Gezondheid
alle pijlers
Uitnodiging bevolkingsonderzoek borstkanker.
woensdag 6 maart 2013 om 06:38
Ik heb uitnodiging voor bevolkingsonderzoek gekregen, dit omdat ik vorig jaar Sara heb gezien.
Nu twijfel ik of ik wel zal gaan. De reden is dat ik gelezen heb dat straling slecht is, dat er soms ook ten onrechte de diagnose borstkanker wordt gegeven. Daarbij komt natuurlijk ook angst dat ze iets vinden. Ik weet het, is kop in het zand steken, maar zijn er nog meer vrouwen die niet naar dit onderzoek gaan?
Nu twijfel ik of ik wel zal gaan. De reden is dat ik gelezen heb dat straling slecht is, dat er soms ook ten onrechte de diagnose borstkanker wordt gegeven. Daarbij komt natuurlijk ook angst dat ze iets vinden. Ik weet het, is kop in het zand steken, maar zijn er nog meer vrouwen die niet naar dit onderzoek gaan?
woensdag 6 maart 2013 om 12:36
Zelf zou ik denk ik wel gaan, maar ik vind het absoluut niet dom als je niet gaat. In de medische wetenschap is er geen consensus over het nut van het bevolkingsonderzoek naar borstkanker. Er kleven behoorlijk wat nadelen aan (vals-positieven, stress, hoge kosten, overbehandeling). Er vroeg bij zijn is niet de enige factor die bepaalt of je kanker overleeft. Sommige tumoren kunnen nog prima behandeld worden als je ze zelf ontdekt, anderen zaaien heel snel uit (en je kan niet elke maand een foto laten maken) of reageren niet goed op de behandelingen.
woensdag 6 maart 2013 om 13:22
quote:smulrol schreef op 06 maart 2013 @ 09:25:
[...]
BVO is geen garantie dat je nooit dood gaat aan kanker. Niet roken is een veel betere maatregel.
Ik heb 1 keer zo'n baarmoederhals onderzoek gehad en dat vind ik genoeg aangezien ik met mijn levensstijl een super kleine kans heb op dit type kanker.
Want je bent op je 11de ingetreden in het klooster ?
Het schijnt dat bij nonnen baarmoederHALSkanker niet voorkomt...
[...]
BVO is geen garantie dat je nooit dood gaat aan kanker. Niet roken is een veel betere maatregel.
Ik heb 1 keer zo'n baarmoederhals onderzoek gehad en dat vind ik genoeg aangezien ik met mijn levensstijl een super kleine kans heb op dit type kanker.
Want je bent op je 11de ingetreden in het klooster ?
Het schijnt dat bij nonnen baarmoederHALSkanker niet voorkomt...
Betty White: "Once you go blackberry... Hmmmmmhmmmm"
woensdag 6 maart 2013 om 13:23
quote:maaike0105 schreef op 06 maart 2013 @ 09:28:
Ik ben nog lang geen 50, maar het lijkt me ook een moeilijke beslissing. Ik hoop dat tegen die tijd een MRI-scan gangbaar is. Dan wordt tenminste meer zichtbaar en ga je niet met een schijnzekerheid naar huis dat er niks aan de hand zou zijn terwijl er wel een knobbeltje zit. Of met de angst dat er wel wat is wat later niets blijkt te zijn. Maar gelukkig hoef ik voorlopig nog niet te beslissen...
Je kunt ook gewoon een algehele lichaamsscan laten doen in Duitsland. Kost een paar centjes, maar dan krijg je je hele lijf mee op dvd. Zelf te betalen, uiteraard.
Ik ben nog lang geen 50, maar het lijkt me ook een moeilijke beslissing. Ik hoop dat tegen die tijd een MRI-scan gangbaar is. Dan wordt tenminste meer zichtbaar en ga je niet met een schijnzekerheid naar huis dat er niks aan de hand zou zijn terwijl er wel een knobbeltje zit. Of met de angst dat er wel wat is wat later niets blijkt te zijn. Maar gelukkig hoef ik voorlopig nog niet te beslissen...
Je kunt ook gewoon een algehele lichaamsscan laten doen in Duitsland. Kost een paar centjes, maar dan krijg je je hele lijf mee op dvd. Zelf te betalen, uiteraard.
Betty White: "Once you go blackberry... Hmmmmmhmmmm"
woensdag 6 maart 2013 om 13:27
quote:jacjes schreef op 06 maart 2013 @ 10:11:
Het is en blijft je eigen keus. Niemand kan en mag dat verder voor je beslissen. Dus de mening van een ander doet er eigenlijk niet toe. Jouw lijf, jouw keuze. Ik kan me de mening van mensen die voor zo'n onderzoek zijn goed voorstellen, maar ook de mening van mensen die niet gaan. Ik heb zelf bv ontzettend, en dan overdrijf ik niet, pijnlijke ervaringen gehad met het uitstrijkje. En niet 1x maar meerdere malen. Ik heb er dagen last van gehad en het deed zo'n pijn dat ik bijna flauw viel. Dus nee, ik ga niet meer voor een uitstrijkje. Voor mij wegen de voordelen daarvan dus niet op tegen de nadelen. Ik zou wel, tegen de tijd dat ik daarvoor wordt opgeroepen, naar het borstonderzoek gaan. Want dat heb ik nog niet zelf ondervonden, dus daar kan ik nog niet over oordelen.
Wat vervelend voor je.
Gebruikten ze zo'n rottige metalen eendenbek ? Er bestaan ook kleinere versies van plastic. Voelt nooit te warm of te koud en werkt net zo goed.
Het is en blijft je eigen keus. Niemand kan en mag dat verder voor je beslissen. Dus de mening van een ander doet er eigenlijk niet toe. Jouw lijf, jouw keuze. Ik kan me de mening van mensen die voor zo'n onderzoek zijn goed voorstellen, maar ook de mening van mensen die niet gaan. Ik heb zelf bv ontzettend, en dan overdrijf ik niet, pijnlijke ervaringen gehad met het uitstrijkje. En niet 1x maar meerdere malen. Ik heb er dagen last van gehad en het deed zo'n pijn dat ik bijna flauw viel. Dus nee, ik ga niet meer voor een uitstrijkje. Voor mij wegen de voordelen daarvan dus niet op tegen de nadelen. Ik zou wel, tegen de tijd dat ik daarvoor wordt opgeroepen, naar het borstonderzoek gaan. Want dat heb ik nog niet zelf ondervonden, dus daar kan ik nog niet over oordelen.
Wat vervelend voor je.
Gebruikten ze zo'n rottige metalen eendenbek ? Er bestaan ook kleinere versies van plastic. Voelt nooit te warm of te koud en werkt net zo goed.
Betty White: "Once you go blackberry... Hmmmmmhmmmm"
woensdag 6 maart 2013 om 13:28
quote:tonkje schreef op 06 maart 2013 @ 08:28:
Tja, mezelf kennende weet ik nu al dat ik tzt niet zal gaan. Veel vervelend gedoe (ik heb erg kleine borsten, dan is het onderzoek nog eens extra pijnlijk) om waarschijnlijk niks. Uitstrijkjes doe ik ook niet.Ik ook niet. Nu niet en in de toekomst (mammografie) niet. Ik weet dat ik het ook kan krijgen, maar dat zien we dan wel weer. Is geen kop in het zand steken, ik denk gewoon als het mijn tijd is, is het mijn tijd. Dat heeft met een bepaalde visie op het leven te maken. Ik ben niet bang voor de dood. En ja, dit is in goed overleg met mijn partner.
Tja, mezelf kennende weet ik nu al dat ik tzt niet zal gaan. Veel vervelend gedoe (ik heb erg kleine borsten, dan is het onderzoek nog eens extra pijnlijk) om waarschijnlijk niks. Uitstrijkjes doe ik ook niet.Ik ook niet. Nu niet en in de toekomst (mammografie) niet. Ik weet dat ik het ook kan krijgen, maar dat zien we dan wel weer. Is geen kop in het zand steken, ik denk gewoon als het mijn tijd is, is het mijn tijd. Dat heeft met een bepaalde visie op het leven te maken. Ik ben niet bang voor de dood. En ja, dit is in goed overleg met mijn partner.
woensdag 6 maart 2013 om 13:31
quote:Sylphide75 schreef op 06 maart 2013 @ 13:28:
[...]
Ik ook niet. Nu niet en in de toekomst (mammografie) niet. Ik weet dat ik het ook kan krijgen, maar dat zien we dan wel weer. Is geen kop in het zand steken, ik denk gewoon als het mijn tijd is, is het mijn tijd. Dat heeft met een bepaalde visie op het leven te maken. Ik ben niet bang voor de dood. En ja, dit is in goed overleg met mijn partner.Laat je je dan ook niet behandelen?
[...]
Ik ook niet. Nu niet en in de toekomst (mammografie) niet. Ik weet dat ik het ook kan krijgen, maar dat zien we dan wel weer. Is geen kop in het zand steken, ik denk gewoon als het mijn tijd is, is het mijn tijd. Dat heeft met een bepaalde visie op het leven te maken. Ik ben niet bang voor de dood. En ja, dit is in goed overleg met mijn partner.Laat je je dan ook niet behandelen?
woensdag 6 maart 2013 om 14:11
quote:meryan schreef op 06 maart 2013 @ 09:46:
1 op de 9 vrouwen in Nederland en België krijgt borstkanker. 75% van hen heeft een zogenaamd laag risico (geen kankergevallen in de familie).
Dus: gaan! Bij een vroege ontdekking vergroten je overlevingskansen.
Ik ga elk jaar bij ons zit het in de famile, een uitstrijkje is ook iets wat ik jaarlijks doe, waarom ziek worden als het niet nodig is?
Bovendien willen mijn dochters en mijn geliefden om me heen me nog lang niet kwijt.
Het geloof is aan mij niet besteed als men zegt dat bidden wel zal helpen, ik zeg maar zo als die god ons geschapen heeft, heeft ie ons de hersenen gegeven om te gebruiken en niet om er niks mee te doen.
1 op de 9 vrouwen in Nederland en België krijgt borstkanker. 75% van hen heeft een zogenaamd laag risico (geen kankergevallen in de familie).
Dus: gaan! Bij een vroege ontdekking vergroten je overlevingskansen.
Ik ga elk jaar bij ons zit het in de famile, een uitstrijkje is ook iets wat ik jaarlijks doe, waarom ziek worden als het niet nodig is?
Bovendien willen mijn dochters en mijn geliefden om me heen me nog lang niet kwijt.
Het geloof is aan mij niet besteed als men zegt dat bidden wel zal helpen, ik zeg maar zo als die god ons geschapen heeft, heeft ie ons de hersenen gegeven om te gebruiken en niet om er niks mee te doen.
woensdag 6 maart 2013 om 14:12
quote:Sylphide75 schreef op 06 maart 2013 @ 14:07:
Daar word je alleen maar zieker van en dan zijn je laatste maanden/weken/dagen van een slechtere kwaliteit dan zonder chemo.Nee hoor, ik ben nu bezig met een hele fijne palliatieve chemo. Bijna geen bijwerkingen en het dringt de kanker terug. Ik kan van alles, uitgaan, sporten etc. Zonder chemo was ik al gestikt door de uitzaaiingen in mijn longen.
Daar word je alleen maar zieker van en dan zijn je laatste maanden/weken/dagen van een slechtere kwaliteit dan zonder chemo.Nee hoor, ik ben nu bezig met een hele fijne palliatieve chemo. Bijna geen bijwerkingen en het dringt de kanker terug. Ik kan van alles, uitgaan, sporten etc. Zonder chemo was ik al gestikt door de uitzaaiingen in mijn longen.
woensdag 6 maart 2013 om 14:28
quote:lammy schreef op 06 maart 2013 @ 12:11:
Dank jullie voor de reacties. Ik kon niet eerder reageren.
Heb alles gelezen en een afspraak gemaakt. Ik ga volgende week. Ik weet dat het dom is niet te gaan, ben ook niet bang voor die foto's, heb al 4 x een mammografie gehad en 2x een punctie. De spanning die het wachten op uitslagen teweeg brengt wilde ik eigenlijk niet meer. Maar ik ga!
Verstandig besluit!
Voor wat betreft de spanning; daar kun je zelf ook veel in beïnvloeden. Zo kunnen dingen als bewust ontspanningsoefeningen doen, jezelf een halt toe roepen bij teveel piekeren of instellen piekerkwartiertje, uitgaan van hoeveel groter de kans is op een gunstige uitslag dan niet etc.
En als je merkt dat die emotie toch weer begint te fluisteren van "joh, ga gewoon niet, dan scheelt het dit ook", mep dan gerust terug met de wetenschap dat jij liever nu elke 5 jaar deze spanning hebt en een onverhoopte afwijking wordt vroegtijdig opgespaard, dan dat die afwijking niet vroeg opgespoord wordt, verder tijd en gelegenheid tot groei krijgt alvorens jij het merkt met als gevolg meer behandeling, of intensiever en dus meer of vaker spanning. Nogmaals; de kans is gelukkig in het voordeel dat men níets vindt, maar als je de ongelukkige dobbelsteen van 1 op 8 treft, dan is vroegtijdige opsporing een erg welkom iets. En hopelijk hoor jij bij de 7 op 8, heb je elke 5 jaar kortstondig een spanningsperiode en blijven langere en/of heftigere spanningsperiodes je geheel bespaard.
Dank jullie voor de reacties. Ik kon niet eerder reageren.
Heb alles gelezen en een afspraak gemaakt. Ik ga volgende week. Ik weet dat het dom is niet te gaan, ben ook niet bang voor die foto's, heb al 4 x een mammografie gehad en 2x een punctie. De spanning die het wachten op uitslagen teweeg brengt wilde ik eigenlijk niet meer. Maar ik ga!
Verstandig besluit!
Voor wat betreft de spanning; daar kun je zelf ook veel in beïnvloeden. Zo kunnen dingen als bewust ontspanningsoefeningen doen, jezelf een halt toe roepen bij teveel piekeren of instellen piekerkwartiertje, uitgaan van hoeveel groter de kans is op een gunstige uitslag dan niet etc.
En als je merkt dat die emotie toch weer begint te fluisteren van "joh, ga gewoon niet, dan scheelt het dit ook", mep dan gerust terug met de wetenschap dat jij liever nu elke 5 jaar deze spanning hebt en een onverhoopte afwijking wordt vroegtijdig opgespaard, dan dat die afwijking niet vroeg opgespoord wordt, verder tijd en gelegenheid tot groei krijgt alvorens jij het merkt met als gevolg meer behandeling, of intensiever en dus meer of vaker spanning. Nogmaals; de kans is gelukkig in het voordeel dat men níets vindt, maar als je de ongelukkige dobbelsteen van 1 op 8 treft, dan is vroegtijdige opsporing een erg welkom iets. En hopelijk hoor jij bij de 7 op 8, heb je elke 5 jaar kortstondig een spanningsperiode en blijven langere en/of heftigere spanningsperiodes je geheel bespaard.
when you wish upon a star...
woensdag 6 maart 2013 om 14:32
woensdag 6 maart 2013 om 14:34
quote:Snoesje666 schreef op 06 maart 2013 @ 13:27:
[...]
Wat vervelend voor je.
Gebruikten ze zo'n rottige metalen eendenbek ? Er bestaan ook kleinere versies van plastic. Voelt nooit te warm of te koud en werkt net zo goed.Dank je.. ik ben er gewoon echt heel bang door geworden. En toch ben ik nog een keer gegaan. Weer hetzelfde. Ik durf gewoon niet meer nu. Ze gebruikten inderdaad zo'n metalen. Ik wist niet dat er kleinere waren. Daar moet ik eens over na denken..
[...]
Wat vervelend voor je.
Gebruikten ze zo'n rottige metalen eendenbek ? Er bestaan ook kleinere versies van plastic. Voelt nooit te warm of te koud en werkt net zo goed.Dank je.. ik ben er gewoon echt heel bang door geworden. En toch ben ik nog een keer gegaan. Weer hetzelfde. Ik durf gewoon niet meer nu. Ze gebruikten inderdaad zo'n metalen. Ik wist niet dat er kleinere waren. Daar moet ik eens over na denken..
woensdag 6 maart 2013 om 14:36
Sylphide, mijn vader had terminale kanker. Dankzij drie chemokuren (waar hij niet ontzettend veel last van heeft gehad - hij is altijd gewoon blijven werken) heeft hij zijn ziekte zes jaar kunnen rekken. Daardoor heeft hij zijn eerste kleinkind twee jaar kunnen meemaken, voor hij stierf.
Ik zou zoiets niet zomaar roepen. Mijn vader is (vind ik) hèt voorbeeld dat je het altijd kan proberen. En 'nee' kan zeggen als het niet meer gaat (laatste chemo heeft hij afgeslagen omdat hij toen inderdaad het gevoel had dat hij er alleen maar veel last van zou krijgen).
Ik zou zoiets niet zomaar roepen. Mijn vader is (vind ik) hèt voorbeeld dat je het altijd kan proberen. En 'nee' kan zeggen als het niet meer gaat (laatste chemo heeft hij afgeslagen omdat hij toen inderdaad het gevoel had dat hij er alleen maar veel last van zou krijgen).
woensdag 6 maart 2013 om 14:37
quote:Sylphide75 schreef op 06 maart 2013 @ 14:07:
Daar word je alleen maar zieker van en dan zijn je laatste maanden/weken/dagen van een slechtere kwaliteit dan zonder chemo.
Voorgangers hebben het al heel goed verwoord, maar kan imho nooit genoeg gezegd worden.
Hiermee beoordeel je onterecht alles op 1 hoop. Ja, er zijn situaties waarbij chemo énorm veel vraagt van een lijf en de kansen op (tijdelijke) toename van levenskwaliteit niet best zijn. Alleen; dat is veel te afhankelijk van vele factoren om maar een blank statement te maken.
Naast de levensreddende chemobehandelingen (godenzijdank veelvoorkomend bij borstkanker) zijn er ook genoeg situaties waarin chemo die relatief mild is gebruikt kan worden. Of situaties waarin de kans op verbetering van levenskwaliteit zeer goed is. en zo nog vele meerdere mogelijkheden waarbij het niet per definitie hel en verdoemenis is met een minimale kans op iets anders.
Ik snap en respecteer dat niet iedereen elke optie altijd maar wil aanpakken ten kosten van alles. Zo sta ik zelf ook niet in mijn gezondheidszorg. Echter met de stelling die jij doet, gooi je mogelijk heel goed het kind weg met het badwater. Gooi je een verdomd goede kans op leven met een goede levenskwaliteit bij voorbaat al overboord. Uit overtuiging dat je niet alles wil aangrijpen als dat niet strookt met hoe jij levenskwaliteit ziet. Best jammer als dat heel goed wel degelijk te realiseren is binnen behandelopties die mogelijk zijn. Iets wat je echter pas weet als je open staat voor uitleg van de situatie, behandelopties en met welke kansen en mogelijkheden die -opties kunnen komen.
Hechten aan levenskwaliteit vind ik persoonlijk een enorm groot iets, enorm belangrijk. Juig het wat dat betreft dus alleen maar toe. Maar dat houdt imho ook in dat je pas een besluit kunt maken nádat je goed geïnformeerd bent en alle informatie weet over jouw specifieke situatie en mogelijkheden. Waarbij borstkanker helemaal niet meer per definitie gelijk hoeft te staan aan dood of chemo aan hel en verdoemenis. Gelukkig niet meer.
Daar word je alleen maar zieker van en dan zijn je laatste maanden/weken/dagen van een slechtere kwaliteit dan zonder chemo.
Voorgangers hebben het al heel goed verwoord, maar kan imho nooit genoeg gezegd worden.
Hiermee beoordeel je onterecht alles op 1 hoop. Ja, er zijn situaties waarbij chemo énorm veel vraagt van een lijf en de kansen op (tijdelijke) toename van levenskwaliteit niet best zijn. Alleen; dat is veel te afhankelijk van vele factoren om maar een blank statement te maken.
Naast de levensreddende chemobehandelingen (godenzijdank veelvoorkomend bij borstkanker) zijn er ook genoeg situaties waarin chemo die relatief mild is gebruikt kan worden. Of situaties waarin de kans op verbetering van levenskwaliteit zeer goed is. en zo nog vele meerdere mogelijkheden waarbij het niet per definitie hel en verdoemenis is met een minimale kans op iets anders.
Ik snap en respecteer dat niet iedereen elke optie altijd maar wil aanpakken ten kosten van alles. Zo sta ik zelf ook niet in mijn gezondheidszorg. Echter met de stelling die jij doet, gooi je mogelijk heel goed het kind weg met het badwater. Gooi je een verdomd goede kans op leven met een goede levenskwaliteit bij voorbaat al overboord. Uit overtuiging dat je niet alles wil aangrijpen als dat niet strookt met hoe jij levenskwaliteit ziet. Best jammer als dat heel goed wel degelijk te realiseren is binnen behandelopties die mogelijk zijn. Iets wat je echter pas weet als je open staat voor uitleg van de situatie, behandelopties en met welke kansen en mogelijkheden die -opties kunnen komen.
Hechten aan levenskwaliteit vind ik persoonlijk een enorm groot iets, enorm belangrijk. Juig het wat dat betreft dus alleen maar toe. Maar dat houdt imho ook in dat je pas een besluit kunt maken nádat je goed geïnformeerd bent en alle informatie weet over jouw specifieke situatie en mogelijkheden. Waarbij borstkanker helemaal niet meer per definitie gelijk hoeft te staan aan dood of chemo aan hel en verdoemenis. Gelukkig niet meer.
when you wish upon a star...
woensdag 6 maart 2013 om 14:41
