Relaties
alle pijlers
Zwanger van ex
woensdag 3 april 2019 15:28
Hallo,
Kort maar krachtig: ik ben zwanger van mijn ex. Ik gebruik overigens WEL de pil, maar ik galsteentjes, dus daardoor periodes dat ik veel op het toilet zit. En NEE, spiraaltjes heb ik al gehad, en die stoot ik uit, dus dat is geen optie helaasch.
Situatieschets: wij hadden ongeveer tweeënhalf jaar en relatie, ik heb deze in januari 2018 beëindigd. Officieus zijn we elkaar echter blijven zien. Ik sliep nog vaak bij hem. Dat ging door, ook toen hij zijn huidige vriendin leren kennen zo'n half jaar geleden. M.a.w.: we hebben gewoon doorgeneukt toen hij z'n nieuwe vriendin kreeg, godzijdank weet zij dat niet en ik ga het haar niet zeggen. Tegen mij zei hij altijd dat hij polyamoureus is aangelegd en dat vind ik persoonlijk prima (toen wij samen waren had hij ook een tijdje iemand erbij), dus ik keek niet raar op dat hij mij erbij hield... Onderhand wonen zij een aantal maanden samen in zijn woning. Ik vind haar erg aardig. Een paar keer per maand kom ik daar dan ook, en dan hebben we het ''gezellig'' met zijn drie, om het maar zo uit te drukken. Hint hint.
Hij houdt ook van mij, zo heeft hij dat naar haar gecommuniceerd, maar zij heeft het er wel moeilijk mee dat hij mij ook nog met mij vrijt (lees: huilbuien). Dat vind ik natuurlijk vreselijk en zij mag daar geen verdriet van ondervinden, heb ik de ex ook gezegd. Ik had al meermaals aangegeven dat we moesten stoppen als de vriendin het emotioneel niet meer aankon, maar dat wil ze dan ook weer niet. Met mij kan ze haar lesbische kant exploreren. Ex heeft al een paar keer geopperd dat ik wel bij hen kon komen wonen, maar ik pieker er niet over, ik woon ook ver bij hen uit de buurt en ik voel me thuis waar ik nu woon.
Dus deze reeds complexe driehoeksverhouding is nu ontaard in een nog grotere mess, een k*tsituatie. In een vorige relatie met een andere partner heb ik een miskraam gehad, en ik wil het eigenlijk niet weg laten halen. Ex en z'n vriendin weten nog van niks en ik heb geen idee hoe en OF ik dit moet laten weten. Ik wil haar niet breken en ik wil ook geen bom onder hun relatie leggen. Anderzijds sta ik ook niet te springen mijn eigen kind weg te halen, want ik heb zelf ook een kinderwens. De ''easy way out'' door het contact te verbreken en het kind stiekem alleen te krijgen heb ik overwogen, maar praktisch niet haalbaar, want men komt daar toch achter.
Eerlijk en ongezouten advies welkom.
Kort maar krachtig: ik ben zwanger van mijn ex. Ik gebruik overigens WEL de pil, maar ik galsteentjes, dus daardoor periodes dat ik veel op het toilet zit. En NEE, spiraaltjes heb ik al gehad, en die stoot ik uit, dus dat is geen optie helaasch.
Situatieschets: wij hadden ongeveer tweeënhalf jaar en relatie, ik heb deze in januari 2018 beëindigd. Officieus zijn we elkaar echter blijven zien. Ik sliep nog vaak bij hem. Dat ging door, ook toen hij zijn huidige vriendin leren kennen zo'n half jaar geleden. M.a.w.: we hebben gewoon doorgeneukt toen hij z'n nieuwe vriendin kreeg, godzijdank weet zij dat niet en ik ga het haar niet zeggen. Tegen mij zei hij altijd dat hij polyamoureus is aangelegd en dat vind ik persoonlijk prima (toen wij samen waren had hij ook een tijdje iemand erbij), dus ik keek niet raar op dat hij mij erbij hield... Onderhand wonen zij een aantal maanden samen in zijn woning. Ik vind haar erg aardig. Een paar keer per maand kom ik daar dan ook, en dan hebben we het ''gezellig'' met zijn drie, om het maar zo uit te drukken. Hint hint.
Hij houdt ook van mij, zo heeft hij dat naar haar gecommuniceerd, maar zij heeft het er wel moeilijk mee dat hij mij ook nog met mij vrijt (lees: huilbuien). Dat vind ik natuurlijk vreselijk en zij mag daar geen verdriet van ondervinden, heb ik de ex ook gezegd. Ik had al meermaals aangegeven dat we moesten stoppen als de vriendin het emotioneel niet meer aankon, maar dat wil ze dan ook weer niet. Met mij kan ze haar lesbische kant exploreren. Ex heeft al een paar keer geopperd dat ik wel bij hen kon komen wonen, maar ik pieker er niet over, ik woon ook ver bij hen uit de buurt en ik voel me thuis waar ik nu woon.
Dus deze reeds complexe driehoeksverhouding is nu ontaard in een nog grotere mess, een k*tsituatie. In een vorige relatie met een andere partner heb ik een miskraam gehad, en ik wil het eigenlijk niet weg laten halen. Ex en z'n vriendin weten nog van niks en ik heb geen idee hoe en OF ik dit moet laten weten. Ik wil haar niet breken en ik wil ook geen bom onder hun relatie leggen. Anderzijds sta ik ook niet te springen mijn eigen kind weg te halen, want ik heb zelf ook een kinderwens. De ''easy way out'' door het contact te verbreken en het kind stiekem alleen te krijgen heb ik overwogen, maar praktisch niet haalbaar, want men komt daar toch achter.
Eerlijk en ongezouten advies welkom.
anoniem_638f8c827878c wijzigde dit bericht op 03-04-2019 15:42
3.60% gewijzigd
woensdag 19 februari 2020 00:17
Waarom doe je het dan???Vlinderbril12 schreef: ↑18-02-2020 19:12Ja, ik kom met het kind daar. Terwijl ik dat in mijn conditie (nog steeds te laag HB),
nog niet echt goed kan. Zijn vriendin mag niet weten dat ik daar kom met kind, want
dat kan ze niet aan.
woensdag 19 februari 2020 02:22
Ik word een beetje moe van slechts gemoraliseer over TO en haar toxic relaties, enz.
Blijkbaar gaat het om een ex waar TO moeilijk van loskomt, hetgeen vooral fysiek is. Bij beiden, want ex wil inmiddels wel een ander soort relatie met een andere vrouw, maar neukt er stiekem nog driftig op los met TO.
Ongepland kwam daar een kind uit voort en nu zijn de rapen gaar.
Het 'loslaten' van de ex is met de geboorte van het kind niet meer eenvoudig. De ex heeft ingestemd met een 'daad van verwekking' en kan juridisch gezien dus tot het vaderschap gedwongen worden. En daarmee onderhoudsplichtig worden, maar ook recht op omgang hebben. Overigens kan hij dat laatste ook claimen als er geen juridische ouderschapsband is, maar wel 'family life' (wat nu dreigt te ontstaan door de omgang die TO in werking zet).
Ik zeg dit niet om te juridiseren, maar omdat dit soort dingen met een reden in de wet staan en zijn vastgelegd in mensenrechtenverdragen (in plaats van 'zakelijke'). Het heeft een emotionele achtergrond waar over nagedacht is.
O.a. dat er recht op omgang moet zijn tussen biologische ouders en kinderen (en mogelijks zelfs medegezag voor de vader). Dit komt mede voort uit het grondrecht(!) te weten van wie je afstamt. De praktijk heeft geleerd dat dit soort fundamentele zaken van iemands bestaan idealiter met rechten én plichten omkleed zijn. Zowel voor de afstammeling als ouder.
Mij lijkt dan ook dat de discussie, primair in het belang van het kind(!) daarop gericht moet zijn, en niet op het bij herhaling roepen dat TO verdorven is. Dat weten we nu wel.
TO, ik begrijp de moeilijkheden. Jij zegt dat je ex niet terug wilt, maar verwacht wel degelijk (en emotioneel begrijpelijk) dat hij nu jouw net bevallen lijf en kind centraal stelt, terwijl dit nu ook weer niet het uitgangspunt van 'de deal' was. Jij en ex worden a.h.w. geconfronteerd met de gevolgen van het jullie t.o.v. anderen oppermachtig voelen, hetgeen hem nu de spagaat en jullie beiden een levensles bezorgt. Het is volkomen begrijpelijk dat zijn vriendin zich bedreigd voelt en doodongelukkig is. Zij moet maar slikken wat ze eigenlijk (terecht) niet trekt en heeft het daar zwaar mee.
Het heeft dus net zo min zin haar (emotionele) gedrag te veroordelen als het jouwe.
De enige echte vraag is:
Hoe gaan jij en ex zorgen dat het kindje zich gewenst voelt en de erkenning, familieband en zorg die het verdient krijgt. En dan graag zonder geruzie.
Regel dat. Desnoods met een mediator. Maak een zinvol en werkbaar plan en kap met stiekem gedoe met een te laag Hb omdat ex het anders te ver rijden vindt, enz.
Ik veroordeel je niet om (trio)geneuk, maar neem deze taak en het hoe en waarom van de regels serieus.
Het kind heeft twee ouders. Het wil contact, geliefd zijn en erkenning voelen van beiden. Het wil straks weten van wie het zijn flaporen heeft. Het heeft belang bij ouders die -ookal leven ze niet samen- normaal met elkaar omgaan. Het wil dat pa zegt: 'ik betaal je studie' of 'ik kom elke week kijken naar voetbal/ballet/weet ik veel'. Het wil dat ma niet hoeft te zeggen dat pa nooit belangstelling had/iets deed/betaalde, vooral niet omdat dat achteraf haar eigen frustratie bleek. Het wil geen loyaliteitsconflict.
Het wil dat pa en ma beiden naar zijn/haar musical en diploma-uitreiking komen. En niet dat pa niet kan omdat zijn vriendin het niet trekt. Het wil dus ook dat pa van meet af aan volwassen keuzes maakt in zijn/haar belang. Voor zover ik toch gemoraliseerd heb, geldt dat dus even hard voor ex als voor TO(!)
Blijkbaar gaat het om een ex waar TO moeilijk van loskomt, hetgeen vooral fysiek is. Bij beiden, want ex wil inmiddels wel een ander soort relatie met een andere vrouw, maar neukt er stiekem nog driftig op los met TO.
Ongepland kwam daar een kind uit voort en nu zijn de rapen gaar.
Het 'loslaten' van de ex is met de geboorte van het kind niet meer eenvoudig. De ex heeft ingestemd met een 'daad van verwekking' en kan juridisch gezien dus tot het vaderschap gedwongen worden. En daarmee onderhoudsplichtig worden, maar ook recht op omgang hebben. Overigens kan hij dat laatste ook claimen als er geen juridische ouderschapsband is, maar wel 'family life' (wat nu dreigt te ontstaan door de omgang die TO in werking zet).
Ik zeg dit niet om te juridiseren, maar omdat dit soort dingen met een reden in de wet staan en zijn vastgelegd in mensenrechtenverdragen (in plaats van 'zakelijke'). Het heeft een emotionele achtergrond waar over nagedacht is.
O.a. dat er recht op omgang moet zijn tussen biologische ouders en kinderen (en mogelijks zelfs medegezag voor de vader). Dit komt mede voort uit het grondrecht(!) te weten van wie je afstamt. De praktijk heeft geleerd dat dit soort fundamentele zaken van iemands bestaan idealiter met rechten én plichten omkleed zijn. Zowel voor de afstammeling als ouder.
Mij lijkt dan ook dat de discussie, primair in het belang van het kind(!) daarop gericht moet zijn, en niet op het bij herhaling roepen dat TO verdorven is. Dat weten we nu wel.
TO, ik begrijp de moeilijkheden. Jij zegt dat je ex niet terug wilt, maar verwacht wel degelijk (en emotioneel begrijpelijk) dat hij nu jouw net bevallen lijf en kind centraal stelt, terwijl dit nu ook weer niet het uitgangspunt van 'de deal' was. Jij en ex worden a.h.w. geconfronteerd met de gevolgen van het jullie t.o.v. anderen oppermachtig voelen, hetgeen hem nu de spagaat en jullie beiden een levensles bezorgt. Het is volkomen begrijpelijk dat zijn vriendin zich bedreigd voelt en doodongelukkig is. Zij moet maar slikken wat ze eigenlijk (terecht) niet trekt en heeft het daar zwaar mee.
Het heeft dus net zo min zin haar (emotionele) gedrag te veroordelen als het jouwe.
De enige echte vraag is:
Hoe gaan jij en ex zorgen dat het kindje zich gewenst voelt en de erkenning, familieband en zorg die het verdient krijgt. En dan graag zonder geruzie.
Regel dat. Desnoods met een mediator. Maak een zinvol en werkbaar plan en kap met stiekem gedoe met een te laag Hb omdat ex het anders te ver rijden vindt, enz.
Ik veroordeel je niet om (trio)geneuk, maar neem deze taak en het hoe en waarom van de regels serieus.
Het kind heeft twee ouders. Het wil contact, geliefd zijn en erkenning voelen van beiden. Het wil straks weten van wie het zijn flaporen heeft. Het heeft belang bij ouders die -ookal leven ze niet samen- normaal met elkaar omgaan. Het wil dat pa zegt: 'ik betaal je studie' of 'ik kom elke week kijken naar voetbal/ballet/weet ik veel'. Het wil dat ma niet hoeft te zeggen dat pa nooit belangstelling had/iets deed/betaalde, vooral niet omdat dat achteraf haar eigen frustratie bleek. Het wil geen loyaliteitsconflict.
Het wil dat pa en ma beiden naar zijn/haar musical en diploma-uitreiking komen. En niet dat pa niet kan omdat zijn vriendin het niet trekt. Het wil dus ook dat pa van meet af aan volwassen keuzes maakt in zijn/haar belang. Voor zover ik toch gemoraliseerd heb, geldt dat dus even hard voor ex als voor TO(!)
Hier sta ik, ik kan niet anders (zonder legpuzzels)
woensdag 19 februari 2020 08:28
Eens. En zo gaat wel vaker op Viva. Het gaat nagenoeg alleen maar om hoe dom mama wel niet is dat ze zwanger is geworden. Er wordt overal geroepen dat kind het niet verdient en TO maar even een abortusje moet plegen. En oh wat is de man toch zielig dat hij vader wordt. Die is altijd ontslagen van alle verantwoordelijkheid ofzo.Argentovivo schreef: ↑19-02-2020 02:22Ik word een beetje moe van slechts gemoraliseer over TO en haar toxic relaties, enz.
Blijkbaar gaat het om een ex waar TO moeilijk van loskomt, hetgeen vooral fysiek is. Bij beiden, want ex wil inmiddels wel een ander soort relatie met een andere vrouw, maar neukt er stiekem nog driftig op los met TO.
Ongepland kwam daar een kind uit voort en nu zijn de rapen gaar.
Het 'loslaten' van de ex is met de geboorte van het kind niet meer eenvoudig. De ex heeft ingestemd met een 'daad van verwekking' en kan juridisch gezien dus tot het vaderschap gedwongen worden. En daarmee onderhoudsplichtig worden, maar ook recht op omgang hebben. Overigens kan hij dat laatste ook claimen als er geen juridische ouderschapsband is, maar wel 'family life' (wat nu dreigt te ontstaan door de omgang die TO in werking zet).
Ik zeg dit niet om te juridiseren, maar omdat dit soort dingen met een reden in de wet staan en zijn vastgelegd in mensenrechtenverdragen (in plaats van 'zakelijke'). Het heeft een emotionele achtergrond waar over nagedacht is.
O.a. dat er recht op omgang moet zijn tussen biologische ouders en kinderen (en mogelijks zelfs medegezag voor de vader). Dit komt mede voort uit het grondrecht(!) te weten van wie je afstamt. De praktijk heeft geleerd dat dit soort fundamentele zaken van iemands bestaan idealiter met rechten én plichten omkleed zijn. Zowel voor de afstammeling als ouder.
Mij lijkt dan ook dat de discussie, primair in het belang van het kind(!) daarop gericht moet zijn, en niet op het bij herhaling roepen dat TO verdorven is. Dat weten we nu wel.
TO, ik begrijp de moeilijkheden. Jij zegt dat je ex niet terug wilt, maar verwacht wel degelijk (en emotioneel begrijpelijk) dat hij nu jouw net bevallen lijf en kind centraal stelt, terwijl dit nu ook weer niet het uitgangspunt van 'de deal' was. Jij en ex worden a.h.w. geconfronteerd met de gevolgen van het jullie t.o.v. anderen oppermachtig voelen, hetgeen hem nu de spagaat en jullie beiden een levensles bezorgt. Het is volkomen begrijpelijk dat zijn vriendin zich bedreigd voelt en doodongelukkig is. Zij moet maar slikken wat ze eigenlijk (terecht) niet trekt en heeft het daar zwaar mee.
Het heeft dus net zo min zin haar (emotionele) gedrag te veroordelen als het jouwe.
De enige echte vraag is:
Hoe gaan jij en ex zorgen dat het kindje zich gewenst voelt en de erkenning, familieband en zorg die het verdient krijgt. En dan graag zonder geruzie.
Regel dat. Desnoods met een mediator. Maak een zinvol en werkbaar plan en kap met stiekem gedoe met een te laag Hb omdat ex het anders te ver rijden vindt, enz.
Ik veroordeel je niet om (trio)geneuk, maar neem deze taak en het hoe en waarom van de regels serieus.
Het kind heeft twee ouders. Het wil contact, geliefd zijn en erkenning voelen van beiden. Het wil straks weten van wie het zijn flaporen heeft. Het heeft belang bij ouders die -ookal leven ze niet samen- normaal met elkaar omgaan. Het wil dat pa zegt: 'ik betaal je studie' of 'ik kom elke week kijken naar voetbal/ballet/weet ik veel'. Het wil dat ma niet hoeft te zeggen dat pa nooit belangstelling had/iets deed/betaalde, vooral niet omdat dat achteraf haar eigen frustratie bleek. Het wil geen loyaliteitsconflict.
Het wil dat pa en ma beiden naar zijn/haar musical en diploma-uitreiking komen. En niet dat pa niet kan omdat zijn vriendin het niet trekt. Het wil dus ook dat pa van meet af aan volwassen keuzes maakt in zijn/haar belang. Voor zover ik toch gemoraliseerd heb, geldt dat dus even hard voor ex als voor TO(!)
Sneu.
Er is nu eenmaal een kutsituatie ontstaan en beiden hebben daarmee te dealen.
woensdag 19 februari 2020 10:38
Gedeelte zwanger van ex: dingen gebeuren, zal ik niet over oordelen.
Maar het deeltje stiekem blijven batsen met ex en met die baby lopen leuren: schop onder hol is best gerechtvaardigd.
Ik kan me zo moeilijk voorstellen dat je prioriteiten liggen bij hedonistische strapatsen met een bezette man terwijl je net in je eentje een baby op de wereld hebt gepleurd.
Maar het deeltje stiekem blijven batsen met ex en met die baby lopen leuren: schop onder hol is best gerechtvaardigd.
Ik kan me zo moeilijk voorstellen dat je prioriteiten liggen bij hedonistische strapatsen met een bezette man terwijl je net in je eentje een baby op de wereld hebt gepleurd.
woensdag 19 februari 2020 19:02
Verdien je wel! Zeker wel.Vlinderbril12 schreef: ↑18-02-2020 19:56Op veel empathie had ik hier niet gerekend, verdien ik ook niet. Maar sommige mensen denken van afstand álles te weten.
vrijdag 21 februari 2020 11:49
Is er iemand van jouw familie of vrienden echt op de hoogte wat er gaande is? Ik heb het idee van niet, dus daar zou ik mee beginnen. Dan kun je bij die persoon terecht als je weer eens de neiging hebt om wel weer richting je ex te bewegen.
Ga ook met je huisarts praten en vraag hulp, want je moet jezelf en vooral je kind uit deze situatie halen.
Stop per direct met reizen naar hem toe. Als hij zijn kind wil zien, moet hij voorlopig maar naar jou komen. Ga ook uitzoeken hoe het zit met erkennen en alimentatie. Jammer dat hij geen zin heeft in alimentatie, maar dat hoort er nou eenmaal bij.
Ga echt voor jezelf en je kind kiezen en stop met seks met hem. De enige relatie die jullie nog met elkaar moeten hebben, is die van ouders.
Ga ook met je huisarts praten en vraag hulp, want je moet jezelf en vooral je kind uit deze situatie halen.
Stop per direct met reizen naar hem toe. Als hij zijn kind wil zien, moet hij voorlopig maar naar jou komen. Ga ook uitzoeken hoe het zit met erkennen en alimentatie. Jammer dat hij geen zin heeft in alimentatie, maar dat hoort er nou eenmaal bij.
Ga echt voor jezelf en je kind kiezen en stop met seks met hem. De enige relatie die jullie nog met elkaar moeten hebben, is die van ouders.
vrijdag 21 februari 2020 12:17
En waarom was abortus geen goed idee? En je daarna steriliseren en verder neuken met die asbak van een vader en zijn huidige vriendin is net zo gek. En nu moet een kind opgroeien in deze zieke driehoeksverhouding, die is later ook rijp voor een psychiater.
Ik vind dat jij je echt totaal dood moet schamen.
Ik vind dat jij je echt totaal dood moet schamen.
vrijdag 21 februari 2020 12:34
Serieus ? Omdat de seks zo goed was blijf je door neuken met je ex?Vlinderbril12 schreef: ↑18-02-2020 10:04Nee, want ik heb het namelijk zelf uitgemaakt met ex destijds. Om meerdere redenen. De seks was nu eenmaal
geweldig, dus dat aspect hebben we voortgezet.
De seks met mijn ex was ook ontzettend goed maar geen haar op mijn hoofd dat hij zijn geslachtsdeel nog in mij gaat krijgen.
Jij bent meer met je ex bezig en het hebben van seks met hem dan dat je bezig bent met je pas geboren kind.
Ik vind hoe je praat erg onvolwassen over komen.
Hij neemt jou en zijn kind niet serieus en hij lacht je uit.
Hou je eens bezig met de belangen van je baby en niet die van je poes!!
Blijf in jezelf geloven !
