Relaties
alle pijlers
Stiefkind van de rekening (Docu van Zembla)
vrijdag 15 december 2017 om 10:16
De documentaire 'stiefkind van de rekening' van Zembla.
Zembla onderzoekt hoe het komt dat twee op de drie samengestelde gezinnen sneuvelt en wat dit voor de betrokken kinderen betekent.
Een op de drie eerste huwelijken strandt, maar wat je minder vaak hoort is dat twee van de drie tweede huwelijken mislukt. De meeste samengestelde gezinnen halen het niet.
Het aantal stiefgezinnen in Nederland is sinds 1998 gestegen tot 150.000 gezinnen in 2007. In deze stiefgezinnen wonen volgens het CBS ruim 280.000 kinderen. Volgens eigen onderzoek is het aantal hoger namelijk 200.000 gezinnen.
Het CBS vermeld verder dat in 84 procent van de stiefgezinnen alle stiefkinderen uit een eerdere relatie van de moeder komen. In 13 procent van de stiefgezinnen zijn alle stiefkinderen afkomstig uit een eerdere relatie van de vader. In ongeveer 3 procent van de stiefgezinnen komen kinderen voor uit eerdere relaties van zowel de moeder als de vader. Overigens krijgen in ongeveer een derde van alle stiefgezinnen de ouders ook een of meer gezamenlijke kinderen.
De documentaire 'Stiefkind van de rekening' van Zembla hakte er bij mij wel in, je ziet ook de kant van de kinderen en dat is wel erg moeilijk, zij kiezen er namelijk niet voor, en maken zo soms meerdere scheidingen mee.
Wat vonden jullie van de documentaire? Wat viel je op?
En heb je zelf stiefkinderen of een samengesteld gezin? Hoe werkt dat bij jullie en wat vond je dan van deze documentaire?
Voor wie het niet gezien heeft, het is een korte documentaire van 36 minuten, en hier is de link, is wel echt de moeite waard!
https://www.npo.nl/zembla-stiefkind-van ... _101384725
Zembla onderzoekt hoe het komt dat twee op de drie samengestelde gezinnen sneuvelt en wat dit voor de betrokken kinderen betekent.
Een op de drie eerste huwelijken strandt, maar wat je minder vaak hoort is dat twee van de drie tweede huwelijken mislukt. De meeste samengestelde gezinnen halen het niet.
Het aantal stiefgezinnen in Nederland is sinds 1998 gestegen tot 150.000 gezinnen in 2007. In deze stiefgezinnen wonen volgens het CBS ruim 280.000 kinderen. Volgens eigen onderzoek is het aantal hoger namelijk 200.000 gezinnen.
Het CBS vermeld verder dat in 84 procent van de stiefgezinnen alle stiefkinderen uit een eerdere relatie van de moeder komen. In 13 procent van de stiefgezinnen zijn alle stiefkinderen afkomstig uit een eerdere relatie van de vader. In ongeveer 3 procent van de stiefgezinnen komen kinderen voor uit eerdere relaties van zowel de moeder als de vader. Overigens krijgen in ongeveer een derde van alle stiefgezinnen de ouders ook een of meer gezamenlijke kinderen.
De documentaire 'Stiefkind van de rekening' van Zembla hakte er bij mij wel in, je ziet ook de kant van de kinderen en dat is wel erg moeilijk, zij kiezen er namelijk niet voor, en maken zo soms meerdere scheidingen mee.
Wat vonden jullie van de documentaire? Wat viel je op?
En heb je zelf stiefkinderen of een samengesteld gezin? Hoe werkt dat bij jullie en wat vond je dan van deze documentaire?
Voor wie het niet gezien heeft, het is een korte documentaire van 36 minuten, en hier is de link, is wel echt de moeite waard!
https://www.npo.nl/zembla-stiefkind-van ... _101384725
vrijdag 15 december 2017 om 14:49
Is ook weer zo inderdaad.Bumba1985 schreef: ↑15-12-2017 14:21Mee eens, maar tegelijkertijd vind ik ook dat die vader ook wel wat beter mocht nadenken hoe het voor zijn kinderen is. Dit gezin had co-ouderschap, dus 1 week wél de kinderen en 1 week niet, dan vraag ik me af waarom die vader dan persé in het weekend dat de kids er waren de hort op wil. Doe dat dan in de vrije weekenden. Die vader zette zijn kinderen absoluut niet op de eerste plaats. En dat is ZIJN taak, niet die van zijn nieuwe partner. Blijkbaar was het al zo uit de klauwen gelopen dat ze bijna eraan dachten om uit elkaar te gaan. Dat doe je ook niet nadat zoiets één keer voorvalt. Waarschijnlijk zit daar nog wel wat meer achter, heb ik zo het vermoeden.
vrijdag 15 december 2017 om 14:51
Docu nog niet gezien, weet ook niet of ik er zin in heb, als ik het zo lees. Vriend en ik hebben allebei twee kinderen uit een eerdere relatie en wij latten. Zeer Bewust. Kinderen staan blij ons allebei op 1.
Ik ben er soms wel als zijn kinderen er zijn en vice versa, maar niet altijd. We gaan soms ook kijken bij sportwedstrijden van elkaars kinderen enzo, zijn betrokken. Maar verder... eigen huizen, eigen regels etc. Bevalt prima.
Ik ben er soms wel als zijn kinderen er zijn en vice versa, maar niet altijd. We gaan soms ook kijken bij sportwedstrijden van elkaars kinderen enzo, zijn betrokken. Maar verder... eigen huizen, eigen regels etc. Bevalt prima.
vrijdag 15 december 2017 om 14:59
Ik zag gisteravond een reclame voorbij komen waarin een gescheiden gezin werd uitgebeeld. Het is kerst en de vader brengt zijn dochter naar haar moeder, die de tafel al gedekt heeft voor haar nieuwe vriend en nieuwe schoonouders, maar voordat de dochter naar huis werd gebracht had ze nog snel even een gourmetschaaltje onder de boom bij haar vader gelegd, als hint, blijkbaar is volgens haar de tafel niet compleet zonder haar vader. Op het einde van de reclame schuift de vader dankbaar aan bij zijn kinderen, ex en haar nieuwe vriend en schoonouders.
Anders had haar vader kerst alleen gevierd.
Mooie, ontroerende reclameboodschap voor hoe het zou moeten.
Vredig in harmonie met elkaar leven.
Ik durf niet met zekerheid te zeggen van wie of wat de reclame afkwam, dacht dat het van de Coop was.
De docu heb ik nog niet gezien, maar ga hem nog zeker wel kijken.
Anders had haar vader kerst alleen gevierd.
Mooie, ontroerende reclameboodschap voor hoe het zou moeten.
Vredig in harmonie met elkaar leven.
Ik durf niet met zekerheid te zeggen van wie of wat de reclame afkwam, dacht dat het van de Coop was.
De docu heb ik nog niet gezien, maar ga hem nog zeker wel kijken.
anoniem_330891 wijzigde dit bericht op 15-12-2017 15:01
4.01% gewijzigd
We turn the Cube and it twists us. — Professor Rubik
vrijdag 15 december 2017 om 15:00
vrijdag 15 december 2017 om 15:08
mlle schreef: ↑15-12-2017 14:59Ik zag gisteravond een reclame voorbij komen waarin een gescheiden gezin werd uitgebeeld. Het is kerst en de vader brengt zijn dochter naar haar moeder, die de tafel al gedekt heeft voor haar nieuwe vriend en nieuwe schoonouders, maar voordat de dochter naar huis werd gebracht had ze nog snel even een gourmetschaaltje onder de boom bij haar vader gelegd, als hint, blijkbaar is volgens haar de tafel niet compleet zonder haar vader. Op het einde van de reclame schuift de vader dankbaar aan bij zijn kinderen, ex en haar nieuwe vriend en schoonouders.
Anders had haar vader kerst alleen gevierd.
Mooie, ontroerende reclameboodschap voor hoe het zou moeten.
Vredig in harmonie met elkaar leven.
Ik durf niet met zekerheid te zeggen van wie of wat de reclame afkwam, dacht dat het van de Coop was.
De docu heb ik nog niet gezien, maar ga hem nog zeker wel kijken.
Ja, dat is een reclame van de Plus supermarkt. Ik vond die zeer ontroerend...
vrijdag 15 december 2017 om 15:29
Ik heb die reclame benoemd in het Irritante reclame topic. Omdat ik het een slecht teken vind als die ouders er alleen met kerst samen voor dat kind kunnen zijn. En het geeft bij mij het gevoel dat het kind nu verantwoordelijk is voor het geluk van de vader. En dat mag niet zo zijn. Ik vind het dus een slechte reclame. Maar goed, ik ga weer on topic; ik ga nu de docu kijken.
Als je minder wil moeten, moet je minder willen.
vrijdag 15 december 2017 om 15:38
Helaas is dat laatste iets dat ik ook in mijn omgeving wel zie. Vaak spelen er financiele motieven mee. Ik heb afstand genomen van een vriendin die relatie 1 met kind met achteraf een volgens haar monster, daarna hals over kop want zo verliefd en kind 2 met jawel, weer een achteraf monster.valentinamaria schreef: ↑15-12-2017 14:26zijn vaak van die mannen die een nieuwe relatie beginnen omdat ze geen zin hebben om voor hun kinderen te zorgen.
daar is de nieuwe partner dan voor.
en bij de nieuwe partner draait het vaak om geld.
Monster 2 had in begin van de relatie een leuke baan dus het eerste jaar feest, daarna van de regen in de drup.
Nu druk aan het daten en kinderen zijn dit jaar al mee geweest met een andere heer op vakantie.
Was achteraf ook ineens een heel nare man maar wel een leuke vakantie hoor, kinderen hadden niks gemerkt.
Ik vind daar dus wel wat van.
vrijdag 15 december 2017 om 16:31
Als ik het zo lees, vind ik dat ook. Docu nog niet gezien. Hier inmiddels 7 jaar samen met man, die co-ouderschap heeft over z'n drie zoons. Samen nog een zoontje gekregen. De oudsten zijn stapelgek op hun broertje en zijn alledrie hele gewone, blije kinderen die het goed doen op school.karin12345 schreef: ↑15-12-2017 14:20Een gemiste kans, dat er niet tenminste een gezin bij was, waar het wel goed heeft uitgepakt.
Waarbij alle betrokken ouders hun beste beentje hebben voorgezet om het nieuwe huwelijk te laten slagen en alle betrokken kinderen blij zijn met de situatie zoals die nu is (of was).
Het kost misschien een beetje zoeken, maar die zullen er toch ook zijn?
Uiteraard is een kerngezin voor kinderen fijner, dat ontken ik niet (alleen al vanwege het gesleep met bijv. schoolspullen). Maar in deze situatie maken man en ik er samen het allerbeste van en geloof ik oprecht dat ze het fijner hebben dan wanneer man alleenstaande ouder was gebleven.
vrijdag 15 december 2017 om 16:36
Onderdeel van het samen kinderen krijgen zou moeten zijn dat je er met dit gezin, op 1 of andere manier, tot hun 18e met deze of met geen enkele partner samenwoont.winterqueen schreef: ↑15-12-2017 12:44Ik moet de docu nog kijken. Maar ik vind dit lastig. Moeten ouders die niet meer van elkaar houden dan maar 'voor de kinderen' bij elkaar blijven, terwijl ze daar doodongelukkig van worden? Dat brengt volgens mij ook een hoop ongezonde spanning met zich mee. Overigens vind ik ook dat mensen in het algemeen wat beter moeten nadenken over het krijgen van kinderen, maar dat is misschien een beetje off topic.
Het is puur egoïsme eerder met een nieuwe partner te willen hokken.
Dus bij elkaar blijven is niet verplicht, maar tot de kinderen volwassenen zijn is de deal die je wat mij betreft sluit 'geen ander gezin'. Rondneuken en latten staat je dan nog steeds vrij.
Hoe moeilijk is dat nou?
vrijdag 15 december 2017 om 16:37
Dit, helemaal mee eens. Hartverscheurend dat meisje.. 'Ze was nog steeds mijn Lily', heb echt een traantje weg gepinkt..honingbijtje schreef: ↑15-12-2017 16:36Onderdeel van het samen kinderen krijgen zou moeten zijn dat je er met dit gezin, op 1 of andere manier, tot hun 18e met deze of met geen enkele partner samenwoont.
Het is puur egoïsme eerder met een nieuwe partner te willen hokken.
Dus bij elkaar blijven is niet verplicht, maar tot de kinderen volwassenen zijn is de deal die je wat mij betreft sluit 'geen ander gezin'. Rondneuken en latten staat je dan nog steeds vrij.
Hoe moeilijk is dat nou?
vrijdag 15 december 2017 om 17:23
Haha, ik moest die reclame van een vriendin kijken want volgens haar, ze had de reclame eerst verkeerd begrepen, was die vader zielig, omdat gescheiden vaders over het algemeen het minst kerst vieren met hun kinderen, die zijn dan meestal bij hun moeder. Daar zit in principe ook wel wat in, vond ik. Dus ik moest kijken van haar, maar toen we samen hadden gekeken bleek het verhaal toch net een minder zielig einde te hebben.SweetFirefly schreef: ↑15-12-2017 15:29Ik heb die reclame benoemd in het Irritante reclame topic. Omdat ik het een slecht teken vind als die ouders er alleen met kerst samen voor dat kind kunnen zijn. En het geeft bij mij het gevoel dat het kind nu verantwoordelijk is voor het geluk van de vader. En dat mag niet zo zijn. Ik vind het dus een slechte reclame. Maar goed, ik ga weer on topic; ik ga nu de docu kijken.
Maar ook jij hebt een punt, het zou voor dat meisje elke dag kerst moeten zijn, ze zou geen van beiden ooit moeten missen. Beide ouders zijn onmisbaar voor een goede ontwikkeling van een mens. En wij volwassenen weten dat eigenlijk meestal wel, maar er zijn factoren in ons en om ons heen die ons soms doen vergeten ons verstand te gebruiken en raken dan in een soort droomtoestand.
We turn the Cube and it twists us. — Professor Rubik
vrijdag 15 december 2017 om 17:30
Ik ben het hier toch niet helemaal mee eens. Niet iedere scheiding is met co ouderschap en het was hier hartbrekend om te zien hoe mijn ene broertje opknapte van een vaderfiguur in zijn leven. Er was zelfs een stiefvader die na het uitgaan van de relatie nog contact met alleen dat broertje heeft gehad een tijdje.honingbijtje schreef: ↑15-12-2017 16:36Onderdeel van het samen kinderen krijgen zou moeten zijn dat je er met dit gezin, op 1 of andere manier, tot hun 18e met deze of met geen enkele partner samenwoont.
Het is puur egoïsme eerder met een nieuwe partner te willen hokken.
Dus bij elkaar blijven is niet verplicht, maar tot de kinderen volwassenen zijn is de deal die je wat mij betreft sluit 'geen ander gezin'. Rondneuken en latten staat je dan nog steeds vrij.
Hoe moeilijk is dat nou?
En wij kijken daar ook allemaal positief op terug, hele lieve man. Het maakt niet veel uit van wie je liefde krijgt, als je het maar krijgt denk ik. Het zijn niet allemaal worst case scenario's.
vrijdag 15 december 2017 om 17:38
Nee dan die vent van haar die dus rustig een oppas neemt voor zijn eigen kinderen omdat hij zo nodig de hort op moet. Leuke boodschap die je als kind daar krijgt van je vader (en stiefmoeder). Leuke relatie ook. Wat een droefenis, wat een treurigheid.
vrijdag 15 december 2017 om 17:39
Ik ben het wel met je eens. Als je kiest voor het gezin, dan maak je die keuze echt voor het leven. Dat moet je heel letterlijk zien. Je tekent een fulltime contract voor het leven, niet voor soms heel even. Dat leven moet je alles geven wat het nodig heeft om zich gezond te ontwikkelen.honingbijtje schreef: ↑15-12-2017 16:36Onderdeel van het samen kinderen krijgen zou moeten zijn dat je er met dit gezin, op 1 of andere manier, tot hun 18e met deze of met geen enkele partner samenwoont.
Het is puur egoïsme eerder met een nieuwe partner te willen hokken.
Dus bij elkaar blijven is niet verplicht, maar tot de kinderen volwassenen zijn is de deal die je wat mij betreft sluit 'geen ander gezin'. Rondneuken en latten staat je dan nog steeds vrij.
Hoe moeilijk is dat nou?
anoniem_330891 wijzigde dit bericht op 15-12-2017 17:49
5.33% gewijzigd
We turn the Cube and it twists us. — Professor Rubik
vrijdag 15 december 2017 om 17:41
Het-groepje schreef: ↑15-12-2017 17:30Het maakt niet veel uit van wie je liefde krijgt, als je het maar krijgt denk ik.
Ik weet niet of ik het daarmee eens ben. Het aller- allerbelangrijkste is toch dat je die liefde krijgt van je biologische ouders, onvoorwaardelijke (ouder)liefde.
Dat het niet veel uitmaakt van wie, dat geloof ik niet helemaal zo. En ja, die ouderliefde kan zeker blijven na een scheiding.
Dat het niet allemaal worst case scenario's zijn weet ik wel, maar feit is wel dat het grote merendeel strandt en niet echt altijd ideaal is.
vrijdag 15 december 2017 om 17:46
Dat beide ouders er altijd voor hun kind zullen zijn is ideaal, maar niet essentieel, goede verzorgers kunnen de schade van het gemis van één of beide ouders ook opvangen, voor een belangrijk deel beperken.LAgirl82 schreef: ↑15-12-2017 17:41Ik weet niet of ik het daarmee eens ben. Het aller- allerbelangrijkste is toch dat je die liefde krijgt van je biologische ouders, onvoorwaardelijke (ouder)liefde.
Dat het niet veel uitmaakt van wie, dat geloof ik niet helemaal zo. En ja, die ouderliefde kan zeker blijven na een scheiding.
Dat het niet allemaal worst case scenario's zijn weet ik wel, maar feit is wel dat het grote merendeel strandt en niet echt altijd ideaal is.
We turn the Cube and it twists us. — Professor Rubik
vrijdag 15 december 2017 om 17:50
vrijdag 15 december 2017 om 18:03
C'est la vie. Iedereen loopt wel (een beetje) schade op, het is ook niet te voorspellen hoeveel invloed de opgelopen schade op iemand zal hebben. Maar het scheelt wel een hoop als er altijd mensen zijn op wie je onvoorwaardelijk kunt terugvallen, dat je een basis hebt, grond onder je voeten.
Totdat je groot en sterk genoeg bent opgevoed om op eigen benen te staan.
anoniem_330891 wijzigde dit bericht op 15-12-2017 18:05
8.47% gewijzigd
We turn the Cube and it twists us. — Professor Rubik
vrijdag 15 december 2017 om 18:04
Ik heb de docu gezien. Zelf kom ik uit een gebroken en later een samengesteld gezin, waarbij ook het samengestelde gezin uit elkaar is gevallen. Herkenbare emoties die ik zag bij de kinderen in de docu. Het tekent je als mens voor het leven, op veel fronten. Ik neem vooral mijn moeder ook kwalijk dat ze haar kinderen nooit op èèn heeft gezet. In mijn eigen leven, in rol als vrouw en als moeder is èèn ding in ieder geval heel zeker; mocht mijn gezin uit elkaar vallen dan zal ik nooit, maar dan ook echt nooit aan een samengesteld gezin beginnen. Dan blijf ik liever alleen. Alles ten behoeve van mijn dierbaarste bezit, mijn kinderen.
vrijdag 15 december 2017 om 19:13
Ligt aan de omstandigheden. Zoon vroeg hier aan man wanneer hij nou eens bleef logeren. Hij was toen 7. Twee jaar later vroeg hij wanneer man bij ons kwam wonen. Ze zijn twee handen op 1 buik.honingbijtje schreef: ↑15-12-2017 16:36Onderdeel van het samen kinderen krijgen zou moeten zijn dat je er met dit gezin, op 1 of andere manier, tot hun 18e met deze of met geen enkele partner samenwoont.
Het is puur egoïsme eerder met een nieuwe partner te willen hokken.
Dus bij elkaar blijven is niet verplicht, maar tot de kinderen volwassenen zijn is de deal die je wat mij betreft sluit 'geen ander gezin'. Rondneuken en latten staat je dan nog steeds vrij.
Hoe moeilijk is dat nou?
Wat eerder ook gezegd werd, hij bespreekt met man andere dingen dan met mij of papa.
vrijdag 15 december 2017 om 19:13
Ik vond de docu heftig, maar behoorlijk realistisch. Mijn stiefzoon is al bijna zes jaar in mijn leven, vanaf 9 maanden oude baby. We hebben co ouderschap en nog een zoontje van nu 3 maanden. Bij ons gaat het erg goed en met de komst van de baby kan ik oprecht zeggen dat ik evenveel van beide jongens houd. Denk dat wij veel geluk hebben gehad: ik had destijds geen eigen kids, we waren beide jong, stiefzoon nog een baby, prima contact met de moeder etc.
Ik zie nu dat bij zijn moeder (haar vriend heeft 2 kids, ze wonen samen) het pittiger is. Kinderen ouder, rivaliteit als opvoeders, geschiedenis etc. Het doet me vaak pijn om te zien en -hoe hypocriet misschien ook- ik had liever gezien dat ze latten. Voorlopig duimem dat het duurzaam is en stiefzoon er niet teveel last van ondervind.
Ik zie nu dat bij zijn moeder (haar vriend heeft 2 kids, ze wonen samen) het pittiger is. Kinderen ouder, rivaliteit als opvoeders, geschiedenis etc. Het doet me vaak pijn om te zien en -hoe hypocriet misschien ook- ik had liever gezien dat ze latten. Voorlopig duimem dat het duurzaam is en stiefzoon er niet teveel last van ondervind.
vrijdag 15 december 2017 om 19:19
Ik herken dit helemaal. Kinderen van een ander gezin hebben gewoon een andere nestgeur. En je moet er maar mee dealen, terwijl je ze als kind niet uitzoekt.hamertje schreef: ↑15-12-2017 19:13Ik vond de docu heftig, maar behoorlijk realistisch. Mijn stiefzoon is al bijna zes jaar in mijn leven, vanaf 9 maanden oude baby. We hebben co ouderschap en nog een zoontje van nu 3 maanden. Bij ons gaat het erg goed en met de komst van de baby kan ik oprecht zeggen dat ik evenveel van beide jongens houd. Denk dat wij veel geluk hebben gehad: ik had destijds geen eigen kids, we waren beide jong, stiefzoon nog een baby, prima contact met de moeder etc.
Ik zie nu dat bij zijn moeder (haar vriend heeft 2 kids, ze wonen samen) het pittiger is. Kinderen ouder, rivaliteit als opvoeders, geschiedenis etc. Het doet me vaak pijn om te zien en -hoe hypocriet misschien ook- ik had liever gezien dat ze latten. Voorlopig duimem dat het duurzaam is en stiefzoon er niet teveel last van ondervind.
Als er een volwassene bijkomt, lever je een klein beetje van je ouder in, maar krijg je veel van de nieuwe weer terug.
Brengt die volwassene kinderen mee, dan lever je veel meer van je eigen ouder in, terwijl de andere volwassene minder te geven heeft, want die is ook druk met zijn of haar eigen kinderen.
vrijdag 15 december 2017 om 23:56
Ik heb de docu nog niet gezien, op een of andere manier kan ik me er niet toe zetten. Bang voor de emoties die het gaat losmaken bij mij. Ik zit hier namelijk midden in, of beter gezegd mijn kinderen. Een kind ziet vader al niet meer en met het andere kind gaat het niet goed. Er is 0,0 communicatie mogelijk met de nieuwe partner van vader, heb haar nog nooit gezien of gesproken en vader zelf heeft ook maar voor het gemak de stekker eruit getrokken en laat niks meer van zich horen. Alle communicatie gaat via kind nu en dat is veel te belastend voor een kind. Echt, het egoïsme is stuitend. Alles en iedereen moet wijken voor hun geluk, zelfs zijn eigen kinderen. Het doet me zoveel verdriet om te zien dat de kinderen wederom in de knel raken, maar met dat verdriet sta ik geheel alleen en er word ook verder niets mee gedaan. Ik word als moeder niet gehoord en word volledig aan de kant geschoven. Ik voel me zo machteloos.
zaterdag 16 december 2017 om 07:52
