Relaties
alle pijlers
Verder na bedrog, hoe?
vrijdag 13 mei 2016 om 07:48
Dit is het vervolg van het "partner biecht op...' topic
Partner biecht op...
In dit topic hoop ik mensen te spreken die weten wat het is om verder te leven nadat je vertrouwen geschonden is in je relatie. Wat is de impact op je relatie, als je hoort dat je partner je bedrogen heeft?
Vreemdgaan, hoerenbezoek, een eenmalig slippertje, een langdurig dubbelleven.?
Waar ga je doorheen, en wat doet je beslissen om weg te gaan of toch te blijven?
In het vorige topic liepen de emoties vaak hoog op. Dat is logisch.
Toch werd er (meestal) vanuit respect gereageerd, en dat was helpend.
Dus geef gerust je mening, alle standpunten zijn welkom, maar spreek elkaar aan zoals je zelf ook aangesproken zou willen worden.
Mijn achtergrond:
Ik hoorde 3 weken geleden dat mijn man al zeker 15 jaar van ons 20 jarige huwelijk af en toe naar de hoeren gaat. Ons huwelijk was verder goed. Twee (puber)zoons. Niemand weet dit nog, en dat valt me zwaar. Hij is totaal ongeveer 25x geweest. En dan nog 3 a 4x zoveel keer om te 'kijken' in die hoeren straat. Om de kick vd spanning.
Vroeger riep ik van: 'Als mijn vriend/man ooit vreemd zou gaan, dan schop ik hem er uit!
Geen twijfel mogelijk. 'Zoiets PIK je toch zeker niet?'
Maar nu, in de situatie, een situatie die ik nooit aan heb zien komen, voelt alles anders.
Niet meer duidelijk, maar vol twijfels en pijn. Hoe kan het dat ik dit nooit gemerkt heb? Waren er dan geen enkele signalen? Wat zegt dat over mij? Heb ik dan zo'n plank voor mijn kop? Of is hij zo'n briljant leugenaar? Was alles een leugen? Ook die mooie, liefdevolle intieme momenten? Ik kijk naar de scherven van mijn huwelijk en weet niet of ik dit nog kan lijmen. We kunnen 'door', maar kan ik hem ooit nog vertrouwen?
Ik word heen en weer geslingerd tussen woede, machteloosheid en verdriet. Alles waar ik in geloofde is onzeker geworden.
Ik hoop hier mensen te 'spreken ' die ook ooit bedrogen zijn. Ik ben benieuwd hoe die het hebben aangepakt. Ik wil nu -voorlopig- 'door'. Alles staat in de 'pauze-stand'. Hij woont hier in huis, slaapt apart. Als de emotionele rollercoaster wat vaart vermindert, het stof wat optrekt, dan hoop ik dat ik zie (voel? ) hoe de toekomst er uit ziet.
Hij gaat binnenkort hulp krijgen bij Rodersana, (ambulant, gesprekken,) om zijn seksverslaving aan te pakken. Ik heb nu 3x een gesprek gehad met mijn huisarts om even te kunnen ventileren.
Alle mensen die ik ken, staan of te ver weg van me, of te dichtbij, om dit tegen te kunnen vertellen.
De jongens mogen dit niet te weten komen; hoe erg ik dit ook vind, hij is een geweldige vader voor ze en dat beeld wil ik ze niet ontnemen.
Ben nu aan het zoeken naar een 'luisterend oor' in de hulpverlening.
Een gespreksgroep v lotgenoten ofzo. Partners van seksverslaafden. Partners van 'cheaters'. Zoiets. Maar ben nog niets tegengekomen. (Niet iets zonder een bepaalde religie.)
Want ik vraag me af hoe je omgaat met deze wisselende buien. Het ene moment zie ik geen enkele mogelijkheid meer, het volgende moment voel ik nog steeds die band, die liefde, (ookal haat ik hem tegelijkertijd).
Vraag me af of het mogelijk is om dat vertrouwen terug te krijgen.
En of jou dat dus gelukt is. Of niet. En hoe dat ging.
Partner biecht op...
In dit topic hoop ik mensen te spreken die weten wat het is om verder te leven nadat je vertrouwen geschonden is in je relatie. Wat is de impact op je relatie, als je hoort dat je partner je bedrogen heeft?
Vreemdgaan, hoerenbezoek, een eenmalig slippertje, een langdurig dubbelleven.?
Waar ga je doorheen, en wat doet je beslissen om weg te gaan of toch te blijven?
In het vorige topic liepen de emoties vaak hoog op. Dat is logisch.
Toch werd er (meestal) vanuit respect gereageerd, en dat was helpend.
Dus geef gerust je mening, alle standpunten zijn welkom, maar spreek elkaar aan zoals je zelf ook aangesproken zou willen worden.
Mijn achtergrond:
Ik hoorde 3 weken geleden dat mijn man al zeker 15 jaar van ons 20 jarige huwelijk af en toe naar de hoeren gaat. Ons huwelijk was verder goed. Twee (puber)zoons. Niemand weet dit nog, en dat valt me zwaar. Hij is totaal ongeveer 25x geweest. En dan nog 3 a 4x zoveel keer om te 'kijken' in die hoeren straat. Om de kick vd spanning.
Vroeger riep ik van: 'Als mijn vriend/man ooit vreemd zou gaan, dan schop ik hem er uit!
Geen twijfel mogelijk. 'Zoiets PIK je toch zeker niet?'
Maar nu, in de situatie, een situatie die ik nooit aan heb zien komen, voelt alles anders.
Niet meer duidelijk, maar vol twijfels en pijn. Hoe kan het dat ik dit nooit gemerkt heb? Waren er dan geen enkele signalen? Wat zegt dat over mij? Heb ik dan zo'n plank voor mijn kop? Of is hij zo'n briljant leugenaar? Was alles een leugen? Ook die mooie, liefdevolle intieme momenten? Ik kijk naar de scherven van mijn huwelijk en weet niet of ik dit nog kan lijmen. We kunnen 'door', maar kan ik hem ooit nog vertrouwen?
Ik word heen en weer geslingerd tussen woede, machteloosheid en verdriet. Alles waar ik in geloofde is onzeker geworden.
Ik hoop hier mensen te 'spreken ' die ook ooit bedrogen zijn. Ik ben benieuwd hoe die het hebben aangepakt. Ik wil nu -voorlopig- 'door'. Alles staat in de 'pauze-stand'. Hij woont hier in huis, slaapt apart. Als de emotionele rollercoaster wat vaart vermindert, het stof wat optrekt, dan hoop ik dat ik zie (voel? ) hoe de toekomst er uit ziet.
Hij gaat binnenkort hulp krijgen bij Rodersana, (ambulant, gesprekken,) om zijn seksverslaving aan te pakken. Ik heb nu 3x een gesprek gehad met mijn huisarts om even te kunnen ventileren.
Alle mensen die ik ken, staan of te ver weg van me, of te dichtbij, om dit tegen te kunnen vertellen.
De jongens mogen dit niet te weten komen; hoe erg ik dit ook vind, hij is een geweldige vader voor ze en dat beeld wil ik ze niet ontnemen.
Ben nu aan het zoeken naar een 'luisterend oor' in de hulpverlening.
Een gespreksgroep v lotgenoten ofzo. Partners van seksverslaafden. Partners van 'cheaters'. Zoiets. Maar ben nog niets tegengekomen. (Niet iets zonder een bepaalde religie.)
Want ik vraag me af hoe je omgaat met deze wisselende buien. Het ene moment zie ik geen enkele mogelijkheid meer, het volgende moment voel ik nog steeds die band, die liefde, (ookal haat ik hem tegelijkertijd).
Vraag me af of het mogelijk is om dat vertrouwen terug te krijgen.
En of jou dat dus gelukt is. Of niet. En hoe dat ging.
donderdag 7 juli 2016 om 16:33
Hè???! Houd eens op jongens. Mild, wijs en kort: dat zijn toch goede bijdragen op dit forum? Beetje gaan zitten mokken over iemand die zo oprecht is, dat vind ik nu zeer onprettig. En Zeeland heeft hier niets aan, dus hopelijk weer on topic (zo stom dat ik nu ook off topic moet gaan om te zeggen dat ik graag weer on topic ga )
donderdag 7 juli 2016 om 16:34
quote:Eleonora-1 schreef op 07 juli 2016 @ 16:07:
Want?
Meds gaat niet staffen of zo hoor.
Ze is misschien zakelijk, erg direct maar absoluut niet ongevoelig.
Ik heb altijd veel aan haar, al dertien jaar inmiddels.Want, ik denk dat Antoon een makkelijker object van spot en kritiek had kunnen vinden. Grote waardering overigens, over het algemeen, voor de inbreng van S-Meds (die ik niet zakelijk, maar wel meestal raak vind) en die van jou, ze leggen vaak de vinger precies op de zere plek.
Want?
Meds gaat niet staffen of zo hoor.
Ze is misschien zakelijk, erg direct maar absoluut niet ongevoelig.
Ik heb altijd veel aan haar, al dertien jaar inmiddels.Want, ik denk dat Antoon een makkelijker object van spot en kritiek had kunnen vinden. Grote waardering overigens, over het algemeen, voor de inbreng van S-Meds (die ik niet zakelijk, maar wel meestal raak vind) en die van jou, ze leggen vaak de vinger precies op de zere plek.
donderdag 7 juli 2016 om 16:36
quote:Nomos schreef op 07 juli 2016 @ 16:34:
[...]
Want, ik denk dat Antoon een makkelijker object van spot en kritiek had kunnen vinden. Grote waardering overigens, over het algemeen, voor de inbreng van S-Meds (die ik niet zakelijk, maar wel vaak raak vind) en die van jou, ze leggen vaak de vinger precies op de zere plek.
Sorry, voet in mijn mond.
Ik vond ook niks onzinnigs aan wat Meds zei inderdaad.
[...]
Want, ik denk dat Antoon een makkelijker object van spot en kritiek had kunnen vinden. Grote waardering overigens, over het algemeen, voor de inbreng van S-Meds (die ik niet zakelijk, maar wel vaak raak vind) en die van jou, ze leggen vaak de vinger precies op de zere plek.
Sorry, voet in mijn mond.
Ik vond ook niks onzinnigs aan wat Meds zei inderdaad.
donderdag 7 juli 2016 om 16:40
quote:wiebeltje schreef op 07 juli 2016 @ 16:33:
Hè???! Houd eens op jongens. Mild, wijs en kort: dat zijn toch goede bijdragen op dit forum? Beetje gaan zitten mokken over iemand die zo oprecht is, dat vind ik nu zeer onprettig. En Zeeland heeft hier niets aan, dus hopelijk weer on topic (zo stom dat ik nu ook off topic moet gaan om te zeggen dat ik graag weer on topic ga )
Soms is het goed om even off topic te gaan, het ontspant. Bovendien vind ik als mensen die helder en kort en niet denigrerend reageren te grazen genomen worden, je best even mag zeggen dat je dat niet terecht vindt.
Niemand is verplicht om hier het achterste van haar of zijn tong te laten zien, ook zonder die hoogstpersoonlijke inbreng kan een advies of een vraag van grote waarde voor een TO zijn.
Hè???! Houd eens op jongens. Mild, wijs en kort: dat zijn toch goede bijdragen op dit forum? Beetje gaan zitten mokken over iemand die zo oprecht is, dat vind ik nu zeer onprettig. En Zeeland heeft hier niets aan, dus hopelijk weer on topic (zo stom dat ik nu ook off topic moet gaan om te zeggen dat ik graag weer on topic ga )
Soms is het goed om even off topic te gaan, het ontspant. Bovendien vind ik als mensen die helder en kort en niet denigrerend reageren te grazen genomen worden, je best even mag zeggen dat je dat niet terecht vindt.
Niemand is verplicht om hier het achterste van haar of zijn tong te laten zien, ook zonder die hoogstpersoonlijke inbreng kan een advies of een vraag van grote waarde voor een TO zijn.
donderdag 7 juli 2016 om 18:47
quote:Nomos schreef op 07 juli 2016 @ 16:40:
[...]
Soms is het goed om even off topic te gaan, het ontspant. Bovendien vind ik als mensen die helder en kort en niet denigrerend reageren te grazen genomen worden, je best even mag zeggen dat je dat niet terecht vindt.
Niemand is verplicht om hier het achterste van haar of zijn tong te laten zien, ook zonder die hoogstpersoonlijke inbreng kan een advies of een vraag van grote waarde voor een TO zijn.Wat zij zegt.
[...]
Soms is het goed om even off topic te gaan, het ontspant. Bovendien vind ik als mensen die helder en kort en niet denigrerend reageren te grazen genomen worden, je best even mag zeggen dat je dat niet terecht vindt.
Niemand is verplicht om hier het achterste van haar of zijn tong te laten zien, ook zonder die hoogstpersoonlijke inbreng kan een advies of een vraag van grote waarde voor een TO zijn.Wat zij zegt.
donderdag 7 juli 2016 om 19:34
donderdag 7 juli 2016 om 19:54
quote:Eleonora-1 schreef op 07 juli 2016 @ 13:41:
[...]
Ik vind jouw familie altijd briljant.
Dat je vader toen met kerst tegen je moeder zei 'laten we geen oude vissen uit de sloot halen' over de te droge kalkoen van 2001.
Ik bleef er in.Ik vond het nogal kwetsend. Uiteindelijk eindigen we allemaal met n uitgedroogd kalkoennekkie waar eerst onze sappige groene grot van jade was.
[...]
Ik vind jouw familie altijd briljant.
Dat je vader toen met kerst tegen je moeder zei 'laten we geen oude vissen uit de sloot halen' over de te droge kalkoen van 2001.
Ik bleef er in.Ik vond het nogal kwetsend. Uiteindelijk eindigen we allemaal met n uitgedroogd kalkoennekkie waar eerst onze sappige groene grot van jade was.
AFSCHEID NEMEN BESTAAT PIET
donderdag 7 juli 2016 om 20:01
quote:Nomos schreef op 07 juli 2016 @ 16:40:
[...]
Soms is het goed om even off topic te gaan, het ontspant. Bovendien vind ik als mensen die helder en kort en niet denigrerend reageren te grazen genomen worden, je best even mag zeggen dat je dat niet terecht vindt.
Niemand is verplicht om hier het achterste van haar of zijn tong te laten zien, ook zonder die hoogstpersoonlijke inbreng kan een advies of een vraag van grote waarde voor een TO zijn.Nee, maar zonder ooit iets van jezelf te laten zien wel vanaf je ivoren toren je pijlen op anderen afschieten vind ik dan weer zo slapjes.
[...]
Soms is het goed om even off topic te gaan, het ontspant. Bovendien vind ik als mensen die helder en kort en niet denigrerend reageren te grazen genomen worden, je best even mag zeggen dat je dat niet terecht vindt.
Niemand is verplicht om hier het achterste van haar of zijn tong te laten zien, ook zonder die hoogstpersoonlijke inbreng kan een advies of een vraag van grote waarde voor een TO zijn.Nee, maar zonder ooit iets van jezelf te laten zien wel vanaf je ivoren toren je pijlen op anderen afschieten vind ik dan weer zo slapjes.
donderdag 7 juli 2016 om 20:07
donderdag 7 juli 2016 om 20:50
donderdag 7 juli 2016 om 21:29
@ Ieleen: ik was (veel te) lang aan het wachten op 'hulpverlening' (een psychotherapeut oid), (wachtlijsten, online vragenlijsten invullen, verwijsbrief zowel digitaal als per post aanleveren, twee ochtenden papieren vragenlijsten invullen, etc), en intussen ben ik alvast met een andere hulpverlener gestart. Uit het alternatieve circuit. Nu gaan een aantal mensen hier wrs veroordelend op reageren. Maar zij heeft mij intussen erg goed geholpen. Eerst verbaal, (systeemtheoretische invalshoek), wat echt een aantal mooie inzichten heeft opgeleverd, en de laatste 2x ook mbv een soort haptonomische behandelingen. Daar ben ik nog niet zo van overtuigd, van het nut hiervan voor mij. Ik heb nogal een sterke innerlijke scepticus, en die laat zich lastig overtuigen.
Een paar dagen geleden kreeg ik de zoveelste uitnodiging tot het invullen van vragenlijst nummer 4 (!) voor die instelling die een hulpverlener voor mij (nog steeds) aan het zoeken is. Toen heb ik nogal kwaad terug gemaild. Gezegd dat ik NIETS meer voor ze invul, totdat ik 'mijn zorgverlener ' een keer zelf live gesproken heb. Bureaucratische bullshit
De dag erna belde die meneer himself warempel zomaar op, en morgenochtend kan ik bij hem terecht. Voor...jaja...een soort van intakegesprek. Zodat hij dan weer kan doorverwijzen naar n geschikte hulpverlener.
Ben benieuwd...
Een paar dagen geleden kreeg ik de zoveelste uitnodiging tot het invullen van vragenlijst nummer 4 (!) voor die instelling die een hulpverlener voor mij (nog steeds) aan het zoeken is. Toen heb ik nogal kwaad terug gemaild. Gezegd dat ik NIETS meer voor ze invul, totdat ik 'mijn zorgverlener ' een keer zelf live gesproken heb. Bureaucratische bullshit
De dag erna belde die meneer himself warempel zomaar op, en morgenochtend kan ik bij hem terecht. Voor...jaja...een soort van intakegesprek. Zodat hij dan weer kan doorverwijzen naar n geschikte hulpverlener.
Ben benieuwd...
donderdag 7 juli 2016 om 22:52
Oh spannend! Hopelijk komt er schot in de zaak.
Een sterke innerlijke scepticus, dat vind ik wel bij je passen, zoals ik je nu ken in dit topic.
Maar die scepticus is wel een beetje selectief als je het mij vraagt...
Ik heb het idee dat je altijd maar in je hoofd zit en ook niet zo veel vertrouwen hebt in (de signalen van) je lichaam. Dat vul ik waarschijnlijk in omdat ik het denk te herkennen van mezelf.
Het is net of jouw gevoel ook in je hoofd zit soms.
Nu is je tijd en geld om allerlei therapeuten af te lopen natuurlijk beperkt, maar toch lijkt dit mij het moment om in jezelf te investeren. En je hoofd belast je al genoeg als je het mij vraagt. Jij je hoofd en je hoofd jou.
Nou ja, morgen weer een stap en nog zeker 500 reacties te gaan om jou te overtuigen van het belang van doen ipv denken.
Suc6 morgen!
Een sterke innerlijke scepticus, dat vind ik wel bij je passen, zoals ik je nu ken in dit topic.
Maar die scepticus is wel een beetje selectief als je het mij vraagt...
Ik heb het idee dat je altijd maar in je hoofd zit en ook niet zo veel vertrouwen hebt in (de signalen van) je lichaam. Dat vul ik waarschijnlijk in omdat ik het denk te herkennen van mezelf.
Het is net of jouw gevoel ook in je hoofd zit soms.
Nu is je tijd en geld om allerlei therapeuten af te lopen natuurlijk beperkt, maar toch lijkt dit mij het moment om in jezelf te investeren. En je hoofd belast je al genoeg als je het mij vraagt. Jij je hoofd en je hoofd jou.
Nou ja, morgen weer een stap en nog zeker 500 reacties te gaan om jou te overtuigen van het belang van doen ipv denken.
Suc6 morgen!
donderdag 7 juli 2016 om 22:53
https://www.bruna.nl/boek ... -ontmaskerd-9789072455260
donderdag 7 juli 2016 om 23:39
Interessante boekentip, wiebeltje...! Heb je het zelf toevallig ook gelezen of alleen gevonden via Google. .? Indien zelf gelezen; heeft het je iets opgeleverd qua inzichten ? De beschrijving ziet er goed uit.
Ieleen : wat je zegt over dat ik niet zoveel vertrouwen heb in de signalen v mijn lichaam, dat klopt wel. Mijn lichaam heeft mij in het verleden door een (nu opgeloste) medische kwestie voor mijn gevoel behoorlijk in de steek gelaten. Ik heb in die jaren geleerd om signalen v mijn lijf te onderdrukken / negeren. Door de pijn heen bikkelen zeg maar. Dat lukte heel aardig. Inmiddels is de chronische pijn weg, maar het mechanisme zit er nog in. (Automatisch weg praten in mijn hoofd v signaaltjes/klachtjes/pijntjes.)
Mbt je laatste opmerking : wat is in jouw ogen dan 'doen' ipv 'denken'?
Ieleen : wat je zegt over dat ik niet zoveel vertrouwen heb in de signalen v mijn lichaam, dat klopt wel. Mijn lichaam heeft mij in het verleden door een (nu opgeloste) medische kwestie voor mijn gevoel behoorlijk in de steek gelaten. Ik heb in die jaren geleerd om signalen v mijn lijf te onderdrukken / negeren. Door de pijn heen bikkelen zeg maar. Dat lukte heel aardig. Inmiddels is de chronische pijn weg, maar het mechanisme zit er nog in. (Automatisch weg praten in mijn hoofd v signaaltjes/klachtjes/pijntjes.)
Mbt je laatste opmerking : wat is in jouw ogen dan 'doen' ipv 'denken'?
