Psyche
alle pijlers
Autisme wie ook? Deel 4
woensdag 1 augustus 2018 om 08:14
Deel 3
psyche/autisme-wie-ook-deel-3/list_messages/396434
Het wel en wee uit de levens van de viva-autisten deel 4. Nieuwkomers en nieuwsgerigen wees ook welkom.
psyche/autisme-wie-ook-deel-3/list_messages/396434
Het wel en wee uit de levens van de viva-autisten deel 4. Nieuwkomers en nieuwsgerigen wees ook welkom.
World of Warcraft: Legion
woensdag 8 januari 2020 om 21:50
Hoi iedereen! Ik schrijf hier af en toe mee. Vooral als ik weer meer last heb van mijn autisme.
Ik heb weer een vol hoofd. En krijg het allemaal niet meer zo goed geordend.
Ik denk toch ook wel dat de feestdagen mij (onbewust ook) veel energie en spanning op hebben geleverd.
Zijn jullie al wat bijgekomen van de feestdagen? Hadden jullie last van het veranderde ritme? En meer sociaal contact?
Ik denk ik wel. Het voelt al lang geleden, maar het was vorige week nog maar oud en nieuw. Dus misschien ook logisch dat ik nog aan het bijkomen en verwerken ben.
Ik heb weer een vol hoofd. En krijg het allemaal niet meer zo goed geordend.
Ik denk toch ook wel dat de feestdagen mij (onbewust ook) veel energie en spanning op hebben geleverd.
Zijn jullie al wat bijgekomen van de feestdagen? Hadden jullie last van het veranderde ritme? En meer sociaal contact?
Ik denk ik wel. Het voelt al lang geleden, maar het was vorige week nog maar oud en nieuw. Dus misschien ook logisch dat ik nog aan het bijkomen en verwerken ben.
donderdag 9 januari 2020 om 09:19
Pplakke, het is ook geen kleine ingreep die je gehad hebt. Kan me goed indenken dat je daar een lange tijd van moet gaan herstellen. Krijg je ook een soort revalidatieprogramma aangeboden?
Mocht je te veel af gaan vallen dan hebben ze daar ook wel weer een aanpak voor (speciaal krachtvoer etc.).
Hopelijk gaat het herstel voorspoedig.
Gele_suikerspin, ik ben ook heel druk in m'n hoofd, maar dat is vooral omdat ik iets aan het plannen ben voor een verbouwing. Dus ik kom ook nergens anders aan toe.
Verder ben ik nog steeds extreem moe... Wij hadden relatief rustige feestdagen, dus dat viel wel mee, ook al heb ik er altijd een zwaar gevoel bij. Moet ook wel weer wennen aan een nieuw ritme...
Mocht je te veel af gaan vallen dan hebben ze daar ook wel weer een aanpak voor (speciaal krachtvoer etc.).
Hopelijk gaat het herstel voorspoedig.
Gele_suikerspin, ik ben ook heel druk in m'n hoofd, maar dat is vooral omdat ik iets aan het plannen ben voor een verbouwing. Dus ik kom ook nergens anders aan toe.
Verder ben ik nog steeds extreem moe... Wij hadden relatief rustige feestdagen, dus dat viel wel mee, ook al heb ik er altijd een zwaar gevoel bij. Moet ook wel weer wennen aan een nieuw ritme...
donderdag 9 januari 2020 om 09:30
Een verbouwing lijkt mij ook heftig.
Gaat het lang duren? En kun je bijvoorbeeld het lawaai ontvluchten?
Ze gaan mijn huis dit jaar verbouwen. En heb er al stress van gehad. Want ze gaven geen informatie.
Dat krijg ik dus dit jaar ook nog. Maar heb het nu geparkeerd. Waarschijnlijk namelijk pas meer informatie in april.
Succes met in het ritme komen.
Ja, ook al was je kerst rustig. Onbewust qua zwaar gevoel kan het toch meer energie gekost hebben dan je verwacht. Tenminste dat heb ik vaak.
Gaat het lang duren? En kun je bijvoorbeeld het lawaai ontvluchten?
Ze gaan mijn huis dit jaar verbouwen. En heb er al stress van gehad. Want ze gaven geen informatie.
Dat krijg ik dus dit jaar ook nog. Maar heb het nu geparkeerd. Waarschijnlijk namelijk pas meer informatie in april.
Succes met in het ritme komen.
Ja, ook al was je kerst rustig. Onbewust qua zwaar gevoel kan het toch meer energie gekost hebben dan je verwacht. Tenminste dat heb ik vaak.
donderdag 9 januari 2020 om 13:33
Haha, ja, ik ga het liefst een winterslaap in.
Afgelopen voorjaar werd een deel van ons huis hier verbouwd, wat een drama was dat zeg. Ook al was de verbouwing zelf maar 3 dagen.
Deze verbouwing is op afstand en heeft geen deadline, dus wat dat betreft vooral leuk om te doen.
Het liefst zou ik er zo heen gaan om weer lekker met de handen aan de gang te kunnen. Ik word er onrustig van als ik van alles wil, maar het niet kan, of moet wachten...
Afgelopen voorjaar werd een deel van ons huis hier verbouwd, wat een drama was dat zeg. Ook al was de verbouwing zelf maar 3 dagen.
Deze verbouwing is op afstand en heeft geen deadline, dus wat dat betreft vooral leuk om te doen.
Het liefst zou ik er zo heen gaan om weer lekker met de handen aan de gang te kunnen. Ik word er onrustig van als ik van alles wil, maar het niet kan, of moet wachten...
donderdag 9 januari 2020 om 13:49
Ik heb rondom kerst een verhoogde stemming gehad, maar dan té. Te veel gedaan en dat haalt sinds vrijdag in. Veel migraine, slapen, depressief.
Ik ben sowieso compleet het overzicht kwijt in het dagelijks leven als ik eerlijk ben, volgende week wel een kennismakingsgesprek met iemand via de wmo die mensen met autisme helpt. Dus ben benieuwd.
Ik ben sowieso compleet het overzicht kwijt in het dagelijks leven als ik eerlijk ben, volgende week wel een kennismakingsgesprek met iemand via de wmo die mensen met autisme helpt. Dus ben benieuwd.
donderdag 9 januari 2020 om 15:38
Biebeltje ik zit nu bijna heel de dag, normaal wandel ik 1 uur rondjes in de living, en nog kuisen. Maar een revalidatie programma heb ik niet, ik moet me 6 weken rustig houden. Daarna zal het nog wel aantal maanden duren eer ik terug wat conditie heb, terug rondjes wandelen opbouwen. En dan nog is de vraag hoeveel energie ik nog ga hebben. Want volgens mij gaat het minder zijn het voelt gewoon zo.
Daarom heb ik rondgekeken naar andere woningen, aangezien hier tuin is van 33 are wat veel fysieke kracht vereist. En ik kom dan op zogenaamde park appartementen. Zijn appartements gebouwen die verspreid staan op groot groen prive domein. Mijn ouders zeiden al wel langer dat het hier met die elektriciteit verwarmen heel duur is. Ik vond appartement met 3 slaapkamers met prachtig zicht, wat denk ik wel betaalbaar is met verkoop van huis waar we nu wonen. En waar het beter geïsoleerd is en verwarming op gas, veel goedkoper. Wat dus waarschijnlijk jaarlijks wel enkelen duizenden euros zou kunnen besparen in vaste kosten, ook minder grondlasten en brandverzekering.
Maar als ik dan echt doorvraag lijken mijn ouders het niet echt te weten. Mijn vader heeft het over half open bebouwing. Maar dan heb je weer een tuin en weer werk er mee. Mijn moeder vind appartement goed. Maar er is ook nog onze kat die buiten gaat, wat daarmee. Dat is zo moeilijk om te beslissen. Misschien geraak ik wel fit genoeg om opnieuw de tuin de doen. Maar financieel lijkt appartement groot voordeel, en als je op parktuin kijkt. Heb je nog altijd de indruk groen te wonen. Want ik merk het nu al mijn vader krijgt van ziekenkas geld. + mijn uitkering die hoger ligt. Maar nog moet hij spaargeld afhalen. Dat is gewoon niet houdbaar, als hij halftijds gaat werken blijft zijn loon aan de lage kant. Dus het voelt voor mij aan alsof appartement het beste is. Al heb ik wel schrik van geluiden want hier is het echt wel stil, zeker in de nacht en ik houd echt van stilte.
Daarom heb ik rondgekeken naar andere woningen, aangezien hier tuin is van 33 are wat veel fysieke kracht vereist. En ik kom dan op zogenaamde park appartementen. Zijn appartements gebouwen die verspreid staan op groot groen prive domein. Mijn ouders zeiden al wel langer dat het hier met die elektriciteit verwarmen heel duur is. Ik vond appartement met 3 slaapkamers met prachtig zicht, wat denk ik wel betaalbaar is met verkoop van huis waar we nu wonen. En waar het beter geïsoleerd is en verwarming op gas, veel goedkoper. Wat dus waarschijnlijk jaarlijks wel enkelen duizenden euros zou kunnen besparen in vaste kosten, ook minder grondlasten en brandverzekering.
Maar als ik dan echt doorvraag lijken mijn ouders het niet echt te weten. Mijn vader heeft het over half open bebouwing. Maar dan heb je weer een tuin en weer werk er mee. Mijn moeder vind appartement goed. Maar er is ook nog onze kat die buiten gaat, wat daarmee. Dat is zo moeilijk om te beslissen. Misschien geraak ik wel fit genoeg om opnieuw de tuin de doen. Maar financieel lijkt appartement groot voordeel, en als je op parktuin kijkt. Heb je nog altijd de indruk groen te wonen. Want ik merk het nu al mijn vader krijgt van ziekenkas geld. + mijn uitkering die hoger ligt. Maar nog moet hij spaargeld afhalen. Dat is gewoon niet houdbaar, als hij halftijds gaat werken blijft zijn loon aan de lage kant. Dus het voelt voor mij aan alsof appartement het beste is. Al heb ik wel schrik van geluiden want hier is het echt wel stil, zeker in de nacht en ik houd echt van stilte.
vrijdag 10 januari 2020 om 19:12
Merk aan mezelf dat ik regelmatig erg moe ben.
Vooral aan het eind van de middag.
Ga dan vaak even slapen op de bank.
Heb ook veel last van onrust en piekeren/rumineren.
Dit heeft vooral betrekking op mijn eigen persoon en vooral mijn kwetsbaarheid.
Vooral op sociaal en ook emotioneel vlak.
En dan vooral dat ik zo onzeker kan zijn en in het verleden teveel over mij heb laten heenlopen.
Vaak ook doordat ik me te soft en lievig me opstelde, geen grenzen durfde aan te geven en niet voor mezelf durfde op te komen.
Ook uit angst voor conflicten of om mensen teleur te stellen, te kwetsen etc.
Nu besef ik echter steeds meer dat ik meelf het hier erg moeilijk mee heb gemaakt.
Vooral door me in allerlei bochten te wringen en op eieren te lopen.
En door steeds maar anderen te behagen, pleasen etc, terwijl ik mijn ware gevoelens niet durfde te tonen.
Hiermee verloochende ik mezelf.
En dit is iets wat ik niet langer meer wil.
Wat dat betreft is het belangrijk dat ik op een aantal punten ook echt ga veranderen.
Vooral aan het eind van de middag.
Ga dan vaak even slapen op de bank.
Heb ook veel last van onrust en piekeren/rumineren.
Dit heeft vooral betrekking op mijn eigen persoon en vooral mijn kwetsbaarheid.
Vooral op sociaal en ook emotioneel vlak.
En dan vooral dat ik zo onzeker kan zijn en in het verleden teveel over mij heb laten heenlopen.
Vaak ook doordat ik me te soft en lievig me opstelde, geen grenzen durfde aan te geven en niet voor mezelf durfde op te komen.
Ook uit angst voor conflicten of om mensen teleur te stellen, te kwetsen etc.
Nu besef ik echter steeds meer dat ik meelf het hier erg moeilijk mee heb gemaakt.
Vooral door me in allerlei bochten te wringen en op eieren te lopen.
En door steeds maar anderen te behagen, pleasen etc, terwijl ik mijn ware gevoelens niet durfde te tonen.
Hiermee verloochende ik mezelf.
En dit is iets wat ik niet langer meer wil.
Wat dat betreft is het belangrijk dat ik op een aantal punten ook echt ga veranderen.
maandag 13 januari 2020 om 02:03
Met de Kerst had ik een georganiseerde reis naar Wenen. Een geweldige reis. Wenen was een van mijn bestemmingen op mijn verlanglijstje. Daar kan nu een vinkje achter.Gele_Suikerspin schreef: ↑08-01-2020 21:50Zijn jullie al wat bijgekomen van de feestdagen? Hadden jullie last van het veranderde ritme? En meer sociaal contact?
Met Oud & Nieuw was ik thuis, maar met Nieuwjaarsdag had ik een verjaardag. De drukte is voorbij maar mijn studie had er een beetje last van, dat ik een extreem hoge bloeddruk had. Ik heb medicatie en de bloeddruk vertoont een dalende lijn. Maar de daling moet niet alleen van de medicatie komen.
Ik vind vuurwerk mooi om naar te kijken. Ik vind het niet vervelend. Dit jaar was er een extreem dikke mist. Het jaar daarvoor was ik in Kioto, in Japan, maar ik had weinig gezien. De wens om consumentenvuurwerk aan banden te leggen komt nier door autisme of de vuurwerkramp, maar door ernstige ongelukken en misbruik door anderen.
World of Warcraft: Legion
maandag 13 januari 2020 om 08:15
Ik zou dan zeker niet in appartement of rijtjeshuis gaan zitten! Dan word je gek van burengeluiden. Zoek een bungalowtje op klein perceel bijv.pplakke schreef: ↑09-01-2020 15:38
Daarom heb ik rondgekeken naar andere woningen, aangezien hier tuin is van 33 are wat veel fysieke kracht vereist. En ik kom dan op zogenaamde park appartementen. Zijn appartements gebouwen die verspreid staan op groot groen prive domein. Mijn ouders zeiden al wel langer dat het hier met die elektriciteit verwarmen heel duur is. Ik vond appartement met 3 slaapkamers met prachtig zicht, wat denk ik wel betaalbaar is met verkoop van huis waar we nu wonen. En waar het beter geïsoleerd is en verwarming op gas, veel goedkoper. Wat dus waarschijnlijk jaarlijks wel enkelen duizenden euros zou kunnen besparen in vaste kosten, ook minder grondlasten en brandverzekering.
Maar als ik dan echt doorvraag lijken mijn ouders het niet echt te weten. Mijn vader heeft het over half open bebouwing. Maar dan heb je weer een tuin en weer werk er mee. Mijn moeder vind appartement goed. Maar er is ook nog onze kat die buiten gaat, wat daarmee. Dat is zo moeilijk om te beslissen. Misschien geraak ik wel fit genoeg om opnieuw de tuin de doen. Maar financieel lijkt appartement groot voordeel, en als je op parktuin kijkt. Heb je nog altijd de indruk groen te wonen. Want ik merk het nu al mijn vader krijgt van ziekenkas geld. + mijn uitkering die hoger ligt. Maar nog moet hij spaargeld afhalen. Dat is gewoon niet houdbaar, als hij halftijds gaat werken blijft zijn loon aan de lage kant. Dus het voelt voor mij aan alsof appartement het beste is. Al heb ik wel schrik van geluiden want hier is het echt wel stil, zeker in de nacht en ik houd echt van stilte.
maandag 13 januari 2020 om 14:36
Het zoeken is al geminderd. Ik denk niet dat mijn ouders hier snel weg gaan ze wonen hier graag, ik eigenlijk ook, en het is een grote stap. Ik zag wel bungalow/vakantiehuisje van 60.000 euro, wat mogelijk haalbaar is moesten mijn ouders verhuizen. En is in afgelegen vakantiepark in Ardennen. En mag je je domicilie plaatsen wat in Vlaanderen niet mag in weekendhuisjes. Zo iets zou ideaal zijn voor mij alleen. Maar ze spreken er frans en stel dat ik niet buitenkom. Hoe kom ik dan aan eten sowieso voel ik me niet goed dus is misschien toch maar een dom idee om zo iets te doen. Ik denk zelfs dat ik dat niet mag aangezien ik normaal leerde voor beschermd wonen. Met de auto ben je er op 1u 30 maar met openbaar vervoer duurt het 13u wat een idee geeft hoe weinig er daar is eigenlijk zelfs geen supermarkt. Enkel kerk wat huizen rond 1 buurtwinkel en paar vakantie parken aan rivier. De buurtwinkel verwelkomt wel ook in Nederlands wat wel wijst dat er heel wat Nederlandstaligen in die parken verblijven.redbulletje schreef: ↑13-01-2020 08:15Ik zou dan zeker niet in appartement of rijtjeshuis gaan zitten! Dan word je gek van burengeluiden. Zoek een bungalowtje op klein perceel bijv.
Verder voel ik me niet echt sterk en heb ook minder honger, door die pillen of operatie smaakt alles vies en anders. En heb pijn bij stoelgang dat doet zowel in de darmen pijn. Als in de blaas en urineleiders bij het naar grote wc gaan. Ook zag ik vanmorgen bloed bij de stoelgang, nu was het geen zwarte stoelgang zo als toen ik omver viel. Maar eerder vleugje rood zo als ik al jaren soms wel eens had. Ik weet niet wat ik moet denken. Het voelt mij gewoon niet aan alsof ik kracht uit eten haal. En Dat is niet goed. Ik weet niet of ik dit ooit nog te boven kom. Ik heb ook geen zin om op awel te schrijven. Normaal zat ik daar wel uren per dag op. Het is gewoon verschrikkelijk ik ben ook al 3 kg of zo afgevallen. Als je weet dat ik normaal al jaren 58 kg woog en dit nooit veel veranderde. Dan is 3 kg afvallen wel veel op 2 maanden tijd. Mijn idee verhinderd die maagbeschermer opname van voedingstoffen. Het staat ook in de bijsluiter dat er allerlei tekorten kunnen optreden. Maar wat kan ik doen ik moet dat nemen. Maar ik bloed nog steeds volgens mij kunnen ze er niets aan doen. Ik hoop in elk geval dat ik snel dood ben en niet als een soort jojo op en neer ga. Wat heb ik daar aan, maar ik verwacht als ik weer heviger bloed. Dan weer ziekenhuis en bloed toedienen, dat is toch geen gedoe. Wat zou ik daar nu aan hebben dan kunnen ze me toch beter doodmaken zo iets kan je toch niet iemand aandoen zou ik denken.
maandag 13 januari 2020 om 15:57
maandag 13 januari 2020 om 19:48
Ja.Gele_Suikerspin schreef: ↑13-01-2020 15:57Wat leuk! Dapper en leuk dat je met zo'n georganiseerde reis mee gaat.
Maar ik wissel dat af. Soms met een georganiseerde reis, soms alleen. De volgende twee reizen organiseer ik zelfstandig (=zonder een reisorganisatie) met mijn vriendin. Het zijn voor de meeste mensen geen alledaagse bestemmingen: eerste reis gaat naar Minsk (Wit-Rusland), de tweede reis bestaat uit Moskou en Sint-Petersburg (Rusland).
In 2017 had ik een soort tussenvorm. Dat was een treintocht door Japan. Het reizen met de trein gaat in een groep, maar je bezoekt zelfstandig toeristische plekken in de steden waar je verblijft (je kunt natuurlijk kleine groepjes vormen met mensen uit het reisgezelschap die interesse met jou delen, en met hen op stap gaan). Later ben ik zelfstandig naar Japan teruggegaan.
World of Warcraft: Legion
dinsdag 14 januari 2020 om 08:58
Het zelfstandig reizen naar een land waarvoor je zelf een visum aan moet vragen, was vrij nieuw voor mij, hoewel ik nu daarin ervaren ben, wat Rusland betreft. Het is spannend en nieuw, maar het wordt vertrouwd als het een paar keer succesvol is verlopen.
Bij georganiseerde reizen heb je voor- en nadelen. Het voordeel is dat je aanspraak hebt in een groep (als je enigszins sociaal bent). De chauffeur is ook reisleider (althans bij de meeste georganiseerde reizen). Hij is het aanspreekpunt voor eventuele problemen en calamiteiten. Het ene reisgezelschap is het andere niet, en dat is ook interessant. Ook voor de chauffeur die dat eens benoemde.
Het nadeel is, dat het soms wat hectisch is. Zo laat eruit, zo laat ontbijten, zo laat vertrekt de bus, etc. De chauffeur herhaalt dat desnoods, maar dat soort dingen zet ik gewoon in de agenda. Soms heb je er wel vreemde gasten tussen zitten. Ik schrok me een aap, toen vlak voor de Russische grens, aan de Finse zijde, iemand zei dat zij haar paspoort kwijt was. Dat heeft ze nodig voor beide controles. Of iemand die foto's ging maken van de grensovergang met Rusland (wat ten strengste verboden is). Of iemand die altijd hetzelfde draagt en erg stil is.
Het opvallende van het laatste reisgezelschap is zijn grootte. Ik was vroeger 20 of 40 man gewend, nu zijn het er 100 in 2 touringcars. Geen personen die in hun gedrag opvallen. Mijn vader en zijn vriendin zijn ook weggeweest. Reisgezelschap was 150 man in 3 touringcars! Dan moet ik het aantal personen dat ik nader wil leren kennen beperken. Als het er 15 of 20 zijn, is het voor mij overzichtelijk. Dan praat ik met iedereen en dan weet ik ook hun namen.
Bij georganiseerde reizen heb je voor- en nadelen. Het voordeel is dat je aanspraak hebt in een groep (als je enigszins sociaal bent). De chauffeur is ook reisleider (althans bij de meeste georganiseerde reizen). Hij is het aanspreekpunt voor eventuele problemen en calamiteiten. Het ene reisgezelschap is het andere niet, en dat is ook interessant. Ook voor de chauffeur die dat eens benoemde.
Het nadeel is, dat het soms wat hectisch is. Zo laat eruit, zo laat ontbijten, zo laat vertrekt de bus, etc. De chauffeur herhaalt dat desnoods, maar dat soort dingen zet ik gewoon in de agenda. Soms heb je er wel vreemde gasten tussen zitten. Ik schrok me een aap, toen vlak voor de Russische grens, aan de Finse zijde, iemand zei dat zij haar paspoort kwijt was. Dat heeft ze nodig voor beide controles. Of iemand die foto's ging maken van de grensovergang met Rusland (wat ten strengste verboden is). Of iemand die altijd hetzelfde draagt en erg stil is.
Het opvallende van het laatste reisgezelschap is zijn grootte. Ik was vroeger 20 of 40 man gewend, nu zijn het er 100 in 2 touringcars. Geen personen die in hun gedrag opvallen. Mijn vader en zijn vriendin zijn ook weggeweest. Reisgezelschap was 150 man in 3 touringcars! Dan moet ik het aantal personen dat ik nader wil leren kennen beperken. Als het er 15 of 20 zijn, is het voor mij overzichtelijk. Dan praat ik met iedereen en dan weet ik ook hun namen.
World of Warcraft: Legion
dinsdag 14 januari 2020 om 09:07
Vreselijk! Met welke reisorganisatie was dat? Ik heb voornamelijk met Djoser gereisd en daar was 22 deelnemers de max.hans66 schreef: ↑14-01-2020 08:58
Het opvallende van het laatste reisgezelschap is zijn grootte. Ik was vroeger 20 of 40 man gewend, nu zijn het er 100 in 2 touringcars. Geen personen die in hun gedrag opvallen. Mijn vader en zijn vriendin zijn ook weggeweest. Reisgezelschap was 150 man in 3 touringcars! Dan moet ik het aantal personen dat ik nader wil leren kennen beperken. Als het er 15 of 20 zijn, is het voor mij overzichtelijk. Dan praat ik met iedereen en dan weet ik ook hun namen.
Eer dat 50 man de bus uit is om een foto te maken of naar de toilet te gaan, dan ben je meer aan 't wachten dan aan 't reizen...
dinsdag 14 januari 2020 om 10:28
Ik ben ook zo te werk gegaan. Ik begon eerst met Oost-Europa. De aanzet daartoe waren de jongerencongressen van het Esperanto (Internaciaj Junularaj Kongresoj). Qua organisatie lijkt het op jongerenreizen met een parallelle programmering. Daar is het idee van het reizen ontstaan.Kwebbeltje91 schreef: ↑13-01-2020 20:04Leuk, georganiseerde reizen. Deed ik ook toen ik naar Tsjechië ging.
Ik wil voorlopig nog binnen Europa blijven. Ik heb nog niet zoveel ervaring met vakanties in het buitenland
Mijn eerste twee georganiseerde reizen waren naar Berlijn. Derde reis was naar Sint-Petersburg. Eerst ging ik met Bolderman weg, later met Oad, Effeweg, Sawadee, Kras, etc.
World of Warcraft: Legion
dinsdag 14 januari 2020 om 10:35
Het is een gedoe als iedereen de touringcar uit wil als er gepauzeerd kan worden. Of bij het inchecken bij overnachtingshotels en bij het verblijfshotel. Daar sta je heel lang in de rij. Maar voor mij als ASS-er is dat niet meer een nadeel dan het is voor andere reisgenoten. Ze moeten allemaal wachten. Dat is een nadeel van georganiseerd reizen.redbulletje schreef: ↑14-01-2020 09:07Vreselijk! Met welke reisorganisatie was dat? Ik heb voornamelijk met Djoser gereisd en daar was 22 deelnemers de max.
Eer dat 50 man de bus uit is om een foto te maken of naar de toilet te gaan, dan ben je meer aan 't wachten dan aan 't reizen...
Een mooi voorbeeld is de visumcontrole bij Rusland. Ik ging in 2012 met Bolderman naar Sint-Petersburg. We stonden 1 uur en 30 min. aan de grens. Oorzaak: veel vrachtwagens, auto's en bussen die vanuit Finland naar Rusland willen. Toen ik zelfstandig met vliegtuig landde in Sjeremetjevo, vliegveld van Moskou, was de visumcontrole niet veel meer dan een paspoortcontrole. Kostte slechts 2 minuten! Met het overstappen heb ik op Moskou wel wat problemen gehad.
World of Warcraft: Legion
dinsdag 14 januari 2020 om 11:27
Ja, maar goed, ook menig niet ASS-ers zou dit veel te veel zijn natuurlijk. Zeker als er ook kleinschaligere alternatieven beschikbaar zijn.hans66 schreef: ↑14-01-2020 10:35Het is een gedoe als iedereen de touringcar uit wil als er gepauzeerd kan worden. Of bij het inchecken bij overnachtingshotels en bij het verblijfshotel. Daar sta je heel lang in de rij. Maar voor mij als ASS-er is dat niet meer een nadeel dan het is voor andere reisgenoten. Ze moeten allemaal wachten. Dat is een nadeel van georganiseerd reizen.
Een mooi voorbeeld is de visumcontrole bij Rusland. Ik ging in 2012 met Bolderman naar Sint-Petersburg. We stonden 1 uur en 30 min. aan de grens. Oorzaak: veel vrachtwagens, auto's en bussen die vanuit Finland naar Rusland willen. Toen ik zelfstandig met vliegtuig landde in Sjeremetjevo, vliegveld van Moskou, was de visumcontrole niet veel meer dan een paspoortcontrole. Kostte slechts 2 minuten! Met het overstappen heb ik op Moskou wel wat problemen gehad.
Ik vond ca. 20 deelnemers goed te doen qua in/uit bussen stappen. Maar sinds een jaar of 12 ben ik de groepsreizen sowieso ontgroeid en reis alleen nog maar zelfstandig.
dinsdag 14 januari 2020 om 11:43
Ik vind zelfstandig reizen en zelf alles regelen en plannen ook erg leuk. Maar sommige landen zijn af te raden om daar alleen naar toe te reizen. Zuid-Afrika is een afrader. Zuid-Afrika is een prachtig land (voor mij het mooiste ooit door mij bezochte land) maar - helaas - het is een uiterst gevaarlijk land. Ik hoor negatieve verhalen van collega's die daar ooit zijn geweest.
Zelfstandig naar Noord-Korea gaan is niet mogelijk. Het regime wil per se dat de reizen georganiseerd zijn, en dat medewerkers van het regime daar als reisleider optreden. Ik zou weleens voor de gein willen weten wie naar Noord-Korea ging, door een topic te starten in de Reizen-pijler van dit forum.
Zelfstandig naar Noord-Korea gaan is niet mogelijk. Het regime wil per se dat de reizen georganiseerd zijn, en dat medewerkers van het regime daar als reisleider optreden. Ik zou weleens voor de gein willen weten wie naar Noord-Korea ging, door een topic te starten in de Reizen-pijler van dit forum.
World of Warcraft: Legion
dinsdag 14 januari 2020 om 11:50
Ik ben op reis geweest naar het ziekenhuis. 2 keer 1 week en voor die reizen was het 15 jaar geleden met school. Maar eigenlijk vind ik er niets aan ik zou niet weten wat ik ergens anders moet gaan doen. Alles wat ginder is is hier ook, mensen, bomen, huizen. Mijn zus is wel een reizigster, het is zelfs zo dat zij meermaals op drugs traffic gecheckt werd op luchthaven. Volgens mij omdat zij wel eens alleen op reis ging voor paar dagen, wat verdacht was als jonge vrouw waarschijnlijk. Ik mag er niet aan denken uitkleden en allerlei testen. En dan nog in vlieger die motorgasen als lucht binnenzuigt. En evenwichts stoornissen door verschil in luchtdruk. Daarom was het ook een verassing dat zij ook autisme heeft, ik ben een huismus en zij zou zelfs elk weekend naar Ardennen gaan als het kon. Wij verschillen echt wel enorm.
dinsdag 14 januari 2020 om 12:38
Pplakke, ik denk dat ik erg op jouw zus lijk.
Een leuk onderwerp is ook hoe er bij aankomst gecontroleerd wordt.
De strengste controle die ik ooit heb gehad was niet in Oost-Duitsland (toen dat nog bestond) of Rusland. Nee, dat was de VS in 2004, in Detroit. Foto's werden gemaakt van mijn beide irissen (ogen), mijn vingerafdrukken werden gescand, beide met een computer. Dan fouilleren door te voelen en later met een metaaldetectieapparaat, waarbij ik in de vorm van een T moest staan. Ik moest ook de schoenen uitdoen.
Op de terugweg was de controle minder streng. In 2010 ging ik weer naar de VS, maar de controle was veel minder streng dan ik hierboven beschreef.
In 2004 werden er collectief visa geregeld voor de VS. In 2010 heb ik een ESTA aangevraagd. Voor toegang tot de VS heb je één van de volgende 3 documenten nodig: Amerikaans paspoort, Amerikaans visum, ESTA.
Een leuk onderwerp is ook hoe er bij aankomst gecontroleerd wordt.
De strengste controle die ik ooit heb gehad was niet in Oost-Duitsland (toen dat nog bestond) of Rusland. Nee, dat was de VS in 2004, in Detroit. Foto's werden gemaakt van mijn beide irissen (ogen), mijn vingerafdrukken werden gescand, beide met een computer. Dan fouilleren door te voelen en later met een metaaldetectieapparaat, waarbij ik in de vorm van een T moest staan. Ik moest ook de schoenen uitdoen.
Op de terugweg was de controle minder streng. In 2010 ging ik weer naar de VS, maar de controle was veel minder streng dan ik hierboven beschreef.
In 2004 werden er collectief visa geregeld voor de VS. In 2010 heb ik een ESTA aangevraagd. Voor toegang tot de VS heb je één van de volgende 3 documenten nodig: Amerikaans paspoort, Amerikaans visum, ESTA.
World of Warcraft: Legion
donderdag 16 januari 2020 om 08:06
Wil dit toch nog even quoten.Kwebbeltje91 schreef: ↑13-01-2020 20:04Leuk, georganiseerde reizen. Deed ik ook toen ik naar Tsjechië ging.
Ik wil voorlopig nog binnen Europa blijven. Ik heb nog niet zoveel ervaring met vakanties in het buitenland
Zelf ben ik één keer buiten Europa op reis geweest.
Dat was in 2001; voor 3 maanden naar Australie.
Het was een geweldige ervaring en ik heb toen veel gezien en meegemaakt.
Heb destijds wel spijt gehad dat ik niet voor een jaar ben gegaan en Nieuw-Zeeland er dan bij zou hebben gedaan.
Momenteel heb ik weinig geld en kan absoluut niet op reis buiten Europa.
Ergens vind ik dit eigenlijk ook niet zo heel erg, want in Europa valt ook genoeg te beleven.
Toch zou ik in de toekomst nog wel naar Afrika willen gaan, net als Azie (Thailand, Vietnam etc) en wellicht nog meer.
donderdag 16 januari 2020 om 09:07
Ik dacht een keer: Leuk! een groepsreis (kleine groep, 16 personen) met een vriendin, lekker makkelijk! Nou, dat was de reis waarbij uiteindelijk het meeste fout is gegaan en waar we het meeste regelwerk aan hebben gehad.
Ik reis meestal samen met mijn man. Dat is wel fijn omdat je dan altijd elkaar hebt om op terug te vallen. We zijn ook dezelfde reis types, willen vaak hetzelfde, dus we ergeren ons ook niet echt aan elkaar.
We zoeken vaak zelf uit wat we allemaal willen doen en zien. Maar afhankelijk van de locatie kiezen we ook wel eens voor een georganiseerde privé reis...
Wat dat betreft ben ik echt een schijterd
. Ben maar 1 keer alleen op reis geweest en dat was omdat ik het cadeau had gekregen. Was uiteindelijk wel een geweldige vakantie.
Ik reis meestal samen met mijn man. Dat is wel fijn omdat je dan altijd elkaar hebt om op terug te vallen. We zijn ook dezelfde reis types, willen vaak hetzelfde, dus we ergeren ons ook niet echt aan elkaar.
We zoeken vaak zelf uit wat we allemaal willen doen en zien. Maar afhankelijk van de locatie kiezen we ook wel eens voor een georganiseerde privé reis...
Wat dat betreft ben ik echt een schijterd
. Ben maar 1 keer alleen op reis geweest en dat was omdat ik het cadeau had gekregen. Was uiteindelijk wel een geweldige vakantie.
donderdag 16 januari 2020 om 13:36
Wat een mooie reizen allemaal! Ik zou ook graag meer rondreizen willen doen. Fly and drive of backpacken is geen optie want ik wordt al panisch bij het idee..
Georganiseerde rondreis lijkt me fijn als het kleinschalig is. We willen graag nog een keer naar China maar duurrrrrr
Citytrips zijn dan weer geen probleem. Ben nu in Rome, Parijs, Barcelona, Londen en New York geweest. Dit voorjaar misschien met de trein naar Berlijn. Vaak kopen we een citypass waarbij je zowat elke touristische attractie al hebt betaald van tevoren.
En dan hebben we de standaard bestemmingen wel zo'n beetje gehad... ik vind vooral de geschiedenis in steden leuk. Heb collega's die eens per jaar naar Londen gaan om te shoppen en nooit naar de Tower of London ofzo zijn geweest, dat snap ik echt niet! Walking tours vind ik ook leuk.
Dat terzijde, net kennismaking gehad met een nieuwe begeleider via de wmo. Vind het toch ongemakkelijk, zo bij me thuis. Heb zoveel therapeuten gehad maar dat was allemaal in van die kantoortjes. Heb heel het huis staan poetsen van tevoren dat is wel mooi meegenomen. Wat we nu precies gaan doen is niet duidelijk, eerst doelen stellen, behandelplan maken etc.
Maandag intake bij centrum autisme. Ben wel benieuwd. Vond de vragenlijsten die ik kreeg irritant, vragen waren heel specifiek. Je kon alleen multiple choice invullen. Bij de helft had ik toelichting willen geven.
Ben wel benieuwd, en hoop dat er dan weer een beetje voortgang komt in mijn behandeling, die staat sinds april zo ongeveer stil vanwege de wachtlijst.
Georganiseerde rondreis lijkt me fijn als het kleinschalig is. We willen graag nog een keer naar China maar duurrrrrr
Citytrips zijn dan weer geen probleem. Ben nu in Rome, Parijs, Barcelona, Londen en New York geweest. Dit voorjaar misschien met de trein naar Berlijn. Vaak kopen we een citypass waarbij je zowat elke touristische attractie al hebt betaald van tevoren.
En dan hebben we de standaard bestemmingen wel zo'n beetje gehad... ik vind vooral de geschiedenis in steden leuk. Heb collega's die eens per jaar naar Londen gaan om te shoppen en nooit naar de Tower of London ofzo zijn geweest, dat snap ik echt niet! Walking tours vind ik ook leuk.
Dat terzijde, net kennismaking gehad met een nieuwe begeleider via de wmo. Vind het toch ongemakkelijk, zo bij me thuis. Heb zoveel therapeuten gehad maar dat was allemaal in van die kantoortjes. Heb heel het huis staan poetsen van tevoren dat is wel mooi meegenomen. Wat we nu precies gaan doen is niet duidelijk, eerst doelen stellen, behandelplan maken etc.
Maandag intake bij centrum autisme. Ben wel benieuwd. Vond de vragenlijsten die ik kreeg irritant, vragen waren heel specifiek. Je kon alleen multiple choice invullen. Bij de helft had ik toelichting willen geven.
Ben wel benieuwd, en hoop dat er dan weer een beetje voortgang komt in mijn behandeling, die staat sinds april zo ongeveer stil vanwege de wachtlijst.
