Twijfelen over gastric bypass: wie ook?

Toen ik mijn vriend vertelde dat ik met het idee liep om het traject voor een GBP in te gaan stond hij er het zelfde in als veel mensen die hier reageren, vond het eigenlijk een beetje onzin, waarom zou je jezelf dit aandoen, je kan toch ook gewoon minder eten? (sporten deed ik altijd al)

Ik ben toch het traject gestart en dit bestond onder andere uit een aantal informatie bijeenkomsten waar partners/familie ook mee naar toe konden.
Daar werd door medici uitgelegd hoe verstoord een lichaam met obesitas eigenlijk is (oa door hormonen) en dat je lijf je altijd zal blijven tegenwerken bij afval pogingen (vandaar het hele lage percentage van mensen die op gewicht kunnen blijven zonder GBP)
In de loop der jaren zijn 'ze' erachter gekomen dat een maagband bijvoorbeeld, wat destijds de oplossing was niet werkt, omdat je lijf echt die 'reset' nodig heeft om oa het hongerhormoon buitenspel te zetten.
Dat simpelweg minder eten niets meer uithaald (op lange termijn)
De chirurg die bij ons uitleg gaf vertelde dat het niet ondenkbaar was dat in de nabije toekomst er een medicijn ontwikkeld word die dit zelfde kan doen en een operatie niet meer noodzakelijk is.

Pas na die bijeenkomsten draaide mijn vriend bij en snapte waarom ik de keus had gemaakt en dat ik dit echt nodig had.
Meteen bij de start van het traject werd ik begeleid door een diëtist, 7 maanden lang, elke 2 weken.
Ik hield eetdagboeken bij, schreef alles op wat ik at, en nam het heel serieus.
(ik had nog geen groen licht en dat hing oa hier vanaf)
De nieuwe manier van eten werd aangeleerd, 6 eetmomenten per dag, eten en drinken scheiden, voeding ipv vulling (dus geen rijstwafels enzo)

Dit ging allemaal best heel goed, ik hield me netjes aan de voorschriften en in de eerste 6 of 7 weken viel ik zo rond de 5 kilo af.
Toen stagneerde het en in de rest van de 7 maanden kropen die 5 kilo er gestaag weer bij (terwijl er niets veranderde in mijn eet- en beweegpatroon) dus ik was aan het einde van de 7 maanden, voor de screening, weer even zwaar als bij de start van het traject.

Voor mij een bevestiging dat dit voor mij de enige oplossing was om ooit een gezond gewicht te bereiken.
Na de operatie is alles zo voorspoedig verlopen dat ik het nog steeds amper kan geloven, geen pijn gehad, eten ging meteen goed en ik heb nog nooit een dumping gehad.
Maar ik merk het wel in mijn darmen als ik iets vets gegeten heb, opgeblazen gevoel en opgezette buik.
Ik voel me gewoon veel fijner als ik gezond eet.

In mijn natraject groep heeft ongeveer 30% een gezond bmi behaald (waaronder ikzelf) maar het grootste deel zit nog rond de 30 (daar mikken ze ook op met de operatie)
Vreemd genoeg zijn de mensen die het 'beste' kunnen eten ook degene die een gezond bmi hebben gehaald.
Er zijn er een paar bij die nog steeds maar een halve appel per keer op kunnen en toch al maanden stil staan en op overgewicht blijven hangen.
Maar vanuit het ziekenhuis zeggen ze dat ze ook niet weten hoe dit kan en waar dit verschil in zit.
Verschillende mensen reageren op verschillende manieren op de operatie.

Trouwens, ik lees hier van een aantal dat ze mensen in de omgeving kennen die weer dik worden/zijn geworden een aantal jaren na de operatie. Maar in 'mijn' ziekenhuis gaven ze aan dat het maar heel zelden gebeurd dat iemand weer net zo zwaar word als voor de operatie en dat hier meestal ook wel een oorzaak voor aan te wijzen is (bijvoorbeeld structureel blijven drinken bij het eten en hierdoor een 'tweede' maag creëren)
Ik heb in mijn omgeving zo'n 10 mensen die ook geopereerd zijn, sommige al 7 jaar geleden en er is geen enkele weer heel erg zwaar geworden maar wel 2 die op het randje van ondergewicht zitten.

Solomio schreef: ↑

28-03-2018 07:48

Ik drink ook wel eens chocolademelk. Zonder suiker, met weinig calorieën, maar blijkbaar mag ik dat niet meer lekker vinden?

Ik heb na de operatie wel eens volvette chocolademelk gedronken vol suiker en met slagroom!

Eyeopener voor mij in mijn natraject:
We hadden een bijeenkomst met de diëtiste en psycholoog en het gesprek ging over 'zondigen'
Dus af en toe eens iets lekkers nemen.
Iemand uit de groep vertelde dat ze op zaterdag altijd naar de bakker ging om een lekkere gevulde koek voor haar en haar man te halen voor bij de koffie. Gewoon die ene keer per week.
Maar na de operatie deed ze dat nog steeds, haar man wilde natuurlijk nog wel graag zijn gevulde koek, maar koos ze voor zichzelf een eierkoek. Want die is iets minder 'slecht' dan een gevulde koek (als in minder calorieën)
Dus de psycholoog en diëtiste vragen aan deze persoon of ze de eierkoek net zo lekker vindt als de gevulde koek en er net zo van kan genieten.

Nou nee, moest zij eerlijk toegeven. Het allerliefste zou ik ook een gevulde koek nemen.
Nou zegt de diëtiste: neem de volgende keer alsjeblieft gewoon die gevulde koek , en geniet ervan!
Als je ervoor kiest om één keer per week te 'zondigen' (waar niets mis mee is) neem dan ook iets wat je het allerlekkerste vind.
Haal er voldoening uit ipv schuldgevoel, je hebt het niet 'verpest' met één gevulde koek.
Als je voor de rest van je leven naar de gevulde koek blijft hunkeren ga je een keer overstag en eet je er meteen 3.
Dan word het een obsessie.
Geniet van de dingen die je lekker vind, maar met mate.

Sindsdien 'mag' ik van mezelf in het weekend ook wel eens iets lekkers nemen en dit zorgt er wel voor dat ik het op andere momenten los kan laten. Zou ik nu op woensdag bijvoorbeeld superveel zin hebben in een schaaltje chips, dan neem ik dat niet maar hou mijzelf voor dat ik op zaterdag eventueel wat chips mag nemen, mocht ik daar nog steeds zin in hebben.
Dan kan ik op dat moment de zin in chips los laten en vaak op zaterdag hoef ik helemaal geen chips meer.

Sowieso mag je na een GBP niet meer op dieet. Die kleine beetjes die je kunt eten moeten vol gezonde voedingsstoffen zitten, vooral eiwitten.
Chocolademelk is dus juist hartstikke goed, want boordevol eiwitten.

Volvet en vol suiker kan ik niet hebben, omdat ik nogal snel dump. Maar gelukkig is er ook mager en met minder suiker.

Nou om heel eerlijk te zijn neem ik op zo'n moment geen chocolade melk omdat er misschien ook iets van eiwitten inzitten, dan zou ik wel iets van kwark nemen.
Het gaat mij erom dat het helemaal niet erg is als je heel af en toe iets neemt wat niet supergezond is maar wat je gewoonweg lekker vindt.

rosepudding schreef: ↑

28-03-2018 09:16

Nou om heel eerlijk te zijn neem ik op zo'n moment geen chocolade melk omdat er misschien ook iets van eiwitten inzitten, dan zou ik wel iets van kwark nemen.
Het gaat mij erom dat het helemaal niet erg is als je heel af en toe iets neemt wat niet supergezond is maar wat je gewoonweg lekker vindt.

Ik neem het omdat ik het lekker vind EN omdat het eiwitten bevat.
Wat ik bedoel is vooral dat het er voor een buitenstaander mss uitziet alsof ik chocolademelk drink omdat ik die chocoladekick niet kan missen, maar dat het dan nog steeds best een weloverwogen keuze kan zijn.

Solomio schreef: ↑

27-03-2018 20:51

Dan ga je er dus vanuit dat dat genoeg-gevoel ergens onderweg verdwenen is en weer aangeleerd kan worden.
Hellaas ligt het veel ingewikkelder: sommige mensen hebben het gewoon niet, bij sommige mensen staat het chronisch verkeerd afgesteld.
Obesitas is echt veel complexer dan hier vaak gezegd wordt.

Hoe kan het dan dat het pas iets is van de laatste vijftig jaar? Stond iedereen dan honderd jaar geleden wel goed 'afgesteld'? En hoe komt het dat nu ineens 50% niet meer goed staat afgesteld?

Lil0u schreef: ↑

28-03-2018 09:54

Hoe kan het dan dat het pas iets is van de laatste vijftig jaar? Stond iedereen dan honderd jaar geleden wel goed 'afgesteld'? En hoe komt het dat nu ineens 50% niet meer goed staat afgesteld?

Die discussie komt ook steeds terug.
De laatste 50 jaar is de overvloed aan eten enorm toegenomen. Mensen met een slecht verzadigingsgevoel konden 50 jaar geleden simpelweg niet zo veel eten, omdat a) dat eten er veel minder was en b) mensen daar veel minder geld voor hadden.

Overigens is het evolutionair gezien een voordeel als je verzadigingsgevoel slecht stond afgesteld, zodat je in goede tijden extra kon eten om reserves op te bouwen voor slechte tijden.
Er wordt nu net gedaan alsof dikkerds allemaal vooral een gebrek aan gezond verstand en discipline hebben, maar in de oertijd overleefden alleen die mensen die makkelijk vet opsloegen.
Als je je dat realiseert is het niet zo gek dat in deze tijd veel mensen te zwaar zijn: ze zijn gewoon zo afgesteld. 'Helaas' komen er geen slechte tijden, dus dat vet wordt niet meer verbrand.

Ik beken dat ik eerst ook dacht dat een gbp kiezen was voor de makkelijke weg, maar nu ik dit zo lees dan moet ik toegeven dat ik het mis had. Wat moet je er veel voor doen en laten, lijkt me heel moeilijk. Hoewel er een ingrijpende operatie voor nodig is, denk ik wel dat het een grote gezondheidswinst oplevert.

Nog een vraagje: moet je niet enorm wennen aan je ‘nieuwe’ lichaam?

Het hongerhormoon ghreline wat normaal gesproken stijgt vlak voor je iets moet eten (en dus een rommelende maag/hongergevoel geeft) en weer daalt als je iets eet geeft op die manier aan je hersenen een verzadiging door.
Bij mensen met obesitas is dit verstoord waardoor de ghreline niet daalt tijdens het eten maar stijgt en dus blijft triggeren tot eten.
Dit hormoon word uitgeschakeld dmv de operatie.

noa schreef: ↑

28-03-2018 10:14

Ik beken dat ik eerst ook dacht dat een gbp kiezen was voor de makkelijke weg, maar nu ik dit zo lees dan moet ik toegeven dat ik het mis had. Wat moet je er veel voor doen en laten, lijkt me heel moeilijk. Hoewel er een ingrijpende operatie voor nodig is, denk ik wel dat het een grote gezondheidswinst oplevert.

Nog een vraagje: moet je niet enorm wennen aan je ‘nieuwe’ lichaam?

Oh maar ik vind het zelf ook de makkelijke weg, maar wat is daar toch mis mee?
Het is toch menseigen om de weg van de minste weerstand te kiezen, waarom zou je de moeilijke weg nemen als er een makkelijke beschikbaar is?
Ik snap dus dat mensen het de makkelijke weg vinden, want zo ervaar ik het zelf ook.
Wat ik niet snap is wat het probleem is met de makkelijke weg, je kiest toch heel vaak in je leven voor de makkelijkste weg?

Wat dat wennen betreft, ik ben er nog niet aan gewend, en ik weet niet of dat ooit echt went.
Ik kan nog steeds niet inschatten hoe ik er nu daadwerkelijk uitzie ten opzichte van anderen.
Als ik in de sportschool in een groepsles voor de spiegel sta en mezelf vergelijk met de mensen om mij heen dan vind ik het nog altijd heel gek om te zien dat ik nu vergelijkbaar ben met de rest en niet meer de dikste.

rosepudding schreef: ↑

28-03-2018 10:25

Oh maar ik vind het zelf ook de makkelijke weg, maar wat is daar toch mis mee?
Het is toch menseigen om de weg van de minste weerstand te kiezen, waarom zou je de moeilijke weg nemen als er een makkelijke beschikbaar is?
Ik snap dus dat mensen het de makkelijke weg vinden, want zo ervaar ik het zelf ook.
Wat ik niet snap is wat het probleem is met de makkelijke weg, je kiest toch heel vaak in je leven voor de makkelijkste weg?

Wat dat wennen betreft, ik ben er nog niet aan gewend, en ik weet niet of dat ooit echt went.
Ik kan nog steeds niet inschatten hoe ik er nu daadwerkelijk uitzie ten opzichte van anderen.
Als ik in de sportschool in een groepsles voor de spiegel sta en mezelf vergelijk met de mensen om mij heen dan vind ik het nog altijd heel gek om te zien dat ik nu vergelijkbaar ben met de rest en niet meer de dikste.

Meen je dat nou? Voor de rest van je leven continu moeten opletten, geen drinken meer bij het eten etc. Ik vind dat niet makkelijk.

Voor mij is het de makkelijkste weg. Ik moest toch al de hele dag op mijn (niet) eten letten, dat is nu alleen maar minder geworden, omdat ik nu gewoon mag eten als ik honger heb en voor de GBP moest ik de hele dag mijn honger proberen te negeren.

Maar als jij naar je werk rijdt neem je ook (letterlijk) de makkelijkste weg. En niemand die jou dan minacht omdat je niet de moeilijke weg via Groningen en Maastricht hebt genomen.
De makkelijkste weg is vaak ook gewoon de beste weg, niks mis mee.

Ik ben niet mijn hele leven te zwaar geweest en ik was in mijn hoofd nog helemaal niet gewend aan mijn dikke lijf. Mijn dunnere lijf past veel beter bij het beeld dat ik van mezelf had, dus ik hoef nergens aan te wennen.

Voor puur het afvallen, dus het gewicht verliezen is het wel een makkelijk hulpmiddel.
Als ik niet geopereerd was en nog steeds 130 woog en met de jaren waarschijnlijk steeds zwaarder zou worden zou ik toch ook continu op moeten letten?
Waarschijnlijk op den duur nog veel meer omdat er dan diabetes en hoge bloeddruk ed bij kwam kijken.
Ik had een dagelijkse strijd met eten en dat zou levenslang zijn zonder de operatie.

Sinds de operatie weet ik wat ik op een dag moet nemen, de routine is er in gesleten en ik hoef niet meer na te denken wat ik op welk moment ga eten.
Dit staat min of meer vast, dus minder kans op verleiding en veel minder obsessief met eten bezig. Dus ook in die zin heeft het mijn leven wel makkelijker gemaakt ja.

Ik vind het zeker niet de makkelijkste weg. Ik vond "normaal" afvallen vele malen makkelijker.
De enige reden dat ik voor een GBP heb gekozen is omdat ik steeds weer aankwam en dat vond ik dus wel erg moeilijk.
Misschien omdat ik nog maar 5 weken geleden geopereerd ben maar ik vind alles erom heen heftig.
Die kauwtabletten 3 keer per dag vind ik ronduit vies en storend.

Maar het is een ieder vrij om erover te denken hoe je wil, het ligt er ook maar net aan hoe je het ervaart. Als je het kan voelen als makkelijk, heerlijk toch.

Ik heb heel veel last van dumping op koolhydraten. Dat is lastig want zelfs bij recepten die bekend staan als koolhydraatarm dump ik helaas.
Dus eet ik nu extreem koolhydraatarm maar eigenlijk mag je niet meer diëten na een GBP, ik mis nu dus ook voedingstoffen.
Ik hoop en verwacht wel dat dit in verloop der tijd minder gaat worden. Ik blijf het zo af en toe ook proberen.

Ik ben ook best bang voor haaruitval, problemen met mijn gebit en brekende nagels. Natuurlijk weet ik dat dit niet zo hoeft te zijn en dat bv de haren na verloop van tijd weer bijtrekt maar ik ben me er wel bewust van dat dit kan gebeuren.

Ow TO misschien ook een leuk weetje maar veel mensen ervaren smaakverschillen na de operatie. Dus iets wat ze voorheen heerlijk vonden smaakt nu niet meer en andersom.
Ikzelf heb dat niet alles smaakt zoals ik mij herinner maar in de groep hoor ik het wel veel.

Daarnaast merken veel mensen dat ze gewoon kraanwater niet goed wegkrijgen. Water met een beetje suikervrije siroop erin of een citroentje erin gaat meestal wel goed. En bronwater vaak ook.

Ieb, bedoel je met kauwtabletten je vitamines?
Ik heb in overleg met de diëtiste gezocht naar welk vitamine-preparaat mij het beste beviel. Er zijn veel mogelijkheden.

Na 5 weken vond ik het ook nog niet zo makkelijk hoor. Ik dumpte ook snel.
Inmiddels dump ik niet meer zo snel, maar het blijft opletten met calorierijke voeding.

Nee ik bedoel die calcium tabletten. Moet jij dat niet? 3 keer per dag levenslang?
Voor de vitamines slik ik 1 maal daags FFM en dat gaat gelukkig wel prima.

Fijn dat het dumpen bij jou minder is geworden dat hoop ik ook echt bij mij. Durf ook vrijwel niks te eten buitenshuis want ik moet echt een half uur liggen op de bank/bed bij een dumping.

Ik hoef geen extra calcium nee.
Ik slik wel calcium-magnesium voor mijn spieren, maar dat doe ik op eigen houtje en dat zijn geen kauwtabletten.

Vitamines gebruik ik goedkope bruistabletten van Kruidvat.
Zat alleen iets te weinig koper in volgens de diëtiste, dus dat slik ik er los bij.

Ow wat bijzonder hoe dat per ziekenhuis verschilt he.
Ik hoor van veel mensen die klachten hebben van de FFM maar ik tot nu toe niet (meer).

Hier ook geen extra calciumtabletten. Alleen een vitaminepreparaat en maagbeschermers.
Vlak na de operatie kon ik gewoon kraanwater ook niet verdragen.. Inmiddels gaat dat prima (2ltr op eem dag) en ik dump ook zelden meer (laatste keer op een festival, op wat hangop, ik voelde me daar nog ellendiger dan thuis)

Solomio schreef: ↑

28-03-2018 07:48

Ik drink ook wel eens chocolademelk. Zonder suiker, met weinig calorieën, maar blijkbaar mag ik dat niet meer lekker vinden?

Je kan ook dingen uit de context halen hè? Jeetje..... ik heb zelf in dit topic over mayo geschreven dat 'bespreken wat de favoriete mayo is' (een voorbeeld dat iemand gaf) wat mij betreft niks zegt over de houding van mensen met GBP. En waar jij nu op reageert was een reactie van mij op iemand die het had over de mensen die na een GBP toch weer veel aankomen, die steeds eten om een kick te krijgen en hun gewoontes daarin weinig veranderen. Dus had helemaal niets te maken met wat iemand lekker zou vinden of niet en al helemaal niet over of dat wel of niet zou mogen!

Betrek het toch niet allemaal zo sterk op jezelf! Natuurlijk mag je chocolademelk lekker vinden, ook gewoon met suiker, waar haal je vandaan dat ik zou vinden dat dat niet mag!?? Integendeel, het lijkt me alleen heel normaal dat je ook met GBP dingen lekker vindt die vaak als 'slecht' worden bestempeld (zoet/vet enz.) en dat je die dus ook gewoon af en toe eet. En als iets in een gezond eetpatroon past dat je dat misschien juist zelfs heel vaak eet. Echt, daar ging deze reactie niet eens over!

Sterkte IBI, je krijgt het maar steeds voor je kiezen zeg. Ik hoop dat het rustiger voor je wordt in de komende maanden.

obelix84 schreef: ↑

27-03-2018 15:21

Dat is idd een kwalijke zaak ja.
In 'mijn' ziekenhuis werd je wel psychologisch getest, moest je aantonen dat je zelf al veel geprobeerd had, werd je eetpatroon volledig onder de loep genomen etc etc

Dat kun je niet aantonen, dat is een kwestie van vertellen en dan moeten ze je geloven.

maar aantonen kan niet, staat nergens zwart of wit dat je al vanalles hebt geprobeerd

tu1nhek schreef: ↑

28-03-2018 14:08

Je kan ook dingen uit de context halen hè? Jeetje..... ik heb zelf in dit topic over mayo geschreven dat 'bespreken wat de favoriete mayo is' (een voorbeeld dat iemand gaf) wat mij betreft niks zegt over de houding van mensen met GBP. En waar jij nu op reageert was een reactie van mij op iemand die het had over de mensen die na een GBP toch weer veel aankomen, die steeds eten om een kick te krijgen en hun gewoontes daarin weinig veranderen. Dus had helemaal niets te maken met wat iemand lekker zou vinden of niet en al helemaal niet over of dat wel of niet zou mogen!

Betrek het toch niet allemaal zo sterk op jezelf! Natuurlijk mag je chocolademelk lekker vinden, ook gewoon met suiker, waar haal je vandaan dat ik zou vinden dat dat niet mag!?? Integendeel, het lijkt me alleen heel normaal dat je ook met GBP dingen lekker vindt die vaak als 'slecht' worden bestempeld (zoet/vet enz.) en dat je die dus ook gewoon af en toe eet. En als iets in een gezond eetpatroon past dat je dat misschien juist zelfs heel vaak eet. Echt, daar ging deze reactie niet eens over!

Over op jezelf betrekken gesproken: mijn reactie over die chocolademelk was gericht aan Lil0u, die daar iets over postte, niet tegen jou.
Betrek het toch niet allemaal zo sterk op jezelf!!

pearle schreef: ↑

28-03-2018 14:53

Dat kun je niet aantonen, dat is een kwestie van vertellen en dan moeten ze je geloven.

maar aantonen kan niet, staat nergens zwart of wit dat je al vanalles hebt geprobeerd

Ik moest een verslag van mijn behandeling bij een diëtiste overhandigen. Kon je dat niet, dan moest je eerst daar een traject gaan volgen.
Dat staat als het goed is gewoon ergens geregistreerd, bij de huisarts bijvoorbeeld.

Solomio schreef: ↑

28-03-2018 15:42

Over op jezelf betrekken gesproken: mijn reactie over die chocolademelk was gericht aan Lil0u, die daar iets over postte, niet tegen jou.
Betrek het toch niet allemaal zo sterk op jezelf!!

Daarbij: op wie moet ik het anders betrekken?