Relaties
alle pijlers
Vriend wil een kind en ik niet HELP!
dinsdag 2 februari 2010 om 22:56
Ik ben al een tijdje samen met mijn vriend
Nu wil hij kinderen. Ik eigenlijk niet. Ik heb niets met kinderen, ik vind ze eng, vies (snotneuzen bah) en weet ook totaal niet hoe ik me moet gedragen in de buurt van kinderen.
In augustus zijn we twee weken op vakantie geweest en toen stelde hij me voor de keuze. Of kinderen of einde relatie.
Ik heb toen maar gezegd dat ik wel kinderen wilde.
Bij thuiskomst zou ik met de pil stoppen en zouden we er samen voor gaan.
Maar nu komt het: Ik ben niet met de pil gestopt. Ik slik nog braaf elke dag de pil en ben elke keer zogenaamd teleurgesteld dat ik nog niet zwanger
We hebben ooit afgesproken nooit de medische mallemolen in te gaan mocht het niet lukken maar de laatste maand begint hij er toch over.
Hij wil naar de huisarts. En dan komt het natuurlijk uit want de huisarts weet dat ik de pil slik.
Wat moet ik doen? Ik wil hem echt niet kwijt.
Hoe weerhoud ik hem ervan om naar de huisarts te gaan. Hoe maak ik hem duidelijk dat kinderen voor ons gewoon niet is weggelegd?
Please help!!
Nu wil hij kinderen. Ik eigenlijk niet. Ik heb niets met kinderen, ik vind ze eng, vies (snotneuzen bah) en weet ook totaal niet hoe ik me moet gedragen in de buurt van kinderen.
In augustus zijn we twee weken op vakantie geweest en toen stelde hij me voor de keuze. Of kinderen of einde relatie.
Ik heb toen maar gezegd dat ik wel kinderen wilde.
Bij thuiskomst zou ik met de pil stoppen en zouden we er samen voor gaan.
Maar nu komt het: Ik ben niet met de pil gestopt. Ik slik nog braaf elke dag de pil en ben elke keer zogenaamd teleurgesteld dat ik nog niet zwanger
We hebben ooit afgesproken nooit de medische mallemolen in te gaan mocht het niet lukken maar de laatste maand begint hij er toch over.
Hij wil naar de huisarts. En dan komt het natuurlijk uit want de huisarts weet dat ik de pil slik.
Wat moet ik doen? Ik wil hem echt niet kwijt.
Hoe weerhoud ik hem ervan om naar de huisarts te gaan. Hoe maak ik hem duidelijk dat kinderen voor ons gewoon niet is weggelegd?
Please help!!
woensdag 3 februari 2010 om 12:06
quote:Ikbenanoniem schreef op 03 februari 2010 @ 12:00:
[...]
Maar in het voorbeeld was er sprake van dat de man uit kwam voor zijn niet-kinderwens toen de vrouw 38 was. Dan heeft een vrouw nog maar een kleine kans om moeder te worden. Als een man 38 is en zijn vrouw zegt opeens toch geen kinderen te willen, kan hij zo door naar iemand die wel wil baren.
Er was geen sprake van aanhoudend zwijgen over de niet bestaande kinderwens.
We trekken vergelijkingen door op een andere manier geloof ik. Hier is geen sprake van dat TO hem over 10 jaar gaat vertellen dat ze een leugenaar is geweest al die tijd. Het gaat om het resultaat, en dat is hetzelfde. Degene die de dupe ervan is, krijgt geen kinderen.
Maar goed. Ben benieuwd of TO nog terugkomt.
[...]
Maar in het voorbeeld was er sprake van dat de man uit kwam voor zijn niet-kinderwens toen de vrouw 38 was. Dan heeft een vrouw nog maar een kleine kans om moeder te worden. Als een man 38 is en zijn vrouw zegt opeens toch geen kinderen te willen, kan hij zo door naar iemand die wel wil baren.
Er was geen sprake van aanhoudend zwijgen over de niet bestaande kinderwens.
We trekken vergelijkingen door op een andere manier geloof ik. Hier is geen sprake van dat TO hem over 10 jaar gaat vertellen dat ze een leugenaar is geweest al die tijd. Het gaat om het resultaat, en dat is hetzelfde. Degene die de dupe ervan is, krijgt geen kinderen.
Maar goed. Ben benieuwd of TO nog terugkomt.
woensdag 3 februari 2010 om 12:09
quote:Ikbenanoniem schreef op 03 februari 2010 @ 12:02:
[...]
Ik begrijp het. Ik zou zelf zoals gezegd ook bedenktijd vragen maar als je echt bewust kindvrij bent, dan is de uitkomst toch hetzelfde.
Ik ben stapel op mijn man, maar ook van hem zou ik geen kind willen. Omdat ik gewoon geen kind wil (inderdaad vanuit het diepst van mezelf). Ik zou diep ongelukkig zijn als hij om deze reden zou willen scheiden, maar ik weet dat ik in mijn eentje gelukkiger kan worden dan samen met hem en een kind dat ik niet wil.
Maar als je echt, echt, echt geen kinderen wil dan neem je ze ook niet om je man te plezieren. Of je moet écht geen ruggegraat hebben.
Dus als je in je diepste binnenste voelt dat je geen kind wilt (en dan denk ik aan jou, El Ninjoo, Evidenza etc.) dan heb je dat ook niet over voor je partner. Dan weet je dat op je 27e ook. Dat is dan (denk ik, want ik deel dat gevoel niet) een soort oergevoel.
Als je op je 27e geen kinderen wilt omdat je ze eng en vies vindt kun je nog van gedachten veranderen. Toen ik 27/28 was wilde ik ook geen kinderen, daar was ik niet mee bezig. Ik had net een nieuwe relatie (met mijn huidige vriend). En nu ben ik op een punt dat ik het niet erg zou vinden wanneer ik moeder zou worden. Ik heb niet het overweldigende gevoel dat velen beschrijven: het "Ik-moet-en-zal-moeder-worden"-gevoel, maar meer het gevoel van "Als het me overkomt is het hartstikke leuk, zo niet, dan is er ook geen man overboord"....
[...]
Ik begrijp het. Ik zou zelf zoals gezegd ook bedenktijd vragen maar als je echt bewust kindvrij bent, dan is de uitkomst toch hetzelfde.
Ik ben stapel op mijn man, maar ook van hem zou ik geen kind willen. Omdat ik gewoon geen kind wil (inderdaad vanuit het diepst van mezelf). Ik zou diep ongelukkig zijn als hij om deze reden zou willen scheiden, maar ik weet dat ik in mijn eentje gelukkiger kan worden dan samen met hem en een kind dat ik niet wil.
Maar als je echt, echt, echt geen kinderen wil dan neem je ze ook niet om je man te plezieren. Of je moet écht geen ruggegraat hebben.
Dus als je in je diepste binnenste voelt dat je geen kind wilt (en dan denk ik aan jou, El Ninjoo, Evidenza etc.) dan heb je dat ook niet over voor je partner. Dan weet je dat op je 27e ook. Dat is dan (denk ik, want ik deel dat gevoel niet) een soort oergevoel.
Als je op je 27e geen kinderen wilt omdat je ze eng en vies vindt kun je nog van gedachten veranderen. Toen ik 27/28 was wilde ik ook geen kinderen, daar was ik niet mee bezig. Ik had net een nieuwe relatie (met mijn huidige vriend). En nu ben ik op een punt dat ik het niet erg zou vinden wanneer ik moeder zou worden. Ik heb niet het overweldigende gevoel dat velen beschrijven: het "Ik-moet-en-zal-moeder-worden"-gevoel, maar meer het gevoel van "Als het me overkomt is het hartstikke leuk, zo niet, dan is er ook geen man overboord"....
yraatje wijzigde dit bericht op 03-02-2010 12:11
Reden: Quote aangepast
Reden: Quote aangepast
% gewijzigd
woensdag 3 februari 2010 om 12:10
woensdag 3 februari 2010 om 12:12
quote:Ikbenanoniem schreef op 03 februari 2010 @ 12:02:
[...]
Ik begrijp het. Ik zou zelf zoals gezegd ook bedenktijd vragen maar als je echt bewust kindvrij bent, dan is de uitkomst toch hetzelfde.
Ik ben stapel op mijn man, maar ook van hem zou ik geen kind willen. Omdat ik gewoon geen kind wil (inderdaad vanuit het diepst van mezelf). Ik zou diep ongelukkig zijn als hij om deze reden zou willen scheiden, maar ik weet dat ik in mijn eentje gelukkiger kan worden dan samen met hem en een kind dat ik niet wil.
Oh echt? Zou je bedenktijd vragen? Ik niet. Ik zou hém bedenktijd geven en praten over of hij echt wel een kinderwens heeft, maar ik hoef zelf niet meer na te denken of ik misschien nog van gedachten verander.
En zou hij het echt willen, dan zouden we gaan scheiden. Dan kunnen we elkaar niet gelukkig maken op een heel essentieel punt.
[...]
Ik begrijp het. Ik zou zelf zoals gezegd ook bedenktijd vragen maar als je echt bewust kindvrij bent, dan is de uitkomst toch hetzelfde.
Ik ben stapel op mijn man, maar ook van hem zou ik geen kind willen. Omdat ik gewoon geen kind wil (inderdaad vanuit het diepst van mezelf). Ik zou diep ongelukkig zijn als hij om deze reden zou willen scheiden, maar ik weet dat ik in mijn eentje gelukkiger kan worden dan samen met hem en een kind dat ik niet wil.
Oh echt? Zou je bedenktijd vragen? Ik niet. Ik zou hém bedenktijd geven en praten over of hij echt wel een kinderwens heeft, maar ik hoef zelf niet meer na te denken of ik misschien nog van gedachten verander.
En zou hij het echt willen, dan zouden we gaan scheiden. Dan kunnen we elkaar niet gelukkig maken op een heel essentieel punt.
woensdag 3 februari 2010 om 12:14
quote:elninjoo schreef op 03 februari 2010 @ 12:04:
Ik hoop dat TO nog terug komt.
Ben namelijk erg nieuwsgierig waarop de plotselinge kinderwens van de man gebaseerd is. Ziet hij om zich heen bij familie of vrienden gezinnetjes ontstaan en wil hij dat ook? Is het 'n oergevoel? Romantiseert hij het hebben van kinderen of wil hij er zelf ook tijd in investeren zoals minder gaan werken en thuis 'n groot aandeel voor zijn rekening nemen?
Ook vind ik het vreemd dat hij zijn vriendin een ultimatum geeft. Als je beiden al 7 jaar kindvrij gelukkig met elkaar bent en een van de partners krijgt toch 'n kinderwens, zou je je partner daar m.i. een heel ruime bedenktijd over moeten geven. Je kunt niet verwachten omdat jij opeens van mening verandert je partner ook in een keer om is.
Nee.. dat vind ik ook raar. Dus iets zegt me ook wel dat het niet helemaal als donderslag bij heldere hemel is gekomen, maar dat TO's vriend heeft aangegeven dat hij nu eindelijk wel eens wilde weten waar hij aan toe was.
Als het wel het "donderslag bij heldere hemel"-scenario is snap ik niet dat er inderdaad niet is besproken dat iets van een bedenktijd toch wel heel aangenaam zou zijn. Vooral omdat beiden tot die tijd nooit kinderen wilden.
Ik hoop dat TO nog terug komt.
Ben namelijk erg nieuwsgierig waarop de plotselinge kinderwens van de man gebaseerd is. Ziet hij om zich heen bij familie of vrienden gezinnetjes ontstaan en wil hij dat ook? Is het 'n oergevoel? Romantiseert hij het hebben van kinderen of wil hij er zelf ook tijd in investeren zoals minder gaan werken en thuis 'n groot aandeel voor zijn rekening nemen?
Ook vind ik het vreemd dat hij zijn vriendin een ultimatum geeft. Als je beiden al 7 jaar kindvrij gelukkig met elkaar bent en een van de partners krijgt toch 'n kinderwens, zou je je partner daar m.i. een heel ruime bedenktijd over moeten geven. Je kunt niet verwachten omdat jij opeens van mening verandert je partner ook in een keer om is.
Nee.. dat vind ik ook raar. Dus iets zegt me ook wel dat het niet helemaal als donderslag bij heldere hemel is gekomen, maar dat TO's vriend heeft aangegeven dat hij nu eindelijk wel eens wilde weten waar hij aan toe was.
Als het wel het "donderslag bij heldere hemel"-scenario is snap ik niet dat er inderdaad niet is besproken dat iets van een bedenktijd toch wel heel aangenaam zou zijn. Vooral omdat beiden tot die tijd nooit kinderen wilden.
woensdag 3 februari 2010 om 12:17
Als ik de vriend van TO was, en ik zo door haar bedrog ongewenst kinderloos blijven en het zou uitkomen, dan denk ik dat ik haar serieus wat zou aandoen. Ik zou niet voor mezelf instaan en ik zou het niet erg vinden om er jaren voor te moeten zitten. Wat stelt de wereld voor als de persoon van wie je houdt en waarvan je denkt dat ze van jou houdt, jou willens en wetens bedriegt op dit gebied.
Hoe kun je je man zo bedonderen, bedriegen en beliegen? Enkel en alleen uit puur egoisme ontneem hem het ouderschap. Het meest fundamentele wat er is.
Advies: opbiechten en scherven bijeen zoeken.
Hoe kun je je man zo bedonderen, bedriegen en beliegen? Enkel en alleen uit puur egoisme ontneem hem het ouderschap. Het meest fundamentele wat er is.
Advies: opbiechten en scherven bijeen zoeken.
woensdag 3 februari 2010 om 12:18
quote:Evidenza schreef op 03 februari 2010 @ 12:12:
[...]
Oh echt? Zou je bedenktijd vragen? Ik niet. Ik zou hém bedenktijd geven en praten over of hij echt wel een kinderwens heeft, maar ik hoef zelf niet meer na te denken of ik misschien nog van gedachten verander.
En zou hij het echt willen, dan zouden we gaan scheiden. Dan kunnen we elkaar niet gelukkig maken op een heel essentieel punt.
Ik denk dat anoniem echt puur TO's geval bedoelt. Wij kunnen natuurlijk ook niet beoordelen of het gevoel dat TO heeft t.o.v. kinderen een echt diepgeworteld gevoel is van "Ik wil nu niet, maar in de toekomst ook niet" moeder worden. Of dat het een gevoel is dat meerdere vrouwen hebben, dat het nu nog niet uitkomt en dat TO normaalgesproken bij die vrouwen hoort die na een bepaalde leeftijd toch van gedachten verandert.
Kijk, als je het helemaal in je diepste binnenste voelt dan weet je dat snel genoeg. Dan is een bedenktijd absoluut niet bespreekbaar omdat je weet wat je voelt.
[...]
Oh echt? Zou je bedenktijd vragen? Ik niet. Ik zou hém bedenktijd geven en praten over of hij echt wel een kinderwens heeft, maar ik hoef zelf niet meer na te denken of ik misschien nog van gedachten verander.
En zou hij het echt willen, dan zouden we gaan scheiden. Dan kunnen we elkaar niet gelukkig maken op een heel essentieel punt.
Ik denk dat anoniem echt puur TO's geval bedoelt. Wij kunnen natuurlijk ook niet beoordelen of het gevoel dat TO heeft t.o.v. kinderen een echt diepgeworteld gevoel is van "Ik wil nu niet, maar in de toekomst ook niet" moeder worden. Of dat het een gevoel is dat meerdere vrouwen hebben, dat het nu nog niet uitkomt en dat TO normaalgesproken bij die vrouwen hoort die na een bepaalde leeftijd toch van gedachten verandert.
Kijk, als je het helemaal in je diepste binnenste voelt dan weet je dat snel genoeg. Dan is een bedenktijd absoluut niet bespreekbaar omdat je weet wat je voelt.
woensdag 3 februari 2010 om 12:18
quote:spanningzoeker2009 schreef op 03 februari 2010 @ 12:10:
Is het volgende bespreekbaar tussen jou en jouw vriend : Jouw vriend wordt donor voor een ( al of niet bekende ) vrouw die ( nogmaals ) moeder wil worden.
Gevolg zij wordt ( nogmaals ) moeder, hij wordt vader en jij wordt niet zwanger. Probleem opgelost ?Ik denk dat vriend van TO een ander gezinsleven voor ogen heeft dan bezoekrecht van een paar uurtjes per maand.
Is het volgende bespreekbaar tussen jou en jouw vriend : Jouw vriend wordt donor voor een ( al of niet bekende ) vrouw die ( nogmaals ) moeder wil worden.
Gevolg zij wordt ( nogmaals ) moeder, hij wordt vader en jij wordt niet zwanger. Probleem opgelost ?Ik denk dat vriend van TO een ander gezinsleven voor ogen heeft dan bezoekrecht van een paar uurtjes per maand.
woensdag 3 februari 2010 om 12:22
quote:Evidenza schreef op 03 februari 2010 @ 12:12:
[...]
Oh echt? Zou je bedenktijd vragen? Ik niet. Ik zou hém bedenktijd geven en praten over of hij echt wel een kinderwens heeft, maar ik hoef zelf niet meer na te denken of ik misschien nog van gedachten verander.
En zou hij het echt willen, dan zouden we gaan scheiden. Dan kunnen we elkaar niet gelukkig maken op een heel essentieel punt.
Ik bedoel hetzelfde als jij Evidenza. Ik verander namelijk niet van gedachten. Voor mij zou het ook op een scheiding uitdraaien als mijn man wel opeens kinderen zou willen.
Ik vind kinderen niet eng, vaak niet eens vies (tenzij ze wel een enorme snottebel hebben ) maar ik hoef ze gewoon niet van mezelf.
[...]
Oh echt? Zou je bedenktijd vragen? Ik niet. Ik zou hém bedenktijd geven en praten over of hij echt wel een kinderwens heeft, maar ik hoef zelf niet meer na te denken of ik misschien nog van gedachten verander.
En zou hij het echt willen, dan zouden we gaan scheiden. Dan kunnen we elkaar niet gelukkig maken op een heel essentieel punt.
Ik bedoel hetzelfde als jij Evidenza. Ik verander namelijk niet van gedachten. Voor mij zou het ook op een scheiding uitdraaien als mijn man wel opeens kinderen zou willen.
Ik vind kinderen niet eng, vaak niet eens vies (tenzij ze wel een enorme snottebel hebben ) maar ik hoef ze gewoon niet van mezelf.
woensdag 3 februari 2010 om 12:26
quote:Yraatje schreef op 03 februari 2010 @ 12:18:
[...]
Ik denk dat anoniem echt puur TO's geval bedoelt. Wij kunnen natuurlijk ook niet beoordelen of het gevoel dat TO heeft t.o.v. kinderen een echt diepgeworteld gevoel is van "Ik wil nu niet, maar in de toekomst ook niet" moeder worden. Of dat het een gevoel is dat meerdere vrouwen hebben, dat het nu nog niet uitkomt en dat TO normaalgesproken bij die vrouwen hoort die na een bepaalde leeftijd toch van gedachten verandert.
Kijk, als je het helemaal in je diepste binnenste voelt dan weet je dat snel genoeg. Dan is een bedenktijd absoluut niet bespreekbaar omdat je weet wat je voelt.
Klopt. De bedenktijd is van toepassing op het geval van TO.
Ik weet hoe ik over kinderen denk en ik heb voordat ik een relatie begon met mijn man heel duidelijk gemaakt dat een keuze voor mij een keuze voor een relatie zonder kinderen was. Mijn man wist waar hij aan begon en heeft op basis van die informatie de keuze voor mij gemaakt.
[...]
Ik denk dat anoniem echt puur TO's geval bedoelt. Wij kunnen natuurlijk ook niet beoordelen of het gevoel dat TO heeft t.o.v. kinderen een echt diepgeworteld gevoel is van "Ik wil nu niet, maar in de toekomst ook niet" moeder worden. Of dat het een gevoel is dat meerdere vrouwen hebben, dat het nu nog niet uitkomt en dat TO normaalgesproken bij die vrouwen hoort die na een bepaalde leeftijd toch van gedachten verandert.
Kijk, als je het helemaal in je diepste binnenste voelt dan weet je dat snel genoeg. Dan is een bedenktijd absoluut niet bespreekbaar omdat je weet wat je voelt.
Klopt. De bedenktijd is van toepassing op het geval van TO.
Ik weet hoe ik over kinderen denk en ik heb voordat ik een relatie begon met mijn man heel duidelijk gemaakt dat een keuze voor mij een keuze voor een relatie zonder kinderen was. Mijn man wist waar hij aan begon en heeft op basis van die informatie de keuze voor mij gemaakt.
woensdag 3 februari 2010 om 12:30
Wat weet je nu op je 27e over wel of geen kinderen willen? Ik was daar in ieder geval op mijn 27e helemaal niet mee bezig. Dus dat TO het (nog) niet weet en lekker wil leven, lijkt mij meer dan logisch. Maar goed, dat praat haar acties niet goed. Ze heeft een enorme bom onder haar relatie gelegd. Niet door niet te willen, maar door haar partner willens en wetens te bedriegen en voorliegen over zoiets essentieels. En dat moet je toch echt terug de schoolbanken in om te bedenken wat een relatie is en wat de basis van een relatie vormt. Dat lijkt mij nog altijd eerlijkheid en oprechtheid naar elkaar toe en praten over wat je wel en niet wilt. Maar goed, dat was allemaal al wel duidelijk...
.
.
woensdag 3 februari 2010 om 12:32
Ja, daar denken we dan inderdaad hetzelfde over Anoniem. Ik lees zelfs dat jij het op dezelfde manier gebracht hebt aan je ( toekomstige) man als ik. Ik zie het niet eens zo zeer als dat hij gekozen heeft voor mij, maar dat hij heeft gekozen voor een kindvrij leven. En toen voor mij. want onze relatie was echt nog heel pril en we waren echt nog heel jong. Ik vond het heel belangrijk dat hij hetzelfde dacht over geen kinderen krijgen als ik. Want als hij het voor míj zou doen, zou je later in de problemen kunnen komen.
Daarom wilde ik weten hoe hij zijn leven in wilde delen. Of hij zichzelf met kinderen zag of niet. Gelukkig zag hij ze niet Anders had ik het acuut uitgemaakt.
En daarom vind ik het ook zo moeilijk te geloven dat TO zegt dat hij zomaar kwam met de mededeling dat hij kinderen wilde, en dat zij kon opzouten als ze dat niet wilde. Daar moet echt wel een heel traject aan vooraf gegaan zijn.
Daarom wilde ik weten hoe hij zijn leven in wilde delen. Of hij zichzelf met kinderen zag of niet. Gelukkig zag hij ze niet Anders had ik het acuut uitgemaakt.
En daarom vind ik het ook zo moeilijk te geloven dat TO zegt dat hij zomaar kwam met de mededeling dat hij kinderen wilde, en dat zij kon opzouten als ze dat niet wilde. Daar moet echt wel een heel traject aan vooraf gegaan zijn.
woensdag 3 februari 2010 om 12:33
quote:Marahbloem schreef op 03 februari 2010 @ 12:30:
Wat weet je nu op je 27e over wel of geen kinderen willen? Ik was daar in ieder geval op mijn 27e helemaal niet mee bezig. Dus dat TO het (nog) niet weet en lekker wil leven, lijkt mij meer dan logisch. Maar goed, dat praat haar acties niet goed. Ze heeft een enorme bom onder haar relatie gelegd. Niet door niet te willen, maar door haar partner willens en wetens te bedriegen en voorliegen over zoiets essentieels. En dat moet je toch echt terug de schoolbanken in om te bedenken wat een relatie is en wat de basis van een relatie vormt. Dat lijkt mij nog altijd eerlijkheid en oprechtheid naar elkaar toe en praten over wat je wel en niet wilt. Maar goed, dat was allemaal al wel duidelijk....
Sommigen weten dat al heel vroeg.
Mijn ex-schoonzusje wist begin 20 al dat ze absoluut géén kinderen wilde. Ze heeft zelfs gevraagd om een sterilisatie, maar die kreeg ze niet want --> te jong. Terwijl ze het echt zeker wist.
Ze heeft nu nog steeds geen kinderen en ze is een tijd terug uit de kast gekomen, dus spontane kinderen zitten er sowieso niet (meer) in.
Wat weet je nu op je 27e over wel of geen kinderen willen? Ik was daar in ieder geval op mijn 27e helemaal niet mee bezig. Dus dat TO het (nog) niet weet en lekker wil leven, lijkt mij meer dan logisch. Maar goed, dat praat haar acties niet goed. Ze heeft een enorme bom onder haar relatie gelegd. Niet door niet te willen, maar door haar partner willens en wetens te bedriegen en voorliegen over zoiets essentieels. En dat moet je toch echt terug de schoolbanken in om te bedenken wat een relatie is en wat de basis van een relatie vormt. Dat lijkt mij nog altijd eerlijkheid en oprechtheid naar elkaar toe en praten over wat je wel en niet wilt. Maar goed, dat was allemaal al wel duidelijk...
.Sommigen weten dat al heel vroeg.
Mijn ex-schoonzusje wist begin 20 al dat ze absoluut géén kinderen wilde. Ze heeft zelfs gevraagd om een sterilisatie, maar die kreeg ze niet want --> te jong. Terwijl ze het echt zeker wist.
Ze heeft nu nog steeds geen kinderen en ze is een tijd terug uit de kast gekomen, dus spontane kinderen zitten er sowieso niet (meer) in.
woensdag 3 februari 2010 om 12:37
Er lijkt mij 'n wezenlijk verschil tussen de mensen die vanuit 'n soort oergevoel 100% zeker te weten never nooit kinderen willen en mensen die eventueel nog wel open zouden kunnen gaan staan voor kinderen. TO komt door haar reacties in elk geval niet over als 'n kindvrije in hart en ziel, want dan had haar vriend geweten dat ze niet nu en niet ooit kinderen zou willen en had ie haar dat ultimatum niet eens gegeven aangezien 'n weldenkende man alleen 'n moeder voor z'n kind wil die ook daadwerkelijk geschikt is voor die moederrol en 'n kindvrije in hart en nieren is dat niet.
woensdag 3 februari 2010 om 12:38
Natuurlijk is daar een traject aan vooraf gegaan, TO heeft het er toch ook over dat haar vriend nu de medische molen in wil omdat het niet lukt? Dat zijn geen dingen die je zo maar even besluit, dus daar zijn gesprekken over geweest.
Ook zegt ze dat hij ooit - niet in dit half jaar, maar daarvoor dus - had aangegeven dat als het niet zou lukken kinderen te krijgen, dat hij dan géén medische molen wilde.
Het onderwerp kinderen is dus kennelijk al eerder behoorlijk diepgaand besproken, want ze hebben het zelfs over onvruchtbaarheid gehad. En op basis van wat hij tóen zei, heeft TO besloten dan maar gewoon net te doen alsof het niet lukte, want hij wilde immers toch geen verdere behandeling als het met gewoon seks niet zou lukken.
De enige reden dat dat nu in haar gezicht opblaast is omdat hij van gedachten is veranderd over wel of niet behandelen.
Ook zegt ze dat hij ooit - niet in dit half jaar, maar daarvoor dus - had aangegeven dat als het niet zou lukken kinderen te krijgen, dat hij dan géén medische molen wilde.
Het onderwerp kinderen is dus kennelijk al eerder behoorlijk diepgaand besproken, want ze hebben het zelfs over onvruchtbaarheid gehad. En op basis van wat hij tóen zei, heeft TO besloten dan maar gewoon net te doen alsof het niet lukte, want hij wilde immers toch geen verdere behandeling als het met gewoon seks niet zou lukken.
De enige reden dat dat nu in haar gezicht opblaast is omdat hij van gedachten is veranderd over wel of niet behandelen.
Am Yisrael Chai!
woensdag 3 februari 2010 om 12:49
woensdag 3 februari 2010 om 12:59
Dat lijkt me nogal ongeloofwaardig, eerlijk gezegd. Sowieso lijkt me een ultimatum out of the blue totaal ongeloofwaardig, maar vooral: TO had een reden om net te doen alsof het niet lukte door de pil door te blijven slikken. En die reden was dat ze wist dat hij dan toch niet verder wilde behandelen, dat zegt ze nota bene in de openingspost, dat ze hem wil overtuigen dat kinderen niet voor hen weggelegd is.
Als hij dat inderdaad pas later heeft gezegd, dan vraag ik me af hoe lang TO dat dan had willen volhouden. Had ze dan 20 jaar stiekem de pil doorgeslikt?
Als hij dat inderdaad pas later heeft gezegd, dan vraag ik me af hoe lang TO dat dan had willen volhouden. Had ze dan 20 jaar stiekem de pil doorgeslikt?
Am Yisrael Chai!
woensdag 3 februari 2010 om 13:04
Ze zegt "we hebben ooit afgesproken" en niet "we hebben in die vakantie afgesproken dat" of "toen ik met de pil stopte hebben we afgesproken dat", ze impliceert dat dat daarvoor al ter sprake was gekomen.
Hoe ik het lees wilde de vriend van TO "ineens" kinderen. Wanneer dat precies ter sprake kwam is niet duidelijk. Kennelijk heeft TO daar niet al duidelijk gezegd "maar ik wil ze nooit", want ergens is zelfs ter sprake gekomen dat als het niet zou lukken ze geen behandeling zouden willen.
Toen kwam de vakantie, en gaf hij haar een ultimatum. TO beloofde te stoppen met de pil, want durfde niet te zeggen dat ze echt geen kinderen wil. Maar dat hoefde ook niet, want ze had nog een ontsnappingsclausule: gewoon doen alsof het niet lukt, want daar zou hij zich bij neerleggen.
Volgens mij is het bedrog dus al veeeeeeeeel langer aan de gang dan dit half jaar. Dit is zeg maar de climax van een leugen die volgens mij veel eerder is ingezet.
Maar goed, TO, kan je daar zelf opheldering over geven als je dit leest?
Hoe ik het lees wilde de vriend van TO "ineens" kinderen. Wanneer dat precies ter sprake kwam is niet duidelijk. Kennelijk heeft TO daar niet al duidelijk gezegd "maar ik wil ze nooit", want ergens is zelfs ter sprake gekomen dat als het niet zou lukken ze geen behandeling zouden willen.
Toen kwam de vakantie, en gaf hij haar een ultimatum. TO beloofde te stoppen met de pil, want durfde niet te zeggen dat ze echt geen kinderen wil. Maar dat hoefde ook niet, want ze had nog een ontsnappingsclausule: gewoon doen alsof het niet lukt, want daar zou hij zich bij neerleggen.
Volgens mij is het bedrog dus al veeeeeeeeel langer aan de gang dan dit half jaar. Dit is zeg maar de climax van een leugen die volgens mij veel eerder is ingezet.
Maar goed, TO, kan je daar zelf opheldering over geven als je dit leest?
Am Yisrael Chai!
woensdag 3 februari 2010 om 13:05
quote:Marahbloem schreef op 03 februari 2010 @ 12:56:
[...]
Ja, maar hoeveel roepen dat op hun 13e en 23e terwijl later wel moedergevoelens loskomen?
Dat weet ik eigenlijk niet. Ik ken verder niemand die geen kinderen wil. Wel één vriendin die niks met kinderen had en er ook niet veel in zag, maar zij is nooit zo stellig geweest als ik.
Ik ken dan wel weer een aantal die altijd riepen dat ze heel graag kinderen wilden, maar nu ze ze hebben dat niet meer zo zeker weten.
[...]
Ja, maar hoeveel roepen dat op hun 13e en 23e terwijl later wel moedergevoelens loskomen?
Dat weet ik eigenlijk niet. Ik ken verder niemand die geen kinderen wil. Wel één vriendin die niks met kinderen had en er ook niet veel in zag, maar zij is nooit zo stellig geweest als ik.
Ik ken dan wel weer een aantal die altijd riepen dat ze heel graag kinderen wilden, maar nu ze ze hebben dat niet meer zo zeker weten.
woensdag 3 februari 2010 om 13:06
Ik snap jou echt niet!
Je houdt je vriend aan het lijntje en bedriegd hem!!!
Je bent flink verkeerd bezig, ik snap dat je helemaal in het begin niet wist wat je moest maar om dit nu al maanden vol te houden.
Hoe kun je met jezelf leven? Zeker als je dit nog zo'n 60 jaar vol wilt houden?
Ik vind dat je nu eerlijk tegen hem moet zijn ook al zal zijn reactie tegenover jou niet mals zijn......
Ik kan me goed voorstellen als hij jou dan nooit meer zou willen zien!!!
Ik vind dit echt te ERG voor woorden!
Hm Hm Ja Ja.....
Je houdt je vriend aan het lijntje en bedriegd hem!!!
Je bent flink verkeerd bezig, ik snap dat je helemaal in het begin niet wist wat je moest maar om dit nu al maanden vol te houden.
Hoe kun je met jezelf leven? Zeker als je dit nog zo'n 60 jaar vol wilt houden?
Ik vind dat je nu eerlijk tegen hem moet zijn ook al zal zijn reactie tegenover jou niet mals zijn......
Ik kan me goed voorstellen als hij jou dan nooit meer zou willen zien!!!
Ik vind dit echt te ERG voor woorden!
Hm Hm Ja Ja.....
woensdag 3 februari 2010 om 13:09
quote:Evidenza schreef op 03 februari 2010 @ 13:05:
[...]
Dat weet ik eigenlijk niet. Ik ken verder niemand die geen kinderen wil. Wel één vriendin die niks met kinderen had en er ook niet veel in zag, maar zij is nooit zo stellig geweest als ik.
Ik ken dan wel weer een aantal die altijd riepen dat ze heel graag kinderen wilden, maar nu ze ze hebben dat niet meer zo zeker weten.Een aantal van mijn kindvrije vriendinnen wist het ook al jong zeker. Ikzelf dacht er nooit zo sterk over na, hoewel ik ook al jong zei ze niet te willen, pas toen ik (begin 20) 'n vriendin zag met haar eerste kind wist ik het 100% zeker dat ik zoiets noooooooit zelf zou willen.
[...]
Dat weet ik eigenlijk niet. Ik ken verder niemand die geen kinderen wil. Wel één vriendin die niks met kinderen had en er ook niet veel in zag, maar zij is nooit zo stellig geweest als ik.
Ik ken dan wel weer een aantal die altijd riepen dat ze heel graag kinderen wilden, maar nu ze ze hebben dat niet meer zo zeker weten.Een aantal van mijn kindvrije vriendinnen wist het ook al jong zeker. Ikzelf dacht er nooit zo sterk over na, hoewel ik ook al jong zei ze niet te willen, pas toen ik (begin 20) 'n vriendin zag met haar eerste kind wist ik het 100% zeker dat ik zoiets noooooooit zelf zou willen.
woensdag 3 februari 2010 om 13:10
quote:fashionvictim schreef op 03 februari 2010 @ 12:38:
Natuurlijk is daar een traject aan vooraf gegaan, TO heeft het er toch ook over dat haar vriend nu de medische molen in wil omdat het niet lukt? Dat zijn geen dingen die je zo maar even besluit, dus daar zijn gesprekken over geweest. Ook zegt ze dat hij ooit - niet in dit half jaar, maar daarvoor dus - had aangegeven dat als het niet zou lukken kinderen te krijgen, dat hij dan géén medische molen wilde.
Het onderwerp kinderen is dus kennelijk al eerder behoorlijk diepgaand besproken, want ze hebben het zelfs over onvruchtbaarheid gehad. En op basis van wat hij tóen zei, heeft TO besloten dan maar gewoon net te doen alsof het niet lukte, want hij wilde immers toch geen verdere behandeling als het met gewoon seks niet zou lukken.
De enige reden dat dat nu in haar gezicht opblaast is omdat hij van gedachten is veranderd over wel of niet behandelen.
Ik ben het niet helemaal met je eens. Er is hier (bij mij thuis dus) ook van alles besproken m.b.t. eventuele kinderen. "Wat als" en "ik zou niet dit doen", maar dat neem niet weg dat mijn vriend nu nog geen kinderen wil (hij staat er ook niet geheel afwijzend tegenover want als ik per ongeluk wel zwanger zou worden is het wel welkom).
Dan hoef je het op zich nog niet eens heel serieus erover te hebben gehad, maar alleen maar in algemene zin. Dat de zwangerschap, geboorte of een situatie zich leent voor een "Stel dat"-scenario.
Natuurlijk is daar een traject aan vooraf gegaan, TO heeft het er toch ook over dat haar vriend nu de medische molen in wil omdat het niet lukt? Dat zijn geen dingen die je zo maar even besluit, dus daar zijn gesprekken over geweest. Ook zegt ze dat hij ooit - niet in dit half jaar, maar daarvoor dus - had aangegeven dat als het niet zou lukken kinderen te krijgen, dat hij dan géén medische molen wilde.
Het onderwerp kinderen is dus kennelijk al eerder behoorlijk diepgaand besproken, want ze hebben het zelfs over onvruchtbaarheid gehad. En op basis van wat hij tóen zei, heeft TO besloten dan maar gewoon net te doen alsof het niet lukte, want hij wilde immers toch geen verdere behandeling als het met gewoon seks niet zou lukken.
De enige reden dat dat nu in haar gezicht opblaast is omdat hij van gedachten is veranderd over wel of niet behandelen.
Ik ben het niet helemaal met je eens. Er is hier (bij mij thuis dus) ook van alles besproken m.b.t. eventuele kinderen. "Wat als" en "ik zou niet dit doen", maar dat neem niet weg dat mijn vriend nu nog geen kinderen wil (hij staat er ook niet geheel afwijzend tegenover want als ik per ongeluk wel zwanger zou worden is het wel welkom).
Dan hoef je het op zich nog niet eens heel serieus erover te hebben gehad, maar alleen maar in algemene zin. Dat de zwangerschap, geboorte of een situatie zich leent voor een "Stel dat"-scenario.
woensdag 3 februari 2010 om 13:12
Kan mij wel voorstellen dat het lastig is om een keuze te maken. Maar het is niet eerlijk tegenover je vriend om hem voor te liegen en al helemaal niet tegenover het kind dat misschien gaat komen.
Je moet echt eerlijk zijn en als dat tot gevolg heeft dat je vriend bij je weggaat, dan is dat erg klote maar wel beter.
Hij kan dan nog iets met een ander opbouwen die ook graag kinderen zou willen.
Als je een kind krijgt alleen voor hem vind ik je behoorlijk afhankelijk van hem. En het is zielig voor het kind!
Je moet echt eerlijk zijn en als dat tot gevolg heeft dat je vriend bij je weggaat, dan is dat erg klote maar wel beter.
Hij kan dan nog iets met een ander opbouwen die ook graag kinderen zou willen.
Als je een kind krijgt alleen voor hem vind ik je behoorlijk afhankelijk van hem. En het is zielig voor het kind!
