Seks
alle pijlers
Minnaar deel 24.
vrijdag 30 mei 2014 om 19:00
Al 23 delen schrijven we over onze minnaars en alle heftige gevoelens die meespelen of juist niet. Hier mogen we schoftig genieten, mijmeren, zeuren over wel of geen contact en aftellen tot de volgende date.
Met andere woorden:
Kan jij een minnaar hebben zonder verliefd op hem te worden? Blijf jij met het grootste gemak hangen in het verlust stadium of liggen heftige gevoelens constant op de loer?
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden maar natuurlijk mag iedereen zich in de discussie mengen. Dit kan trouwens ook op een ander topic genaamd: "vind jij een SV ook zo vervelend?"
Kanttekening van Rooss: Ze ziet graag dat de (vaste) schrijvers een avatar naast hun nick plakken. Zo houden we iedereen goed uit elkaar en blijven we lekker kleurrijk!
Met andere woorden:
Kan jij een minnaar hebben zonder verliefd op hem te worden? Blijf jij met het grootste gemak hangen in het verlust stadium of liggen heftige gevoelens constant op de loer?
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden maar natuurlijk mag iedereen zich in de discussie mengen. Dit kan trouwens ook op een ander topic genaamd: "vind jij een SV ook zo vervelend?"
Kanttekening van Rooss: Ze ziet graag dat de (vaste) schrijvers een avatar naast hun nick plakken. Zo houden we iedereen goed uit elkaar en blijven we lekker kleurrijk!
zondag 8 juni 2014 om 09:38
Heidi, hij is als ik het goed begrijp bezig zijn hachje te redden.
Enerzijds door jou openlijk te negeren om het hele dorp het idee te geven dat er toch niets tussen jullie is.
Voor het geval dat zijn vrouw overweegt hem nog een kans te geven.
.
Anderzijds probeert hij jou stiekem uit te nodigen in zijn echte leven bij hem thuis om jou toch het idee te geven dat er zogenaamd "echte liefde" is tussen jullie.
Voor het geval dat zijn vrouw hem toch op straat zet en hij opvang nodig heeft.
Zij heeft hem bij zijn ballen in het nauw.
Natuurlijk maakt hij nu rare sprongen.
Ik begrijp wel dat zijn vrouw weg is.
Nergens kun je zo goed afwegingen maken over de toekomst als op afstand.
Buiten de situatie.
Logisch dat zij uit het dorp en de duivelsdriehoek is gestapt.
Om alles op een rij te zetten en besluiten te nemen.
Logisch dat hij in spanning en aan de zuip zit in de dichtstbijzijnde kroeg.
Benieuwd met welk besluit zij terug komt.
Verstandig dat jij jezelf niet langer focussed op hem.
Richt jezelf op de toekomst van jouw bedrijf.
Enerzijds door jou openlijk te negeren om het hele dorp het idee te geven dat er toch niets tussen jullie is.
Voor het geval dat zijn vrouw overweegt hem nog een kans te geven.
.
Anderzijds probeert hij jou stiekem uit te nodigen in zijn echte leven bij hem thuis om jou toch het idee te geven dat er zogenaamd "echte liefde" is tussen jullie.
Voor het geval dat zijn vrouw hem toch op straat zet en hij opvang nodig heeft.
Zij heeft hem bij zijn ballen in het nauw.
Natuurlijk maakt hij nu rare sprongen.
Ik begrijp wel dat zijn vrouw weg is.
Nergens kun je zo goed afwegingen maken over de toekomst als op afstand.
Buiten de situatie.
Logisch dat zij uit het dorp en de duivelsdriehoek is gestapt.
Om alles op een rij te zetten en besluiten te nemen.
Logisch dat hij in spanning en aan de zuip zit in de dichtstbijzijnde kroeg.
Benieuwd met welk besluit zij terug komt.
Verstandig dat jij jezelf niet langer focussed op hem.
Richt jezelf op de toekomst van jouw bedrijf.
volg je verstand, gebruik je gevoel
zondag 8 juni 2014 om 10:04
@Jane, have fun vandaag!
@heidi... jammer dat guus niet met je praatte erover maar je in de negeermodus zette. Niks voor hem uit je verhalen.. hij lijkt echt de kluts kwijt. Misschien ook angst voor wat gaat komen..? Zijn vrouw lijkt me -uit je verhalen- een echte kenau. En zeer goed voorbereid. Wel knap dat je niet op zijn aanbod bent in gegaan en nu even afstand neemt. Hij eerst puinruimen, jij lekker verder met je -super!goed- lopende kroeg!
Fijne 1e pinksterdag iedereen!
@heidi... jammer dat guus niet met je praatte erover maar je in de negeermodus zette. Niks voor hem uit je verhalen.. hij lijkt echt de kluts kwijt. Misschien ook angst voor wat gaat komen..? Zijn vrouw lijkt me -uit je verhalen- een echte kenau. En zeer goed voorbereid. Wel knap dat je niet op zijn aanbod bent in gegaan en nu even afstand neemt. Hij eerst puinruimen, jij lekker verder met je -super!goed- lopende kroeg!
Fijne 1e pinksterdag iedereen!
zondag 8 juni 2014 om 10:28
Ik weet niet of je op basis van deze informatie kunt zeggen dat Guus zijn vrouw een kenau is. Ze lijkt op dit moment vrij goed voor zichzelf te zorgen door haar grens te trekken en voor zichzelf op te komen. Als dat kenaugedrag is ben ik er ook één.
Heeft Guus al gereageerd Heidi? Je hebt natuurlijk groot gelijk dat je niet naar zijn huis bent gegaan en in jouw plaats denk ik dat ik daar na zo'n avond ook geen zin in had gehad. Waarom dat negeren? Waarom die vreemde manier van omgaan en daarna wel verwachten dat je in zijn bed gaat liggen aan haar kant? Hij lijkt zijn kluts wel een beetje kwijt.
Of HL heeft gelijk en hij probeert de schade te beperken maar dan had Guusje beter thuis kunnen blijven. Het klinkt heel vreemd. En ik kan me ook zo voorstellen (weet niet of het waar is) dat je er steeds meer tegenaan gaat lopen dat hij niet met je praat. Dat hij nog steeds doet alsof zijn huwelijk joepie is en niet met je deelt wat daar voorgevallen is. Ik denk dat Guus een hele bange man is.
Fijn te lezen dat je kroeg goed loopt. Het lijkt me wel spannend te weten dat het beter moet gaan draaien, dat voelt als druk. Terwijl ik juist in jouw verhalen lees dat het veel beter gaat dan eerst, lag die kroeg zo op zijn kant?
Dat er maar vele voetbalwedstrijden mogen volgen!!
Heeft Guus al gereageerd Heidi? Je hebt natuurlijk groot gelijk dat je niet naar zijn huis bent gegaan en in jouw plaats denk ik dat ik daar na zo'n avond ook geen zin in had gehad. Waarom dat negeren? Waarom die vreemde manier van omgaan en daarna wel verwachten dat je in zijn bed gaat liggen aan haar kant? Hij lijkt zijn kluts wel een beetje kwijt.
Of HL heeft gelijk en hij probeert de schade te beperken maar dan had Guusje beter thuis kunnen blijven. Het klinkt heel vreemd. En ik kan me ook zo voorstellen (weet niet of het waar is) dat je er steeds meer tegenaan gaat lopen dat hij niet met je praat. Dat hij nog steeds doet alsof zijn huwelijk joepie is en niet met je deelt wat daar voorgevallen is. Ik denk dat Guus een hele bange man is.
Fijn te lezen dat je kroeg goed loopt. Het lijkt me wel spannend te weten dat het beter moet gaan draaien, dat voelt als druk. Terwijl ik juist in jouw verhalen lees dat het veel beter gaat dan eerst, lag die kroeg zo op zijn kant?
Dat er maar vele voetbalwedstrijden mogen volgen!!
zondag 8 juni 2014 om 11:13
Ik moet nodig eens bijlezen hier.
Ik ben gewoon niet goed bezig Highlander. Na de 'breuk' met nr2 stortte ik min of meer in. Het was gewoon de druppel van veel meer wat speelde. Psycholoog bezocht die een depressie concludeerde. Ik weet nog steeds niet of het dat nou was/is, maar heb tot afgelopen maand wel antidepressiva geslikt. Miss. ook als vlucht. ik ben 'ziek', dus laat me maar even met rust." Gestopt met baan (na daar veel meer dan 10 jaar gewerkt te hebben) omdat dit niet te combineren was met mijn opleiding.
Een tijd lang als een zombie geleefd. Psycholoog was waardeloos, maar medicatie hielp wel. Na een paar maanden geen contact met nr2 elkaar, met medeweten van onze partners, elkaar opgezocht om e.a. uit te praten. Hierna ook weer af en toe chat-contact. Mijn man kwam er achter dat we meer contact hadden dan hij lief had (wat contact op de opleiding accepteerde hij wel - maar ik zag nr2 niet meer op de opleiding) en dacht ook dat we afspraken. Wat niet zo was. Gevolg: In relatietherapie, maar dat traject loopt erg langzaam.
Ja we hebben een open relatie besproken(niet tijdens de therapie), maar dit zit hij niet zitten. Ik weet ook niet of dat echt is wat ik wil. Ik weet een heleboel niet! De relatietherapeut herkent sleur. We zijn erg respectvol naar elkaar, zijn het vaak met elkaar eens en communiceren open, maar er zit geen spanning in. Zoiets. Voel ik me wel behoorlijk lullig, want ik ben niet zo respectvol geweest (en nog steeds niet) en helemaal open ben ik niet over mijn gevoelens naar nr2. (de gevoelens van verliefdheid zijn trouwens over)
Ik wil niet weg bij mijn man en toch hebben nr2 en ik afgelopen week en de week daarvoor bewust met elkaar gezoend. Na elkaar eigenlijk een half jaar zo goed als niet gezien te hebben maar dus wel chat contact. Misschien ben ik de boel onbewust aan het saboteren? Ik wil bij mijn man blijven, maar weet niet of het vanwege de juiste redenen is (en dat is dan niet eerlijk naar man toe), maar ik weet heel goed dat het gras nergens anders groener is. Wat als ik een grote fout maak door weg te gaan? Het gaat ook zo veel kapot maken. En ik wil ook helemaal niet weg! Maar nu mis ik ook 'iets'. Ik hoop dat de therapie helpt, maar ik ga toch niet helemaal eerlijk zijn. En nr2? Wij willen helemaal geen relatie met elkaar. Heb ik behoefte aan aandacht, bevestiging? Ik weet het niet. Ik weet eigenlijk helemaal niet waar ik mee bezig ben en wat ik wil.
Als ik zo door ga is het dikke kans dat ik straks alleen ben. En mijn vraag is waarom ik in die zin zo destructief bezig ben.
OK miss een beetje vage egopost. Moest t even kwijt denk ik.
Moet nu hard aan de slag voor een tentamen, maar zal terug komen om jullie verhalen te lezen en daar op te reageren.
Ik ben gewoon niet goed bezig Highlander. Na de 'breuk' met nr2 stortte ik min of meer in. Het was gewoon de druppel van veel meer wat speelde. Psycholoog bezocht die een depressie concludeerde. Ik weet nog steeds niet of het dat nou was/is, maar heb tot afgelopen maand wel antidepressiva geslikt. Miss. ook als vlucht. ik ben 'ziek', dus laat me maar even met rust." Gestopt met baan (na daar veel meer dan 10 jaar gewerkt te hebben) omdat dit niet te combineren was met mijn opleiding.
Een tijd lang als een zombie geleefd. Psycholoog was waardeloos, maar medicatie hielp wel. Na een paar maanden geen contact met nr2 elkaar, met medeweten van onze partners, elkaar opgezocht om e.a. uit te praten. Hierna ook weer af en toe chat-contact. Mijn man kwam er achter dat we meer contact hadden dan hij lief had (wat contact op de opleiding accepteerde hij wel - maar ik zag nr2 niet meer op de opleiding) en dacht ook dat we afspraken. Wat niet zo was. Gevolg: In relatietherapie, maar dat traject loopt erg langzaam.
Ja we hebben een open relatie besproken(niet tijdens de therapie), maar dit zit hij niet zitten. Ik weet ook niet of dat echt is wat ik wil. Ik weet een heleboel niet! De relatietherapeut herkent sleur. We zijn erg respectvol naar elkaar, zijn het vaak met elkaar eens en communiceren open, maar er zit geen spanning in. Zoiets. Voel ik me wel behoorlijk lullig, want ik ben niet zo respectvol geweest (en nog steeds niet) en helemaal open ben ik niet over mijn gevoelens naar nr2. (de gevoelens van verliefdheid zijn trouwens over)
Ik wil niet weg bij mijn man en toch hebben nr2 en ik afgelopen week en de week daarvoor bewust met elkaar gezoend. Na elkaar eigenlijk een half jaar zo goed als niet gezien te hebben maar dus wel chat contact. Misschien ben ik de boel onbewust aan het saboteren? Ik wil bij mijn man blijven, maar weet niet of het vanwege de juiste redenen is (en dat is dan niet eerlijk naar man toe), maar ik weet heel goed dat het gras nergens anders groener is. Wat als ik een grote fout maak door weg te gaan? Het gaat ook zo veel kapot maken. En ik wil ook helemaal niet weg! Maar nu mis ik ook 'iets'. Ik hoop dat de therapie helpt, maar ik ga toch niet helemaal eerlijk zijn. En nr2? Wij willen helemaal geen relatie met elkaar. Heb ik behoefte aan aandacht, bevestiging? Ik weet het niet. Ik weet eigenlijk helemaal niet waar ik mee bezig ben en wat ik wil.
Als ik zo door ga is het dikke kans dat ik straks alleen ben. En mijn vraag is waarom ik in die zin zo destructief bezig ben.
OK miss een beetje vage egopost. Moest t even kwijt denk ik.
Moet nu hard aan de slag voor een tentamen, maar zal terug komen om jullie verhalen te lezen en daar op te reageren.
zondag 8 juni 2014 om 11:34
Forbiddenfruit, is het in jouw hoofd net zo'n chaos als in het bericht wat jij hebt gepost?
Het enige zinnige wat ik kan destilleren is dat jij
niet weet of jij echt een open relatie wilt
niet weg wilt bij jouw man
bij jouw man wilt blijven
helemaal niet weg wilt!
en jouw minnaar helemaal geen relatie met elkaar willen
niet weet waarmee jij bezig bent en wat jij wilt
Het lijkt erop dat jij de laatste tijd (te) veel hooi op jouw vork hebt genomen door èn een baan èn een opleiding èn thuis èn een affaire èn alles.
Het lijkt mij verstandig dat jij al het overbodige tijdelijk uit jouw leven bant en back to basics gaat.
Dan krijg jij iig rust in jouw hoofd en kun je helder gaan inzien wat jij wel echt wilt.
Het enige zinnige wat ik kan destilleren is dat jij
niet weet of jij echt een open relatie wilt
niet weg wilt bij jouw man
bij jouw man wilt blijven
helemaal niet weg wilt!
en jouw minnaar helemaal geen relatie met elkaar willen
niet weet waarmee jij bezig bent en wat jij wilt
Het lijkt erop dat jij de laatste tijd (te) veel hooi op jouw vork hebt genomen door èn een baan èn een opleiding èn thuis èn een affaire èn alles.
Het lijkt mij verstandig dat jij al het overbodige tijdelijk uit jouw leven bant en back to basics gaat.
Dan krijg jij iig rust in jouw hoofd en kun je helder gaan inzien wat jij wel echt wilt.
volg je verstand, gebruik je gevoel
zondag 8 juni 2014 om 11:43
Ja Highlander, in mijn hoofd is het net zo'n chaos
Ik kom er dus ook ff niet uit. Als straks alle tentamens voorbij zijn hoop ik wat meer rust te krijgen.
Ik ga ook starten met neurofeedback vanwege deze chaos in mijn hoofd, want ik heb ontzettend veel last van mij zelf (ADD). Bijkomend effect is dat neurofeedback ook ingezet kan worden bij depressieve gevoelens dus hopelijk dubbele winst.
Daarmee is niet alles verholpen natuurlijk, maar hopelijk is er dan mer rust in mijn hoofd om na te denken over wat ik nu echt wil.
Ik kom er dus ook ff niet uit. Als straks alle tentamens voorbij zijn hoop ik wat meer rust te krijgen.
Ik ga ook starten met neurofeedback vanwege deze chaos in mijn hoofd, want ik heb ontzettend veel last van mij zelf (ADD). Bijkomend effect is dat neurofeedback ook ingezet kan worden bij depressieve gevoelens dus hopelijk dubbele winst.
Daarmee is niet alles verholpen natuurlijk, maar hopelijk is er dan mer rust in mijn hoofd om na te denken over wat ik nu echt wil.
zondag 8 juni 2014 om 12:01
Je hebt gelijk wb die therapieen denk ik. Maar ik wil zo graag rust in mijn hoofd. Relatietherapie creeert alleen maar meer chaos, maar mijn man wil dit. Hij hoopt zo antwoord te krijgen op vragen waar ik geen antwoord op weet.
Ik hoop dat neurofeedback ook helpt om beter met mijn studie om te gaan.
Ik hoop dat neurofeedback ook helpt om beter met mijn studie om te gaan.
zondag 8 juni 2014 om 12:03
Jeej forbidden, wat een verhaal.
heb je er al eens over na gedacht even helemaal weg te gaan van alles en iedereen? Even een weekje helemaal voor jezelf in de rust?
het is op de langere termijn geen oplossing, maar het geeft je misschien wel de tijd om goef na te denken over wat JIJ wilt zonder dat er van allerlei kanten aan jou getrokken wordt.
Lotje, al weet iets van nr2 gehoord?
Hier zojuist een heerlijk telefoon gesprek gehad met mijn nr1 die deze week weg is, gewoon over dagelijkse dingen en gewoon lekker naar elkaar luisteren, heerlijk!
Hier eerst gewoon een lekker dagje thuis, lekker mijn eigen dingetjes doen en vanavond dochter bij de oppas brengen en dan pas naar jager.
heb je er al eens over na gedacht even helemaal weg te gaan van alles en iedereen? Even een weekje helemaal voor jezelf in de rust?
het is op de langere termijn geen oplossing, maar het geeft je misschien wel de tijd om goef na te denken over wat JIJ wilt zonder dat er van allerlei kanten aan jou getrokken wordt.
Lotje, al weet iets van nr2 gehoord?
Hier zojuist een heerlijk telefoon gesprek gehad met mijn nr1 die deze week weg is, gewoon over dagelijkse dingen en gewoon lekker naar elkaar luisteren, heerlijk!
Hier eerst gewoon een lekker dagje thuis, lekker mijn eigen dingetjes doen en vanavond dochter bij de oppas brengen en dan pas naar jager.
zondag 8 juni 2014 om 12:05
Terug naar de basis, terug naar de pijlers van je bestaan.
Relatie/kinderen(?)/werk en in jouw geval studie.
Je minnaar zorgt alleen maar voor overbodige ballast, energieverspilling terwijl je die juist zo goed voor jezelf kunt gebruiken. Spanning waar je het niet kunt gebruiken.
Begin onderaan, als je in je basis obstakels tegenkomt (ongelukkige relatie?) kan je dat aan gaan pakken. Als de boel weer op orde is in hoofd en lijf kan je heel voorzichtig aan spanningzoeken beginnen. Denk je niet?
Relatie/kinderen(?)/werk en in jouw geval studie.
Je minnaar zorgt alleen maar voor overbodige ballast, energieverspilling terwijl je die juist zo goed voor jezelf kunt gebruiken. Spanning waar je het niet kunt gebruiken.
Begin onderaan, als je in je basis obstakels tegenkomt (ongelukkige relatie?) kan je dat aan gaan pakken. Als de boel weer op orde is in hoofd en lijf kan je heel voorzichtig aan spanningzoeken beginnen. Denk je niet?
zondag 8 juni 2014 om 13:28
Forbiddenfruit, begin idd aan de basis van jouw leven.
Ga jouw gevoelsleven in rust brengen.
Een week uit jouw alledaagse leven stappen kan daarbij idd helpen.
Pas als jouw gevoelsleven stabiel is kun jij er een leven met jouw man aan toevoegen.
Jane, ga jij nog een weekje eruit?
Ga jouw gevoelsleven in rust brengen.
Een week uit jouw alledaagse leven stappen kan daarbij idd helpen.
Pas als jouw gevoelsleven stabiel is kun jij er een leven met jouw man aan toevoegen.
Jane, ga jij nog een weekje eruit?
volg je verstand, gebruik je gevoel
zondag 8 juni 2014 om 13:51
Beste Fruitje,
Ik heb in mijn omgeving heel veel huwelijken gezien, die op de klippen zijn gegaan. Uit zeer uiteenlopende redenen, vreemdgaan niet eens zo veel vertegenwoordigd. Wat ik heel vaak merk is, dat de relaties die daarna komen, ook heel vaak stuk lopen. Vooral bij vrouwen die hun mannen verlaten zie ik die downfall regelmatig.
Dat gebeurt, naar mijn mening, omdat de mensen veel te makkelijk voor eigen IK kiezen, huwelijk opgeven. Dat terwijl ze te weinig aan zichzelf werken, hun eigen aandeel in het probleem niet willen (h)erkennen en het verder niet verwerken.
Komt dat door emancipatie, toenemende individualisme of wat dan maar ook - echte reden kan ik niet uitfilteren. Wat er vervolgens gebeurt is, dat de mensen het huwelijk, hun ex man verlaten. Maar zichzelf mooeten ze toch meenemen. Hun aandeel in de problemen ook. En voordat je het weet - zitten ze weer in nieuwe relatie vast. Doomd te mislukken, zou je bijna zeggen...
Huwelijk is hard werken. Ook als het minder gaat en problemen soms lang aanhouden. De waarheid in de oog kijken, aanpakken, volhuiden. De wederhelft niet meteen laten vallen. En eerlijke kans creeren. Vooral de moed hoog houden, doorbijten, niet meteen opgeven. Dan pas kan je, na enige tijd, verbetering verwachten.
Fruit je hebt probleem met dat uithoudingsvermogen, met doorzetten. Gaat ook in de lijn met ADD, wat je zelf ook benoemd had. Maar dat is juist waar de oplossing in zit. En ook wat de mensen je hier proberen te vertellen: back to the basics.
Maak prioriteten, zorg dat je alle afleiding zo veel mogelijk hebt geelimineerd, creer structuur (heb het gevoel dat je daaraan ook baat zou hebben). En dan is het verder vooral qwestie van doorzetten.
Als je prioriteiten goed opgesteld zijn, ook al weet je het soms niet meer (omdat je middenin zit), zit je nog steeds goed.
Niet te gauw een goede huwelijk opgeven!!
Ik heb in mijn omgeving heel veel huwelijken gezien, die op de klippen zijn gegaan. Uit zeer uiteenlopende redenen, vreemdgaan niet eens zo veel vertegenwoordigd. Wat ik heel vaak merk is, dat de relaties die daarna komen, ook heel vaak stuk lopen. Vooral bij vrouwen die hun mannen verlaten zie ik die downfall regelmatig.
Dat gebeurt, naar mijn mening, omdat de mensen veel te makkelijk voor eigen IK kiezen, huwelijk opgeven. Dat terwijl ze te weinig aan zichzelf werken, hun eigen aandeel in het probleem niet willen (h)erkennen en het verder niet verwerken.
Komt dat door emancipatie, toenemende individualisme of wat dan maar ook - echte reden kan ik niet uitfilteren. Wat er vervolgens gebeurt is, dat de mensen het huwelijk, hun ex man verlaten. Maar zichzelf mooeten ze toch meenemen. Hun aandeel in de problemen ook. En voordat je het weet - zitten ze weer in nieuwe relatie vast. Doomd te mislukken, zou je bijna zeggen...
Huwelijk is hard werken. Ook als het minder gaat en problemen soms lang aanhouden. De waarheid in de oog kijken, aanpakken, volhuiden. De wederhelft niet meteen laten vallen. En eerlijke kans creeren. Vooral de moed hoog houden, doorbijten, niet meteen opgeven. Dan pas kan je, na enige tijd, verbetering verwachten.
Fruit je hebt probleem met dat uithoudingsvermogen, met doorzetten. Gaat ook in de lijn met ADD, wat je zelf ook benoemd had. Maar dat is juist waar de oplossing in zit. En ook wat de mensen je hier proberen te vertellen: back to the basics.
Maak prioriteten, zorg dat je alle afleiding zo veel mogelijk hebt geelimineerd, creer structuur (heb het gevoel dat je daaraan ook baat zou hebben). En dan is het verder vooral qwestie van doorzetten.
Als je prioriteiten goed opgesteld zijn, ook al weet je het soms niet meer (omdat je middenin zit), zit je nog steeds goed.
Niet te gauw een goede huwelijk opgeven!!
zondag 8 juni 2014 om 13:58
Hier nog een stille meelezer.
Ik heb een nieuwe nick aangemaakt om me toch even te kunnen melden.
Sinds bijna 2 jaar heb ik een minnaar. Mijn verhaal is helaas te herkenbaar om te posten (ik weet dat hier "bekenden" zijn op het forum).
Jammer want ik zou heel graag eens met jullie van gedachten willen wisselen over de dingen waar ik soms mee worstel.
Het lezen van jullie belevenissen is voor mij echt een soort steun en geregeld ook wel een waarschuwing.
In elk geval: ik ben geen ramptoerist, ik bevind mij ook in het rampgebied, zal ik maar zeggen
Ik heb een nieuwe nick aangemaakt om me toch even te kunnen melden.
Sinds bijna 2 jaar heb ik een minnaar. Mijn verhaal is helaas te herkenbaar om te posten (ik weet dat hier "bekenden" zijn op het forum).
Jammer want ik zou heel graag eens met jullie van gedachten willen wisselen over de dingen waar ik soms mee worstel.
Het lezen van jullie belevenissen is voor mij echt een soort steun en geregeld ook wel een waarschuwing.
In elk geval: ik ben geen ramptoerist, ik bevind mij ook in het rampgebied, zal ik maar zeggen
zondag 8 juni 2014 om 14:04
Over de NLP, Transactionele analize en andere stromingen in psychologie:
Soms dragen ze nog meer bij bij de chaos, omdat je ook daarvoor ruimte moet creeren. Plus ze kunnen het niet helemaal voor je oplossen: enige soort van 'soulsearching' (zieltocht, zielzoeken?) moet je toch zelf doen.
Warom het dan niet in je uppie doen? Of van enige afstand, zoals de velen je hier suggereren?
[Ik vind dat al die niuwe soorten psycologische leer soms ook gewaarlijk kunnen zijn. Kende een iemand die zelfmoord had gepleegd na een 10dagse NLP workshop in Frankrijk. Wat ze daar deden bleek te confroterend te zijn voor iemand met zware depressieve klachten. Over die therapeut heb ik ook heel wat te zeggen, dat hij haar accepteerde voor een paar duizend euro, terwijl ze buiten zijn competentiegebied viel. Als je mij vraagt: een nieuwe vorm van kwakzalverij, geldklopperij. En juridisch ook een grijs gebied.
But that's just me. Begrijp wel dat andere mensen hier een andere mening over kunnen hebben.]
Soms dragen ze nog meer bij bij de chaos, omdat je ook daarvoor ruimte moet creeren. Plus ze kunnen het niet helemaal voor je oplossen: enige soort van 'soulsearching' (zieltocht, zielzoeken?) moet je toch zelf doen.
Warom het dan niet in je uppie doen? Of van enige afstand, zoals de velen je hier suggereren?
[Ik vind dat al die niuwe soorten psycologische leer soms ook gewaarlijk kunnen zijn. Kende een iemand die zelfmoord had gepleegd na een 10dagse NLP workshop in Frankrijk. Wat ze daar deden bleek te confroterend te zijn voor iemand met zware depressieve klachten. Over die therapeut heb ik ook heel wat te zeggen, dat hij haar accepteerde voor een paar duizend euro, terwijl ze buiten zijn competentiegebied viel. Als je mij vraagt: een nieuwe vorm van kwakzalverij, geldklopperij. En juridisch ook een grijs gebied.
But that's just me. Begrijp wel dat andere mensen hier een andere mening over kunnen hebben.]
zondag 8 juni 2014 om 14:05
Het is nu net alsof er een lange neus getrokken is naar de meelezers/ramptoeristen maar in elk geval is dat van mij uit niet het geval. Op één (2 misschien) na vind ik het meelezen juist grappig. En regelmatig lees ik op de relatiepijler dat naar dit topic verwezen wordt omdat het hier schijnbaar de normaalste zaak van de wereld is met je lage regionen te denken en elk gevoel van fatsoen de kop in te drukken. Hilarisch.
Secret, kan je niet in bedekte terminologie schrijven zodat je toch sort of onherkenbaar blijft? Kan je geen herkenbare dingen weglaten of ombuigen zodat je toch de steun kunt krijgen waar nodig?
Secret, kan je niet in bedekte terminologie schrijven zodat je toch sort of onherkenbaar blijft? Kan je geen herkenbare dingen weglaten of ombuigen zodat je toch de steun kunt krijgen waar nodig?
zondag 8 juni 2014 om 14:10
En nog een ding:
Plotseling en op eigen houtje stoppen met AntiDepressiva is sterk afgeraden!!! Het moet langzaam afgebouwd worden, ook al drink je het voor maar een maand. Anders loop je de risico dat je in een zwart gat valt en jouw hersennen chemisch helemaal ontregeld worden.
Is dat misschien wat ook bij deze nieuwe 'ronde onrust' bijdraagt??
Plotseling en op eigen houtje stoppen met AntiDepressiva is sterk afgeraden!!! Het moet langzaam afgebouwd worden, ook al drink je het voor maar een maand. Anders loop je de risico dat je in een zwart gat valt en jouw hersennen chemisch helemaal ontregeld worden.
Is dat misschien wat ook bij deze nieuwe 'ronde onrust' bijdraagt??
zondag 8 juni 2014 om 14:26
quote:Rooss4 schreef op 08 juni 2014 @ 14:05:
Secret, kan je niet in bedekte terminologie schrijven zodat je toch sort of onherkenbaar blijft? Kan je geen herkenbare dingen weglaten of ombuigen zodat je toch de steun kunt krijgen waar nodig?
Rooss, daar heb ik al vaak over gedacht, maar juist de belangrijke dingen zijn herkenbaar, vrees ik.
Heel summier:
Ik heb een zieke partner, een open relatie is niet bespreekbaar.
Ik heb de keuze gemaakt om mijn minnaar stiekem in mijn leven te laten. Ik zie hem geregeld, maar niet vaak genoeg.
Inmiddels had ik de smaak te pakken, en nu zijn er geregeld stiekem nr 3's , die dan wel op de hoogte zijn van nr 1 en 2.
Met hen deel ik alleen het fysieke, met nr 2 is het meer een relatie, zonder toekomstplannen overigens.
Hij is ook gebonden, en dat blijft zo.
Pff en dat voor iemand die een hekel aan leugens heeft hè?
Secret, kan je niet in bedekte terminologie schrijven zodat je toch sort of onherkenbaar blijft? Kan je geen herkenbare dingen weglaten of ombuigen zodat je toch de steun kunt krijgen waar nodig?
Rooss, daar heb ik al vaak over gedacht, maar juist de belangrijke dingen zijn herkenbaar, vrees ik.
Heel summier:
Ik heb een zieke partner, een open relatie is niet bespreekbaar.
Ik heb de keuze gemaakt om mijn minnaar stiekem in mijn leven te laten. Ik zie hem geregeld, maar niet vaak genoeg.
Inmiddels had ik de smaak te pakken, en nu zijn er geregeld stiekem nr 3's , die dan wel op de hoogte zijn van nr 1 en 2.
Met hen deel ik alleen het fysieke, met nr 2 is het meer een relatie, zonder toekomstplannen overigens.
Hij is ook gebonden, en dat blijft zo.
Pff en dat voor iemand die een hekel aan leugens heeft hè?
zondag 8 juni 2014 om 14:54
Het wordt zo wel een erg offtopic verhaal, maar ik waardeer het enorm dat jullie met me meedenken.
OK, terug naar de basis is als eerste mijn minnaar dr uit wippen. Hmmm, das wel jammer Ik weet dat jullie gelijk hebben hoor. Voor mijn gevoel zijn we elkaar, ondanks dat we elkaar weer hebben opgezocht, al aan het loslaten. Maar ik moet hem in 1x los snijden, ik weet het...
Een weekje weg, daar heb ik wel al aan gedacht, ik weet ook al waar ik naar toe kan (eerst die tentamens!), maar ik ben bang dat ik er dan ook niet uit kom.
Diver, ik kies niet voor mezelf, maar voel me wel egoïstisch, omdat ik degene ben die vreemd ben gegaan/gaat en ik degene ben die niet weet wat ze wilt (wat ik überhaupt voel) en hoe dat voor elkaar te krijgen. Ik wil mijn gezin er niet in mee trekken en dat heb ik nu toch gedaan (ons kind weet van niks, maar voelt veel aan). Ik voel me verdoofd (zoek ik daarom spanning?), naast dat ik me verdrietig voel. En dat laatste komt idd ws door het stoppen met de AD. Ik heb wel degelijk afgebouwd. De huisarts wilde me juist cold turkey laten stoppen, maar daar heb ik een stokje voor gestoken. Ik denk wel dat ik te snel ben gegaan, maar dat is omdat ik voor neurofeedback 'clean' moet zijn. Neurofeedback is trouwens iets heel anders dan NLP! En je hoeft (kan wel) er geen gesprekken bij.
OK, terug naar de basis is als eerste mijn minnaar dr uit wippen. Hmmm, das wel jammer Ik weet dat jullie gelijk hebben hoor. Voor mijn gevoel zijn we elkaar, ondanks dat we elkaar weer hebben opgezocht, al aan het loslaten. Maar ik moet hem in 1x los snijden, ik weet het...
Een weekje weg, daar heb ik wel al aan gedacht, ik weet ook al waar ik naar toe kan (eerst die tentamens!), maar ik ben bang dat ik er dan ook niet uit kom.
Diver, ik kies niet voor mezelf, maar voel me wel egoïstisch, omdat ik degene ben die vreemd ben gegaan/gaat en ik degene ben die niet weet wat ze wilt (wat ik überhaupt voel) en hoe dat voor elkaar te krijgen. Ik wil mijn gezin er niet in mee trekken en dat heb ik nu toch gedaan (ons kind weet van niks, maar voelt veel aan). Ik voel me verdoofd (zoek ik daarom spanning?), naast dat ik me verdrietig voel. En dat laatste komt idd ws door het stoppen met de AD. Ik heb wel degelijk afgebouwd. De huisarts wilde me juist cold turkey laten stoppen, maar daar heb ik een stokje voor gestoken. Ik denk wel dat ik te snel ben gegaan, maar dat is omdat ik voor neurofeedback 'clean' moet zijn. Neurofeedback is trouwens iets heel anders dan NLP! En je hoeft (kan wel) er geen gesprekken bij.
zondag 8 juni 2014 om 15:07
quote:Rooss4 schreef op 08 juni 2014 @ 14:05: regelmatig lees ik op de relatiepijler dat naar dit topic verwezen wordt omdat het hier schijnbaar de normaalste zaak van de wereld is met je lage regionen te denken en elk gevoel van fatsoen de kop in te drukken. Hilarisch.Idd, een lachwekkend vooroordeel.
Ik denk dat op dit topic de lust die je kunt ervaren voor een ander dan je vaste partner bespreekbaar is en dat juist dat gesprek van toegevoegde waarde is.
Als het thuis onbespreekbaar is moet je toch ergens je worsteling kunnen ventileren?
Iemand tot de enkels toe afbranden omdat diegene de fout in gaat is makkelijk en lost niets op.
Ik denk dat op dit topic de lust die je kunt ervaren voor een ander dan je vaste partner bespreekbaar is en dat juist dat gesprek van toegevoegde waarde is.
Als het thuis onbespreekbaar is moet je toch ergens je worsteling kunnen ventileren?
Iemand tot de enkels toe afbranden omdat diegene de fout in gaat is makkelijk en lost niets op.
volg je verstand, gebruik je gevoel
