Relaties
alle pijlers
Trouwen? trouwen? Hoezo trouwen?
maandag 11 augustus 2008 om 12:06
Dames, heren, het volgende.
Mijn vriendin droomt van trouwen. Van witte jurken. Van bruidsmeisjes. Van de kerk. Van het ja-woord. Van de kus. Van het feest erna. Al zes jaar lang.
Ik vind het maar een gedoe. Poespas. Uit de tijd. Hypocriet. We hebben niet eens een kerk. Een weinigzeggend ritueel. En weet je wat dat allemaal kost! De volgende dag ben je wakker en er is niks maar dan ook niks veranderd. Behalve dan de ring aan je vinger. Trouwen is niet van deze tijd. Trouwen is z'n waarde kwijt.
Dilemma! Is dit herkenbaar? Of ben ik echt zo'n koele onromantische kikker?
Mijn vriendin droomt van trouwen. Van witte jurken. Van bruidsmeisjes. Van de kerk. Van het ja-woord. Van de kus. Van het feest erna. Al zes jaar lang.
Ik vind het maar een gedoe. Poespas. Uit de tijd. Hypocriet. We hebben niet eens een kerk. Een weinigzeggend ritueel. En weet je wat dat allemaal kost! De volgende dag ben je wakker en er is niks maar dan ook niks veranderd. Behalve dan de ring aan je vinger. Trouwen is niet van deze tijd. Trouwen is z'n waarde kwijt.
Dilemma! Is dit herkenbaar? Of ben ik echt zo'n koele onromantische kikker?
dinsdag 12 augustus 2008 om 16:45
quote:JohnnyCake schreef op 12 augustus 2008 @ 16:33:
Efteling verhaal was gewoon een algemeen voorbeeld. Als ik graag naar de efteling ga dan zou mijn vrienden me een enorm plezier doen om mee te gaan. Maar als ik weet dat ze er eigenlijk geen zin in heeft...dan hoeft het niet meer zo.
Hmmm... dat weet ik eigenlijk niet zo. Hangt een beetje van de situatie af. Als jouw vriendin mee gaat naar de efteling en ondanks het feit dat ze het niet uit zichzelf zou doen, toch de instelling heeft "Nu gaan we ons geweldig amuseren", dan zou ik dat in jouw plaats juist waarderen. Als ze mee zou gaan met frisse tegenzin, tja... Dan verpest ze jouw dag ook een beetje.
Maar het feit dat iets jouw ding niet helemaal is, hoeft niet te betekenen dat je je daar niet overheen kan zetten en het toch leuk kan hebben. Op ons laatste afdelingsuitje gingen we zandkastelen bouwen. Niet helemaal mijn ding, maar ik heb toch een hoop lol gehad.
En voor wat betreft je zoeken naar een mogelijk compromis: goed dat je het post. Ik probeer uit te leggen hoe je er ook naar kan kijken. Soms helpt het als je je in een ander gezichtspunt kan plaatsen (dat wil dus niet zeggen dat je het dus overneemt!), dan kun je beter een compromis vinden waarmee iedereen zich happy voelt.
P.S. Misschien voelt het ineens niet burgerlijk meer als je er staat? Sowieso is het verstandig je relatie juridisch vast te leggen als je een huis hebt samen - maar dat hebben jullie misschien al gedaan.
Efteling verhaal was gewoon een algemeen voorbeeld. Als ik graag naar de efteling ga dan zou mijn vrienden me een enorm plezier doen om mee te gaan. Maar als ik weet dat ze er eigenlijk geen zin in heeft...dan hoeft het niet meer zo.
Hmmm... dat weet ik eigenlijk niet zo. Hangt een beetje van de situatie af. Als jouw vriendin mee gaat naar de efteling en ondanks het feit dat ze het niet uit zichzelf zou doen, toch de instelling heeft "Nu gaan we ons geweldig amuseren", dan zou ik dat in jouw plaats juist waarderen. Als ze mee zou gaan met frisse tegenzin, tja... Dan verpest ze jouw dag ook een beetje.
Maar het feit dat iets jouw ding niet helemaal is, hoeft niet te betekenen dat je je daar niet overheen kan zetten en het toch leuk kan hebben. Op ons laatste afdelingsuitje gingen we zandkastelen bouwen. Niet helemaal mijn ding, maar ik heb toch een hoop lol gehad.
En voor wat betreft je zoeken naar een mogelijk compromis: goed dat je het post. Ik probeer uit te leggen hoe je er ook naar kan kijken. Soms helpt het als je je in een ander gezichtspunt kan plaatsen (dat wil dus niet zeggen dat je het dus overneemt!), dan kun je beter een compromis vinden waarmee iedereen zich happy voelt.
P.S. Misschien voelt het ineens niet burgerlijk meer als je er staat? Sowieso is het verstandig je relatie juridisch vast te leggen als je een huis hebt samen - maar dat hebben jullie misschien al gedaan.
dinsdag 12 augustus 2008 om 16:52
quote:JohnnyCake schreef op 12 augustus 2008 @ 16:39:
[...]
Ja, ik begrijp het JW, alleen....ik krijg er een beetje de kriebels van. Ook als ik te gast ben op een bruiloft. Ik kan niet anders zeggen dat dat ik het zo burgerlijk vind (en neem me asjeblieft niet kwalijk dat ik het zo noem, ik snap heus wel dat het heel belangrijk is voor andere mensen )JC, ik vind een traditioneel huwelijk met alles erop en eraan ook zo burgerlijk! Maar je kunt ook een 'onburgerlijk' feest geven als je wil. Zo hebben wij in plaats van taxi's, het openbaar vervoer genomen en we hebben nog wel meer onconventionele dingen gedaan.
[...]
Ja, ik begrijp het JW, alleen....ik krijg er een beetje de kriebels van. Ook als ik te gast ben op een bruiloft. Ik kan niet anders zeggen dat dat ik het zo burgerlijk vind (en neem me asjeblieft niet kwalijk dat ik het zo noem, ik snap heus wel dat het heel belangrijk is voor andere mensen )JC, ik vind een traditioneel huwelijk met alles erop en eraan ook zo burgerlijk! Maar je kunt ook een 'onburgerlijk' feest geven als je wil. Zo hebben wij in plaats van taxi's, het openbaar vervoer genomen en we hebben nog wel meer onconventionele dingen gedaan.
dinsdag 12 augustus 2008 om 16:54
quote:JohnnyCake schreef op 12 augustus 2008 @ 16:33:
[...]
Efteling verhaal was gewoon een algemeen voorbeeld. Als ik graag naar de efteling ga dan zou mijn vrienden me een enorm plezier doen om mee te gaan. Maar als ik weet dat ze er eigenlijk geen zin in heeft...dan hoeft het niet meer zo.
Zo denk ik en dat betrek ik dus op onze situatie. Ik zou mee kunnen doen aan de poeha, maar...
Maar goed, zoals je zegt, misschien is er een compromis te vinden (en daarom post ik dus hier!).Heb je haar al voorgesteld om in 't buitenland te trouwen op 'n exotische locatie?
[...]
Efteling verhaal was gewoon een algemeen voorbeeld. Als ik graag naar de efteling ga dan zou mijn vrienden me een enorm plezier doen om mee te gaan. Maar als ik weet dat ze er eigenlijk geen zin in heeft...dan hoeft het niet meer zo.
Zo denk ik en dat betrek ik dus op onze situatie. Ik zou mee kunnen doen aan de poeha, maar...
Maar goed, zoals je zegt, misschien is er een compromis te vinden (en daarom post ik dus hier!).Heb je haar al voorgesteld om in 't buitenland te trouwen op 'n exotische locatie?
dinsdag 12 augustus 2008 om 16:54
Jazeker JWvB, we hebben een samenlevingscontract!
Bedankt voor het meedenken. De dingen zullen natuurlijk niet in 1 nacht veranderen maar ik pik wel degelijk ideeen op. En zoals je het zegt, het helpt heel erg om me in een ander gezichtspunt te plaatsen.
Misschien moet ik inderdaad een keertje zandkastelen gaan bouwen .
Bedankt voor het meedenken. De dingen zullen natuurlijk niet in 1 nacht veranderen maar ik pik wel degelijk ideeen op. En zoals je het zegt, het helpt heel erg om me in een ander gezichtspunt te plaatsen.
Misschien moet ik inderdaad een keertje zandkastelen gaan bouwen .
dinsdag 12 augustus 2008 om 16:57
He Johnny,
Allereerst, goed dat je er zo over nadenkt! Veel mannen zetten hun hakken in het zand en nee blijft nee, of ze gaan overstag om vervolgens niks te helpen met organiseren van de bruiloft, wat weer chagrijn en stress oplevert. Nee, dit is van te voren helder nadenken en alle kanten willen belichten. Helemaal top van je! Maar dan...trouwen of niet trouwen?
Als het voor jou minder tegenstaat om wel te trouwen, dan het haar tegenstaat om niet te trouwen, zou ik zeggen, doe het wel. Je maakt haar extreem gelukkig daarmee als ik dat zo lees. En al de poeha, daar kun je afspraken over maken.
Je maakt er zoveel poeha van als je samen wilt. Een jurk, taart, ceremonie en feest, het kan allemaal zowel met als zonder poeha.
Tuurlijk wil ze een mooie jurk, maar die kan net zo goed 300 euro kosten als 3000. Een feest in een kasteelzaal met 300 man, of een tuinfeest met bbq met 50 man? Een superhoge taart, of lekkere aardbeien bij de champagne (of bubbeltjeswijn)? Wat trouwen in de kerk betreft, eens, als je nooit in een kerk komt, en niet gelovig bent, vind ik het hypocriet om in de kerk te trouwen. Ik geloof niet, mijn vriend wel. Wij gaan niet trouwen voor de kerk, maar wel in een kerk, hoe vind je die (is een klein kerkje waar het burgerlijk huwelijk wordt gesloten, tanja jess is er net dit weekend ook getrouwd)
Je kunt binnen het gegeven dat je gaat trouwen (wat romantisch is en blijft, en ja, ook handig voor de toekomst met kinderen en testamenten en al dat juridische gezemel) nog steeds alle kanten uit.
Wil je vriendin eigenlijk veel poeha? Wil ze een dure sissi-jurk, een enorm feest met honderden gasten, dure locatie, kerk, gemeentehuis, luxe auto etc? Dan denk ik dat dat het punt is waar je compromissen gaat zoeken, en niet zozeer het trouwen an sich. (tenminste, als dat jou idd minder tegenstaat dan haar het niet-trouwen)
Succes!
Enne, ik weet nog wel een leuke manier voor een aanzoek!
Allereerst, goed dat je er zo over nadenkt! Veel mannen zetten hun hakken in het zand en nee blijft nee, of ze gaan overstag om vervolgens niks te helpen met organiseren van de bruiloft, wat weer chagrijn en stress oplevert. Nee, dit is van te voren helder nadenken en alle kanten willen belichten. Helemaal top van je! Maar dan...trouwen of niet trouwen?
Als het voor jou minder tegenstaat om wel te trouwen, dan het haar tegenstaat om niet te trouwen, zou ik zeggen, doe het wel. Je maakt haar extreem gelukkig daarmee als ik dat zo lees. En al de poeha, daar kun je afspraken over maken.
Je maakt er zoveel poeha van als je samen wilt. Een jurk, taart, ceremonie en feest, het kan allemaal zowel met als zonder poeha.
Tuurlijk wil ze een mooie jurk, maar die kan net zo goed 300 euro kosten als 3000. Een feest in een kasteelzaal met 300 man, of een tuinfeest met bbq met 50 man? Een superhoge taart, of lekkere aardbeien bij de champagne (of bubbeltjeswijn)? Wat trouwen in de kerk betreft, eens, als je nooit in een kerk komt, en niet gelovig bent, vind ik het hypocriet om in de kerk te trouwen. Ik geloof niet, mijn vriend wel. Wij gaan niet trouwen voor de kerk, maar wel in een kerk, hoe vind je die (is een klein kerkje waar het burgerlijk huwelijk wordt gesloten, tanja jess is er net dit weekend ook getrouwd)
Je kunt binnen het gegeven dat je gaat trouwen (wat romantisch is en blijft, en ja, ook handig voor de toekomst met kinderen en testamenten en al dat juridische gezemel) nog steeds alle kanten uit.
Wil je vriendin eigenlijk veel poeha? Wil ze een dure sissi-jurk, een enorm feest met honderden gasten, dure locatie, kerk, gemeentehuis, luxe auto etc? Dan denk ik dat dat het punt is waar je compromissen gaat zoeken, en niet zozeer het trouwen an sich. (tenminste, als dat jou idd minder tegenstaat dan haar het niet-trouwen)
Succes!
Enne, ik weet nog wel een leuke manier voor een aanzoek!
dinsdag 12 augustus 2008 om 16:59
quote:JohnnyCake schreef op 12 augustus 2008 @ 16:15:
Eens kom je in je relatie op het moment dat zowat iedereen vindt dat je moet trouwen. Schoonouders maken er grapjes over, het jongere broertje is getrouwd en je vriendin wil trouwen...
In dat geval begrijp ik je aversie! Je hebt het gevoel dat je je moet conformeren en dat je een burgermannetje wordt, is dat het een beetje?
Bij ons was het net omgekeerd: niemand verwachtte dat we zouden trouwen, ze vonden het zelfs erg verbazend, omdat ze er van uit gingen dat mensen die al eens eerder getrouwd zijn zich niet meer op die manier durven te binden. Ik ken in onze kringen veel gescheiden mensen maar niemand die opnieuw getrouwd is. Bij ons was trouwen dus weer onconventioneel
Eens kom je in je relatie op het moment dat zowat iedereen vindt dat je moet trouwen. Schoonouders maken er grapjes over, het jongere broertje is getrouwd en je vriendin wil trouwen...
In dat geval begrijp ik je aversie! Je hebt het gevoel dat je je moet conformeren en dat je een burgermannetje wordt, is dat het een beetje?
Bij ons was het net omgekeerd: niemand verwachtte dat we zouden trouwen, ze vonden het zelfs erg verbazend, omdat ze er van uit gingen dat mensen die al eens eerder getrouwd zijn zich niet meer op die manier durven te binden. Ik ken in onze kringen veel gescheiden mensen maar niemand die opnieuw getrouwd is. Bij ons was trouwen dus weer onconventioneel
dinsdag 12 augustus 2008 om 17:01
quote:JohnnyCake schreef op 12 augustus 2008 @ 16:57:
Elninjoo, dat heb ik inderdaad voorgesteld, maar het gebrek aan familie (en dus poeha ) vond ze niet zo leuk denk ik. Maar goed, we zijn er nooit heel diep op ingegaan, dus in hoeverre ze tot een compromis kan komen dat weet ik nog niet!
De poeha qua aankleding kan in exotische locale kledij van 't tropische eiland waar een en ander zou plaatsvinden.
Het compromis kan dan zijn 'n intiem etentje met ouders en de beste vrienden nadat jullie getrouwd terugkomen.
Zelf zou ik zo'n druk feest ook niet trekken, dus als jij daar ook geen trek in hebt zal zij toch ook water bij de wijn moeten doen lijkt mij.
Ik weet niet of jullie wederzijdse ouders reislustig van aard zijn, maar anders zouden zij zelf ook hun vakantie kunnen plannen op de tijd en plaats waar jullie trouwen, zodat zij daar al getuige kunnen zijn van de huwelijksvoltrekking.
Elninjoo, dat heb ik inderdaad voorgesteld, maar het gebrek aan familie (en dus poeha ) vond ze niet zo leuk denk ik. Maar goed, we zijn er nooit heel diep op ingegaan, dus in hoeverre ze tot een compromis kan komen dat weet ik nog niet!
De poeha qua aankleding kan in exotische locale kledij van 't tropische eiland waar een en ander zou plaatsvinden.
Het compromis kan dan zijn 'n intiem etentje met ouders en de beste vrienden nadat jullie getrouwd terugkomen.
Zelf zou ik zo'n druk feest ook niet trekken, dus als jij daar ook geen trek in hebt zal zij toch ook water bij de wijn moeten doen lijkt mij.
Ik weet niet of jullie wederzijdse ouders reislustig van aard zijn, maar anders zouden zij zelf ook hun vakantie kunnen plannen op de tijd en plaats waar jullie trouwen, zodat zij daar al getuige kunnen zijn van de huwelijksvoltrekking.
dinsdag 12 augustus 2008 om 17:05
Ik zit nu te filosoferen over de definitie van 'burgerlijk'. Ik vind burgerlijke mensen en burgerlijke dingen altijd die dingen die mensen doen 'omdat iedereen het doet'. Een beetje niet overnagedacht dingen. Zo'n gans voor het raam (een paar jaar terug), of zo'n trappetje met kerst. Oranje vlaggetjes ophangen in de straat omdat dat zo gezellig is. Van de ene in de andere levensfase rollen omdat iedereen in de omgeving dat doet en je rustig meerolt. Burgerlijk heeft voor mij iets passiefs. En daarom ook iets doms, want mensen denken niet (voor zich)zelf.
Het omgekeerde vind ik ook een beetje dom. Iets niet doen vanuit de motivatie dat je dat niet wilt doen omdat anderen dat doen. Hoe anti-burgerlijk toch zo ontzettend burgerlijk kan zijn.
Maar het feit dat jij iets doet wat andere mensen toevallig ook doen, hoeft nog niet te betekenen dat dat dat burgerlijk is. Als jij goed kijkt naar wat het eigenlijk is waar je dan ja op zegt, en de magnitude daarvan realiseert en dan toch ja zegt, dat vind ik niet burgerlijk. Dat zit een bewustzijn achter dat Sjonnie en Anita nog moeten uitvinden.
Maar misschien is dit iets te filosofisch om op burgerlijkheid toepasbaar te zijn
Het omgekeerde vind ik ook een beetje dom. Iets niet doen vanuit de motivatie dat je dat niet wilt doen omdat anderen dat doen. Hoe anti-burgerlijk toch zo ontzettend burgerlijk kan zijn.
Maar het feit dat jij iets doet wat andere mensen toevallig ook doen, hoeft nog niet te betekenen dat dat dat burgerlijk is. Als jij goed kijkt naar wat het eigenlijk is waar je dan ja op zegt, en de magnitude daarvan realiseert en dan toch ja zegt, dat vind ik niet burgerlijk. Dat zit een bewustzijn achter dat Sjonnie en Anita nog moeten uitvinden.
Maar misschien is dit iets te filosofisch om op burgerlijkheid toepasbaar te zijn
dinsdag 12 augustus 2008 om 17:09
Soley, bedankt voor je post. Trouwen in de kerk maar niet voor de kerk heeft mijn zus ook gedaan, moet zeggen dat dat best wel appart was. ...(hee, je bent toch niet...)
Reiger, ik geef het niet graag toe, maar je slaat de spijker op z'n kop. In ieder geval voor een deel. De angst voor het burgerlijk zit er wel degelijk in bij mij. (Daar kunnen we een heel nieuw topic over openen!!)
Ik moet er nu echt vandoor, anders is er geen eten op tafel als vriendin thuiskomt. Nogmaals bedankt voor alle reacties en ideeen en inzichten. Keep 'm coming please
Reiger, ik geef het niet graag toe, maar je slaat de spijker op z'n kop. In ieder geval voor een deel. De angst voor het burgerlijk zit er wel degelijk in bij mij. (Daar kunnen we een heel nieuw topic over openen!!)
Ik moet er nu echt vandoor, anders is er geen eten op tafel als vriendin thuiskomt. Nogmaals bedankt voor alle reacties en ideeen en inzichten. Keep 'm coming please
dinsdag 12 augustus 2008 om 19:58
quote:JohnnyCake schreef op 11 augustus 2008 @ 21:06:
[...]
Het feit dat wij er nu met elkaar iets moois van maken weegt voor mij gewoon veel zwaarder dan het beloven van eeuwige trouw en het tekenen van een document. Ik zie het huwelijk dus niet als het toppunt van liefde en samenzijn. We zijn bij elkaar en we zorgen voor elkaar, niet omdat ik dat beloofd heb, maar omdat we van elkaar houden. Natuurlijk is het mooi om elkaar symbolisch trouw te beloven. Maar als we over tien jaar nog van elkaar houden dan zijn we nog steeds samen, huwelijk of geen huwelijk (als het aan mij ligt dan he!). Andersom is die trouwbelofte geen liefdesgarantie.
Helemaal mijn idee. (Trouwen? )
Ik heb er nog eens over nagedacht, stel dat mijn vriend ont-zet-tend graag zou willen trouwen, hoe zou ik dan een compromis proberen te bereiken? Ik zou het zo doen: in elk geval het heft in eigen hand nemen. Hem vragen.
Als ik goed naar anderen gekeken heb, heb je al de helft van de strijd gewonnen als je dat vragen op een originele manier doet, op een bijzonder moment, in een bijzondere omgeving. Kan zelf niks verzinnen want ben ook niet zo romantisch, maar de andere dames willen vast wel helpen nadenken.
Volgende stap is, dat ik zelf direct de ceremoniemeester zou voorstellen. En wel iemand, die bij vriend hoog scoort qua romantisch, maar die wel degelijk ook met mijn wensen rekening houdt om de poeha binnen de perken te houden. Een soort bemiddelaar dus eigenlijk, maar vermomd als ceremoniemeester.
In mijn geval zou ik vervolgens nog een huurmoordenaar nodig hebben om te zorgen dat de ergste familieleden niet komen - maar hopelijk kom jij met een ceremoniemeester al een heel end.
[...]
Het feit dat wij er nu met elkaar iets moois van maken weegt voor mij gewoon veel zwaarder dan het beloven van eeuwige trouw en het tekenen van een document. Ik zie het huwelijk dus niet als het toppunt van liefde en samenzijn. We zijn bij elkaar en we zorgen voor elkaar, niet omdat ik dat beloofd heb, maar omdat we van elkaar houden. Natuurlijk is het mooi om elkaar symbolisch trouw te beloven. Maar als we over tien jaar nog van elkaar houden dan zijn we nog steeds samen, huwelijk of geen huwelijk (als het aan mij ligt dan he!). Andersom is die trouwbelofte geen liefdesgarantie.
Helemaal mijn idee. (Trouwen? )
Ik heb er nog eens over nagedacht, stel dat mijn vriend ont-zet-tend graag zou willen trouwen, hoe zou ik dan een compromis proberen te bereiken? Ik zou het zo doen: in elk geval het heft in eigen hand nemen. Hem vragen.
Als ik goed naar anderen gekeken heb, heb je al de helft van de strijd gewonnen als je dat vragen op een originele manier doet, op een bijzonder moment, in een bijzondere omgeving. Kan zelf niks verzinnen want ben ook niet zo romantisch, maar de andere dames willen vast wel helpen nadenken.
Volgende stap is, dat ik zelf direct de ceremoniemeester zou voorstellen. En wel iemand, die bij vriend hoog scoort qua romantisch, maar die wel degelijk ook met mijn wensen rekening houdt om de poeha binnen de perken te houden. Een soort bemiddelaar dus eigenlijk, maar vermomd als ceremoniemeester.
In mijn geval zou ik vervolgens nog een huurmoordenaar nodig hebben om te zorgen dat de ergste familieleden niet komen - maar hopelijk kom jij met een ceremoniemeester al een heel end.
dinsdag 12 augustus 2008 om 20:14
Huurmoordenaars zijn doorgaans enorm duur, en dat gaan dan weer ten koste van je huwelijksbudget...ik zou gewoon wat gespierde en gevaarlijk uitziende kerels bij de deur neerzetten en de deur weigeren. Kan de rest van je gasten tenminste zoveel drinken als ze willen.
Ik ben zeer benieuwd waar dit toe gaat leiden..
JC, stel dat je ja zou zeggen, heb je dan al een idee over de invulling (stel dat geld geen rol zou spelen, hoe zou dan jouw ideale trouwdag eruitzien)? Als je dit nou eens in de groep (lees; je vriendin) gooit, en aan je vriendin vraagt of er iets tussen zit wat haar wat lijkt? Ga je gewoon stapje voor stapje die dag invullen. Net als het biedingsproces voor een huis; je bied, er komt een tegenvoorstel, jij bied weer, etc, totdat je op de verkoopprijs uitkomt. Je kunt er beter de tijd voor nemen, totdat het naar jullie beider wens is. Op zes jaar maakt dat dan ook niks meer uit.
Ik ben zeer benieuwd waar dit toe gaat leiden..
JC, stel dat je ja zou zeggen, heb je dan al een idee over de invulling (stel dat geld geen rol zou spelen, hoe zou dan jouw ideale trouwdag eruitzien)? Als je dit nou eens in de groep (lees; je vriendin) gooit, en aan je vriendin vraagt of er iets tussen zit wat haar wat lijkt? Ga je gewoon stapje voor stapje die dag invullen. Net als het biedingsproces voor een huis; je bied, er komt een tegenvoorstel, jij bied weer, etc, totdat je op de verkoopprijs uitkomt. Je kunt er beter de tijd voor nemen, totdat het naar jullie beider wens is. Op zes jaar maakt dat dan ook niks meer uit.
dinsdag 12 augustus 2008 om 20:18
quote:korenwolf schreef op 12 augustus 2008 @ 19:58:
[...]
Als ik goed naar anderen gekeken heb, heb je al de helft van de strijd gewonnen als je dat vragen op een originele manier doet, op een bijzonder moment, in een bijzondere omgeving. Kan zelf niks verzinnen want ben ook niet zo romantisch, maar de andere dames willen vast wel helpen nadenken.Tijdens 'n ballonvlucht. Romantischer kan bijna niet.
[...]
Als ik goed naar anderen gekeken heb, heb je al de helft van de strijd gewonnen als je dat vragen op een originele manier doet, op een bijzonder moment, in een bijzondere omgeving. Kan zelf niks verzinnen want ben ook niet zo romantisch, maar de andere dames willen vast wel helpen nadenken.Tijdens 'n ballonvlucht. Romantischer kan bijna niet.
dinsdag 12 augustus 2008 om 20:20
quote:JohnnyCake schreef op 11 augustus 2008 @ 12:55:
Whow! Wat een mooie reacties.
We zijn wat trouwen betreft in een soort loopgravenoorlog terecht gekomen (relatie is verder prima!) dus elke frisse blik is welkom. Dank je wel!
Ik heb inderdaad aan het compromis gedacht van een verlaten strandje ergens op een tropisch eiland, met z'n tweetjes, geen poespas, met 2 getuigen. Al dan niet rechtsgeldig zoals iemand schreef...not bad!
Kijk, ik zou mijn vriendin heel graag 100% tegemoetkomen. Als zij die poespas zo graag wil, why not. Maar tegelijkertijd voelt dat erg hypocriet, onoprecht: Als die poepas zo belangrijk is voor haar dan moet ik er ook serieus aan meedoen, of niet. Het toverwoord lijkt me dus inderdaad: concessie.
Nogmaals bedankt voor de reacties, hier hebben we zeker wat aan!
Johny, denk er goed overna. Als dit tegen je natuur in gaat, zou ik het niet doen. Je laat je langzaam ompraten en straks heb je spijt.
Helaas heb ik me ook laten ompraten en dacht ik precies zoals jij over het trouwen. M'n ex was een heel theatraal type en daarbij ging het vooral om de uiterlijkheden van trouwen. Uiteindelijk pastten we niet bij elkaar omdat ik toch meer van de binnenkant ben dan van de buitenkant.
Whow! Wat een mooie reacties.
We zijn wat trouwen betreft in een soort loopgravenoorlog terecht gekomen (relatie is verder prima!) dus elke frisse blik is welkom. Dank je wel!
Ik heb inderdaad aan het compromis gedacht van een verlaten strandje ergens op een tropisch eiland, met z'n tweetjes, geen poespas, met 2 getuigen. Al dan niet rechtsgeldig zoals iemand schreef...not bad!
Kijk, ik zou mijn vriendin heel graag 100% tegemoetkomen. Als zij die poespas zo graag wil, why not. Maar tegelijkertijd voelt dat erg hypocriet, onoprecht: Als die poepas zo belangrijk is voor haar dan moet ik er ook serieus aan meedoen, of niet. Het toverwoord lijkt me dus inderdaad: concessie.
Nogmaals bedankt voor de reacties, hier hebben we zeker wat aan!
Johny, denk er goed overna. Als dit tegen je natuur in gaat, zou ik het niet doen. Je laat je langzaam ompraten en straks heb je spijt.
Helaas heb ik me ook laten ompraten en dacht ik precies zoals jij over het trouwen. M'n ex was een heel theatraal type en daarbij ging het vooral om de uiterlijkheden van trouwen. Uiteindelijk pastten we niet bij elkaar omdat ik toch meer van de binnenkant ben dan van de buitenkant.
dinsdag 12 augustus 2008 om 20:27
Datweetjewel, maar zoals ik het interpreteer, paste jij en je ex gewoon niet bij elkaar en daarom gingen jullie uit elkaar. Dat staat toch los van het feit dat hij je overhaalde om te trouwen?
Het zou uiteindelijk (ook al was je niet getrouwd) toch wel misgelopen zijn. JC en zijn vriendin zijn al zes enorm blij met elkaar, houden enorm veel van elkaar, en het onderwerp trouwen speelt momenteel heel erg bij ze. Ik lees nergens dat JC niet wilt trouwen omdat hij aan de relatie twijfelt, sterker nog, hij weet allang dat hij zijn leven met haar wilt delen.
Correct me if im wrong.
Het zou uiteindelijk (ook al was je niet getrouwd) toch wel misgelopen zijn. JC en zijn vriendin zijn al zes enorm blij met elkaar, houden enorm veel van elkaar, en het onderwerp trouwen speelt momenteel heel erg bij ze. Ik lees nergens dat JC niet wilt trouwen omdat hij aan de relatie twijfelt, sterker nog, hij weet allang dat hij zijn leven met haar wilt delen.
Correct me if im wrong.
woensdag 13 augustus 2008 om 08:22
vind het iig wel super dat je erover nadenkt... omdat zij het zo graag wil!!
Mijn vriend wil het ( zelfde redenen als jij) niet en daar blijft het ook bij....hoe graag ik ook wil.
Anderzijds zou ik het ook niet leuk vinden dat ie het maar doet ovor mij, om mij te plezieren en er zelf niet achter staat......
Maar toch....ik zou zo gelukkig zijn als hij me zou vragen!!
Mijn vriend wil het ( zelfde redenen als jij) niet en daar blijft het ook bij....hoe graag ik ook wil.
Anderzijds zou ik het ook niet leuk vinden dat ie het maar doet ovor mij, om mij te plezieren en er zelf niet achter staat......
Maar toch....ik zou zo gelukkig zijn als hij me zou vragen!!
woensdag 13 augustus 2008 om 10:18
JWvB, bedoel je daarmee dat jij niet wilt trouwen? Of juist wel?
Zon, al zou hij me vragen en gaan we niet trouwen, dan zou ik al blij zijn .
Soms vraag ik me af, of het niet willen trouwen in zijn geval te maken heeft met mij, dat hij het gewoon niet wil met mij. Het maakt me onzeker, maar aan de andere kant heeft JC dezelfde argumenten als mijn vriend, en die is enorm blij met zijn vriendin. En ik lees het bij jou ook, dat jouw vriend er zo over denkt. Ik denk dan stiekem, je zou me er zo blij mee maken, maar blijkbaar is de aversie enorm groot.
Zon, al zou hij me vragen en gaan we niet trouwen, dan zou ik al blij zijn .
Soms vraag ik me af, of het niet willen trouwen in zijn geval te maken heeft met mij, dat hij het gewoon niet wil met mij. Het maakt me onzeker, maar aan de andere kant heeft JC dezelfde argumenten als mijn vriend, en die is enorm blij met zijn vriendin. En ik lees het bij jou ook, dat jouw vriend er zo over denkt. Ik denk dan stiekem, je zou me er zo blij mee maken, maar blijkbaar is de aversie enorm groot.
woensdag 13 augustus 2008 om 10:26
Julus, ik bedoel dat we het eigenlijk wel over eens zijn dat er een bruiloft in de planning zit. We hebben het al gehad over de volgorden van trouwen/kinderen krijgen (hij wil bv niet dat ik zwanger ben, sommige vrouwen zijn tijdens hun zwangerschap gauw moe en dat kun je als bruid niet hebben), we hebben het over wel/niet kerk gehad, etc. Kortom, hij weet toch wel dat ik ja zeg. Daar heeft hij natuurlijk best gelijk in, maar toch...
woensdag 13 augustus 2008 om 10:31
Aha, dus eigenlijk vindt hij het overbodig om het aanzoek te doen. Kan me voorstellen dat je dat jammer vind, maar zou het er echt niet inzitten, ook niet als hij weet dat jij dat best graag zou willen?
Zou het nou in de meerderheid van de gevallen zo gaan, dat je de beslissing om te trouwen samen neemt, tijdens een gesprek op de bank? Een aanzoek is iets waar de meeste trouwlustige vrouwen van dromen, maar of het in de praktijk ook altijd gebeurt, vraag ik me af. Ik denk dat de mannen die een aanzoek doen, zelf heel romantisch zijn van nature, en de rest is gewoon praktisch. Vriend is best een romantisch type (meer dan ik), toch ziet hij trouwen niet als het ultieme geluksmoment.
Zou het nou in de meerderheid van de gevallen zo gaan, dat je de beslissing om te trouwen samen neemt, tijdens een gesprek op de bank? Een aanzoek is iets waar de meeste trouwlustige vrouwen van dromen, maar of het in de praktijk ook altijd gebeurt, vraag ik me af. Ik denk dat de mannen die een aanzoek doen, zelf heel romantisch zijn van nature, en de rest is gewoon praktisch. Vriend is best een romantisch type (meer dan ik), toch ziet hij trouwen niet als het ultieme geluksmoment.
woensdag 13 augustus 2008 om 10:47
Ik ben dus ook een vrouw en vond trouwen onzin. Heb het gevoel van "ik wil graag een witte jurk en blablabla" ook nooit gehad. Misschien ook omdat ik om me heen teveel ellende had gezien en in de wetenschap dat 1 op de 3 huwelijken stuk loopt.
Was al 10 jaar samen met mijn lief, toen we er nog eens bij stil stonden dat we eigenlijk helemaal niets geregeld hadden. Geen samenlevingscontract bijv. Toevallig stond er voor dit jaar een rondreis op stapel door de VS. Toen kwam gezamelijk het idee op, om lekker samen te trouwen in Vegas. Geen poespas, maar precies waar het huwelijk voor bedoeld is: Samen verder gaan.
We zijn getrouwd op 14 april dit jaar, in een limo hummer, zónder jurk en stomme bloemcorsages etc. etc. Het was leuk en ontroerend.
Als ring hebben we heel simpel onze naam laten tatoëren op onze ringvinger (terwijl we beiden verder niets met tattoo's hebben).
Het huwelijk hebben we vervolgens wettig laten maken in NL.
Grappig genoeg reageerde de familie van mij, de bruid, leuk.
De familie van mijn man wat minder.
Jammer dan.
We trouwden voor ons zelf, en niet voor hen.
Waarom je in de schulden steken (sommige mensen trouwen echt voor tientallen duizenden euro's) voor één dag?
Het gaat uiteindelijk om wat je samen hebt, en niet voor het uiterlijke vertoon toch?
Ik weet niet wat dat is met de meeste vrouwen, ik mis denk ik dat gen dat op die manier trouwen zoooo romantisch is....
Ik kan alleen maar zeggen, praat met haar hierover, het is idd al top dat je er zo mee bezig bent, en het zou niet fair zijn als jij je helemaal naar haar zou voegen. Wellicht kunnen juliie samen gaan zitten en een plan opstellen dat het een beetje naar jouw zin is, en een beetje naar haar zin.
Want dat is wat samenzijn volgens mij is: compromissen stellen, naar elkaar luisteren en elkaars mening respecteren..
Succes ermee.
Was al 10 jaar samen met mijn lief, toen we er nog eens bij stil stonden dat we eigenlijk helemaal niets geregeld hadden. Geen samenlevingscontract bijv. Toevallig stond er voor dit jaar een rondreis op stapel door de VS. Toen kwam gezamelijk het idee op, om lekker samen te trouwen in Vegas. Geen poespas, maar precies waar het huwelijk voor bedoeld is: Samen verder gaan.
We zijn getrouwd op 14 april dit jaar, in een limo hummer, zónder jurk en stomme bloemcorsages etc. etc. Het was leuk en ontroerend.
Als ring hebben we heel simpel onze naam laten tatoëren op onze ringvinger (terwijl we beiden verder niets met tattoo's hebben).
Het huwelijk hebben we vervolgens wettig laten maken in NL.
Grappig genoeg reageerde de familie van mij, de bruid, leuk.
De familie van mijn man wat minder.
Jammer dan.
We trouwden voor ons zelf, en niet voor hen.
Waarom je in de schulden steken (sommige mensen trouwen echt voor tientallen duizenden euro's) voor één dag?
Het gaat uiteindelijk om wat je samen hebt, en niet voor het uiterlijke vertoon toch?
Ik weet niet wat dat is met de meeste vrouwen, ik mis denk ik dat gen dat op die manier trouwen zoooo romantisch is....
Ik kan alleen maar zeggen, praat met haar hierover, het is idd al top dat je er zo mee bezig bent, en het zou niet fair zijn als jij je helemaal naar haar zou voegen. Wellicht kunnen juliie samen gaan zitten en een plan opstellen dat het een beetje naar jouw zin is, en een beetje naar haar zin.
Want dat is wat samenzijn volgens mij is: compromissen stellen, naar elkaar luisteren en elkaars mening respecteren..
Succes ermee.
