Thuis
alle pijlers
het ergste wat je ooit een dier hebt aangedaan?
donderdag 2 september 2010 om 13:24
Ik was een keer mijn benen aan het ontharen met ontharingsmiddel en dat moet altijd even inwerken. Dus ik doe een rondje door het huis. Komt mijn kat op mij afrennen en geeft me flink wat kopjes tegen mijn benen. Al dat ontharingsmiddel op zijn vacht. Die heb ik dus onder de douche gezet. Haren zijn gelukkig blijven zitten, maar kat vond mij even niet lief en snapte er niets van.
Verder heeft ie een keer ontzettend op zijn donder gekregen (niet fysiek hoor) omdat ie buiten de bak aan het plassen was. Kleed weg moeten gooien, maar hij bleef aan de gang. Zo raar, want kattenbak was pas verschoond. Dieptepunt was dat hij een drol legde in de hoek van de kamer. Bleek het luikje van de kattenbak geblokkeerd te zitten. Beest kon al 3 dagen niet op de bak. Toen hebben we m extra geknuffeld, voelde me zo schuldig
Verder heeft ie een keer ontzettend op zijn donder gekregen (niet fysiek hoor) omdat ie buiten de bak aan het plassen was. Kleed weg moeten gooien, maar hij bleef aan de gang. Zo raar, want kattenbak was pas verschoond. Dieptepunt was dat hij een drol legde in de hoek van de kamer. Bleek het luikje van de kattenbak geblokkeerd te zitten. Beest kon al 3 dagen niet op de bak. Toen hebben we m extra geknuffeld, voelde me zo schuldig
donderdag 2 september 2010 om 13:24
Ik had als kind zo een klein roodwang schildpadje. Ik was zo gek op hem dat ik hem voor alle ellende wou behoeden. Dus toen het oud&nieuw was, wou ik hem beschremen tegen de luide knallen van het vuurwerk, omdat ik wel eens iemand had horen zeggen dat huisdieren daar overstuur van raakten.
Ik besefte me natuurlijk niet dat met 'huisdieren' honden en katten bedoeld werd, en niet schildpadden. Dus toen de knallen begonnen heb ik mijn schildpadje onder een schelp in het aquarium gestopt zodat hij zich lekker veilig en beschermd zou voelen als de knallen kwamen.
Tegen de tijd dat mijn moeder het ontdekte, was hij al dood
Ik voel me hier nog steeds heel erg naar over en heb het nog nooit iemand verteld, alleen mijn moeder weet het omdat ze er bij was. Ik moet een jaar of 6 geweest zijn. Ik bedoelde het zo goed en het liep zo fout af. Echt drama.
Ik besefte me natuurlijk niet dat met 'huisdieren' honden en katten bedoeld werd, en niet schildpadden. Dus toen de knallen begonnen heb ik mijn schildpadje onder een schelp in het aquarium gestopt zodat hij zich lekker veilig en beschermd zou voelen als de knallen kwamen.
Tegen de tijd dat mijn moeder het ontdekte, was hij al dood
Ik voel me hier nog steeds heel erg naar over en heb het nog nooit iemand verteld, alleen mijn moeder weet het omdat ze er bij was. Ik moet een jaar of 6 geweest zijn. Ik bedoelde het zo goed en het liep zo fout af. Echt drama.
donderdag 2 september 2010 om 13:25
Bergje: Waar dan? Ik lees twee verhaaltjes die niet charmant zijn, waarvan eentje vooral door de toon (de onthoofde konijntjes en de meegewassen poes), verder vind ik het nog wel meevallen, vooral veel ongelukjes die nauwelijks te voorkomen zijn...
Your life could depend on this. Don't blink. Don't even blink. Blink and you're dead. They are fast. Faster than you can believe. Don't turn your back, don't look away, and don't blink! Good luck. - The Doctor
donderdag 2 september 2010 om 13:27
donderdag 2 september 2010 om 13:30
donderdag 2 september 2010 om 13:30
quote:Bergje65 schreef op 02 september 2010 @ 13:29:
Dat stel ik voor dat die twee "niet charmante verhaaltjes" (understatement van het jaar) gewist worden.Lijkt me een aardig plan... en ja, ik ben waanzinnig goed in understatements maken
Dat stel ik voor dat die twee "niet charmante verhaaltjes" (understatement van het jaar) gewist worden.Lijkt me een aardig plan... en ja, ik ben waanzinnig goed in understatements maken
Your life could depend on this. Don't blink. Don't even blink. Blink and you're dead. They are fast. Faster than you can believe. Don't turn your back, don't look away, and don't blink! Good luck. - The Doctor
donderdag 2 september 2010 om 13:30
Mijn kat loopt ook iedere keer voor mijn voeten waardoor ik bijna mijn nek breek. Vooral als ik richting keuken loop.
Een aantal jaren terug had ik een tafeltje geverft (op terpentine basis), ga ik kijken of het al redelijk droog is, zie ik van die kattepoot afdrukken over het tafelblad en mijn laminaat. God, wat een gevecht om die pootjes van mijn kat weer schoon te krijgen. Ik was helemaal over mijn toeren. Ik was zo bang dat ze eraan gelikt had. Gelukkig is ze nog zo gezond als een vis.
Een aantal jaren terug had ik een tafeltje geverft (op terpentine basis), ga ik kijken of het al redelijk droog is, zie ik van die kattepoot afdrukken over het tafelblad en mijn laminaat. God, wat een gevecht om die pootjes van mijn kat weer schoon te krijgen. Ik was helemaal over mijn toeren. Ik was zo bang dat ze eraan gelikt had. Gelukkig is ze nog zo gezond als een vis.
donderdag 2 september 2010 om 13:32
oh dit is wel erg:
Ik struikel heel vaak over mijn kat, loopt vaak voor mijn voeten. En ehhh tijdje terug kwam in 's nachts halfslapend mijn kamer uit, moest plassen. Loop ik dus finaal kat omver en valt die daardoor half van de trap. Ik was wel gelijk wakker! Ik had hem gewoon echt niet gezien.
Vroeger als peutertje (jaar of 2) schijn ik mijn woestijnratje doodgeknuffeld te hebben, gelukkig kan ik me dat niet herinneren.
En oh het verhaal met de vogel die ontsnapt tijdens het verschonen ken ik ook, zo is er bij ons ook eentje ontsnapt. Nou ja ik denk dat hij de vrijheid wel kan waarderen.
dat van die konijntjes is trouwens wel heel erg!
Ik struikel heel vaak over mijn kat, loopt vaak voor mijn voeten. En ehhh tijdje terug kwam in 's nachts halfslapend mijn kamer uit, moest plassen. Loop ik dus finaal kat omver en valt die daardoor half van de trap. Ik was wel gelijk wakker! Ik had hem gewoon echt niet gezien.
Vroeger als peutertje (jaar of 2) schijn ik mijn woestijnratje doodgeknuffeld te hebben, gelukkig kan ik me dat niet herinneren.
En oh het verhaal met de vogel die ontsnapt tijdens het verschonen ken ik ook, zo is er bij ons ook eentje ontsnapt. Nou ja ik denk dat hij de vrijheid wel kan waarderen.
dat van die konijntjes is trouwens wel heel erg!
donderdag 2 september 2010 om 13:33
donderdag 2 september 2010 om 13:34
quote:Mikk schreef op 02 september 2010 @ 13:30:
[...]
Zou ik sowieso nooit doen. Ook een huisdier is niet te vertrouwen met kinderen.Nah, ik zie bij een goudvis niet echt direct gevaar voor een kind. Of bij een hamster. Maar kinderen kúnnen daarentegen wel een gevaar zijn (uit onwetendheid) voor een hamster, goudvis of schildpad. (en niet alleen kinderen, mijn moeder gooide ook bijna de schildpadjes weg terwijl ze in een winterslaap waren. Gelukkig begon er eentje opeens te bewegen. Mijn moeder zat tegen het plafond )
[...]
Zou ik sowieso nooit doen. Ook een huisdier is niet te vertrouwen met kinderen.Nah, ik zie bij een goudvis niet echt direct gevaar voor een kind. Of bij een hamster. Maar kinderen kúnnen daarentegen wel een gevaar zijn (uit onwetendheid) voor een hamster, goudvis of schildpad. (en niet alleen kinderen, mijn moeder gooide ook bijna de schildpadjes weg terwijl ze in een winterslaap waren. Gelukkig begon er eentje opeens te bewegen. Mijn moeder zat tegen het plafond )
donderdag 2 september 2010 om 13:43
Onze kat schiet 's zomers als het heet is wel eens de koelkast in en het is wel eens voorgekomen dat we het niet door hadden en de deur dan dicht maakten! Gelukkig begon hij na een minuut of 5 altijd heel hard te mauwen. Hij heeft er verder niks aan overgehouden, hoor, misschien vindt hij het zelfs wel fijn want hij blijft het steeds proberen.
donderdag 2 september 2010 om 13:52
Die 2 verhalen mogen wat mij betreft ook gewist worden.
Voor de rest zijn het ongelukjes, die gewoon kunnen gebeuren.
Als peuter zijnde heb ik ook een kitten doodgeknuffeld. Weet er gelukkig zelfs niks meer van. Maar zoals al eerder gezegd, kinderen nooit alleen laten met huisdieren!
En natuurlijk heb ik ook wel eens op een poot en staart van een kan gestaan, en ben ik ook wel 'ns over zo'n beestje gestruikeld.
Voor de rest zijn het ongelukjes, die gewoon kunnen gebeuren.
Als peuter zijnde heb ik ook een kitten doodgeknuffeld. Weet er gelukkig zelfs niks meer van. Maar zoals al eerder gezegd, kinderen nooit alleen laten met huisdieren!
En natuurlijk heb ik ook wel eens op een poot en staart van een kan gestaan, en ben ik ook wel 'ns over zo'n beestje gestruikeld.
donderdag 2 september 2010 om 13:56
quote:lexis schreef op 02 september 2010 @ 12:07:
Ik heb ooit iets verschrikkelijks gedaan bij de oppashondjes. Ik moest op twee hondjes oppassen en woonde toen in een flat. Dus als ik ze uitliet gingen we met de lift. Sta ik net in de lift met die twee honden, loopt de ene eruit, net voordat de deuren sluiten! En ik had de riem nog in m'n hand... terwijl de lift naar beneden ging. De riem wel losgelaten maar die bleef natuurlijk haken in de deur... de riem stond strakgespannen en deed ineens "KNAP"... Ik naar boven, al hyperventilerend en ervan overtuigd dat de hond boven onthoofd lag, maar ze kwam al kwispelend naar me toe en had er niets aan overgehouden.
Dat heb ik een keer op een station zien gebeuren. Vreselijk. Het is dat een voorbijganger zo snel handelde en de honden (waren er 2) snel losmaakte, want ik stond als aan de grond genageld.
Ik heb als peuter een aantal keer de kat opgetild aan zijn staart, maar verder niets ergs voor zover ik weet.
Ik heb ooit iets verschrikkelijks gedaan bij de oppashondjes. Ik moest op twee hondjes oppassen en woonde toen in een flat. Dus als ik ze uitliet gingen we met de lift. Sta ik net in de lift met die twee honden, loopt de ene eruit, net voordat de deuren sluiten! En ik had de riem nog in m'n hand... terwijl de lift naar beneden ging. De riem wel losgelaten maar die bleef natuurlijk haken in de deur... de riem stond strakgespannen en deed ineens "KNAP"... Ik naar boven, al hyperventilerend en ervan overtuigd dat de hond boven onthoofd lag, maar ze kwam al kwispelend naar me toe en had er niets aan overgehouden.
Dat heb ik een keer op een station zien gebeuren. Vreselijk. Het is dat een voorbijganger zo snel handelde en de honden (waren er 2) snel losmaakte, want ik stond als aan de grond genageld.
Ik heb als peuter een aantal keer de kat opgetild aan zijn staart, maar verder niets ergs voor zover ik weet.
'I like to have powerful enemies. Makes me feel important.'
donderdag 2 september 2010 om 13:56
Ik schop regelmatig een kat, struikel erover of ga erop staan. Maar die beesten hebben ook een enorm talent om precies daar te gaan staan waar ik mijn voet neer wil zetten.
Heb ook wel eens meegemaakt, toen we jonge katten hadden dat ik de keuken uit liep en de deur achter me vanzelf dicht liet gaan (met een dranger) Toen zat er een kitten tussen, die achter me aan wilde gaan. Wel zielig maar hij was nog heel.
Heb ook wel eens meegemaakt, toen we jonge katten hadden dat ik de keuken uit liep en de deur achter me vanzelf dicht liet gaan (met een dranger) Toen zat er een kitten tussen, die achter me aan wilde gaan. Wel zielig maar hij was nog heel.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
donderdag 2 september 2010 om 14:02
Jaren geleden ging in bij een vriendin logeren.
Ze had haar schildpad los laten lopen op de grond.
Haar kamer was nogal stoffig. De onderkant van het beestje was helemaal grijs van het stof. Op zich al zielig genoeg.
Tot ze besloot hem af te spoelen onder de kraan.
Gedachteloos stonden we tegen elkaar te tokken todat we zagen dat het water begon te 'stomen'. Ze had bijna dr schildpad in eigen schildje gestoomd onder de warme kraan.
Gelukkig heeft het beestje er niets aan over gehouden.
Hij leeft overigens nog steeds
Ze had haar schildpad los laten lopen op de grond.
Haar kamer was nogal stoffig. De onderkant van het beestje was helemaal grijs van het stof. Op zich al zielig genoeg.
Tot ze besloot hem af te spoelen onder de kraan.
Gedachteloos stonden we tegen elkaar te tokken todat we zagen dat het water begon te 'stomen'. Ze had bijna dr schildpad in eigen schildje gestoomd onder de warme kraan.
Gelukkig heeft het beestje er niets aan over gehouden.
Hij leeft overigens nog steeds
anoniem_69666 wijzigde dit bericht op 02-09-2010 14:05
Reden: aanvulling
Reden: aanvulling
% gewijzigd
Op zaterdag help ik tamme dieren weer het beest in zichzelf te vinden.
donderdag 2 september 2010 om 14:02
Mijn moeder had vroeger een heel tam parkietje. De kooi was meestal gewoon open, zodat het beestje lekker los kon rondvliegen. Op een dag zat mijn moeder huiswerk te maken, waarbij ze op haar stoel zat te wippen. Toen ze opeens "piehiiiieeeeeep" hoorde bleek dat het beeste onder de stoelpoot was gekomen. Hij was meteen dood. Heel zielig.
