Relaties
alle pijlers
Dat was een vriend! :'-(
zondag 18 oktober 2020 om 09:03
Dit moet ik kwijt en wellicht dat er iemand is die er zijn of haar licht over wil laten schijnen. Het wordt een lang verhaal, ik ben zelf nogal breedsprakerig en ik kan het niet beknopter krijgen. Alvast excuses voor de lezer: haak af als je er geen zin meer in hebt. 
Het wordt wellicht ook een wat ingewikkeld verhaal. Ik hoop dat jullie het kunnen volgen, zelf ben ik er nog steeds niet helemaal uit hoe het precies zit en hoe ik hier eerlijk en objectief mee om kan gaan.
De persoon met wie ik nu een groot conflict heb leerde ik kennen toen mijn jongste in de brugklas zat en zijn zoon ook. De jongens waren bevriend en ik vond deze vader, net als ik een alleenstaand ouder, een leuke vent. We hebben zelfs heel even wat gehad met elkaar, maar dat ging al snel uit.
Ondanks de breuk zijn we bevriend gebleven en ik introduceerde hem ook bij vrienden van mij, met wie het uitstekend bleek te klikken.
Dit even terzijde, wat ik maar wil zeggen: hij werd erg sympathiek gevonden en hij is nog steeds goed bevriend met die vrienden..
Het ging, en het gaat, deze man niet voor de wind. Hij was en is bijstandsouder en hij kon zich weinig permitteren. Boodschappen deed hij op de fiets, weer of geen weer, en dat leek me best zwaar, met twee puberkinderen die nogal wat nodig hebben.
Op een dag kocht ik een oude auto, een youngtimer. Ik was verliefd op dat ding, maar al snel bleek dat de auto voor mij niet zo praktisch was, vanwege het benzineverbruik. Ik werkte op verschillende locaties op flinke afstand en voor mijn werk kon ik beter een spaarzamer auto gebruiken. Dus ik kocht een zuinig karretje en ik had de bloedmooie youngtimer eigenlijk werkeloos voor de deur staan.
Al gauw bedacht ik dat ik daar wellicht iemand een plezier mee kon doen en eigenlijk meteen kwam betreffende vriend in me op.
Ik stelde hem voor dat hij de auto van mij in bruikleen kreeg, gratis natuurlijk, maar dat hij hem wel, zolang hij erin reed, op zijn naam moest zetten. De kosten hiervoor waren niet hoog en mijn vriend schatte in dat hij dat gemakkelijk op zou kunnen brengen. De afspraken waren dat de auto terug op mijn naam zou komen te staan als hij zich het niet meer zou kunnen permitteren en dat hij hem goed zou onderhouden. "Als er iets mee is, kom dan naar mij, dan kijken we wat eraan gedaan kan worden en als jij het niet kunt betalen neem ik de verantwoordelijkheid" was de afspraak.
Hij was er erg blij mee en ik vond het heel fijn dat hij nu niet meer afhankelijk was van de fiets wanneer het heel slecht weer was en dat familiebezoek voor het gezin nu veel gemakkelijker was.
Maar....zo'n half jaar geleden kreeg ik een vreemd telefoontje van hem: dat de auto niet meer door de apk zou komen in verband met de uitstoot. "Ik ga hem verkopen voor onderdelen" zei hij. "En jij krijgt de helft. "
Verkopen?? Hij hem verkopen?? Zo waren de afspraken ook niet!!
Het was, en is, een unieke youngtimer en ik wist eventueel nog wel een bevriende monteur, die erg handig is met auto's en die er als een kind zo blij mee zou zijn. Die auto verdient een zorgzaam baasje, die mag niet naar de sloop, nog niet!!
Ik voelde me raar na het gesprek. Er was iets...ik kon mijn vinger er niet op leggen...maar ik had het gevoel dat er iets niet klopte. Waarom ik dat vermoedde wist ik niet precies, het was de manier waarop hij met me praatte. Metalig. En het feit dat hij aangaf de auto te zullen verkopen...
Later sprak ik met hem af dat de auto, tegen de tijd dat de apk eraan kwam, weer op mijn naam zou komen, zodat ik de kosten op me zou kunnen nemen.
Daarna hebben we het er nauwelijks meer over gehad.
Achteraf denk ik dat ik hem beter meteen over had kunnen nemen, maar hij gaf aan er nog graag in te willen blijven rijden.
Vorige week, toen ik de slaap der onschuldigen lag te slapen kreeg ik midden in de nacht een aantal appjes.
"Overschrijven! Nu! Ik ben er klaar mee! "
Ik vond het raar, maar ik ben weer gaan slapen. In de ochtend reageerde ik met de vraag wat er aan de hand was. Het antwoord kwam meteen, op bevelende toon gaf hij aan dat de auto overgeschreven moest worden, direct!
De apk zou pas over drie weken zijn en ik had hem al eerder verzekerd dat de auto op mijn naam zou komen, of zelfs op de naam van de monteur die er belangstelling voor had. Daar ging hij, leek het, tevreden mee akkoord.
Zijn dwingende toon maakte me kwaad. Waarom deed hij zo tegen me?
We kregen een flinke ruzie en ik was zo kwaad en teleurgesteld dat ik hem niet meer wilde zien. Maar hij probeerde me te dwingen samen met hem, diezelfde dag nog, de auto op mijn naam te laten schrijven. Omdat ik voelde dat dat mis zou gaan....ik was inmiddels enorm opgefokt...gaf ik aan dat hij de nodige codes maar bij mij in de bus moest gooien en dat ik dan de auto zou laten overschrijven. Maar hij vertrouwde me niet en wilde de codes niet aan me geven. Uiteindelijk hebben we een gemeenschappelijke vriend ingeschakeld om toezicht op mij te houden (die vriend vond het onzin, dus uiteindelijk heeft hij me die codes gegeven en ben ik alleen gegaan) en zo staat de auto nu weer op mijn naam.
Ik heb hem ook meteen laten schorsen, mijn vriend de monteur is nu lekker aan het klussen in zijn garagebox en we hopen dat hij de auto weer apk-klaar kan krijgen.
Maar nu komt het: Meteen al bleek dat de auto heel, heel, heel slecht onderhouden en ook heel beroerd behandeld was. Er ontbraken allerlei onderdelen zoals de tankdop, delen van de autoradio, schroeven en bouten in de motor, de uitlaat hing los, enz. Ik heb de auto ook zonder benzine erin teruggekregen, ik kon nog net het dichtstbijzijnde benzinestation bereiken.
Al gauw bleek, na onderzoek door mijn monteur, dat er rare dingen waren gebeurd met de motor. Of de auto nog te redden is weten we niet, hij doet zijn best, maar het is ernstig en sommige mankementen leken bijna onverklaarbaar. De motor was (en is nog steeds), enorm vervuild.
Via vrienden weet ik nu dat er regelmatig tractordiesel in gedaan is, waarschijnlijk in combinatie met benzine. Dit om geld uit te sparen..
Mijn vroegere vriend moet hebben geweten dat hij de auto simpelweg zwaar mishandeld heeft. Ik denk dat hij daarom ook zo raar deed een half jaar geleden. Ik voelde dat er iets niet klopte.
Een gemeenschappelijke vriendin probeert een lans voor hem te breken: "Armoede doet rare dingen met een mens."
Maar ik ben zo kwaad, zo verschrikkelijk teleurgesteld.
Ik vraag me af waar ik steken heb laten vallen: "Waar twee vechten hebben twee schuld" is niet voor niets een veelgebruikt gezegde.
Er zijn natuurlijk ergere dingen in het leven, maar het laat me niet los. En als ik er overdag al niet aan denk dan droom ik erover...
Het wordt wellicht ook een wat ingewikkeld verhaal. Ik hoop dat jullie het kunnen volgen, zelf ben ik er nog steeds niet helemaal uit hoe het precies zit en hoe ik hier eerlijk en objectief mee om kan gaan.
De persoon met wie ik nu een groot conflict heb leerde ik kennen toen mijn jongste in de brugklas zat en zijn zoon ook. De jongens waren bevriend en ik vond deze vader, net als ik een alleenstaand ouder, een leuke vent. We hebben zelfs heel even wat gehad met elkaar, maar dat ging al snel uit.
Ondanks de breuk zijn we bevriend gebleven en ik introduceerde hem ook bij vrienden van mij, met wie het uitstekend bleek te klikken.
Dit even terzijde, wat ik maar wil zeggen: hij werd erg sympathiek gevonden en hij is nog steeds goed bevriend met die vrienden..
Het ging, en het gaat, deze man niet voor de wind. Hij was en is bijstandsouder en hij kon zich weinig permitteren. Boodschappen deed hij op de fiets, weer of geen weer, en dat leek me best zwaar, met twee puberkinderen die nogal wat nodig hebben.
Op een dag kocht ik een oude auto, een youngtimer. Ik was verliefd op dat ding, maar al snel bleek dat de auto voor mij niet zo praktisch was, vanwege het benzineverbruik. Ik werkte op verschillende locaties op flinke afstand en voor mijn werk kon ik beter een spaarzamer auto gebruiken. Dus ik kocht een zuinig karretje en ik had de bloedmooie youngtimer eigenlijk werkeloos voor de deur staan.
Al gauw bedacht ik dat ik daar wellicht iemand een plezier mee kon doen en eigenlijk meteen kwam betreffende vriend in me op.
Ik stelde hem voor dat hij de auto van mij in bruikleen kreeg, gratis natuurlijk, maar dat hij hem wel, zolang hij erin reed, op zijn naam moest zetten. De kosten hiervoor waren niet hoog en mijn vriend schatte in dat hij dat gemakkelijk op zou kunnen brengen. De afspraken waren dat de auto terug op mijn naam zou komen te staan als hij zich het niet meer zou kunnen permitteren en dat hij hem goed zou onderhouden. "Als er iets mee is, kom dan naar mij, dan kijken we wat eraan gedaan kan worden en als jij het niet kunt betalen neem ik de verantwoordelijkheid" was de afspraak.
Hij was er erg blij mee en ik vond het heel fijn dat hij nu niet meer afhankelijk was van de fiets wanneer het heel slecht weer was en dat familiebezoek voor het gezin nu veel gemakkelijker was.
Maar....zo'n half jaar geleden kreeg ik een vreemd telefoontje van hem: dat de auto niet meer door de apk zou komen in verband met de uitstoot. "Ik ga hem verkopen voor onderdelen" zei hij. "En jij krijgt de helft. "
Verkopen?? Hij hem verkopen?? Zo waren de afspraken ook niet!!
Het was, en is, een unieke youngtimer en ik wist eventueel nog wel een bevriende monteur, die erg handig is met auto's en die er als een kind zo blij mee zou zijn. Die auto verdient een zorgzaam baasje, die mag niet naar de sloop, nog niet!!
Ik voelde me raar na het gesprek. Er was iets...ik kon mijn vinger er niet op leggen...maar ik had het gevoel dat er iets niet klopte. Waarom ik dat vermoedde wist ik niet precies, het was de manier waarop hij met me praatte. Metalig. En het feit dat hij aangaf de auto te zullen verkopen...
Later sprak ik met hem af dat de auto, tegen de tijd dat de apk eraan kwam, weer op mijn naam zou komen, zodat ik de kosten op me zou kunnen nemen.
Daarna hebben we het er nauwelijks meer over gehad.
Achteraf denk ik dat ik hem beter meteen over had kunnen nemen, maar hij gaf aan er nog graag in te willen blijven rijden.
Vorige week, toen ik de slaap der onschuldigen lag te slapen kreeg ik midden in de nacht een aantal appjes.
"Overschrijven! Nu! Ik ben er klaar mee! "
Ik vond het raar, maar ik ben weer gaan slapen. In de ochtend reageerde ik met de vraag wat er aan de hand was. Het antwoord kwam meteen, op bevelende toon gaf hij aan dat de auto overgeschreven moest worden, direct!
De apk zou pas over drie weken zijn en ik had hem al eerder verzekerd dat de auto op mijn naam zou komen, of zelfs op de naam van de monteur die er belangstelling voor had. Daar ging hij, leek het, tevreden mee akkoord.
Zijn dwingende toon maakte me kwaad. Waarom deed hij zo tegen me?
We kregen een flinke ruzie en ik was zo kwaad en teleurgesteld dat ik hem niet meer wilde zien. Maar hij probeerde me te dwingen samen met hem, diezelfde dag nog, de auto op mijn naam te laten schrijven. Omdat ik voelde dat dat mis zou gaan....ik was inmiddels enorm opgefokt...gaf ik aan dat hij de nodige codes maar bij mij in de bus moest gooien en dat ik dan de auto zou laten overschrijven. Maar hij vertrouwde me niet en wilde de codes niet aan me geven. Uiteindelijk hebben we een gemeenschappelijke vriend ingeschakeld om toezicht op mij te houden (die vriend vond het onzin, dus uiteindelijk heeft hij me die codes gegeven en ben ik alleen gegaan) en zo staat de auto nu weer op mijn naam.
Ik heb hem ook meteen laten schorsen, mijn vriend de monteur is nu lekker aan het klussen in zijn garagebox en we hopen dat hij de auto weer apk-klaar kan krijgen.
Maar nu komt het: Meteen al bleek dat de auto heel, heel, heel slecht onderhouden en ook heel beroerd behandeld was. Er ontbraken allerlei onderdelen zoals de tankdop, delen van de autoradio, schroeven en bouten in de motor, de uitlaat hing los, enz. Ik heb de auto ook zonder benzine erin teruggekregen, ik kon nog net het dichtstbijzijnde benzinestation bereiken.
Al gauw bleek, na onderzoek door mijn monteur, dat er rare dingen waren gebeurd met de motor. Of de auto nog te redden is weten we niet, hij doet zijn best, maar het is ernstig en sommige mankementen leken bijna onverklaarbaar. De motor was (en is nog steeds), enorm vervuild.
Via vrienden weet ik nu dat er regelmatig tractordiesel in gedaan is, waarschijnlijk in combinatie met benzine. Dit om geld uit te sparen..
Mijn vroegere vriend moet hebben geweten dat hij de auto simpelweg zwaar mishandeld heeft. Ik denk dat hij daarom ook zo raar deed een half jaar geleden. Ik voelde dat er iets niet klopte.
Een gemeenschappelijke vriendin probeert een lans voor hem te breken: "Armoede doet rare dingen met een mens."
Maar ik ben zo kwaad, zo verschrikkelijk teleurgesteld.
Ik vraag me af waar ik steken heb laten vallen: "Waar twee vechten hebben twee schuld" is niet voor niets een veelgebruikt gezegde.
Er zijn natuurlijk ergere dingen in het leven, maar het laat me niet los. En als ik er overdag al niet aan denk dan droom ik erover...
zondag 18 oktober 2020 om 21:20
Iemand in de bijstand kan al gelazer krijgen als hij een tas boodschappen kado krijgt.
Jij lijkt vooral cadeaus te geven die je zelf heel leuk vindt, maar waar een ander niet zoveel mee opschiet.
En dat boodschappen doen op de fiets... hele volksstammen doen dat. Of woon je in een of ander buitengewest waar je 15 km tegen de wind in over de dijk moet beulen naar de dichtstbijzijnde kruidenier? Tip: betaal dan volgende keer de bezorgkosten van de supermarkt voor ‘m.
Jij lijkt vooral cadeaus te geven die je zelf heel leuk vindt, maar waar een ander niet zoveel mee opschiet.
En dat boodschappen doen op de fiets... hele volksstammen doen dat. Of woon je in een of ander buitengewest waar je 15 km tegen de wind in over de dijk moet beulen naar de dichtstbijzijnde kruidenier? Tip: betaal dan volgende keer de bezorgkosten van de supermarkt voor ‘m.
zondag 18 oktober 2020 om 23:04
Zelf zo dom geweest?! Jemig, je mag toch van ieder fatsoenlijk mens verwachten dat ze netjes met andermans spullen omgaan. Gewoon, omdat we zo met elkaar omgaan. En dan was dit nog een vriend ook.
Wat zegt dit over de mensen die vinden dat het TO’s eigen schuld is? Zijn dat allemaal vandalen, van die mensen die schijt hebben aan de spullen van een ander? De reden dat vakantiehuisjes ‘hufterproof’ moeten worden ingericht, mensen die openbare toiletten besmeuren van ach, toch niet van hun.
Walgelijk gedrag.
Natuurlijk ben je teleurgesteld TO, groot gelijk dat je de vriendschap verbroken hebt. Maar ja, blijkbaar was het niet zo’n vriend. Dubbel, hoe hij respectloos met jouw auto is omgegaan, en hoe hij je benaderde. Weg ermee!
Wat zegt dit over de mensen die vinden dat het TO’s eigen schuld is? Zijn dat allemaal vandalen, van die mensen die schijt hebben aan de spullen van een ander? De reden dat vakantiehuisjes ‘hufterproof’ moeten worden ingericht, mensen die openbare toiletten besmeuren van ach, toch niet van hun.
Walgelijk gedrag.
Natuurlijk ben je teleurgesteld TO, groot gelijk dat je de vriendschap verbroken hebt. Maar ja, blijkbaar was het niet zo’n vriend. Dubbel, hoe hij respectloos met jouw auto is omgegaan, en hoe hij je benaderde. Weg ermee!
Geloof niet alles wat je denkt.
zondag 18 oktober 2020 om 23:10
La-Gamine schreef: ↑18-10-2020 23:04Zelf zo dom geweest?! Jemig, je mag toch van ieder fatsoenlijk mens verwachten dat ze netjes met andermans spullen omgaan. Gewoon, omdat we zo met elkaar omgaan. En dan was dit nog een vriend ook.
Wat zegt dit over de mensen die vinden dat het TO’s eigen schuld is? Zijn dat allemaal vandalen, van die mensen die schijt hebben aan de spullen van een ander? De reden dat vakantiehuisjes ‘hufterproof’ moeten worden ingericht, mensen die openbare toiletten besmeuren van ach, toch niet van hun.
Walgelijk gedrag.
Natuurlijk ben je teleurgesteld TO, groot gelijk dat je de vriendschap verbroken hebt. Maar ja, blijkbaar was het niet zo’n vriend. Dubbel, hoe hij respectloos met jouw auto is omgegaan, en hoe hij je benaderde. Weg ermee!
Helemaal eens. Wat zegt dit over een mensbeeld,gedverdemme zeg
maandag 19 oktober 2020 om 01:19
Hoe kom je daar nou bij?Gatekeeper* schreef: ↑18-10-2020 10:47Ik dacht dat je in de bijstand geen auto op je naam mocht hebben.
Ik ken een paar mensen die er 1 hebben. Oude brikkies hoor.
Zou niet weten waarom dat niet zou mogen. ( mits de waarde niet boven de 6000 is)
Ik zou zelfs een auto en een caravan mogen hebben.
Samen mag de waarde dan niet meer dan die 6000 zijn.
Ken iemand die dit heeft. Haar vrijheid, en heeft er veel voor over om dit te behouden.
maandag 19 oktober 2020 om 01:32
To.
Ik begrijp je balen en teleurgesteld zijn.
Je hebt nu 2 keer iets weggegeven waar jij emotionele waarde aan hechte.
Die waarde is voor jou logisch maar verwacht niet van de ander dat deze hetzelfde gevoel bij de caravan of auto heeft.
De monteur waarschijnlijk wel omdat het vakgerelateerd is.
Dat deze vriend je niet bepaald netjes heeft behandeld dat lijkt mij duidelijk.
Verder lees ik hier weer wonderlijke ideeën /gedachten over mensen in de bijstand...
Of ik ben raar, want ik voldoe er niet aan, dat kan ook.
Ik begrijp je balen en teleurgesteld zijn.
Je hebt nu 2 keer iets weggegeven waar jij emotionele waarde aan hechte.
Die waarde is voor jou logisch maar verwacht niet van de ander dat deze hetzelfde gevoel bij de caravan of auto heeft.
De monteur waarschijnlijk wel omdat het vakgerelateerd is.
Dat deze vriend je niet bepaald netjes heeft behandeld dat lijkt mij duidelijk.
Verder lees ik hier weer wonderlijke ideeën /gedachten over mensen in de bijstand...
Of ik ben raar, want ik voldoe er niet aan, dat kan ook.
maandag 19 oktober 2020 om 01:53
Nou het verbaasd mij dus niet dat hij nog (voor langere tijd) in de bijstand zit. Wellicht heeft hij een goede reden, maar wellicht is hij ook ontzettend makkelijk. Wat een mentaliteit.. wat meer pit en verantwoordelijk kan geen kwaad.
Hij had jou dankbaar mogen zijn. En kijk hoe hij ermee omgaat.
Het is helaas een harde les voor je geweest, maar jij kan jezelf in de spiegel blijven aankijken. Je moet jezelf geen verwijten maken. Hij heeft in mijn optiek misbruik gemaakt van jouw goede wil.
Hij had jou dankbaar mogen zijn. En kijk hoe hij ermee omgaat.
Het is helaas een harde les voor je geweest, maar jij kan jezelf in de spiegel blijven aankijken. Je moet jezelf geen verwijten maken. Hij heeft in mijn optiek misbruik gemaakt van jouw goede wil.
maandag 19 oktober 2020 om 08:10
Waarom verkoop je hem niet gewoon aan die monteur? Je komt wel heel hardleers over zo, dan is het natuurlijk een kwestie van tijd voor er weer zoiets gebeurt. Je kunt alleen je eigen gedrag veranderen, niet dat van anderen.
maandag 19 oktober 2020 om 14:00
Ja, dat bedoelde ik inderdaad, een Hazes-snik. Jij beschrijft het beter
maandag 19 oktober 2020 om 15:20
To, ik snap jouw gevoel helemaal.
Ik heb dit ook meegemaakt.
Ik heb een auto die ik bijna niet gebruik omdat ik voor mijn werk met de trein gaan.
Ik had mijn auto ter beschikking gesteld voor familie.
Nou een tijdje werd er ook nalatig met mijn auto omgegaan.
(Lees rommel in de auto, auto maakte rare geluiden, zal naar garage gaan maar kon werd maar niet gebracht)
Ik heb mijn auto na een ruzie terug genomen.
Ik heb er paar honderden euro's tegenaan kunnen gooien.
Het deed mij ook pijn omdat je erop vertrouwd dat er netjes ermee wordt omgegaan.
Ik heb er wel van geleerd.
Ik ben ook harder geworden en heb leren nee zeggen.
Er zijn genoeg bedrijven die een auto voor een dag verhuren.
Maar wat ik heb geleerd is: dat ik niet altijd de problemen voor een ander hoeft op te lossen.
Want uit jouw verhaal haal ik dat jij het erg voor jouw vriend vond.
Sterkte, over een tijdje voelt het weer anders aan.
Ik heb dit ook meegemaakt.
Ik heb een auto die ik bijna niet gebruik omdat ik voor mijn werk met de trein gaan.
Ik had mijn auto ter beschikking gesteld voor familie.
Nou een tijdje werd er ook nalatig met mijn auto omgegaan.
(Lees rommel in de auto, auto maakte rare geluiden, zal naar garage gaan maar kon werd maar niet gebracht)
Ik heb mijn auto na een ruzie terug genomen.
Ik heb er paar honderden euro's tegenaan kunnen gooien.
Het deed mij ook pijn omdat je erop vertrouwd dat er netjes ermee wordt omgegaan.
Ik heb er wel van geleerd.
Ik ben ook harder geworden en heb leren nee zeggen.
Er zijn genoeg bedrijven die een auto voor een dag verhuren.
Maar wat ik heb geleerd is: dat ik niet altijd de problemen voor een ander hoeft op te lossen.
Want uit jouw verhaal haal ik dat jij het erg voor jouw vriend vond.
Sterkte, over een tijdje voelt het weer anders aan.
maandag 19 oktober 2020 om 15:23
Maar begrijp ik nu goed dat je de kosten voor de reparaties gaat dragen om de auto vervolgens weg te geven?
Dat zou ik dus niet doen.
Fijn dat de monteur de auto op waarde schat en dat hij er erg zuinig en netjes mee om zal gaan maar dat is toch geen reden om de wagen dan maar gratis van de hand te doen?
Dat zou ik dus niet doen.
Fijn dat de monteur de auto op waarde schat en dat hij er erg zuinig en netjes mee om zal gaan maar dat is toch geen reden om de wagen dan maar gratis van de hand te doen?
maandag 19 oktober 2020 om 15:24
Aanvulling:
En toen ik mijn auto weer terug had genomen.
Nadat deze langer dan 1 jaar geleend is geweest.
Stond er binnen enkele weken haar eigen auto voor de deur.
Wat ik ook wel als een steek ervoer.
Want al die tijd had ik mijn auto terug kunnen krijgen.
Want ik was degene die liep en fietste naar plaatsen.
Omdat ik mijn auto had uitgeleend.
En toen ik mijn auto weer terug had genomen.
Nadat deze langer dan 1 jaar geleend is geweest.
Stond er binnen enkele weken haar eigen auto voor de deur.
Wat ik ook wel als een steek ervoer.
Want al die tijd had ik mijn auto terug kunnen krijgen.
Want ik was degene die liep en fietste naar plaatsen.
Omdat ik mijn auto had uitgeleend.
maandag 19 oktober 2020 om 18:56
Lovely, wat een rotervaring voor jou ook. Je verwacht inderdaad dat iemand voorzichtig met je spullen omgaat, maar dat is dus lang niet altijd zo!
Nou was het wel zo dat in mijn geval de auto op de naam van die vriend stond, dus in principe kon hij doen met de auto wat hij wilde. Maar we hadden duidelijke afspraken gemaakt en ik vertrouwde hem volkomen, tot hij met dat rare verhaal over die uitstootkwestie kwam. Ik voelde dat daar iets achter zat, dat was een rotgevoel. Hij was niet eerlijk.
Bemby, als de monteur de auto apk-klaar kan krijgen wil ik 'm aan hem geven. Ik betaal dan niets voor de reparaties. Mocht het niet lukken dan betaal ik hem voor zijn werkzaamheden en dan moet ik er nog maar eens over gaan denken wat ik verder ga doen. Misschien toch in overleg met hem de auto, eventueel op onderdelen (maar misschien is dat niet nodig) verkopen aan een echte liefhebber van dit soort auto's.
De man die in de auto heeft gereden heeft geen rooie cent, aan hem kan en ga ik niets vragen. Eigenlijk wil ik nooit meer met hem geconfronteerd worden.
En ja, in die titel zit toch echt een Hazes-snik, dat hebben jullie goed gezien!
Nou was het wel zo dat in mijn geval de auto op de naam van die vriend stond, dus in principe kon hij doen met de auto wat hij wilde. Maar we hadden duidelijke afspraken gemaakt en ik vertrouwde hem volkomen, tot hij met dat rare verhaal over die uitstootkwestie kwam. Ik voelde dat daar iets achter zat, dat was een rotgevoel. Hij was niet eerlijk.
Bemby, als de monteur de auto apk-klaar kan krijgen wil ik 'm aan hem geven. Ik betaal dan niets voor de reparaties. Mocht het niet lukken dan betaal ik hem voor zijn werkzaamheden en dan moet ik er nog maar eens over gaan denken wat ik verder ga doen. Misschien toch in overleg met hem de auto, eventueel op onderdelen (maar misschien is dat niet nodig) verkopen aan een echte liefhebber van dit soort auto's.
De man die in de auto heeft gereden heeft geen rooie cent, aan hem kan en ga ik niets vragen. Eigenlijk wil ik nooit meer met hem geconfronteerd worden.
En ja, in die titel zit toch echt een Hazes-snik, dat hebben jullie goed gezien!
maandag 19 oktober 2020 om 19:01
maandag 19 oktober 2020 om 19:08
Zo! Ik wil die monteur ook wel zijn! Ik krijg dus óf geld óf een auto. En ik mag kiezen welke van de 2 mij het voordeligst uit komt. Als de reparaties meer kosten dan de auto of als de auto meer waard is dan de reparaties, beide keren heb JIJ dus aan kapitaalvernietiging gedaan.Cecilie schreef: ↑19-10-2020 18:56Lovely, wat een rotervaring voor jou ook. Je verwacht inderdaad dat iemand voorzichtig met je spullen omgaat, maar dat is dus lang niet altijd zo!
Nou was het wel zo dat in mijn geval de auto op de naam van die vriend stond, dus in principe kon hij doen met de auto wat hij wilde. Maar we hadden duidelijke afspraken gemaakt en ik vertrouwde hem volkomen, tot hij met dat rare verhaal over die uitstootkwestie kwam. Ik voelde dat daar iets achter zat, dat was een rotgevoel. Hij was niet eerlijk.
Bemby, als de monteur de auto apk-klaar kan krijgen wil ik 'm aan hem geven. Ik betaal dan niets voor de reparaties. Mocht het niet lukken dan betaal ik hem voor zijn werkzaamheden en dan moet ik er nog maar eens over gaan denken wat ik verder ga doen. Misschien toch in overleg met hem de auto, eventueel op onderdelen (maar misschien is dat niet nodig) verkopen aan een echte liefhebber van dit soort auto's.
De man die in de auto heeft gereden heeft geen rooie cent, aan hem kan en ga ik niets vragen. Eigenlijk wil ik nooit meer met hem geconfronteerd worden.
En ja, in die titel zit toch echt een Hazes-snik, dat hebben jullie goed gezien!
Het risico ligt volkomen bij jou dus.
Ik denk dat je een grote stap overslaat. Namelijk: wat WIL jij met de auto? Hebben of wegdoen?
maandag 19 oktober 2020 om 19:31
Doreia* schreef: ↑19-10-2020 19:08Zo! Ik wil die monteur ook wel zijn! Ik krijg dus óf geld óf een auto. En ik mag kiezen welke van de 2 mij het voordeligst uit komt. Als de reparaties meer kosten dan de auto of als de auto meer waard is dan de reparaties, beide keren heb JIJ dus aan kapitaalvernietiging gedaan.
Het risico ligt volkomen bij jou dus.
Ik denk dat je een grote stap overslaat. Namelijk: wat WIL jij met de auto? Hebben of wegdoen?
Ach, het liefste zou ik de auto zelf houden, maar ik heb geen garage en verder ook niet veel tijd om er wat mee te doen. Daarom geef ik hem bij voorkeur aan iemand die er echt heel blij mee is. En dat is die monteur. En ik besef wel dat ik het ook hem gemakkelijk maak, maar hij is wel iemand die mij altijd uitstekend helpt met mijn auto voor heel weinig geld en soms zelfs gratis. Hij is ook niet bepaald rijk met zijn eenmansbedrijfje en ik gun het hem. Zoals ik het eerder die vriend ook gunde.
En misschien valt ook de monteur tegen hoor, dat zal ik gaan zien.
Het is gewoon k@t dat je niet iedereen blindelings kunt vertrouwen, maar ik zou het zonde vinden, zonde van mezelf, wanneer ik door dit soort zaken verhard en steeds wantrouwender word.
Mijn dochter roept vaak dat ik veel te naief en veel te goed voor deze wereld ben. Ze vindt het een mooie eigenschap, ze is wel soms bezorgd dat ik mezelf teveel benadeel.
Maar ik ben niet gek: het is wel degelijk een keuze. Zo ben ik altijd geweest, het hoort bij me.
maandag 19 oktober 2020 om 19:33
maandag 19 oktober 2020 om 19:38
Ik vind het fijn dat je dit schrijft. Het was wel eens in me opgekomen, maar dat verwierp ik meteen weer: Nee, hij is veel te gek op deze auto.
Dank je wel, ik ga dit zeker met hem bespreken!
maandag 19 oktober 2020 om 19:40
Hij kan best gek zijn op de auto.
Maar zijn handel moet ook draaien.
En waarschijnlijk staat dat ding na een tijd toch maar in de weg.
En eens je de auto aan hem verpatst hebt (eventueel in ruil voor een onbetaalde rekening) en hij op zijn naam staat doet hij er toch echt mee wat hij wil.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
