Relaties
alle pijlers
relatie uit
woensdag 15 november 2017 om 23:27
Wegens herkenbaarheid verhaal even weggehaald. Samenvatting: relatie is uit, ik voel me kut en vind het fijn dit te delen.
iedereen die zijn verhaal van zich af wil schrijven is meer dan welkom om mee te doen in dit topic ! Laten we elkaar steunen!
iedereen die zijn verhaal van zich af wil schrijven is meer dan welkom om mee te doen in dit topic ! Laten we elkaar steunen!
moderatorviva wijzigde dit bericht op 25-11-2017 20:22
Reden: TO heeft een waarschuwing gekregen voor het verwijderen van de OP
Reden: TO heeft een waarschuwing gekregen voor het verwijderen van de OP
87.18% gewijzigd
donderdag 21 juni 2018 om 17:50
Jullie zijn allemaal zo sterk! Echt wauw... en jij Liesjevivi! Ik snap je gevoel dat je denkt dat het niet over gaat en dat je toekomst wel in eengestort lijkt te zijn. Maar veel van de dames hier en bijna iedereen zegt dat tijd heelt. En dat gaat ook echt gebeuren, het is alleen iets waar we door heen moeten bijten.
Sjaaltje, jouw berichtje... ik vind het heel moeilijk. Ik heb niet echt vrienden en al helemaal geen band met familie. Steun is dus moeilijk daar te vinden.. Hij was ook echt het enige “lichtpuntje” in mijn leven, hoe stom het ook klinkt. Ik kan hem niet loslaten, we hebben weer contact. Mijn gevoel en verstand zijn zo erg aan het vechten met elkaar. Ik heb totaal geen discipline. Ik heb gisteren een brief geschreven om naar hem sturen met de mededeling dat ik hem alles gun, maar dat ik niet gelukkig word als hij maar de helft van zichzelf kan geven. Alles of niets. Ik kan het niet sturen omdat ik hem dan nooit meer zal spreken of zien. Ik ben zo in de war.
Sjaaltje, jouw berichtje... ik vind het heel moeilijk. Ik heb niet echt vrienden en al helemaal geen band met familie. Steun is dus moeilijk daar te vinden.. Hij was ook echt het enige “lichtpuntje” in mijn leven, hoe stom het ook klinkt. Ik kan hem niet loslaten, we hebben weer contact. Mijn gevoel en verstand zijn zo erg aan het vechten met elkaar. Ik heb totaal geen discipline. Ik heb gisteren een brief geschreven om naar hem sturen met de mededeling dat ik hem alles gun, maar dat ik niet gelukkig word als hij maar de helft van zichzelf kan geven. Alles of niets. Ik kan het niet sturen omdat ik hem dan nooit meer zal spreken of zien. Ik ben zo in de war.
donderdag 21 juni 2018 om 17:56
Oh zo voel ik me ook! Maar ze zeggen ook dat het echt afkicken is. Hij en zijn liefde waren gewoon drugs voor je. Maar, stuur je hem nog appjes of iets?LiesjeVivi schreef: ↑21-06-2018 17:52Weet zijn nummer helaas uit mijn hoofd.
Anders had ik hem zo uit mijn mob gegooid..Dan had ik ook niet meer uit mezelf kunnen appen.
Voel me idd een junk met al het afkicken van contact tot nu toe
donderdag 21 juni 2018 om 18:02
Ja ook omdat hij nog spullen op moet halen bij mij.Dat heb ik voor nu afgekapt omdat ik hem echt niet wil zien.Breakeven_ schreef: ↑21-06-2018 17:56Oh zo voel ik me ook! Maar ze zeggen ook dat het echt afkicken is. Hij en zijn liefde waren gewoon drugs voor je. Maar, stuur je hem nog appjes of iets?
En de ene keer ben ik ontzettend boos en wil ik hem dat laten weten om vervolgens weer in huilen uit te barsten.
donderdag 21 juni 2018 om 18:08
Liesje, dat is inderdaad moeilijk. Goed dat je het voor nu hebt afgekapt! Je zal nu in een achtbaan van emoties zitten. Ene keer boos, verdrietig, opgelucht, blij, kwaad...
Mar, ik weet het. Ik voel me ook echt heel stom en dom. Ik dacht altijd dat ik met zulke situaties makkelijk zou zijn, maar nooit gedacht dat ik mij zo erg aan iemand kan vastklampen. Ik moet er mee stoppen, maar mijn verstand en wil is ver te zoeken.
Mar, ik weet het. Ik voel me ook echt heel stom en dom. Ik dacht altijd dat ik met zulke situaties makkelijk zou zijn, maar nooit gedacht dat ik mij zo erg aan iemand kan vastklampen. Ik moet er mee stoppen, maar mijn verstand en wil is ver te zoeken.
donderdag 21 juni 2018 om 19:07
Het heeft bij mij ook bijna een jaar geduurd voordat ik echt kon loslaten, steeds weer gaf ik het een kans om nog meer vernederd en getrapt te worden. Ondertussen ging het steeds slechter met mij, begon meer te drinken en blowen. Werd paranoïde en agressief tegen vrouwen in zijn omgeving. Hij heeft echt genoten van al die aandacht.Breakeven_ schreef: ↑21-06-2018 18:08Liesje, dat is inderdaad moeilijk. Goed dat je het voor nu hebt afgekapt! Je zal nu in een achtbaan van emoties zitten. Ene keer boos, verdrietig, opgelucht, blij, kwaad...
Mar, ik weet het. Ik voel me ook echt heel stom en dom. Ik dacht altijd dat ik met zulke situaties makkelijk zou zijn, maar nooit gedacht dat ik mij zo erg aan iemand kan vastklampen. Ik moet er mee stoppen, maar mijn verstand en wil is ver te zoeken.
Totdat er op een dag echt iets in mijn knapte en ik besefte dat het geen toekomst had en ik er serieus aan onderdoor zou gaan, had al 0,0 zelfvertrouwen.
Ook nadat ik de relatie had verbroken heb ik mij nog een aantal keer kwetsbaar opgesteld naar hem toe, waar hij ook schijnbaar van genoot en zijn spelletjes nog op mij kon loslaten.
Totdat ik na de zoveelste ‘ ik hou je aan het lijntje’ mail van hem ik ineens zoiets had, nu is het genoeg! Niet meer!
Ik besloot door de pijn heen te gaan die ik maar voor mezelf uitstelde omdat ik dacht hem nodig te hebben, dan hij de man was van mijn leven, ik nooit meer zo”n man als hem zou vinden (gelukkig niet!) enz enz.
Talloze smoezen verzon ik om maar niet door de pijn van het verlies heen te hoeven gaan terwijl ik echt kapot ging aan die vent.
Nee het was niet makkelijk, maar ook niet zo verschrikkelijk moeilijk als ik dacht. Ik ben nu zelfs zover dat ik helemaal geen relatie wil, ben nie aan het daten. Ik geniet van mezelf, mijn zoon, mijn vrijheid. Het komt wel weer een keer. Eerst genezen..
Dus Breakeven begrijp jou echt wel met wat je schrijft, het is een proces. Jij kan hem pas loslaten als je beseft dat deze man jou niets gaat brengen, ja verdriet, frustratie en onzekerheid. Maar de vreugde en het geluk zeker niet.....
Ik voel jouw pijn.
vrijdag 22 juni 2018 om 00:48
Sjaantje, ik wist niet dat jij zoiets hebt meegemaakt. Wat was dat jaar voor jou moeilijk zeg... wel ontzettend knap dat je zo’n ontwikkeling hebt gemaakt. Echt heel dapper en mooi. Sterke vrouw ben je! Ik bewonder je echt! (En alle andere dames)
Vandaag vanuit zijn initiatief hebben we besloten om er mee te kappen. Geen contact, niks meer. Hij zei dat hij het gevoel had dat we elkaar aan het lijntje hielden totdat het fout zou gaan. Dat de onzekerheden van beide kanten in de weg zitten. Ik ben hier kapot van, maar ik snap het. Dit is wat ik tenslotte zelf dacht, maar niet de ballen had om te beslissen. Hij wel. Dus, ik ben nu echt van hem af. Ik ga geen contact meer met hem zoeken, echt niet. Ik wil niet weer door de pijn gaan, weer door de onzekerheden. Dus vanaf nu, Sjaantje, ga ik ook door de pijn. Rouwen, verwerken en loslaten. Mijn geluk vinden.
Het is kut, maar het is nou eenmaal zo. Hij heeft niet voor mij gekozen, en hij heeft iets moois laten gaan.
Vandaag vanuit zijn initiatief hebben we besloten om er mee te kappen. Geen contact, niks meer. Hij zei dat hij het gevoel had dat we elkaar aan het lijntje hielden totdat het fout zou gaan. Dat de onzekerheden van beide kanten in de weg zitten. Ik ben hier kapot van, maar ik snap het. Dit is wat ik tenslotte zelf dacht, maar niet de ballen had om te beslissen. Hij wel. Dus, ik ben nu echt van hem af. Ik ga geen contact meer met hem zoeken, echt niet. Ik wil niet weer door de pijn gaan, weer door de onzekerheden. Dus vanaf nu, Sjaantje, ga ik ook door de pijn. Rouwen, verwerken en loslaten. Mijn geluk vinden.
Het is kut, maar het is nou eenmaal zo. Hij heeft niet voor mij gekozen, en hij heeft iets moois laten gaan.
vrijdag 22 juni 2018 om 08:28
Vind het echt heel erg voor je maar denk dat je ex echt heel verstandig is door dit af te kappen. In jouw hoofd heb jij er iets heel moois van gemaakt maar op een of ander manier komt dit niet tot uiting.Breakeven_ schreef: ↑22-06-2018 00:48Sjaantje, ik wist niet dat jij zoiets hebt meegemaakt. Wat was dat jaar voor jou moeilijk zeg... wel ontzettend knap dat je zo’n ontwikkeling hebt gemaakt. Echt heel dapper en mooi. Sterke vrouw ben je! Ik bewonder je echt! (En alle andere dames)
Vandaag vanuit zijn initiatief hebben we besloten om er mee te kappen. Geen contact, niks meer. Hij zei dat hij het gevoel had dat we elkaar aan het lijntje hielden totdat het fout zou gaan. Dat de onzekerheden van beide kanten in de weg zitten. Ik ben hier kapot van, maar ik snap het. Dit is wat ik tenslotte zelf dacht, maar niet de ballen had om te beslissen. Hij wel. Dus, ik ben nu echt van hem af. Ik ga geen contact meer met hem zoeken, echt niet. Ik wil niet weer door de pijn gaan, weer door de onzekerheden. Dus vanaf nu, Sjaantje, ga ik ook door de pijn. Rouwen, verwerken en loslaten. Mijn geluk vinden.
Het is kut, maar het is nou eenmaal zo. Hij heeft niet voor mij gekozen, en hij heeft iets moois laten gaan.
Je komt hier echt wel doorheen, gun jezelf de tijd en zoek inderdaad geen contact want dat is elke keer weer een wond open rijten.
Mijn ex belde mij een tijd terug ineens op, ik zag zijn gemiste oproepen maar heb niet teruggebeld, had mij echt niets opgeleverd. Kreeg daarna een sms berichtje dat hij ergens voetbal wilde kijken en zich af vroeg of ik daar ook zou zijn. Tot de dag van vandaag ben ik blij dat ik er geen gehoor aan heb gegeven. Ik weet zeker dat de pijn weer opnieuw had begonnen.
Het lijkt nu allemaal heel donker en leeg maar echt Breakeven ook voor jou gaat de zon weer schijnen...lekker van je afschrijven het komt echt weer goed! Dikke knuffel!!!
vrijdag 22 juni 2018 om 11:53
Liesje en Breakeven, ontzettend veel sterkte. Ik weet hoe moeilijk het is iemand, waarvan je ontzettend veel houdt, los te moeten laten. 
Ik ben maar even langs de huisarts gegaan. Het is me nu duidelijk dat ik de laatste maanden al een redelijke burn out had, maar dit niet heb herkend cq willen toegeven (ben altijd ontzettend streng voor mijzelf) , en het is ook niet herkend door mijn ex. Het heeft echter natuurlijk wel een gigantische druk op de relatie gelegd. Nu mijn relatie ook over is, ben ik alleen maar dieper gevallen. Ben blij dat er toch een verklaring is voor mijn gedrag, snap nu heel goed wat er is fout gegaan.
Ik ben maar even langs de huisarts gegaan. Het is me nu duidelijk dat ik de laatste maanden al een redelijke burn out had, maar dit niet heb herkend cq willen toegeven (ben altijd ontzettend streng voor mijzelf) , en het is ook niet herkend door mijn ex. Het heeft echter natuurlijk wel een gigantische druk op de relatie gelegd. Nu mijn relatie ook over is, ben ik alleen maar dieper gevallen. Ben blij dat er toch een verklaring is voor mijn gedrag, snap nu heel goed wat er is fout gegaan.
vrijdag 22 juni 2018 om 13:11
Vandaag ben ik weer op het punt, dat hij mij eigenlijk niet " boeit".
Ik bedoel hij boeit mij niet meer als persoon..Vooral de ellende.
Hij heeft mij even gelukkig gemaakt maar wel bakken vol ellende bezorgd.
Enige wat steekt is dat ik er altijd voor hem was maar hij was er niet voor mij toen het heel slecht ging.
Vanmorgen zag ik hem even en dacht op het einde..Wat ben ik blij dat ik die ellende niet meer op hoef te lossen..nu mag jij je eigen ellende oplossen.En wat ben ik blij dat ik er dan niet meer bij hoef te zijn, het aan te horen, afgesnauwd te worden.Dat ik gewoon weer overal heen kan zonder met iemand te zitten waar ik me 24/7 zorgen over maak.
Dat ik zelf bepaal waar ik heen ga en als we op visite waren zag ik na een half uur al dat hij weer weg wou.
Niks was goed.Nergens was hij tevreden mee.
Hij is erg zwart/ wit.
Wat mij wel irriteert is dat hij dan weer appt dat hij iets samen af wilt sluiten, terwijl ik niet elke dag opnieuw iets af ga sluiten.
Hij zegt dat hij ook beseft dat het niet meer gaat werken maar ondertussen geeft hij hele andere signalen af.
Hij vind het wel fijn om mij nog als speelbal te hebben en gaat elk écht afscheid uit de weg
Morgen kan ik hier ook weer verdrietig om zijn hoor.Ga echt niet zeggen dat het nu opgelost is.
Maar op dit moment is het een soort van gevoelloos.
Misschien omdat ik al zoveel gejankt heb en het lichamelijk ook niet lekker zit.
Ik zie er niet uit, wit en dikke ogen van het huilen.
Kan niet echt heel goed op andere verhalen reageren omdat ik op mijn mob zit en als ik terug scroll dan reageert de pagina heel raar.Irritant!
Ik bedoel hij boeit mij niet meer als persoon..Vooral de ellende.
Hij heeft mij even gelukkig gemaakt maar wel bakken vol ellende bezorgd.
Enige wat steekt is dat ik er altijd voor hem was maar hij was er niet voor mij toen het heel slecht ging.
Vanmorgen zag ik hem even en dacht op het einde..Wat ben ik blij dat ik die ellende niet meer op hoef te lossen..nu mag jij je eigen ellende oplossen.En wat ben ik blij dat ik er dan niet meer bij hoef te zijn, het aan te horen, afgesnauwd te worden.Dat ik gewoon weer overal heen kan zonder met iemand te zitten waar ik me 24/7 zorgen over maak.
Dat ik zelf bepaal waar ik heen ga en als we op visite waren zag ik na een half uur al dat hij weer weg wou.
Niks was goed.Nergens was hij tevreden mee.
Hij is erg zwart/ wit.
Wat mij wel irriteert is dat hij dan weer appt dat hij iets samen af wilt sluiten, terwijl ik niet elke dag opnieuw iets af ga sluiten.
Hij zegt dat hij ook beseft dat het niet meer gaat werken maar ondertussen geeft hij hele andere signalen af.
Hij vind het wel fijn om mij nog als speelbal te hebben en gaat elk écht afscheid uit de weg
Morgen kan ik hier ook weer verdrietig om zijn hoor.Ga echt niet zeggen dat het nu opgelost is.
Maar op dit moment is het een soort van gevoelloos.
Misschien omdat ik al zoveel gejankt heb en het lichamelijk ook niet lekker zit.
Ik zie er niet uit, wit en dikke ogen van het huilen.
Kan niet echt heel goed op andere verhalen reageren omdat ik op mijn mob zit en als ik terug scroll dan reageert de pagina heel raar.Irritant!
vrijdag 22 juni 2018 om 13:37
Lieve Liesje, van wat ik kan opmaken uit wat jij schrijft gaf deze man jou weinig vreugde maar vooral veel stress en leunde hij zwaar op jou wat betreft zijn problemen. Voor hem is het natuurlijk ff wennen dat jij er niet meer bent om zijn shit op te ruimen of zijn boksbal te zijn. Dus daarom blijft hij aan je trekken middels emotionele chantage. Hou goed voor ogen dat het dan weer over hem gaat en jij er alleen verder van in de put raakt.LiesjeVivi schreef: ↑22-06-2018 13:11Vandaag ben ik weer op het punt, dat hij mij eigenlijk niet " boeit".
Ik bedoel hij boeit mij niet meer als persoon..Vooral de ellende.
Hij heeft mij even gelukkig gemaakt maar wel bakken vol ellende bezorgd.
Enige wat steekt is dat ik er altijd voor hem was maar hij was er niet voor mij toen het heel slecht ging.
Vanmorgen zag ik hem even en dacht op het einde..Wat ben ik blij dat ik die ellende niet meer op hoef te lossen..nu mag jij je eigen ellende oplossen.En wat ben ik blij dat ik er dan niet meer bij hoef te zijn, het aan te horen, afgesnauwd te worden.Dat ik gewoon weer overal heen kan zonder met iemand te zitten waar ik me 24/7 zorgen over maak.
Dat ik zelf bepaal waar ik heen ga en als we op visite waren zag ik na een half uur al dat hij weer weg wou.
Niks was goed.Nergens was hij tevreden mee.
Hij is erg zwart/ wit.
Wat mij wel irriteert is dat hij dan weer appt dat hij iets samen af wilt sluiten, terwijl ik niet elke dag opnieuw iets af ga sluiten.
Hij zegt dat hij ook beseft dat het niet meer gaat werken maar ondertussen geeft hij hele andere signalen af.
Hij vind het wel fijn om mij nog als speelbal te hebben en gaat elk écht afscheid uit de weg
Morgen kan ik hier ook weer verdrietig om zijn hoor.Ga echt niet zeggen dat het nu opgelost is.
Maar op dit moment is het een soort van gevoelloos.
Misschien omdat ik al zoveel gejankt heb en het lichamelijk ook niet lekker zit.
Ik zie er niet uit, wit en dikke ogen van het huilen.
Kan niet echt heel goed op andere verhalen reageren omdat ik op mijn mob zit en als ik terug scroll dan reageert de pagina heel raar.Irritant!
Verbreek elk contact met hem, blokkeer hem op je telefoon als je geen whatsapp meer van hem wil ontvangen, het heeft mij echt superveel rust gegeven en mijn ex kon mij daardoor ook niet verder manipuleren voor eigen gewin, en lees dan vooral het bed.
Sterkte en laat je niet gekmaken!!!
vrijdag 22 juni 2018 om 13:39
Wat ontzettend sterk van jou dat je de stap heb gemaakt naar de huisarts en echt verdrietig dat dit een rol speelde in je relatie en niet herkent werd door beiden.Zon123 schreef: ↑22-06-2018 11:53Liesje en Breakeven, ontzettend veel sterkte. Ik weet hoe moeilijk het is iemand, waarvan je ontzettend veel houdt, los te moeten laten.
Ik ben maar even langs de huisarts gegaan. Het is me nu duidelijk dat ik de laatste maanden al een redelijke burn out had, maar dit niet heb herkend cq willen toegeven (ben altijd ontzettend streng voor mijzelf) , en het is ook niet herkend door mijn ex. Het heeft echter natuurlijk wel een gigantische druk op de relatie gelegd. Nu mijn relatie ook over is, ben ik alleen maar dieper gevallen. Ben blij dat er toch een verklaring is voor mijn gedrag, snap nu heel goed wat er is fout gegaan.
Ik denk dat voor jou nu het belangrijkst is om al je energie te stoppen in het herstellen van je burn-out en wie weet wat de toekomst brengt, maar nu eerst aan jezelf denken.
Sterkte!
vrijdag 22 juni 2018 om 14:31
Dankjewel Sjaantje. Ja, ik vond het echt doodeng! Maar het was eigenlijk heel fijn, ik voelde me eindelijk begrepen en niet gek! Ik heb de afgelopen weken nog bij hem geprobeerd door te dringen ("het was toch ook vooral heel erg leuk?!"), zonder dat ik wist dat het aan een burn out lag. Echt heel stom, zal hem daarmee verder hebben weggeduwd. Maar ik heb zo sterk het idee dat het niet klopt wat er gebeurt, en, ach, ik kan mijzelf in ieder geval niet verwijten dat ik niet alles heb geprobeerd.. Hij denkt dat ik zo als de laatste maanden ben. Jammer dat onze relatie niet sterk genoeg was hiervoor.
vrijdag 22 juni 2018 om 15:17
Heb je even geloept en weet nu wat meer.Zon123 schreef: ↑22-06-2018 14:31Dankjewel Sjaantje. Ja, ik vond het echt doodeng! Maar het was eigenlijk heel fijn, ik voelde me eindelijk begrepen en niet gek! Ik heb de afgelopen weken nog bij hem geprobeerd door te dringen ("het was toch ook vooral heel erg leuk?!"), zonder dat ik wist dat het aan een burn out lag. Echt heel stom, zal hem daarmee verder hebben weggeduwd. Maar ik heb zo sterk het idee dat het niet klopt wat er gebeurt, en, ach, ik kan mijzelf in ieder geval niet verwijten dat ik niet alles heb geprobeerd.. Hij denkt dat ik zo als de laatste maanden ben. Jammer dat onze relatie niet sterk genoeg was hiervoor.
Eigenlijk vind ik jou ex helemaal niet leuk klinken en denk dat jij veel beter verdient.
Hij gaat bij je weg terwijl het niet goed met je gaat, hij gaf valse hoop.
Ik vind dat zelfs erg gemeen.
Wil jij wel iemand die je laat vallen terwijl het even tegen zit? Dan is het toch gewoon een slappe zak ( net zoals mijn ex ) .
Ik denk dat jij beter af bent zonder hem.
Eerst even alles goed voor jezelf op een rijtje zetten, neem de tijd voor jezelf.
En daarna kom je misschien wel een man tegen die voor de volle 100% voor je gaat.
vrijdag 22 juni 2018 om 15:51
Dankjewel Liesje. Je hebt waarschijnlijk ook helemaal gelijk. Maar ik ben denk ik ook zo verward door alles wat er is gebeurd. Het lukt me nu niet om helder te denken, en ik had 100% vertrouwen in mijn relatie. Ik kan ergens nog steeds niet beseffen wat er is gebeurd, dacht dat mijn relatie het heel stabiel was. Schuldgevoelens (want ik heb hem belast met mijn problemen) wisselen zich constant af met teleurstelling (want hij troostte me altijd en deed alsof ie er voor me wilde zijn).
Hoe gaat het met jou vandaag?
Hoe gaat het met jou vandaag?
vrijdag 22 juni 2018 om 16:00
Het gaat idd ook alleen maar over hem.Sjaantje37 schreef: ↑22-06-2018 13:37Lieve Liesje, van wat ik kan opmaken uit wat jij schrijft gaf deze man jou weinig vreugde maar vooral veel stress en leunde hij zwaar op jou wat betreft zijn problemen. Voor hem is het natuurlijk ff wennen dat jij er niet meer bent om zijn shit op te ruimen of zijn boksbal te zijn. Dus daarom blijft hij aan je trekken middels emotionele chantage. Hou goed voor ogen dat het dan weer over hem gaat en jij er alleen verder van in de put raakt.
Verbreek elk contact met hem, blokkeer hem op je telefoon als je geen whatsapp meer van hem wil ontvangen, het heeft mij echt superveel rust gegeven en mijn ex kon mij daardoor ook niet verder manipuleren voor eigen gewin, en lees dan vooral het bed.
Sterkte en laat je niet gekmaken!!!
In elke zin komt het woordje " ik" voor.
Hij weet amper tot niks hoe het met mij gaat en wat ik nu allemaal doe.
Dit was ik al een beetje gewend maar wekt wel boosheid op.
Ja, hij ziet dat ik huil maar denkt dat ik huil omdat ik hem toch graag terug wil terwijl het huilen een andere reden heeft.
Voor morgen wou hij weer afspreken maar heb het weer afgekapt.
En ik was echt stomverbaasd weer.
Hij zei dat hij niet meer wou appe en niks meer via de tel. wou doen.
Gisteravond zat hij mij continu te appen.Dus vandaag zei ik daar wat van en dan beweert hij dat ik hem bleef appen.
Hij is duidelijk in de war maar zulke dingen flikt hij mij vaker.
Situaties totaal omdraaien..en als ik zelf niet terug zou kunnen kijken op mijn app zou ik het bijna nog gaan geloven ook.
Het irritante hieraan is dat verhalen dus ook vaak worden verdraaid tegenover andere mensen waarmee het lijkt/ leek alsof ik alles veroorzaakte.
Nee ik ben geen heilig boontje maar ik geef mijn fouten wel eerlijk toe en maak nooit misbruik van iemand zijn of haar goedheid.
En nu slaat de boosheid dus weer toe..
Bedankt voor je reacties elke keer, doet me goed.
Je komt over als een lieve sterke vrouw .Ik wou dat ik al net zover als jou was hiermee
vrijdag 22 juni 2018 om 16:10
Ik geef wel advies maar zelf stuiter ik ook alle kanten op qua gevoel hoor.Zon123 schreef: ↑22-06-2018 15:51Dankjewel Liesje. Je hebt waarschijnlijk ook helemaal gelijk. Maar ik ben denk ik ook zo verward door alles wat er is gebeurd. Het lukt me nu niet om helder te denken, en ik had 100% vertrouwen in mijn relatie. Ik kan ergens nog steeds niet beseffen wat er is gebeurd, dacht dat mijn relatie het heel stabiel was. Schuldgevoelens (want ik heb hem belast met mijn problemen) wisselen zich constant af met teleurstelling (want hij troostte me altijd en deed alsof ie er voor me wilde zijn).
Hoe gaat het met jou vandaag?
Voor een ander weet je het ook altijd zo goed te vertellen..
Weet je, een relatie verbreken of iemand verlaten omdat het even niet goed gaat is de makkelijkste weg en daarom kiezen mensen daar ook vaak voor.
Want hoe makkelijk is het om de deur achter je dicht te trekken en de ander te laten zetten.
Een echte man doet zoiets niet ( in mijj ogen )
Ja misschien als je alle hulp weigert, het jarenlang doorgaat en je er zelf aan onderdoor ga ( zoals in mijn geval )
Heeft hij ook letterlijk tegen je gezegd dat hij deed alsof?
Nou mijn gedachtes stuiteren alle kanten op vandaag..
Van gevoelloos naar boos van boos naar onbegrip van onbegrip naar verdrietig en ga zo maar door.
Enige wat ik wel weet is dat ik hem echt niet terug wil.
Het klinkt tegenstrijdig..maar hij is wie hij is en dat is niet de man die ik aan mijn zijde wil.
vrijdag 22 juni 2018 om 16:19
Goed dat je je dat beseft. Maakt het niet makkelijker, maar daar kun je je wel aan vasthouden.LiesjeVivi schreef: ↑22-06-2018 16:10Ik geef wel advies maar zelf stuiter ik ook alle kanten op qua gevoel hoor.
Voor een ander weet je het ook altijd zo goed te vertellen..
Weet je, een relatie verbreken of iemand verlaten omdat het even niet goed gaat is de makkelijkste weg en daarom kiezen mensen daar ook vaak voor.
Want hoe makkelijk is het om de deur achter je dicht te trekken en de ander te laten zetten.
Een echte man doet zoiets niet ( in mijj ogen )
Ja misschien als je alle hulp weigert, het jarenlang doorgaat en je er zelf aan onderdoor ga ( zoals in mijn geval )
Heeft hij ook letterlijk tegen je gezegd dat hij deed alsof?
Nou mijn gedachtes stuiteren alle kanten op vandaag..
Van gevoelloos naar boos van boos naar onbegrip van onbegrip naar verdrietig en ga zo maar door.
Enige wat ik wel weet is dat ik hem echt niet terug wil.
Het klinkt tegenstrijdig..maar hij is wie hij is en dat is niet de man die ik aan mijn zijde wil.
Niet dat hij deed alsof, wel dat hij al een paar maanden twijfelde of dit was wat hij in de toekomt wilde. En die twijfels heeft ie niet met mij gedeeld, hij was alleen maar heel lief tegen mij. En ik was zo druk met mijzelf dat ik er niet bij stil heb gestaan. Stom he? Ik denk dat wel allebei niet de tekenen van de burnout hebben herkend, hij dacht/denkt dat dit is wie ik ben en dat dat niet gaat veranderen. En dat maakt me zo boos en machteloos, alsof ik zo wil zijn!
vrijdag 22 juni 2018 om 16:35
Zon en Liesje, ik zie mijn geval ook net zo. Overigens van heen en weer geslinger boos ,verdrietig, leeg en opnieuw... been there 
Gaat over.
Ik ben op een punt dat ik ook echt inzie dat deze relatie giftig was. Voor beide overigens. Maar ik vind ook dat we de problemen samen hoorde op te lossen. Hij heeft maanden lang rondgelopen en gesproken met iemand die mij niet kende. Tja, dan los je niets op. Dan ben je er gewoon een einde aan het maken. Hij wist alleen nog niet hoe, maar ik zie aan allerlei zaken (financieel en emotioneel) dat hij er duidelijk al mee bezig was. Dat vind ik gemeen, is in mijn ogen ook ontrouw. Erger nog dan de letterlijke ontrouw en vreemdgaan. Anyway, ik ben dus blij dat het over is. Het toont alleen maar aan wat voor slappe zak of het is.
Waar ik me heel boos over maak is hoe hij zich heeft gedragen nadat hij weg is gegaan met z'n koffer vol kleding en andere shit. (Ja, ik heb hem de deur uit gegooid... zo'n beetje). De dinsdag ervoor had ik zélf dus de deur dicht gekwakt en hij moest op de bank slapen. De woensdagmorgen maakt hij me wakker met de vraag of hij nog een kans maakt en of we er niet over konden praten. Woensdag avond gesproken en het enige wat er door m'n hoofd ging is "ja, leuk dat we het uitpraten maar als jij dan alsnog een kind wilt heeft dit totaal geen zin". Dus gezegd dat dát niet werkt en dat hij maar bij z'n ouders moest gaan nadenken op dat punt. Achteraf gezien heeft hij me vanaf dat moment aan het lijntje gehouden voor 3 weken. Ik ben in die 3 weken compleet doorgedraaid en op het randje van de afgrond geleefd. Letterlijk. Terwijl hij alleen maar die 2 weekenden met z'n dochter nog wilde hebben (hier in huis) omdat hij het haar nog niet wilde vertellen en z'n ex onder ogen moest komen. Gezichtsverlies dat hij het tóch niet zonder haar en haar familie afkan... (heb ik zelf ingevuld hoor, kan ook niet waar zijn.... maar het lijkt er sterk op). Verder in z'n communicatie naar mij toe bot en afstandelijk. Alsof hij werkelijk in die 4 jaar niet van mij gehouden heeft. En dat begin ik ook steeds meer te geloven. Ik gaf iedere keer weer een stukje van mezelf weg om hem maar te pleasen...en feitelijk nam hij het maar aan en gaf niets terug. Anyway. Dat is dus wel de rede waarom ik er vrede mee heb waarom het voorbij is. Alleen dus die afhandeling. Wat een HORK. Hoeveel ik van deze man hield is niet te geloven, en dan zo afgeserveerd worden. Nee. Ik kan daar niet veel vrede over voelen.
En het ergste, en daar zal ik een afzonderlijk topic over openen, is dat ik zijn dochter niet meer gezien of gesproken heb. Ik weet zelfs helemaal niets van haar. En dat doet zo veel pijn. Daar heb ik de laatste dagen echt moeite mee. Slaap weer slecht.... bah
Volgende fase denk ik dan maar
weer eentje verder 
Gaat over.
Ik ben op een punt dat ik ook echt inzie dat deze relatie giftig was. Voor beide overigens. Maar ik vind ook dat we de problemen samen hoorde op te lossen. Hij heeft maanden lang rondgelopen en gesproken met iemand die mij niet kende. Tja, dan los je niets op. Dan ben je er gewoon een einde aan het maken. Hij wist alleen nog niet hoe, maar ik zie aan allerlei zaken (financieel en emotioneel) dat hij er duidelijk al mee bezig was. Dat vind ik gemeen, is in mijn ogen ook ontrouw. Erger nog dan de letterlijke ontrouw en vreemdgaan. Anyway, ik ben dus blij dat het over is. Het toont alleen maar aan wat voor slappe zak of het is.
Waar ik me heel boos over maak is hoe hij zich heeft gedragen nadat hij weg is gegaan met z'n koffer vol kleding en andere shit. (Ja, ik heb hem de deur uit gegooid... zo'n beetje). De dinsdag ervoor had ik zélf dus de deur dicht gekwakt en hij moest op de bank slapen. De woensdagmorgen maakt hij me wakker met de vraag of hij nog een kans maakt en of we er niet over konden praten. Woensdag avond gesproken en het enige wat er door m'n hoofd ging is "ja, leuk dat we het uitpraten maar als jij dan alsnog een kind wilt heeft dit totaal geen zin". Dus gezegd dat dát niet werkt en dat hij maar bij z'n ouders moest gaan nadenken op dat punt. Achteraf gezien heeft hij me vanaf dat moment aan het lijntje gehouden voor 3 weken. Ik ben in die 3 weken compleet doorgedraaid en op het randje van de afgrond geleefd. Letterlijk. Terwijl hij alleen maar die 2 weekenden met z'n dochter nog wilde hebben (hier in huis) omdat hij het haar nog niet wilde vertellen en z'n ex onder ogen moest komen. Gezichtsverlies dat hij het tóch niet zonder haar en haar familie afkan... (heb ik zelf ingevuld hoor, kan ook niet waar zijn.... maar het lijkt er sterk op). Verder in z'n communicatie naar mij toe bot en afstandelijk. Alsof hij werkelijk in die 4 jaar niet van mij gehouden heeft. En dat begin ik ook steeds meer te geloven. Ik gaf iedere keer weer een stukje van mezelf weg om hem maar te pleasen...en feitelijk nam hij het maar aan en gaf niets terug. Anyway. Dat is dus wel de rede waarom ik er vrede mee heb waarom het voorbij is. Alleen dus die afhandeling. Wat een HORK. Hoeveel ik van deze man hield is niet te geloven, en dan zo afgeserveerd worden. Nee. Ik kan daar niet veel vrede over voelen.
En het ergste, en daar zal ik een afzonderlijk topic over openen, is dat ik zijn dochter niet meer gezien of gesproken heb. Ik weet zelfs helemaal niets van haar. En dat doet zo veel pijn. Daar heb ik de laatste dagen echt moeite mee. Slaap weer slecht.... bah
Volgende fase denk ik dan maar
weer eentje verder
vrijdag 22 juni 2018 om 16:36
Zo wat een type fouten maak ik.Zon123 schreef: ↑22-06-2018 16:19Goed dat je je dat beseft. Maakt het niet makkelijker, maar daar kun je je wel aan vasthouden.
Niet dat hij deed alsof, wel dat hij al een paar maanden twijfelde of dit was wat hij in de toekomt wilde. En die twijfels heeft ie niet met mij gedeeld, hij was alleen maar heel lief tegen mij. En ik was zo druk met mijzelf dat ik er niet bij stil heb gestaan. Stom he? Ik denk dat wel allebei niet de tekenen van de burnout hebben herkend, hij dacht/denkt dat dit is wie ik ben en dat dat niet gaat veranderen. En dat maakt me zo boos en machteloos, alsof ik zo wil zijn!
Leuk zo'n mobieltje.
Nee ik vind het niet stom.Als iets je niet gezegd wordt kan je het ook niet weten.
Een burn out is ook niet zomaar iets.
Ik heb de sterkste mensen ervan in elkaar zien storten dus het zegt totaal niks over je persoonlijkheid verder en of jij zo werkelijk ben.
vrijdag 22 juni 2018 om 17:04
LiefLiesjeVivi schreef: ↑22-06-2018 16:36Zo wat een type fouten maak ik.
Leuk zo'n mobieltje.
Nee ik vind het niet stom.Als iets je niet gezegd wordt kan je het ook niet weten.
Een burn out is ook niet zomaar iets.
Ik heb de sterkste mensen ervan in elkaar zien storten dus het zegt totaal niks over je persoonlijkheid verder en of jij zo werkelijk ben.
wist hij dat ook maar, en waren we er maar eerder uitgekomen samen. Hij is trouwens ook erg emotioneel, heeft er duidelijk veel moeite mee. Ik mis hem af en toe zo erg!
zaterdag 23 juni 2018 om 19:31
Mislukkeling? Ik vind het alleen maar heel stoer dat je in je eentje daar zit!Breakeven_ schreef: ↑23-06-2018 19:05Nou meiden, ik zit in m’n eentje in een sushi restaurant. Heb altijd alleen maar sushi met m’n ex gegeten. Ik mis hem enorm en ik voel me zo’n mislukkeling hier alleen in dit restaurant. Pff
