Relaties
alle pijlers
Zwanger, man komt afspraken over taakverdeling niet na.
donderdag 22 augustus 2019 om 11:50
Ik ben op zoek naar ervaringen van andere vrouwen, niet perse naar oordelen van anderen.
Inmiddels ben ik 11 weken zwanger van mijn 1e kind. Mijn man en ik hebben ongeveer hetzelfde inkomen. Voordat ik zwanger werd hebben uitgebreid gesproken over hoe we de taken zouden verdelen etc. Een van de afspraken was dat man vanaf dat ik zwanger was niet meer in het buitenland zou werken en binnen NL max 2 uur reisafstand zou accepteren. Andere afspraak was ook dat we beiden 4 dagen zouden gaan werken.
Inmiddels heeft man aangegeven dat hij 5 dagen blijft werken. In de omgeving waar ik woon moet je helaas nu al de dagen aan de kinderopvang doorgeven. Hierdoor gaat ons kind straks 3 dagen naar de opvang ipv 2 dagen. Daar heb ik mijn inmiddels bij neergelegd. De andere dag komen mijn ouders oppassen bij ons thuis.
Nu heeft man een opdracht via werk op 1,5 uur enkele reis t/m februari vanaf september. Ik kan hem eigenlijk wel vermoorden, hoe bedenkt hij het! En als er files staan kan het nog meer worden dus 4 uur reistijd per dag, dus iedere dag minimaal 12 uur van huis of overnachten. Heb het gegeven voor kennisgeving aangenomen en gedacht kom er later wel op erug.
Na afspraken dat opdracht max 2 uur reistijd per dag zouden zijn en 4 dagen werken
schijnbaar niet meer geldig zijn,realiseer ik mij dat ik er straks waarschijnlijk veelal voorsta mijn kind. Ik ga mij heus wel redden, maar gewoon het idee dat we geen afspraken over zijn werk kunnen maken, maakt mij verdrietig.
Ik baal zo! Heb dit bij vriendinnen zien gebeuren en gezworen dat het mij niet zou overkomen, maar het gebeurd schijnbaar toch.
Ik zou graag in contact komen met andere vrouwen 32-36 uur werken en thuis (bijna) alles zelf moeten doen:
Hoe doen jullie dat?
Wat zijn goede tips?
Of hoe maak ik met mijn afspraken waar hij zich aan houdt?
PS hopelijk draait man nog bij of zie ik door hormonen alles negatief in, maar ben liever voorbereid.
Inmiddels ben ik 11 weken zwanger van mijn 1e kind. Mijn man en ik hebben ongeveer hetzelfde inkomen. Voordat ik zwanger werd hebben uitgebreid gesproken over hoe we de taken zouden verdelen etc. Een van de afspraken was dat man vanaf dat ik zwanger was niet meer in het buitenland zou werken en binnen NL max 2 uur reisafstand zou accepteren. Andere afspraak was ook dat we beiden 4 dagen zouden gaan werken.
Inmiddels heeft man aangegeven dat hij 5 dagen blijft werken. In de omgeving waar ik woon moet je helaas nu al de dagen aan de kinderopvang doorgeven. Hierdoor gaat ons kind straks 3 dagen naar de opvang ipv 2 dagen. Daar heb ik mijn inmiddels bij neergelegd. De andere dag komen mijn ouders oppassen bij ons thuis.
Nu heeft man een opdracht via werk op 1,5 uur enkele reis t/m februari vanaf september. Ik kan hem eigenlijk wel vermoorden, hoe bedenkt hij het! En als er files staan kan het nog meer worden dus 4 uur reistijd per dag, dus iedere dag minimaal 12 uur van huis of overnachten. Heb het gegeven voor kennisgeving aangenomen en gedacht kom er later wel op erug.
Na afspraken dat opdracht max 2 uur reistijd per dag zouden zijn en 4 dagen werken
schijnbaar niet meer geldig zijn,realiseer ik mij dat ik er straks waarschijnlijk veelal voorsta mijn kind. Ik ga mij heus wel redden, maar gewoon het idee dat we geen afspraken over zijn werk kunnen maken, maakt mij verdrietig. Ik baal zo! Heb dit bij vriendinnen zien gebeuren en gezworen dat het mij niet zou overkomen, maar het gebeurd schijnbaar toch.
Ik zou graag in contact komen met andere vrouwen 32-36 uur werken en thuis (bijna) alles zelf moeten doen:
Hoe doen jullie dat?
Wat zijn goede tips?
Of hoe maak ik met mijn afspraken waar hij zich aan houdt?
PS hopelijk draait man nog bij of zie ik door hormonen alles negatief in, maar ben liever voorbereid.
zaterdag 24 augustus 2019 om 12:43
TO, niet OP.Sinjoren schreef: ↑24-08-2019 11:03Hoe OP met haar man al dan niet wil omgaan, moet ze zelf helemaal weten. Hij is naar haar zeggen volwassen, zij is dat naar haar eigen zeggen ook, dus laat ze dat verder maar uitzoeken. Maar jazeker, op basis van hoe OP de relatie beschrijft, degraderen wij die tot niet fijn; als er contracten nodig zijn om balans te houden in een relatie, dan schort er idd iets. Zoals gezegd, we zijn hier op een forum, niet in een sekte, dus het mag wat meer zijn dan alleen maar ja-knikken en gelijk geven.
Dat simpele duiven dat willen reduceren tot een obligaat "kijk daar, die is het niet eens met ons, die moet per defiitie wel onder de sloef liggen thuis of moet per definitie wel bedoelen dat OP niets te vragen heeft", dat blijft voor hun rekening.
zaterdag 24 augustus 2019 om 12:55
Oh please. Je reageert niet eens inhoudelijk op de vragen die een aantal posters stellen. Je mening dat er in een goede relatie geen schriftelijk contractje nodig zijn is ook totaal onboeiend, want wat zijn nou precies de implicaties hiervan als we de huidige situatie van TO bekijken? Die geef je niet. In plaats daarvan verweer je je met vaag gemekker als 'dat ik dat vind betekent niet dat ik onder de sloef lig of niets te vragen heb'. Wees eens wat concreter dan. Wat betekent het dan wel voor jou in je relatie? En nog belangrijker: wat zou het voor TO in haar relatie moeten betekenen dan? Want tot nu toe doe je precies wat één van de posters al eerder zei: (on)gelijkheid verkopen als gelijkwaardigheid. Waarom je dat met zoveel temperament doet weet ik eigenlijk niet. Het gaat er namelijk gewoon om dat 2 mensen een kind krijgen en dat 1 hiervan (volkomen terecht) vindt dat beide ouders hiervoor evenveel moeten inleveren.Sinjoren schreef: ↑24-08-2019 11:03Hoe OP met haar man al dan niet wil omgaan, moet ze zelf helemaal weten. Hij is naar haar zeggen volwassen, zij is dat naar haar eigen zeggen ook, dus laat ze dat verder maar uitzoeken. Maar jazeker, op basis van hoe OP de relatie beschrijft, degraderen wij die tot niet fijn; als er contracten nodig zijn om balans te houden in een relatie, dan schort er idd iets. Zoals gezegd, we zijn hier op een forum, niet in een sekte, dus het mag wat meer zijn dan alleen maar ja-knikken en gelijk geven.
Dat simpele duiven dat willen reduceren tot een obligaat "kijk daar, die is het niet eens met ons, die moet per defiitie wel onder de sloef liggen thuis of moet per definitie wel bedoelen dat OP niets te vragen heeft", dat blijft voor hun rekening
Krijg bijna de indruk dat je het niet kan hebben dat een vrouw zo stevig voor zichzelf opkomt in een relatie.
zaterdag 24 augustus 2019 om 13:50
Wat ik zie bij de paar gescheiden mensen in mijn omgeving, is dat het niet altijd zo werkt. Bij co-ouderschap regelt een aantal vaders nog steeds nauwelijks iets voor hun kinderen, en ze maken het de moeders daarnaast zwaarder om zaken te regelen omdat zij er geen belang meer bij hebben de relatie goed te houden. Dat resulteert in allerlei gedoe: van administratief gedoe waar toestemming van beide ouders voor nodig is, tot praktisch gedoe van vergeten beugelafspraken, verjaardagskadootjes en kleding. De derde kindershift op afstand doen is zwaar en kost veel tijd en energie. De derde kindershift op afstand níet doen, leidt tot verdriet en sociaal gedoe, en kost een vergelijkbare hoeveelheid tijd en energie. En dat leidt weer tot de continue overweging: wat poog je preventief op te lossen en wat niet. Hoe erg zijn de gevolgen? Zijn die consequenties erg genoeg om de strijd die preventie kost aan te gaan?
Scheiden is, denk ik, geen oplossing. Wel voor het beëindigen van de relatie, maar niet voor het verdelen van de taken.
zaterdag 24 augustus 2019 om 13:51
Lachattenoir schreef: ↑24-08-2019 12:55Oh please. Je reageert niet eens inhoudelijk op de vragen die een aantal posters stellen. Je mening dat er in een goede relatie geen schriftelijk contractje nodig zijn is ook totaal onboeiend, want wat zijn nou precies de implicaties hiervan als we de huidige situatie van TO bekijken? Die geef je niet. In plaats daarvan verweer je je met vaag gemekker als 'dat ik dat vind betekent niet dat ik onder de sloef lig of niets te vragen heb'. Wees eens wat concreter dan. Wat betekent het dan wel voor jou in je relatie? En nog belangrijker: wat zou het voor TO in haar relatie moeten betekenen dan? Want tot nu toe doe je precies wat één van de posters al eerder zei: (on)gelijkheid verkopen als gelijkwaardigheid. Waarom je dat met zoveel temperament doet weet ik eigenlijk niet. Het gaat er namelijk gewoon om dat 2 mensen een kind krijgen en dat 1 hiervan (volkomen terecht) vindt dat beide ouders hiervoor evenveel moeten inleveren.
Krijg bijna de indruk dat je het niet kan hebben dat een vrouw zo stevig voor zichzelf opkomt in een relatie.
Hear Hear!
Echt.
zaterdag 24 augustus 2019 om 14:02
Dit +100.fashionvictim schreef: ↑24-08-2019 12:23Je weet dat je beledigend en op de man bent met dat 'simpele duiven'?
En wederom gebruik je veel woorden maar zeg je eigenlijk niks. Wees nu eens concreet: jij kent het probleem niet, vertel dan eens: hoeveel werk jij, hoeveel werkt je partner, hoeveel zorg jij, hoeveel zorgt je partner, en hoe is je dat gelukt zonder afspraken te hoeven maken?
Héél beledigende manier van schrijven vind ik het. Vooral Pandax ligt hier onder vuur, terwijl die op een prettige wijze zo’n goede bijdrage aan het topic levert.
Ik ben trouwens ook wel wel erg benieuwd naar een antwoord op de gestelde vragen...
zaterdag 24 augustus 2019 om 14:19
Lachattenoir schreef: ↑24-08-2019 12:55Oh please. Je reageert niet eens inhoudelijk op de vragen die een aantal posters stellen. Je mening dat er in een goede relatie geen schriftelijk contractje nodig zijn is ook totaal onboeiend, want wat zijn nou precies de implicaties hiervan als we de huidige situatie van TO bekijken? Die geef je niet. In plaats daarvan verweer je je met vaag gemekker als 'dat ik dat vind betekent niet dat ik onder de sloef lig of niets te vragen heb'. Wees eens wat concreter dan. Wat betekent het dan wel voor jou in je relatie? En nog belangrijker: wat zou het voor TO in haar relatie moeten betekenen dan? Want tot nu toe doe je precies wat één van de posters al eerder zei: (on)gelijkheid verkopen als gelijkwaardigheid. Waarom je dat met zoveel temperament doet weet ik eigenlijk niet. Het gaat er namelijk gewoon om dat 2 mensen een kind krijgen en dat 1 hiervan (volkomen terecht) vindt dat beide ouders hiervoor evenveel moeten inleveren.
Krijg bijna de indruk dat je het niet kan hebben dat een vrouw zo stevig voor zichzelf opkomt in een relatie.
Ook wel drammen genoemd.
En verder
zaterdag 24 augustus 2019 om 14:23
In dit topic geloof ik dat TO, de vrouw dus, rationeler is dan de man. De man laat zich leiden door irrationele driften als statusgevoel en mannelijkheid. “Promotie” is vooral een statusdingetje. Misschien kan hij niet hebben dat zij meer verdient. Dat is óók meer emotie dan rationaliteit. Geld hebben ze genoeg begreep ik uit eerdere bijdragen van TO in deze draad.Paarsebloem schreef: ↑24-08-2019 12:33Klopt. Mannen noemen zichzelf toch zo vaak rationeel? Dan is dit de rationele manier om ermee om te gaan.
Puritanism:
„The haunting fear that someone, somewhere, may be happy”
(HL Mencken)
„The haunting fear that someone, somewhere, may be happy”
(HL Mencken)
zaterdag 24 augustus 2019 om 16:32
Als je je in een discussie moet verlagen tot termen als simpele duiven, ben je uitgepraat. Ik dacht dat je zei dat je het niet met elkaar eens hoeft te zijn, dan is t niet nodig om het op de man te spelen toch? Beetje flauwSinjoren schreef: ↑24-08-2019 11:03Hoe OP met haar man al dan niet wil omgaan, moet ze zelf helemaal weten. Hij is naar haar zeggen volwassen, zij is dat naar haar eigen zeggen ook, dus laat ze dat verder maar uitzoeken. Maar jazeker, op basis van hoe OP de relatie beschrijft, degraderen wij die tot niet fijn; als er contracten nodig zijn om balans te houden in een relatie, dan schort er idd iets. Zoals gezegd, we zijn hier op een forum, niet in een sekte, dus het mag wat meer zijn dan alleen maar ja-knikken en gelijk geven.
Dat simpele duiven dat willen reduceren tot een obligaat "kijk daar, die is het niet eens met ons, die moet per defiitie wel onder de sloef liggen thuis of moet per definitie wel bedoelen dat OP niets te vragen heeft", dat blijft voor hun rekening
zaterdag 24 augustus 2019 om 20:44
Nou, dit inderdaad, het klinkt allemaal erg afgeverig op anderen die hier dingen schrijven, iedereen die afspraken wil maken doet het niet goed maar je wil blijkbaar niet delen in je geluk en succesvolle relatie op een manier waar anderen wat aan hebben?fashionvictim schreef: ↑24-08-2019 12:23Je weet dat je beledigend en op de man bent met dat 'simpele duiven'?
En wederom gebruik je veel woorden maar zeg je eigenlijk niks. Wees nu eens concreet: jij kent het probleem niet, vertel dan eens: hoeveel werk jij, hoeveel werkt je partner, hoeveel zorg jij, hoeveel zorgt je partner, en hoe is je dat gelukt zonder afspraken te hoeven maken?
Ik vind het trouwens sowieso nogal kinderachtig om relaties vanuit je eigen gelukkige relatie te bestempelen als slecht of ongelukkig of niet liefdevol, alleen maar omdat mensen het anders doen dan jij.
zaterdag 24 augustus 2019 om 23:16
Precies. Wat niemand ooit wil horen: je man kan ook overlijden en dan moet je het ook zelf doen. Als je dat niet aankunt moet je niet aan een kind beginnen.ReginaMills schreef: ↑22-08-2019 12:04Wat een drama zeg. Hij hoeft toch ook niet mee naar elke afspraak?
Kind kan makkelijk drie dagen naar de opvang. Mijn kinderen zijn er niet slechter van geworden in ieder geval. Mocht het echt niet gaan kan man altijd nog minder gaan werken. Dan kan je terugkomen op jullie eerder gemaakte afspraak en heb je goede argumenten omdat het niet gaat.
Je bent zwanger, niet ziek, ondanks je medische achtergrond. Hang wat minder aan je man. Zodra het niet gaat kan hij altijd nog iets regelen met zijn werk.
Probeer het nu gewoon los te laten en ga gewoon genieten van je zwangerschap. Alles is nu goed. Komen die tijden, komen die plagen. Dan is het vroeg genoeg om je druk te gaan maken.
Dat het fijn is als iedereen zich aan afspraken houdt lijkt me logisch, maar het klinkt niet redelijk om te eisen al eerder minder te gaan werken dan wanneer het kind geboren is. En met 3 dagen opvang is niets mis. Kun je straks allebei nog een dag vrij hebben. Als je hiermee je eigen promotie mogelijkheden verknalt, dan kun je ook overwegen om zelf 5 dagen te blijven werken. Kun je gewoon promotie maken.
Ik vind overigens dat er wel sprake is van een prinses op de erwt verhaal. Een tweede kind onthouden om afspraken af te dwingen?
Goed recht om geen tweede kind te willen, maar als je het toch al niet wil, zet het dan nu niet in om je zin te krijgen maar omdat je niet kunt vertrouwen op afspraken die je met je man maakt. En op het feit dat jij geen ruimte bied voor veranderingen (waar iedereen, of bijvoorbeeld je man) gelukkiger van kan worden, nádat er eenmaal afspraken zijn gemaakt.
De ene helft van de maatschappij brengt zijn leven door met het observeren van de andere helft.
zondag 25 augustus 2019 om 09:52
Volgens mij heb jij niet het hele topic gelezen, dus ik raad je aan dat als nog te doen.Redhat schreef: ↑24-08-2019 23:16Precies. Wat niemand ooit wil horen: je man kan ook overlijden en dan moet je het ook zelf doen. Als je dat niet aankunt moet je niet aan een kind beginnen.
Dat het fijn is als iedereen zich aan afspraken houdt lijkt me logisch, maar het klinkt niet redelijk om te eisen al eerder minder te gaan werken dan wanneer het kind geboren is. En met 3 dagen opvang is niets mis. Kun je straks allebei nog een dag vrij hebben. Als je hiermee je eigen promotie mogelijkheden verknalt, dan kun je ook overwegen om zelf 5 dagen te blijven werken. Kun je gewoon promotie maken.
Ik vind overigens dat er wel sprake is van een prinses op de erwt verhaal. Een tweede kind onthouden om afspraken af te dwingen?
Goed recht om geen tweede kind te willen, maar als je het toch al niet wil, zet het dan nu niet in om je zin te krijgen maar omdat je niet kunt vertrouwen op afspraken die je met je man maakt. En op het feit dat jij geen ruimte bied voor veranderingen (waar iedereen, of bijvoorbeeld je man) gelukkiger van kan worden, nádat er eenmaal afspraken zijn gemaakt.
Overigens ben ik dus zo’n type die zowel nadenkt of ik het ook aankan als man overlijdt en was het antwoord ja, anders was ik er niet aan begonnen, maar die tegelijkertijd wel vasthoudt aan de gelijke verdeling, want man is niet dood en dus verdelen we de boel gelijk. En als het scheef aan het trekken is hebben we het daar over. En als dat niet werkt maak ik daar ruzie over of zorg ik dat man het zonder mij moet doen, zodat hij zich weer realiseert hoeveel werk het is en dat werkt prima. Omdat hij dood zou kunnen gaan ga ik het niet alleen doen. Dat zou toch ook andersom kunnen gebeuren en dan moet hij het toch ook alleen rooien? Kan ik hem ook wel alles alleen laten doen als voorbereiding. Ga ik eens voorstellen thuis.
En ik ben helemaal voor veranderingen waar mensen blijer van worden, maar niet als zijn blijer worden ten koste van mijn blijdschap gaat. Natuurlijk wel af en toe, maar niet structureel. En liefst zo dat ik ook af en toe blijer word. Ik geloof gewoon niet dat hij meer recht heeft op blijdschap.
Mijn man heeft, achteraf gezien, jaren last gehad van een hartritme stoornis, waardoor hij veel meer slaap nodig had dan ik. Daardoor deed ik bijna alle ochtenden met zoon in het weekend en liet man uitslapen. Inmiddels verdelen we het weer min of meer, maar hier heb ik jaren aangepast aan de werkelijkheid, terwijl ik daar echt niet gelukkiger van werd. Maar dit was overmacht. Dat hoort er ook bij en dat weet je niet van te voren.
zondag 25 augustus 2019 om 10:49
zondag 25 augustus 2019 om 13:20
Ik heb altijd het kaartje gekocht voordat ik het perron betrad. En tegenwoordig check ik al ver voor het perron in met mijn OV chipkaart. Ik heb eerlijk gezegd nog nooit een kaartje op het perron gekregen.COtweepuntnul schreef: ↑25-08-2019 10:49Ik ken een mooi spreekwoord.
Het kaartje voor de trein krijg je over het algemeen pas op het perron.
Puritanism:
„The haunting fear that someone, somewhere, may be happy”
(HL Mencken)
„The haunting fear that someone, somewhere, may be happy”
(HL Mencken)
zondag 25 augustus 2019 om 13:21
Het weekeinde is nog niet voorbij. En het is mooi weer. Ik hoop dat TO en haar man lekker ontspannen ergens van de Zon genieten.sleutelhuis schreef: ↑25-08-2019 13:15To, heb je het gesprek nog gehad van het weekend?
Of heb ik er overheen gelezen... je hebt een levendig topic te weeg gebracht
Puritanism:
„The haunting fear that someone, somewhere, may be happy”
(HL Mencken)
„The haunting fear that someone, somewhere, may be happy”
(HL Mencken)
zondag 25 augustus 2019 om 13:43
Helemaal mee eens, inderdaad een idioot argument.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
zondag 25 augustus 2019 om 14:00
Je snapt dat het spreekwoord van vroegah was het.
En dat het een metafoor is
zondag 25 augustus 2019 om 14:09
Zelfs toen niet. Vroegâh kochten mijn ouders ook het treinkaartje bij het loket. En mijn grootouders ook. Die hadden zelfs een van te voren gekocht perronkaartje nodig om het perron te mogen betreden als ze iemand gingen ophalen of uitzwaaien.COtweepuntnul schreef: ↑25-08-2019 14:00Je snapt dat het spreekwoord van vroegah was het.
En dat het een metafoor is
Puritanism:
„The haunting fear that someone, somewhere, may be happy”
(HL Mencken)
„The haunting fear that someone, somewhere, may be happy”
(HL Mencken)
zondag 25 augustus 2019 om 14:56
True, het is zeker weer om lekker van de zon te genieten. Hopelijk brengt het hen in ontspannen praatstand en kunnen ze er een goed fijn gesprek over voeren.
zondag 25 augustus 2019 om 16:19
Ruimte bieden voor veranderingen houdt voor haar dus in dat ze nog meer moet inleveren, want als hij meer ruimte neemt, heeft dat ook impact op haar. Ik vraag me ook af of je dit ook zou zeggen als zij nu zou doen wat hij doet en er opeens mee op de proppen komt dat ze liever vijf dagen werkt waardoor hij meer zorg op zich moet nemen. Als hij er dan niet mee akkoord gaat, wordt er dan ook geroepen dat hij 'geen ruimte biedt voor veranderingen' of dat het dan is: 'hij heeft al zoveel ingeleverd/een compromis gesloten'.Redhat schreef: ↑24-08-2019 23:16
Ik vind overigens dat er wel sprake is van een prinses op de erwt verhaal. Een tweede kind onthouden om afspraken af te dwingen?
Goed recht om geen tweede kind te willen, maar als je het toch al niet wil, zet het dan nu niet in om je zin te krijgen maar omdat je niet kunt vertrouwen op afspraken die je met je man maakt. En op het feit dat jij geen ruimte bied voor veranderingen (waar iedereen, of bijvoorbeeld je man) gelukkiger van kan worden, nádat er eenmaal afspraken zijn gemaakt.
En wat betreft dat ze het moet gooien op dat hij zich niet aan afspraken houdt in plaats van haar zin te willen: dat komt natuurlijk op hetzelfde neer. Haar zin doordrijven is een negatieve en lullige manier om te benoemen dat ze verwacht dat hij zich aan de afspraak houdt, want dát is wat haar zin krijgen inhoudt, dát is wat ze van hem wil. En niet geheel onterecht. Heel veel mensen proberen haar nu erop te pakken dat ze heeft gezegd dat ze dat tweede kind als troef gebruikt, maar het is natuurlijk haar goed recht om geen tweede te willen als ze het gevoel heeft dat ze niet van haar man op aan kan.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
zondag 25 augustus 2019 om 17:31
Precies.Susan schreef: ↑25-08-2019 16:19Ruimte bieden voor veranderingen houdt voor haar dus in dat ze nog meer moet inleveren, want als hij meer ruimte neemt, heeft dat ook impact op haar. Ik vraag me ook af of je dit ook zou zeggen als zij nu zou doen wat hij doet en er opeens mee op de proppen komt dat ze liever vijf dagen werkt waardoor hij meer zorg op zich moet nemen. Als hij er dan niet mee akkoord gaat, wordt er dan ook geroepen dat hij 'geen ruimte biedt voor veranderingen' of dat het dan is: 'hij heeft al zoveel ingeleverd/een compromis gesloten'.
En wat betreft dat ze het moet gooien op dat hij zich niet aan afspraken houdt in plaats van haar zin te willen: dat komt natuurlijk op hetzelfde neer. Haar zin doordrijven is een negatieve en lullige manier om te benoemen dat ze verwacht dat hij zich aan de afspraak houdt, want dát is wat haar zin krijgen inhoudt, dát is wat ze van hem wil. En niet geheel onterecht. Heel veel mensen proberen haar nu erop te pakken dat ze heeft gezegd dat ze dat tweede kind als troef gebruikt, maar het is natuurlijk haar goed recht om geen tweede te willen als ze het gevoel heeft dat ze niet van haar man op aan kan.
zondag 25 augustus 2019 om 19:36
Klopt en als je aan kinderen begint kun je ook niet voorzien dat je net als mijn schoonzus 10 jaar later een progressieve spierziekte hebt waardoor je je kinderen niet volwassen zult zien worden. Dus nee het leven is niet maakbaar, maar met mijn aandoening kan ik prima voor kinderen zorgen zolang ik aan de anticonceptie ben.
Ik heb gisteren een goed gesprek met man gehad. Het is nogal een verhaal en mogelijk heel warrig, dus bij deze een waarschuwing
.
Helaas is er zaterdagavond slecht nieuws gekomen van schoonzus. Ik zal kort even proberen de situatie te schetsen waardoor hopelijk alles wat duidelijk is: schoonzus heeft twee kinderen ( 7 en 10) en is 3 jaar geleden in de steek gelaten door man die meteen een nieuw gezin heeft gesticht. Neefje en nichtje zijn bij hun vader niet welkom en zien hem nauwelijks. Het blijkt nu dat ex definitief niet voor de kinderen zal zorgen indien schoonzus komt te overlijden of indien zij in een verzorgingstehuis komt. Neefje en nichtje komen nu al om de 2-3 weken bij ons logeren in het weekend zodat schoonzus lucht heeft. Ik heb kinderen vandaag dagje mee naar strand gehad, zodat schoonfamilie kon overleggen over deze situatie.
Man heeft het idee dat hij klem zit: over 3 tot 5 jaar zullen neefje en nichtje niet meer thuis kunnen wonen omdat hun moeder moet worden opgenomen. De keuze is dan of bij ons of een pleeggezin. Dus eigenlijk geen keuze, dat is voor ons vanaf het begin duidelijk geweest. Dat betekent dat wij over een tijdje volledig verantwoordelijk worden voor 2 pubers. Dit was al een tijdje duidelijk, maar man voelt deze verantwoordelijkheid extra zwaar omdat het de kinderen van zijn zus zijn.
Nu springen wij ook al regelmatig bij, zowel financieel als met koken/poetsen/oppassen/mee naar ziekenhuis. Tot een half jaar geleden: door mijn aandoening had ik (samen met man) niet de energie om nog een 2e huishouden erbij te doen. Onze schoonmaakster is toen ook daar 1x in de week gaan schoonmaken. Op een gegeven moment heb ik toen geopperd dat schoonmoeder (die het goed heeft) ook financieel zou kunnen bijspringen. Man heeft dit schijnbaar anders geïnterpreteerd dan ik bedoelde.
HIj wil juist komend jaar graag nog 1 jaar heel hard proberen om zijn promotie binnen te halen, dit zou een significante salarisstijging betekenen. Op die manier kan hij ervoor zorgen dat wij straks zonder problemen 4 kinderen kunnen laten studeren. Hij wil namelijk niet dat “mijn” kinderen minder zouden krijgen omdat de ex van schoonzus zijn plichten verzaakt. Maar hij heeft niet bij de andere gevolgen stilgestaan en weet niet zo goed wat nu wijsheid is. Hij snapt nu ook dat dit op een andere manier ten kosten van onze kinderen gaat, maar dan niet qua geld, maar qua tijd. Afgelopen tijd heeft hij mij ontzien over deze zorgen, hij gunde mij een onbezorgde zwangerschap.
Wij gaan komende weken kijken hoe we het gaat, nu duidelijk is dat we zorg over 3 tot 5 jaar definitief krijgen. Er zal veel moeten worden geregeld met Jeugdzorg etc. Gelukkig is het praktisch makkelijk omdat we genoeg ruimte hebben voor 4 kinderen.
Ik heb gisteren een goed gesprek met man gehad. Het is nogal een verhaal en mogelijk heel warrig, dus bij deze een waarschuwing
.Helaas is er zaterdagavond slecht nieuws gekomen van schoonzus. Ik zal kort even proberen de situatie te schetsen waardoor hopelijk alles wat duidelijk is: schoonzus heeft twee kinderen ( 7 en 10) en is 3 jaar geleden in de steek gelaten door man die meteen een nieuw gezin heeft gesticht. Neefje en nichtje zijn bij hun vader niet welkom en zien hem nauwelijks. Het blijkt nu dat ex definitief niet voor de kinderen zal zorgen indien schoonzus komt te overlijden of indien zij in een verzorgingstehuis komt. Neefje en nichtje komen nu al om de 2-3 weken bij ons logeren in het weekend zodat schoonzus lucht heeft. Ik heb kinderen vandaag dagje mee naar strand gehad, zodat schoonfamilie kon overleggen over deze situatie.
Man heeft het idee dat hij klem zit: over 3 tot 5 jaar zullen neefje en nichtje niet meer thuis kunnen wonen omdat hun moeder moet worden opgenomen. De keuze is dan of bij ons of een pleeggezin. Dus eigenlijk geen keuze, dat is voor ons vanaf het begin duidelijk geweest. Dat betekent dat wij over een tijdje volledig verantwoordelijk worden voor 2 pubers. Dit was al een tijdje duidelijk, maar man voelt deze verantwoordelijkheid extra zwaar omdat het de kinderen van zijn zus zijn.
Nu springen wij ook al regelmatig bij, zowel financieel als met koken/poetsen/oppassen/mee naar ziekenhuis. Tot een half jaar geleden: door mijn aandoening had ik (samen met man) niet de energie om nog een 2e huishouden erbij te doen. Onze schoonmaakster is toen ook daar 1x in de week gaan schoonmaken. Op een gegeven moment heb ik toen geopperd dat schoonmoeder (die het goed heeft) ook financieel zou kunnen bijspringen. Man heeft dit schijnbaar anders geïnterpreteerd dan ik bedoelde.
HIj wil juist komend jaar graag nog 1 jaar heel hard proberen om zijn promotie binnen te halen, dit zou een significante salarisstijging betekenen. Op die manier kan hij ervoor zorgen dat wij straks zonder problemen 4 kinderen kunnen laten studeren. Hij wil namelijk niet dat “mijn” kinderen minder zouden krijgen omdat de ex van schoonzus zijn plichten verzaakt. Maar hij heeft niet bij de andere gevolgen stilgestaan en weet niet zo goed wat nu wijsheid is. Hij snapt nu ook dat dit op een andere manier ten kosten van onze kinderen gaat, maar dan niet qua geld, maar qua tijd. Afgelopen tijd heeft hij mij ontzien over deze zorgen, hij gunde mij een onbezorgde zwangerschap.
Wij gaan komende weken kijken hoe we het gaat, nu duidelijk is dat we zorg over 3 tot 5 jaar definitief krijgen. Er zal veel moeten worden geregeld met Jeugdzorg etc. Gelukkig is het praktisch makkelijk omdat we genoeg ruimte hebben voor 4 kinderen.
