Depressietopic - praat mee!

IBI, is er een reden dat je een smelttablet hebt van de mirtazapine ipv een gewone?

Ik slaap erg goed op mirtazapine over het algemeen, heerlijk he om weer in zo'n diepe slaap te komen

@ibi. Gefeliciteerd!

Hier gaat het goed, maar voel me wel een beetje overbelast.
Heb gewoon mijn week grotendeels leeg geveegd! En dat vond ik erg moeilijk om te doen. Maar ik heb het gevoel dat ik nog stabieler te worden ik een rustig tempo aan moet houden.

Ik had gewoon zoiets van, ik heb wel genoeg geleden. Dan kan ik eindelijk genieten en dan ga ik mezelf overvragen. Dacht het niet!

Sterkte iedereen.

@Chocoladeballetjes: Ik kon haar zeker wel begrijpen, maar moeilijk was het wel. Ik heb er nog steeds veel moeite mee; maar ben er nog in behandeling tot een nieuwe behandeling start. We zijn wel bezig daarmee en heb al een intake, onderzoek en adviesgesprek gehad bij een instelling, maar daar moet ik nog veel beslissingen over nemen en dat lukt me momenteel allemaal even niet. Dus ik wacht daarmee tot ik dit met mijn eigen psychologe weer kan overleggen als die terug is van vakantie.

Voor nu: ik voel me extreem somber, maar voel ook gewoon veel verdriet. Geen idee waarvoor, maar misschien ook door alle spanning en vermoeidheid. Ik heb even heel erg veel moeite om te zien hoe het nog ooit beter kan worden. Ik vecht al zo lang en nooit ga ik iets vooruit, ik weet het ook echt even niet meer nu. Ik wil niet op deze manier verder en ik voel me ook echt heel moedeloos.

Gefeliciteerd Ibi!

Dank jullie! Ben morgen echt jarig maar vandaag vierde ik het.
Het is een beetje vreemde dag voor mij. Ik word morgen 36. Ik ben de jongste van 3 en onze vader is overleden toen hij 35 was dus morgen zijn we officieel allemaal ouder geworden dan onze vader.

Martinimeisje,
Ja ik heb een maagverkleining gehad en normale medicatie neem ik niet goed meer op vandaar dat we overgaan op smelttabletten dan omzeilen we het probleem maagverkleining.
Op zich erg blij mee maar bleh bleh bleh wat is het vies.
Vannacht ook weer heerlijk geslapen wat een genot merk nu al dat ik meer aan kan!

Ibi: proficiat!

chocje: super dat je een vrijwel lege agenda hebt. dat geeft zoveel rust, al die lege pagina's!

hier gaat het lichamelijk niet goed. ik vermoed dat ik toch stiekem weer een ijzertekort heb of dat het hormonaal is. ik ga morgen contact opnemen met de huisarts om te zien of een preventieve bloedscan gedaan kan worden op ijzer, cortisol, schildklier ed. het is nu echt puur lichamelijk, geestelijk is er een rustpunt nu ik een belissing genomen heb mbt het werk. dat moet nog uitgewerkt worden dus het heeft nog een nasleep, maar het begin is er.

Overdag ging het redelijk maar nu ben ik erg somber. Veel felicitaties gehad maar niet van mijn schoonmoeder (moeder eerste echtgenoot) en een goede vriendin van mij. Ben bang dat die vriendin boos is omdat ik een paar dagen niet had gereageerd. Volgens mij ben ik niet zo duidelijk dat het momenteel gewoon niet goed gaat.
Maak me enorm druk omdat het laatste wat ik nu wil ook een ruzie is met een goede vriendin.

Daarnaast had ik vanavond een soort auditie met theater en dat verliep ook niet zoals ik gewenst had. Duurde ook langer dus een afspraak om nog even langs te gaan bij iemand (gewoon een marktplaats aankoop) heb ik afgezegd. Ik durfde het niet aan. Ik was somber, overprikkelt en dan is het niet handig voor mij om naar een onbekende locatie te fietsen ik was bang voor een paniekaanval.
En nu zit ik op de bank en wou dat ik kon huilen en ik wou dat ik niet zo ondankbaar was. Half nederland feliciteert mij en dat hang ik aan juist de mensen die dat niet deden. En dan denk ik: typisch jij weer IBI je maakt jezelf zoveel belangrijker dan je bent. Hallo ieder mens is 1 keer per jarig dat is geen prestatie ofzo.
Nou ja mijn man en ik gaan nog even de slimste mens kijken en dan daarna maar naar bed.

@jemmer. Wat naar dat je je zo voelt. Vermoeiend kan dat zijn al dat vechten. Soms zie je het gewoon even niet meer. Sterkte!

@meiroosje. Jammer dat het lichamelijk zo gaat. Hopelijk vinden ze wat waar wat aan te doen is!
Wel goed te lezen dat het psychisch beter gaat.

@ibi. Wat ben jij hard voor jezelf zeg! Als je jarig bent zijn je psychische klachten niet ineens weg, daar kan jij niets aan doen. Sterkte!

Vandaag weer een gesprek gehad met mijn vervangende casemanager. Ik heb besloten met haar te stoppen. Zij zou dan mijn vaste vervanger zijn. Maar dat werkt niet. Ze brengt geen structuur met zich mee.

Nu heb ik mijn psychiater hierover gebeld. Die gaat het in het team overleggen om een nieuwe vaste vervanger te regelen (en die zie ik dan volgende week).

Alleen nu ben in zwaar onrustig. Ik sta enorm achter mijn keuze, maar ik maak me druk om wat het team ervan vind. Ben in een moeilijke cliënt? Vinden ze dat ik langer had moeten proberen?

Maar deze beslissing valt precies in mijn voornemen om niet ellenlang bij een hulpverlener te blijven als ik al weer dat het niet gaat. Daardoor is vorig jaar veel mis gegaan.

Dus eigenlijk mag ik trots zijn dat ik deze beslissing heb genomen. Zonder overleg of wat dan ook.

En anderen ze vinden wat van je. Maar ik moet overleven en dat is veel belangrijker.

fade: ik ga ja zeggen op het aanbod van mijn werkgever om te vertrekken middels een vso.

Ibi: het probleem is dat het ene zandkorreltje negativiteit in je schoen zit en blaren veroorzaakt. dat je prima steunzolen hebt, zie je even niet. die vriendin hoeft niet kwaad te zijn; misschien heeft ze het wel gewoon vergeten, was ze heel druk met iets anders of net van de trap gevallen. Je weet het niet. Daar komt je maar op 1 manier achter: door te vragen. Dat hoeft niet nu. je zit in een put en dan zie de zaken niet meer helder. ik zou wachten tot ik me weer wat beter voelde en dan alsnog een keer tussen neus en lippen door vragen of er iets is. niet dat ze niet gefeliciteerd heeft maar gewoon wat er is. komt vast goed. een goede vriendin is precies dat: een goede vriendin. die begrijpt je.

chocje: wat anderen van ons vinden is precies de valkuil waar we elke keer indonderen. als het niet werkt, werkt het niet. maar we zijn zo gewend om door te modderen omdat we denken dat het zo moet, zo hoort, dat voor onszelf opkomen, bijna niet te doen is. Je hebt heel duidelijk aangegeven waarom deze hulp niet werkt: het brengt geen structuur mee. en laat dat nou net zijn wat je nodig hebt! dus inderdaad een flink applaus voor jezelf. wat ze van je vinden: dat mogen ze naar de gemeente brengen. de politie doet niet meer in gevonden voorwerpen.

oh, en Fade: omdat het mooi weer is vandaag

Kohaku: Erg balen dat je behandelaar weg gaat. Ik vind zulke dingen ook altijd moeilijk. Dan moet die nieuwe weer helemaal van het begin leren kennen. Dat had ik vroeger ook met leerkrachten op school bij een nieuw schooljaar.

IBI: Wat laat, maar alsnog gefeliciteerd!

Choco: Ik ben ook altijd erg bezig met wat anderen van me vinden. Wil ik niet, maar weet niet hoe ik het moet veranderen.

Hebben jullie trouwens moeite met op tijd komen?
Ik ben een chronische telaatkomer op mijn werk. Zo'n 5 tot 10 minuten na achten. Vind het heel vervelend en genant, maar eerder lukt me gewoon niet. Als ik binnenkom is iedereen meestal al aan het werk. Dit speelt al zo lang ik bij dat bedrijf werk. Heb een vast contract en functioneer verder goed volgens mijn baas. Vandaar dat er misschien weinig over gezegd wordt. Soms zegt iemand wel eens "Goedemiddag." Op tijd komen kost mij overal ontzettend veel moeite. Maar met ziekenhuisbezoeken en afspraken met een vriendin voor dagje weg lukt het wel.

IBI: nog gefeliciteerd met je verjaardag.

Net even alles terug gelezen en een voor jullie allemaal.

Zelf ben ik nu op de helft van mijn medicatie en het gaat wat beter.
Ook de Mirtazapine afgebouwd (ik had de gewone tablet) en zit nu op de temazepam voor het slapen.
Mijn roes is een heel stuk minder en heb ook het idee dat ik wat minder trek heb.
Volgende week heb ik een gesprek met mijn nieuwe psychiater omdat de andere weg is . Daar had ik een goede klik mee ben wel wat zenuwachtig hoor.
Gaat vooral hoe we het verder gaan aanpakken. Een andere arts wil dat ik van de Temazepam af ga omdat ik anders bij de zoveel x aantal mensen hoor die verslaafd zijn.
De switch was puur om mij weer op de wereld te krijgen. Laat me toch dacht ik, zit er net op en ik weet het allemaal heus wel....

IBI: wat mij opvalt is dat veel psychiaters nog niet echt weten wat de medicijnen doen bij een GBP heb het elke keer benoemd en ze zeggen het is afwachten.
Snap ik ook wel,maar eigenlijk raar dat ik de gewone tablet kreeg ipv de smelttablet op die manier hadden te dan toch meer mee gedacht.
Zelf niet bij stil gestaan.

Zelf ben ik weer aan het werk en merk dat de spanning en roes weer toeneemt. Ik probeer op het werk rekening te houden dat ik minder op mij neem wat betreft werk en ga een dag afsluiting maken zodat ik mijn werk niet meer mee naar huis neem.

Kennen jullie dat, dat je een hulpverlener (psychiater in dit geval) een mailtje sturen waar je je later voor schaamt?

Ik was verdrietig toen ik het stuurde (rouw over mijn situatie) en hier gaat het vooral ook over. Het feit dat ik niets terug krijg verergerd het gevoel van schaamte.
Het gaat eigenlijk goed maar ben nog zeker aan het strijden. En op zon moeilijk moment mailde ik dus.

Wat doen jullie in zo'n geval?

choco: Je hoeft je niet te schamen je reageert gewoon op dat moment hoe jij je voelt.
Wanneer heb je de mail verstuurd? Dat je nog niks gehoord hebt wil niet zeggen dat de andere kant het 'raar' vind.
Kan best zijn dat de psychiater een dag vrij heeft en pas later reageert.
Hier zijn er maar op 2 dagen een psychiater aanwezig volgens mij.

Dat je aangegeven hebt dat je met een ander verder wil gaan is prima toch, als er geen klik is wordt het lastig.

Hondenmens: ik heb een hekel om te laat te komen ben zelf altijd 10 minuten voor de afspraak op tijd en helemaal op het werk.

Fade,
Je post is helemaal niet zo lang en al was dat het wel dan hoef je hier echt geen sorry te zeggen!
Wat naar dat het niet goed je gaat. Weet je zelf wat het maakt dat het niet goed gaat of is dat momenteel niet helemaal duidelijk?

Choco,
Ik herken die schaamte niet maar dat komt waarschijnlijk omdat ik tussen de afspraken door geen contacten heb met mijn hulpverlening. Ik app niet en mail niet. Althans heel soms app ik met de vraag of ze mij kan bellen indien mogelijk.
Maar ergens vind ik het juist wel mooi dat hulpverlening inzicht heeft op je gedachtes en emoties tijdens een periode van emoties. Ik gun het je dat je je daar niet druk om hoeft te maken, ik vind het echt een stukje openheid en alleen maar goed om daar openheid in te bieden, dat kan ook echt een grote meerwaarde hebben.

Heb je al reactie op het feit dat je een andere case manager zou willen?

Grietje,
Dat klinken als wijze plannen om je werk behapbaar te houden.
Ja ik ben op zich wel blij dat de psychiaters wel nadenken over de gevolgen van mijn maagverkleining op mijn medicatie. Ik hoop alleen over een tijdje een vaste psychiater te hebben ipv de crisisdienst zodat er ook contact opgenomen kan worden met de psycholoog van de NOK voor verder overleg.
Smelttablet was ik zelf ook niet opgekomen hoor maar wel iets voor ons beide (en eventuele meelezers in onze situatie) om in het achterhoofd te houden in de toekomst.

Meiroosje,
Ik heb de afkorting even online opgezocht maar kon hem niet vinden dus ik weet niet helemaal wat de stap precies is maar ik begrijp volgens mij wel goed dat je stopt met werken das wel pittig idd.

JEMMER,
Wat verdrietig dat je je zo voelt. Weet dat je hier altijd welkom bent!

Kohaku,
Hoe gaat het nu bij/met jou?

Allen,
Bedankt voor de felicitaties en reacties. Ik krijg idd wel vaker te horen dat ik streng/straffend naar mijzelf toe ben.
Op zulke momenten zie ik het als realistisch, mild en absoluut terecht.
Dinsdag kreeg ik alsnog een lief appje van die vriendin en een kaart van mijn schoonmoeder mijzelf voor niks zo druk gemaakt dus.

Straks weer een afspraak met de psychiater en de crisisdienst. De eerste dagen met die nieuwe medicatie waren heel fijn ik sliep weer snel, diep en rustig en bovendien langer.
Maar sinds een dag of 3 merk ik dat dat al minder aan het worden is en vanmorgen rond een uur of 5 gilde ik mijzelf wakker en ben maar naar beneden gegaan. Echt niet blij mee.
Ik zou zo graag eens even een potje willen huilen, niet dat ik daar echt reden toe heb maar heb zo het gevoel dat dat een stukje spanning weg zou nemen. Maar goed misschien verbeeld ik mij dat maar.
Hmmm krijg een ongerust appje van een tante van mij. Blijkbaar heb ik vanmorgen rond een uur of 5.15 haar gebeld toen liep ik net naar beneden. Mijn tante had mij voor mijn verjaardag gebeld en dat nummer is die blijkbaar gaan bellen.
Gelukkig heeft mijn tante hem niet gehoord dus niet wakker ervan geworden maar ze was wel ongerust. Ze was blij dat ik in orde was en raadde me aan later op de dag nog even een dutje te doen als ik zo vroeg wakker was.
Ik heb het getroffen met mijn familie!

Vanavond trouwens nog uit eten voor mijn verjaardag. Vind het lastig was gisteren bij de diëtiste en ik was idd aangekomen en ook in cm. Nu wil ik zoooo graag weer lijnen, straffen, tegen mijzelf gillen maar ik weet dat ik dat niet "mag" doen en zit ik in dubio.
Uiteindelijk zal ik vanavond wel de middenweg weten te vinden maar o o o wat vind ik dat moeilijk.
Normaal sla ik naar 1 van beide om: of alleen mager, weinig en al het ongezonde laten liggen of "Alles is toch al verpest ik eet waar ik zin in heb". Het lukte me een tijd lang om die middenweg te volgen omdat mijn gewicht en cm stabiel bleven maar nu weet ik dat ik daar toch in gefaald heb en merk ik dat het mij minder lukt.

@Ibi, dank je wel.

Ik heb even geen tijd om uitgebreid te antwoorden (ik moet zo naar mijn werk), maar herken enorm dat van slechts twee extremen hebben rondom het eten: of echt streng en gezond eten of juist al denken dat alles verpest is en daarom alleen maar makkelijk en ongezond eten. Ik heb de middenweg nog niet gevonden en zit nu in een ongezonde periode helaas. Maar wilde even laten weten dat ik het herken en dat het zo verdomd moeilijk is allemaal. Sterkte.

@ibi. Wat naar dat je zulke nachtmerries hebt.
Ik snap dat je het moeilijk vind om te zijn aangekomen. Wat een eeuwige strijd.
Ik ken dat of heel goed eten of helemaal niet van vroeger. Toen had ik eet problemen. En dat kan heel veel zelfverwijt opleveren weet ik nog. Maar zo simpel is het niet. Als het allemaal makkelijk was, waren niet zoveel mensen te zwaar (die zijn toch ook niet allemaal 'slecht' omdat ze een moeilijke verhouding met eten hebben).

Ik weet zeker hoe het is om met eten en gewicht te strijden. Nog steeds. Maar ik ben wel milder naar mezelf geworden. En naast dat dit plezierig is, is dat what the hell effect wel grotendeels weg. Ik heb het afgelopen jaar alleen zo weinig hulpverlening gehad dat ik niet voor mezelf kon zorgen. Toen ben ik zo 17 kilo aangekomen. Ik at helemaal niet normaal, maar vooral omdat ik geen overzicht meer had.

@grietje. Bedankt voor je reactie. Eigenlijk nu ik er langer overna denk ben ik blij dat ik duidelijk ben geweest.

@fade. Ja die onzekerheid is ons niet vreemd. Maar ook mijn vriendinnen die zogezegd gezond zijn zie ik ook nog vaak onzeker.

Ik merk dat ik echt een beetje overspoeld ben alles.

Mijn woonbegeleider was vandaag langs en ik liep telkens vast in mijn verhaal. En dan snapte ik het allemaal niet goed (kreeg de neiging om te flippen).

Hij zei dat er ook teveel anders is. Hij had zijn afspraak verschoven, mijn casemanager is weg en dat gedoe met de nieuwe.
Op een gegeven moment zijn we maar gestopt.

Nu heb ik gewoon even mijn pyjama aangetrokken en ga ik op de bank hangen. Ik wil echt helemaal geen gezeur aan mijn hoofd.

Denk dat het klopt dat het allemaal even te onoverzichtelijk is. Ook dat het dan ineens goed gaat en alles anders is.

Vanavond ga ik wat met een vriendin doen, maar tot die tijd ga ik tlc en comedy central kijken en cola light drinken en op de bank hangen.

En zodra ik naar die vriendin moet eerst douchen om wakker te worden.

Ik heb nog niets gehoord van de vervangende casemanager. Maar ik sluit ook dat even buiten.

Zo en dan zie ik pas rond een uur of vijf wel weer verder. En gezien ik een rustige week had gepland heb ik morgen ook een rustige dag. Super super fijn zo'n rustige week.
Ik hoef het niet elke week zo rustig te houden. Maar goede les om mee te nemen dat rust mij goed doet.

Sterkte allemaal.

Ik heb het op het moment zeer druk (in hoofd en in het algemeen) en heb vanaf morgen avond vakantie, dus praat jullie in het weekend ff bij.

voor allen.

hallo iedereen,

Ik ben nieuw hier op het topic, sinds april behandeling in de basis ggz, sinds juli medicatie.

nu heb ik even een dringende vraag, mijn psycholoog zei twee weken geleden dat ze mij zou verwijzen naar S-ggz, ik mailde haar vorige week en deze week of ze de verwijzing had gedaan,
haar reactie was gisteravond laat; nee dat kan ik pas doen als de behandeling bij basis wordt afgesloten. dit klopt toch niet? je kan toch ten alle tijden verwijzen als Gz-psycholoog?
ze zei vorige keer nog, je kan niet de gehele wachttijd bij mij blijven als ik je heb verwezen, en nu kan het opeens pas als we klaar zijn? dan duurt de wachttijd toch alleen maar langer.? iemand ervaring?