Werk & Studie alle pijlers

Imposters syndrome icm bore out

09-01-2022 09:29 160 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik werk nu een jaar of 3 in dezelfde functie. Ging in het begin enthousiast van start, maar naar verloop van tijd ben ik steeds meer werk ontwijkend gedrag gaan vertonen. Thuiswerken heeft dat niet beter gemaakt. Ik zit al sinds de eerste lockdown thuis en ben sindsdien hooguit 6 keer op kantoor geweest. Waar het ook uitgestorven is.
Ik denk dat ik hooguit 25% van de werktijd iets nuttigs doe en de rest van de tijd voornamelijk een beetje zit te dromen. Regelmatig heb ik ook het gevoel dat ik deze baan eigenlijk helemaal niet kan en me een bedrieger voel. Gek genoeg krijg ik wel complimenten van hogerop dat ze me zo gegroeid vinden in de baan enz.
Vaak heb ik na een tijd lanterfanten zoiets van oei dit en dat moet nog worden gedaan en dan doe ik dat snel even of regel het snel even.
Overigens gaat mijn hele werkende en studerende leven al zo. Al op de basisschool zat ik alleen maar te dromen, maar goed ik was geen vervelend kind en mijn resultaten waren best oke (havo/vwo advies) dus niemand die zich er druk over maakte.
Maar ik begin mezelf eigenlijk wel knap beu te raken. Zit soms naar andere functies elders te kijken, alleen weet ik van mijzelf dat ik daar toch na 1 of 2 jaar weer tegen hetzelfde aan ga lopen. En qua combi werk/privé is mijn huidige baan wel erg lekker. En het salaris eigenlijk ook wel.. En er valt echt wel wat te maken van deze baan, maar ergens mis ik een stukje eigen initiatief ofzo.
Enige baan waar ik dit niet bij had was een baan waar om 11u iets bepaalds af moest en om 15u ook iets bepaalds af moest en pas daarna was er sprake van wat vrij in te vullen tijd.

Wie herkent dit en hoe ga jij hiermee om?

Ps aub niet quoten
Alle reacties Link kopieren
Nou, ik heb de knoop doorgehakt en ik ga beginnen met een nieuwe baan. Maar ergens beangstigd het me. Ik ben zo enorm gewend geraakt aan thuiswerken en 80% van de tijd geen reet uitvoeren (of in ieder geval niks werk-gerelateerds) omdat het toch niemand wat uitmaakt. Nu zal ik weer iedere dag naar kantoor moeten en waarschijnlijk hard aan de bak. Ik vraag me af of het niet toch beter is om me te vervelen en schuldig te voelen maar wel tijd voor mezelf te hebben en krijg bijna spijt van mijn keuze, maar ik weet dat het uiteindelijk toch niet eeuwig zo door had kunnen gaan.
Alle reacties Link kopieren
Goed bezig Vampierprinsesje. Eh... herkenbaar dilemma. :-D
Maar als je een leukere baan hebt, dan vermaakt je je wel weer beter. Ik werk liever wat harder in een leuk baan, zodat ik aan het einde van de dag denk, zo ik heb weer lekker gewerkt. Dan dat ik denk, ik mijn geld weer makkelijk verdiend en ik vond het nog vreselijk ook.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Alle reacties Link kopieren
Ja precies Diana, dat klopt ook helemaal. Maar er is toch ergens die luie kant die bezwaar maakt. Het belooft in ieder geval een veel bredere functie met meer verantwoordelijkheid bij een leuk bedrijf, en m'n salaris gaat erop vooruit. Dus zoveel spijt zal ik wel niet krijgen.
Alle reacties Link kopieren
Mijn luie kant heeft ook een hekel aan werken en doet het liefst zo min mogelijk. De goede kant is dat ik dingen snel wil/kan leren en graag de 12 stappen terugbreng tot 3 en een druk op de knop. En dan is mijn werk weer saaaaii. :facepalm: :rofl:
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Alle reacties Link kopieren
Heel herkenbaar :rofl:
Alle reacties Link kopieren
Haha, voor mij ook herkenbaar. Het is hard werken als je nieuw bent, zeker als je ook nog een proeftijd hebt en je je toch een beetje wilt bewijzen. Ik ben echter wel blij dat ik de overstap heb gemaakt. Over een tijdje ben ik weer ingeburgerd en heb ik hopelijk de komende jaren weer wat leuks te doen. Succes!
Alle reacties Link kopieren
Ik vind het best fijn om nieuw te zijn. Nieuwe dingen en mensen leren kennen, ongegeneerd suggesties doen, niet te druk maken om protocollen, de verwachtingen zijn vaak lekker laag. :biggrin:

Alleen de druk om je proeftijd door te komen of dat je contract verlengd wordt. :facepalm:
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Alle reacties Link kopieren
vampierprinsesje schreef:
01-03-2022 09:08
Nou, ik heb de knoop doorgehakt en ik ga beginnen met een nieuwe baan. Maar ergens beangstigd het me. Ik ben zo enorm gewend geraakt aan thuiswerken en 80% van de tijd geen reet uitvoeren (of in ieder geval niks werk-gerelateerds) omdat het toch niemand wat uitmaakt. Nu zal ik weer iedere dag naar kantoor moeten en waarschijnlijk hard aan de bak. Ik vraag me af of het niet toch beter is om me te vervelen en schuldig te voelen maar wel tijd voor mezelf te hebben en krijg bijna spijt van mijn keuze, maar ik weet dat het uiteindelijk toch niet eeuwig zo door had kunnen gaan.
Ben je al begonnen?
Alle reacties Link kopieren
Fluitketel schreef:
02-04-2022 08:48
Ben je al begonnen?
Ja, ik ben 1 april begonnen! Grappig genoeg niet bij de plek waar ik als eerste aangenomen werd, kreeg daarna nog een uitnodiging voor een sollicitatiegesprek van iets waar ik eerder op gereageerd had, en dat beviel me eigenlijk een stuk meer en toen ben ik het daar geworden! Ik ga nu beginnen in echt een totaal ander werkveld, andere branche maar wel met voldoende raakvlakken met mijn eigen vaardigheden en interesse. Tot nu toe bevalt het, ik hoor ook veel over hoe het wel een jaar kan duren voor je echt ingewerkt bent dus het zal in ieder geval niet meteen saai worden haha
Alle reacties Link kopieren
Dat klinkt veelbelovend!! :applause:
Hoe heb je die gevonden? Ik heb een beetje inspiratie nodig voor als ik tzt zelf ga solliciteren en naar een andere branche wil.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven