mannen of vrouwen, maar goed........kijk om je heen. Het is een beetje te ver doorgevoerd, alles altijd maar alleen doen, omdat je dan jezelf op nummer 1 zet. Is dat echt zo namelijk? Ik geloof er niks van. Volgens mij zijn er heel wat alleenstaande dames, die zichzelf helemaal niet op nummer 1 zetten. Die slecht voor zichzelf zorgen, geen echte doelen stellen in het leven, zich doodvervelen en onenightstands doen. Hoera, we zijn geemancipeerd! Dat is geen echte vooruitgang he. Ik ben dus zo'n alleenstaande dame, al 13 jaar, en nee, ook ik bedeel mezelf geen plekje toe. Ik zorg goed voor mezelf, meer dan genoeg doelen in mijn leven, verdien ruim boven modaal, kom ruim tijd tekort en ja, heb af en toe een onenightstand. Ik ben gewoon mezelf, een individu van vlees en bloed met eigen normen en waarden. Een persoon die zowel in een relatie, als als single zijnde dezelfde persoon is. Eenzaam? Hahaha, moet er altijd om lachen als ik dit vooroordeel lees. Ik heb geen partner nodig om me compleet en gelukkig te voelen, daar zorg ik helemaal zelf voor. Juist triest als je ervan overtuigd bent dat je alleen maar gelukkig kunt zijn mét een partner.
Waar blijven al die alleenstaande dames dan, die hebben zeeen van tijd over zonder partner, stoot dat glazen plafond nou eens door. Zeeën van tijd over zonder partner, hoezo? Ik neem aan dat je een partner niet hoeft te voederen of helpen aankleden etc? Denk dat ik het als single juist drukker heb dan toen ik nog in een relatie zat. Toen konden we bepaalde taken nl verdelen, nu doe ik alles alleen. Koken en eten moet je ook als je alleen bent, huishoudelijke klussen idem dito. Ben dan wel benieuwd wat je bedoelde met de stelling dat je zeeën van tijd gaat overhouden zonder partner? Wanneer gaan vrouwen en mannen eens hetzelfde geld verdienen voor hetzelfde werk? Wat doen jullie dan, terwijl jullie jezelf op nummer 1 zetten, een geneesmiddel tegen kanker bedenken, filosofie lezen, rechten studeren? Wat denk je van gewoon werken zoals ieder ander? Nee. We gaan lekker winkelen en stappen. Ook, genieten heet dat! O en met make-up smeren en series kijken. Gaap! Stel eens een ECHT doel voor je leven, anders dan: ik wil alleen met een man die zijn piemel alleen in mij steekt. Wie ben jij om te bepalen wat ECHTE doelen in iemands leven zijn? Mijn doel is in ieder geval niet om in een relatie te zitten waarbij mijn partner tegen mij liegt en mij bedriegt. Ja, daar ben ik inderdaad veel te goed voor, de functie deurmat is niet aan mij besteedt. Ga de politiek in, alsjeblieft! Waar deze opmerking op slaat is mij totaal onduidelijk. Ga de wereld veroveren. Ik wacht nog steeds hoor. Want er komt niet zoveel van die emancipatie, imo. Het is allemaal veel blabla weinig kaas.Vooroordelen ten top dus in bovenstaande post
zondag 8 mei 2016 om 18:54
zondag 8 mei 2016 om 18:58
quote:polydox schreef op 08 mei 2016 @ 17:53:
[...]
Ik lees dat helemaal niet in de posten van Sapsorrow, maar blijkbaar zit er bij jou ergens een pijnpunt wat getriggerd wordt.
Ze schrijft het letterlijk:
quote:Sapsorrow schreef op 08 mei 2016 @ 14:48:
[...]
We gaan lekker winkelen en stappen. O en met make-up smeren en series kijken. Gaap! Stel eens een ECHT doel voor je leven, anders dan: ik wil alleen met een man die zijn piemel alleen in mij steekt.
[...]
Ik lees dat helemaal niet in de posten van Sapsorrow, maar blijkbaar zit er bij jou ergens een pijnpunt wat getriggerd wordt.
Ze schrijft het letterlijk:
quote:Sapsorrow schreef op 08 mei 2016 @ 14:48:
[...]
We gaan lekker winkelen en stappen. O en met make-up smeren en series kijken. Gaap! Stel eens een ECHT doel voor je leven, anders dan: ik wil alleen met een man die zijn piemel alleen in mij steekt.
zondag 8 mei 2016 om 19:00
quote:Geronimo2 schreef op 08 mei 2016 @ 15:52:
[...]
Jouw redenatie maakt dat ik het idee krijg dat je in een heel klein wereldje leeft. Er zitten zoveel vreemde aannames in over vrouwen dat het niet anders kan dat je alles aangrijpt om je eigen, verwrongen, relatie maar goed te praten. Jij zet je zelf niet op de eerste plaats in je relatie omdat hij die plaats al helemaal inneemt en jij mag je daar naar voegen. In een normale relatie staat er niemand op een bepaalde plek maar is men gelijkwaardig tot één van de twee zich ontwikkeld tot iemand die er een rangorde in aanbrengt. Hij/zij vindt dan dat die onderwerpen waar een afspraak over is gemaakt niet meer van toepassing zijn op zich zelf en dat de ander, zonder inspraak of zonder geïnformeerd daar over te zijn, dat maar moet slikken.
In een normale relatie is hoerenbezoek of vreemdgaan iets wat je bespreekt vooraf zodat de gelijkwaardige partner de kans krijgt om daar wel of niet in mee te gaan. Dat heet wederzijds respect. Jij kan met allerlei psycho geleuter aankomen waarom er uitzonderingen daarop mogen bestaan en dat jij de meest flexibele persoon bent die als enige snapt wat liefde is en dat je een langdurige relatie niet zo maar weg moet gooien maar dan haal je twee dingen door elkaar.
Een samenleving bestaat bij de gratie van respect en niet bij de gratie van opperste incasseringsvermogen van één partij. Je behandelt iemand zoals je zelf behandelt wil worden en die verwachting mag je hebben van iemand. Niet omdat je een punt wil maken maar omdat een mens wat met respect behandelt wordt de ruimte gegeven wordt om te groeien en niet zijn/haar tijd hoeft te verspillen met nevenactiviteiten als een worsteling met zichzelf of hi/zij wel goed genoeg is om met respect behandelt te worden. Expliciet geeft een vreemdganger/hoerenloper aan dat jij niet (goed)genoeg bent voor hem/haar. Op dat moment wordt je wezen als mens aangetast door iemand die je dat gevoel nooit zou mogen geven. Als de partner vertrekt is dat niet omdat het zo lekker makkelijk is maar omdat diegene ziet dat de partner een vernieler is, de basis niet begrijpt van liefde en toewijding, geen boodschap heeft aan de gevoelens van een ander maar alleen die van zichzelf belangrijk vindt.
Jij hebt jezelf ge-upgrade tot een soort ultieme altruïst maar eigenlijk bezit je geen enkel zelf respect die leeft in pure angst voor eenzaamheid. Niet samenleven met een partner is niet hetzelfde als eenzaam zijn en leidt tot meer groei en een volwaardiger leven dan blijven bij iemand die maling heeft aan je. Samenblijven met een hoerenloper zou voor ieder normale vrouw weerzinwekkend moeten zijn. In een samenleving waar het nog steeds knokken is, om gelijke betaling en behandeling te verkrijgen, blijft ons zwakste punt dat we seksueel nog te vaak onderdrukt worden. Een man die vrouwen nog steeds niet meer ziet dan een stuk vlees en meewerkt aan mensenhandel, uitbuiting en mishandeling is meer dan walgelijk. Het type man dat een vrouw zo kan ontmenselijken is net zo abnormaal als een man die zijn vrouw en kinderen mishandelt of hondjes martelt. Een normaal mens heeft een basisgevoel voor levende wezens en om die te kunnen negeren en op grove wijze te schenden is er iets goed mis met je.
+ 1.000
[...]
Jouw redenatie maakt dat ik het idee krijg dat je in een heel klein wereldje leeft. Er zitten zoveel vreemde aannames in over vrouwen dat het niet anders kan dat je alles aangrijpt om je eigen, verwrongen, relatie maar goed te praten. Jij zet je zelf niet op de eerste plaats in je relatie omdat hij die plaats al helemaal inneemt en jij mag je daar naar voegen. In een normale relatie staat er niemand op een bepaalde plek maar is men gelijkwaardig tot één van de twee zich ontwikkeld tot iemand die er een rangorde in aanbrengt. Hij/zij vindt dan dat die onderwerpen waar een afspraak over is gemaakt niet meer van toepassing zijn op zich zelf en dat de ander, zonder inspraak of zonder geïnformeerd daar over te zijn, dat maar moet slikken.
In een normale relatie is hoerenbezoek of vreemdgaan iets wat je bespreekt vooraf zodat de gelijkwaardige partner de kans krijgt om daar wel of niet in mee te gaan. Dat heet wederzijds respect. Jij kan met allerlei psycho geleuter aankomen waarom er uitzonderingen daarop mogen bestaan en dat jij de meest flexibele persoon bent die als enige snapt wat liefde is en dat je een langdurige relatie niet zo maar weg moet gooien maar dan haal je twee dingen door elkaar.
Een samenleving bestaat bij de gratie van respect en niet bij de gratie van opperste incasseringsvermogen van één partij. Je behandelt iemand zoals je zelf behandelt wil worden en die verwachting mag je hebben van iemand. Niet omdat je een punt wil maken maar omdat een mens wat met respect behandelt wordt de ruimte gegeven wordt om te groeien en niet zijn/haar tijd hoeft te verspillen met nevenactiviteiten als een worsteling met zichzelf of hi/zij wel goed genoeg is om met respect behandelt te worden. Expliciet geeft een vreemdganger/hoerenloper aan dat jij niet (goed)genoeg bent voor hem/haar. Op dat moment wordt je wezen als mens aangetast door iemand die je dat gevoel nooit zou mogen geven. Als de partner vertrekt is dat niet omdat het zo lekker makkelijk is maar omdat diegene ziet dat de partner een vernieler is, de basis niet begrijpt van liefde en toewijding, geen boodschap heeft aan de gevoelens van een ander maar alleen die van zichzelf belangrijk vindt.
Jij hebt jezelf ge-upgrade tot een soort ultieme altruïst maar eigenlijk bezit je geen enkel zelf respect die leeft in pure angst voor eenzaamheid. Niet samenleven met een partner is niet hetzelfde als eenzaam zijn en leidt tot meer groei en een volwaardiger leven dan blijven bij iemand die maling heeft aan je. Samenblijven met een hoerenloper zou voor ieder normale vrouw weerzinwekkend moeten zijn. In een samenleving waar het nog steeds knokken is, om gelijke betaling en behandeling te verkrijgen, blijft ons zwakste punt dat we seksueel nog te vaak onderdrukt worden. Een man die vrouwen nog steeds niet meer ziet dan een stuk vlees en meewerkt aan mensenhandel, uitbuiting en mishandeling is meer dan walgelijk. Het type man dat een vrouw zo kan ontmenselijken is net zo abnormaal als een man die zijn vrouw en kinderen mishandelt of hondjes martelt. Een normaal mens heeft een basisgevoel voor levende wezens en om die te kunnen negeren en op grove wijze te schenden is er iets goed mis met je.
+ 1.000
zondag 8 mei 2016 om 19:03
quote:Sapsorrow schreef op 08 mei 2016 @ 17:18:
[...]
Mijn vriend heeft een bipolaire stoornis, en dat weten we nog niet zo heel lang. Bij hem speelt er dus een psychische aandoening mee. Als hij manisch is, gaat hij grensoverschrijdend gedrag aan. Eigenlijk wist hij zelf niet waarom hij het deed. En hij kon niet bij mij terecht ermee. Ik ben een lange tijd emotioneel niet beschikbaar geweest. Hij is zich daar nooit bewust van geweest, eerlijk gezegd ben ik degene geweest die het patroon kon zien. Het ging niet alleen om vreemdgaan trouwens. Zelf kan je niet objectief naar jezelf kijken he, en ik zag meer dan hij zelf.
Maar hoe zie je dat dan voor je? Mannen zijn zich, sorry, meestal al niet zo bewust van hun emoties en zeker niet als ze overvraagd en overspannen zijn. Het is geen hele bewuste keuze, heb ik ervan begrepen. Het is niet zo dat hij dacht, mm, ik voel ontzettend veel onrust, mijn kruis jeukt, laat ik Sap eens ff flink pijn gaan doen. Zo gaat dat niet. Dus had hij dan ipv naar de Wallen, naar een psycholoog moeten rijden? Denk je dat dat beter geholpen had dan? Hij heeft een probleem waar hij de rest van zijn leven mee moet zien te leven, daar is hij zich goed van bewust. Bewustwording is stap 1 en vaak duurt dat langer bij mannen.
Maar mijn vriend is een intelligent mens hoor. En erg lief, net als ik. Het is lastig, om je behoeftes bevredigd te zien in een relatie. Ik weet dat de meeste mensen veel heil in therapie zien maar wij hebben een nogal vervelende ervaring gehad daarmee toen hij in therapie ging. Dat had niks met ons of ons probleem te maken. Dus nu zoeken we iemand anders. Maar ik merk aan hem als we praten, dat hij inzichten heeft gekregen, die hij eerder niet had. Ik denk persoonlijk, dat mannen zoveel tijd besteden aan de kostwinnaar zijn, dat ze hun emoties verwaarlozen. En als je emotioneel 'onderontwikkeld' bent, maak je sneller onverstandige keuzes, vind ik.
Dank voor je reactie. Het lijkt me lastig om in geval van psychische aandoening te bepalen of bepaald gedrag enkel voortkomt uit de aandoening of niet. Tenminste, daar hoor ik de vrouwen die ik ken/heb gekend en van wie de partner vreemdging/gaat (of ander grensoverschrijdend gedrag vertonen/vertoonden), en (toevallig?) allemaal nadat het uitkwam/het leed al was geschied en een psychische aandoening bleken te hebben, heel erg mee worstelen.
Op je vraag hoe ik het voor me zie. Ik ben het met je eens dat het lastig is je behoeftes in een relatie bevredigd te zien, en onder andere daarom kies ik voor een man die in ieder geval emotioneel gezien ontwikkeld/volwassen is, in dat opzicht verantwoordelijkheid neemt. Daar ken ik er overigens echt wel meer van, waaronder ook mannen met psychische aandoeningen die, inderdaad, gewoon naar een psycholoog gereden zijn en/of hun partner/vrienden/familie om hulp hebben gevraagd.
[...]
Mijn vriend heeft een bipolaire stoornis, en dat weten we nog niet zo heel lang. Bij hem speelt er dus een psychische aandoening mee. Als hij manisch is, gaat hij grensoverschrijdend gedrag aan. Eigenlijk wist hij zelf niet waarom hij het deed. En hij kon niet bij mij terecht ermee. Ik ben een lange tijd emotioneel niet beschikbaar geweest. Hij is zich daar nooit bewust van geweest, eerlijk gezegd ben ik degene geweest die het patroon kon zien. Het ging niet alleen om vreemdgaan trouwens. Zelf kan je niet objectief naar jezelf kijken he, en ik zag meer dan hij zelf.
Maar hoe zie je dat dan voor je? Mannen zijn zich, sorry, meestal al niet zo bewust van hun emoties en zeker niet als ze overvraagd en overspannen zijn. Het is geen hele bewuste keuze, heb ik ervan begrepen. Het is niet zo dat hij dacht, mm, ik voel ontzettend veel onrust, mijn kruis jeukt, laat ik Sap eens ff flink pijn gaan doen. Zo gaat dat niet. Dus had hij dan ipv naar de Wallen, naar een psycholoog moeten rijden? Denk je dat dat beter geholpen had dan? Hij heeft een probleem waar hij de rest van zijn leven mee moet zien te leven, daar is hij zich goed van bewust. Bewustwording is stap 1 en vaak duurt dat langer bij mannen.
Maar mijn vriend is een intelligent mens hoor. En erg lief, net als ik. Het is lastig, om je behoeftes bevredigd te zien in een relatie. Ik weet dat de meeste mensen veel heil in therapie zien maar wij hebben een nogal vervelende ervaring gehad daarmee toen hij in therapie ging. Dat had niks met ons of ons probleem te maken. Dus nu zoeken we iemand anders. Maar ik merk aan hem als we praten, dat hij inzichten heeft gekregen, die hij eerder niet had. Ik denk persoonlijk, dat mannen zoveel tijd besteden aan de kostwinnaar zijn, dat ze hun emoties verwaarlozen. En als je emotioneel 'onderontwikkeld' bent, maak je sneller onverstandige keuzes, vind ik.
Dank voor je reactie. Het lijkt me lastig om in geval van psychische aandoening te bepalen of bepaald gedrag enkel voortkomt uit de aandoening of niet. Tenminste, daar hoor ik de vrouwen die ik ken/heb gekend en van wie de partner vreemdging/gaat (of ander grensoverschrijdend gedrag vertonen/vertoonden), en (toevallig?) allemaal nadat het uitkwam/het leed al was geschied en een psychische aandoening bleken te hebben, heel erg mee worstelen.
Op je vraag hoe ik het voor me zie. Ik ben het met je eens dat het lastig is je behoeftes in een relatie bevredigd te zien, en onder andere daarom kies ik voor een man die in ieder geval emotioneel gezien ontwikkeld/volwassen is, in dat opzicht verantwoordelijkheid neemt. Daar ken ik er overigens echt wel meer van, waaronder ook mannen met psychische aandoeningen die, inderdaad, gewoon naar een psycholoog gereden zijn en/of hun partner/vrienden/familie om hulp hebben gevraagd.
zondag 8 mei 2016 om 20:18
quote:Zeeland1970 schreef op 08 mei 2016 @ 13:40:
Niet gewaardeerd (genoeg) voelen.
Verveling.
Frustratie (omdat hij seks wilde en ik niet en dat dat dan voelt alsof ik 'de baas' ben).
Gebrek aan (behoefte aan) intimiteit.
Behoefte aan (de illusie) dat het even allemaal om HEM draait.
Behoefte hebben aan 'in control' zijn.
Dat.
En daarom geeft hij zichzelf als voorbeeld aan zijn kinderen.(*)
Om die egodingen.
En legt hij bommen onder het huwelijk.
Applaus.
(*) kies maar welke variant: leven met de waarheid of leven met een leugen. Hij heeft niet alleen jou bedrogen hè?
Niet gewaardeerd (genoeg) voelen.
Verveling.
Frustratie (omdat hij seks wilde en ik niet en dat dat dan voelt alsof ik 'de baas' ben).
Gebrek aan (behoefte aan) intimiteit.
Behoefte aan (de illusie) dat het even allemaal om HEM draait.
Behoefte hebben aan 'in control' zijn.
Dat.
En daarom geeft hij zichzelf als voorbeeld aan zijn kinderen.(*)
Om die egodingen.
En legt hij bommen onder het huwelijk.
Applaus.
(*) kies maar welke variant: leven met de waarheid of leven met een leugen. Hij heeft niet alleen jou bedrogen hè?
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
zondag 8 mei 2016 om 20:27
Niet gewaardeerd (genoeg) voelen.
Verveling.
Frustratie (omdat hij seks wilde en ik niet en dat dat dan voelt alsof ik 'de baas' ben).
Gebrek aan (behoefte aan) intimiteit.
Behoefte aan (de illusie) dat het even allemaal om HEM draait.
Behoefte hebben aan 'in control' zijn.
Dat.
En dan wat Feow zegt. Hoe kun je nu een gezin stichten met twee jongens (die een vader ook nog als 'rolmodel' hebben) en je dan niet gewaardeerd voelen (je bent per definitie gewaardeerd als ouder, hij haalt daar alleen zijn waarde blijkbaar niet uit). En zie, daar had ik het eerder over: het machtsspel in de zin van "wie heeft het het zwaarst" (ik verveel me, het draait nooit om mij), én: als ik iets niet 'mag' dan ben jij dus de baas; JIJ ontzegt mij seks en daar heb ik recht op, dan ga ik het halen. Is dat dan in control zijn? Levert dat dan de intimiteit op waar hij behoefte aan heeft? Nee toch? Dat is toch gewoon dat "wegen" dat hij continu lijkt te doen in zijn leven? Of jij wel 'goed genoeg' bent? Of je hem genoeg geeft? Of hij in het leven wel genoeg krijgt? Hij heeft het vast en zeker ook naar andere mensen toe, zijn familie, vrienden. Niemand is goed genoeg? Intimiteit bij de hoeren. Dat vind ik een rare tegenstelling. Je bent intiem met iemand met wie je je verbindt, in voor- en tegenspoed. Dat betekent niet steeds "wegen" of het allemaal goed genoeg is. En als het niet goed genoeg is, praten.
Verveling.
Frustratie (omdat hij seks wilde en ik niet en dat dat dan voelt alsof ik 'de baas' ben).
Gebrek aan (behoefte aan) intimiteit.
Behoefte aan (de illusie) dat het even allemaal om HEM draait.
Behoefte hebben aan 'in control' zijn.
Dat.
En dan wat Feow zegt. Hoe kun je nu een gezin stichten met twee jongens (die een vader ook nog als 'rolmodel' hebben) en je dan niet gewaardeerd voelen (je bent per definitie gewaardeerd als ouder, hij haalt daar alleen zijn waarde blijkbaar niet uit). En zie, daar had ik het eerder over: het machtsspel in de zin van "wie heeft het het zwaarst" (ik verveel me, het draait nooit om mij), én: als ik iets niet 'mag' dan ben jij dus de baas; JIJ ontzegt mij seks en daar heb ik recht op, dan ga ik het halen. Is dat dan in control zijn? Levert dat dan de intimiteit op waar hij behoefte aan heeft? Nee toch? Dat is toch gewoon dat "wegen" dat hij continu lijkt te doen in zijn leven? Of jij wel 'goed genoeg' bent? Of je hem genoeg geeft? Of hij in het leven wel genoeg krijgt? Hij heeft het vast en zeker ook naar andere mensen toe, zijn familie, vrienden. Niemand is goed genoeg? Intimiteit bij de hoeren. Dat vind ik een rare tegenstelling. Je bent intiem met iemand met wie je je verbindt, in voor- en tegenspoed. Dat betekent niet steeds "wegen" of het allemaal goed genoeg is. En als het niet goed genoeg is, praten.
zondag 8 mei 2016 om 20:34
Wiebeltje, ik ben ooit bevriend geweest met iemand die graag hoeren bezocht.
Ik begreep van diegene dat een hoerenbezoek iets op zich is.
Iets wat zich buiten alles om afspeelt.
In mijn hoofd is het te vergelijken met een one night stand vs sex met iemand die je al.lang Kent. Maar ik ben geen man en ga niet naar de hoeren.
Ik heb het idee dat het ook iets kan zijn wat buiten alles kan staan, en niet zozeer als straf ofzoiets hoeft te worden ingezet.
Ik begreep van diegene dat een hoerenbezoek iets op zich is.
Iets wat zich buiten alles om afspeelt.
In mijn hoofd is het te vergelijken met een one night stand vs sex met iemand die je al.lang Kent. Maar ik ben geen man en ga niet naar de hoeren.
Ik heb het idee dat het ook iets kan zijn wat buiten alles kan staan, en niet zozeer als straf ofzoiets hoeft te worden ingezet.
zondag 8 mei 2016 om 20:42
quote:Het-groepje schreef op 08 mei 2016 @ 20:34:
Wiebeltje, ik ben ooit bevriend geweest met iemand die graag hoeren bezocht.
Ik begreep van diegene dat een hoerenbezoek iets op zich is.
Iets wat zich buiten alles om afspeelt.
In mijn hoofd is het te vergelijken met een one night stand vs sex met iemand die je al.lang Kent. Maar ik ben geen man en ga niet naar de hoeren.
Ik heb het idee dat het ook iets kan zijn wat buiten alles kan staan, en niet zozeer als straf ofzoiets hoeft te worden ingezet.Hier idem. De uitleg die de man in kwestie gaf was dat het makkelijk was, voor de hand lag een je niet achteraf nog moest bellen en weet ik veel wat omdat de dame zich anders rot zou voelen. Seks als consumptie, zeg maar.
Wiebeltje, ik ben ooit bevriend geweest met iemand die graag hoeren bezocht.
Ik begreep van diegene dat een hoerenbezoek iets op zich is.
Iets wat zich buiten alles om afspeelt.
In mijn hoofd is het te vergelijken met een one night stand vs sex met iemand die je al.lang Kent. Maar ik ben geen man en ga niet naar de hoeren.
Ik heb het idee dat het ook iets kan zijn wat buiten alles kan staan, en niet zozeer als straf ofzoiets hoeft te worden ingezet.Hier idem. De uitleg die de man in kwestie gaf was dat het makkelijk was, voor de hand lag een je niet achteraf nog moest bellen en weet ik veel wat omdat de dame zich anders rot zou voelen. Seks als consumptie, zeg maar.
Opinions are like assholes. Everybody has one.
zondag 8 mei 2016 om 21:28
quote:valentinamaria schreef op 08 mei 2016 @ 17:44:
volgens sap hebben alleenstaande vrouwen teveel tijd en zijn alleen bezig met make up, series en het verkrijgen van een piemel in hun bed....
klinkt mij in de oren als een hersenspoeling door haar vreemdgaande vriend.En met die alleenstaande vrouwen gaat haar vriend vreemd. Geen wonder dat ze sneert.....
volgens sap hebben alleenstaande vrouwen teveel tijd en zijn alleen bezig met make up, series en het verkrijgen van een piemel in hun bed....
klinkt mij in de oren als een hersenspoeling door haar vreemdgaande vriend.En met die alleenstaande vrouwen gaat haar vriend vreemd. Geen wonder dat ze sneert.....
zondag 8 mei 2016 om 21:33
quote:BWitched schreef op 08 mei 2016 @ 20:42:
[...]
Hier idem. De uitleg die de man in kwestie gaf was dat het makkelijk was, voor de hand lag een je niet achteraf nog moest bellen en weet ik veel wat omdat de dame zich anders rot zou voelen. Seks als consumptie, zeg maar.
Ik denk echt dat de man van To van To veel teveel ruimte krijgt voor zijn gezeur. De redenen die hij noemt lijken hem wel erg goed uit te komen, soort excuus om even te kunnen zeuren.
Hij grijpt niet de gelegenheid aan zijn vrouw of hin sex even de hemel in te prijzen of na zijn afwezigheid te benoemen wat hij mist oid.
Niet constructief.
Ik denk dat hij gewoon weg wil eerlijk gezegd.
[...]
Hier idem. De uitleg die de man in kwestie gaf was dat het makkelijk was, voor de hand lag een je niet achteraf nog moest bellen en weet ik veel wat omdat de dame zich anders rot zou voelen. Seks als consumptie, zeg maar.
Ik denk echt dat de man van To van To veel teveel ruimte krijgt voor zijn gezeur. De redenen die hij noemt lijken hem wel erg goed uit te komen, soort excuus om even te kunnen zeuren.
Hij grijpt niet de gelegenheid aan zijn vrouw of hin sex even de hemel in te prijzen of na zijn afwezigheid te benoemen wat hij mist oid.
Niet constructief.
Ik denk dat hij gewoon weg wil eerlijk gezegd.
zondag 8 mei 2016 om 21:54
*gedachten vrije loop*
Ik denk dat de Zeeman helemaal niet weg wilde, en waarschijnlijk zelfs óók een acht gaf aan het huwelijk. Dat hij van vrouw en kinderen houdt, en zich rot schrok tot hij een hypogonderwratjemeteenschuldcomplex ontdekte. Dat hij daar gelijk een ramp van totale piemel-en baarmoederbedekkende omvang van maakte.
En dat hij als reactie op het verdriet, de woede en de waaromvraag in de beste verdediging is geschoten: de aanval.
En het is zo simpel. Je hebt het verneukt schat, letterlijk. En je moet je stinkende best doen om die schade behapbaar te maken.hoe het ook uitpakt.
Ik denk dat de Zeeman helemaal niet weg wilde, en waarschijnlijk zelfs óók een acht gaf aan het huwelijk. Dat hij van vrouw en kinderen houdt, en zich rot schrok tot hij een hypogonderwratjemeteenschuldcomplex ontdekte. Dat hij daar gelijk een ramp van totale piemel-en baarmoederbedekkende omvang van maakte.
En dat hij als reactie op het verdriet, de woede en de waaromvraag in de beste verdediging is geschoten: de aanval.
En het is zo simpel. Je hebt het verneukt schat, letterlijk. En je moet je stinkende best doen om die schade behapbaar te maken.hoe het ook uitpakt.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
zondag 8 mei 2016 om 22:05
quote:Sapsorrow schreef op 08 mei 2016 @ 14:48:
[...]
O ja, die quote van Lenette van Dongen. Die is gescheiden en heeft nu een hondje waar ze alles mee doet. Jaqcues was ook echt een ontzettende klootzak. Ik vind het best hoor maar je leeft bij de gratie van anderen. Dat is mijn motto. Zonder anderen, geen leven. Zonder partner, heb je misschien altijd lekker gelijk omdat niemand je bedriegt, maar het is erg eenzaam. Zet de ander eens op nummer 1 en kijk wat er gebeurt.
Mensen zijn zo egocentrisch geworden dat ze niet eens door hebben dat een ander op nummer 1 zetten, heel normaal is en veel goeie dingen voortbrengt. Het is zo'n beetje een halsmisdaad tegenwoordig, om voor een ander te leven. Er zijn zat mensen op de wereld die dat doen hoor. Who's keeping count, anyway. Als een relatie zo moet gaan: jij moet voor mij net zoveel doen als ik voor jou, was de mensheid allang uitgestorven hoor.
Ik denk wel eens dat mensen echt denken dat alleen als je alleen blijft, je een prettig leven kunt hebben. Want eigenlijk zijn alle mannen niet te vertrouwen. Het is een beetje te ver doorgevoerd, alles altijd maar alleen doen, omdat je dan jezelf op nummer 1 zet. Is dat echt zo namelijk? Ik geloof er niks van. Volgens mij zijn er heel wat alleenstaande dames, die zichzelf helemaal niet op nummer 1 zetten. Die slecht voor zichzelf zorgen, geen echte doelen stellen in het leven, zich doodvervelen en onenightstands doen. Hoera, we zijn geemancipeerd! Dat is geen echte vooruitgang he.
Waar blijven al die alleenstaande dames dan, die hebben zeeen van tijd over zonder partner, stoot dat glazen plafond nou eens door. Wanneer gaan vrouwen en mannen eens hetzelfde geld verdienen voor hetzelfde werk? Wat doen jullie dan, terwijl jullie jezelf op nummer 1 zetten, een geneesmiddel tegen kanker bedenken, filosofie lezen, rechten studeren? Nee. We gaan lekker winkelen en stappen. O en met make-up smeren en series kijken. Gaap! Stel eens een ECHT doel voor je leven, anders dan: ik wil alleen met een man die zijn piemel alleen in mij steekt. Ga de politiek in, alsjeblieft! Ga de wereld veroveren. Ik wacht nog steeds hoor. Want er komt niet zoveel van die emancipatie, imo. Het is allemaal veel blabla weinig kaas.
Ik vat hem even samen want de logica ontgaat me een beetje in deze woordbrij.
Klopt het zo een beetje?
Het is goed om te leven voor anderen. Die anderen zijn dus een partner en die moet je op één zetten ook als hij jou op 13 heeft staan, want zonder partner ben je eenzaam. Kennelijk is jezelf wegcijferen al voldoende prestatie in het leven, want de emancipatie en het glazen plafond doorbreken is een taak voor vrouwen die niks belangrijkers (zoals zichzelf ondergeschikt maken aan een man) te doen hebben. En daar bakken die alleenstaande dames ook al niks van. Want ze doen zich wel stoer voor, maar zijn eigenlijk niet eens alleen egocentrisch en eenzaam, maar ook nog lui en ambitieloos.
Ok dan.
[...]
O ja, die quote van Lenette van Dongen. Die is gescheiden en heeft nu een hondje waar ze alles mee doet. Jaqcues was ook echt een ontzettende klootzak. Ik vind het best hoor maar je leeft bij de gratie van anderen. Dat is mijn motto. Zonder anderen, geen leven. Zonder partner, heb je misschien altijd lekker gelijk omdat niemand je bedriegt, maar het is erg eenzaam. Zet de ander eens op nummer 1 en kijk wat er gebeurt.
Mensen zijn zo egocentrisch geworden dat ze niet eens door hebben dat een ander op nummer 1 zetten, heel normaal is en veel goeie dingen voortbrengt. Het is zo'n beetje een halsmisdaad tegenwoordig, om voor een ander te leven. Er zijn zat mensen op de wereld die dat doen hoor. Who's keeping count, anyway. Als een relatie zo moet gaan: jij moet voor mij net zoveel doen als ik voor jou, was de mensheid allang uitgestorven hoor.
Ik denk wel eens dat mensen echt denken dat alleen als je alleen blijft, je een prettig leven kunt hebben. Want eigenlijk zijn alle mannen niet te vertrouwen. Het is een beetje te ver doorgevoerd, alles altijd maar alleen doen, omdat je dan jezelf op nummer 1 zet. Is dat echt zo namelijk? Ik geloof er niks van. Volgens mij zijn er heel wat alleenstaande dames, die zichzelf helemaal niet op nummer 1 zetten. Die slecht voor zichzelf zorgen, geen echte doelen stellen in het leven, zich doodvervelen en onenightstands doen. Hoera, we zijn geemancipeerd! Dat is geen echte vooruitgang he.
Waar blijven al die alleenstaande dames dan, die hebben zeeen van tijd over zonder partner, stoot dat glazen plafond nou eens door. Wanneer gaan vrouwen en mannen eens hetzelfde geld verdienen voor hetzelfde werk? Wat doen jullie dan, terwijl jullie jezelf op nummer 1 zetten, een geneesmiddel tegen kanker bedenken, filosofie lezen, rechten studeren? Nee. We gaan lekker winkelen en stappen. O en met make-up smeren en series kijken. Gaap! Stel eens een ECHT doel voor je leven, anders dan: ik wil alleen met een man die zijn piemel alleen in mij steekt. Ga de politiek in, alsjeblieft! Ga de wereld veroveren. Ik wacht nog steeds hoor. Want er komt niet zoveel van die emancipatie, imo. Het is allemaal veel blabla weinig kaas.
Ik vat hem even samen want de logica ontgaat me een beetje in deze woordbrij.
Klopt het zo een beetje?
Het is goed om te leven voor anderen. Die anderen zijn dus een partner en die moet je op één zetten ook als hij jou op 13 heeft staan, want zonder partner ben je eenzaam. Kennelijk is jezelf wegcijferen al voldoende prestatie in het leven, want de emancipatie en het glazen plafond doorbreken is een taak voor vrouwen die niks belangrijkers (zoals zichzelf ondergeschikt maken aan een man) te doen hebben. En daar bakken die alleenstaande dames ook al niks van. Want ze doen zich wel stoer voor, maar zijn eigenlijk niet eens alleen egocentrisch en eenzaam, maar ook nog lui en ambitieloos.
Ok dan.
If none of us is prepared to die for freedom, then all of us will die under tyranny.
zondag 8 mei 2016 om 22:19
quote:Het-groepje schreef op 08 mei 2016 @ 21:33:
[...]
Ik denk echt dat de man van To van To veel teveel ruimte krijgt voor zijn gezeur. De redenen die hij noemt lijken hem wel erg goed uit te komen, soort excuus om even te kunnen zeuren.
Ik heb het gevoel dat dat voorkomt uit het moeten hebben van een verklaring, een reden. Die heeft hij denk ik niet anders dan wat al een paar keer gezegd is. Maar ja, dat is niet acceptabel.
Waarom deed je dat?
Gewoon, omdat het kon en het was zo lekker.
En dacht je dan niet aan mij?
Nee, maar achteraf voelde ik me wel lullig natuurlijk. Maar ja, ik had niet verwacht dat je er ooit achter zou komen en wat niet weet wat niet deert.
Daar nemen bedrogen vrouwen doorgaans geen genoegen mee.
Hij grijpt niet de gelegenheid aan zijn vrouw of hin sex even de hemel in te prijzen of na zijn afwezigheid te benoemen wat hij mist oid.
Niet constructief.
Ik denk dat hij gewoon weg wil eerlijk gezegd.Ik denk het niet. Maar wat moet hij nog? Ik denk dat hij de verklaring achteraf bedenkt. Misschien gelooft hij er zelf in, dat weet ik niet.
[...]
Ik denk echt dat de man van To van To veel teveel ruimte krijgt voor zijn gezeur. De redenen die hij noemt lijken hem wel erg goed uit te komen, soort excuus om even te kunnen zeuren.
Ik heb het gevoel dat dat voorkomt uit het moeten hebben van een verklaring, een reden. Die heeft hij denk ik niet anders dan wat al een paar keer gezegd is. Maar ja, dat is niet acceptabel.
Waarom deed je dat?
Gewoon, omdat het kon en het was zo lekker.
En dacht je dan niet aan mij?
Nee, maar achteraf voelde ik me wel lullig natuurlijk. Maar ja, ik had niet verwacht dat je er ooit achter zou komen en wat niet weet wat niet deert.
Daar nemen bedrogen vrouwen doorgaans geen genoegen mee.
Hij grijpt niet de gelegenheid aan zijn vrouw of hin sex even de hemel in te prijzen of na zijn afwezigheid te benoemen wat hij mist oid.
Niet constructief.
Ik denk dat hij gewoon weg wil eerlijk gezegd.Ik denk het niet. Maar wat moet hij nog? Ik denk dat hij de verklaring achteraf bedenkt. Misschien gelooft hij er zelf in, dat weet ik niet.
Opinions are like assholes. Everybody has one.
zondag 8 mei 2016 om 22:24
quote:feow schreef op 08 mei 2016 @ 21:54:
*gedachten vrije loop*
Ik denk dat de Zeeman helemaal niet weg wilde, en waarschijnlijk zelfs óók een acht gaf aan het huwelijk. Dat hij van vrouw en kinderen houdt, en zich rot schrok tot hij een hypogonderwratjemeteenschuldcomplex ontdekte. Dat hij daar gelijk een ramp van totale piemel-en baarmoederbedekkende omvang van maakte.
En dat hij als reactie op het verdriet, de woede en de waaromvraag in de beste verdediging is geschoten: de aanval.
En het is zo simpel. Je hebt het verneukt schat, letterlijk. En je moet je stinkende best doen om die schade behapbaar te maken.hoe het ook uitpakt.
Kijk, als ik een ontevreden persoon ben. En ik heb een leuke gigolosite ontdekt. Waar ik mezelf elke maand lekker trakteer op een leuke jongeman.
En dat komt uit.
En man blijft me maar vragen hoe dat nou komt, waar ligt het aan.
En zegt in een onbewaakt ogenblik: ' ligt het soms aan mij?'
En ik heb wat wrok tegen man opgebouwd en ben een wat slappe persoonlijkheid die liever anderen de schuld geeft van mijn hobby.
DAN grijp ik mijn kans en ga zitten janken over dat ik op moederdag ben overgeslagen en me erg verveel in de relatie.
En als ik dan de kans krijg om wat door te zeuren verzin ik er wat redenen bij.
Maar eerlijk gezegd HOEF je die reactie niet te vertonen. Je kunt ook gewoon aan de bak.
Dus al krijg je ruimte, waarom iemand nog een keer kwetsen die al zo door jou gekwetst is????
*gedachten vrije loop*
Ik denk dat de Zeeman helemaal niet weg wilde, en waarschijnlijk zelfs óók een acht gaf aan het huwelijk. Dat hij van vrouw en kinderen houdt, en zich rot schrok tot hij een hypogonderwratjemeteenschuldcomplex ontdekte. Dat hij daar gelijk een ramp van totale piemel-en baarmoederbedekkende omvang van maakte.
En dat hij als reactie op het verdriet, de woede en de waaromvraag in de beste verdediging is geschoten: de aanval.
En het is zo simpel. Je hebt het verneukt schat, letterlijk. En je moet je stinkende best doen om die schade behapbaar te maken.hoe het ook uitpakt.
Kijk, als ik een ontevreden persoon ben. En ik heb een leuke gigolosite ontdekt. Waar ik mezelf elke maand lekker trakteer op een leuke jongeman.
En dat komt uit.
En man blijft me maar vragen hoe dat nou komt, waar ligt het aan.
En zegt in een onbewaakt ogenblik: ' ligt het soms aan mij?'
En ik heb wat wrok tegen man opgebouwd en ben een wat slappe persoonlijkheid die liever anderen de schuld geeft van mijn hobby.
DAN grijp ik mijn kans en ga zitten janken over dat ik op moederdag ben overgeslagen en me erg verveel in de relatie.
En als ik dan de kans krijg om wat door te zeuren verzin ik er wat redenen bij.
Maar eerlijk gezegd HOEF je die reactie niet te vertonen. Je kunt ook gewoon aan de bak.
Dus al krijg je ruimte, waarom iemand nog een keer kwetsen die al zo door jou gekwetst is????
zondag 8 mei 2016 om 23:57
quote:Het-groepje schreef op 08 mei 2016 @ 21:33:
[...]
Ik denk echt dat de man van To van To veel teveel ruimte krijgt voor zijn gezeur. De redenen die hij noemt lijken hem wel erg goed uit te komen, soort excuus om even te kunnen zeuren.
Hij grijpt niet de gelegenheid aan zijn vrouw of hin sex even de hemel in te prijzen of na zijn afwezigheid te benoemen wat hij mist oid.
Niet constructief.
Ik denk dat hij gewoon weg wil eerlijk gezegd.
Of hij heeft in het verleden al heel vaak geprobeerd iets duidelijk te maken, maar dat werd altijd door TO afgedaan als "gezeur".
(want paste niet in haar plaatje van het huwelijk ervaren als een 8)?
[...]
Ik denk echt dat de man van To van To veel teveel ruimte krijgt voor zijn gezeur. De redenen die hij noemt lijken hem wel erg goed uit te komen, soort excuus om even te kunnen zeuren.
Hij grijpt niet de gelegenheid aan zijn vrouw of hin sex even de hemel in te prijzen of na zijn afwezigheid te benoemen wat hij mist oid.
Niet constructief.
Ik denk dat hij gewoon weg wil eerlijk gezegd.
Of hij heeft in het verleden al heel vaak geprobeerd iets duidelijk te maken, maar dat werd altijd door TO afgedaan als "gezeur".
(want paste niet in haar plaatje van het huwelijk ervaren als een 8)?
maandag 9 mei 2016 om 00:14
Vind het niet echt nuttige vragen waar je nu over nadenkt TO, alsin ze omzeilen precies die ene vraag: wat vind jij nu van hem. En waarom ga jij je afvragen wat je "niet hebt gezien of hebt gemist" ..alsof het jouw schuld of verantwoordelijkheid was? ??En je in een relatie heelt met een driedubbele bril moet rondlopen om maar alles in de gaten te houden van de ander? Jij hebt niks gemist of niet gezien, jij was jezelf. Hij koos ervoor niet te praten>naar de hoeren te gaan. Hij moet denken wat ben ik vergeten/wat heb ik niet laten zien!!!!!!
En vooral nu niet gaan zeuren hoe zielig hij wel niet was.
En vooral nu niet gaan zeuren hoe zielig hij wel niet was.
maandag 9 mei 2016 om 00:29
quote:Youk79 schreef op 08 mei 2016 @ 22:34:
Dat lijken me nuttige vragen Zeeland, waar je mee bezig bent!
Dankje. Mss verschuift het nog naar andere vragen. Maar nu leven deze vragen vooral.
Feow; ik neig nu ook naar wat je schreef bij je stukje v *vrije gedachten *.
We hebben trouwens een afspraak kunnen maken met een relatietherapeut gespecialiseerd in dit soort problematiek. Helaas aan de andere kant v het land, dus of er na die ene keer een follow up komt is niet zeker. Mss dat er met Skype iets mogelijk is, moeten we nog onderzoeken, eerst maar even kijken of er wel een 'klik' is.
Er drong weer een stukje vd werkelijkheid tot me door vandaag.
Hij had de eerste week gezegd dat hij 4x naar de hoeren was geweest. Voorafgaand aan elk bezoekje was een soort v spanningsopbouw waarbij hij zeker 4 a 5x ging kijken. Dat was dan even genoeg, ging hij daarna naar huis. Kon hij er weer even een week of 2 tegen.
Vandaag realiseerde ik me ineens dat hij inmiddels dus heeft toegegeven totaal zo'n 25x te zijn geweest. Maar, die 4 a 5x vóór elk bezoekje, die zijn nog steeds waar..! Dus hij is 200 a 225x naar die straat geweest, om te kijken, keuren, verlekkeren, fantaseren, overwegen.
Ruim 200x kijken, in 15 jaar is dus gemiddeld elke maand.
Die rekensom kwam ineens erg bij me binnen.
Elke maand.
Hij reageerde met dat het niet elke maand was, nee, want het was ook wel eens periodes dat hij maanden NIET ging. Eh, ja, maar dan gaat het getal in de overige maanden flink omhoog, als je aan dat gemiddelde wil komen.
Daarna vroeg hij me waar voor mij het verschil zat, in of hij naar een porno filmpje keek online, (waar ik minder moeite mee heb), of ergens naar zo'n straat reed, en dáárbij fantaseerde.
Ik legde hem uit dat ik het als bedrog zag, als je bewust ergens heen reed, om alvast te fantaseren, te plannen, over je volgende bezoekje, dat DAT al vreemdgaan in je hoofd was. Omdat je van plan bent het op een dag ook daadwerkelijk te gaan DOEN. Dat je DAN de grens overging, en dat het me shockeerde dat ik hem dat uit moest leggen.
Hij zei dat hij de fysieke daad wel kon zien als over de grens, maar het daar rondhangen en kijken niet. Omdat dat niet anders was dan online iets kijken. Vond hij.
Daarna raakten we beiden te erg overstuur en hebben even opgesplitst.
Voel me erg verdrietig. En bang. Dit is zo groot. Zó lang liegen. Over iets dat je zo vaak en intensief deed. Doet. Deed. Whatever
Ik hou al wekenlang mijn moeder aan het lijntje. Nee, te druk, komt niet uit etc.
Nu wil ze uit eten met me. Individueel. Toegezegd. Toch maar. Langer afhouden lukt niet meer met goed fatsoen. Maar tegen háár liegen..? Pfff. Dat is bijna onmogelijk. Maar het haar zeggen kan ook écht niet. (Zij kletst alles verder, roddelt, verdraait, speelt uit, etc Ze bedoelt het goed, maar de praktijk heeft uitgewezen dat ze NIET goed omdat met vertrouwelijke info )
Dus daar zie ik wel erg tegenop.
Ik kan niet (goed/overtuigend) liegen.
Wordt hoog tijd dat ik dat ga leren, want blijkbaar gen ik nog maar één vd enigen.
Dat lijken me nuttige vragen Zeeland, waar je mee bezig bent!
Dankje. Mss verschuift het nog naar andere vragen. Maar nu leven deze vragen vooral.
Feow; ik neig nu ook naar wat je schreef bij je stukje v *vrije gedachten *.
We hebben trouwens een afspraak kunnen maken met een relatietherapeut gespecialiseerd in dit soort problematiek. Helaas aan de andere kant v het land, dus of er na die ene keer een follow up komt is niet zeker. Mss dat er met Skype iets mogelijk is, moeten we nog onderzoeken, eerst maar even kijken of er wel een 'klik' is.
Er drong weer een stukje vd werkelijkheid tot me door vandaag.
Hij had de eerste week gezegd dat hij 4x naar de hoeren was geweest. Voorafgaand aan elk bezoekje was een soort v spanningsopbouw waarbij hij zeker 4 a 5x ging kijken. Dat was dan even genoeg, ging hij daarna naar huis. Kon hij er weer even een week of 2 tegen.
Vandaag realiseerde ik me ineens dat hij inmiddels dus heeft toegegeven totaal zo'n 25x te zijn geweest. Maar, die 4 a 5x vóór elk bezoekje, die zijn nog steeds waar..! Dus hij is 200 a 225x naar die straat geweest, om te kijken, keuren, verlekkeren, fantaseren, overwegen.
Ruim 200x kijken, in 15 jaar is dus gemiddeld elke maand.
Die rekensom kwam ineens erg bij me binnen.
Elke maand.
Hij reageerde met dat het niet elke maand was, nee, want het was ook wel eens periodes dat hij maanden NIET ging. Eh, ja, maar dan gaat het getal in de overige maanden flink omhoog, als je aan dat gemiddelde wil komen.
Daarna vroeg hij me waar voor mij het verschil zat, in of hij naar een porno filmpje keek online, (waar ik minder moeite mee heb), of ergens naar zo'n straat reed, en dáárbij fantaseerde.
Ik legde hem uit dat ik het als bedrog zag, als je bewust ergens heen reed, om alvast te fantaseren, te plannen, over je volgende bezoekje, dat DAT al vreemdgaan in je hoofd was. Omdat je van plan bent het op een dag ook daadwerkelijk te gaan DOEN. Dat je DAN de grens overging, en dat het me shockeerde dat ik hem dat uit moest leggen.
Hij zei dat hij de fysieke daad wel kon zien als over de grens, maar het daar rondhangen en kijken niet. Omdat dat niet anders was dan online iets kijken. Vond hij.
Daarna raakten we beiden te erg overstuur en hebben even opgesplitst.
Voel me erg verdrietig. En bang. Dit is zo groot. Zó lang liegen. Over iets dat je zo vaak en intensief deed. Doet. Deed. Whatever
Ik hou al wekenlang mijn moeder aan het lijntje. Nee, te druk, komt niet uit etc.
Nu wil ze uit eten met me. Individueel. Toegezegd. Toch maar. Langer afhouden lukt niet meer met goed fatsoen. Maar tegen háár liegen..? Pfff. Dat is bijna onmogelijk. Maar het haar zeggen kan ook écht niet. (Zij kletst alles verder, roddelt, verdraait, speelt uit, etc Ze bedoelt het goed, maar de praktijk heeft uitgewezen dat ze NIET goed omdat met vertrouwelijke info )
Dus daar zie ik wel erg tegenop.
Ik kan niet (goed/overtuigend) liegen.
Wordt hoog tijd dat ik dat ga leren, want blijkbaar gen ik nog maar één vd enigen.
