Relaties
alle pijlers
Wat doen we met moeder?
donderdag 16 april 2009 om 15:35
Ik ben een vrouw van midden 40. Over enkele weken word ik een jaartje ouder. Ik geef geen groot feest, maar heb m'n vriendinnen + partners uitgenodigd. De partners hebben allemaal andere verplichtingen dus heb ik besloten er een gezellig vriendinnen-klets-wijntje-roddel-hang avondje van te maken (we varieren in de leeftijd van 36 tot 45, kennen elkaar al ons halve leven en zijn zeer op elkaar gesteld).
Ik heb een moeder, 70 jaar, nog volop in het leven. Ze is minder hip dan ze zelf denkt maar ze doet nog goed mee. Ze is nogal op de voorgrond, steekt haar mening niet onder stoelen of banken en kan soms wat nadrukkelijk (lees irritant) aanwezig zijn. Mijn vriendinnen kennen haar allemaal al jaren en nemen dit op de koop toe.
Nu mijn dilemma: Mijn moeder is er op verjaardagen altijd erg graag bij. Logisch, maar ik heb daar dit jaar eerlijk gezegd niet zoveel zin in. Ze wordt wat ouder en past er gewoon niet meer tussen. Wil graag meepraten over alles maar weet vaak niet waarover het gaat. Dit werkt tijdens zo'n avond op mijn zenuwen.
Het is mijn verjaardag en ik wil graag zelf beslissen wie er op welk moment welkom is. Ik heb mijn moeder al een stille hint gegeven: "mam, is het wellicht beter als jij 'smiddags een bakkie komt doen?" Daar wil ze niets van weten. Ze wil er zijn als "de meiden" er ook zijn. Haar eigen woorden zijn: "dat vind ik veel te gezellig".
Ik kan het vervolgens niet over mijn hart krijgen om haar te zeggen dat ik liever de avond met de vrouwen onderling doorbrengen. Zij mist de takt om te beseffen hoe de vork in de steel zit. Dat is nl. ook een van paar minpunten. Ze kan zich moeilijk inleven in de gevoelswereld van een ander.
Wat kan ik doen? Kan ik mijn moeder de situatie uitleggen met de kans dat ze boos wordt en helemaal niet komt? Voor sommigen is dit misschien een lachertje, maar ik zit er echt mee.... Hoe pak ik zoiets taktisch aan?
Ik heb een moeder, 70 jaar, nog volop in het leven. Ze is minder hip dan ze zelf denkt maar ze doet nog goed mee. Ze is nogal op de voorgrond, steekt haar mening niet onder stoelen of banken en kan soms wat nadrukkelijk (lees irritant) aanwezig zijn. Mijn vriendinnen kennen haar allemaal al jaren en nemen dit op de koop toe.
Nu mijn dilemma: Mijn moeder is er op verjaardagen altijd erg graag bij. Logisch, maar ik heb daar dit jaar eerlijk gezegd niet zoveel zin in. Ze wordt wat ouder en past er gewoon niet meer tussen. Wil graag meepraten over alles maar weet vaak niet waarover het gaat. Dit werkt tijdens zo'n avond op mijn zenuwen.
Het is mijn verjaardag en ik wil graag zelf beslissen wie er op welk moment welkom is. Ik heb mijn moeder al een stille hint gegeven: "mam, is het wellicht beter als jij 'smiddags een bakkie komt doen?" Daar wil ze niets van weten. Ze wil er zijn als "de meiden" er ook zijn. Haar eigen woorden zijn: "dat vind ik veel te gezellig".
Ik kan het vervolgens niet over mijn hart krijgen om haar te zeggen dat ik liever de avond met de vrouwen onderling doorbrengen. Zij mist de takt om te beseffen hoe de vork in de steel zit. Dat is nl. ook een van paar minpunten. Ze kan zich moeilijk inleven in de gevoelswereld van een ander.
Wat kan ik doen? Kan ik mijn moeder de situatie uitleggen met de kans dat ze boos wordt en helemaal niet komt? Voor sommigen is dit misschien een lachertje, maar ik zit er echt mee.... Hoe pak ik zoiets taktisch aan?
vrijdag 17 april 2009 om 12:30
vrijdag 17 april 2009 om 12:30
quote:traincha2 schreef op 17 april 2009 @ 12:21:
Kan iemand mij even uitleggen wat er nu zo speciaal is aan een verjaardag? Want ik zie het echt niet.
Ik hecht er ook totaal geen waarde aan.
Maar misschien dat wat oudere mensen er wel waarde aan hechten, omdat hun wereldje vaak wat kleiner is geworden.
Kan iemand mij even uitleggen wat er nu zo speciaal is aan een verjaardag? Want ik zie het echt niet.
Ik hecht er ook totaal geen waarde aan.
Maar misschien dat wat oudere mensen er wel waarde aan hechten, omdat hun wereldje vaak wat kleiner is geworden.
vrijdag 17 april 2009 om 12:31
quote:Dushi74 schreef op 17 april 2009 @ 12:30:
Jij bent vast de oudste of niet Traincha, want mijn moeder gedraagt zich naar mij toe ook anders dan naar mijn zusje. Opzich niet vreemd hoor. We hebben verschillende karakters, meningen en smaken. En dan snap ik die andere behandeling ook wel. Maar soms....Ja dat klopt! Wel verrassend dat je dat concludeert. Mijn zus komt elf maanden na mij.
Jij bent vast de oudste of niet Traincha, want mijn moeder gedraagt zich naar mij toe ook anders dan naar mijn zusje. Opzich niet vreemd hoor. We hebben verschillende karakters, meningen en smaken. En dan snap ik die andere behandeling ook wel. Maar soms....Ja dat klopt! Wel verrassend dat je dat concludeert. Mijn zus komt elf maanden na mij.
vrijdag 17 april 2009 om 12:33
quote:Vesude schreef op 17 april 2009 @ 12:26:
[...]
Jee, wat irritant zeg.....Nou, in zoverre dat met zijn 2-en ergens naar toe gaan -bijv naar een theater ofzo - dat dat prima gaat, maar we moeten niet met zijn 3-en ergens heen gaan, want dan trekt ze enorm naar mijn zus toe. En dat is inderdaad rete-irritant. Zo'n dertiger en zestiger, die zich gedragen alsof ze net in de twintig zijn. 'Vroegah' vond ik dat best wel erg, dat mijn moeder een andere band met mijn zus, had maar nu vind ik het wel prima zo.
[...]
Jee, wat irritant zeg.....Nou, in zoverre dat met zijn 2-en ergens naar toe gaan -bijv naar een theater ofzo - dat dat prima gaat, maar we moeten niet met zijn 3-en ergens heen gaan, want dan trekt ze enorm naar mijn zus toe. En dat is inderdaad rete-irritant. Zo'n dertiger en zestiger, die zich gedragen alsof ze net in de twintig zijn. 'Vroegah' vond ik dat best wel erg, dat mijn moeder een andere band met mijn zus, had maar nu vind ik het wel prima zo.
anoniem_53183 wijzigde dit bericht op 17-04-2009 12:35
Reden: foutenfoutenfouten
Reden: foutenfoutenfouten
% gewijzigd
vrijdag 17 april 2009 om 12:36
Interessante discussie, grappig hoe de standpunten zo uiteen lopen. Heb niet alles gelezen maar volgens mij moet je zelf de afweging maken of dit meidenavondje je een conflict met je moeder waard is. Je kunt op dit moment niet meer de kool en de geit sparen. Of je legt héél tactisch uit aan je moeder dat ze niet welkom is (en dat ze dit niet als een afwijzing moet zien, en dat je haar graag op je verjaardag hebt, maar dat je het dit keer nu eens anders wilt aanpakken, enz enz). Of je accepteert dat dit niet het vriendinnenavondje wordt wat je je had voorgesteld, nodigt je moeder uit, moeder blij, jij probeert er het beste van te maken en weet voor volgend jaar dat je het anders moet aanpakken.
Persoonlijk zou ik voor optie twee kiezen. Uitgerekend een verjaardag is toch een gelegenheid die betekenis heeft voor de familie. Het is tenslotte x jaar geleden dat zij je op de wereld heeft gezet. Dus ook voor haar is dat een bijzondere dag, zij is vandaag zoveel jaar jouw moeder.
Of ben ik nu een kleffe ouderwetse potentiële terreurmoeder?
Persoonlijk zou ik voor optie twee kiezen. Uitgerekend een verjaardag is toch een gelegenheid die betekenis heeft voor de familie. Het is tenslotte x jaar geleden dat zij je op de wereld heeft gezet. Dus ook voor haar is dat een bijzondere dag, zij is vandaag zoveel jaar jouw moeder.
Of ben ik nu een kleffe ouderwetse potentiële terreurmoeder?
mahna mahna tuduuuudududu
vrijdag 17 april 2009 om 12:36
Het schijnt algemeen te zijn dat moeder (en vader ook trouwens) zich naar oudste dochter anders gedragen dan naar dochters die daarna komen. Vooral dochters hebben met dit verschil te maken, omdat dochters "kostbaarder" zijn ofzo. Want naar (oudste) zonen toe geldt weer een andere versie. Al kan die soms net zo "verstikkend" zijn.
Heb eens een soort van onderzoek gelezen in een tijdschrift over het fenomeen moeders en dochters. En dan ook nog het verschil in behandelen van oudste dochter ten opzichte van jongere zuster (s) Geloof zelfs dat Viva er ook met enige regelmaat aandacht aan besteed.
Schijnt nog al complex te zijn de band tussen moeder en dochter.
Heb eens een soort van onderzoek gelezen in een tijdschrift over het fenomeen moeders en dochters. En dan ook nog het verschil in behandelen van oudste dochter ten opzichte van jongere zuster (s) Geloof zelfs dat Viva er ook met enige regelmaat aandacht aan besteed.
Schijnt nog al complex te zijn de band tussen moeder en dochter.
vrijdag 17 april 2009 om 12:37
Misschien kun je het haar beter vertellen dan vragen. Dus niet vragen: "wellicht beter als je s middags een bakkie komt doen?" Dan laat je de keuze aan haar. Maar vertel haar: "Dit jaar doe ik het anders, ik organiseer een avond met de meiden. Maar ik vind het heel gezellig als jij 's middags een stukje taart komt eten." (bijvoorbeeld dus)
Als ik tegen mijn moeder zou zeggen dat ik een meidenavondje houd, gaat zij er bij voorbaat al vanuit dat zij dus niet komt. En ik weet zeker dat ze dat geen punt vindt. Ik snap dat het bij jullie wat gevoeliger ligt, maar ik toch toch heel duidelijk zijn als ik jou was.
Als ik tegen mijn moeder zou zeggen dat ik een meidenavondje houd, gaat zij er bij voorbaat al vanuit dat zij dus niet komt. En ik weet zeker dat ze dat geen punt vindt. Ik snap dat het bij jullie wat gevoeliger ligt, maar ik toch toch heel duidelijk zijn als ik jou was.
vrijdag 17 april 2009 om 12:40
TO gaat vriendinnenavond op dr verjaardag houden. En de volgende dag met partner, kids en moeder (oma dus) lekker uit eten. Ik vind het een perfecte oplossing. Een waarbij oma teleurgesteld is dat ze niet op de avond zelf mag komen. Maar ze wordt zeer zeker niet vergeten en krijgt een dag later toch ook een supergezellige leuke dag/ avond
vrijdag 17 april 2009 om 12:40
Als je goed voor jezelf kunt zorgen/opkomen/zijn (wat een goede moeder je zou moeten leren) dan kun je (daarna) ook een veel betere dochter zijn.
Kinderen voed je op tot zelfstandige mensen met eigen wensen en voorkeuren, als je ze tot jouw dood afhankelijk en aan je verplicht wilt houden doe je iets niet goed denk ik.
het ene kind zal moeder altijd op haar verjaardag willen hebben, het andere niet, het een is niet slechter of beter dan het ander.
Moeder van TO wordt niet gekoeioneerd of slecht behandeld. Als zij graag de verjaardag van haar dochter wil vieren dan zou ze ook blij kunnen zijn met de andere dag. Als ze mopperig blijft wil ze gewoon haar zin, 'haar' feestje. Een eventueel eigen tekort aan sociale contacten is niet de verantwoordelijkheid van TO.
Kinderen voed je op tot zelfstandige mensen met eigen wensen en voorkeuren, als je ze tot jouw dood afhankelijk en aan je verplicht wilt houden doe je iets niet goed denk ik.
het ene kind zal moeder altijd op haar verjaardag willen hebben, het andere niet, het een is niet slechter of beter dan het ander.
Moeder van TO wordt niet gekoeioneerd of slecht behandeld. Als zij graag de verjaardag van haar dochter wil vieren dan zou ze ook blij kunnen zijn met de andere dag. Als ze mopperig blijft wil ze gewoon haar zin, 'haar' feestje. Een eventueel eigen tekort aan sociale contacten is niet de verantwoordelijkheid van TO.
vrijdag 17 april 2009 om 12:49
quote:liez75 schreef op 17 april 2009 @ 12:37:
Misschien kun je het haar beter vertellen dan vragen. Dus niet vragen: "wellicht beter als je s middags een bakkie komt doen?" Dan laat je de keuze aan haar. Maar vertel haar: "Dit jaar doe ik het anders, ik organiseer een avond met de meiden. Maar ik vind het heel gezellig als jij 's middags een stukje taart komt eten." (bijvoorbeeld dus)
Als ik tegen mijn moeder zou zeggen dat ik een meidenavondje houd, gaat zij er bij voorbaat al vanuit dat zij dus niet komt. En ik weet zeker dat ze dat geen punt vindt. Ik snap dat het bij jullie wat gevoeliger ligt, maar ik toch toch heel duidelijk zijn als ik jou was.En daar zou mijn moeder dus ook geen problemen mee hebben.
Misschien kun je het haar beter vertellen dan vragen. Dus niet vragen: "wellicht beter als je s middags een bakkie komt doen?" Dan laat je de keuze aan haar. Maar vertel haar: "Dit jaar doe ik het anders, ik organiseer een avond met de meiden. Maar ik vind het heel gezellig als jij 's middags een stukje taart komt eten." (bijvoorbeeld dus)
Als ik tegen mijn moeder zou zeggen dat ik een meidenavondje houd, gaat zij er bij voorbaat al vanuit dat zij dus niet komt. En ik weet zeker dat ze dat geen punt vindt. Ik snap dat het bij jullie wat gevoeliger ligt, maar ik toch toch heel duidelijk zijn als ik jou was.En daar zou mijn moeder dus ook geen problemen mee hebben.
vrijdag 17 april 2009 om 12:50
vrijdag 17 april 2009 om 12:53
quote:traincha2 schreef op 17 april 2009 @ 12:48:
[...]
ja.
De bedoeling was dat je nee zou zeggen, Traincha.
Ben benieuwd of jij zelf kinderen hebt? Topiconderwerp is geloof ik toch afgehandeld dus we kunnen wel een beetje afdwalen.
TO, heeft moeder inmiddels alweer gereageerd na eerste telefoontje (heb je berichtje ergens op pag 7 gevonden).
[...]
ja.
De bedoeling was dat je nee zou zeggen, Traincha.
Ben benieuwd of jij zelf kinderen hebt? Topiconderwerp is geloof ik toch afgehandeld dus we kunnen wel een beetje afdwalen.
TO, heeft moeder inmiddels alweer gereageerd na eerste telefoontje (heb je berichtje ergens op pag 7 gevonden).
mahna mahna tuduuuudududu
vrijdag 17 april 2009 om 13:10
Feessie,
T is een beetje wat je gewend bent van huis uit. Mijn moeder laat me volkomen vrij in hoe ik mijn verjaardag vier, soms met en soms zonder familie. Wij hechten niet zo aan verjaardagen en zodra iets een opgelegde verplichting wordt gaat dat ten koste van wezenlijk contact in mijn ogen. Ik hoop dat ook aan mijn dochter mee te geven.
Mijn schoonmoeder vond het lastig dat haar zoon een (!) keer zijn verjaardag niet wilde vieren, maar ze heeft het wel gerespecteerd. En juist daarom gaat vriend (wij) verder wel elk jaar iets met zijn ouders doen, omdat ze het niet afdwingen maar er wel blij van worden.
T is een beetje wat je gewend bent van huis uit. Mijn moeder laat me volkomen vrij in hoe ik mijn verjaardag vier, soms met en soms zonder familie. Wij hechten niet zo aan verjaardagen en zodra iets een opgelegde verplichting wordt gaat dat ten koste van wezenlijk contact in mijn ogen. Ik hoop dat ook aan mijn dochter mee te geven.
Mijn schoonmoeder vond het lastig dat haar zoon een (!) keer zijn verjaardag niet wilde vieren, maar ze heeft het wel gerespecteerd. En juist daarom gaat vriend (wij) verder wel elk jaar iets met zijn ouders doen, omdat ze het niet afdwingen maar er wel blij van worden.
vrijdag 17 april 2009 om 13:13
quote:traincha2 schreef op 17 april 2009 @ 13:03:
Ja, ik heb er 2. Een zoon van 5 en een dochter van 2.
Ik ook (3 en 0). Voor mij zijn verjaardagen toch speciale dagen waarop ik nog eens extra besef hoe blij ik ben dat mijn kinderen in mijn leven zijn gekomen. Ik weet niet of dat anders wordt als je kinderen ouder worden, maar ik kan me voorstellen dat een verjaardag van een kind voor een moeder of vader toch altijd een speciale dag blijft. Ik hoop wel dat dat zo blijft, in elk geval. Ik kan me dus ook goed voorstellen dat het niet leuk is om als moeder te horen te krijgen dat je niet welkom bent.
In geval van TO is het denk ik ook een beetje een shock voor moeder dat ze er na al die jaren opeens niet bij mag zijn. Denk dat TO gewoon niet zo handig gecommuniceerd heeft en moeder is zo te zien in elk geval nogal een dominante dame. Dus dat die teleurgesteld is en pinnig reageert kan ik best begrijpen.
Ja, ik heb er 2. Een zoon van 5 en een dochter van 2.
Ik ook (3 en 0). Voor mij zijn verjaardagen toch speciale dagen waarop ik nog eens extra besef hoe blij ik ben dat mijn kinderen in mijn leven zijn gekomen. Ik weet niet of dat anders wordt als je kinderen ouder worden, maar ik kan me voorstellen dat een verjaardag van een kind voor een moeder of vader toch altijd een speciale dag blijft. Ik hoop wel dat dat zo blijft, in elk geval. Ik kan me dus ook goed voorstellen dat het niet leuk is om als moeder te horen te krijgen dat je niet welkom bent.
In geval van TO is het denk ik ook een beetje een shock voor moeder dat ze er na al die jaren opeens niet bij mag zijn. Denk dat TO gewoon niet zo handig gecommuniceerd heeft en moeder is zo te zien in elk geval nogal een dominante dame. Dus dat die teleurgesteld is en pinnig reageert kan ik best begrijpen.
mahna mahna tuduuuudududu
vrijdag 17 april 2009 om 13:53
Ik vind dat je het heel goed hebt opgelost Vesude! Nog beter was geweest om de hele meidenavond niet te noemen, maar ja dat weet je nu zelf ook wel 
Ik doe veel voor mijn ouders. Ik neem ze mee uit eten, ze gaan met ons mee op vakantie, etc. etc. Maar dat doe ik omdat ik dat zelf graag wil. Ze zijn oud, ik wil er nu voor ze zijn en wil graag dat ik ze een fijne oude dag bezorg. Als ze volgend jaar overlijden weet ik zeker dat ik alles heb gedaan om ze lekker te laten genieten. Maar, mijn moeder vraagt regelmatig of het niet teveel voor ons is, dat we nu eens lekker samen moeten gaan, dat we hun echt niet mee hoeven nemen en dat zij nu wel een keertje oppast zodat ik samen met manlief kan gaan eten bijv. Ze zal zichzelf never uitnodigen of opdringen. En dat is een heel verschil met jouw moeder, begrijp ik uit jouw posts. Ik hoop echt van harte dat ik later eenzelfde moeder ben voor mijn kinderen als mijn moeder voor mij is.
Maar ik herken jouw moeder precies in mijn schoonmoeder. Ze wil nog zo graag jong en hip zijn. Erbij horen. Het liefst erbij zijn als onze vrienden er zijn. Ook overal mee bemoeien, zichzelf uitnodigen, op haar teentjes getrapt als we niet komen met feestdagen etc. Je begrijpt dat dit een enorme shoc was in vergelijking met mijn eigen moeder. Het heeft dan ook weleens voor behoorlijk vuurwerk gezorgd in mijn relatie met schoonouders. Nu zijn we duidelijk en consequent tegen haar en dat begint heel goed te werken gelukkig.
Ik wens je een hele fijne verjaardag!
Ik doe veel voor mijn ouders. Ik neem ze mee uit eten, ze gaan met ons mee op vakantie, etc. etc. Maar dat doe ik omdat ik dat zelf graag wil. Ze zijn oud, ik wil er nu voor ze zijn en wil graag dat ik ze een fijne oude dag bezorg. Als ze volgend jaar overlijden weet ik zeker dat ik alles heb gedaan om ze lekker te laten genieten. Maar, mijn moeder vraagt regelmatig of het niet teveel voor ons is, dat we nu eens lekker samen moeten gaan, dat we hun echt niet mee hoeven nemen en dat zij nu wel een keertje oppast zodat ik samen met manlief kan gaan eten bijv. Ze zal zichzelf never uitnodigen of opdringen. En dat is een heel verschil met jouw moeder, begrijp ik uit jouw posts. Ik hoop echt van harte dat ik later eenzelfde moeder ben voor mijn kinderen als mijn moeder voor mij is.
Maar ik herken jouw moeder precies in mijn schoonmoeder. Ze wil nog zo graag jong en hip zijn. Erbij horen. Het liefst erbij zijn als onze vrienden er zijn. Ook overal mee bemoeien, zichzelf uitnodigen, op haar teentjes getrapt als we niet komen met feestdagen etc. Je begrijpt dat dit een enorme shoc was in vergelijking met mijn eigen moeder. Het heeft dan ook weleens voor behoorlijk vuurwerk gezorgd in mijn relatie met schoonouders. Nu zijn we duidelijk en consequent tegen haar en dat begint heel goed te werken gelukkig.
Ik wens je een hele fijne verjaardag!
...
vrijdag 17 april 2009 om 14:10
quote:Vesude schreef op 17 april 2009 @ 12:29:
[...]
Jawel, zij wel maar moeders niet. Omdat het mijn dag is en mijn huis en mijn verjaardag en mijn leven.
Genoeg informatie?
Inderdaad als JIJ je maar goed voelt, daar gaat het om. Wat kan jou de gevoelens van je moeder schelen?
Als je even geen zin hebt in je irritante moeder, schuif je haar toch gewoon aan de kant. Goed gedaan hoor, gefeliciteerd.
[...]
Jawel, zij wel maar moeders niet. Omdat het mijn dag is en mijn huis en mijn verjaardag en mijn leven.
Genoeg informatie?
Inderdaad als JIJ je maar goed voelt, daar gaat het om. Wat kan jou de gevoelens van je moeder schelen?
Als je even geen zin hebt in je irritante moeder, schuif je haar toch gewoon aan de kant. Goed gedaan hoor, gefeliciteerd.
vrijdag 17 april 2009 om 14:13
Op mijn verjaardag is iedereen die mij wil komen feliciteren welkom! En als ik een gezellige meidenavond wil, dan organiseer ik die op een andere dag. Geen haar op mijn hoofd die er aan denkt om mijn moeder te vertellen dat ze niet welkom is op mijn verjaardag (en zeker niet als ik weet dat zij wel heel graag wil komen). Ik vind het respectloos naar je ouders toe.
