Omgangsregeling baby

31-10-2017 22:50 339 berichten
Alle reacties Link kopieren
Alleen al het neerzetten van deze vraag maakt me zo verdrietig. Nooit gedacht in deze situatie terecht te komen.
4 maanden oud is onze zoon nu, maar mijn vriend en ik gaan uit elkaar. Zijn in therapie geweest maar dat heeft niet geholpen. Nu moeten we ons huis verkopen, opzoek naar nieuwe woon ruimte en natuurlijk een regeling vinden voor onze zoon. Wat is nu normaal bij een baby en dan in de komende jaren? Nu zorg ik eigenlijk de gehele week voor hem, papa doet door de week 1x hem in bad/bed als ik het vraag en in het weekeind heeft ie hem weleens op schoot. Helaas wil onze zoon alleen op dit moment weinig van hem weten, gaat elke x huilen als hij bij zijn vader zit of ziet, en dan raakt het geduld van vader op, dus dit is een lastig punt. Nu ga ik staks weer werken, 2 dagen door de weeks en zoon gaat dan naar mijn moeder, en om de week 2 ochtendjes in het weekeind. Dan zal papa thuis met hem zijn dus hoop dat de band dan hechter wordt. Maar ja, hoe gaan we het nu doen als we niet meer bij elkaar wonen? Zie het zelf niet zitten om hem bij papa te laten slapen direct, omdat hij nog nooit in de nacht of ochtend is opgestaan voor hem, naar eigen zeggen omdat hij hem niet hoort. Dit zou mij dan nu nog geen rust geven als hij daar zou slapen. Daarnaast zou ik graag nu hij zo klein is hem een vaste ' woning ' geven en dat straks dan opbouwen ( betreft hey logeren ). Ook hebben we al enkele weken gescheiden geleefd, toen kwam papa 2x in de week om hem in bad te doen .. maar hij zegt als we uit elkaar gaan dan is hij voor de helft ook van mij .. is ook zo, maar hij werkt fulltime, heeft geen eigen woning slaapt dus bij familie waar zoon ook nauwelijks geweest is de laatste maanden, en zodra hij te lang huilt dan wordt hij geïrriteerd en legt hem weg. Zou graag zien dat het opgebouwd wordt, zodat zoon vader leert kennen en vertrouwen en ik er ook een beter gevoel bij heb. Wat is een normale regeling waarbij er rust is voor onze zoon? Vind rust en vertrouwen voor de kleine namelijk wel heel belangrijk, hij is nog zo klein .. :cry: heeft iemand ervaring??
Hij is 4 maanden oud en al in staat om zijn vader te negeren ??
Alle reacties Link kopieren
Elk argument om jullie kind zijn vader te onthouden dient uitsluitend jouw eigen gevoelens en behoeften, die zo ongeveer volkomen tegengesteld zijn aan de behoeften van jullie kind.

En ja, ik heb ervaring.
Lijkt mij dat vader in ieder geval een goede plek moet hebben voor jullie zoon. Dus een goed bedje in een rustige omgeving en een omgeving die veilig is. Ik zou dan starten met die twee ochtenden dat je werkt om het weekend. Doordeweeks een avond zoon bij jou in bad doen? H

Hoe wil vader de opvang regelen als vader werkt wanneer er sprake zou zijn van co-ouderschap?

Lastige situatie, heel veel sterkte.
Alle reacties Link kopieren
Als jij het logeren noemt als een kind bij zijn eigen vader slaapt dan weet ik al genoeg...
Ah ik snap je wel, dat je het zo moeilijk vind je baby mee te geven. Dat loslaten. Vooral omdat je niet zoveel vertrouwen hebt in zijn vader skills. Maar je kan hier niks aan doen, uiteindelijk wil je een vader voor je kindje. Die band moeten ze toch gaan opbouwen..
aatjuhh123 schreef:
31-10-2017 22:54
Hij is 4 maanden oud en al in staat om zijn vader te negeren ??
Deed mijn oudste zoon ook. Hij voelde kennelijk aan dat vader niet zo goed wist wat hij met zoon aanmoest. Vader was gewoon wat onhandig en bang dat het hoofdje van zoon er spontaan af zou vallen ofzo :P Gelukkig kwam het na een maand of zes goed maar de eerste maanden kwam bijna elke fles die vader gaf er net zo hard weer uit. Bij mij was er geen probleem. Voor de duidelijkheid, we woonden gewoon samen en er was geen sprake van een relatiebreuk.
Alle reacties Link kopieren
Jullie wonen nu nog in één huis dus?

Dan NU meteen starten met de zorg over te laten aan je vriend, zodat hij de ruimte krijgt om een band op te bouwen met zijn kind. Ga ergens logeren, ga een hele dag op stap en laat hem het gewoon doen, op zijn manier.

Heb je hem die ruimte überhaupt al gegeven, in de afgelopen maanden?
Dat de diva's even hun device erbij melden is het devies.
Heb je wel al een beetje gegoogeld? Ik lees bijv dit: Een omgangsregeling van 1 keer in de 14 dagen of een co ouderschap werkt niet voor een pasgeboren baby of jong kind. En co ouderschap wordt meestal pas aangeraden vanaf het zesde levensjaar of wanneer kinderen hier zelf voor kiezen. Het is vaak beter dat baby’s tot 18 maanden in principe bij hun moeder wonen met zeer regelmatig contact met de vader. Een omgangsregeling baby kun je langzaam opbouwen. Bijvoorbeeld tot het kind 1 jaar is een omgang van 1 dag per week en daarna opbouwen tot 1 weekend per 2 weken. Met eventueel een extra middag of avond per week.
Hoe krijg je dat voor elkaar? 13 maanden geleden leek het jullie nog een goed idee om een kindje te maken. In die tussentijd ook nog relatietherapie.
Maar oké, hij is ook de vader en hij heeft net zo veel recht op dat kind als jij.
Deal with it...
Alle reacties Link kopieren
_Amand schreef:
31-10-2017 22:55
Elk argument om jullie kind zijn vader te onthouden dient uitsluitend jouw eigen gevoelens en behoeften, die zo ongeveer volkomen tegengesteld zijn aan de behoeften van jullie kind.

En ja, ik heb ervaring.
Nee jij hebt rancune.
kippetje29 schreef:
31-10-2017 23:04
Deed mijn oudste zoon ook. Hij voelde kennelijk aan dat vader niet zo goed wist wat hij met zoon aanmoest. Vader was gewoon wat onhandig en bang dat het hoofdje van zoon er spontaan af zou vallen ofzo :P Gelukkig kwam het na een maand of zes goed maar de eerste maanden kwam bijna elke fles die vader gaf er net zo hard weer uit. Bij mij was er geen probleem. Voor de duidelijkheid, we woonden gewoon samen en er was geen sprake van een relatiebreuk.
Ohh, oke dan, dus dat is mogelijk.

De wegen van een 4 maanden oude baby zijn dus ondoorgrondelijk :-).

Zou dus wat makkelijker zijn als ze op die leeftijd al konden praten :-)

Mss iets voor in de ideeenbus van de grote Schepper :-)
Alle reacties Link kopieren
vivapimpelmees schreef:
31-10-2017 22:58
Als jij het logeren noemt als een kind bij zijn eigen vader slaapt dan weet ik al genoeg...
Hoe noem jij het dan als de man niet eens een eigen huis heeft maar bij familie logeert... o nee , dat heet anders toch? of toch niet.
Alle reacties Link kopieren
kippetje29 schreef:
31-10-2017 23:04
Deed mijn oudste zoon ook. Hij voelde kennelijk aan dat vader niet zo goed wist wat hij met zoon aanmoest. Vader was gewoon wat onhandig en bang dat het hoofdje van zoon er spontaan af zou vallen ofzo :P Gelukkig kwam het na een maand of zes goed maar de eerste maanden kwam bijna elke fles die vader gaf er net zo hard weer uit. Bij mij was er geen probleem. Voor de duidelijkheid, we woonden gewoon samen en er was geen sprake van een relatiebreuk.

Ik heb in het begin ook meer oefening gehad, waardoor ik ook handiger was. Ik ben dus gewoon bewust een paar keer een dag weg gegaan, omdat mijn aanwezigheid in huis het voor man, kind en mij wel erg makkelijk maakte om het toch maar even snel over te nemen. Vaak volledig onbewust (bij mij werd ons kind sneller stil, zeker als man het probeerde en ik er naast zat, lukt het man niet of nauwelijks; of bij volle luiers gewoon zelf even lopen, omdat ik er net wat alerter op was dan man en dus sneller), maar daardoor niet minder vervelend voor man. Want de scheefgroei tussen ons en onze vaardigheden werd alleen maar groter. Terwijl mijn man het ook allemaal gewoon kon, alleen hij kwam gewoon minder vaak aan bod.
Dat de diva's even hun device erbij melden is het devies.
Da’s een fase, dat mamaplakken. Is zo van de een op de andere dag weer over, maar vervelend is het wel, en nu zeker.

Vwb omgangsregeling en co-ouderschap enzo heb ik er weinig verstand van, maar volgens mij is er een soort ‘visie’ (weet niet of het een regel/wet/zoloopthetnueenmaal is) dat het kind tot 2 jaar bij de primaire verzorger blijft vanwege het hechtingsproces. Van de ouders wordt dan zeer actieve inzet verwacht om de band met de niet-primaire verzorger zo goed en sterk mogelijk te krijgen voordat dat uitgebouwd wordt. Anders is het te onrustig voor een baby en kan de hechting verstoord raken oid, meen ik me te herinneren. Vanaf 2 jaar ga je dan uitbouwen naar 50-50 co-ouderschap (of wat je ook afspreekt).

Sterkte, lijkt me een moeilijke situatie.
Alle reacties Link kopieren
Ik zou voor de baby er toch voor kiezen om voorlopig samen in een huis te wonen. Aparte kamers, goed overleg. Dat lijkt me echt het beste voor de baby En dan kan pa wennen en rustig kijken naar woonruimte die wel geschikt is.
Nog even door gegoogeld en volgens mij kan je rustig ademhalen. Over het algemeen wordt het afgeraden baby's weekendjes mee te geven, het roept inderdaad stress op bij die kleintjes. Hoe is jullie relatie nu? Kan hij vaak langskomen voor de kleine? Middagje meegeven? Verdiep je maar in de mening van de professionals hierover. Zou zelf ook gaan voor het opbouwen van het contact en nog niet meegeven voor weekenden, gezien dat wordt afgeraden. Tegen die tijd dat jullie baby groter is zal hij waarschijnlijk ook minder last hebben van nachtelijk huilen etc.
Alle reacties Link kopieren
Ik zou zorgen dat je ex vanaf nu wel 4 of 5x per week jullie baby in bad doet, helpen met fles geven en verschonen. Zolang jij dat blijft doen zal die band niet sterker worden.

Wat wil je ex zelf? Is hij wel geinteresseerd in het verzorgen? Of boeit het em vrij weinig?

Wil hij zelf dadelijk co ouderschap of een "om de week een weekend" regeling?
*Beeldig* schreef:
31-10-2017 23:10
Ik heb in het begin ook meer oefening gehad, waardoor ik ook handiger was. Ik ben dus gewoon bewust een paar keer een dag weg gegaan, omdat mijn aanwezigheid in huis het voor man, kind en mij wel erg makkelijk maakte om het toch maar even snel over te nemen. Vaak volledig onbewust (bij mij werd ons kind sneller stil, zeker als man het probeerde en ik er naast zat, lukt het man niet of nauwelijks; of bij volle luiers gewoon zelf even lopen, omdat ik er net wat alerter op was dan man en dus sneller), maar daardoor niet minder vervelend voor man. Want de scheefgroei tussen ons en onze vaardigheden werd alleen maar groter. Terwijl mijn man het ook allemaal gewoon kon, alleen hij kwam gewoon minder vaak aan bod.
Hier had vader een dag in de week ouderschapsverlof en hij deed ook de overige dagen de zorg graag en ik liet het ook gewoon aan hem over. Man was gewoon wat onhandiger dus luier verkeerd om, eerst de armpjes in het truitje en dan pas het hoofdje. Bij de tweede ging het een stuk beter. We konden en kunnen er om lachen en zoon is zonder noemenswaardige problemen groot geworden.
_Amand schreef:
31-10-2017 22:55
Elk argument om jullie kind zijn vader te onthouden dient uitsluitend jouw eigen gevoelens en behoeften, die zo ongeveer volkomen tegengesteld zijn aan de behoeften van jullie kind.

En ja, ik heb ervaring.
Welnee niet op die leeftijd. Wij gaan goddank niet scheiden, maar als we nu uit elkaar zouden gaan zou ik zoon meenemen. Hij krijgt nog borstvoeding, hoe gaat hij anders eten? Fles weigert hij. Een pasgeboren baby en nieuwe moeder zijn hormonaal nog zó sterk verbonden, dat scheur je niet zomaar los en geeft de helft aan de vader. Dat moet groeien.

En dat ligt aan niemand. Mijn man is een ontzettend lieve, betrokken vader die alles doet met en voor zoon, en ik ben regelmatig weggegaan om ze tijd samen te gunnen. Het groeit dan ook zeker, en nu ik weer werk heel hard, maar die mamahonger is gewoon natuur. Doe je weinig aan.
Alle reacties Link kopieren
Ondanks dat zoon 4 maanden is, gaat hij idd toch echt huilen bij papa. Ik weet dat dit een fase is, zeg dit ook tegen vader om hem vertrouwen te geven maar zeg hem ook dat hij in de band moet investeren en niet bij elk huiltje het opgeven.

Ja, idd 13 maanden geleden dacht ik dat alles goed zat. Helaas door ontrouw en leugens kan ik geen relatie meer verder hebben met hem. Hebben het echt geprobeerd ook tijdens die therapie, maar soms is er teveel gebeurd. Voor andere wellicht niet te begrijpen, heb het er zelf erg moeilijk mee, voelt alsof ik nu ik de keuze heb gemaakt niet verder te gaan mijn zoon geen gezin gun maar ik kan gewoon niet leven met leugens en continu die twijfel.

Op dit moment zie ik het als logeren, hij heeft geen kamer voor zoontje, zou in kampeer bedje moeten slapen .. bij eigen woning met kamer voor zoontje zou het voor mij al anders zijn.

Het gaat mij er niet om dat ik mijn zoon ' alleen ' wil houden, maar door het afzijdig houden in de zorg de laatste 4 maanden van vader vind ik het gewoon erg moeilijk. En ja, heb hem regelmatig de kans gegeven. Even weg gegaan of gewoon boven gebleven, maar als ik dan terug kom kreeg ik boos te horen dat ik hem met huilend kind liet zitten en zelf lekker boven bleef of kreeg ik bij thuiskomt hem in me handen geduwd met de mededeling, hij huilt alleen maar. Tja, wat moest ik dan .. dan ging ik idd mijn zoon troosten en in bed leggen .. had ik vader moeten dwingen dan om hem verder te verzorgen ..

Vader kan op dit moment komen door het alleen even te laten weten van te voren, dit komt dan zo gemiddeld neer op 2x per week .. houdt meer niet tegen maar dit is uit zijn eigen initiatief.. hij weet dat hij kan komen als hij het even aangeeft en soms vroeg ik hem extra te komen maar dan kreeg ik te horen dat het hem niet uitkwam. Prima, maar dan ga ik niet verder vragen idd ..

Ik zal het echt niet allemaal goed doen, maar probeer het beste ervan te maken op dit moment.
Moeilijke situatie meid...
Voor wat betreft omgang voor zo’n klein kindje: zeer frequent, korte momenten. Dus bijvoorbeeld 3 tot 4 keer per week verzorgingsmomenten of dagdelen. Bij cliënten van mij bijvoorbeeld: tweemaal avondfles, badje en in bed leggen, een ochtend, een middag. Het is een richtlijn waar je misschien wat aan hebt.
Sterkte :hug: Klinkt als een hele nare periode. Maak je tenminste geen zorgen over baby weekenden meegeven: dit kan je gewoon weigeren. Dagjes, middagjes, langskomen bij hem. Dat is natuurlijk erg belangrijk zodat vader en zoon een band opbouwen, maar ik krijg het idee dat jij dat ook heel graag wil. Jullie zullen beiden moeten wennen aan de nieuwe situatie en jullie levens weer op de rails krijgen, als zoontje ouder is kan er een weekend regeling (of co ouderschap) komen. Dan heb jij ook weer lekker tijd voor jezelf. Maar dat ligt allemaal nog in de toekomst.
Weinig rechters die bij een kind van 4 maanden co-ouderschap gaan uitspreken.
Of er moeten nog andere oudere broers of zussen aanwezig zijn.

Laat hem al maar es beginnen met een halve tot een hele dag op zaterdag (waar hij woont / logeert) en 1 of 2 avonden na zijn werk (bij jou).

Opbouwen kan stelselmatig en naarmate hij ergens vast onderdak vindt.


Hij kan overigens best roepen recht te hebben op co-ouderschap.
Maar als hij het nu al geen 2 uur zonder jou redt ... hoe plant hij het dan aan te pakken als hij daadwerkelijk kind bijvoorbeeld 1 of 2 dagen (of meer) heeft?

Echte co-ouderschap (50/50) lijkt mij toch pas realistisch vanaf kind een jaar of 1.5 à 2 is.
Alle reacties Link kopieren
_Amand schreef:
31-10-2017 22:55
Elk argument om jullie kind zijn vader te onthouden dient uitsluitend jouw eigen gevoelens en behoeften, die zo ongeveer volkomen tegengesteld zijn aan de behoeften van jullie kind.

En ja, ik heb ervaring.
Denk dat ie een puntje heeft....

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven