Zwanger
alle pijlers
Verlaten door papa to be. Advies?
donderdag 30 januari 2020 om 17:29
Lieve meiden,
Augustus vorig jaar heb ik een leuke man leren kennen. In december kwam ik erachter dat ik zwanger ben. Dwars door de pil heen.
Dat was natuurlijk even schrikken! Meer schrikken omdat er nog totaal geen sprake was van een relatie, eerder van wij hebben het gezellig en leren elkaar beter kennen. Hoewel ongepland en misschien niet het beste moment (maar ach wanneer is iets het beste moment. Het leven is niet altijd even planbaar
) wist ik wel meteen dat dit kindje meer dan welkom is.
De daddy to be reageerde helaas heel erg naar. Ik heb hem meteen gebeld en gevraagd of we konden afspreken. Nadat ik hem vertelde zwanger te zijn is hij meteen naar huis gegaan. Op dat moment vond ik dit heel begrijpelijk. Ook hij had een moment nodig om dit te laten bezinken en na te denken.
Na een week belde hij mij dat hij nog niet wist hoe we dit gingen invullen maar hij er zeker voor zijn kindje en voor mij wilde zijn.
Het contact tussen ons werd daarna helaas steeds minder. En wanneer hij langs kwam gaf hij aan dit als een soort moeten te voelen. Ook ging het veelal over hoe hij zich voelde in de situatie. Dat hij gemengde gevoelens had en eigenlijk vond te moeten kiezen tussen twee kwaden. Enerzijds het verplicht vader moeten zijn, anderzijds moeten kiezen voor geen vader zijn met de wetenschap dat er wel een kindje van hem zou zijn.
Hierover kregen we een flinke discussie. Ik was er nogal klaar mee steeds te moeten horen hoe zwaar en moeilijk het wel niet voor hem was om geen keuze te hebben en maar vader te moeten zijn... Waarop hij zei; ik ben er ook klaar mee en heb hier geen zin in.
Dit is nu drie weken geleden. Heb ik dit totaal verkeerd aangepakt of heb ik het juiste gedaan?
Ik wil niets liever dan dat hij papa van zijn kindje is maar dan omdat hij het wil en niet omdat het dan maar moet. Al doet het me wel heel veel verdriet.
Heb wel aangegeven dat hij altijd terug mag komen als hij echt die rol wil.
Liefs, San
Augustus vorig jaar heb ik een leuke man leren kennen. In december kwam ik erachter dat ik zwanger ben. Dwars door de pil heen.
Dat was natuurlijk even schrikken! Meer schrikken omdat er nog totaal geen sprake was van een relatie, eerder van wij hebben het gezellig en leren elkaar beter kennen. Hoewel ongepland en misschien niet het beste moment (maar ach wanneer is iets het beste moment. Het leven is niet altijd even planbaar
) wist ik wel meteen dat dit kindje meer dan welkom is. De daddy to be reageerde helaas heel erg naar. Ik heb hem meteen gebeld en gevraagd of we konden afspreken. Nadat ik hem vertelde zwanger te zijn is hij meteen naar huis gegaan. Op dat moment vond ik dit heel begrijpelijk. Ook hij had een moment nodig om dit te laten bezinken en na te denken.
Na een week belde hij mij dat hij nog niet wist hoe we dit gingen invullen maar hij er zeker voor zijn kindje en voor mij wilde zijn.
Het contact tussen ons werd daarna helaas steeds minder. En wanneer hij langs kwam gaf hij aan dit als een soort moeten te voelen. Ook ging het veelal over hoe hij zich voelde in de situatie. Dat hij gemengde gevoelens had en eigenlijk vond te moeten kiezen tussen twee kwaden. Enerzijds het verplicht vader moeten zijn, anderzijds moeten kiezen voor geen vader zijn met de wetenschap dat er wel een kindje van hem zou zijn.
Hierover kregen we een flinke discussie. Ik was er nogal klaar mee steeds te moeten horen hoe zwaar en moeilijk het wel niet voor hem was om geen keuze te hebben en maar vader te moeten zijn... Waarop hij zei; ik ben er ook klaar mee en heb hier geen zin in.
Dit is nu drie weken geleden. Heb ik dit totaal verkeerd aangepakt of heb ik het juiste gedaan?
Ik wil niets liever dan dat hij papa van zijn kindje is maar dan omdat hij het wil en niet omdat het dan maar moet. Al doet het me wel heel veel verdriet.
Heb wel aangegeven dat hij altijd terug mag komen als hij echt die rol wil.
Liefs, San
vrijdag 31 januari 2020 om 00:31
Sanne_32 schreef: ↑30-01-2020 20:23Jullie hebben een punt. Ik kan inderdaad niet echt verlaten worden als je geen relatie hebt.
Wat betreft dat condoom. Eens. Niet geheel handig om alleen op de pil en zijn blauwe ogen te vertrouwen.
Ik ben niet van plan om hem om alimentatie te gaan vragen of te dwingen zijn kindje te erkennen. Heb een goede baan met een vast contract en een eigen huis.
Wel vind ik het idee intens sneu als ons kindje geen vader zou hebben.
Stiekem had ik misschien ook een beetje gehoopt op het perfecte gezinnetje. Al is dat natuurlijk vrij uniek in een situatie waarin je elkaar pas een paar maanden kent.
Eerste: daar maak jij ook een bewuste keuze in. Tweede: ah, dat verklaart de topictitel. Begrijpelijk sentiment maar inderdaad niet heel realistisch en niet iets waar je je keuze op zou moeten willen baseren.
vrijdag 31 januari 2020 om 00:44
vrijdag 31 januari 2020 om 01:28
Als hij zich zo gedwongen voelde dan zal dat stiekem wel niet zo stiekem geweest zijn. Hoe zou je het vinden als iemand een baby bij je voor de deur zet en zegt, hier, neem je verantwoording en doe wat leuks af en toe en oja je krijgt er een vriendje bij.Sanne_32 schreef: ↑30-01-2020 20:23Jullie hebben een punt. Ik kan inderdaad niet echt verlaten worden als je geen relatie hebt.
Wat betreft dat condoom. Eens. Niet geheel handig om alleen op de pil en zijn blauwe ogen te vertrouwen.
Ik ben niet van plan om hem om alimentatie te gaan vragen of te dwingen zijn kindje te erkennen. Heb een goede baan met een vast contract en een eigen huis.
Wel vind ik het idee intens sneu als ons kindje geen vader zou hebben.
Stiekem had ik misschien ook een beetje gehoopt op het perfecte gezinnetje. Al is dat natuurlijk vrij uniek in een situatie waarin je elkaar pas een paar maanden kent.
Kijk ik ben erg voor baas in eigen buik maar als je zwanger raakt en de optie is er voor jou niet om het weg te halen betrek hem er dan niet in. Hoe zou jij het vinden als je wist dat er bij een ander gezin een kind van jou rond zou lopen terwijl je dat niet wilde en de vader eigenlijk niet eens kende. Dan voel je je letterlijk en figuurlijk genaaid.
2 neuken 2 schuld. Maar je stelt hem nu voor een voldongen feit, hij heeft lijkt het totaal geen inspraak.
vrijdag 31 januari 2020 om 05:40
Jeetje wat een gemene reacties staan hier op dit topic. Ze heeft geen misdaad gepleegd of zo.
Maar, volg je hart zou ik zeggen. Je voelt zelf het beste aan wat goed is voor het kindje. En laat je niet (passief) forceren tot een abortus. Als je zoiets doet terwijl je het eigenlijk niet wil kun je daar veel last van krijgen.
Maar, volg je hart zou ik zeggen. Je voelt zelf het beste aan wat goed is voor het kindje. En laat je niet (passief) forceren tot een abortus. Als je zoiets doet terwijl je het eigenlijk niet wil kun je daar veel last van krijgen.
vrijdag 31 januari 2020 om 06:50
Nogmaals hij kan best een rol hebben in het leven van je kind zonder een rol in jouw leven. Ik zou dat scheiden. Ik vermoed ook dat een deel van het probleem zit in het feit dat jij je zwangerschap aangrijpt om een relatie met hem af te dwingen.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
vrijdag 31 januari 2020 om 07:18
Het is de biologische vader en niet alleen een ex acharrel. Kind heeft recht om zijn beide ouders te kennen ook wanneer de vader geen relatie heeft met de moeder. Het probleem zit mede in het feit dat to een gezin wil vormen en haar scharrel niet.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
vrijdag 31 januari 2020 om 07:27
+1viva-amber schreef: ↑30-01-2020 19:16Zoveel kan hij voor het kind op dit moment ook niet doen. Het is er nog niet eens. Ik heb het idee dan jij een compleet gezin wil en dat wil hij in ieder geval niet. Je kunt echter de zorg samen op heel veel manieren dragen ook buiten een traditionele relatie.
vrijdag 31 januari 2020 om 07:32
Je hebt hem niet betrokken in het proces en hem voor een voldongen feit gesteld. Een week is dan wel heel erg optimistisch om aan het idee te wennen. Daarentegen heb je nu wel duidelijkheid over hoe hij jullie in de toekomst ziet als koppel (niet).
Meer kun je nu niet doen behalve de deur op een kier houden. Misschien trekt hij bij, misschien ook niet. Richt je leven in als alleenstaande moeder en probeer te genieten van de zwangerschap.
Meer kun je nu niet doen behalve de deur op een kier houden. Misschien trekt hij bij, misschien ook niet. Richt je leven in als alleenstaande moeder en probeer te genieten van de zwangerschap.
vrijdag 31 januari 2020 om 07:39
Dus je krijgt een kind in je eentje.
Dat kan prima.
Voor het kind wel heel fijn dat je minimaal de gegevens van de vader hebt, en een foto, filmpje hoe hij beweegt.
Of dat ze elkaar regelmatig kunnen zien als kind opgroeit. Maar minimaal dat kind weet wie de andere ouder is.
Het gaat nu heel erg om wat de vader wil en wat de moeder wil. Het kind zit ermee.
Dat kan prima.
Voor het kind wel heel fijn dat je minimaal de gegevens van de vader hebt, en een foto, filmpje hoe hij beweegt.
Of dat ze elkaar regelmatig kunnen zien als kind opgroeit. Maar minimaal dat kind weet wie de andere ouder is.
Het gaat nu heel erg om wat de vader wil en wat de moeder wil. Het kind zit ermee.
vrijdag 31 januari 2020 om 07:42
Kun je, los wat voor rol de vader gaat spelen, het financieel, psychisch en emotioneel aan om voor een kindje te zorgen? Is je basis in orde; inkomsten, eigen woning etc. Is er een sociaal vangnet dat je kan helpen als je dat zou willen?
Laat in de herfst blaadjes in de tuin gewoon liggen of veeg ze op een hoop: goed voor insecten, vogels, eekhoorns en egels.
vrijdag 31 januari 2020 om 09:37
Heb wel nagedacht over een abortus in het begin. Maar meer omdat hij erover begon. Daarvoor was het nog niet door mijn hoofd gegaan. Ik kan het niet en wil het ook niet.
Qua vangnet heb ii lieve ouders en vrienden om me heen die allemaal heel graag willen helpen. Financieel kan ik alleen voor een baby zorg dragen. Goede baan plus vast contract. Heb een eigen huis en een auto voor de deur.
Ben me er van bewust dat alleen voor een kindje zorgen echt geen roze wolk zal zijn met unicorns etc. Dat ik een heel ander leven krijg. Maar het is me alles waard.
De deur staat voor hem altijd op een kier. Hij blijft de papa van dit kindje. Heb hem de afspraken bij de verloskundige doorgegeven. Denk dat ik voor nu niet meer kan doen. Ja het happy gezinnetje uit mn hoofd zetten. Dat was niet rieel en gaat ook niet gebeuren.
Qua vangnet heb ii lieve ouders en vrienden om me heen die allemaal heel graag willen helpen. Financieel kan ik alleen voor een baby zorg dragen. Goede baan plus vast contract. Heb een eigen huis en een auto voor de deur.
Ben me er van bewust dat alleen voor een kindje zorgen echt geen roze wolk zal zijn met unicorns etc. Dat ik een heel ander leven krijg. Maar het is me alles waard.
De deur staat voor hem altijd op een kier. Hij blijft de papa van dit kindje. Heb hem de afspraken bij de verloskundige doorgegeven. Denk dat ik voor nu niet meer kan doen. Ja het happy gezinnetje uit mn hoofd zetten. Dat was niet rieel en gaat ook niet gebeuren.
vrijdag 31 januari 2020 om 09:42
vrijdag 31 januari 2020 om 09:55
Gefeliciteerd met je zwangerschap en goed dat je kiest voor je kind - los van dat de vader wellicht niet betrokken zal zijn.
Mijn advies is om het contact nu maar een beetje aan hem over te laten. Wil hij betrokken zijn, dan zal hij daarvoor actie ondernemen en wil hij dat niet, dan niet.
Heel veel kinderen groeien op in eenoudergezinnen en weet je: ook dat heeft zijn voordelen. Hier ging het een stuk beter met de kinderen na de scheiding, om de simpele reden dat je dan je eigen hart kan volgen als moeder in plaats van dat je een soort van halfslachtig 'doe het op de manier van de ander terwijl dat niet goed voelt'.
Geniet van je zwangerschap en bereid je voor op het alleenstaande moederschap.
Mijn advies is om het contact nu maar een beetje aan hem over te laten. Wil hij betrokken zijn, dan zal hij daarvoor actie ondernemen en wil hij dat niet, dan niet.
Heel veel kinderen groeien op in eenoudergezinnen en weet je: ook dat heeft zijn voordelen. Hier ging het een stuk beter met de kinderen na de scheiding, om de simpele reden dat je dan je eigen hart kan volgen als moeder in plaats van dat je een soort van halfslachtig 'doe het op de manier van de ander terwijl dat niet goed voelt'.
Geniet van je zwangerschap en bereid je voor op het alleenstaande moederschap.
zaterdag 1 februari 2020 om 10:21
Beste Sanne,
Ik ben geen lieve meid, maar gewoon een vrouw. Zelfs een bewust kindvrije vrouw.
Om even 1 voor 1 wat zaken af te vinken:
1 je had en hebt geen relatie, want: "omdat er nog totaal geen sprake was van een relatie, eerder van wij hebben het gezellig en leren elkaar beter kennen.".
2. Zwanger worden dwars door de pil heen: dan ben je een statistisch wonder, meestal is dat nav gebruiksfouten. Dus: waar is het bij jou fout gegaan?
3 Je had nog geen relatie, maar: wist ik wel meteen dat dit kindje meer dan welkom is. Waarom dan? Waarom wil je een kind opzadelen met een dergelijke toekomst?
4 Er is geen sprake van een relatie, maar waarom vindt je dan dat er sprake is van een daddy to be? (De daddy to be reageerde helaas heel erg naar.)
5 Er is dus geen daddy to be. En DUS is het niet vreemd dat hij dit voelt als moeten, en hoe HIJ zich voelt in deze situatie. ( En wanneer hij langs kwam gaf hij aan dit als een soort moeten te voelen. Ook ging het veelal over hoe hij zich voelde in de situatie. Dat hij gemengde gevoelens had en eigenlijk vond te moeten kiezen tussen twee kwaden. Enerzijds het verplicht vader moeten zijn, anderzijds moeten kiezen voor geen vader zijn met de wetenschap dat er wel een kindje van hem zou zijn.)
6 ZO LOGISCH, deze reacytie van hem! (Hierover kregen we een flinke discussie. Ik was er nogal klaar mee steeds te moeten horen hoe zwaar en moeilijk het wel niet voor hem was om geen keuze te hebben en maar vader te moeten zijn... Waarop hij zei; ik ben er ook klaar mee en heb hier geen zin in.)
7 Dit is nu drie weken geleden. Heb ik dit totaal verkeerd aangepakt of heb ik het juiste gedaan? JAAAAAA DIT HEB JE TOTAL VERKEERD AANGEPAKT!
8 Heb wel aangegeven dat hij altijd terug mag komen als hij echt die rol wil.
BLIJF VOORAL DROMEN. Die komt niet terug, en ik geef hem bepaald geen ongelijk. Wie zit daar nou op te wachten, nageslacht te hebben met iemand met wie niet eens zoiets als een relatie bestaat????
Beste Sanne, Heb je ooit gehoord van een overtijd behandeling dan wel abortus? Lijkt mij echt het beste in jouw situatie!
Ik ben geen lieve meid, maar gewoon een vrouw. Zelfs een bewust kindvrije vrouw.
Om even 1 voor 1 wat zaken af te vinken:
1 je had en hebt geen relatie, want: "omdat er nog totaal geen sprake was van een relatie, eerder van wij hebben het gezellig en leren elkaar beter kennen.".
2. Zwanger worden dwars door de pil heen: dan ben je een statistisch wonder, meestal is dat nav gebruiksfouten. Dus: waar is het bij jou fout gegaan?
3 Je had nog geen relatie, maar: wist ik wel meteen dat dit kindje meer dan welkom is. Waarom dan? Waarom wil je een kind opzadelen met een dergelijke toekomst?
4 Er is geen sprake van een relatie, maar waarom vindt je dan dat er sprake is van een daddy to be? (De daddy to be reageerde helaas heel erg naar.)
5 Er is dus geen daddy to be. En DUS is het niet vreemd dat hij dit voelt als moeten, en hoe HIJ zich voelt in deze situatie. ( En wanneer hij langs kwam gaf hij aan dit als een soort moeten te voelen. Ook ging het veelal over hoe hij zich voelde in de situatie. Dat hij gemengde gevoelens had en eigenlijk vond te moeten kiezen tussen twee kwaden. Enerzijds het verplicht vader moeten zijn, anderzijds moeten kiezen voor geen vader zijn met de wetenschap dat er wel een kindje van hem zou zijn.)
6 ZO LOGISCH, deze reacytie van hem! (Hierover kregen we een flinke discussie. Ik was er nogal klaar mee steeds te moeten horen hoe zwaar en moeilijk het wel niet voor hem was om geen keuze te hebben en maar vader te moeten zijn... Waarop hij zei; ik ben er ook klaar mee en heb hier geen zin in.)
7 Dit is nu drie weken geleden. Heb ik dit totaal verkeerd aangepakt of heb ik het juiste gedaan? JAAAAAA DIT HEB JE TOTAL VERKEERD AANGEPAKT!
8 Heb wel aangegeven dat hij altijd terug mag komen als hij echt die rol wil.
BLIJF VOORAL DROMEN. Die komt niet terug, en ik geef hem bepaald geen ongelijk. Wie zit daar nou op te wachten, nageslacht te hebben met iemand met wie niet eens zoiets als een relatie bestaat????
Beste Sanne, Heb je ooit gehoord van een overtijd behandeling dan wel abortus? Lijkt mij echt het beste in jouw situatie!
zaterdag 1 februari 2020 om 10:26
Zo, jij hebt flinke issues zeg. Tijd voor een bezoekje aan de psycholoogRodeRoosOpWitteZijde schreef: ↑01-02-2020 10:21Beste Sanne,
Ik ben geen lieve meid, maar gewoon een vrouw. Zelfs een bewust kindvrije vrouw.
Om even 1 voor 1 wat zaken af te vinken:
1 je had en hebt geen relatie, want: "omdat er nog totaal geen sprake was van een relatie, eerder van wij hebben het gezellig en leren elkaar beter kennen.".
2. Zwanger worden dwars door de pil heen: dan ben je een statistisch wonder, meestal is dat nav gebruiksfouten. Dus: waar is het bij jou fout gegaan?
3 Je had nog geen relatie, maar: wist ik wel meteen dat dit kindje meer dan welkom is. Waarom dan? Waarom wil je een kind opzadelen met een dergelijke toekomst?
4 Er is geen sprake van een relatie, maar waarom vindt je dan dat er sprake is van een daddy to be? (De daddy to be reageerde helaas heel erg naar.)
5 Er is dus geen daddy to be. En DUS is het niet vreemd dat hij dit voelt als moeten, en hoe HIJ zich voelt in deze situatie. ( En wanneer hij langs kwam gaf hij aan dit als een soort moeten te voelen. Ook ging het veelal over hoe hij zich voelde in de situatie. Dat hij gemengde gevoelens had en eigenlijk vond te moeten kiezen tussen twee kwaden. Enerzijds het verplicht vader moeten zijn, anderzijds moeten kiezen voor geen vader zijn met de wetenschap dat er wel een kindje van hem zou zijn.)
6 ZO LOGISCH, deze reacytie van hem! (Hierover kregen we een flinke discussie. Ik was er nogal klaar mee steeds te moeten horen hoe zwaar en moeilijk het wel niet voor hem was om geen keuze te hebben en maar vader te moeten zijn... Waarop hij zei; ik ben er ook klaar mee en heb hier geen zin in.)
7 Dit is nu drie weken geleden. Heb ik dit totaal verkeerd aangepakt of heb ik het juiste gedaan? JAAAAAA DIT HEB JE TOTAL VERKEERD AANGEPAKT!
8 Heb wel aangegeven dat hij altijd terug mag komen als hij echt die rol wil.
BLIJF VOORAL DROMEN. Die komt niet terug, en ik geef hem bepaald geen ongelijk. Wie zit daar nou op te wachten, nageslacht te hebben met iemand met wie niet eens zoiets als een relatie bestaat????
Beste Sanne, Heb je ooit gehoord van een overtijd behandeling dan wel abortus? Lijkt mij echt het beste in jouw situatie!
TO, laat je niet gek maken door dit soort troll berichten.
zaterdag 1 februari 2020 om 10:37
Ik ben geen trol, maar beschik over een gezonde dosis realiteitszin. TO vroeg om advies, die heeft ze van mij gekregen. Warbij ik grootdeels haar eigen input uit de OP heb gebruikt
Aan TO om de krenten uit de pap mee te nemen!
zaterdag 1 februari 2020 om 10:47
Natuurlijk wordt hij wel vader. Een kind wordt verwerkt door seks waar twee mensen bewust aan mee doen met het risico van een zwangerschap. Het feit dat er geen vaste liefdesrelatie is maakt hem niet minder verantwoordelijk noch minder een aanstaand vader. Hij is de aanstaande vader. In welke omstandigheden het kind is verwerkt doet niet ter zake, zeker niet wanneer de man ten aanzien van bescherming geen verantwoordelijkheid heeft genomen. To dient alleen het idee los te laten dat er voor haar een vaste relatie in zit maar hij blijft de biologische vader van het kind. De verantwoordelijkheid rondom casual seks ligt niet alleen bij de vrouw. Dat TO het gevoel heeft dat zij aan hem gebonden is en dat zij het liever anders had gezien is op zich ook heel natuurlijk. Alleen kun je de ander niet dwingen om een traditionele relatie aan te gaan. Gelukkig bestaat er voor TO zoiets als zelfbeschikking. Het feit dat zij wel voor de baby kiest is nu eenmaal een risico dat hij heeft genomen door het hebben van onbeschermde seks. Je beslist nu eenmaal niet over het lichaam van een ander,
viva-amber wijzigde dit bericht op 01-02-2020 10:50
30.97% gewijzigd
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
zaterdag 1 februari 2020 om 10:48
Hoi to
Tien jaar geleden ben ik zwanger geraakt van een nog-niet-relatie. Ik was niet aan de pil, we gebruikten condooms. Omdat we nooit een gescheurd condoom hebben gehad, dacht ik totaal niet aan een zwangerschap. Ik kwam ik er pas na 6/8 weken achter.
Anyway. Ik heb besloten het kind te laten komen, alleen. Ik heb niets aan vader gevraagd. Dat vond ik niet gepast. Geen geld, geen relatie etc. Mijn situatie was alles behalve ideaal, maar ik zou er zelf voor knokken.
Vader heeft alle vrijheid gehad maar kwam wel altijd mee naar de verloskundige en was bij de bevalling. Daar zag ik de stoere macho latino voor het eerst huilen.
Vader is wegens omstandigheden terug gegaan naar land van herkomst. Is daar getrouwd en heeft twee kinderen erbij gekregen. Hij heeft een rekening voor dochter geopend en spaart voor haar studie. Ze (wij) hebben allen goed contact.
Nu weet ik niet hoe het anders was gelopen. Is hij een verantwoordelijke man? Heb ik hem voldoende vrijheid gegeven?
Waar ik wel heel stellig in was en ben: ik wilde niet op basis van drie maanden seks een gezinnetje. Asjeblieft niet. Dus laat dat idee los. Doe het zelf en geef de man ruimte. Jouw beslissing is ook voor hem niet niks.
Tien jaar geleden ben ik zwanger geraakt van een nog-niet-relatie. Ik was niet aan de pil, we gebruikten condooms. Omdat we nooit een gescheurd condoom hebben gehad, dacht ik totaal niet aan een zwangerschap. Ik kwam ik er pas na 6/8 weken achter.
Anyway. Ik heb besloten het kind te laten komen, alleen. Ik heb niets aan vader gevraagd. Dat vond ik niet gepast. Geen geld, geen relatie etc. Mijn situatie was alles behalve ideaal, maar ik zou er zelf voor knokken.
Vader heeft alle vrijheid gehad maar kwam wel altijd mee naar de verloskundige en was bij de bevalling. Daar zag ik de stoere macho latino voor het eerst huilen.
Vader is wegens omstandigheden terug gegaan naar land van herkomst. Is daar getrouwd en heeft twee kinderen erbij gekregen. Hij heeft een rekening voor dochter geopend en spaart voor haar studie. Ze (wij) hebben allen goed contact.
Nu weet ik niet hoe het anders was gelopen. Is hij een verantwoordelijke man? Heb ik hem voldoende vrijheid gegeven?
Waar ik wel heel stellig in was en ben: ik wilde niet op basis van drie maanden seks een gezinnetje. Asjeblieft niet. Dus laat dat idee los. Doe het zelf en geef de man ruimte. Jouw beslissing is ook voor hem niet niks.
zaterdag 1 februari 2020 om 10:54
Hij is de verwekker, maar geen vader. Want een vader maakt deel uit van het leven van een kind. En deze man, met wie TO zelf al zegt geen relatie te hebben, heeft duidelijk geen behoefte aan dergelijke bemoeienis.viva-amber schreef: ↑01-02-2020 10:47Natuurlijk wordt hij wel vader. Een kind wordt verwerkt door seks waar twee mensen bewust aan mee doen met het risico van een zwangerschap. Het feit dat er geen vaste liefdesrelatie is maakt hem niet minder verantwoordelijk noch minder een aanstaand vader. Hij is de aanstaande vader. In welke omstandigheden het kind is verwerkt doet niet ter zake, zeker niet wanneer de man ten aanzien van bescherming geen verantwoordelijkheid heeft genomen. To dient alleen het idee los te laten dat er voor haar een vaste relatie in zit maar hij blijft de biologische vader van het kind. De verantwoordelijkheid rondom casual seks ligt niet alleen bij de vrouw. Dat TO het gevoel heeft dat zij aan hem gebonden is en dat zij het liever anders had gezien is op zich ook heel natuurlijk. Alleen kun je de ander niet dwingen om een traditionele relatie aan te gaan. Gelukkig bestaat er voor TO zoiets als zelfbeschikking. Het feit dat zij wel voor de baby kiest is nu eenmaal een risico dat hij heeft genomen door het hebben van onbeschermde seks. Je beslist nu eenmaal niet over het lichaam van een ander,
Dat de man er verstandig aan had gedaan een rubbertje te gebruiken ja (en zij ook, SOA allert!) , maar dat maakt hem bepaald nog niet meer dan de verwekker. En inderdaad, zelfbeschikking van de TO, abortus is en blijft en optie.
zaterdag 1 februari 2020 om 11:02
Drie weken geleden, toen wist hij relatief nog maar heel kort dat de vrouw die hij net kende, met wie hij dacht voorzichtig iets op te bouwen, een kind van hem kreeg, iets wat hij waarschijnlijk voor de komende jaren nog niet voor zich zag.
Echt hoteldebotel waren jullie denk ik ook niet, anders voelt het met iemand die je in augustus hebt leren kennen niet in december nog als 'gezellig' en 'leren kennen'. Jullie waren echt heel langzaam aan het aftasten en door die zwangerschap is alles in een superstroomversnelling geraakt, voorbij de verliefde fase en het punt dat je wel echt weet dat je iets hebt samen, voorbij het punt dat de relatie vaster wordt, voorbij samenwonen. Er zijn vast relaties die dat overleven, maar ik kan me voorstellen dat een heleboel dat niet doen.
Ik denk wel dat het onrealistisch was om te verwachten dat hij het in een krappe maand tijd al aanvaard en verwerkt had. Tegelijkertijd is het ook niet realistisch om van jou te verwachten dat je de hele tijd perfect reageert, want voor jou staat ook alles op zijn kop. Hoe het was gegaan als je het anders had aangepakt zul je toch nooit weten, dus het heeft weinig nut om jezelf daar nog verwijten over te maken. Je hebt gezegd dat de deur op een kier staat, meer kan je voor nu niet doen.
Ik zou mezelf gaan voorbereiden op het alleenstaand ouderschap en me richten op de zwangerschap en de baby die eraan komt en niet meer op hem.
Echt hoteldebotel waren jullie denk ik ook niet, anders voelt het met iemand die je in augustus hebt leren kennen niet in december nog als 'gezellig' en 'leren kennen'. Jullie waren echt heel langzaam aan het aftasten en door die zwangerschap is alles in een superstroomversnelling geraakt, voorbij de verliefde fase en het punt dat je wel echt weet dat je iets hebt samen, voorbij het punt dat de relatie vaster wordt, voorbij samenwonen. Er zijn vast relaties die dat overleven, maar ik kan me voorstellen dat een heleboel dat niet doen.
Ik denk wel dat het onrealistisch was om te verwachten dat hij het in een krappe maand tijd al aanvaard en verwerkt had. Tegelijkertijd is het ook niet realistisch om van jou te verwachten dat je de hele tijd perfect reageert, want voor jou staat ook alles op zijn kop. Hoe het was gegaan als je het anders had aangepakt zul je toch nooit weten, dus het heeft weinig nut om jezelf daar nog verwijten over te maken. Je hebt gezegd dat de deur op een kier staat, meer kan je voor nu niet doen.
Ik zou mezelf gaan voorbereiden op het alleenstaand ouderschap en me richten op de zwangerschap en de baby die eraan komt en niet meer op hem.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
zaterdag 1 februari 2020 om 11:04
Ja id....
zaterdag 1 februari 2020 om 11:06
RodeRoosOpWitteZijde schreef: ↑01-02-2020 10:21Beste Sanne,
Ik ben geen lieve meid, maar gewoon een vrouw. Zelfs een bewust kindvrije vrouw.
Om even 1 voor 1 wat zaken af te vinken:
1 je had en hebt geen relatie, want: "omdat er nog totaal geen sprake was van een relatie, eerder van wij hebben het gezellig en leren elkaar beter kennen.".
2. Zwanger worden dwars door de pil heen: dan ben je een statistisch wonder, meestal is dat nav gebruiksfouten. Dus: waar is het bij jou fout gegaan?
3 Je had nog geen relatie, maar: wist ik wel meteen dat dit kindje meer dan welkom is. Waarom dan? Waarom wil je een kind opzadelen met een dergelijke toekomst?
4 Er is geen sprake van een relatie, maar waarom vindt je dan dat er sprake is van een daddy to be? (De daddy to be reageerde helaas heel erg naar.)
5 Er is dus geen daddy to be. En DUS is het niet vreemd dat hij dit voelt als moeten, en hoe HIJ zich voelt in deze situatie. ( En wanneer hij langs kwam gaf hij aan dit als een soort moeten te voelen. Ook ging het veelal over hoe hij zich voelde in de situatie. Dat hij gemengde gevoelens had en eigenlijk vond te moeten kiezen tussen twee kwaden. Enerzijds het verplicht vader moeten zijn, anderzijds moeten kiezen voor geen vader zijn met de wetenschap dat er wel een kindje van hem zou zijn.)
6 ZO LOGISCH, deze reacytie van hem! (Hierover kregen we een flinke discussie. Ik was er nogal klaar mee steeds te moeten horen hoe zwaar en moeilijk het wel niet voor hem was om geen keuze te hebben en maar vader te moeten zijn... Waarop hij zei; ik ben er ook klaar mee en heb hier geen zin in.)
7 Dit is nu drie weken geleden. Heb ik dit totaal verkeerd aangepakt of heb ik het juiste gedaan? JAAAAAA DIT HEB JE TOTAL VERKEERD AANGEPAKT!
8 Heb wel aangegeven dat hij altijd terug mag komen als hij echt die rol wil.
BLIJF VOORAL DROMEN. Die komt niet terug, en ik geef hem bepaald geen ongelijk. Wie zit daar nou op te wachten, nageslacht te hebben met iemand met wie niet eens zoiets als een relatie bestaat????
Beste Sanne, Heb je ooit gehoord van een overtijd behandeling dan wel abortus? Lijkt mij echt het beste in jouw situatie!
Doe even normaal zeg.
zaterdag 1 februari 2020 om 11:10
Koekoek. Laat jezelf nakijken.RodeRoosOpWitteZijde schreef: ↑01-02-2020 10:54Hij is de verwekker, maar geen vader. Want een vader maakt deel uit van het leven van een kind. En deze man, met wie TO zelf al zegt geen relatie te hebben, heeft duidelijk geen behoefte aan dergelijke bemoeienis.
Dat de man er verstandig aan had gedaan een rubbertje te gebruiken ja (en zij ook, SOA allert!) , maar dat maakt hem bepaald nog niet meer dan de verwekker. En inderdaad, zelfbeschikking van de TO, abortus is en blijft en optie.
