Werk & Studie alle pijlers

Imposters syndrome icm bore out

09-01-2022 09:29 160 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik werk nu een jaar of 3 in dezelfde functie. Ging in het begin enthousiast van start, maar naar verloop van tijd ben ik steeds meer werk ontwijkend gedrag gaan vertonen. Thuiswerken heeft dat niet beter gemaakt. Ik zit al sinds de eerste lockdown thuis en ben sindsdien hooguit 6 keer op kantoor geweest. Waar het ook uitgestorven is.
Ik denk dat ik hooguit 25% van de werktijd iets nuttigs doe en de rest van de tijd voornamelijk een beetje zit te dromen. Regelmatig heb ik ook het gevoel dat ik deze baan eigenlijk helemaal niet kan en me een bedrieger voel. Gek genoeg krijg ik wel complimenten van hogerop dat ze me zo gegroeid vinden in de baan enz.
Vaak heb ik na een tijd lanterfanten zoiets van oei dit en dat moet nog worden gedaan en dan doe ik dat snel even of regel het snel even.
Overigens gaat mijn hele werkende en studerende leven al zo. Al op de basisschool zat ik alleen maar te dromen, maar goed ik was geen vervelend kind en mijn resultaten waren best oke (havo/vwo advies) dus niemand die zich er druk over maakte.
Maar ik begin mezelf eigenlijk wel knap beu te raken. Zit soms naar andere functies elders te kijken, alleen weet ik van mijzelf dat ik daar toch na 1 of 2 jaar weer tegen hetzelfde aan ga lopen. En qua combi werk/privé is mijn huidige baan wel erg lekker. En het salaris eigenlijk ook wel.. En er valt echt wel wat te maken van deze baan, maar ergens mis ik een stukje eigen initiatief ofzo.
Enige baan waar ik dit niet bij had was een baan waar om 11u iets bepaalds af moest en om 15u ook iets bepaalds af moest en pas daarna was er sprake van wat vrij in te vullen tijd.

Wie herkent dit en hoe ga jij hiermee om?

Ps aub niet quoten
Alle reacties Link kopieren
Snoesje666 schreef:
11-01-2022 09:32
Ik zat jaren geleden ook in een bore-out. Eerder nooit van gehoord, maar ineens vielen stukjes op hun plaats.

Uitdaging zoeken, maar hoe en waar?

De volgende dag liep ik in mijn pauze naar een cursuscentrum, heb een afspraak gemaakt voor een niveaubepalingstoets en mocht instromen op de DELF B2 cursus Franse taal. Best leuk, ik was al twintig jaar van de Havo af.

Na een paar maanden besloot ik dat ik óók voor het Franse staatsexamen wilde gaan. Anderhalf jaar later zat ik dus mijn examens te maken op de Franse ambassade. Samen met een cursusgenoot. Beiden geslaagd, heerlijk.

Dit studeren zónder certificaatdruk van het werk was echt fijn. Er hóefde niets, maar je werd wel van alle kanten gestimuleerd.
Ik ben met een studie bij de OU begonnen, alleen als ik verveeld of vermoeid ben, lukt het echt niet. Terwijl ik het heel interessant vind.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb eerder gereageerd hier, maar ik zie toevalllig heel veel mensen met adhd/add die vastlopen in werk en uitdaging, vele lijken thuis/kantoor te werken, ik werk in de mondzorg en daar is de rek als assistent er ook uit heel eentonig en veel routine werk krijgt geen extra taken en wordt niet beloond.

Ik ga mij heel toevallig ook laten testen op adhd/add want ik loop ook vast ik merk nu al 4 maanden overstap naar een nieuwe tandartspraktijk dat de verveling toeslaat er word niets mee gedaan plus er heerst veel onvrede in het team dus jammer ik hoop over 1 jaar af te studeren op de hbo in een paramedische functie.
Alle reacties Link kopieren
Heel erg herkenbaar allemaal, en ook bij mij vermoedens van ADD al dan niet icm hoogbegaafdheid. Hier denk ik eigenlijk al aan sinds ik op de universiteit zat, maar heb het ook altijd een beetje weggewuifd (kop in het zand ofzo) totdat ik een kind kreeg met dezelfde kenmerken.

Hoewel het 'vanuit mezelf' komt merk ik toch ook veel verschil per bedrijf. Er zijn bedrijven waar ik echt heel snel doodongelukkig werd en ook bedrijven waar ik jaren plezierig heb gewerkt. Ik voel me thuis bij grote zakelijke multinationals en/of juist iets in de creatievere sector (design/mode) met veel prikkels en verschillende soorten mensen. Uitdaging zoek ik vooral buiten het werk, en ik heb veel in buitenland gewoond en gewerkt, wat al uitdaging op zich is met alle bijkomende zaken rondom verhuizing en integratie.

Thuiswerken bevalt me eigenlijk wel, ik doe wat ik moet doen voor m'n werk en voor de rest kan ik gewoon thuis rommelen hoef ik de dag niet dromend door te brengen. Eerder bleef ik tot eind vd dag op kantoor hangen omdat er misschien nog iets kwam, nu ga ik gewoon eten voorbereiden of strijken en als er nog iets tussendoor komt weer terug naar m'n bureau.

Eerder wilde ik heel graag voor mezelf begi nnen, maar gad geen idee waarmee. Inmiddels heb ik daar geen behoefte meer aan, teveel andere projecten rondom huis&familie, en we verhuizen vaak dus het zou echt online/mobiel moeten zijn.
Alle reacties Link kopieren
Lavendel2, wat denk je te bereiken met het testen?
Ik kleur zelf niet tussen de lijntjes en loop tegen dezelfde dingen aan als veel mensen in dit topic, helaas. Maar ik zie zelf het nut (nog) niet om te kijken of het zit heeft om te checken of het iets meer is dan niet standaard. Dit is meer omdat het mij niet duidelijk is of ik er iets aan ga hebben. Want over het algemeen loopt mijn leven echt wel prima, ik loop alleen met regelmaat vast in mijn werk (saaaai). Voor alle andere dingen die lastig zijn, heb ik wel een modus gevonden. Ik heb ook geen kinderen, dus het is ook niet dat het mij daar mee gaat helpen.

Nootboek, ik vind thuiswerken lastig, omdat ik thuis gewoon niet lekker productie kan draaien (zo werkt het bij mijn werk). Maar ik herken wel dat het bij het ene bedrijf beter gaat dan bij een ander. Ligt echt aan de variatie in prikkels die ik krijg.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Alle reacties Link kopieren
dianaf schreef:
17-01-2022 11:08
Lavendel2, wat denk je te bereiken met het testen?
Ik kleur zelf niet tussen de lijntjes en loop tegen dezelfde dingen aan als veel mensen in dit topic, helaas. Maar ik zie zelf het nut (nog) niet om te kijken of het zit heeft om te checken of het iets meer is dan niet standaard. Dit is meer omdat het mij niet duidelijk is of ik er iets aan ga hebben. Want over het algemeen loopt mijn leven echt wel prima, ik loop alleen met regelmaat vast in mijn werk (saaaai). Voor alle andere dingen die lastig zijn, heb ik wel een modus gevonden. Ik heb ook geen kinderen, dus het is ook niet dat het mij daar mee gaat helpen.

Nootboek, ik vind thuiswerken lastig, omdat ik thuis gewoon niet lekker productie kan draaien (zo werkt het bij mijn werk). Maar ik herken wel dat het bij het ene bedrijf beter gaat dan bij een ander. Ligt echt aan de variatie in prikkels die ik krijg.
Simpel omdat vele dingen mij constant tegen zitten en dan niet gesproken over die eeuwige moeheid en overprikkeling ga mij niet testen voor de lol, ze zullen daar ook kijken naar andere factoren bij deze centrale.zodat wat er ook uit komt ik de juiste hulp zal krijgen dat mijn studie, energie, werk wat zal vermakkelijken.

Dat jij het niet of niet nodig vind of geen last van hebt dat kan maar we zijn niet het zelfde ik heb er wel last van.
Alle reacties Link kopieren
Patatje15 schreef:
11-01-2022 09:07
Ik vind het heel interessant om iedereens verhaal te lezen, ik zou bijna denken daar kunnen we iets mee als we onze krachten verenigen en juiste onze sterke kanten benutten :-D
Dit denk ik ook altijd als ik gelijkgestemden tegenkom.
De synergie tussen deze mensen kan echt magisch zijn. Met collega's heb ik dat enkele keren gehad. Het voelde alsof we dagelijks wonderen verichtten, weliswaar op kleine schaal.

Hier trouwens hoogbegaafd/ADD en zelfstandig ondernemer, ik zit eigenlijk continu mis qua stressniveau, of er is te veel stress of te weinig stress en ik mis collega's. Maar in een organisatie werken lukt me ook niet tot op heden.
Alle reacties Link kopieren
Ik herken wel het een en ander van wat je schrijft, maar voor het eerst ervaar ik het bij mijn huidige werkgever niet perse als iets negatiefs. Ik deel mijn eigen tijd in en ben heel flexibel. Wat dus inhoudt dat ik doe wat ik moet doen voor mijn werk (overigens naar volle tevredenheid van mijn werkgever!) en daarna dingen voor mezelf ga doen. Door veel thuiswerken bv dan gaan sporten of huishouden.

En ja, soms voel ik me dan weleens schuldig, want sommige van mijn collega's met een vergelijkbare work load ervaren wel een enorme werkdruk. Maar blijkbaar werk ik dan toch anders waardoor ik dat niet heb. M

Mijn leven is nu druk genoeg met allerlei zaken thuis ook, waardoor ik het voor nu eigenlijk best prima vind. Maar op de langere termijn zal ik er ook een keer wat mee moeten ben ik bang...
Ik heb nog nooit een hele werkdag achter elkaar kunnen werken op een kantoorbaan. Maar waar ik als advocaat destijds al snel achterkwam was dat ondanks dat ik ook misschien maar iets van 25% van de tijd echt met nuttig werk bezig was ik wel bekend stond als iemand die snel en goed werk leverde. Dus het resultaat was prima.

Daarom vraag ik van mijn werknemers ook geen specifiek aantal uren meer, houden we geen vakantiedagen meer bij. Je wordt hier gewoon beoordeeld op resultaat. En als je dat voor elkaar kan krijgen met 5 minuten werken per week (beetje gechargeerd...), ook goed.
Alle reacties Link kopieren
Lavendel2 schreef:
17-01-2022 12:12
Simpel omdat vele dingen mij constant tegen zitten en dan niet gesproken over die eeuwige moeheid en overprikkeling ga mij niet testen voor de lol, ze zullen daar ook kijken naar andere factoren bij deze centrale.zodat wat er ook uit komt ik de juiste hulp zal krijgen dat mijn studie, energie, werk wat zal vermakkelijken.

Dat jij het niet of niet nodig vind of geen last van hebt dat kan maar we zijn niet het zelfde ik heb er wel last van.
Het was geen aanval of oordeel. Maar meer goh, misschien heb jij nog redenen waar ik nog niet aan gedacht heb en kan ik ze meenemen in mijn overweging. Omdat ik mij soms af vraag of het niet handig zou kunnen zijn om eens te graven, misschien maakt het dingen duidelijk waar ik tegenaan loop (of heb gelopen), ook al heb ik er nu geen last. Ik weet natuurlijk niet wat de toekomst brengt en misschien is het dan handig om het te weten? 🤷‍♀️
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Alle reacties Link kopieren
dianaf schreef:
17-01-2022 22:52
Het was geen aanval of oordeel. Maar meer goh, misschien heb jij nog redenen waar ik nog niet aan gedacht heb en kan ik ze meenemen in mijn overweging. Omdat ik mij soms af vraag of het niet handig zou kunnen zijn om eens te graven, misschien maakt het dingen duidelijk waar ik tegenaan loop (of heb gelopen), ook al heb ik er nu geen last. Ik weet natuurlijk niet wat de toekomst brengt en misschien is het dan handig om het te weten? 🤷‍♀️

Oh sorry als dat zo over kwam zo bedoelde ik dat niet dacht dat je wilde weten waarom daarom haha ik snap het nu als je het zo uitlegt.

Ja ik ga naar de adhd centrale dat is 1 dag hele dag onderzoeken dus ze zullen ook kijken naar andere factoren.

Ja wellicht zou kunnen, ik merk gewoon 3 dingen dat blijft overprikkeling snel gestresst en lang moeten bij komen en soms geen focus kan add adhd zijn maar kan ook rest veschijnselen zijn van cptss wat had of heb daarom. Dit stukje belemmert me in werk en studie .
Alle reacties Link kopieren
Lavendel2 schreef:
18-01-2022 06:25
Oh sorry als dat zo over kwam zo bedoelde ik dat niet dacht dat je wilde weten waarom daarom haha ik snap het nu als je het zo uitlegt.

Ja ik ga naar de adhd centrale dat is 1 dag hele dag onderzoeken dus ze zullen ook kijken naar andere factoren.

Ja wellicht zou kunnen, ik merk gewoon 3 dingen dat blijft overprikkeling snel gestresst en lang moeten bij komen en soms geen focus kan add adhd zijn maar kan ook rest veschijnselen zijn van cptss wat had of heb daarom. Dit stukje belemmert me in werk en studie .
Ah zo. Bedankt voor de toelichting. 😘
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Alle reacties Link kopieren
Lavendel2 schreef:
18-01-2022 06:25
Oh sorry als dat zo over kwam zo bedoelde ik dat niet dacht dat je wilde weten waarom daarom haha ik snap het nu als je het zo uitlegt.

Ja ik ga naar de adhd centrale dat is 1 dag hele dag onderzoeken dus ze zullen ook kijken naar andere factoren.

Ja wellicht zou kunnen, ik merk gewoon 3 dingen dat blijft overprikkeling snel gestresst en lang moeten bij komen en soms geen focus kan add adhd zijn maar kan ook rest veschijnselen zijn van cptss wat had of heb daarom. Dit stukje belemmert me in werk en studie .
Wil je delen waar je woont? Ben benieuwd of we naar dezelfde gaan.
"De mijne" is wel erg gefocust op medicatie vind ik. Had meer vanaf het begin een combi van gesprekken/therapie verwacht en daarnaast eventueel medicatie. Maar ze zetten meteen medicatie in om uit te proberen. Ga het over twee weken proberen, ben daar wel zenuwachtig voor (maar ik heb dan ook sowieso angstklachten, lol).
Ik zie wel ergens voor me in een droomscenario dat ik dan eindelijk voor het eerst in mijn leven productief word.
Alle reacties Link kopieren
Zanahoria schreef:
18-01-2022 20:36
Wil je delen waar je woont? Ben benieuwd of we naar dezelfde gaan.
"De mijne" is wel erg gefocust op medicatie vind ik. Had meer vanaf het begin een combi van gesprekken/therapie verwacht en daarnaast eventueel medicatie. Maar ze zetten meteen medicatie in om uit te proberen. Ga het over twee weken proberen, ben daar wel zenuwachtig voor (maar ik heb dan ook sowieso angstklachten, lol).
Ik zie wel ergens voor me in een droomscenario dat ik dan eindelijk voor het eerst in mijn leven productief word.
Midden NL woon ik. Ik ga naar Nieuwegein! Ik laat mij niet zo snel.medicatie aansmeren wil vooral weten wat ik.heb en mocht het add adhd zijn zonder medicatie de mogelijkheid weten.
Ik heb niet alles gelezen maar ik herken dit wel.
Ik begin altijd mega-enthousiast aan een nieuwe baan en na verloop van tijd word ik steeds ongelukkiger. Ik word kriegelig van een lege agenda, hoe voller hoe beter. Word pas productief als er flink tijdsdruk op zit en breng de klussen dan ook met een prima resultaat tot een eind, dus mijn omgeving vind het allemaal wel prima zo en mijn werkgevers zijn laaiend enthousiast. Hij moest eens weten dat ik vanochtend nog geen drol heb gedaan. Straks, zo rond 16.00 uur (om 18.00 uur moet ik mijn werk af hebben, eten klaar, kinderen gehaald enz) komt er één of andere hyperfocus en om 18.05 is alles perfect in orde en iedereen blij met mij. Behalve ikzelf, want ik voel me weer een lui varken wat de boel bezeikt en om 19.00 uur ben ik doodmoe, steekt er een gemene hoofdpijn op en dat zijn zo'n beetje mijn dagen, wanneer er geen druk is.
Ik kreeg in groep 8 VWO/Gymnasium advies maar ik ging naar het VMBO en ik vermoed dat het daar mis is gegaan. Mijn dochter loopt tegen herkenbare dingen aan en school is tegenwoordig scherper dan vroeger: zij is een paar maanden terug getest met een IQ van 131 en de opmerking dat dat echt de onderlaag van haar kunnen is want zij raakt bij tijdsdruk compleet in paniek, waardoor zij bij opdrachten zoals bv een zoveel mogelijk sommen in 2 minuten, al 30 sec kwijt is voordat ze überhaupt begint. Snap ik wel, mijn schuld. Want dat is ons leven hier: lanterfanten, hangen en dan op het allerlaatste moment moet iedereen als een gek gaan jagen om dingen nog op tijd af te krijgen of op tijd op een afspraak te zijn.
Pffff. Nou. Ik denk dat ik maar ga stoppen met typen, hoewel ik nog uren door kon gaan. Maar ik zie dat het het een ellenlang verhaal is geworden 😅. Mijn excuses, het was gewoon erg fijn te lezen dat er meer zijn die net zo stom doen als ik 🙈
Alle reacties Link kopieren
Zanahoria schreef:
18-01-2022 20:36
Wil je delen waar je woont? Ben benieuwd of we naar dezelfde gaan.
"De mijne" is wel erg gefocust op medicatie vind ik. Had meer vanaf het begin een combi van gesprekken/therapie verwacht en daarnaast eventueel medicatie. Maar ze zetten meteen medicatie in om uit te proberen. Ga het over twee weken proberen, ben daar wel zenuwachtig voor (maar ik heb dan ook sowieso angstklachten, lol).
Ik zie wel ergens voor me in een droomscenario dat ik dan eindelijk voor het eerst in mijn leven productief word.
Ik ben daar in ~2015 geweest en daar is toen de diagnose ADD gesteld. De uitkomst daar was ook direct een recept mee. Ik ben daar volgens mij nog 1 of 2x teruggekomen om te bespreken hoe de medicatie bevalt.
Ik neem die medicatie nog altijd, maar het is geen wondermiddel. De eerste periode lijkt het een fantastisch wondermiddel, maar dat effect verdwijnt (helaas).

Meerdere keren ben ik korte tijd gestopt met de medicatie om te zien of het nog wel van toegevoegde waarde is. Ik merk dat ik dankzij de medicatie wel beter presteer, maar ik ben geen productiviteitswonder geworden. Sterker nog, ik loop door met name het fulltime thuis werken, weer tegen stagnerende productiviteit aan. Ik geef toe aan al mijn impulsen, dat zorgt voor nog meer impulsen en dus nul focus op wat ik moet doen. Ik probeer nu met Pomodoro die focus op mijn werk terug te krijgen. Ook leg ik zoveel mogelijk vast in lijstjes zodat ik het los kan laten (lees: Getting Things Done).

Succes!
Alle reacties Link kopieren
Wat een feest van herkenning!

Ik werk op kantoor en voor mijn gevoel doe ik bijna de hele dag niets, maar iedereen is erg tevreden over me en zegt altijd dat ik zo hard werk. Ik krijg ook altijd complimenten over dat het werk zo snel en goed klaar is, terwijl ik altijd zo lang mogelijk over een taak probeer te doen.

Ik vind het erg moeilijk om tijdens werktijd iets voor mezelf te doen en ben me dus eigenlijk de hele dag aan het vervelen, tot het punt dat ik in mijn vrije tijd ook niets meer wil doen. Ik vind het erg lastig om hier een balas in te vinden: voor mijn gevoel niets doen op werk en me daar niet schuldig over voelen.
Alle reacties Link kopieren
Vooral dat ze toch heel tevreden zijn over je werk is best lastig. Waar is dan de motivatie?

Ik werk in een omgeving waar je productie draait, dus het kan altijd sneller. Want sneller is natuurlijk meer winst. Maar ik heb best veel commentaar gehad over dat het sneller kon, want zelf deden ze het ook in 2-3 uur minder. En dan dacht ik, hoe dan? Want zelfs bij klanten waarbij ik geen rare dingen had, kostte het mij gewoon die tijd. Maar aan de andere kant waren het voor hen klanten die ze al 20 jaar deden en ik pas voor de 2-3e keer. Er veranderde altijd wel iets mbt hoe te verantwoorden, dus ik kon het ook niet blind invullen.

Ondertussen ben ik er wel achter waardoor het kon. Die collega die het zogenaamd zoveel sneller kon, schreef gewoon niet alle uren. Waardoor zij iets in 3 uur deed en ik in 4 uur, en ik gezeik kreeg.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Alle reacties Link kopieren
Wel goed dat je gewoon die uren schrijft Dianaf! Gewerkt is gewerkt, of je dat nu wat sneller of langzamer doet.

Dit hele topic is wel de reden dat ik nooit NOOIT meer een baan ga doen waarbij ik uren moet schrijven. Dat ik mijn werk altijd in 2 uur ipv 8 uur per dag deed is voor mij nog semi-oké als iedereen tevreden is en dergelijke, maar toen ik echt mijn uren moest invullen liep ik helemaal vast, ik ging gebukt onder teveel schuldgevoel.
Alle reacties Link kopieren
Aan de ene kant ben ik er helemaal klaar mee, maar soms is het ook de motivatie om productief te blijven. Ze hebben het er ook wel eens over om over te stappen op een ander systeem. Dus dat je een taak krijgt en die moet af en is hij af, dan ben je vrij. Maar gezien mijn werk dan ben je 45 uur bezig ipv 32 uur omdat er altijd 100 dingen tussendoor komen. 😬

Banen zonder tijdschrijven heb ik ook gehad, maar die waren vaak erg saai.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Alle reacties Link kopieren
Ik zit weer eventjes helemaal vast zelf, zou een nieuw topic kunnen openen maar volgens mij zit er best wat herkenning in deze groep.

Ik zit nu in de laatste week van mijn baan waar ik nu bijna 4 jaar zit. Zoals hierboven, de fase van verveeldheid is al een tijdje geleden toegeslagen en ik ben ook niet meer tevreden met mijn werkgever, dus tot zover sta ik achter mijn keuze.

Waar het schuurt is dat ik helemaal geen zin heb in mijn nieuwe baan. Rationeel weet ik dat ik voorlopig weer even energie ga krijgen van iets nieuws, en dat het in mijn vakgebied echt een mooie kans is, maar het staat me zo tegen dat ik nu al weet dat ik na enkele maanden weer verveeld ga zijn, met een lege blik thuis naar mijn scherm ga zitten staren om ergens een uurtje te knallen om toch iets fatsoenlijks op papier te hebben staan.
Eigenlijk schreeuwt alles in me, dit wil ik niet meer. Ik voel me op dit moment ook wel helemaal uitgeput door weer weken in de improvisatiemodus door coronaperikelen, maar ik mis echt even het perspectief en het voelt mentaal echt even rot om door naar een nieuwe baan te gaan terwijl ik eigenlijk helemaal geen energie meer heb...
Alle reacties Link kopieren
Patatje15,
Waarom ga je dan niet eens kijken wat je WEL wilt? En als dat een hobby, studie, vrijwilligerswerk is? Je verdiepen in een onderwerp waar je niets vanaf weet?
Je weet waar het op uitdraait met je werk, dus je moet jezelf op andere manieren uitdagen. En dat kun je kiezen.

Zoek uit waar je niets van weet en wel wilt weten en ga dat lekker uitzoeken. Maak het voor jezelf inspirerend.

En ook: wees niet zo steng voor jezelf. Jij kan het werk gewoon in veel minder tijd net zo goed. Maak daar gebruik van door de tijd die je niet nodig hebt, op andere manieren voor jezelf nuttig in te zetten. En nuttig, mag in jouw geval ook zijn, een uur op de bank lekker denken aan alles en niets.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
Alle reacties Link kopieren
Goed punt Doreia, en daar ben ik op zekere hoogte ook mee bezig. We zijn op een steeds concreter niveau aan het kijken of er iets zit in onze emigratiedromen een realistisch plan zit, wat we daar zouden willen/kunnen doen en hoe we daarop zouden kunnen voorbereiden. Heel leuk om mee bezig te zijn en ik heb een enorme wishlist met cursussen etc., maar op dit moment ben ik in mijn vrije tijd gewoon op, ik kom niet verder dan bankhangen en om 9 uur naar bed.
Ik heb nog 3 weken vakantie tot mijn nieuwe baan begint, maar ik maak me vooral zorgen of ik dan weer opgeladen ben.

Het geeft me wel lucht dat dit in mijn hoofd gewoon een functie voor tijdelijk is en dat we ondertussen op andere plannen aan het broeden zijn, maar het hoofd is gewoon erg vol op het moment :)
Alle reacties Link kopieren
Jeetje hoe herkenbaar allemaal. Ik loop momenteel helemaal vast in mijn baan, jank om alles, slaap slecht, concentratie is 0, en tijdens online vergaderingen zit ik me helemaal kapot te ergeren omdat ik alles stom en vervelend vind en alles al 300 keer besproken is voor mijn gevoel. Op zich heb ik een hele leuke baan, leuke collega’s, ik word gewaardeerd, op spier klopt het allemaal. Maar ik heb het gevoel alleen nog maar met mijn werk bezig te zijn, beschikbaar te moeten zijn, terwijl ik het meeste werk in de helft van de tijd kan doen. En als ik niet achter mijn bureau zit doe ik maar huishoudelijke klussen. Dus ik stel dingen uit, maar kan me er steeds moeilijker toe zetten om nog iets te doen. En dan werkt privé ook door, ik maak wel plannen maar het lukt me gewoon niet om ze uit te voeren. En daardoor voel ik me dan weer schuldig en het voelt allemaal helemaal niet ok, alsof je je werkgever belazert en het leven echt nog alleen maar uit werken, huishouden, slapen bestaat. Dat thuiswerken helpt al helemaal niet mee, het is twee jaar lang elke dag groundhog day :cry:
Alle reacties Link kopieren
.
pipje wijzigde dit bericht op 05-02-2022 15:49
Reden: -
99.72% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Toch eigenlijk wel fijn om dit even te lezen. Ik heb vrijdag het zoveelste gesprek gehad bij mijn werkgever omdat mijn werk hersendodend (ik heb dit uiteraard anders verwoord) is, terwijl mij altijd is beloofd dat ik een functie zou krijgen waarin ik veel zou leren en me zou kunnen ontwikkelen. Heb aangegeven dat ik hier niets van terug zie, zij zetten mij dan vervolgens onder druk om meer uren te komen werken. Eigenlijk overweeg ik nu zelfs om me ziek te melden omdat ik af en toe gewoon echt niet meer weet waar ik mee bezig ben en ik merk dat ik ook in mijn privé tijd hier klachten van heb zoals oververmoeidheid en een gebrekkige motivatie om dingen te ondernemen. Ik ben bang dat het weer net zo'n ramp wordt als in mijn jeugd/schooltijd waarbij het uiteindelijk tot een flinke depressie geleid heeft.

Ik ben bezig met solliciteren, maar eigenlijk vind ik het te gek dat ik nu weg "moet" omdat zij zich niet aan de afspraken houden. Ook heb ik er niet alle vertrouwen in dat ik elders wel de uitdaging vindt die ik nodig heb, immers is mij op school ook 13 jaar lang uitdaging belooft welke ik nooit gekregen heb. Soms zakt de moed me gewoon in de schoenen; ik kan toch niet de rest van mijn leven elke 1-2 jaar een andere baan nemen?

Vanavond ga ik het hele topic eens even op mijn gemak doorlezen, misschien dat er nog fijne tips in staan.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven