Relaties
alle pijlers
Verder na bedrog, hoe?
vrijdag 13 mei 2016 om 07:48
Dit is het vervolg van het "partner biecht op...' topic
Partner biecht op...
In dit topic hoop ik mensen te spreken die weten wat het is om verder te leven nadat je vertrouwen geschonden is in je relatie. Wat is de impact op je relatie, als je hoort dat je partner je bedrogen heeft?
Vreemdgaan, hoerenbezoek, een eenmalig slippertje, een langdurig dubbelleven.?
Waar ga je doorheen, en wat doet je beslissen om weg te gaan of toch te blijven?
In het vorige topic liepen de emoties vaak hoog op. Dat is logisch.
Toch werd er (meestal) vanuit respect gereageerd, en dat was helpend.
Dus geef gerust je mening, alle standpunten zijn welkom, maar spreek elkaar aan zoals je zelf ook aangesproken zou willen worden.
Mijn achtergrond:
Ik hoorde 3 weken geleden dat mijn man al zeker 15 jaar van ons 20 jarige huwelijk af en toe naar de hoeren gaat. Ons huwelijk was verder goed. Twee (puber)zoons. Niemand weet dit nog, en dat valt me zwaar. Hij is totaal ongeveer 25x geweest. En dan nog 3 a 4x zoveel keer om te 'kijken' in die hoeren straat. Om de kick vd spanning.
Vroeger riep ik van: 'Als mijn vriend/man ooit vreemd zou gaan, dan schop ik hem er uit!
Geen twijfel mogelijk. 'Zoiets PIK je toch zeker niet?'
Maar nu, in de situatie, een situatie die ik nooit aan heb zien komen, voelt alles anders.
Niet meer duidelijk, maar vol twijfels en pijn. Hoe kan het dat ik dit nooit gemerkt heb? Waren er dan geen enkele signalen? Wat zegt dat over mij? Heb ik dan zo'n plank voor mijn kop? Of is hij zo'n briljant leugenaar? Was alles een leugen? Ook die mooie, liefdevolle intieme momenten? Ik kijk naar de scherven van mijn huwelijk en weet niet of ik dit nog kan lijmen. We kunnen 'door', maar kan ik hem ooit nog vertrouwen?
Ik word heen en weer geslingerd tussen woede, machteloosheid en verdriet. Alles waar ik in geloofde is onzeker geworden.
Ik hoop hier mensen te 'spreken ' die ook ooit bedrogen zijn. Ik ben benieuwd hoe die het hebben aangepakt. Ik wil nu -voorlopig- 'door'. Alles staat in de 'pauze-stand'. Hij woont hier in huis, slaapt apart. Als de emotionele rollercoaster wat vaart vermindert, het stof wat optrekt, dan hoop ik dat ik zie (voel? ) hoe de toekomst er uit ziet.
Hij gaat binnenkort hulp krijgen bij Rodersana, (ambulant, gesprekken,) om zijn seksverslaving aan te pakken. Ik heb nu 3x een gesprek gehad met mijn huisarts om even te kunnen ventileren.
Alle mensen die ik ken, staan of te ver weg van me, of te dichtbij, om dit tegen te kunnen vertellen.
De jongens mogen dit niet te weten komen; hoe erg ik dit ook vind, hij is een geweldige vader voor ze en dat beeld wil ik ze niet ontnemen.
Ben nu aan het zoeken naar een 'luisterend oor' in de hulpverlening.
Een gespreksgroep v lotgenoten ofzo. Partners van seksverslaafden. Partners van 'cheaters'. Zoiets. Maar ben nog niets tegengekomen. (Niet iets zonder een bepaalde religie.)
Want ik vraag me af hoe je omgaat met deze wisselende buien. Het ene moment zie ik geen enkele mogelijkheid meer, het volgende moment voel ik nog steeds die band, die liefde, (ookal haat ik hem tegelijkertijd).
Vraag me af of het mogelijk is om dat vertrouwen terug te krijgen.
En of jou dat dus gelukt is. Of niet. En hoe dat ging.
Partner biecht op...
In dit topic hoop ik mensen te spreken die weten wat het is om verder te leven nadat je vertrouwen geschonden is in je relatie. Wat is de impact op je relatie, als je hoort dat je partner je bedrogen heeft?
Vreemdgaan, hoerenbezoek, een eenmalig slippertje, een langdurig dubbelleven.?
Waar ga je doorheen, en wat doet je beslissen om weg te gaan of toch te blijven?
In het vorige topic liepen de emoties vaak hoog op. Dat is logisch.
Toch werd er (meestal) vanuit respect gereageerd, en dat was helpend.
Dus geef gerust je mening, alle standpunten zijn welkom, maar spreek elkaar aan zoals je zelf ook aangesproken zou willen worden.
Mijn achtergrond:
Ik hoorde 3 weken geleden dat mijn man al zeker 15 jaar van ons 20 jarige huwelijk af en toe naar de hoeren gaat. Ons huwelijk was verder goed. Twee (puber)zoons. Niemand weet dit nog, en dat valt me zwaar. Hij is totaal ongeveer 25x geweest. En dan nog 3 a 4x zoveel keer om te 'kijken' in die hoeren straat. Om de kick vd spanning.
Vroeger riep ik van: 'Als mijn vriend/man ooit vreemd zou gaan, dan schop ik hem er uit!
Geen twijfel mogelijk. 'Zoiets PIK je toch zeker niet?'
Maar nu, in de situatie, een situatie die ik nooit aan heb zien komen, voelt alles anders.
Niet meer duidelijk, maar vol twijfels en pijn. Hoe kan het dat ik dit nooit gemerkt heb? Waren er dan geen enkele signalen? Wat zegt dat over mij? Heb ik dan zo'n plank voor mijn kop? Of is hij zo'n briljant leugenaar? Was alles een leugen? Ook die mooie, liefdevolle intieme momenten? Ik kijk naar de scherven van mijn huwelijk en weet niet of ik dit nog kan lijmen. We kunnen 'door', maar kan ik hem ooit nog vertrouwen?
Ik word heen en weer geslingerd tussen woede, machteloosheid en verdriet. Alles waar ik in geloofde is onzeker geworden.
Ik hoop hier mensen te 'spreken ' die ook ooit bedrogen zijn. Ik ben benieuwd hoe die het hebben aangepakt. Ik wil nu -voorlopig- 'door'. Alles staat in de 'pauze-stand'. Hij woont hier in huis, slaapt apart. Als de emotionele rollercoaster wat vaart vermindert, het stof wat optrekt, dan hoop ik dat ik zie (voel? ) hoe de toekomst er uit ziet.
Hij gaat binnenkort hulp krijgen bij Rodersana, (ambulant, gesprekken,) om zijn seksverslaving aan te pakken. Ik heb nu 3x een gesprek gehad met mijn huisarts om even te kunnen ventileren.
Alle mensen die ik ken, staan of te ver weg van me, of te dichtbij, om dit tegen te kunnen vertellen.
De jongens mogen dit niet te weten komen; hoe erg ik dit ook vind, hij is een geweldige vader voor ze en dat beeld wil ik ze niet ontnemen.
Ben nu aan het zoeken naar een 'luisterend oor' in de hulpverlening.
Een gespreksgroep v lotgenoten ofzo. Partners van seksverslaafden. Partners van 'cheaters'. Zoiets. Maar ben nog niets tegengekomen. (Niet iets zonder een bepaalde religie.)
Want ik vraag me af hoe je omgaat met deze wisselende buien. Het ene moment zie ik geen enkele mogelijkheid meer, het volgende moment voel ik nog steeds die band, die liefde, (ookal haat ik hem tegelijkertijd).
Vraag me af of het mogelijk is om dat vertrouwen terug te krijgen.
En of jou dat dus gelukt is. Of niet. En hoe dat ging.
woensdag 29 juni 2016 om 19:04
quote:Zeeland1970 schreef op 29 juni 2016 @ 18:43:
Timetraveler : (quote: " ...(...) Accepteer hem zoals hij is met zijn overtuigingen, of reken hem hierop af en ga je eigen weg. (..) " )
Punt is dat het zijn overtuigingen niet zijn. Dit is vervormd stuk, een ongezonde manier van coping. Iets dat HIJ wil veranderen, niet (alleen) om mij.
Stel dat het om een alcoholverslaving zou gaan en ik zou hem steunen, zou dat dan iets veranderen?Steunen is geen probleem. Bij steunen komt hij bij jou met zijn probleem, schenk jij een kop thee in en bent een luisterend oor. Bijvoorbeeld. Dat vind ik iets anders dan dat jij steeds bij hem komt met het onderwerp. Dat lijkt meer op hulpverlening. Je bent continu bezig om hem te begrijpen. Waarom? Accepteren kun je het niet. Volgens mij zoek je alleen maar naar handvatten om hem te helpen. "Als ik weet hoe de vork in de steel zit dan kan het ook opgelost worden." Maar jij kunt hem niet veranderen. Het moet uit zichzelf komen.
Timetraveler : (quote: " ...(...) Accepteer hem zoals hij is met zijn overtuigingen, of reken hem hierop af en ga je eigen weg. (..) " )
Punt is dat het zijn overtuigingen niet zijn. Dit is vervormd stuk, een ongezonde manier van coping. Iets dat HIJ wil veranderen, niet (alleen) om mij.
Stel dat het om een alcoholverslaving zou gaan en ik zou hem steunen, zou dat dan iets veranderen?Steunen is geen probleem. Bij steunen komt hij bij jou met zijn probleem, schenk jij een kop thee in en bent een luisterend oor. Bijvoorbeeld. Dat vind ik iets anders dan dat jij steeds bij hem komt met het onderwerp. Dat lijkt meer op hulpverlening. Je bent continu bezig om hem te begrijpen. Waarom? Accepteren kun je het niet. Volgens mij zoek je alleen maar naar handvatten om hem te helpen. "Als ik weet hoe de vork in de steel zit dan kan het ook opgelost worden." Maar jij kunt hem niet veranderen. Het moet uit zichzelf komen.
woensdag 29 juni 2016 om 19:48
quote:Zeeland1970 schreef op 29 juni 2016 @ 18:43:
Timetraveler : (quote: " ...(...) Accepteer hem zoals hij is met zijn overtuigingen, of reken hem hierop af en ga je eigen weg. (..) " )
Punt is dat het zijn overtuigingen niet zijn. Dit is vervormd stuk, een ongezonde manier van coping. Iets dat HIJ wil veranderen, niet (alleen) om mij.
Stel dat het om een alcoholverslaving zou gaan en ik zou hem steunen, zou dat dan iets veranderen?
Dus hij heeft spijt van het misbruik van deze vrouwen? Maar hij kon niet anders? Of wat?
Ik vind zijn gedrag verwerpelijk, maar er zijn zoveel mannen die het doen. Ik zou wel willen weten waarom ja.
En ik kan me voorstellen dat oprechte spijt (moeilijk vast te stellen misschien?) zou kunnen leiden tot iemand vergeven. Los van het gegeven of je blijft of gaat. Als je gaat is het ook prettiger om niet verteerd te worden door woede, haat of andere negatieve emoties. Liever ga je door met je leven zonder dat je steeds verbitterd terug kijkt lijkt me.
Timetraveler : (quote: " ...(...) Accepteer hem zoals hij is met zijn overtuigingen, of reken hem hierop af en ga je eigen weg. (..) " )
Punt is dat het zijn overtuigingen niet zijn. Dit is vervormd stuk, een ongezonde manier van coping. Iets dat HIJ wil veranderen, niet (alleen) om mij.
Stel dat het om een alcoholverslaving zou gaan en ik zou hem steunen, zou dat dan iets veranderen?
Dus hij heeft spijt van het misbruik van deze vrouwen? Maar hij kon niet anders? Of wat?
Ik vind zijn gedrag verwerpelijk, maar er zijn zoveel mannen die het doen. Ik zou wel willen weten waarom ja.
En ik kan me voorstellen dat oprechte spijt (moeilijk vast te stellen misschien?) zou kunnen leiden tot iemand vergeven. Los van het gegeven of je blijft of gaat. Als je gaat is het ook prettiger om niet verteerd te worden door woede, haat of andere negatieve emoties. Liever ga je door met je leven zonder dat je steeds verbitterd terug kijkt lijkt me.
woensdag 29 juni 2016 om 20:34
quote:Timetraveler schreef op 29 juni 2016 @ 18:05:
[...]
Volgens mij moet je niet alles willen begrijpen, en dit is hier een goed voorbeeld van.
Je wéét dat hij dit tig jaren heeft gedaan, dat hij er geen moeite mee heeft, dat hij het niet afkeurt. Je
kiest er bewust voor (of toch niet..? Toch weer alleen per dag kiezen..?) om bij hem te blijven, dan kun je wat mij betreft ook niet te pas en te onpas zijn hoerenloperij voor zijn voeten blijven gooien bij elk willekeurig onderwerp. Je kunt hem niet als klei kneden in een poppetje wat jij leuk vindt, met dezelfde overtuigingen als jijzelf, zelfs bedrog geeft je daar geen vrijbrief voor, take it or leave it. Als hij naar de hoeren gaan niet oké had gevonden, dan had hij het gewoon niet gedaan, zo simpel is het. Je weet hoe hij in elkaar zit. Accepteer hem zoals hij is met zijn overtuigingen, of reken hem hierop af en ga je eigen weg. Je bent je er nu bewust van hoe hij is, dus vanaf nu (of vanaf het moment dat je achter het bedrog kwam) is bij hem blijven jouw eigen verantwoordelijkheid en niet die van hem. Maak een keuze.Ik heb gelezen, dat hij zich beroerd en vies voelde na ieder hoerenbezoek, dat hij het niet goed vond wat hij deed, maar dat hij het niet kon afremmen. Volgens mij wordt de man van Zeeland ook (deels) behandeld om zijn verslavingsgedrag om te leren zetten in ander gedrag. Was het maar zo simpel, dat hij het gewoon niet had gedaan, omdat hij het niet oké vond, dan was de oplossing even simpel voor Zeeland, wegwezen! Maar het ligt volgens mij een stuk ingewikkelder.
[...]
Volgens mij moet je niet alles willen begrijpen, en dit is hier een goed voorbeeld van.
Je wéét dat hij dit tig jaren heeft gedaan, dat hij er geen moeite mee heeft, dat hij het niet afkeurt. Je
kiest er bewust voor (of toch niet..? Toch weer alleen per dag kiezen..?) om bij hem te blijven, dan kun je wat mij betreft ook niet te pas en te onpas zijn hoerenloperij voor zijn voeten blijven gooien bij elk willekeurig onderwerp. Je kunt hem niet als klei kneden in een poppetje wat jij leuk vindt, met dezelfde overtuigingen als jijzelf, zelfs bedrog geeft je daar geen vrijbrief voor, take it or leave it. Als hij naar de hoeren gaan niet oké had gevonden, dan had hij het gewoon niet gedaan, zo simpel is het. Je weet hoe hij in elkaar zit. Accepteer hem zoals hij is met zijn overtuigingen, of reken hem hierop af en ga je eigen weg. Je bent je er nu bewust van hoe hij is, dus vanaf nu (of vanaf het moment dat je achter het bedrog kwam) is bij hem blijven jouw eigen verantwoordelijkheid en niet die van hem. Maak een keuze.Ik heb gelezen, dat hij zich beroerd en vies voelde na ieder hoerenbezoek, dat hij het niet goed vond wat hij deed, maar dat hij het niet kon afremmen. Volgens mij wordt de man van Zeeland ook (deels) behandeld om zijn verslavingsgedrag om te leren zetten in ander gedrag. Was het maar zo simpel, dat hij het gewoon niet had gedaan, omdat hij het niet oké vond, dan was de oplossing even simpel voor Zeeland, wegwezen! Maar het ligt volgens mij een stuk ingewikkelder.
woensdag 29 juni 2016 om 21:34
quote:Zeeland1970 schreef op 29 juni 2016 @ 17:26:
Ik wil/moet dit begrijpen. Niet eens om hem hierop af te rekenen, maar serieus, hoe kun je enerzijds dit soort verontwaardiging voelen en anderzijds naar een raamprostituee gaan..? Hoe splits je zoiets op in je hoofd?Waarschijnlijk nèt zo als jij dat doet.
Ik wil/moet dit begrijpen. Niet eens om hem hierop af te rekenen, maar serieus, hoe kun je enerzijds dit soort verontwaardiging voelen en anderzijds naar een raamprostituee gaan..? Hoe splits je zoiets op in je hoofd?Waarschijnlijk nèt zo als jij dat doet.
woensdag 29 juni 2016 om 22:21
quote:Zeeland1970 schreef op 29 juni 2016 @ 17:26:
Ieleen : (1ste alinea) Ja, goede vragen. Daar ga ik achter komen de komende tijd wrs. Ik weet dat ook niet precies. Maar ik voel wel dat er in de periode sinds ik het weet al veel veranderd is. In hoe ik me eerst bedonderd voelde, en dacht/wist dat ALLES één grote leugen was, alle liefde die ik ooit dacht te hebben gevoeld van hem voor mij, alle positieve gedachtes, alle verbinding, al die vele 'klik - momentjes ' Nu durf ik er op te vertrouwen dat dat géén leugen geweest is. Dat die liefde die ik voelde wèl oprecht is geweest, en toch ook kon bestaan naast... zijn bedrog. Dat is verschoven, hoe ik daar tegenaan keek. Er kwamen nieuwe vragen voor terug. Hoe dat dan kan, dat je je zo opsplitst. Hoe dat werkt.
Het is in beweging, het verandert.
Gisteren nog, hadden we een heftig gesprek over een programma op tv. Het ging over een soort v camping waar ze allemaal Poolse werknemers huisden en uitbuitten. Die moesten 700 euro huur betalen geloof ik voor een stacaravan. Hij was oprecht verontwaardigd. Waarna ik hem dus bevraagd over wat het verschil is. Tussen de uitgebuite hoertjes, en de Poolse arbeiders. Waar die grens dan voor hem ligt. Wat in zijn ogen het verschil is.
Ik wil/moet dit begrijpen. Niet eens om hem hierop af te rekenen, maar serieus, hoe kun je enerzijds dit soort verontwaardiging voelen en anderzijds naar een raamprostituee gaan..? Hoe splits je zoiets op in je hoofd?
Ik wil maar zeggen, het verandert. De feiten niet natuurlijk. Maar de gevoelens en manier van het onderzoeken en beleven wel. Mss is dat ook wat ik bedoel met de scherpe randjes van de pijn af halen.splitsen? is hij nu dissociatief? Hij splitst niet, hij heeft dit gewoon gedaan. Omdat zijn pik even meer prioriteit had dan zijn verontwaardiging over uitbuiting. Dat is geen psychiatrische aandoening hoor, het is egoisme. En het is jouw man.
Ieleen : (1ste alinea) Ja, goede vragen. Daar ga ik achter komen de komende tijd wrs. Ik weet dat ook niet precies. Maar ik voel wel dat er in de periode sinds ik het weet al veel veranderd is. In hoe ik me eerst bedonderd voelde, en dacht/wist dat ALLES één grote leugen was, alle liefde die ik ooit dacht te hebben gevoeld van hem voor mij, alle positieve gedachtes, alle verbinding, al die vele 'klik - momentjes ' Nu durf ik er op te vertrouwen dat dat géén leugen geweest is. Dat die liefde die ik voelde wèl oprecht is geweest, en toch ook kon bestaan naast... zijn bedrog. Dat is verschoven, hoe ik daar tegenaan keek. Er kwamen nieuwe vragen voor terug. Hoe dat dan kan, dat je je zo opsplitst. Hoe dat werkt.
Het is in beweging, het verandert.
Gisteren nog, hadden we een heftig gesprek over een programma op tv. Het ging over een soort v camping waar ze allemaal Poolse werknemers huisden en uitbuitten. Die moesten 700 euro huur betalen geloof ik voor een stacaravan. Hij was oprecht verontwaardigd. Waarna ik hem dus bevraagd over wat het verschil is. Tussen de uitgebuite hoertjes, en de Poolse arbeiders. Waar die grens dan voor hem ligt. Wat in zijn ogen het verschil is.
Ik wil/moet dit begrijpen. Niet eens om hem hierop af te rekenen, maar serieus, hoe kun je enerzijds dit soort verontwaardiging voelen en anderzijds naar een raamprostituee gaan..? Hoe splits je zoiets op in je hoofd?
Ik wil maar zeggen, het verandert. De feiten niet natuurlijk. Maar de gevoelens en manier van het onderzoeken en beleven wel. Mss is dat ook wat ik bedoel met de scherpe randjes van de pijn af halen.splitsen? is hij nu dissociatief? Hij splitst niet, hij heeft dit gewoon gedaan. Omdat zijn pik even meer prioriteit had dan zijn verontwaardiging over uitbuiting. Dat is geen psychiatrische aandoening hoor, het is egoisme. En het is jouw man.
woensdag 29 juni 2016 om 22:23
quote:Timetraveler schreef op 29 juni 2016 @ 18:05:
[...]
Volgens mij moet je niet alles willen begrijpen, en dit is hier een goed voorbeeld van.
Je wéét dat hij dit tig jaren heeft gedaan, dat hij er geen moeite mee heeft, dat hij het niet afkeurt. Je kiest er bewust voor (of toch niet..? Toch weer alleen per dag kiezen..?) om bij hem te blijven, dan kun je wat mij betreft ook niet te pas en te onpas zijn hoerenloperij voor zijn voeten blijven gooien bij elk willekeurig onderwerp. Je kunt hem niet als klei kneden in een poppetje wat jij leuk vindt, met dezelfde overtuigingen als jijzelf, zelfs bedrog geeft je daar geen vrijbrief voor, take it or leave it. Als hij naar de hoeren gaan niet oké had gevonden, dan had hij het gewoon niet gedaan, zo simpel is het. Je weet hoe hij in elkaar zit. Accepteer hem zoals hij is met zijn overtuigingen, of reken hem hierop af en ga je eigen weg. Je bent je er nu bewust van hoe hij is, dus vanaf nu (of vanaf het moment dat je achter het bedrog kwam) is bij hem blijven jouw eigen verantwoordelijkheid en niet die van hem. Maak een keuze.dit ja
[...]
Volgens mij moet je niet alles willen begrijpen, en dit is hier een goed voorbeeld van.
Je wéét dat hij dit tig jaren heeft gedaan, dat hij er geen moeite mee heeft, dat hij het niet afkeurt. Je kiest er bewust voor (of toch niet..? Toch weer alleen per dag kiezen..?) om bij hem te blijven, dan kun je wat mij betreft ook niet te pas en te onpas zijn hoerenloperij voor zijn voeten blijven gooien bij elk willekeurig onderwerp. Je kunt hem niet als klei kneden in een poppetje wat jij leuk vindt, met dezelfde overtuigingen als jijzelf, zelfs bedrog geeft je daar geen vrijbrief voor, take it or leave it. Als hij naar de hoeren gaan niet oké had gevonden, dan had hij het gewoon niet gedaan, zo simpel is het. Je weet hoe hij in elkaar zit. Accepteer hem zoals hij is met zijn overtuigingen, of reken hem hierop af en ga je eigen weg. Je bent je er nu bewust van hoe hij is, dus vanaf nu (of vanaf het moment dat je achter het bedrog kwam) is bij hem blijven jouw eigen verantwoordelijkheid en niet die van hem. Maak een keuze.dit ja
woensdag 29 juni 2016 om 22:24
quote:Zeeland1970 schreef op 29 juni 2016 @ 18:43:
Timetraveler : (quote: " ...(...) Accepteer hem zoals hij is met zijn overtuigingen, of reken hem hierop af en ga je eigen weg. (..) " )
Punt is dat het zijn overtuigingen niet zijn. Dit is vervormd stuk, een ongezonde manier van coping. Iets dat HIJ wil veranderen, niet (alleen) om mij.
Stel dat het om een alcoholverslaving zou gaan en ik zou hem steunen, zou dat dan iets veranderen?Ik snap dat jij het zo wilt zien. Kijk uit dat je hem geen patient maakt van een niet bestaande aandoening, dan neem je hem namelijk niet serieus en ga je nog meer problemen krijgen in de machtsverhouding in je relatie. Hij is dan namelijk de domme, zieke, verwrongen, niet toerekeningsvatbare man en jij de redder in nood. Gaat niet werken hoor. Accepteer hem zoals hij is: een hoerenloper
Timetraveler : (quote: " ...(...) Accepteer hem zoals hij is met zijn overtuigingen, of reken hem hierop af en ga je eigen weg. (..) " )
Punt is dat het zijn overtuigingen niet zijn. Dit is vervormd stuk, een ongezonde manier van coping. Iets dat HIJ wil veranderen, niet (alleen) om mij.
Stel dat het om een alcoholverslaving zou gaan en ik zou hem steunen, zou dat dan iets veranderen?Ik snap dat jij het zo wilt zien. Kijk uit dat je hem geen patient maakt van een niet bestaande aandoening, dan neem je hem namelijk niet serieus en ga je nog meer problemen krijgen in de machtsverhouding in je relatie. Hij is dan namelijk de domme, zieke, verwrongen, niet toerekeningsvatbare man en jij de redder in nood. Gaat niet werken hoor. Accepteer hem zoals hij is: een hoerenloper
woensdag 29 juni 2016 om 22:28
quote:S-Meds schreef op 29 juni 2016 @ 22:21:
[...]
splitsen? is hij nu dissociatief? Hij splitst niet, hij heeft dit gewoon gedaan. Omdat zijn pik even meer prioriteit had dan zijn verontwaardiging over uitbuiting. Dat is geen psychiatrische aandoening hoor, het is egoisme. En het is jouw man.Dit. Nog even en meneer heeft slachtofferhulp en smartegeld nodig in plaats van dat hij een vreemdganger en een dader is.
[...]
splitsen? is hij nu dissociatief? Hij splitst niet, hij heeft dit gewoon gedaan. Omdat zijn pik even meer prioriteit had dan zijn verontwaardiging over uitbuiting. Dat is geen psychiatrische aandoening hoor, het is egoisme. En het is jouw man.Dit. Nog even en meneer heeft slachtofferhulp en smartegeld nodig in plaats van dat hij een vreemdganger en een dader is.
woensdag 29 juni 2016 om 22:39
Verder sorry dat ik het zeg Zeeland maar jij splitst net zo hard. Zet hem weg als het slachtoffer en de goede vader terwijl je zijn verwerpelijke kant bedekt onder een kleedje. Wellicht omdat zo lang de arme schat er niks aan kan doen, je ook niet echt boos op hem kan zijn?
Ik heb het al vaker gevraagd maar nooit antwoord op gekregen. Waar ligt in jouw ogen de grens in verwerpelijk gedrag? Want een pedofiel en een moordenaar kan ook tegelijkertijd een giga lieve vader zijn. Nu zijn dit uiteraard stuk ernstiger delicten in de volksmond als een hoerenloper wat toch ondanks dat het verwerpelijk is nog enigzins door de maatschappij wordt geaccepteerd.
Ik heb het al vaker gevraagd maar nooit antwoord op gekregen. Waar ligt in jouw ogen de grens in verwerpelijk gedrag? Want een pedofiel en een moordenaar kan ook tegelijkertijd een giga lieve vader zijn. Nu zijn dit uiteraard stuk ernstiger delicten in de volksmond als een hoerenloper wat toch ondanks dat het verwerpelijk is nog enigzins door de maatschappij wordt geaccepteerd.
woensdag 29 juni 2016 om 23:06
quote:Youk79 schreef op 29 juni 2016 @ 18:56:
Zo zie ik het ook, na alles wat Zeeland schrijft. Man wil zelf graag veranderen, al durft hij ergens ook niet helemaal. Hij ging niet naar de hoeren omdat hij dat oke vindt maar ondanks (of omdat?) hij het walgelijk en vreselijk vindt, maar toch voelt hij die drang.
Heb je het idee dat hij open is Zeeland? Tegen jou en in therapie? Zeker weten doe je dat nooit, maar wat denk je?Ik denk wel dat hij open is, en enorm zijn best doet, maar ook dat hij voor een groot deel ook zelf nog in het duister tast.
Zo zie ik het ook, na alles wat Zeeland schrijft. Man wil zelf graag veranderen, al durft hij ergens ook niet helemaal. Hij ging niet naar de hoeren omdat hij dat oke vindt maar ondanks (of omdat?) hij het walgelijk en vreselijk vindt, maar toch voelt hij die drang.
Heb je het idee dat hij open is Zeeland? Tegen jou en in therapie? Zeker weten doe je dat nooit, maar wat denk je?Ik denk wel dat hij open is, en enorm zijn best doet, maar ook dat hij voor een groot deel ook zelf nog in het duister tast.
woensdag 29 juni 2016 om 23:13
quote:Deadpool schreef op 29 juni 2016 @ 22:28:
[...]
Dit. Nog even en meneer heeft slachtofferhulp en smartegeld nodig in plaats van dat hij een vreemdganger en een dader is.
Dat is toch al vanaf t begin zo: hij vond en kreeg direct hulp en nu is t zover dat het alleen nog maar gaat over het willen begrijpen van het hoe en waarom van hem.
Hem
Hij
De man
Heb t nu denk al 3 x gezegd of gevraagd of dit niet de omgekeerde wereld is.
Waarin de dader alle zorg en aandacht krijgt.
En oh wat fijn die labels; hij kan er niks aan doen.
[...]
Dit. Nog even en meneer heeft slachtofferhulp en smartegeld nodig in plaats van dat hij een vreemdganger en een dader is.
Dat is toch al vanaf t begin zo: hij vond en kreeg direct hulp en nu is t zover dat het alleen nog maar gaat over het willen begrijpen van het hoe en waarom van hem.
Hem
Hij
De man
Heb t nu denk al 3 x gezegd of gevraagd of dit niet de omgekeerde wereld is.
Waarin de dader alle zorg en aandacht krijgt.
En oh wat fijn die labels; hij kan er niks aan doen.
Everything you see I owe to spaghetti!
woensdag 29 juni 2016 om 23:13
quote:Kwejeebo schreef op 29 juni 2016 @ 19:04:
[...]
(....)Je bent continu bezig om hem te begrijpen. Waarom? (...)Volgens mij zoek je alleen maar naar handvatten om hem te helpen. "Als ik weet hoe de vork in de steel zit dan kan het ook opgelost worden." Maar jij kunt hem niet veranderen. Het moet uit zichzelf komen.
Ja, het moet uit zichzelf komen, mee eens. 100%.
Ik ben idd bezig met hem proberen te begrijpen, maar niet om hém te helpen, maar om het een plek te kunnen geven voor mezelf.
[...]
(....)Je bent continu bezig om hem te begrijpen. Waarom? (...)Volgens mij zoek je alleen maar naar handvatten om hem te helpen. "Als ik weet hoe de vork in de steel zit dan kan het ook opgelost worden." Maar jij kunt hem niet veranderen. Het moet uit zichzelf komen.
Ja, het moet uit zichzelf komen, mee eens. 100%.
Ik ben idd bezig met hem proberen te begrijpen, maar niet om hém te helpen, maar om het een plek te kunnen geven voor mezelf.
woensdag 29 juni 2016 om 23:19
quote:Zeeland1970 schreef op 29 juni 2016 @ 23:13:
[...]
Ja, het moet uit zichzelf komen, mee eens. 100%.
Ik ben idd bezig met hem proberen te begrijpen, maar niet om hém te helpen, maar om het een plek te kunnen geven voor mezelf.betekent dat als je hem niet gaat begrijpen omdat het bijvoorbeeld helemaal geen rationeel proces is (lust is niet rationeel) je het dan geen plek kan geven?
[...]
Ja, het moet uit zichzelf komen, mee eens. 100%.
Ik ben idd bezig met hem proberen te begrijpen, maar niet om hém te helpen, maar om het een plek te kunnen geven voor mezelf.betekent dat als je hem niet gaat begrijpen omdat het bijvoorbeeld helemaal geen rationeel proces is (lust is niet rationeel) je het dan geen plek kan geven?
woensdag 29 juni 2016 om 23:25
Quote meds : "Hij is dan namelijk de domme, zieke, verwrongen, niet toerekeningsvatbare man en jij de redder in nood"
Ik vind hem niet ontoerekeningsvatbaar voor zijn daden. Ik vind wel dat hij een vreemde, kromme manier heeft om zijn frustraties af te reageren. Ik wil hem niet redden, wel begrijpen.
Wat haalde hij dáár wat hij bij mij -in zijn beleving- tekort kwam? Was het een passief agressiviteit naar mij, omdat hij mss het gevoel had niet rechtstreeks tegen me opgewassen te zijn? Voelde hij zich tekort gedaan? (Waarin dan in hemelsnaam want we hadden het toch goed?) Was het het opvullen van een leegte? Een troost? Geilheid? Gebrek aan intimiteit? Een kalmeren v een rusteloosheid? Ging het om macht? (Hij bevestigde alle bovenstaanden behalve die v macht)
Ik vind hem niet ontoerekeningsvatbaar voor zijn daden. Ik vind wel dat hij een vreemde, kromme manier heeft om zijn frustraties af te reageren. Ik wil hem niet redden, wel begrijpen.
Wat haalde hij dáár wat hij bij mij -in zijn beleving- tekort kwam? Was het een passief agressiviteit naar mij, omdat hij mss het gevoel had niet rechtstreeks tegen me opgewassen te zijn? Voelde hij zich tekort gedaan? (Waarin dan in hemelsnaam want we hadden het toch goed?) Was het het opvullen van een leegte? Een troost? Geilheid? Gebrek aan intimiteit? Een kalmeren v een rusteloosheid? Ging het om macht? (Hij bevestigde alle bovenstaanden behalve die v macht)
woensdag 29 juni 2016 om 23:30
quote:S-Meds schreef op 29 juni 2016 @ 23:19:
[...]
betekent dat als je hem niet gaat begrijpen omdat het bijvoorbeeld helemaal geen rationeel proces is (lust is niet rationeel) je het dan geen plek kan geven?
Nee hoor, gevoelens kun je toch ook begrijpen. .?
(En het ging niet -hoofdzakelijk/enkel- om lust)
[...]
betekent dat als je hem niet gaat begrijpen omdat het bijvoorbeeld helemaal geen rationeel proces is (lust is niet rationeel) je het dan geen plek kan geven?
Nee hoor, gevoelens kun je toch ook begrijpen. .?
(En het ging niet -hoofdzakelijk/enkel- om lust)
woensdag 29 juni 2016 om 23:36
quote:Zeeland1970 schreef op 29 juni 2016 @ 23:30:
[...]
Nee hoor, gevoelens kun je toch ook begrijpen. .?
(En het ging niet -hoofdzakelijk/enkel- om lust)
weet je dat heel zeker?
Je zegt dat je man het niet weet? Heeft hij een psychiatrische ziekte waarbij hij niet toerekeningsvatbaar is en tegen zijn wil dit soort dingen doet?
[...]
Nee hoor, gevoelens kun je toch ook begrijpen. .?
(En het ging niet -hoofdzakelijk/enkel- om lust)
weet je dat heel zeker?
Je zegt dat je man het niet weet? Heeft hij een psychiatrische ziekte waarbij hij niet toerekeningsvatbaar is en tegen zijn wil dit soort dingen doet?
woensdag 29 juni 2016 om 23:41
quote:Zeeland1970 schreef op 29 juni 2016 @ 23:25:
Quote meds : "Hij is dan namelijk de domme, zieke, verwrongen, niet toerekeningsvatbare man en jij de redder in nood"
Ik vind hem niet ontoerekeningsvatbaar voor zijn daden. Ik vind wel dat hij een vreemde, kromme manier heeft om zijn frustraties af te reageren. Ik wil hem niet redden, wel begrijpen.
Wat haalde hij dáár wat hij bij mij -in zijn beleving- tekort kwam? Was het een passief agressiviteit naar mij, omdat hij mss het gevoel had niet rechtstreeks tegen me opgewassen te zijn? Voelde hij zich tekort gedaan? (Waarin dan in hemelsnaam want we hadden het toch goed?) Was het het opvullen van een leegte? Een troost? Geilheid? Gebrek aan intimiteit? Een kalmeren v een rusteloosheid? Ging het om macht? (Hij bevestigde alle bovenstaanden behalve die v macht)
hij zegt dus: jij was niet lief en dus ging ik het ergens anders halen
tja, hij had ook een minnares kunnen nemen in een relatie waarbij er nog enigzins sprake was van gelijkwaardigheid, in ieder geval keuzevrijheid. Waarvan hij in ieder geval zeker wist dat ze meerderjarig was en geen slachtoffer van mensenhandel. Hij had ook naar de sportschool kunnen gaan, of elke zaterdag de hort op gaan met zijn vrienden. Hij had kunnen chatten met andere vrouwen, of een hond kunnen kopen. Maar nee, niets van dit alles, hij koos ervoor om voor een paar tientjes naar een raamhoer te gaan. 15 jaar lang. Dit zegt niet alleen wat over coping, dit zegt ook iets over jouw man's verhouding t.o.v. de wereld, anderen en vrouwen.
Quote meds : "Hij is dan namelijk de domme, zieke, verwrongen, niet toerekeningsvatbare man en jij de redder in nood"
Ik vind hem niet ontoerekeningsvatbaar voor zijn daden. Ik vind wel dat hij een vreemde, kromme manier heeft om zijn frustraties af te reageren. Ik wil hem niet redden, wel begrijpen.
Wat haalde hij dáár wat hij bij mij -in zijn beleving- tekort kwam? Was het een passief agressiviteit naar mij, omdat hij mss het gevoel had niet rechtstreeks tegen me opgewassen te zijn? Voelde hij zich tekort gedaan? (Waarin dan in hemelsnaam want we hadden het toch goed?) Was het het opvullen van een leegte? Een troost? Geilheid? Gebrek aan intimiteit? Een kalmeren v een rusteloosheid? Ging het om macht? (Hij bevestigde alle bovenstaanden behalve die v macht)
hij zegt dus: jij was niet lief en dus ging ik het ergens anders halen
tja, hij had ook een minnares kunnen nemen in een relatie waarbij er nog enigzins sprake was van gelijkwaardigheid, in ieder geval keuzevrijheid. Waarvan hij in ieder geval zeker wist dat ze meerderjarig was en geen slachtoffer van mensenhandel. Hij had ook naar de sportschool kunnen gaan, of elke zaterdag de hort op gaan met zijn vrienden. Hij had kunnen chatten met andere vrouwen, of een hond kunnen kopen. Maar nee, niets van dit alles, hij koos ervoor om voor een paar tientjes naar een raamhoer te gaan. 15 jaar lang. Dit zegt niet alleen wat over coping, dit zegt ook iets over jouw man's verhouding t.o.v. de wereld, anderen en vrouwen.
donderdag 30 juni 2016 om 00:42
Zeeland,
Het lijkt mij gruwelijk om je man te gaan begrijpen.
Begrijpen is iets anders dan goedkeuren, maar je kunt niet ontkennen dat er overlappingen zijn.
Als je het ooit gaat begrijpen, wát zou dat dan over jou zeggen?
wat hoop je dat begrip je gaat brengen?
Ik zou je adviseren om niet te begrijpen, maar te accepteren dat hij zeer selectief begaan is met de mensheid.
Het lijkt mij gruwelijk om je man te gaan begrijpen.
Begrijpen is iets anders dan goedkeuren, maar je kunt niet ontkennen dat er overlappingen zijn.
Als je het ooit gaat begrijpen, wát zou dat dan over jou zeggen?
wat hoop je dat begrip je gaat brengen?
Ik zou je adviseren om niet te begrijpen, maar te accepteren dat hij zeer selectief begaan is met de mensheid.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
donderdag 30 juni 2016 om 00:53
"Was het een passief agressiviteit naar mij, omdat hij mss het gevoel had niet rechtstreeks tegen me opgewassen te zijn? Voelde hij zich tekort gedaan? (Waarin dan in hemelsnaam want we hadden het toch goed?) Was het het opvullen van een leegte? Een troost? Geilheid? Gebrek aan intimiteit? Een kalmeren v een rusteloosheid? Ging het om macht? (Hij bevestigde alle bovenstaanden behalve die v macht)"
Kan hij je daar al wat meer antwoorden op geven vanuit (nieuwe) zelfinzichten die hij opdeed?
Kan hij je daar al wat meer antwoorden op geven vanuit (nieuwe) zelfinzichten die hij opdeed?
Until you have stood in another woman’s stilettos, you will never begin to know the year of pain she felt breaking them in. (S. L. Alder)
donderdag 30 juni 2016 om 00:56
Een mooie afleidingsmanouvre, die missie van 'willen begrijpen'.
Zolang je je daar mee bezig kan houden, kun je je eigen (lees: autonome) innerlijke proces prachtig op de zijlijn parkeren.
Ben je vooral vooral bezig met hèm, zijn beleefwereld en intrinsieke motivaties. Waar jij dan vervolgens een eigen waarheid en betekenis aan kan geven. Zo creëer je een spiegelwereld en zal je je eigen waarheid altijd via de reflectie van zijn 'begrijpen' waarnemen.
Jammer Zeeland, je doet je 'zèlf' schromelijk tekort.
Zolang je je daar mee bezig kan houden, kun je je eigen (lees: autonome) innerlijke proces prachtig op de zijlijn parkeren.
Ben je vooral vooral bezig met hèm, zijn beleefwereld en intrinsieke motivaties. Waar jij dan vervolgens een eigen waarheid en betekenis aan kan geven. Zo creëer je een spiegelwereld en zal je je eigen waarheid altijd via de reflectie van zijn 'begrijpen' waarnemen.
Jammer Zeeland, je doet je 'zèlf' schromelijk tekort.
