Singles unite, derde editie 2021 deel 8 🖖

10-04-2021 22:49 3009 berichten
Alle reacties Link kopieren
Daar zijn we weer: single, niet single, to date or not to date. Feel free to join. Jwz.

Ter nagedachtenis aan Aurelius.

En waar we het uiteindelijk allemaal voor doen:
pavlova schreef: Mijn lief weet dat ik hier schrijf en soms laat ik hem ook wel eens iets lezen. Hij vindt het schattig en herkent zich ook vaak in jullie verhalen.
Vaak verzuchten we dan tegen elkaar hoe blij we zijn dat we elkaar gevonden hebben.
wij slapen nooit.
Alle reacties Link kopieren
alongwiththesunshine schreef:
27-04-2021 23:39
Dat kan ja, maar ik vrees eerlijk gezegd ook dat ze hem tekort gaat doen. Wat ze zelf al aangaf. Als je verliefd bent wil je bij elkaar zijn, en niet steeds gecanceld worden.
Dat laatste is zeker waar... en dan gaat dat ook vanzelf, maar dan moet je wel allebei hetzelfde voelen..
Moeras, ik vind het echt goed van je dat je het met hem gaat bespreken. Openheid en eerlijkheid brengt je het verste en wie weet ziet hij hetzelfde voor zich als jij en kun je het samen fijn hebben.
Alle reacties Link kopieren
Julus schreef:
27-04-2021 23:41
Dat is toch aan hem om te bepalen? En Moeras denkt dat hij verliefd is, maar heeft hij dat gezegd? Misschien ziet hij ( sowieso) ook alleen iets in iets casuals? Moeras gaat het bespreken. Dus dan komen ze vanzelf samen tot een conclusie.
Kan, maar ik zou zo'n persoon in bescherming nemen, vooral als het om een zachtaardig cake-bakkend type gaat. Lijkt me niet het type voor casual dating.
wij slapen nooit.
alongwiththesunshine schreef:
28-04-2021 00:03
Kan, maar ik zou zo'n persoon in bescherming nemen, vooral als het om een zachtaardig cake-bakkend type gaat. Lijkt me niet het type voor casual dating.

Hij vindt haar waarschijnlijk gewoon heel leuk. Maar als hij ooit echt iets met moeras wil krijgen zal hij veel begrip moeten opbrengen voor haar en hoe ze zich nu voelt. Als ik echt verliefd op haar zou zijn zou ik denk ik zelfs voor de kleinste kans gaan.
Alle reacties Link kopieren
Antoon69 schreef:
28-04-2021 00:17
Hij vindt haar waarschijnlijk gewoon heel leuk. Maar als hij ooit echt iets met moeras wil krijgen zal hij veel begrip moeten opbrengen voor haar en hoe ze zich nu voelt. Als ik echt verliefd op haar zou zijn zou ik denk ik zelfs voor de kleinste kans gaan.
Daarom, hij zal waarschijnlijk alles goed vinden. Zo werkt dat vaak als je verliefd bent. Als ik zelf dan met veel twijfels zat zou ik heel goed nadenken of ik dat de ander wel zou willen aandoen.
Maar ik weet zelf heel goed wanneer ik iemand leuk genoeg vind. Daar hoef ik niet over te twijfelen. Ondanks dat iedereen belemmerende gedachtes heeft.
Hoe ze zich nu voelt lijkt me overigens ook niet iets tijdelijks, wat ik zo heb gelezen.
Daarom moet je af en toe hand in eigen boezem steken en realiseren dat je de ander niet in allerlei bochten moet laten wringen, ook als de ander daar wel toe bereid is. Dat is namelijk geen gezonde start van een gelijkwaardige relatie in mijn ogen, en voorspelt ook niet veel goeds voor de toekomst.
wij slapen nooit.
Julus schreef:
27-04-2021 20:04
Datertje zijn jullie vandaag samen geweest? Nog steeds happy in love?
Lief dat je het vraagt we zijn vandaag voor de zesde dag oprij samen.
We zitten nu bij lief thuis. Hond heeft het hier enorm naar haar zin. Vandaag moet ik effe thuis werken. Dus nog een bakkie en dan aan het werk. Vrijdag komt er een einde aan ons samenzijn dan komen zijn kids weer thuis en moet ik weer werken.

Dus jaaaaahhhh nog steeds in love :love:
Alle reacties Link kopieren
Heel leuk om dat te lezen Datertje, ziet er naar uit dat jullie goed op dreef zijn.

Wandelman zit definitief in de friendzone, morgen daar maar eens duidelijk over zijn. Hij maakte een opmerking omdat ik geen oorringen droeg op onze afspraak. Dat lijkt hij belangrijk te vinden. En gelakte nagels. Maar hij komt niet van onder zijn kerktoren uit en heeft een heel povere smaak wat muziek en cultuur betreft.
Geen oorringen en nagels gelakt, serieus :rofl:

Wat heb je toch een vreemde snuiters op de wereld.
En zelf is hij om door een ringetje te halen neem ik aan?

Datertje, dat is dus heel serieus :heart:
Alle reacties Link kopieren
Datertje schreef:
28-04-2021 10:15
Geen oorringen en nagels gelakt, serieus :rofl:

Wat heb je toch een vreemde snuiters op de wereld.
Nee het was hem opgevallen dat ik er geen droeg en geen gelakte nagels had... Euh... Nee, om met hem op wandelbottines een paar uur door de bossen te lopen heb ik me niet opgesmukt. En morgen ga ik er speciaal op letten dat ik dat weer niet doe.
Alle reacties Link kopieren
Attraverso schreef:
28-04-2021 09:05
Heel leuk om dat te lezen Datertje, ziet er naar uit dat jullie goed op dreef zijn.

Wandelman zit definitief in de friendzone, morgen daar maar eens duidelijk over zijn. Hij maakte een opmerking omdat ik geen oorringen droeg op onze afspraak. Dat lijkt hij belangrijk te vinden. En gelakte nagels. Maar hij komt niet van onder zijn kerktoren uit en heeft een heel povere smaak wat muziek en cultuur betreft.
Ohhh wat erg
Zou ik ook echt niet tegen kunnen
Zijn er hier singles die (soms) last hebben van een schuldgevoel?

Ik was afgelopen zaterdag jarig en werd 32. Ik merk dat dit de eerste verjaardag was, waarbij ik toch de hele dag een beetje met een ongemakkelijke kriebel in mijn buik heb rondgelopen. Ja, jarig zijn is leuk. Maar ook alweer 32. Jeetje ik weet nog dat ik twee jaar terug dertig werd en dat al heel wat vond, maar nu ben ik toch al aardig onderweg in mijn thirties. Nog let zo lang van mijn 24/e tot nu en ik ben een veertiger. En mijn 24e lijkt een zucht geleden.

Mijn ouders kwamen even op visite en bedacht me toen ook : jeetje, wat heb ik eigenlijk gedaan sinds vorig jaar 24 april? Het kaartje dat mijn ouders toen voor me hadden geschreven, stond nog steeds op het dressoir. Voorbij gevlogen voor mijn gevoel, en nog steeds niet een leuk iemand tegen gekomen, laat staan dichter bij een uitzicht op een gezinnetje...

En juist dat laatste... Ik zit vrij regelmatig op zaterdagavond bij een vriend van me. Ik ken hem al van jongs af aan. Hij woont echt in een ''grote mensen huis'', hij en z'n vriendin hebben een dreumes en de tweede op komst. Dan denk ik echt : jeetje, voordat ik een keer op dat punt ben... Daarbij komt dat van m'n ouders (m;n moeder vooral) steeds vaker opmerkingen komen als : ''Je gaat er nu toch onderhand wel eens werk van maken he?!'' En ik kan daar niet eens geirriteerd of boos om worden. Zij kent me nog altijd beter dan wie dan ook en ziet ook dat ik het single leven onderhand wel een keer heb uitgespeeld en ergens echt wel toe ben aan die ''volgende fase'' in mijn leven... Maargoed het laatste wat ik nu kan gebruiken is ook nog een soort ''druk'' die zich begint op te bouwen :P

Vroeg me af hoe singles die dit herkennen daar mee om gaan.
Niet herkenbaar, omdat ik in een fase zit waarin ik alles al meegemaakt hebt. Voor jou is dat natuurlijk anders.
Ik vond 30 worden ook best even slikken. Daarna toen ik 40 werd. En nu nadert de 50. Ik weet allang dat je weinig invloed hebt op hoe je leven loopt. Je kunt dingen nu voor elkaar hebben en een maand later alles in elkaar zien klappen. Of andersom, natuurlijk.
Beste is om in het nu te leven. Dit is hoe het nu is en daar moet je het beste van maken. Je lijkt heel veel controle te willen maar dat is een utopie.
Attraverso schreef:
28-04-2021 09:05
Heel leuk om dat te lezen Datertje, ziet er naar uit dat jullie goed op dreef zijn.

Wandelman zit definitief in de friendzone, morgen daar maar eens duidelijk over zijn. Hij maakte een opmerking omdat ik geen oorringen droeg op onze afspraak. Dat lijkt hij belangrijk te vinden. En gelakte nagels. Maar hij komt niet van onder zijn kerktoren uit en heeft een heel povere smaak wat muziek en cultuur betreft.

Ik had ook mooi terug naar huis gestuurd Attra! Eerst lippenstift en oorbellen. Echt disrespectvol om onopgemaakt in je wandelbottines op wandeldate te gaan :P
anoniem_63ab5705e222a wijzigde dit bericht op 28-04-2021 15:45
0.15% gewijzigd
Ik kan me idd voorstellen dat je er dan wellicht anders in staat. Op dit moment vind ik het best lastig om te denken : het komt zoals het komt, al is het natuurlijk wel waar. Zodra je jezelf gaat zeggen dat iets ''moet'', dan wordt het gekmakend en stressvol.

Wat dat betreft is het gewoon erg dubbel. Veel vrienden van me zijn ook nog single. Mijn vader was ook 38 toen ik geboren werd. Maar tegelijkertijd bedenk ik me dat ik ook alweer bijna 8 jaar single ben. Het wordt denk ik wel steeds moeilijker om weer in het relatie - ''wereldje'' te komen. Hoewel ik het wel graag zou willen, kan ik het me momenteel bijna niet eens voorstellen meer hoe het is om een relatie te hebben of om uberhaupt weer zo'n soort intieme band met iemand te hebben :

Controle heb je inderdaad niet, al kun je het wel degelijk enigszins sturen door meer- of minder energie te steken in daten. Met name dat doe ik gewoon té weinig.
Dat laatste is zeker waar. Eens zul je die drempel over moeten, wil je een relatie krijgen. Erover blijven klagen gaat niet helpen. Als iets niet bevalt zul je zelf in de actie moeten. Of het accepteren.
Bloody serieus Julus :yes:
Sodermalm schreef:
28-04-2021 14:39
Zijn er hier singles die (soms) last hebben van een schuldgevoel?

Ik was afgelopen zaterdag jarig en werd 32. Ik merk dat dit de eerste verjaardag was, waarbij ik toch de hele dag een beetje met een ongemakkelijke kriebel in mijn buik heb rondgelopen. Ja, jarig zijn is leuk. Maar ook alweer 32. Jeetje ik weet nog dat ik twee jaar terug dertig werd en dat al heel wat vond, maar nu ben ik toch al aardig onderweg in mijn thirties. Nog let zo lang van mijn 24/e tot nu en ik ben een veertiger. En mijn 24e lijkt een zucht geleden.

Mijn ouders kwamen even op visite en bedacht me toen ook : jeetje, wat heb ik eigenlijk gedaan sinds vorig jaar 24 april? Het kaartje dat mijn ouders toen voor me hadden geschreven, stond nog steeds op het dressoir. Voorbij gevlogen voor mijn gevoel, en nog steeds niet een leuk iemand tegen gekomen, laat staan dichter bij een uitzicht op een gezinnetje...

En juist dat laatste... Ik zit vrij regelmatig op zaterdagavond bij een vriend van me. Ik ken hem al van jongs af aan. Hij woont echt in een ''grote mensen huis'', hij en z'n vriendin hebben een dreumes en de tweede op komst. Dan denk ik echt : jeetje, voordat ik een keer op dat punt ben... Daarbij komt dat van m'n ouders (m;n moeder vooral) steeds vaker opmerkingen komen als : ''Je gaat er nu toch onderhand wel eens werk van maken he?!'' En ik kan daar niet eens geirriteerd of boos om worden. Zij kent me nog altijd beter dan wie dan ook en ziet ook dat ik het single leven onderhand wel een keer heb uitgespeeld en ergens echt wel toe ben aan die ''volgende fase'' in mijn leven... Maargoed het laatste wat ik nu kan gebruiken is ook nog een soort ''druk'' die zich begint op te bouwen :P

Vroeg me af hoe singles die dit herkennen daar mee om gaan.
Ik snap wel een beetje wat je bedoelt, wel jammer dat het je een soort schuldgevoel geeft. Je kan er toch ook niet echt iets aan doen dat je leven gelopen is zoals hij gelopen is.

Die druk die je ervaart om een relatie te vinden die stabiel genoeg is om kinderen te krijgen lijkt me erg lastig. Soms zou het wel fijn zijn als je gewoon pats boem tegen de juiste persoon aanloopt zodat je door kan gaan naar een volgende fase in je leven.
Ik reageer even in het algemeen op wat er over mijn situatie geschreven is.

Ik heb lang nagedacht, en ben tot de conclusie gekomen dat ik toch graag hem en mezelf de kans wil geven. Ik zal eerlijk tegen hem zijn, en dan mag hij bepalen of hij dat wil. Ik laat hem uiteraard vrij in zijn keuze of hij het wel ziet zitten om voorzichtig en heel rustig een eventuele relatie op te bouwen.
Attraverso schreef:
28-04-2021 09:05
Heel leuk om dat te lezen Datertje, ziet er naar uit dat jullie goed op dreef zijn.

Wandelman zit definitief in de friendzone, morgen daar maar eens duidelijk over zijn. Hij maakte een opmerking omdat ik geen oorringen droeg op onze afspraak. Dat lijkt hij belangrijk te vinden. En gelakte nagels. Maar hij komt niet van onder zijn kerktoren uit en heeft een heel povere smaak wat muziek en cultuur betreft.
Wat heb je er toch gekke mensen tussen zitten zeg. Wat maken oorringen en nagellak nou uit. Wil je hem überhaupt nog wel contact met hem?
Datertje schreef:
28-04-2021 08:31
Lief dat je het vraagt we zijn vandaag voor de zesde dag oprij samen.
We zitten nu bij lief thuis. Hond heeft het hier enorm naar haar zin. Vandaag moet ik effe thuis werken. Dus nog een bakkie en dan aan het werk. Vrijdag komt er een einde aan ons samenzijn dan komen zijn kids weer thuis en moet ik weer werken.

Dus jaaaaahhhh nog steeds in love :love:
Dit klinkt wel echt heel erg goed en leuk. Wat fijn voor je Datertje
Vandaag nog iets geks meegemaakt en ik voel me er ongemakkelijk bij.

Ik was op mijn werk gevallen (best hard), ik moest daar even van bij komen en bleef dus zitten op de grond. Toen kwam een collega bij me zitten, hij bracht een glaasje water en toen begon hij over mijn rug te wrijven. Ik zocht daar in eerste instantie niks achter want hij is getrouwd maar na verloop van tijd voelde het toch wel een beetje te intiem. Hoop dat jullie snappen wat ik bedoel.

Soms snap ik getrouwde mannen niet hoor.
Alle reacties Link kopieren
moeras schreef:
28-04-2021 19:50
Ik reageer even in het algemeen op wat er over mijn situatie geschreven is.

Ik heb lang nagedacht, en ben tot de conclusie gekomen dat ik toch graag hem en mezelf de kans wil geven. Ik zal eerlijk tegen hem zijn, en dan mag hij bepalen of hij dat wil. Ik laat hem uiteraard vrij in zijn keuze of hij het wel ziet zitten om voorzichtig en heel rustig een eventuele relatie op te bouwen.
Klinkt goed toch, aangeven wat je wil, en dan is het aan hem..
Hoop voor jou dat hij je die ruimte wil en kan geven..
Mimali schreef:
28-04-2021 20:19
Klinkt goed toch, aangeven wat je wil, en dan is het aan hem..
Hoop voor jou dat hij je die ruimte wil en kan geven..
Ik denk ook dat het goed is.

Ik hoop ook dat hij mij die ruimte wil en kan geven
moeras schreef:
28-04-2021 19:50
Ik reageer even in het algemeen op wat er over mijn situatie geschreven is.

Ik heb lang nagedacht, en ben tot de conclusie gekomen dat ik toch graag hem en mezelf de kans wil geven. Ik zal eerlijk tegen hem zijn, en dan mag hij bepalen of hij dat wil. Ik laat hem uiteraard vrij in zijn keuze of hij het wel ziet zitten om voorzichtig en heel rustig een eventuele relatie op te bouwen.
Blij om te horen, want volgens mij passen jullie goed bij elkaar. Ik hoop dat hij jouw tempo wil aanhouden.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven