Partner rookt ineens!

Ik kan wel even wat advies gebruiken..

Ik ben al heel lang samen met mijn vriend en in al die tijd bietste hij af en toe weleens een sigaretje op een feestje, maar daar bleef het wel bij en daar kon ik wel mee leven. Hij heeft weleens gezegd dat hij vroeger erg veel rookte maar voordat hij mij leerde kennen was hij daar al zeker 5 jaar mee gestopt.

Nu heeft hij sinds een half jaartje een nieuwe baan en in de pauzes veel collega's die roken, en vanuit 'gezelligheid' is hij begonnen met meeroken in de pauzes. Maar hij wilde niet meer bietsen en begon zelf pakjes sigaretten te kopen. En van daaruit werd het steeds erger en vaker. Als hij thuiskomt uit werk stinkt hij enorm. Nu rookt hij dan ook nog 's avonds 1 of 2 sigaretten in de voortuin. En vandaag gingen we naar familie maar stopte hij ineens bij een tankstation want moest een pakje kopen. Bij een feestje rookt hij nu het pakje leeg.

Uiteraard is iedereen, familie-vrienden-en-ik, daar best verbaasd over, want zo kennen we hem niet. Hij gooit het zelf op 'werkstress', 'verslaving die nu ineens weer boven komt' en 'ik zal binnenkort wel stoppen, ineens zal de knop wel omgaan', maar we mogen er vooral niet over doorpraten want dan wordt hij nogal chagrijnig en moeten we ons er niet mee bemoeien. En zegt 'Ik moet zelf stoppen maar als jullie je ermee bemoeien gooi ik de kont tegen de krib'. Ik vind het allemaal behoorlijk kinderachtig. Ik kan me er ook niets bij voorstellen, want heb zelf nooit gerookt. Soms roep ik uit wanhoop weleens dat ik ook maar moet gaan roken om in elk geval te begrijpen hoe het voelt, maar dat wil hij absoluut niet en dat vind ik dan weer hypocriet.

Als ik had geweten dat hij dagelijks zou gaan roken was ik nooit een relatie met hem begonnen. Mijn ex is overleden aan kanker, niet door roken maar toch. Het is al lang geleden en ik heb het allemaal wel verwerkt dacht ik, maar het verdriet komt door het roken van mijn vriend ineens naar boven. Ik heb ineens angst om nog een keer een ziektetraject door te moeten gaan met een partner en hij weet dat ook en dat maakt het allemaal nog ingewikkelder.

Naast de angst vind ik het ook gewoon vies. Hij rookt gelukkig niet binnen, maar hij en z'n kleding stinkt wel. Ik merk steeds meer dat wij het onbewust allebei fijner vinden om intimiteit te hebben (zoenen/knuffelen/seks) als hij is gedoucht en z'n tanden heeft gepoetst. En omdat hij op steeds meer momenten op de dag rookt worden die momenten dat hij niet naar rook stinkt ook minder. Hij zoekt dus minder intimiteit bij mij en ik minder bij hem. Ik heb het gevoel dat we hierdoor ook wel uit elkaar groeien.

We zijn ook allebei in de 30 en willen nu nog niet, maar over een aantal jaren wel aan kinderen beginnen, maar wij willen absoluut geen kinderen laten opgroeien in een gezin waarin iemand rookt. Mijn vriend heeft nog steeds de volle overtuiging dat het allemaal wel goedkomt.

Ik kan wel tips gebruiken hoe ik hiermee moet omgaan, moet ik het accepteren en vertrouwen hebben? Het gesprek toch nog eens aangaan? Een ultimatum stellen? Of toch met veel verdriet een verder goede relatie verbreken?

MEFunny schreef: ↑

24-04-2023 08:43

Stoppen met roken is echt heel erg moeilijk.

Ik begrijp wel dat het erg stinkt voor de niet rokers.

Het vervelende in jouw gesprekken is dat hij niet zoekt naar een compromis, dat vind ik het meest onaantrekkelijke.

Nouja, wel kleine dingen, zo had 'ie bedacht dat als hij thuiskomt eerst even in de tuin rookt en dan direct gaat douchen en zijn kleren in de was gooien. En daarna heeft hij alle tijd voor mij zonder dat ie stinkt. Dat houdt hij dan ook prima vol en ik heb er inderdaad minder last van.

Maarja, bij een weekendje weg ofzo is dat alweer ingewikkelder.

Ik begrijp het hoor Away, als er bij ons al kinderen in het spel waren geweest had ik ook een hele andere afweging gemaakt en er zo ingestaan als jij! Bovendien rookte jouw partner al toen je hem leerde kennen, dus het was 'part of the (cigarette) package'

RikM schreef: ↑

24-04-2023 09:46

Is die werkstress van voorbijgaande aard? Als dat niet zo is dan kun je natuurlijk wachten tot je een ons weegt, dat gaat niet stoppen.

In principe gaat hij wel minder werken zodra er een nieuwe collega is om zijn werklast mee te verdelen, we weten alleen nog niet wanneer dat is natuurlijk.

Overigens heeft hij in onze relatie al vaker stressvolle banen gehad en toen niet gerookt, dus hij moet het ook zonder sigaret kunnen.